Σχέσεις στοργής

[Guest Dune]

Εγώ ως προς τα μελλούμενα θα έκανα διαφορετικό διαχωρισμό.

 

1. Ρεαλιστές (με την καλή έννοια): που βλέπουν, κρίνουν λογικά και "διαβάζουν" το μέλλον

2. Εσώκλειστοι της "πίστης" (πάρτο όπως θες, αλλά το εννοώ κυριολεκτικά): που πιστεύουν -ή επειδή τους το 'χει πει κάποιος τον οποίο εμπιστεύονται, ή επειδή έτσι θα ήθελαν να είναι- οτι το μέλλον θα είναι "έτσι" ή "αλλιώς".

 

Αν ανήκεις στην πρώτη κατηγορία δε μπορείς να λέγεσαι καλός ή κακός.

Αν ανήκεις στη δεύτερη είτε καλός είσαι, είτε κακός, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Αιθεροβατείς.

Ωραία είναι να αιθεροβατείς βέβαια, αλλά μόνο όταν το κάνεις έχοντας συνείδηση του οτι το κάνεις!

Αλλιώς... άστα-βράστα.

 

Παρατηρω ότι αποφεύγεις συστηματικά να κατηγοριοποιήσεις σε καλους και κακους τους αλλους. Μήπως αυτό ξεκινάει από μία προσωπική αδυναμία να κατατάξεις τί θεωρείς καλό και τί κακό; Ίσως αυτό μάλιστα ερμηνεύει και τη χρήση των εισαγωγικών στις σημαντικές λέξεις στο αρχικο σου σχόλιο.

Edited October 12, 2007 by Dune

[Amelina]

Θα σου πω γιατί.

 

Καλός ή κακός -κατ' εμένα- κρίνεται εκ του αποτελέσματος.

Κι εδώ έρχεται το πρόβλημα.

Γιατί αν αποδεχθούμε τη θεωρία του χάους (μια πεταλούδα που πετά εδώ κλπ κλπ)

δεν μπορείς ποτέ ν' αποτανθείς αν κάτι που έκανε κάποιος, ήταν τελικά για καλό ή για κακό.

Η πρόθεση θα μου πεις μετράει.

Εμ, εδώ σχετίζονται τα προηγούμενα. Αν έχεις καλή πρόθεση -ας πούμε για το παιδί σου, που πιστεύεις οτι πρέπει να σπουδάσει εκείνο, κι όχι το άλλο-

και το αποτρέψεις, και τελικά καταστρέψεις μια εκπληκτική καριέρα, τι είσαι; Καλός ή κακός;

 

Σχετικά με τα μελλούμενα είσαι:

ή αισιόδοξος, ή απαισιόδοξος, ή ρεαλιστής.

[Guest Dune]

Θα σου πω γιατί.

 

Καλός ή κακός -κατ' εμένα- κρίνεται εκ του αποτελέσματος.

Κι εδώ έρχεται το πρόβλημα.

Γιατί αν αποδεχθούμε τη θεωρία του χάους (μια πεταλούδα που πετά εδώ κλπ κλπ)

δεν μπορείς ποτέ ν' αποτανθείς αν κάτι που έκανε κάποιος, ήταν τελικά για καλό ή για κακό.

Η πρόθεση θα μου πεις μετράει.

Εμ, εδώ σχετίζονται τα προηγούμενα. Αν έχεις καλή πρόθεση -ας πούμε για το παιδί σου, που πιστεύεις οτι πρέπει να σπουδάσει εκείνο, κι όχι το άλλο-

και το αποτρέψεις, και τελικά καταστρέψεις μια εκπληκτική καριέρα, τι είσαι; Καλός ή κακός;

 

Σχετικά με τα μελλούμενα είσαι:

ή αισιόδοξος, ή απαισιόδοξος, ή ρεαλιστής.

 

 

 

Προσωπικά προτιμώ να παίρνω θέση και να αποσαφηνίζω και στους άλλους επισης, τί θεωρώ καλό και τί κακό, άσχετα αν αυτό σε χίλια χρόνια μπορεί να αλλάξει. Δεν μπορώ να ξέρω τί θα συμβεί σε χίλια χρόνια. Ενα είναι σίγουρο όμως. Αν όλοι περιμένουμε τί θα γίνει σε χίλια χρόνια, για να αποφασίσουμε τί θέση θα πάρουμε σήμερα, τότε δεν θα κάνουμε τίποτα, για χίλια χρονια.