cynical drone Posted July 5, 2007 Share Posted July 5, 2007 Συχνά, κατά τα λευκά μεσάνυχτα, σκιές συνηθίζουν να περνούν από το ράθυμο παράθυρο του κελιού μου. Με μία μόνο ματιά συγκρίνουν τη σκοτεινιά τους με τη δική μου. Μετά, γεμάτες σιγουριά συνεχίζουν την άκαμπτη πορεία τους στις ράγες του σκοταδιού. Πολλές από αυτές φεύγουν φτύνοντας ειρωνεία και περιφρόνηση, βιάζοντας την αγνή μου ρέμβη, ταΐζοντας με μια θλίψη πνιγηρή. Με τον καιρό, αρχίζω να αισθάνομαι μια αδελφοσύνη γι αυτές. Όσο κι αν τις μισώ, αρχίζω να μπαίνω στην ψυχρή τους οικογένεια. Όλοι φοβόμαστε το σκοτάδι. Όλοι φοβόμαστε τις σκιές. Όταν γινόμαστε σκιές φοβόμαστε τα πάντα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.