Τζιμ Μπούτσερ - Τα αρχεία του Ντρέσντεν (Jim Butcher - Dresden Files)

[Nihilio]

Αναρωτιόμουν σχετικά με τη σειρά Dresden files... Τα βιβλία είναι stand alone; Πρέπει να τα διαβάσει κανείς με τη σειρά, μπορεί να παραλείψει κάποια κτλ;

Είναι stand alone κάπου μέχρι το 6ο-9ο, ανάλογα με το τι εννοείς. Είναι αυτοτελή αν και σταδιακά χτίζουν σε μία μεγαλύτερη ιστορία (και αν διαβάσεις επόμενο θα φας σπόιλερ για το προηγούμενο και θα χάσεις και μέρος της απόλαυσης

 

ΥΓ: Σύντοιμα ξεκινάω το Cold Days που πηγαίνει και με τον καιρό

[Nihilio]

Cold Days

Μπέσα. Αν ένα βιβλίο είναι το 14ο σειράς και καταφέρνει να διαβάζεται ευχάριστα, να προχωράει τις ιστορίες των χαρακτήρων, να έχει φρέσκες ιδέες και να δένει ένα σωρό υπερ-πλοκές από τα προηγούμενα βιβλία ενώ αλλάζει και τελείως την κλίμακα, πηγαίνοντας σε πιο κοσμικές περιπέτειες, τότε είναι άξιο θαυμασμού. Και το Cold Days τα καταφέρνει όλα αυτά και με το παραπάνω, καθώς ο Dresden παίρνει την πρώτη του υπόθεση για το νέο του αφεντικό (δε θέλω να κάνω spoiler)

Στα συν, όλα αυτά για τα οποία μου αρέσουν τα dresden files: Περιπέτεια, δράση, καλοί χαρακτήρες, φαντασία και εντυπωσιακή κοσμοπλασία.

Στα πλην, με ενόχλησαν 2-3 σκηνές που ο συγγραφέας κάνει κύρηγμα καθώς και το όλοι λένε pop culture ατάκες.

 

 

Skin Game

 

 15ο βιβλίο της σειράς και, μετά από 3 βιβλία που το ένα ήταν συνέχεια του άλλου, επιστρέφουμε στις αυτοτελείς ιστορίες που προωθούν λιγάκι και το βασικό στόρυ. Και, φυσικά, αργά ή γρήγορα οι ήρωες πρέπει να κλέψουν μία τράπεζα.

Ο Ντρέσντεν λοιπόν αναγκάζεται να βοηθήσει τη νέμεσή του, τον Νικοδημο (ίσως ο πιο εντυπωσιακός κακός της σειράς) να κλέψει το χρηματοκιβώτιο του Άδη στον Κάτω Κόσμο. Και, φυσικά, ακολουθεί μία ληστεία τόσο μπερδεμένη και βίαιη όσο αυτή του Reservoir Dogs. Το βιβλίο αργεί λίγο να πάρει εμπρός, αλλά από τη μέση και πέρα πάει με λυσσασμένη ταχύτητα, έχει ευφάνταστα σκηνικά, πανέξυπνες ανατροπές και καθαρτική κορύφωση. Δεν είναι το καλύτερο της σειράς σε καμία περίπτωση, αλλά, διάολε, πόσες σειρές βιβλίων ξέρετε που, σε διψήφια συνέχεια τους, δεν έχουν καταλήξει σκιές του εαυτού τους;

 

To μεγάλο κακό του βιβλίου είναι ότι το επόμενο δεν έχει βγει ακόμα και ότι πρέπει να περιμένω

[heiron]

Σκέφτομαι να αγοράσω τα Codex Alera. Έχουν βγει και λιγότερα, αν και δεν ξέρω κατά πόσο αυτή η σειρά είναι ολοκληρωμένη. Όσοι έχετε διαβάσει και τις 2 σειρές ποιά προτείνετε σαν καλύτερη;

[MountainRoot]

Ερώτηση για όσους έχουν διαβάσει τα βιβλία και γνωρίζουν:

Ο Dresden μπορεί και πετάει φωτιά fire....ωραία μέχρι εδώ....μετά τον Λασκιελ αρχίζει και πετάει Hellfire. Αυτό απο ότι εγώ κατάλαβα είναι κάτι που μπορεί να πετάξει δαίμονας ή γενικά κάποιος που ασκεί κακιά μαγεία ε?  Δηλαδή υπάρχει η απλή fire και η hellfire ε?

Αν ναι τότε επειδή έχει βγάλει hellfire μπροστά σε άλλα άτομα wizards και μη, δεν μπορούν να καταλάβουν την διαφορά?

 

 

Φοβάμαι οτι ίσως εγώ να μην έχω καταλάβει καλά.

[Nihilio]

Ερώτηση για όσους έχουν διαβάσει τα βιβλία και γνωρίζουν:

Ο Dresden μπορεί και πετάει φωτιά fire....ωραία μέχρι εδώ....μετά τον Λασκιελ αρχίζει και πετάει Hellfire. Αυτό απο ότι εγώ κατάλαβα είναι κάτι που μπορεί να πετάξει δαίμονας ή γενικά κάποιος που ασκεί κακιά μαγεία ε?  Δηλαδή υπάρχει η απλή fire και η hellfire ε?

Αν ναι τότε επειδή έχει βγάλει hellfire μπροστά σε άλλα άτομα wizards και μη, δεν μπορούν να καταλάβουν την διαφορά?

 

 

Φοβάμαι οτι ίσως εγώ να μην έχω καταλάβει καλά.

 

Ερώτηση για όσους έχουν διαβάσει τα βιβλία και γνωρίζουν:

Ο Dresden μπορεί και πετάει φωτιά fire....ωραία μέχρι εδώ....μετά τον Λασκιελ αρχίζει και πετάει Hellfire. Αυτό απο ότι εγώ κατάλαβα είναι κάτι που μπορεί να πετάξει δαίμονας ή γενικά κάποιος που ασκεί κακιά μαγεία ε?  Δηλαδή υπάρχει η απλή fire και η hellfire ε?

Αν ναι τότε επειδή έχει βγάλει hellfire μπροστά σε άλλα άτομα wizards και μη, δεν μπορούν να καταλάβουν την διαφορά?

 

 

Φοβάμαι οτι ίσως εγώ να μην έχω καταλάβει καλά.

Σκέψου ότι το Hellfire είναι μία δύναμη που κάνει τη μαγεία ακόμα πιο καταστροφική. Λίγο πιο μετά κάνει ξόρκι αέρα και το ενισχύει με Hellfire. Το ίδιο περίπου ισχύει και πιο μετά με άλλες δυνάμεις που θα αποκτήσει (αλλά ας μην κάνω spoiler) ενώ στο rpg που έχουν φτιάξει βασισμένοι στο παιχνίδι το ονομάζουν sponsored magic και δίνει έξτρα επιτυχίες σε συγκεκριμένες περιστάσεις αν θυμάμαι καλά.

 

Όσο για το αν καταλαβαίνουν τη διαφορά, λίγοι μάγοι έχουν δει hellfire και μπορούν να καταλάβουν τι ακριβώς είναι. Αν θυμάμαι καλά ο Dresden πρώτα βλέπει μία σκηνή εγκλήματος και μετά καταλαβαίνει γιατί η φωτιά του είναι πιο ισχυρή, σωστά;

[Cassandra Gotha]

Πριν λίγες μέρες τέλειωσα το Storm Front, και δεν ήθελα να το αφήσω από τα χέρια μου. Τι διασκεδαστικό βιβλίο! Μπράβο του, του κυρίου Μπούτσερ (μα τι όνομα ).

Μου αρέσουν πολλά πράγματα:

• το σύστημα μαγείας του, (και που την εξηγεί),
• που είναι τρελά εφετζής, πολύ αληθοφανής και πολύ έξυπνος.
• το χιούμορ του, που δεν το ξεχνάει, (μα ποτέ). Δηλαδή, ακόμη και όταν σκέφτηκα σε κάποια φάση ότι ακόμα κι ο Ντρέσντεν σοβαρεύει, στην τελευταία γραμμή μου έκλεισε το μάτι.
• που είναι καλός (ο πρωταγωνιστής), και προσπαθεί με κάθε τρόπο να μένει καλός.
• ο Μόργκαν με τη σπάθα του.
•  η συνεχής δράση.

 

Στα μείον

• το γεγονός ότι σε κάτι φράσεις έπρεπε να διαλογιστώ για να καταλάβω,
• και το ότι είχε κομματάκι περισσότερη δράση από όση αντέχω.

 

[MountainRoot]

Εγω χθες τελείωσα και το White Night το 9ο στην σειρα....και συνεχίζω με το επόμενο Small Favor.

 

Εμένα αυτά που με ενοχλούνε λίγο είναι:

- Το ότι σε κάθε βιβλίο κάθετε και σου ξαναπεριγράφει κάποια πράγματα λες και παίζει κάποιος να ξεκινήσει την σειρά απο το 6ο βιβλιο...για παράδειγμα σε κάθε μα κάθε βιβλίο μας περιγράφει πως είναι και μας ξαναεξηγεί τον λόγω που είναι έτσι, το αμάξι του Ντεζντεν, το σπίτι του, τα άτομα που τον περιτριγυρίζουν κτλ Βέβαια είναι σπαστικό λίγο αλλά δεν σου χαλάει και την όρεξη.

- Το ότι ίσως ο Ντεζντεν έχει λίγο τον απέθαντο και σώζετε κάθε φόρα.....αυτό μπορεί κάποιους να τους πειράξει αρκετά..προσωπικά δεν με πειράζει και τόσο γιατί το ύφος των βιβλίων είναι τέτοιο απο την αρχή οπότε το αναμένω λίγο. Ξαναλέω οτι εμένα δεν με πειράζει αλλά φαντάζομαι οτι σε κάποιους μπορεί να "χτυπήσει". Βεβαια όταν σώζεται μην φανταστείτε οτι είναι ΑΑΑΑ σκάει απο το πουθενά ο Χ και τον σώζει, έχει και μερικά τέτοια αλλά έχει και άλλες φορές που τραβάει τελευταία στιγμή τρελή ιδέα και σώζεται.

- Θα μου άρεσε να προχωράει περισσότερο το κεντρικό saga και το μεγαλύτερο χρονικό, το πάει πολύ αργά αλλά μιας και είναι πολύ ενδιαφέροντα και τα όσο γίνονται δεν σε ενδιαφέρει και τόσο.

 

Οπως καταλάβατε τα λίγα αρνητικά που έχω είναι περισσότερο γκρίνια ή έστω μερικές προσωπικές προτιμήσεις. Γενικά αν το δεις χαλαρά είναι όλα τέλεια και πάνε μια χαρά.

 

 

Τώρα στα Θετικά θα τα πω απλά και περιεκτικά γιατί η σειρά τα σπάει ούτως ή άλλος:

-  ΑΤΑΚΑΡΕΣ

-  ΓΕΛΙΟ. Γιατί μετά τον Πρατσετ είναι ο μοναδικός που με έχει κάνει να γελάω ή να χαμογελάω με ένα βιβλίο. Ειδικά όταν δεν είναι κωμωδία το βιβλίο.

- ΚΑΤΑΙΓΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ...σε σημείο που δεν παει άλλο. Τον λυπάμαι ώρες ώρες τον καημένο.

- ΑΠΛΟΙΚΗ ΓΡΑΦΗ ΠΟΥ ΣΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΣΤΟ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΑΝΕΤΑ

- ΠΟΖΕΡΙΑ είτε απο μεριά των καλών είτε απο την μεριά των κακών.

- Έξυπνοι χαρακτήρες με ωραίες αντιδράσεις.

- Πολύ ωραία κοινωνία των υπερφυσικών....η μαγεία δεν με εχει κερδίσει σαν σύστημα (δεν βρίσω και πολλά καινοτόμα στοιχεία) αλλά χειρίζεται πολύ ωραία την κοινωνία των υπερφυσικών πλασμάτων και τους νόμους που υπάρχουν.

- Ο Ντεζντεν είναι ο μόνος όντως καλός χαρακτήρας που με έχει κερδίσει με το να είναι καλός.Συνήθως προτιμώ τους γκρίζους, μυστήριους χαρακτήρες αλλά να που κατάφερε ένα κλασικός καλός να με κερδίζει.

- Γιατί στην τελική ο συγγραφέας μπορεί να χρησιμοποιεί αρκετά κλισέ αλλά τα κάνει με έναν τρόπο που είτε δεν με ενοχλεί είτε όχι μόνο δεν με ενοχλεί αλλά με κερδίζει κιόλας.

 

Αυτά μέχρι στιγμής.

[Nihilio]

Σημείωση: Όταν λέμε σώζεται εννοούμε επιζεί από το ξύλο της αρκούδας που τρώει καθ'όλη τη διάρκεια του βιβλίου

[MountainRoot]

Changes.....εντάξει. Τι να πω.

 

Οχι τι να πω.... Άντε γεια που λέει και γνωστή τιβιπερσόνα.

 

το τερμάτισε ο Butcher....θα μπορούσε να είναι και τέλευταίο βιβλίο της σειράς.

 

Το καλύτερο απο ολόκληρη την σειρά με διαφορά....απο δω και πέρα το μόνο που περιμένω να το περάσει είναι το τελευταίο ολόκληρης της σειράς.

 

Υ.Γ. Πάμε μωρή Blackstaff τρέλανέ μας και άλλο

[DinMacXanthi]

Ο Butcher θα είναι Στοκχόλμη και Γκέτεμποργκ αυτό το Σαββατο και Kυριακή (αντίστοιχα), οπότε το Σουηδικό cadre του sff θα έχει την ευκαιρία να τον συναντήσει από κοντά

[Nihilio]

Ο Butcher θα είναι Στοκχόλμη και Γκέτεμποργκ αυτό το Σαββατο και Kυριακή (αντίστοιχα), οπότε το Σουηδικό cadre του sff θα έχει την ευκαιρία να τον συναντήσει από κοντά

Πείτε το ότι το Ελληνικό cadre είναι μαζί του και περιμένει με ανυπομονησία το επόμενο Dresden

[MountainRoot]

Πάει και το Ghost Story...ωραίο ήταν και κάπως περίεργο αλλά μου άρεσε η αλλαγή για 13ο βιβλίο.

 

Συνεχίζουμε Cold Days...

 

Ηδη με έχει λούσει κρύος ιδρώτας...μένει το Cold days και μετά ένα ακόμα και μετά τι? Εεεεε τι? Τι κανουμε μετά? Να πάει να χεστεί ο κύριος Butcher.

[Cassandra Gotha]

Διάβασα το δεύτερο της σειράς Dresden Files, το Fool Moon. Ωραίο ήταν!

Ίσως όχι όσο το πρώτο, επειδή αυτό μου φάνηκε σαν να είχε λιγότερη μαγεία (μου φάνηκε; το κρατάω για λίγο, γιατί θα τα ξαναδιαβάσω και τα δύο) και περισσότερο ξέσκισμα και μπουνίδι από το πρώτο.

Εντάξει, το βιβλίο είχε από όλα: μαγεία, φαντασία γενικά, περιπέτεια/δράση/αγωνία, χιούμορ, διάφορα συναισθήματα να περνούν και να πετάνε και να μη στέκονται... Διασκεδαστικό. 

Και με πολύ δυνατό κλείσιμο.

 

Ένα μικρό σχόλιο: σε σημεία με έκανε να κρατάω την αναπνοή μου και να σκέφτομαι "ωχ, και τώρα; Πώς θα τη βγάλει καθαρή από αυτό;" αλλά το παράκανε. Μια, δυο, τρεις, το βαρέθηκα. Έχασε τη δύναμή του το εφέ. Εντάξει, θα τη βγάλεις καθαρή ακόμη κι από αυτό! Ίσως να ήθελε/α λίιιγο λιγότερο, κομματάκι.

 

Αλλά ωραίος ο Dresden. Μόλις πιάσω λεφτά (μου θυμίζω κάτι παλιούς, "όταν θα πιάσω την καλή" ) θα πάρω όοολα τα βιβλία του μαζεμένα. Όχι ένα τον χρόνο, όπως τώρα... (Γκρίνια).

 

edit: Σκέφτηκα τώρα ότι ο Butcher δεν φοβάται τίποτα, σαν συγγραφέας. Τον ζηλεύω, πραγματικά, τον τρόπο που γράφει. Επίσης, είχα σκεφτεί διαβάζοντάς το, ότι μου φαίνεται λίγο πιο ώριμος σε αυτό το βιβλίο.

Edited December 19, 2016 by Cassandra Gotha

[jjohn]

Πάρτα με ρέγουλα  ρε 'συ Άννα  γιατί κινδεύεις να μείνεις χαρμάνισσα κι εσύ όπως εμείς...

 

Το νέο deadline για το βιβλίο είναι μέσα  στον Ιανουάριο οπότε Άνοιξη και έχει ο Θεός. Και μετά έχει να ξεκινήσει το επόμενο από τα Cinder Spires οπότε  πάλι  μεγάλη αναμονή μας περιμένει...

 

Πάντως τα καλύτερα έπονται. Θα απολαύσεις!

[Nihilio]

Διάβασα το δεύτερο της σειράς Dresden Files, το Fool Moon. Ωραίο ήταν!

Ίσως όχι όσο το πρώτο, επειδή αυτό μου φάνηκε σαν να είχε λιγότερη μαγεία (μου φάνηκε; το κρατάω για λίγο, γιατί θα τα ξαναδιαβάσω και τα δύο) και περισσότερο ξέσκισμα και μπουνίδι από το πρώτο.

Εντάξει, το βιβλίο είχε από όλα: μαγεία, φαντασία γενικά, περιπέτεια/δράση/αγωνία, χιούμορ, διάφορα συναισθήματα να περνούν και να πετάνε και να μη στέκονται... Διασκεδαστικό. 

Και με πολύ δυνατό κλείσιμο.

 

Ένα μικρό σχόλιο: σε σημεία με έκανε να κρατάω την αναπνοή μου και να σκέφτομαι "ωχ, και τώρα; Πώς θα τη βγάλει καθαρή από αυτό;" αλλά το παράκανε. Μια, δυο, τρεις, το βαρέθηκα. Έχασε τη δύναμή του το εφέ. Εντάξει, θα τη βγάλεις καθαρή ακόμη κι από αυτό! Ίσως να ήθελε/α λίιιγο λιγότερο, κομματάκι.

 

Αλλά ωραίος ο Dresden. Μόλις πιάσω λεφτά (μου θυμίζω κάτι παλιούς, "όταν θα πιάσω την καλή" ) θα πάρω όοολα τα βιβλία του μαζεμένα. Όχι ένα τον χρόνο, όπως τώρα... (Γκρίνια).

 

edit: Σκέφτηκα τώρα ότι ο Butcher δεν φοβάται τίποτα, σαν συγγραφέας. Τον ζηλεύω, πραγματικά, τον τρόπο που γράφει. Επίσης, είχα σκεφτεί διαβάζοντάς το, ότι μου φαίνεται λίγο πιο ώριμος σε αυτό το βιβλίο.

Για εμένα τα τρία πρώτα είναι πολύ κατώτερα από τα υπόλοιπα της σειράς πάντως ;)

[Mictantecutli]

Με έχετε  ψήσει να το ξεκινήσω. Τα Αγγλικα του είναι βατά; Διάβασα πρόσφατα 2 του Connelly και δεν είχα κανένα πρόβλημα. 
Υ.Γ. Αν αρχίσω να παίρνω και Αγγλόφωνα βιβλία, καταστράφηκα...

[Cassandra Gotha]

Εγώ πάντως που κάθισα και διάβασα όλες τις τουβλάρες του Μάρτιν στα αγγλικά -και όχι μόνο- τα βρίσκω σκούρα με τα Dresden. Είναι σε πολύ, πολύ ανοίκεια αμερικάνικα για 'μένα, έχει και λέξεις και εκφράσεις άγνωστες. Αλλά, δεν είναι σε φάση να μην καταλαβαίνεις. Εντάξει, έχω το λεξικό δίπλα για να ρίχνω πού και πού μια ματιά, αλλά προσπερνάω πολλά. 

[jjohn]

Εγώ -τα περισσότερα της σειράς- τα διάβασα στα 18-19 μου(omg, έτσι; Πώς περάσανε τα χρόνια )  όπου η επαφή μου με τ' Αγγλικά ήταν καλή μεν, αλλά όχι  τόσο ζεστή όσο είναι τώρα, αφού δεν  υπήρχε  και ανάγκη να τα εξασκώ και καθόλου...

 

Δεν θυμάμαι πάντως  να με είχαν ζορίσει ιδιαίτερα. Το λεξιλόγιο του Butcher είναι αρκετά μοντέρνο, αλλά σε γενικές γραμμές είναι απλό και γεμάτο pop-references τα οποία ή τα πιάνεις ή δεν τα πιάνεις

 

 Εγώ τα βρήκα πιο ευκολοδιάβαστα από τον Μάρτιν που ανέφερε η Άννα και που τον είχα προσπαθήσει την ίδια περίοδο.

 

Σε κάθε περίπτωση, νομίζω ότι συνηθίζονται οπότε μην αγχώνεσαι άδικα.

 

Μπορείς πάντως να τσεκάρεις τα πρώτα δύο κεφάλαια από το Storm Front( το πρώτο βιβλίο της σειράς) εδώ κι εδώ

για να δεις και μόνος σου όσα εμείς προσπαθούμε να σου πούμε

Edited December 20, 2016 by jjohn

[jjohn]

Καλό 2018 αδέρφια

 

• As of July 2017: Jim paused writing Peace Talks to finish his last short story for Brief Cases, so fans can enjoy a full anthology of Dresden tales to ease the wait for the next novel. We’re still quite a ways from having a release date, but we’ll announce any updates in the news blog.

 

Πραγματικά, έχω  αρχίσει να χάνω ενδιαφέρον για την σειρά

+++ αυτό

• Jim will start writing The Olympian Affair (#2) when he finishes Peace Talks.

Άρα το μεθεπόμενο  πάει για 2020 τουλάχιστον.... Και θα έχει ακόμα τουλάχιστον 5.

 

Υ.Γ

Αυτού του ειδους οι καθυστερησεις με κάνουν να αναρωτιέμαι αν το μοντέλο κεφάλαιο ανά εβδομάδα τύπου manga π.χ είναι εν τέλει προτιμότερο.

[Cassandra Gotha]

Διάβασα και τι τρίτο, το Grave Peril. Μου άρεσε, όχι όσο το προηγούμενο αλλά και πάλι πολύ. Μακάρι να ευχαριστιόμουν όλα τα βιβλία όσο τα Dresden Files.

[Blacksword]

Storm Front

Για σχεδόν δύο δεκαετίες, ο Jim Butcher - ένας συγγραφέας που πολλοί έχουν ακούσει, πολλοί έχουν μιλήσει, πολλοί έχουν ακολουθήσει και θαυμάσει - έχει καταφέρει να αφήσει το δικό του σημάδι στον κόσμο του φανταστικού, ξεκινώντας την καριέρα από ένα αρκετά συμβατικό είδος, χτίζοντας τον δικό δρόμο μέσα από την φαντασία του και δημιουργώντας ένα υπέροχα μαγικό κόσμο.

Και το Storm Front, το πρώτο βιβλίο που θέτει τα θεμέλια μιας σειράς αποτελούμενη από περισσότερα μυθιστορήματα, διηγήματα και κόμικ απ’ όσα μπορείς να μετρήσεις, μας παρουσιάζει για πρώτη φορά τον φημισμένο ιδιωτικό ερευνητή: τον Harry Dresden - έναν χαρακτήρα που πολλοί έχουν αγαπήσει μέσα από την μοναδική προσωπικότητά του - και μας ταξιδεύει σε μια περιπέτεια γεμάτη μαγεία, υπερφυσικά όντα, μυθικά πλάσματα, νταήδες του υποκόσμου, αδίστακτους μάγους, όπως επίσης και σε μια μυστηριώδης υπόθεση.

 

Στις συνοικίες του Σικάγο υπάρχουν υπάρξεις που παραμονεύουν στις σκιές, δυνάμεις πέρα από την φαντασία του απλού ανθρώπινου μυαλού που, κάποιες φορές, δεν συμμορφώνονται πάντα με τους νόμους της μαγείας, και όταν αυτό συμβεί, ο Harry Dresden πρέπει να επέμβει.

Ο Harry Dresden είναι ένας μάγος, όχι αλήθεια, ένας πραγματικός μάγος, και ένας ιδιωτικός ερευνητής, δουλεύοντας σαν σύμβουλος για το Αστυνομικό Τμήμα του Σικάγο όταν κάτι παράξενο συμβαίνει, κάτι ανεξήγητο, κάτι εξαιρετικά ασυνήθιστο που δεν μπορεί κανένας άλλος να δώσει απαντήσεις και, από καιρό σε καιρό, προσπαθώντας εξιχνιάσει και μερικές δικές του υποθέσεις μέσω του γραφείου του - αν και η τύχη του σε αυτόν τον τομέα τελευταία δεν φαίνεται να είναι με το μέρος του.

Ωστόσο, όλα αυτά θα αλλάξουν όταν μια μυστηριώδης γυναίκα, θέλοντας να τον προσλάβει, θέσει στα χέρια του να βρει τον εξαφανισμένο σύζυγό της και, όχι πολύ μακρύτερα από το γραφείο του, λάβει μια κλήση από την Υπολοχαγό Karrin Murphy - την επικεφαλή ερευνήτρια της ειδικού τμήματος που έχει να κάνει με οτιδήποτε αφύσικο - για μια διπλή ανθρωποκτονία· δύο άτομα που δολοφονήθηκαν με την χρήση μαγείας κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.

Κι όμως, καθώς θα αρχίσει να ψάχνει για στοιχεία για το λόγο της εξαφάνισης του συζύγου αυτής της μυστηριώδους γυναίκας και ξεκινώντας να βοηθήσει συγχρόνως την Karrin Murphy να βρει απαντήσεις για την διπλή ανθρωποκτονία της, όταν αυτές οι δύο υποθέσεις τον οδηγήσουν σε ένα κοινό μονοπάτι, δείχνοντας να συσχετίζονται μεταξύ τους πιο πολύ απ’ ότι θα είχε φανταστεί κανείς, ο Dresden θα βρεθεί ενάντια με μια δύναμη πολύ ισχυρότερη από αυτόν, και όταν οι πράξεις του παρελθόντος μπουν στην μέση - κάνοντας την εξιχνίαση αυτής της υπόθεσης ακόμη δυσκολότερη - αυτή η δύναμη θα απειλήσει να φέρει το χάος στην πόλη του Σικάγου και στο σύστημα μαγείας, και αν αποτύχει να την σταματήσει πριν να είναι πολύ αργά, όλα όσα έχει επιτύχει μέχρι σήμερα θα χαθούν για πάντα.

 

Είναι σίγουρο ότι η αστική φαντασία, και ειδικά αυτή που ασχολείται με το υπερφυσικό, μπορεί συχνά να γίνει αρκετά επαναλαμβανόμενη και ανιαρή, πέφτοντας ξανά και ξανά πάνω στα κοινότυπα πρότυπα που το κάνουν να φαίνεται σαν ένα είδος που υστερεί σε φαντασία και πρωτοτυπία περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο.

Και ωστόσο, υπάρχουν φορές που συγγραφείς βγαίνουν και κάνουν την εξαίρεση, παίρνοντας όλα τα στερεότυπα και δημιουργώντας κάτι καλό, κάτι φρέσκο και ευφάνταστο, αποδεικνύοντας ότι αυτό το είδος έχει ακόμη κάτι να δώσει - και ο Jim Butcher είναι ασυζήτητα μία από αυτές τις εξαιρέσεις.

 

Μέσα από μια εξάσκηση που ξεκίνησε στα πρώτα του συγγραφικά στάδια, ο Butcher φέρνει στο μυθιστορηματικό ντεμπούτο του μια ιστορία που - αν και πολλοί έχουν προσπαθήσει στο παρελθόν να κάνουν ξανά αλλά χωρίς την ίδια επιτυχία - καταφέρνει να δημιουργήσει ένα υπέροχα μαγικό κόσμο, χτίζοντας πάνω στη φαντασία του με ένα πολύ καλό και διασκεδαστικό στυλ, κάνοντάς σε να θέλεις να χαθείς μέσα του, και έναν χαρακτήρα που, κερδίζοντάς σε από την πρώτη στιγμή μέσα από την δυνατή προσωπικότητά του, δεν μπορείς παρά να θέλεις να τον ακολουθήσεις μέσα στις περιπέτειές του.

Η γραφή του Butcher, φυσικά, είναι πολύ μακριά από τέλεια, αλλά, με τον πρωταγωνιστή του, τις ιδέες και το χιούμορ του να ανεβάζουν την ιστορία πολύ υψηλότερα, καταφέρνει να κρύψει όποια τυχών ελαττώματα, φτιάχνοντας μια γρήγορη σε ρυθμό περιπέτεια με μπόλικη μαγεία, δράση και πολλές ανατροπές, και δείχνοντας την προοπτική για κάτι ακόμη σπουδαιότερο για να έρθει στα επόμενα βιβλία του.

 

Εν κατακλείδι, το Storm Front είναι ένα καλό και γρήγορο σε ρυθμό πρώτο βιβλίο που, αν και δείχνει τα ελαττώματά του, καταφέρνει να γίνει μια αρκετά διασκεδαστική περιπέτεια, με τον Butcher να μας ταξιδεύει μέσω του πρωταγωνιστή μέσα σε ένα υπέροχα μαγικό κόσμο που έχει ακόμα πολλά, μα πάρα πολλά να δώσει.

 

Fool Moon

Στο δεύτερο βιβλίο της σειράς Dresden Files, ο Jim Butcher επιστρέφει στον μαγικό κόσμο του Σικάγο με μια δυνατότερη ιστορία και με τις συγγραφικές ικανότητές του - και την φαντασία του - να έχουν βελτιωθεί πολύ περισσότερο μας πηγαίνει μέσω του φημισμένου ιδιωτικού ερευνητή και των μυστηριωδών υποθέσεών του μέσα σε μια περιπέτεια λαογραφικών θηρίων (καταραμένα με αρχαίες τελετουργίες ή απλά χαμένα στον πόθο τους για αίμα), ομοσπονδιακούς πράκτορες, εγκληματίες του υποκόσμου, όπως και επίσης και σε μια βίαιη, γρήγορη σε ρυθμό δράση με άπλετη μαγεία που δείχνει και μια πιο σκοτεινή και σκληρή πλευρά.

 

Έξι μήνες πριν, ο κόσμος παραλίγο να έρθει στο τέλος του - εντάξει, όχι ακριβώς. Και με τις τελευταίες του περιπέτειες να έχουν πλέον περάσει, η φήμη του για τις ειδικές ερευνητικές ικανότητές του θα έπρεπε να έχει ακουστεί σε όλη την πόλη του Σικάγο, γεμίζοντας το γραφείο του με περισσότερη δουλειά απ’ όση θα μπορούσε να χειριστεί, και ανεβάζοντας την ζωή του κάπου υψηλότερα από πριν - αλλά με τα γεγονότα των περιπετειών του να έχουν μείνει κρυφά από τα μάτια του υπόλοιπου κόσμου, και με την δουλειά να έχει αραιώσει τελευταία - καλά, πιο πολύ σαν πεθαμένη θα την έλεγε κανείς - η ζωή για τον Harry Dresden έχει πέσει κάτω από το φυσιολογικό, αναγκάζοντάς τον σε μια λιτή διατροφή για την διατήρηση των πενιχρών οικονομιών του.

Η δουλειά, ωστόσο, έρχεται πάντα αναπάντεχα στο επάγγελμά του, και όταν, καθώς θα περιμένει την παραγγελία του στην παμπ του McAnally που θα κατευνάσει επιτέλους την λαχτάρα του με ένα κατάλληλο δείπνο μετά από εβδομάδες λιτότητας, η Kim Delaney - μια νεαρή μάγισσα που βοήθησε στο παρελθόν - του ζητήσει τις γνώσεις του σχετικά με την δημιουργία τριών μαγικών κύκλων - τρεις κύκλοι προοριζόμενοι να συγκρατήσουν πανίσχυρες οντότητες - ισχυριζόμενη ότι είναι μονάχα για ακαδημαϊκούς λόγους, ο Dresden θα προσπαθήσει να την οδηγήσει μακριά από τέτοια ενδιαφέροντα, θέλοντας να την προστατέψει από δυνάμεις που μπορεί κάλλιστα να αποδειχθούν να είναι πολύ πιο επικίνδυνοι για αυτήν.

Κι όμως όταν, όχι πολύ αργότερα, η Karrin Murphy - η φίλη και συνάδελφος που οι τελευταίες του περιπέτειές του τον έβαλαν σε μια δυσπιστία στα μάτια της για την αξία του λόγου του - τον βρει στην παμπ του McAnally, θα του ζητήσει να την βοηθήσει σε μια μυστηριώδη ανθρωποκτονία στα προάστια του Σικάγο, σε μια υπόθεση που φαίνεται να συνδέεται με άλλες δολοφονίες που συνέβησαν τις προηγούμενες νύχτες και με όλα τα θύματα να έχουν πεθάνει κάτω από ύποπτα άγριες συνθήκες· κάτι που απαιτεί την εύρεση του δράστη πριν να είναι πολύ αργά για κάποιον άλλον.

Όμως, όταν ο Dresden ανακαλύψει ένα κρησφύγετο μιας ομάδας με μεταμορφωτικές, τερατώδεις ικανότητες - εμφανιζόμενοι ως οι κοντινότεροι ύποπτοι για τους θανάτους των προηγούμενων νυχτών - και πάει να το ερευνήσει μόνος του, βάζοντας σε ένα πιθανό κίνδυνο την εξιχνίαση αυτή της υπόθεσης πιο πολύ απ’ ότι περίμενε, θα βρεθεί σύντομα μέσα σε μια κατάσταση που θα προκαλέσει την διάλυση των τελευταίων απομειναριών εμπιστοσύνης που είχε η Murphy, διακινδυνεύοντας την φιλία τους σε ένα τέλος, αλλά επίσης και μέσα σε μια περιπέτεια που, καθώς θα προσπαθήσει να διορθώσει τα λάθη του, θα τον φέρει ενάντια με ένα πανίσχυρο άγριο θηρίο, και ενάντια με μοχθηρούς εχθρούς με την μόνο επιθυμία να τον καταστρέψουν, και αν δεν καταφέρει να κάνει το αδύνατο δυνατό, μπορεί να φέρει αυτόν και όλους όσους αγαπά και νοιάζεται στο θάνατό τους.

 

Με την επιτυχία του πρώτου βιβλίου να έχει σπρώξει την λογοτεχνική καριέρα του σε ένα άλλο επίπεδο, ο Jim Butcher έρχεται στο Fool Moon με μια μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στη γραφή του, φέρνοντας όχι μόνο μια καλύτερη και δυνατότερη ιστορία, αλλά και χειριζόμενος τον πρωταγωνιστή και τους υπόλοιπους χαρακτήρες με μια μεγαλύτερη ικανότητα, φτιάχνοντας μια πιο πυκνή και πλούσια περιπέτεια που, καθώς αρχίζει σιγά-σιγά να εξερευνεί την κοσμοπλασία, καταφέρνει να γίνει και πιο βαθιά στο νόημά της.

Και αυτό είναι ακόμη μεγαλύτερης σημασίας καθώς, λαμβάνοντας υπ’ όψιν το κεντρικό θέμα του βιβλίο, ο Butcher γράφει για ένα από αρχαιότερα πλάσματα στην ιστορία των λαογραφιών - κάτι που έχει προσαρμοστεί χιλιάδες και χιλιάδες φορές, τόσο στη μικρή και μεγάλη οθόνη όσο και στο χαρτί - καταφέρνοντας να δώσει μια νέα πνοή μέσα από τα ιδέες του, προσαρμόζοντάς το με τον δικό του ευφάνταστο τρόπο, και δημιουργώντας κάτι που το κάνει να φανεί λιγότερο τετριμμένο απ’ ότι είναι.

Πέρα από τα προαναφερθέντα, ωστόσο, αυτό που ξεχωρίζει περισσότερο δεν η γραφή ούτε η ίδια η ιστορία, αλλά η ανθρωπινή προσέγγιση που δίνει ο Butcher στον πρωταγωνιστή του - κάτι που, αν και είναι τοποθετημένος σε ένα κόσμο γεμάτο μαγεία, καταφέρνει να μας πάει βαθιά μέσα στην ψυχή του, δείχνοντάς μας τα ελαττώματά του, τις αδυναμίες του, τα λάθη του και τις συνέπειες των επιλογών του. Ένας χαρακτήρας που, μέσα από τις πράξεις του, μέσα από τις σκέψεις και τα πιστεύω του γίνεται εξαιρετικά ανθρώπινος. Και, εκεί, είναι όπου τελικά βρίσκεται η πραγματική μαγεία του βιβλίου.

 

Όλα για όλα, το Fool Moon είναι δυνατό δεύτερο βιβλίο, με τον Jim Butcher να φέρνει μια πιο πυκνή ιστορία και χτίζοντας μέσω του πρωταγωνιστή και της κοσμοπλασίας με μια μεγαλύτερη εμπιστοσύνη, καταφέρνοντας να δείξει κάτι πιο βαθύ, αλλά χωρίς να αποτυγχάνει συγχρόνως να φτιάξει μέσω του χιούμορ και της φαντασίας του και μια διασκεδαστική και απολαυστική περιπέτεια.

[Blacksword]

Grave Peril

Το τρίτο βιβλίο αυτής της όλο και περισσότερο μαγευτικής σειράς έρχεται και παραδίδει κάτι ακόμη καλύτερο από τους προκάτοχούς του, και με τον Jim Butcher, δείχνοντας την σταδιακή ανάπτυξή του προς έναν ακόμη σπουδαιότερο συγγραφέα, να μας ταξιδεύει βαθιά μέσω του Harry Dresden - του φημισμένου εν μέρει ιδιωτικού ερευνητή εν μέρει μάγου - μέσα σε μια ιστορία αιμοδιψών θεοτήτων, τρομακτικών πλασμάτων και άυλων υπάρξεων, μοχθηρών δαιμόνων και ευλογημένων ιπποτών, και σε μια απίστευτη πλούσια και γεμάτη δράση περιπέτεια που μας πηγαίνει ακόμη πιο βαθιά στην κοσμοπλασία και τους χαρακτήρες που δημιούργησε μέσα από την φαντασία του.

 

Η δουλειά για τον Harry Dresden είναι λίγο φορτωμένη, τελευταία. Μια ταραχή φαίνεται να έχει προκληθεί στο Nevernever, το μαγικό βασίλειο, φέρνοντας την αποδυνάμωση του πέπλου που το χωρίζει από τον δικό του κόσμο, και αφήνοντας να περιπλανώνται ελεύθερα φαντάσματα μακρά αποθανόντων υπάρξεων που έχουν έρθει να στοιχειώνουν άλλους ανθρώπους καθώς προσπαθούν να ξαναζήσουν τις χαμένες ζωές τους, βάζοντας αυτόν και τον Michael - ένας φίλος και ένας Ιππότης του Σταυρού - να πρέπει τα κυνηγούν καθ’ όλη την πόλη του Σικάγο αυτές τις περασμένες εβδομάδες.

Και τώρα, ακολουθώντας τα ίχνη ενός φαντάσματος, πιο ανεξέλεγκτου και επικίνδυνου απ’ ότι έχουν συναντήσει μέχρι τώρα που έχει φέρει μια μεγάλη αναταραχή στην πόλη, έχουν οδηγηθεί στο Νοσοκομείο του Σικάγο, στο θάλαμο των νεογέννητων, προσπαθώντας να το βρουν και να το στείλουν πίσω πριν να είναι πολύ αργά - κι όμως, μέσα από την θλίψη και την τρέλα που το έχει οδηγήσει στην αναζήτηση των χαμένων αναμνήσεών του, όταν ο Dresden και ο Michael το αντιμετωπίσουν θα βρεθούν μέσα σε κάτι που δεν περίμεναν, δημιουργώντας τους περισσότερα ερωτήματα πίσω από τον λόγο για αυτή την ταραχή των φαντασμάτων απ’ ότι να τους δώσει απαντήσεις.

Όμως, με τα φαντάσματα που συνεχώς έρχονται στον κόσμο τους να έχει πάρει τον περισσότερο χρόνο του, όταν ένα νεαρό κορίτσι έρθει στο γραφείο του, φαίνοντας να έχει κάποιο είδος ικανοτήτων που είναι κοντύτερα σε αυτό ενός μάντη, και του ζητήσει την προστασία του από κάτι που την βασανίζει, κάτι κακό που την κυνηγάει μέσα από τα όνειρά της, ο Dresden θα προσπαθήσει να την πείσει να πάει στο μόνο μέρος που μπορεί να της το προσφέρει αυτό - ένα ασφαλές καταφύγιο που θα κρατήσει οτιδήποτε κακό μακριά μέχρι να μπορέσει να βρει τον χρόνο για να την βοηθήσει.

Ωστόσο, όταν κάτι αρχίσει να πληγώνει τους κοντινούς του φίλους, απειλώντας να βάλει σε κίνδυνο τις ζωές τους, η εξιχνίαση αυτής της υπόθεσης θα γίνει σύντομα πιο προσωπική από ποτέ, και όταν το δικό του παρελθόν αρχίσει να τον κυνηγά για ακόμη μία φορά, θα τον βάλει μέσα σε ένα μονοπάτι που θα τον φέρει ενάντια με μια πανίσχυρη ύπαρξη, θέλοντας να ξεσκίσει οτιδήποτε νοιάζεται και αγαπά καθώς θα αναζητήσει την εκδίκησή της, αλλά επίσης και βαθιά μέσα στην Αυλή αιμοδιψών θεοτήτων που, καθώς θα θέσουν τα δικά τους σχέδια για την επαναφορά τους σαν κυρίαρχο είδος, αν αποτύχει να τους σταματήσει, θα φέρει αυτόν, τους φίλους του, τις οικογένειες και τα παιδιά τους μέσα σε μια περιπέτεια που θα κάνει την επιβίωσή τους ακόμη πιο δύσκολη, και ένα μεγάλο πόλεμο που μπορεί πολύ εύκολα να τους οδηγήσει όλους τους και στην καταστροφή τους.

 

Με τα πρώτα δύο βιβλία να έχουν καθιερώσει τα βασικά στοιχεία της σειράς, ο Jim Butcher έρχεται στο Gravel Peril με μια νέα προσέγγιση στην ιστορία, αλλάζοντας τη φόρμουλα που έθετε τις υποθέσεις που απαιτούσαν την εξιχνίασή τους μέσα από μια πιο ευθεία πλοκή, και πηδώντας εδώ κατ’ ευθείαν μέσα στη δράση, φέρνοντας από την πρώτη στιγμή τους δύο πρωταγωνιστές - τον Harry και τον Michael - ενάντια με θανάσιμους κινδύνους, κρατώντας τις απαντήσεις αυτής της ιστορίας για αργότερα, και δείχνοντάς μας για πρώτη φορά το μαγικό βασίλειο του Nevernever - ένα βασίλειο όπου διαμένουν τόσο μυθικά πλάσματα όσο και φρικιαστικές υπάρξεις.

Μια τακτική που, αν και αφήνει πίσω το παραδοσιακό στυλ του μυστηρίου και εξιχνίασης των υποθέσεων, δουλεύει πολύ καλά σε αυτή τη περίπτωση, φέρνοντας στο προσκήνιο το βασίλειο του Nevernever που είχε μονάχα υπονοηθεί μέχρι τώρα και είχε δημιουργήσει μια κάποια προσμονή για το τι μπορεί να κρύβει. Και ο Butcher, χειριζόμενός το με έναν εξαίσιο τρόπο, χρησιμοποιεί την φαντασία του για να υφάνει έναν διαφορετικό από τον δικό μας, αλλά πολύ μαγικό κόσμο, επεκτείνοντας την κοσμοπλασία του - και κατ’ επέκταση την σειρά - πολύ περισσότερο από πριν, δείχνοντας κάτι πολύ πιο πλούσιο, κάτι πολύ πιο βαθύ.

Αυτό όμως που κάνει αυτή την ιστορία πιο απολαυστική, ωστόσο, δεν είναι μόνο οι ιδέες του Butcher αλλά και η γραφή του, επίσης, που συνεχώς μεγαλώνει από βιβλίο σε βιβλίο, έχοντας κάθε φορά ένα ακόμη καλύτερο χειρισμό στην πλοκή και το μυστήριο της, στους χαρακτήρες και τις περιπέτειές τους, φτιάχνοντας μέσω της φαντασίας του έναν κόσμο που γίνεται όλο και πιο υπέροχα μαγικός, κάνοντάς σε να θέλεις περισσότερο από το να χαθείς μέσα του.

 

Συνολικά, το Gravel Peril είναι μια σπουδαία συνέχεια σε μια σειρά που γίνεται σιγά-σιγά ακόμη πιο μαγική, ακόμη πιο επική, με τον Jim Butcher - παίρνοντας μια διαφορετική τακτική που αλλάζει τη φόρμουλα των προηγούμενων βιβλίων - να μας ταξιδεύει βαθιά μέσα σε νέο κόσμο γεμάτο με ασυνήθιστα πλάσματα και υπάρξεις, αλλά και σε μια υπέροχη και δυνατή περιπέτεια που δεν αποτυγχάνει στιγμή να σε κρατήσει σε αγωνία.

[Cassandra Gotha]

Summer Knight

Τι ωραίοοο! 
Έχω την εντύπωση ότι σε κάθε βιβλίο ο Ντρέσντεν είναι πιο ώριμος και πιο τρελός και πιο παιδαριώδης. 
Τέλειωσα και αυτό και, με τα μάτια μου ακόμη γεμάτα νεραϊδόσκονη, σπεύδω να αρχίσω το επόμενο (πού μυαλό για άλλα βιβλία! Damn thee, wizard! )

Edited March 14, 2018 by Cassandra Gotha

[Cassandra Gotha]

Death Masks

Εντάξει, νομίζω ότι είναι γελοίο. Δηλαδή, θέλω να διαβάσω και τίποτα άλλο, κύριε Μπούτσερ.

Τα Dresden Files είναι εθιστικά, όσο προχωράνε. Σήμερα θα πιάσω το επόμενο, που είναι και το τελευταίο που έχω, με την υπόσχεση ότι θα το διαβάζω μόνο βράδυ, ώστε, όποτε διαβάζω τη μέρα, να ανοίξω και κανένα άλλο βιβλίο (και να μη μου τελειώσει γρήγορα αυτό, που έλεγα να το φυλάξω για τίποτα δύσκολες μέρες αλλά τι στο διάλο, μια ζωή την έχουμε).

Καινούργιοι χαρακτήρες, πολύ ενδιαφέροντες, και επιστροφή κάποιων παλιών. Λάτρεψα τη Μόλλυ. Μόνο ένα παράπονο έχω: πολύ λίγο Μίστερ είχε αυτό, ούτε μια σκέψη, μια ανησυχία "λείπω τόσες μέρες, ποιος φροντίζει τον γάτο μου;" Όταν έχεις ένα κατοικίδιο, ό,τι και να σου συμβεί, σκέφτεσαι αυτό. Δηλαδή, σε κάποια φάση τον σκέφτηκα εγώ τον Μίστερ και όχι ο Ντρέσντεν.

[Nihilio]

O Μίστερ είναι γιόλο και δεν κολλάει. To Death Masks έχει την καλύτερη εισαγωγική πρόταση όλης της σειράς.

Και φρόντισε να πάρεις asap μέχρι και το #12, αλλιώς θα πάθεις άγρια στερητικά σύνδρομα.

Edited March 26, 2018 by Nihilio