Rikochet Posted October 7, 2004 Share Posted October 7, 2004 Τούτη μάλλον είναι απο τις πιο μπλεγμένες ιστοριούλες που έχω γράψει. Οπότε ενδέχεται να μην καταλάβετε τίποτα. Διαβάστε το, αλλα μην πείτε μετά οτι δεν σας προειδοποίησα . Genesis.rtf Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted October 7, 2004 Share Posted October 7, 2004 Πολύπλοκο; Δε μου φάνηκε πολύπλοκο. Κανονικό ήταν. Και λιγάκι κλισέ, μπορώ να πω. Αλλά στρωτό και ψυχεδελικό ανάγνωσμα, συγχρόνως: πράγμα που είναι καλό. Αυτό είναι λιγάκι περιέργο: Όχι, αυτό που ένιωθε ήταν πολύ μακριά απο τον πόνο, ήταν η γλυκύτερη ηδονή, ένα ευχάριστο γαργαλητό. Η γλυκύτερη ηδονή είναι μόνο ένα ευχάριστο γαργαλητό;... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted October 7, 2004 Share Posted October 7, 2004 Πολύ ωραίο, θυμίζει στο τέλος τον αρχαιοελληνικό μύθο της Πανδώρας.Μου άρεσε ιδιαίτερα η περιγραφή του χαρακτήρα:η μονομανής αναζήτησή του,η αποξένωσή του από τους ανθρώπους, η σύγκρουσή του με το Χάος.Μου θύμισε πράγματα που έχω κατα καιρούς νιώσει ή σκεφτεί.Ισως βέβαια να συμβαίνει αυτό μόνο με εμένα, αλλά ,μου φαίνεται τρομερή...μόνο λίγο σύντομη.Keep up the good work... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
drowvarius Posted October 7, 2004 Share Posted October 7, 2004 Φίλε , μου άρεσε. Όντως πολύ ψυχεδελικό. Ωραίο ήταν και το σημείο που ο ήρωας κάνει την ύστατη προσπάθεια ώστε να υπάρχει μία ισορροπία στον κόσμο, αφήνοντας ένα μέρος της ουσίας του στους ανθρώπους. Καλά δουλειά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rikochet Posted October 8, 2004 Author Share Posted October 8, 2004 Πολύπλοκο; Δε μου φάνηκε πολύπλοκο. Κανονικό ήταν. Δεν έγραψα πολύπλοκο, μπλεγμένο έγραψα. Μπλεγμένο με την έννοια του οτι σε κάποιες φάσεις που το ξαναδιάβαζα για να το διορθώσω, δεν καταλάβαινα ούτε εγώ ποιος έλεγε/σκεφτόταν τι . Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, και σας ενημερώνω οτι θα υπάρξει και συνέχεια, οπότε, αναμείνατε . Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted October 14, 2004 Share Posted October 14, 2004 Όπως σου είχα πει τις προάλλες, Riko, η ιστορία μου θύμισε τον αλληγορικό συμβολισμό του William Blake, ενός αγαπημένου μου ποιητή. Όπως και στην ιστορία σου, ο Blake συχνά αντιπαραθέτει το ανθρώπινο με το θεϊκό, τα ανακατεύει με μαεστρία, και πλάθει κάτι καινούργιο, το οποίο τελικά αγγίζει βαθιές έννοιες και ανάγκες. Είναι η ίδια η φύση της ιστορίας σου "μπλεγμένη" αλλά αυτό δεν είναι για μένα ελλάτωμα. Μάλιστα, όταν ένας συγγραφέας ξαναδιαβάζει το γραπτό του και αναρωτιέται "πως το έγραψα αυτό" είναι ένα σημάδι πως η "πηγή" της έμπνευσής του είναι μία "αληθινή" πηγή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
WILLIAM Posted April 2, 2016 Share Posted April 2, 2016 Κοίτα τι βρήκα στα έγκατα των ιστοριών! Ένα μικρό διαμάντι αλληγορικής γραφής. Μου άρεσε αυτό το διήγημα και ενώ περίμενα ότι θα τελειώσει με ασαφή τρόπο όπως ο άνθρωπος κοιτούσε στα έγκατα της γης μου άρεσε που αυτό δεν έγινε αλλά υπήρξε μια εξέλιξη και ένα κλείσιμο στην ιστορία, η μια αρχή αν το καλοσκεφθείς για την ιστορία του κόσμου. Καλή δουλειά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.