Guest Dune Posted September 12, 2007 Share Posted September 12, 2007 (edited) Στο μύθο του Αρθούρου με τα παιδιά της Βρετανίας, ο συμβολισμός είναι καθαρά χριστιανικός, εδώ μάλλον θα διαφωνίσω. Είναι ενας μύθος που εκθειάζει την απολυτη ισχύ, το ακαταλόγιστο όσο και το αδιαφιλονίκητο της βασιλείας. Η περίφημη θεική της διάσταση που άλλωστε ισχύει και τώρα στον τρόπο που βλέπουν ακόμη οι Βρετανοί τους βασιλείς τους. Σαν να είναι σταλμένοι από το θεό. Όταν στην ουσία, και ιστορικά αποδεδειγμένα, υπήρξαν πάντα τα χειρότερα καθάρματα. Για τον Αρθούρο δεν ξέρω, άλλωστε και την ιστορία των νηπίων πρώτη φορά εδώ την ακουω, όμως οι παγματικοί βασιλείς τους είναι γεγονός ότι ήταν πάντα εντελώς ανήθικοι Edited September 12, 2007 by Dune Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted September 12, 2007 Share Posted September 12, 2007 (edited) Μπορώ να μάθω τι σχέση έχει αυτό για τους βασιλείς με τη συζήτηση που έχουμε? Υποθέτω πως έχεις διαβάσει και εντρυφήσει στο Morte D'Arthur και τους υπόλοιπους Αρθουριανούς μύθους - μελέτες για τους οποίους γίνονται ακόμα και σήμερα - ώστε να βγάζεις το συμπέρασμα πως "Είναι ενας μύθος που εκθειάζει την απολυτη ισχύ, το ακαταλόγιστο όσο και το αδιαφιλονίκητο της βασιλείας", ε? :tongue: Μην κάνουμε γενικεύσεις τεραστίου μεγέθους βασισμένοι στο πιο τυχαίο και επιφανειακό στοιχείο που παίρνουμε από ένα μύθο ξεχνώντας εντελώς τον ίδιο το μύθο και το συμβολισμό του. Η πλευρά του Ηρώδη στον Αθρούρο ποιος σου είπε πως είναι ηθικά αποδεκτή από τους Βρετανούς? (Από τους λίγους που τους ενδιαφέρει ο μύθος σήμερα). Από πότε ο συμβολισμός ενός μύθου δείχνει αναγκαστικά ηθική αποδοχή αντί για αποτρεπτικότητα? Διάβασες το άρθρο του οποίου το λινκ έβαλα? Ή απλά το συμπέρασμα που έγραψες στα ποστς σου είναι μόνο μια επιβεβαίωση μιας ιδέας που ήδη είχες? Δεν σου επιτίθεμαι. Απλά ρωτάω. Επίσης ίσως πρέπει να επαναλάβω εδώ πως μύθοι για τον Αρθούρο υπάρχουν και εκτός Αγγλίας, οι οποίοι είναι πολλοί και πολύ ενδιαφέροντες. Ο Μάλορυ δεν είναι ο μόνος που έγραψε για τον Αρθούρο. Και καλό θα είναι να αποφεύγουμε χαρακτηρισμούς για άλλους λαούς. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά νομίζω, χμ? Edited September 12, 2007 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted September 12, 2007 Share Posted September 12, 2007 Σε πολλούς λαούς οι βασιλείς είχαν θεϊκή καταγωγή/εντολή, π.χ. στην Ιαπωνία, την Κίνα, τις περισσότερες ελληνικές πόλεις-κράτη με βασιλικό πολίτευμα, το Ισραήλ, τη Ρώμη, το Βυζάντιο και τις περισσότερες χώρες της μεσαιωνικής Ευρώπης. Δεν είναι μεμονωμένο χαρακτηριστικό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Dune Posted September 12, 2007 Share Posted September 12, 2007 Η πλευρά του Ηρώδη στον Αθρούρο ποιος σου είπε πως είναι ηθικά αποδεκτή από τους Βρετανούς? O Μπλακκλοακ. Εγώ αγνοούσα την ιστορία αυτή με τα νήπια όπως ότι ειναι η πλεον διαδεδομένη μορφή του μύθου στους Βρετανους. Αφου ειναι ομως υπέθεσα ότι την αποδέχονται τους ταιριάζει πώς να το πώ; Σχετικα με τις κρίσεις για λαους, η κατα πλειοψηφία εκδοχή κάπόιων βρετανικών μύθων από τους ίδιους τους βρετανούς νομίζω οτι δεν είναι δυνατόν να χαρακτηρίζουν οποιουσδήποτε άλλους εκτός από αυτούς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted September 12, 2007 Share Posted September 12, 2007 (edited) H πιο διαδεδομένη μορφή του μύθου (μυθικού κύκλου) είναι το βιβλίο του Μάλορυ La Morte D'Arthur, το οποίο είναι ένα τεράστιο βιβλίο που περιέχει μια πληθώρα επί μέρους στοιχείων. Αυτό είπε ο Blackcloak. Δεν είπε οτι η μορφή του Αρθούρου σαν "Ηρώδη" ήταν ο πιο διαδεδομένος μύθος που αφορά τον Αρθούρο. Edited September 12, 2007 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 (edited) Ο μύθος του Αρθούρου δεν συμβολίζει την ισχύ και την βασιλεία. Ο Αρθούρος σε όλον τον μύθο συμβολίζει την ίδια την Βρετανία, και τον λαό της Βρετανίας. Και ας μην ξεχνάμε ότι Βρετανοί είνια και οι Σκωτσέζοι, και οι Ουαλοί, κλπ. (Και μην τολμήσει κανείς να αποκαλέσει Άγγλο, έναν Ουαλό ή Σκωτσέζο. Είναι σίγουρο ότι θα σε συγχωρέσουν μία φορά κάνοντάς σου έντονα παρατήρηση, την δεύτερη θα φάς αρκετό ξύλο...) Όταν ο Αρθούρος μαθαίνει ότι η Guenevere και ο Lancelot είναι εραστές, αρρωσταίνει και μαζί του αρρωσταίνει και η Βρετανία. Ο Αρθούρος τιμωρείται έντονα στον μύθο: χάνει την Guinevere, αρρωσταίνει λόγω της ψυχικής του κατάστασης και χάνει την Βρετανία (κατά έναν τρόπο), και σκοτώνεται από τον Mordred, ο οποίος είναι και γιός και ανηψιός του... Επίσης όταν σταματάει να ακούει τον Merlin, και τότε αρχίζουν τα μεγάλα προβλήματα. Ο Merlin αντιπροσωπεύει την γνώση και την σύνεση. Κανένας ήρωας δεν γίνεται ήρωας εύκολα. Εαν διαβάσετε μυθολογίες ακόμα και οι Θεοί έχουν περάσει τα πάνδεινα, και το ίδιο και όλοι οι ήρωες. Παράδειγμα ο Thor στην Σκανδιναβική μυθολογία, ο οποίος περνάει τα πάνδεινα από τον Loki. Κανένας ήρωας δεν είναι αθώος. Απλά οι περισσότεροι κάνουν αυτό που τους δείχνουν οι περιστάσεις σύμφωνα με τα πιστεύω τους. Κανένας ήρωας δεν είναι τελείως άσπρος, όλοι έχουν την μαύρη πλευρά τους. Edited September 13, 2007 by Darkchilde Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 Δεν είχα παρατηρήσει ως τώρα πόσο παρόμοιοι είναι οι βίοι του Αρθούρου και του Δαβίδ. Μάχες, δοξασμένη νιότη και μετά η γυναίκα, ο γιος που θέλει να τον σκοτώσει, η ανυπακοή στο σύμβουλο της ανώτερης δύναμης και ο τελικός ξεπεσμός. Για μένα η λέξη ήρωας για τους Έλληνες περιέχει ακριβώς αυτή τη διπολικότητα. Ο Ηρακλής, ο Θησέας και οι συν αυτοίς θεωρούνται ήρωες γιατί κάποια στιγμή καταφέρνουν να ξεπεράσουν την κακή πλευρά του εαυτού τους, όχι χωρίς συνέπειες βεβαίως. Έτσι αντιμετωπίζω προσωπικά και τους ήρωες της σύγχρονης λογοτεχνίας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Dune Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 Ο μύθος του Αρθούρου δεν συμβολίζει την ισχύ και την βασιλεία. Ο Αρθούρος σε όλον τον μύθο συμβολίζει την ίδια την Βρετανία, και τον λαό της Βρετανίας. Ο Αρθούρος τιμωρείται έντονα στον μύθο: χάνει την Guinevere, αρρωσταίνει λόγω της ψυχικής του κατάστασης και χάνει την Βρετανία (κατά έναν τρόπο), και σκοτώνεται από τον Mordred, ο οποίος είναι και γιός και ανηψιός του... Επίσης όταν σταματάει να ακούει τον Merlin, και τότε αρχίζουν τα μεγάλα προβλήματα. Ο Merlin αντιπροσωπεύει την γνώση και την σύνεση. Το "ο μύθος τουΑρθούρου συμβολίζει-αντιπροσωπεύει-εκφράζει το μέσο βρετανό", που ειπα εγώ, από το "ο Αρθούρος συμβολίζει την ίδια την Βρετανία και το λαό της Βρετανίας" που αναφέρεις, πόσο διαφέρουν; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 Μεγάλη διαφορά. Εγώ δεν μιλάω απλά για τον μέσο Βρετανό, αλλά για το σύνολο και για την γή την ίδια. Όταν αρρωσταίνει ο Αρθούρος, αρρωσταίνει όχι μόνο ο λαός αλλά και η ίδια η Γη της Βρετανίας. Η Γη της Βρετανίας έχει αρρωστήσει και δεν δίνει καρπούς. Και δεν είναι θέμα των ανθρώπων μόνο. Ο Αρθούρος δεν είναι απλά το σύμβολο του μέσου Βρετανού, είναι κάτι παραπάνω. Είναι το σύνολο του λαού, είναι συνδεδεμένος με την ίδια την Βρετανία, με την γή και κάθε σπιθαμή. Με κάθε τούβλο, και μέ κάθε κόκκο άμμου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
odesseo Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 Πολλές φορές είναι χρήσιμο να εξηγεί κανείς στους συνομιλητές του κάποια πράγματα που από έλλειψη πληροφοριών ή λόγω διαφορετικών αντιλήψεων αδυνατούν να κατανοήσουν, αλλά νομίζω ότι το θέμα με τον Αρθούρο ήδη έχει γίνει topic-in-topic. Αν μου επιτρέπετε, θα ήθελα να βάλω στο παιχνίδι δυο ακόμη λογοτεχνικούς "κακούς": τον Εωσφόρο και τον Ιούδα. Έχω την αίσθηση ότι, σε πολύ γενικές γραμμές, ισχύουν περίπου και γι' αυτούς όλα όσα έχετε αναφέρει ως γνωρίσματα αντι-ηρώων. Τι λέτε; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 Αρκεί να μην γυρίσει η συζήτηση σε θρησκευτικό περιεχόμενο διότι τότε θα κλείσει χωρίς δεύτερη κουβέντα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Dune Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 Μεγάλη διαφορά. Εγώ δεν μιλάω απλά για τον μέσο Βρετανό, αλλά για το σύνολο και για την γή την ίδια. Όταν αρρωσταίνει ο Αρθούρος, αρρωσταίνει όχι μόνο ο λαός αλλά και η ίδια η Γη της Βρετανίας. Η Γη της Βρετανίας έχει αρρωστήσει και δεν δίνει καρπούς. Και δεν είναι θέμα των ανθρώπων μόνο. Ο Αρθούρος δεν είναι απλά το σύμβολο του μέσου Βρετανού, είναι κάτι παραπάνω. Είναι το σύνολο του λαού, είναι συνδεδεμένος με την ίδια την Βρετανία, με την γή και κάθε σπιθαμή. Με κάθε τούβλο, και μέ κάθε κόκκο άμμου. Συμφωνώ απόλυτα ! Ειδικά τώρα ξέροντας κι αυτή την πτυχή του μύθου που (οπως ειπε ο Μπλάκ) είναι ο πιο διαδεδομένος, του πνιγμου των παιδιών, συμφωνώ απόλυτα με όσα λές Νταρκχλάιντ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Dune Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 (edited) Για μένα η λέξη ήρωας για τους Έλληνες περιέχει ακριβώς αυτή τη διπολικότητα. Ο Ηρακλής, ο Θησέας και οι συν αυτοίς θεωρούνται ήρωες γιατί κάποια στιγμή καταφέρνουν να ξεπεράσουν την κακή πλευρά του εαυτού τους, όχι χωρίς συνέπειες βεβαίως. Έτσι αντιμετωπίζω προσωπικά και τους ήρωες της σύγχρονης λογοτεχνίας. Ποιά είναι η κακή πλευρα του Θησέα; Απ'ότι ξέρω το μονο άσχημο στην ιστορια του ήταν που ξέχασε το μαύρο πανί και ο Αιγαίας έπεσε στη θάλασσα επαληθεύοντας το μύθο ότι "εξ αιτίας του θα πέθαινε ο πατέρας του". Όμως οχι από κάτι κακό που έκανε. Ξέρεις εσύ κάποια κακία του Θησέα στο μύθο; Εντιτ: Για όποιον δεν κατάλαβε ο Θησεας είναι ο αγαπημένος μου Ειδικα με τον Προκρούστη είναι τόσο συμβολική όλη η φάση και διαχρονική μάλιστα Edited September 13, 2007 by Dune Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
odesseo Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 Ποιά είναι η κακή πλευρα του Θησέα; Απ'ότι ξέρω το μονο άσχημο στην ιστορια του ήταν που ξέχασε το μαύρο πανί και ο Αιγαίας έπεσε στη θάλασσα επαληθεύοντας το μύθο ότι "εξ αιτίας του θα πέθαινε ο πατέρας του". Όμως οχι από κάτι κακό που έκανε. Ξέρεις εσύ κάποια κακία του Θησέα στο μύθο; Κατά μια εκδοχή, η Αριάδνη τον καταράστηκε να ξεχάσει να αλλάξει το πανί. Τον πίστεψε ότι θα την πάρει μαζί του και θα την κάνει γυναίκα του και βασίλισσα στην Αθήνα, αλλά εκείνος την εγκατέλειψε στη Νάξο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest Dune Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 Κατά μια εκδοχή, η Αριάδνη τον καταράστηκε να ξεχάσει να αλλάξει το πανί. Τον πίστεψε ότι θα την πάρει μαζί του και θα την κάνει γυναίκα του και βασίλισσα στην Αθήνα, αλλά εκείνος την εγκατέλειψε στη Νάξο. Σαν φιλόλογος που είσαι δώσε μας τα φώτα σου. Ο Θησέας δηλαδή είχε ανταλλάξει την εξυπηρέτηση της Αριάδνης με το κουβάρι που του έδωσε για να βγεί από τον Λαβύρινθο με την υπόσχεση ότι θα την έκανε γυναίκα του; Ηταν δηλαδή ενας προδοτης της αγάπης; Την πήρε και την παράτησε στη Νάξο; Αυτό θα ηταν μεγάλη κακία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 (edited) Επιπλέον όταν τον πήραν τα γεράματα (τον Θησέα) αποφάσισε πως χρειαζόταν πιο νέα γυναίκα γι αυτό πήγε μαζί με το φίλο του ήρωα Πειρίθοο στη Σπάρτη και απήγαγε την Ελένη, τότε σχεδόν κοριτσάκι (την οποία έσωσαν οι Διόσκουροι τ' αδέρφια της) και μετά στον Άδη να κλέψει την Περσεφόνη. Εκεί όμως τους παγίδεψε με δόλο ο Πλούτων, όπου και έμειναν μέχρι να τους βρεί ο Ηρακλής, ο οποίος ελευθέρωσε το γέρο Θησέα, αλλά όχι τον Πειρίθοο. O Θησέας συνακόλουθα διώχτηκε από την Αθήνα και πέρασε τα χρόνια του στη Σκύρο, όπου και δολοφονήθηκε ατιμωτικά από το βασιλιά της. (reason for edit : λάθος βιασύνης) Edited September 13, 2007 by The Blackcloak Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 Ο Θησέας υποσχέθηκε στην Αριάδνη ότι αν τον βοηθήσει, θα την έπαιρνε μαζί του στην Αθήνα ως γυναίκα του. Και επειδή ο Θησέας έφυγε χωρίς να την πα΄ρει μαζί του, η Αριάδνη τον καταράστηκε, και ο Θησέας ξέχασε να αλλάξει το πανί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 Πάντως υπάρχει και εκδοχή του μύθου στην οποία την Αριάδνη την έκλεψε ο Διόνυσος και εν συνεχεία είτε την παντρεύτηκε και την έκανε αθάνατη, είτε τη σκότωσε η Άρτεμη. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 Υπάρχουν πολλές εκδοχές μύθων και θρύλων, ακριβώς επειδή τότε δεν ήταν γραμμένα τα περισσότερα. Ο καθένας όταν τα διηγιόταν είτε άλλαζε κα΄τι επειδή δεν θυμόταν τις ακριβής λεπτομέρειες είτε επειδή ήθελε να προσθέσει κάτι, είτε επειδή δεν του άρεσε το συγκεκριμένο σημείο. Με το αποτέλεσμα να έχουμε αρκετές εκδοχές για τους περισσότερους μύθους. Πάντως αγπημένος μου ήρωας ήταν πάντα ο Αχιλλέας. Ο Αχιλλέας ξέρει ότι θα πεθάνει αλλά παρ'όλ'αυτά πηγαίνει στον Τρωϊκό Πόλεμο. Ίσως γι'αυτό κατά την διάρκεια του να ήτανε και αρκετά κακό παιδί. Επειδή ήξερε ότι ότι και να έκανε θα πέθαινε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 (edited) Dune said Συμφωνώ απόλυτα ! Ειδικά τώρα ξέροντας κι αυτή την πτυχή του μύθου που (οπως ειπε ο Μπλάκ) είναι ο πιο διαδεδομένος, του πνιγμου των παιδιών, συμφωνώ απόλυτα με όσα λές Νταρκχλάιντ. Dune, διαβάζεις τα ποστς των άλλων ή όχι? Ο Blackcloack ΔΕΝ ΕΙΠΕ πως είναι η πιο γνωστή αυτή η πτυχή του μύθου, είπε πως πως το Morte D'Arthur - που περιέχει και αυτό το μύθο - είναι το πιο διαδεδομένο Αρθουριανό βιβλίο (8 βιβλία στην πραγματικότητα με σύνολο πάνω από 500 κεφάλαια) και οι μύθοι που σήμερα ξέρουμε σαν πιο διαδεδομένους για τον Αρθούρο είναι βασισμένοι στο Morte. Όσο για τον Θησέα τον προτιμώ από τον Αχιλλέα. Τον βρίσκω πιο ηρωικό. Αν και μια που το θέμα είναι τα παλιόπαιδα-ήρωες, ο Αχιλλέας ταιριάζει σίγουρα στο ρόλο. Σημείωση: Το όνομα της Darkchilde είναι Dark-Childe Darkchilde και όχι Ντακχλάιντ. Edited September 13, 2007 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 E, στο θέμα Θησέας υπάρχει και η ιστοριούλα με τον Ιππόλυτο -γιος του από την Αμαζόνα Αντιόπη- και τη Φαίδρα. Ο Θησέας είχε πα΄ρει και την Αριάδη και τη Φαίδρα μαζόι του, όμως στη Νάξο που σταμάτησαν να βρουν νερό, ένα όνειρο ήρθε από το Διόνυσο και του είπε να την αφήσει και να φύγει, γιατί ο θεός την ήθελε για την πάρτη του. Βέβαια αυτό δεν τον εμπόδισε να παντρευτεί την αδελφούλα της... Κι η μητέρα του Ιππόλυτου είχε πεθάνει σε μια yet another κακή στιγμή του ήρωος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 Ο Θησέας είχε πα΄ρει και την Αριάδη και τη Φαίδρα μαζόι του, όμως στη Νάξο που σταμάτησαν να βρουν νερό, ένα όνειρο ήρθε από το Διόνυσο και του είπε να την αφήσει και να φύγει, γιατί ο θεός την ήθελε για την πάρτη του. KARA-SPAM: Ωραίες εποχές. Κάναμε τις γουρουνιές μας αλλά...δεν φταίγαμε! Να, ήταν ο θεός που ήρθε στο όνειρο μου και ψου-ψου-ψου... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 Αν και μια που το θέμα είναι τα παλιόπαιδα-ήρωες, ο Αχιλλέας ταιριάζει σίγουρα στο ρόλο. Ακριβώς επειδή είναι παλιόπαιδο μου αρέσει περισσότερο. Από την άλλη και οι Θεοί ήτανε παλιόπαιδα όλοι μα όλοι. Εκείνη η Αφροδίτη δεν είχε αφήσει θνητό για θνητό! Και μάλιστα ο Ρώμυλος και ο αδελφός του που ιδρύσανε την Ρώμη υποτίθεται ότι ήταν απόγονοι του Αινεία, υιού της Αφροδίτης με έναν θνητό. Ο Αινείας ήταν επιζών της Τροίας ο οποίος φυγαδεύτηκε με την βοήθεια της μητέρας του και βρέθηκε στην Ιταλία την εποχή των Ετρούσκων. Ας μην μιλήσουμε για τον Δία, το μεγαλύτερο μέρος των ηρώων ήτανε γιοί και κόρες του, όπως η Ελένη της Τροίας και οι Διόσκουροι, ο Ηρακλής κλπ. Και μετά σου λέει γιατί τα έπαιρνε η Ήρα... :-) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 (edited) Δεν είναι σπαμ Ντίνο. Σε πάμπολλους λαούς η "παρέμβαση" μιας υπερφυσικής δύναμης καθαγίαζε το αποτέλεσμα της παρέμβασης αυτής. Ακόμα και σε πιο κοντινά χρόνια στην Ελλάδα όταν έβγαιναν οι "παγανοί" πολλά "αμαρτήματα" μπορούσαν να αποδωθούν σ'αυτούς όπως γινόταν, και στα αρχαία χρόνια, σε αρχαίες γιορτές. Στο θεατρικό έργο "Τα Παγανά" -δε θυμάμαι ποιος είναι ο συγγραφέας τώρα - υπάρχει ο εξής διάλογος (περίπου): "Ποιος σε φούσκωσε, μωρή;" "Παγανός ήταν, μάνα!" "Παγανός, ε;" "Ναι, μάνα. Όταν πήγα στο πηγάδι για νερό." :tongue: Edited September 13, 2007 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
The Blackcloak Posted September 13, 2007 Share Posted September 13, 2007 Εμένα πάντως οι αγαπημένοι μου ήρωες/Θεϊκά όντα από Ελλάδα ήταν ο Παλαμήδης και ο Προμηθέας. Κι ας πέρασαν άσχημα επειδή ήταν εχθροί των εκάστοτε ισχυρών. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.