Savage Dragon

[Nihilio]

Το στυλ της πρώιμης Image Comics είναι νομίζω γνωστό: άνδρες με τεράστια μούσκουλα, γυναίκες με τεράστιο στήθος, πολύ ξύλο, σεξ και βία. Το Savage Dragon του Erik Larsen (Spiderman) είναι ακριβώς έτσι. Αυτό όμως που το κάνει να διαφέρει από όλες τις υπόλοιπες σειρές της περιόδου εκείνης είναι το πόσο διασκεδαστικό είναι, καθώς και το ότι, 15 χρόνια και 131 τεύχη μετά ο δημιουργός του συνεχίζει να το γράφει και να το σχεδιάζει μόνος του.

Ο Dragon, ένας πράσινος μυώδης άντρας με ένα πτερύγιο στο κεφάλι του, ξυπνάει σε ένα φλεγόμενο οικόπεδο στο Σικάγο. Δεν θυμάται τίποτα από το παρελθόν του. Τελικά καταλήγει αστυνομικός που κυνηγάει τον "Φαύλο Κύκλο" (Vicious Circle) μια οργάνωση "υπερφρικιών" (Ναι, αυτοί με τις υπερδυνάμεις λέγονται έτσι, φρικιά) και τον αρχηγό τους, τον Overlord. H σειρά εξελίσσεται σε πραγματικό ρόνο (και μέσα στο κομικ έχουν περάσει 15 χρόνια).

 

Για ποιο λόγο να διαβάσετε τη σειρά; Επειδή είναι απίστευτα διασκεδαστική. Ο Larsen πραγματικά αγαπάει τα υπερηρωικά κόμικ, ενώ καταλαβαίνει και απίστευτα καλά το πόσο μη-σοβαρά είναι. Υπάρχουν δραματικές στιγμές αλλά και στιγμές που δε διστάζει να μας δείξει πόσο γελοία μπορεί να είναι, και όλα αυτά χωρίς το κόμικ να καταλήγει παρωδία. Οι ατάκες που λέγονται πραγματικά σκοτώνουν, οι χαρακτήρες αναπτύσσονται πετυχημένα, ενώ κανένας τους δεν είναι άτρωτος, πολλοί μάλιστα πεθαίνουν, ακρωτηριάζονται και άλλα τέτοια ευχάριστα (και ναι, υπάρχει κάμποσο gore και αρκετό ημίγυμνο).

Η ιστορία από την άλλη τρέχει. Πολλά καρέ ανα σελίδα, λίγα splashes, άπειροι χαρακτήρες, τόνοι από υποπλοκές, πολλές αλλαγές στη ζωή των ηρωών - σε κάποια φάση μάλιστα αλλάζει και ολόκληρος ο κόσμος -όχι, δεν κάνω πλάκα - πολλοί μεγάλοι κακοί, πραγματικά η δουλειά που έχει ρίξει ο Larsen φανερώνει μεράκι και αγάπη για τον ήρωά του (και φυσικά μια δόση τρέλας που είναι ευπρόσδεκτη).

Ο δημιουργός μάλιστα δε διστάζει να δείξει την αγάπη του σε παλιότερους δημιουργούς, όπως τον Jack Kirby και τον Frank Miller (και άλλους που δε θυμάμαι), αποδίδοντας φόρους τιμής και χωρίς να τους αντιγράφει.

 

Πέρα από την κυρίως σειρά έχουν βγει και κάμποσες μίνι σειρές (νομίζω 5 μαζί με την αρχική μίνι σειρά που ξεκίνησε την ιστορία), κάμποσα spin-offs (μία ongoing σειρά freak force, άλλη μία μίνι σειρά τους - λεπτομέρειες για αυτά στο ξεχωριστό τόπικ που έχω κάνει για αυτούς-, 4 μίνι σειρές με ήρωα τον Superpatriot, 1 σειρά με την Dart και άλλη μία με το Deadly Duo - δε φαντάζεστε απλά για τί καραγκίοζηδες είναι οι τελευταίοι)

[ZiNOS]

Το κόμικ έιναι πραγματικά διασκεδαστικό (τώρα είμαι στο #95) και πραγματικά αξίζει να το διαβάσει κάποιος που του αρέσει το είδος. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι όταν είχε πρωτοβγεί, και ενώ εκείνη την περίοδο αγόραζα "αρκετα" και υποστήριξα την ιδέα της Image, δεν ασχολήθηκα ποτέ με τον εν λόγω τίτλο γιατί δεν μου είχε αρέσει η ιδέα (πράσινος αμερικανός μπατσος.......). Και κάηκα στους άλλους τίτλους της Image.....δυστυχώς.

 

Από την άλλη, και το Lobo δεν μου είχε αρέσει όταν το είχα πρωτοδει .

 

Απλά αξίζει να το διαβάσετε, τουλάχιστον τα 50 πρώτα.

[Nihilio]

Το κόμικ έιναι πραγματικά διασκεδαστικό (τώρα είμαι στο #95) και πραγματικά αξίζει να το διαβάσει κάποιος που του αρέσει το είδος. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι όταν είχε πρωτοβγεί, και ενώ εκείνη την περίοδο αγόραζα "αρκετα" και υποστήριξα την ιδέα της Image, δεν ασχολήθηκα ποτέ με τον εν λόγω τίτλο γιατί δεν μου είχε αρέσει η ιδέα (πράσινος αμερικανός μπατσος.......). Και κάηκα στους άλλους τίτλους της Image.....δυστυχώς.

 

Από την άλλη, και το Lobo δεν μου είχε αρέσει όταν το είχα πρωτοδει .

 

Απλά αξίζει να το διαβάσετε, τουλάχιστον τα 50 πρώτα.

Δεν είμαι σίγουρος για τα 50 πρώτα. Από εκεί και μετά αρχίζει νομίζω το κόμικ να ξεφεύγει από τον σωρό.

Όσο για τα άλλα comics της image της εποχής εκείνης, "κάψανε" πολύ κόσμο. Το ότι μόνο το Spawn και το Sabage Dragon κυκλοφορούν ακόμα χωρίς να έχουν σταματήσει από την εποχή εκείνη λέει πολλά.