το τερας του βαλτου

[lothotien]

Ονομα συγγραφέα:Dio

Είδοςτρόμος)

Βίαμερική)

Σεξοχι)

Αριθμός Λέξεων:αρκετές

Αυτοτελήςναι)

Σχόλια: (Δευτέρα 8:30 π.μ.τοποθεσία φανταστική στην αμερικη, βρισκόμαστε στο σπιτικό της οικογένειας gilmour όπου απο εκεί θα ξεκινήσει και η ιστορία.)

 

Μπίλ ξύπνα σήμερα έχεις εκδρομή βιάσου η μαμά, σου έχει φτιάξει πρωινό. Ναι μπαμπά θα σηκωθώ σε παρακαλώ ξύπνα και τον αδερφό μου,ο αδερφός σου έχει ήδη ξυπνήσει Μπίλ, είναι στην κουζίνα και σε περιμένει ο Μπίλ ο μικρός αδερφός του ματ πηγαίνει και αυτός στην κουζινα. Καλημέρα Μάτ καλημέρα Μπίλ σήμερα θα πάμε εκδρομή για αυτό κάτσε και φάε γρήγορα για να προλάβουμε το λεωφορείο ναι Μάτ. Ο Μπίλ καθώς τρώει του δείχνει ο αδερφός του Μάτ ενα κόμιξ με θέμα ενα τέρας το οποίο έχει τρομερές δυνάμεις όπου βρίσκεται σε ενα βάλτο, ο Μπίλ μόλις ειδε το εξώφυλλο εξεπλάγην απο τα πολύχρωμα σχεδια και το τρομερό τέρας. Τα δύο αδέλφια έχουνε ενα κοινό χόμπι τους αρέσει πολύ να διαβάζουνε κόμιξ, ετσι ζήτησε απο τον αδερφό του να του διαβάσει οχι τώρα μπιλ λέει ο ματ πρέπει να φας θα σου διαβαζω στο λεωφορειο ακουγωντας αυτά ο Μπίλ έτρωγε οσο πιο γρήγορα μπορούσε για να προλάβει το λεωφορείο και να αρχίσει να του διαβάζει ο μεγάλος του αδελφός.Το λεωφορείο έφτασε βγαίνωντας εξω απο το σπίτι τα δυο αδέλφια κρατούσε ο Ματ τον Μπίλ απο το χέρι για να τον περάσει απένατι όπου βρισκόταν το λεωφορείο.

 

Τα δυο αδέρφια είτανε ιδιαίτερα αγαπητά στους άλλους τους συμμαθητές γιατί περνούσανε τα διαλείματα μαζί διαβάζωντας όλη η παρέα τα κόμικς που είχε ο Μάτ.Πολλές φορές τα σαββατοκύριακα τα παιδιά παρόλο που δεν είχανε μάθημα πηγαίνανε στο σχολείο τους, διαλέγανε αυτό το μέρος συνήθως το βράδυ, για να τους αφηγείται ο ματ τις ιστορίες απο τα κόμιξ επειδή είτανε πολύ αφηγηματικός και εύγλωτος, ετσι έγιναν αγαπητά τα δυο αδέρφια καθώς και ο Μπίλ επειδή είτανε ιδιαίτερα κοινωνικος.

Ενω τα παιδιά ανέβαιναν τις σκάλες του λεωφορείου για να κάτσουν στην γαλαρία οπου καθόντουσαν οι φίλοι τους,έτυχε να είναι στην θέση του συνοδηγού η αγαπημένη τους δασκάλα καλως τα αδέρφια Gilmour απάντησε η δασκάλα τους, γειά σας κυρία αντεπέδωσαν τα αδέρφια είστε έτοιμοι για την εκδρομή; ρώτησε η δασκάλα τους ξέρετε που θα πάμε;οχι είπαν τα παιδιά λοιπόν αποφασίσαμε στο συμβούλιο που είχα με τους υπόλοιπους καθηγητές σας να πάμε κάπου που να μην έχει πολύ φασαρία για να ξεκουραστούμε και να ηρεμήσουμε μακριά από τους ήχους της πόλης. Ωραία είπανε τα παιδιά και αμέσως πήγανε προς την γαλαρία που βρισκόντουσαν οι φιλοι τους. Καλώς τα αδερφάκια είπε ο Νίκ που είτανε και κολλητος των δυο αδερφών, θα μας διαβάσεις κανένα κόμιξ Μάτ; φυσικά κατέφασε ο Μάτ έχω πάρει ενα καινούριο που λέγεται το τέρας του βάλτου ω γούσταρω ματ δικέ μου έχει καλη υπόθεση; Ο Μάτ άρχισε να διαβάζει λέγεται, πως πρίν κάμποσα χρόνια μια οικογένεια είχε ενα κάστρο κοντά σε κάτι βάλτους το οποίο είτανε γοτθικού ρυθμού αρκετά όμορφο αλλά και αρκετά περίεργο ο πατέρας τους ο οποίος ανεθρέφε τα παιδιά καθώς η μάνα τους είχε πεθάνει, είχε εμμονές με την διακόσμηση του σπιτιού. Φρόντιζε απο την παραμικρή λεπτομέρεια για το κάστρο στο σαλόνι είχε ένα πελώριο τζάκι, ιππότες στρογγυλής τραπέζης.Γενικά όπως είπαμε το κάστρο του είτανε γοτθικού ρυθμού.Η τριμελής οικογένεια απο την στιγμή που άρχισε να μένει στο κάστρο είχε ένα άσχημο προαίσθημα για αυτό το μέρος. Τα παιδιά δεν μπορούσανε να κοιμηθούνε εξαιτίας των χτυπημάτων στους τοίχους, ουρλιαχτα ακουγόντουσαν έξω απο το κάστρο,ο πατέρας τους γερακος στην ηλικία είχε ακούσει πάμπολες ιστορίες για αυτό το μέρος αλλά πίστευε πως είτανε απλα παραμυθάκια που λέγανε μεταξύ τους τα μικρά παιδιά για να πειράζει το ένα το άλλο.Τα παιδιά απο τον φόβο τους αποφασίσανε πως έπρεπε να πουν στο πατέρα τους για αυτούς τους ήχους.Ετσι την άλλη μέρα μετά απο το τρομαχτικό βράδυ που περάσανε ο μεγάλος αδερφός του Τζέιμς ο Χίλ πήγε στον πατέρα του στο σαλόνι πατέρα κάτι συμβαίνει εδώ, εγώ και ο αδερφός μου ακούμε περίεργους θορύβους κάτι πρέπει να γίνει ίσως χρειαστεί να φύγουμε απο εδώ και χρειαστεί να μείνουμε σε ένα αστικό κέντρο οχι Χίλ αρνήθηκε ο πατέρας του, αυτά που μου λες προέρχονται μόνο απο την φαντασία σου ,ακούγωντας τον ο Χίλ νευρίασε που δεν τον πίστευε ο πατέρας του.Ο Χίλ τότε ανέβηκε στο δωμάτιο του απογοητευμένος πρεπει να δράσουμε απο μόνοι μας είπε στον αδερφό του άμα ξανα ακούσουμε κάτι περιεργο. Ο μικρός του αδερφός ο Τζέιμς μην έχωντας τίποτα άλλο να προτείνει λέει ναι Χίλ ετσι θα πράξουμε.Μόλις νύχτωσε ο πατέρας τους πήγε να κόψει ξύλα για το τζάκι τα παιδιά φοβηθήκανε για το τι θα συναίβεναι στον πατέρα τους.Ο πατέρας τους εντωμεταξύ πήγαινε ολο και πιο βαθιά στο δάσος μέσα στην απύθμενη νύχτα για να βρεί τα κατάλληλα ξύλα. Λοιπόν εδώ είμαι εχω οτι χρειάζεται κάποιος για να κόψει ξύλα, τότε πήρε το τσεκούρι για να κόψει καθώς επιχειρούσε να κόψει, σκεφτότανε αυτά που του είχε πει ο γιός του,άρχισε να τον κυριεύει μια ανατριχίλα. Ο ιδρώτας του έτρεχε ποτάμι μετά απο το πρώτο χτύπημα στο δέντρο με το τσεκούρι στο ξύλο πήγε να ανάψει ένα τσιγάρο, τραβώντας μια τζούρα κοιτώντας τον ουρανό τον παραξένεψε που το φεγγάρι είτανε κατακόκκινο,τι στο καλό σημαίνει πάλι αυτό;λύκοι αρχίσανε να ουρλιάζουνε δεν μπορούσανε να αντισταθούνε στην μυρωδιά της ανθρώπινης σάρκας. Μόλις ξεπροβάλανε απο τα δέντρα οδεύανε προς το μέρος του ανθρώπου, εκεί έτυχε να βρίσκεται ένας βάλτος. Ο πατέρας τρομοκρατήθηκε απο την συγκεκριμένη κατάσταση άρχισε να ακούει κάπιους ανατριχιαστικούς ήχους που είχαν πολύ μεγάλη ηχώ οι ήχοι φτάσανε στο σπίιτι τα παιδιά χωρίς δεύτερη ευκαιρία βγήκαν απο το σπίτι και αρχίσανε να ψάχνουνε τον πατέρα τους μετά απο επίμονη προσπάθεια και πολυ τρέξιμο βρήκανε τον πατέρα τους να προσπαθεί να διώξει τους λύκους με ένα κομμάτι ξύλο αλλά μάταια προσπαθούσε να τους διώξει.Τα παιδιά μόλις φτάσανε κοντά στον πατέρα τους τρομάξανε που είδανε τους λύκους να προσπαθούν να χιμήξουν στον πατέρα τους.Τότε βγήκε απο το βάλτο ένα πελώριο τέρας απο εκεί ερχόντουσαν και οι τρομαχτικοί θόρυβοι που άκουγαν τα παιδιά.Ενα μεγάλο μακελειό ειχε ειδη ξεκινήσει κεφάλια λύκων πεταγόντουσαν στον αερα ενω πρώτα το τέρας του βάλτου έκοβε τα κεφάλια των λύκων, ύστερα απο το πνίξιμο αυτών. μετά ήρθε η σειρά της οικογένειας λυπήσου μας λέει ο πατέρας στο τέρας με την ελπίδα οτι θα τον καταλάβαινε αυτόν και τη θέση που βρισκόντουσαν τα παιδιά του.Το μόνο που κατάφερε ο πατέρας είτανε να αγριέψει το τέρας ανόητοι δεν ξέρετε οτι τα τέρατα δεν δείχνουν μεταμέλεια σε κανέναν; αυτή ήταν η τελευταία φράση του σατανικού πλάσματος του βάλτου.

 

Οπως καταλάβατε παιδιά είπε ο Μπίλ περιττό να πούμε ότι ξέκανε το τέρας και αυτήν την οικογένεια, αυτή είτανε η τελευταία σελίδα του κόμιξ, κάποια κοριτσάκια απο το λεωφορείο τρομάξανε τόσο πολύ που δεν είχε χάπι εντ η ιστορία αμέσως βάλανε τα κλάματα. Υστερα απο 1 τέταρτο η δασκάλα φωνάζει φτάσαμε κατεβείται, τότε όλα τα παιδιά ενδιαφερόμενα να δούνε την περιοχή βλέπουν έξω ενα κάστρο με δάσος γύρω του. Τότε φωνάζουν όλα τα παιδιά κυρία δεν θέλουμε να κατεβούμε.

Edited September 28, 2007 by lothotien

[Cosmo]

Προσπάθησε να κάνεις edit και να διορθώσεις λίγο το κείμενο, Με παύλες στην συνομιλία, με παρενθέσεις στην περιγραφή και με παραγράφους για να μπορέσει να γίνει πιο ευκολοδιάβαστο.

Η αλήθεια είναι οτι το διάβασα και ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω τι διάβασα.

Χώρισε το καλύτερα, φτιάξτο και λέμε αργότερα τα σχόλια για το κείμενο.

[Oberon]

Lothotien, καλώς ήρθες στο φόρουμ.

 

Σχετικά με το κείμενό σου θα συμφωνήσω με τον Cosmo απόλυτα. Το κείμενο αυτό έχει κάμποσα ορθογραφικά/συντακτικά λάθη, πλήρη έλλειψη τόνων, έλλειψη σημείων στίξης στα κατάλληλα σημεία - κυρίως τελείες - ανύπαρκτες προτάσεις και ανύπαρκτη παραγραφοποίηση.

Όλα αυτά κάνουν πολύ δυσάρεστη και δύσκολη την ανάγνωσή του. Φαίνεται οτι είναι γραμμένο πολύ βιαστικά και στο πόδι.

Διόρθωσέ το, κάνε ένα rewrite γενικά και μετά θα φανούν τα δυνατά του σημεία σαν διήγημα - και τα αδύναμα - τα οποία τότε θα μπορούν να σχολιαστούν από τους αναγνώστες της Βιβλιοθήκης.

Eπίσης στις Βιβλιοθήκες του φόρουμ, μπαίνουν ιστορίες ή ποιήματα τα οποία ο δημιουργός τους θεωρεί "έτοιμα", δηλαδή έχει δουλέψει επάνω τους βελτιώνοντάς τα όσο μπορεί περισσότερο και έτσι τα παρουσιάζει μετά προς ανάγνωση και κριτική. Δεν βάζουμε δηλαδή "προχειρογραμμένα πρωτόλεια".

Edited September 27, 2007 by Dain

[Amelina]

Εγώ κατάφερα και το διάβασα, και το κατάλαβα,

δυο απορίες έχω:

-τι στην ευχή, θα έκανε έναν φυσιολογικό άνθρωπο να βγει να μαζέψει ξύλα μέσα στην... απύθμενη νύχτα

και

-γιατί το φεγγάρι ήταν κόκκινο; -είχε πιάσει φωτιά κάπου κοντά;-

[Διγέλαδος]

Bump. Ότι πρέπει για Κυριακάτικο μεσημεράκι.

[Ιρμάντα]

Φίλε Διονύση καλώς ήρθες στο φόρουμ.

Το διήγημά σου θέλει την απίστευτη επιμέλεια. Εκτός και είναι άποψη το γράψιμό σου, τι να πω. Θέλεις στίξη, παραγραφοποίηση, ορθογραφικό έλεγχο, να μικρύνεις τις προτάσεις να μπορούμε να παρακολουθήσουμε τη γραφή σου, θέλις τονισμό, θέλεις ρουχισμό, τα πάντα όλα θέλει το κείμενό σου.

 

Σαν ιστορία: έχει την πλάκα της, τα παιδάκια τρομάζουν τόσο πολύ την υπόλοιπη μαθητοπαρέα που δεν θέλουν να πάνε την εκδρομή τους.

Για την ακρίβεια μία χαρά φλασάκι μπορεί να γίνει, αλλά θέλεις δουλειά στο θέμα της γλώσσας.

[Oceanborn]

Διονύση μου, έχεις μία καλή ιδέα. Αντί να την αφήσεις να αλωνίζει μέσα στις λέξεις σου, διαχειρίσου τη. Γράψε την ιστορία ξανά με κάποιο πλάνο αυτή τη φορά. Προσπάθησε να χωρίζεις τις προτάσεις σε κομμάτια που μπορείς να διαχειριστείς και χτίσε την ατμόσφαιρα που θέλεις με περιγραφές. Το να πετάς απλά μια ιδέα δεν είναι λογοτεχνία. Πρέπει να μας βάλεις στο κεφάλι σου και να δούμε τον κόσμο που θέλεις εσύ.

Μην αποθαρρύνεσαι.