Jump to content

Πετυχημένοι τίτλοι στη φανταστική λογοτεχνία


heiron

Recommended Posts

Ποιοι ειναι οι τιτλοι φανταστικης λογοτεχνιας που ηχουν πιο ομορφα στα αυτια σας;ΕΙτε οι οριτζιναλ ειτε οι μεταφρασεις τους.

Τελικα ποσο σημασια εχει ο τιτλος;

Δωστε και εναλλακτικους-κακους-τιτλους απο γνωστα βιβλια.

 

Θα ηταν το ιδιο αν το Αρχοντας των δακτυλιδιων λεγοταν "Η περιπετεια του μικρουλη Φροντο";

Αν το Stormbringer λεγοταν "Το οπλο του αρρωστιαρη";

Το Αριστερο χερι του σκοτους..."Παρεα με ερμαφροδιτους τυπους";

Link to comment
Share on other sites

Something wicked this way comes... Ο απόλυτος τίτλος!

 

Πιο περιγραφικό βέβαια θα ήταν το "Θρίλερ σε τσίρκο" αλλά... δε φτουράει!

Edited by tetartos
Link to comment
Share on other sites

Time concidered as a Helix of semi-precious stones. Ούτε καν το έχω διαβάσει και το θυμάμαι απ' έξω... Επίσης το Vani Fucci is alive and well and living in hell.

Link to comment
Share on other sites

Γενικά σε διηγήματα μπορείς να βρεις πολλούς όμορφους/περίεργους τίτλους. "I have no mouth and I must scream", "Repent Harlequin, said the TicktockMan" από Ellison, "We, in Some Strange Power's Employ, Move on a Rigorous Line" και ο προαναφερθείς "Χρόνος ως Έλικας Ημιπολύτιμων Λίθων" από Delany, "The Doors of His Face, the Lamps of His Mouth" από Zelazny, "The Assassination of John Fitzgerald Kennedy Considered as a Downhill Motor Race" και "Why I Want to Fuck Ronald Reagan" από τον Ballard... Φαίνεται ότι οι συγγραφείς του New Wave συναγωνίζονταν ο ένας τον άλλο για τον πιο περίεργο τίτλο!

 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα κακού τίτλου είναι ο τίτλος που έδωσαν στο βιβλίο του Aldiss "Non-Stop" στην Αμερική, δηλαδή "Starship". Εκτός του ότι είναι πολύ γενικός και άχρωμος, αποτελεί τεράστιο spoiler της ιστορίας.

Link to comment
Share on other sites

Οντως πολλα διηγηματα και νουβελες ΕΦ εχουν τιτλους που ειναι ολοκληρες προτασεις και μαλιστα πετυχημενες.

Ισως ηταν απλα μια μοδα του new wave οπως επεσημανες.

 

Αλλα θελω να δω κι αλλους ωραιους τιτλους μυθιστορηματων και τις δικες σας "κακογουστες" εκδοχες.

Link to comment
Share on other sites

"I have no mouth and I must scream" κι από εμένα. Απίστευτος τίτλος.

Επίσης:

"I am legend",

"Necroscope",

"Neuromancer",

"City of saints and madmen" (αυτό θα μπορούσε να λέγεται και "The book of many Appendixes")

Link to comment
Share on other sites

Δεν το έχω διαβάσει, ούτε την υπόθεση δεν ξέρω καν, αλλά ο τίτλος είναι το κάτι άλλο.

 

"Bring Me the Head of Prince Charming", του Ρότζερ Ζελάζνυ

Link to comment
Share on other sites

[O Spillane ήταν Mickey]

 

Αγαπημένοι και εμπνευσμένοι, κατά τη γνώμη μου, τίτλοι μυθιστορημάτων. Είχαν πάντα απήχηση πάνω μου, δεν μπορούσα να φανταστώ τα βιβλία αυτά με διαφορετικό τίτλο:

 

Asimov, The gods themselves (και με την πλήρη του μορφή, against stupidity... The gods themselves... contend in vain?)

του ιδίου, Foundation

 

Clarke, Childhood's end

 

Dick, Ubik

 

Anderson, Tau Zero

 

Niven, Ringworld

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Τίτλοι - Σφραγίδες βαθιά στο μυαλό του αναγνώστη:

 

Το Τέλος της Αιωνιότητας (Ασίμωφ)

Φαρενάιτ 451 (Μπράντμπερυ)

Neuromancer (Gibson)

Brave New World (Huxley)

Nightfall (Asimov)

 

to be continued με ιδιαίτερο Ελληνικό ενδιαφέρον... ;)

Link to comment
Share on other sites

:D mman, αν και δε θα μου έρχονταν ποτέ πραγματικά στο μυαλό να τ' αναφέρω, είπες μερικά από τα καλύτερα βιβλία που ξέρω σαν τίτλους!

 

Μου άρεσε και ο άλλος τίτλος έργου του Bradbury, το "The Day of the Triffids," καθώς και το "The Chrysalids" του Wyndham. Ακόμα, το "The Word for World is Forest" της Le Guin, και το "Frankenstein, or 'A Modern Prometheus'" της Shelley.

 

Υ.Γ.: Για όσους δεν έχουν πιάσει το Fahrenheit 451, ναι, σημαίνει όντως 451° F: σε αυτήν τη θερμοκρασία καίγεται το χαρτί (~232,78° C).

Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, σχετικά με το τίτλο του βιβλίου του PiKei "Έξι Δισεκατομμύρια Τρόποι Ζωής", που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες από τις Εκδόσεις Τρίτων:

Τα βγάζω όλα στη φόρα!

Ο PiKei moy είχε στείλει την πρώτη draft μορφή για να του πω μια γνώμη. Το email είχε τίτλο "Bet Time for Democracy", ενώ το κείμενο έφερε τον τίτλο "Εφιάλτες για την Δημοκρατία".

Στην απάντησή μου του έγραψα για τον τίτλο ότι θα τον προτιμούσα σίγουρα ελληνικό, αλλά η λέξη "Εφιάλτες" ήταν αταίριαστα μαύρη για το περιεχόμενο και το ύφος του βιβλίου.

Λίγο πιο κάτω, σχολιάζοντας ένα από τα διηγήματα, ανέφερα: "Περιέχει την κορυφαία ατάκα του βιβλίου, έναν ύμνο τεσσάρων λέξεων στην ανοχή και την διαφορετικότητα".

Και έκλεισα την κριτική μου με αυτήν ακριβώς την ατάκα

 

"Έξι Δισεκατομμύρια Τρόποι Ζωής,

Μιχάλης",

 

χωρίς να συνειδητοποιώ ότι αυτή θα μπορούσε να γίνει και ένας θαυμάσιος τίτλος. Ευτυχώς το έπιασε αμέσως ο ίδιος ο PiKei. Οι τέσσερεις αυτές λέξεις (που μέσα στο βιβλίο είναι στίχος από ένα τραγούδι, σε ένα σπαρταριστό σημείο του διηγήματος "Λέσχη Βολτάιρος", σελ. 80) ήταν ένας από τους τρεις υποψήφιους τίτλους στη διορθωμένη έκδοση που μου έστειλε λίγες μέρες μετά. Τώρα το έβλεπα κι εγώ, και χρειάστηκε ελάχιστο σπρώξιμο από μέρους μου ("Αυτό είναι! Έχεις βρει, τον τίτλο σου", "Θα σε περιμένω με το στυλιάρι στη γωνία αν δεν τον βάλεις" κλπ) για το αποφασίσει ο Παναγιώτης.

Πιστεύω ότι όχι μόνο είναι πολύ καλύτερος από τους αρχικούς τίτλους, αλλά είναι πολύ χαρακτηριστικός για το βιβλίο και μένει εύκολα στη μνήμη.

Link to comment
Share on other sites

Flow my tears, the policeman said-->Some dude has flashbacks in a hotel

 

Ubik-->Spam:The panicking

 

Fight Club-->Buncha pencilnecks beat the shit out of each other

 

Frankenstein-->Boohoo, GET ON WITH IT

Link to comment
Share on other sites

Τα σχόλια για το Ubik και το Frankenstein δεν τα πολυκατάλαβα... Btw, λιγότερο drama queens δε θα μπορούσαν να είναι ο Frankenstein και το «τέρας» του. :atongue:

Link to comment
Share on other sites

Στο Ubik, ένας υποτιθέμενα νεκρός τμηματάρχης στέλει περίεργα spam mail στην ομάδα του.

 

Ή κάτι τέτοιο.

 

Στο Frankenstein, αν και προσωπικά το θεωρώ εξαιρετικό βιβλίο, είναι εξαιρετικά καλογραμμένο και οφείλουμε να λάβουμε υπόψη το savoir faire της συγγραφής της εποχής. Μακρυγόρηση επί μακρυγορήσεως δηλαδή, με εμφαση στη γλαφυρότητα.

Link to comment
Share on other sites

Δεκτό το πρώτο. Για το δεύτερο, κοίταξε να δεις, εμένα με κούρασε πολύ λιγότερο από τον Άρχοντα, σε σημείο να το τελειώσω σε μία νύχτα (ναι, με βρήκαν το πρωί να τελειώνω την ανάγνωση) - πίστεψέ με, αν δε διαβάσεις γαλλική λογοτεχνεία της εποχής, κακώς μιλάς για γλαφυρότητα στο Frankenstein! :lol:

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..