Jump to content

Βόλτα στα βιβλιοπωλεία, παραδοσιακά και virtual


nikosal

Recommended Posts

Αγοράζουμε κάποιο βιβλίο γιατί αγαπάμε το συγγραφέα, έχουμε ακούσει για το έργο, ήταν σε προσφορά, μας άρεσε το εξώφυλλο, βρέθηκε ξαφνικά μπροστά μας σε μια στιγμή αδυναμίας κλπ. κλπ. Πείτε μας ποιο βιβλίο αγοράσατε μόλις, γιατί το πήρατε και ό,τι άλλο θέλετε σχετικά με αυτό (εμφάνιση, εξώφυλλο, χαρτί, τιμή, πώς ήταν το μαγαζί, πώς... σας μίλησε ο πωλητής και μπλα, μπλα, μπλα).

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

Λοιπόν, μπαίνω εχθές σε ένα γνωστό μου βιβλιοπωλείο στην Ν. Ιωνία. Δεν είχα σκοπό να πάρω κάτι, άλλωστε έχω ένα σωρό αδιάβαστα βιβλία. Απλά ήθελα να πώ μια καλημέρα στα παιδιά που είναι στο μαγαζί. Αλλά έπεσε το μάτι στον εξής τίτλο: "Ο Γιατρός Συνιστά David Bowie" της Pascale Ferroul. Δεν ξέρω τον συγγραφ'εα, αλλά ο τίτλος περιέχει τις μαγικές λέξεις "David Bowie". Δεν χρειαζόταν και πολύ για να το πάρω άμεσα. Απλά David Bowie. Επειδή είναι από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες, και ο τίτλος του βιβλίου μου κίνησε την περιέργεια.

 

[edit]Τελικά είναι η Pascale Ferroul...[/edit]

Edited by Darkchilde
Link to comment
Share on other sites

«Τι διαβάζετε κύριε;»

«Έ; Α, ένα Μίκυ Μάου.»

«Γιατί διαβάζετε Μίκυ Μάου;»

«Γιατί τέλειωσα την εφημερίδα μου.»

«Εσείς το αγοράσατε;»

«Ε, ναι…»

«Γιατί το αγοράσατε;»

«Για τον γιό μου. Είναι του γιού μου.»

«Σας αρέσει;»

«Κοίτα μικρέ, γιατί δεν πας στη μαμά σου;»

«Αν το βαθμολογούσατε από το ένα μέχρι το δέκα τι βαθμό θα του βάζατε;»

«Δεν ξέρω. Άντε τώρα πήγαινε παιδί μου…»

«Είναι οι ιστορίες του δυνατότερες από το Μηνιαίο ή τα Κλασσικά του; Πως συγκρίνεται την ύλη του με εκείνη στο Σεραφίνο ή το Τιραμόλα;»

«Είσαι καλά πιτσιρίκο;»

«Προτιμάτε τους αμερικάνους ή τους ευρωπαϊκούς σεναριογράφους και σχεδιαστές; Έχετε κάποια άποψη για τον Καρλ Μπάρξ;»

«Μα…ποιο είναι το πρόβλημα σου;»

« Ποιες σελίδες είναι καλύτερες, οι χρωματιστές ή οι ασπρόμαυρες;»

«Αν σε αρχίσω τώρα στα σκαμπί…»

«Νίκο;! Νικολάκι! Έλα εδώ παιδί μου και άσε τον κύριο ήσυχο!»

«Δικός σας κυρία Αλμπανοπούλου;»

«Συγνώμη, δεν ξέρω τι να κάνω πια μαζί του!»

«Ε, κάντε κάτι. Τον βλέπω μια μέρα στη φάρμα με τις άσπρες ποδιές. Ε μα!»

Link to comment
Share on other sites

«Αν το βαθμολογούσατε από το ένα μέχρι το δέκα τι βαθμό θα του βάζατε;»

 

χαχαχα

Η αλήθεια είναι ότι σε όλες τις ιστορίες του Μπαρκς βάζω εννιά ή δέκα...

 

Edit: Άσε και εμάς που απολαμβάνουμε ένα καινούργιο βιβλίο στο χέρι, να το χαρούμε ρε φίλε...

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

Αφου ο ανωτερος(πωπω,ψωνιο!)ταξιδευτης της Χαλκιδας δε διαβαζει βρε...Που να σε καταλαβει!

 

Λοιπον τις προαλλες ειχα παει σε γνωστο,μικρο,φθηνο βιβλιοπωλειο τηε συμπρωτευουσας.Ηθελα να παρω ενα βιβλιο με πανω απο 17 ευρω για να εκμεταλευτω μια προσφορα(θα γλιτωνα 6 ευρω).Ενα φαντασυ που λαχταρουσα ηταν φθηνοτερο οποτε ειχα αποφασισει να παρω κατι σε ακριβοτερο.Οι Ελληνοπερσικοι πολεμοι εκαναν κανα 20ρικο οποτε προς τα εκει εκλινα.Μπαινω στο βιβλιοπωλειο λοιπον και τοτε...

Καινουργιο βιβλιο του Μουρκοκ στα Ελληνικα!Η εκδικηση του Ροδου επρεπε να γινει δικη μου αλλα εκανε κατω απο 17 ευρω.Τι να κανω...πηρα και τα 2 προς απογοητευση της μικρης,τρυπιας τσεπης μου.

 

Α,σκεφτηκα για πιο οικονομικα να επαιρνα το 1ο του Κοναν αντι του ιστορικου βιβλιου αλλα το μονο αντιτυπο ηταν καπως φθαρμενο οποτε δεν το πηρα.Αλλα,που θα μου παει ο Κιμμεριος...

Link to comment
Share on other sites

Εχτές έψαχνα ένα δώρο της φίλης μου (Κατερίνα γαρ) με την οποία μοιραζόμαστε παρόμοια πάθη για το βιβλίο. Μπήκα λοιπόν σε γνωστό κεντρικό βιβλιοπωλείο, όπου έχω αφήσει περί τα 800 ευρουλάκια τους τελευταίους 12 μήνες... Βλέπω λοιπόν δίπλα στα δώρα που θα πάρω και τον Έρικ του Πράτσετ... Μικρουλάκι ήτανε, φτηνούλι ήτανε, του σούφρωσα, τι να κάνω! Το κακό είναι ότι δίπλα στο μέρος που εργάζεται η φίλη μου έχει βιβλιοπωλείο και περνώντας είδα και τη Μαντάμ Σουσού, που την έψαχνα χρόοοονια... Πάει κι αυτή. Και σε επετειακή έκδοση του 2006, για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Δ. Ψαθά.

Link to comment
Share on other sites

Επανέκδοση της Μαντάμ Σουσού? Για τα 100 χρόνια? Thank you Ευθυμία! Σίγουρα θα πάρω αυτή την επετειακή έκδοση, ελπίζω να έχουν βγάλει και τα βιβλία με τα δικαστικά παράδοξα ("Η Θέμις έχει κέφια", και "Η Θέμις έχει νεύρα"). Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος που να ΜΗΝ έχει διαβάσει το θρυλικό "Η τσάντα και το τσαντάκι" ...

Edited by Darkchilde
Link to comment
Share on other sites

Εκδόσεις Μαρία Δ. Ψαθά. Έβγαλαν τα Άπαντα και η Μαντάμ Σουσού είναι το Νο 10. Απλά μην πολυενθουσιάζεσαι, γιατί πρέπει να έβγαλαν λίγα αντίτυπα. Ψάξτο πολύ, κάπου θα βρεις κάποια τουλάχιστον.

Link to comment
Share on other sites

Ά πα πα... δεν ξαναμπαίνω σ' αυτά τα μαγαζιά του διαβόλου! Κάθε φορά η ίδια ιστορία: μόλις βάλω το πόδι μου μέσα, έτσι, μόνο για να ζητήσω πληροφορίες, ("συγγνώμη, μήπως ξέρετε που είναι η οδός Αιόλου;") αμέσως αρχίζω να ακούω φωνές. "Ψιτ, ψιτ, ο Χάρι Πότερ έκανε γιο!", "ε, μ' ακούς, υπάρχει και Τρίτο Θεμέλιο!", "φιλαράκο, ο Έλρικ είναι εδώ!" Αμέσως κάνω μεταβολή για να βγω αλλά ένα αόρατο δυναμικό πεδίο μου κλείνει την έξοδο και είμαι πλέον παγιδευμένος. Το τι λαβυρίνθους περνάω, μέχρι να καταφέρω να ξεφύγω, δε λέγεται (Να πάρω αυτό που μόλις δημοσιεύτηκε; Ή μήπως τον ΤΕΤΑΡΤΟ τόμο της τριλογίας; Κι αυτήν, την επετειακή έκδοση, πότε θα την πάρω;) Το πραγματικό μαρτύριο όμως ξεκινάει μετά, όταν επιστρέφω σπίτι με γεμάτα χέρια και άδειες τσέπες. Οι βασανιστικές νύχτες που περνώ αγρυπνώντας, με μόνη παρέα με ένα μικρό φωτάκι, μέχρι λέξη-λέξη, σελίδα-σελίδα, να καταφέρω να πετάξω από πάνω μου τους βδελυρούς πειρασμούς...

 

Γι' αυτό σας το ξαναλέω, σε κανένα τέτοιο πονηρό μέρος δε θα ξαναμπώ... Εκτός κι αν πρόκειται να γίνει δικό μου! :D

Link to comment
Share on other sites

Άσε και εμάς που απολαμβάνουμε ένα καινούργιο βιβλίο στο χέρι, να το χαρούμε ρε φίλε...

 

Οφείλω μια απάντηση.

 

Πρώτα, γιατί δεν ξέρω, μερικές ερωτήσεις:

 

Πόσα τοπίκια σηκώνει ΕΝΑ βιβλίο; Εκατό;

Πόσα τοπίκια σηκώνει ΕΝΑ ΚΑΛΟ βιβλίο; Χίλια;

 

Ναι, αυτόν τον καιρό δεν διαβάζω πολλά βιβλία και ο λόγος είναι μόνο οικονομικός. Μέχρι πρόσφατα δεν διάβαζα ποτέ επιστημονική φαντασία γιατί πίστευα πως η τυπωμένη ε.φ., σε αντίθεση με την κινηματογραφική, ήταν αποκλειστικά βαρυσήμαντη, φιλοσοφοπολιτική και ακαταλαβίστικη. Δεν διάβαζα φάντασυ γιατί δεν μου πολυάρεσε (το γιατί δεν λέω γιατί θα πέσουν να με φάνε). Και έμεινα στα τρόμου, κι εφόσον δεν πολυεμπιστεύομαι τον κάθε συγγραφέα, κόλλησα σε δύο, Κίνγκ και Μπάρκερ.

 

Κυνηγάω όμως και άλλα πράγματα που μου μιλάνε. Π.χ. «Πολλές Ζωές στη Σμύρνη» του Μεχμέτ Τζοράλ, «Από την Αιχμαλωσία» του Μάρκου Αυγέρη και «Το Νούμερο 31328» του Ηλία Βενέζη, και τα τρία με κοινό θέμα, τα πήρα και τα διάβασα το ένα μετά το άλλο. Αγοράζω επίσης ό,τι έχει σχέση με Υπατία και τον Αυτοκράτορα Ιουλιανό. Στην αναζήτηση μου για βιβλία, η οικονομική δυσχέρεια με σταμάτησε από δύο τίτλους που περιμένουν stand by την ανάκαμψη μου: «Το Εγχειρίδιο του Καλού Δήμιου – Οι Εκτελέσεις Από Την Αρχαιότητα Μέχρι Σήμερα» του Τζέφρι Άμποτ και το «Εθνικισμός, Κοινωνικές Μεταβολές και Μειονότητες – Τα επεισόδια εναντίων των μη Μουσουλμάνων της Τουρκίας – 6/7 Σεπτεμβρίου 1955» της Ντιλέκ Γκιουβέν.

 

Σίγουρα βιβλιοφάγος σαν κι εσάς δεν είμαι αλλά ούτε προτίθεμαι να αποκτήσω κάποιες κακές σας συνήθειες. Αν υποψιάζομαι σωστά από τα λεγόμενα της Naroualis, κάποιοι από εσάς διαβάζετε πάνω από έναν τίτλο ταυτόχρονα, δηλ. παράλληλα. Το ένα για το λεωφορείο, το άλλο για τη δουλειά, ένα για τον καναπέ στο σαλόνι, άλλο στο κομοδίνο για πριν τον ύπνο, και κάτι ελαφρύτερο για την τουαλέτα. Απαράδεκτο! Όταν αρχίζω ένα βιβλίο, μέχρι να το τελειώσω, ζω στον αστερισμό εκείνου του τίτλου και μόνο.

 

Άλλοι λέτε «Αυτό πάει στην στοίβα με τα αδιάβαστα»! Εννοείτε πως πάτε και αγοράζετε βιβλία ενώ υπάρχουν αναμενόμενα προς ανάγνωση;! Άρρωστοι!! Εγώ, όταν μπορώ και αγοράζω, έχω μόνο μία στοίβα: Τα φρεσκοαγορασμένα. Αν δεν αδειάσει αυτή σε βιβλιοπωλείο δεν μπαίνω!

 

Και επιστρέφω στις αρχικές μου ερωτήσεις. Εντάξει, είμαι του σινεμά. Με είδατε να ξεκινώ ή να συμμετέχω σε τόπικ οι τόσες καλύτερες ταινίες ή βαθμολογήστε τις καλύτερες ταινίες κλπ, κλπ; Πόσο πρέπει να γεράσει ένας άνθρωπος, κύριε Νίκο, για να δει το άσκοπο του πράγματος; Όταν ήμουν μικρός τρελαινόμουν για τα τοπ δέκα και τις ανάλογες λίστες. Είχαν πλάκα γιατί είχα τον Πόλεμο των Άστρων Νο1 το οποίο δεν έπεφτε ποτέ από την κορυφή ενώ οι τίτλοι από κάτω άλλαζαν σειρά συνέχεια και πολύ συχνά. Και όσο πιο πολλές ταινίες έβλεπα τόσο και πιο πολλές οι αλλαγές. Με τους φίλους μου δεν χορταίναμε να τα λέμε. Είχαμε μια λίστα με ταινίες ε.φ., μια λίστα για ταινίες μη ε.φ., και μια λίστα μόνο με τα έργα του Τζορτζ Λούκας ή μόνο με τις ταινίες του Πολέμου των Άστρων. Ε κάποια στιγμή…(χασμουρητό) φύγανε αυτά μαζί με τα στρογγυλά τραπέζια περί του ποιος νικάει σε μια αντιπαράθεση Χουλκ εναντίον Σούπερμαν, Μπάτμαν εναντίον Σπάιντερ Μαν κλπ.

 

Φτάσατε και στο ΠΩΣ αγοράσατε το τελευταίο σας βιβλίο. («Σκαρφάλωσα που λέτε σε μια σπηλιά του Κουμράν που είχε διαφύγει της προσοχής των αρχαιολόγων και εκεί, μέσα σε ένα πιθάρι…» - μουσική υπόκρουση Τζον Γουίλιαμς).

 

Είπα να ξεκινήσω κι εγώ ένα τόπικ. «Τα βιβλία που σας αφήνουν παντελώς αδιάφορους!» Τα βλέπετε στα βιβλιοπωλεία, στις εκθέσεις, περιεργάζεστε το εξώφυλλο, το οπισθόφυλλο, και το βάζετε πίσω τελείως αδιάφοροι! Βαθμολογήστε αυτά τα βιβλία στην κλίμακα της αδιαφορίας που σας προξενούν. Αναλύστε την παντελή σας άγνοια για τους συγγραφείς τους. Ποια σας αφήνουν περισσότερο αδιάφορους από άλλα; Περιγράψτε μας την εμπειρία του να τα επιστρέφετε στα ράφια τους. Ποια είναι τα πιο χαρακτηριστικά εξώφυλλα που ήταν τόσο χαρακτηριστικά αδιάφορα που ξεχάσατε πως ήταν;

 

Ο λόγος που δεν ξεκίνησα το τόπικ ήταν…ε, τρόμαξα πως κάποιοι από σας θα υπήρχε περίπτωση να τσιμπήσετε και να ανταποκριθείτε. Έλεος.

 

(Και πάντα με αγάπη ;) )

Link to comment
Share on other sites

Υπαρχει και Τριτο Θεμελιο?!? :wtf:

 

Όπα; Ακούει κι άλλος τις φωνούλες μου; :tongue:

 

Αναφέρομαι στην

τρίτη νουβέλα της σειράς Second Foundation Trilogy που γράφτηκε από τον David Brin και τελικά ονομάστηκε Foundation's Triumph (ο τρέχων τίτλος της ήταν Third Foundation and Secret Foundation) Κατά άλλους, βέβαια, τρίτο Θεμέλιο είναι η Gaia και τέταρτο η υπόνοια που αφήνει ο Golan Trevize για άλλον παράγοντα που δυνητικά επηρεάζει τα πράγματα στον γαλαξία!

 

 

Είδες πώς σε επηρεάζουν κι εσένα τα μαγαζιά του διαβόλου; :evil:

Link to comment
Share on other sites

Ο λόγος που δεν ξεκίνησα το τόπικ ήταν…ε, τρόμαξα πως κάποιοι από σας θα υπήρχε περίπτωση να τσιμπήσετε και να ανταποκριθείτε. Έλεος.

 

Πράγματι. Έτοιμος ήμουν...

Link to comment
Share on other sites

Σίγουρα βιβλιοφάγος σαν κι εσάς δεν είμαι αλλά ούτε προτίθεμαι να αποκτήσω κάποιες κακές σας συνήθειες. Αν υποψιάζομαι σωστά από τα λεγόμενα της Naroualis, κάποιοι από εσάς διαβάζετε πάνω από έναν τίτλο ταυτόχρονα, δηλ. παράλληλα. Το ένα για το λεωφορείο, το άλλο για τη δουλειά, ένα για τον καναπέ στο σαλόνι, άλλο στο κομοδίνο για πριν τον ύπνο, και κάτι ελαφρύτερο για την τουαλέτα. Απαράδεκτο! Όταν αρχίζω ένα βιβλίο, μέχρι να το τελειώσω, ζω στον αστερισμό εκείνου του τίτλου και μόνο.

 

Πάντα διαβάζω μόνο ένα βιβλίο συνήθως. Δεν μπορώ να διαβάσω πάνω από ένα ταυτόχρονα. Το μόνο που διαβάζω παράλληλα θα είναι κανένα Manga ή comic, Από τα φρεσκοαγορασμένα (κι έχουν πλυθήνει και αυτά...). Και ίσως κανένα φυσικομαθηματικού περιεχόμενου, όπως Hawking, Gribbin, κλπ. Αυτές τις μέρες, το'χω ρίξει στα Ιαπωνικά ένεκε εξετάσεων την Κυριακή. Και εαν κρίνω από το τελευταίο test σήμερις, Θα το πάρω με τα χίλια.

Link to comment
Share on other sites

Παλιότερα δεν υπήρχε περίπτωση να διαβάσω ούτε καν κόμικ ενόσω διάβαζα κάποιο βιβλίο. Σαν το ζόμπι, περίμενα να τελειώσουν τα καθημερινά (σχολή, φαϊ, τίποτις ψώνια στο σουπερμάρκετ) για να ξαναχωθώ στο βιβλίο μου. Έχω περίπου ενάμιση χρόνο που δεν το κάνω πια τόσο συχνά. Αν και για το λεωφορείο αφήνω βιβλία, που έχω την υποψία ότι θα είναι βαρετά, οπότε ναι μεν το διαβάζω, αλλά δεν το τιμάω και τόσο πολύ. Κι όσο για τα αδιάβαστα, έχω με τα βιβλία το λεγόμενο σύνδρομο της κίσσας: μαζεύω, μαζεύω, μαζεύω κι όταν είμαι αρκετά έτοιμη να διαβάσω κάποια από αυτά, το κάνω.

 

Υ.Γ. Βουλίτσα, φόρτσα!

Edited by Naroualis
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Παράγγειλα: The telling, Ο. Λε Γκεν. Σχετικά καινούργια έκδοση, το έχει διαβάσει κανείς;

Link to comment
Share on other sites

Xμμμ δεν έχω το βιβλίο πρόχειρο αυτή τη στιγμή για να το τσεκάρω, αλλά αν είναι αυτό που έχω διαβάσει στην ελληνική μετάφραση, δεν ήταν καθόλου άσχημο. Ήταν Χαϊνιανό, χωρίς να συγκρίνεται βέβαια με τα παλιά, αλλά σου άφηνε αρκετά πράγματα.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 years later...

Να πληρώσω για να δω τον αγαπημένο μου συγγραφέα; «Οχι δα!»

 

Αντίθετοι οι έλληνες βιβλιοπώλες στη νέα τάση στις ΗΠΑ να χρεώνεται η παρακολούθηση αναγνώσεων

 

«Θέλεις να δεις από κοντά τον αγαπημένο σου συγγραφέα; Πρέπει να πληρώσεις εισιτήριο» φαίνεται πως λένε όλο και περισσότερα αμερικανικά βιβλιοπωλεία, σύμφωνα με δημοσίευμα των «Νew York Times». Βιβλιοπωλεία στην Καλιφόρνια, στο Κονέκτικατ, στη Μασαχουσέτη αλλά και στη Νέα Υόρκη αρχίζουν να βάζουν τίμημα στην παρακολούθηση των εκδηλώσεων που φιλοξενούν: πληρώνεις εισιτήριο, αγοράζεις μια δωροκάρτα ή αντίτυπο του βιβλίου που παρουσιάζεται, πάντως με κάποιον τρόπο προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τις εκδηλώσεις, το μόνο μέσο που διαθέτουν απέναντι στο ηλεκτρονικό εμπόριο, το οποίο με τη διαρκή άνοδό του απειλεί να τους βάλει λουκέτο.

 

Οι βιβλιοπώλες υποστηρίζουν ότι ο κόσμος βλέπει πλέον το βιβλιοπωλείο σαν βιβλιοθήκη όπου έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά τα βιβλία και να πάρουν συστάσεις από τους πωλητές για να τα αγοράσουν αργότερα online: «Έρχονται στο βιβλιοπωλείο, ξεφυλλίζουν βιβλία, σημειώνουν τους τίτλους και μετά τα παραγγέλνουν από το Amazon. Τους βλέπω και χάνω την υπομονή μου», λέει η Νάνσι Σάλμον, υπάλληλος στο ανεξάρτητο βιβλιοπωλείο «Κepler's» στην Καλιφόρνια. Το βιβλιοπωλείο άρχισε από τον Απρίλιο να δέχεται στις εκδηλώσεις του μόνο όσους αγοράζουν πρόσκληση δύο ατόμων που κοστίζει 10 δολάρια.

 

Δημιουργείται μια τάση. Πολλοί βιβλιοπώλες αισθάνονται άβολα στην ιδέα να χρεώσουν όσους θέλουν να δουν και να ακούσουν από κοντά τον συγγραφέα που αγαπούν, δεν αποκλείουν όμως να καταφύγουν σε αυτή την πρακτική αν τα πράγματα δυσκολέψουν κι άλλο. «Είμαστε επιχείρηση, δεν είμαστε βιτρίνα του Amazon», υπερθεματίζει η Χέδερ Γκέιν, διευθύντρια του βιβλιοπωλείου «Harvard Book Store» στη Μασαχουσέτη, το οποίο υποχρεώνει πλέον όσους παρακολουθούν τις βιβλιοπαρουσιάσεις του να αγοράζουν στη διάρκειά τους το παρουσιαζόμενο βιβλίο.

 

Πώς είναι τα πράγματα στο δικό μας μικρό κομμάτι του κόσμου; Η χρέωση της παρακολούθησης των εκδηλώσεων δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο, μας είπε ο Βασίλης Χατζηιακώβου, υπεύθυνος του βιβλιοπωλείου «Ιανός» στην Αθήνα, του οποίου οι πληροφορίες λένε ότι την τακτική αυτή έχουν υιοθετήσει και βιβλιοπωλεία του Λονδίνου. Στην Αθήνα όμως; «Δεν μπορεί να σηκώσει το αναγνωστικό κοινό το εισιτήριο στις βιβλιοπαρουσιάσεις», σημειώνει, «το αναγνωστικό κοινό λόγω κρίσης το παλεύει, στερείται για να συνεχίσει να διαβάζει. Ελάχιστα βιβλιοπωλεία έμειναν, αν του πούμε πλήρωσε για τις εκδηλώσεις, θα πάψει στο τέλος να αγοράζει βιβλία». Από την άλλη, δεν πιστεύει ότι το οnline εμπόριο απειλεί για την ώρα το παραδοσιακό βιβλιοπωλείο στην Ελλάδα.

 

Το ίδιο πιστεύει και η Κάλλια Χαραλαμπάκη, υπεύθυνη επικοινωνίας του βιβλιοπωλείου «Ευριπίδης» στο Χαλάνδρι. «Το ηλεκτρονικό εμπόριο υπάρχει αρκετά χρόνια και στην Ελλάδα, καλύπτει όμως διαφορετικές ανάγκες. Και εμείς προσφέρουμε τη δυνατότητα online αγορών από την ιστοσελίδα μας. Υπάρχουν άνθρωποι που λειτουργούν μέσω του ίντερνετ, που πραγματοποιούν όλες τις δραστηριότητές τους online, υπάρχουν όμως και εκείνοι που πάντοτε θα έρχονται στο βιβλιοπωλείο για βόλτα, για να ξεφυλλίσουν ένα βιβλίο, για να ανταλλάξουν απόψεις με τους υπαλλήλους, για να έρθουν σε επαφή με άλλους ανθρώπους του βιβλίου, άνθρωποι που επιδιώκουν μια επαφή με το βιβλίο πιο προσωπική από την απρόσωπη του ίντερνετ».

Για την ίδια, η επιβολή αντιτίμου στην παρακολούθηση μιας εκδήλωσης αλλάζει τον χαρακτήρα της, τον κάνει πιο επίσημο. Παραδέχεται ότι αρκετοί από εκείνους όσοι παρακολουθούν τις εκδηλώσεις του βιβλιοπωλείου πηγαίνουν από περιέργεια «με τη θετική έννοια - μπορεί να μην ανήκουν στους συστηματικούς αναγνώστες έρχονται όμως με τη διάθεση να μάθουν κάτι νέο, να γνωρίσουν κάποιον άνθρωπο των γραμμάτων και όχι επειδή είναι η πρόταση δωρεάν εξόδου της ημέρας».

 

Το βιβλιοπωλείο «Νέστωρ» στην Κατερίνη φιλοξενεί περίπου μία εκδήλωση τον μήνα «στις καλές χρονιές», μας λέει η ιδιοκτήτριά του Ελένη Νέστωρος. Εφέτος ο αριθμός μειώθηκε κατά το ήμισυ. Έχουν σε κάθε εκδήλωση ένα κοινό 80-100 ατόμων, σε μια πόλη περίπου 60.000 κατοίκων. Είναι κυρίως βιβλιόφιλοι, αναγνώστες και σταθεροί πελάτες του βιβλιοπωλείου. Θα τους χρέωνε ποτέ κάποιο ποσό για την παρακολούθηση της εκδήλωσης; «Εννοείται όχι!» μας απάντησε με έμφαση. Δεν έχει απειλήσει την επιχείρηση η πώληση βιβλίων μέσω ίντερνετ; «Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που αγοράζουν βιβλία ηλεκτρονικά, αλλά θέλω να πιστεύω ότι ο πραγματικά βιβλιόφιλος έχει άλλη φιλοσοφία, ότι θα περάσει από το βιβλιοπωλείο για να πιάσει στα χέρια του το βιβλίο και να αγοράσει. Τουλάχιστον η δική μας γενιά» προσθέτει η επί 24 χρόνια βιβλιοπώλισσα.

 

«Χρέωση στις εκδηλώσεις; Αποκλείεται!» λέει και ο Χαράλαμπος Αξαρλής, υπάλληλος του βιβλιοπωλείου «Τυποβιβλιοχαρτεμπορική» στα Χανιά, στο οποίο πραγματοποιούνται περίπου επτά εκδηλώσεις τον χρόνο. Βιβλιόφιλοι, προσωπικοί φίλοι του συγγραφέα και συστηματικοί αναγνώστες του είναι το κοινό που προσέρχεται σε αυτές τις εκδηλώσεις, το οποίο μπορεί να αποτελείται από 30-100 άτομα. Αγοράζουν οι Χανιώτες βιβλία online; «Συμβαίνει να αγοράζουν και από το Amazon και από εθνικούς διακινητές», μας είπε ο κ. Αξαρλής, «όπως σε κάθε τομέα του εμπορίου». Αισθάνονται στην Κρήτη να απειλούνται από το ηλεκτρονικό εμπόριο; Μάλλον όχι.

 

Γι' αυτό και δεν θα ανάγκαζαν τους πελάτες τους σε υποχρεωτική αγορά του βιβλίου για το οποίο έχει προγραμματιστεί εκδήλωση - οι εκδηλώσεις έχουν έτσι κι αλλιώς απόηχο στις πωλήσεις των συγκεκριμένων βιβλίων στο μέλλον, άμεσο ή απώτερο. Θα περίμενε κανείς ότι στην επαρχία η οικονομική κρίση πλήττει περισσότερο τα βιβλιοπωλεία πιέζοντάς τα να αναζητήσουν διάφορες διεξόδους για να επιβιώσουν, εκεί όμως αναπτύσσονται και προσωπικές σχέσεις ανάμεσα στον βιβλιοπώλη και τους πελάτες του «οι πελάτες είναι και φίλοι του βιβλιοπωλείου», λέει ο κ. Αξαρλής - και δεν μπορείς να χρεώνεις τους φίλους σου κάθε φορά που σε επισκέπτονται.

 

(Aπό το BHMA, δημοσίευση: 23/06/2011)

Link to comment
Share on other sites

OK, μεταξύ μας τώρα, για πόσους συγγραφείς θα πλήρωνε κάποιος στην Ελλάδα;

Link to comment
Share on other sites

Και οκ, πόσο μεγάλη είναι η χρηματική διαφορα μεταξύ on-line αγορων και αγορών απο το παραδοσιακό βιβλιοπωλείο σε Ελληνικά γραμμένα βιβλία (απο Έλληνες συγγραφείς ή και μεταφρασμένα);

 

Όσοι πουλάνε βιβλία στην Ελληνική γλώσσα on-line, είναι συνήθως Ελληνικά σάιτ που διατηρούν παράλληλα και παραδοσιακά βιβλιοπωλεία. Οι τιμές είναι ελάχιστα πιο κάτω απο ένα παραδοσιακό βιβλιοπωλείο (και αν).

Εγω έχω τσεκάρει το βιβλιοπωλείο στην πόλη μου (και μιλάμε για επαρχία) που κάνει ίδιες τιμές (μέσω εκπτώσεων) σε τακτικούς πελάτες με το πιο φθηνό on-line βιβλιοπωλείο στην Ελλάδα. Το μόνο πρόβλημα που έχω είναι διάθεσης τίτλων.

 

Πρόβλημα θα υπήρχε αν η Ελληνική αγορά ήταν τόσο μεγάλη όσο η Αγγλόφωνη (στο σύνολό της) και υπήρχαν σάιτ του μεγέθους του Αμαζον. Και είναι κάτι που το βλέπω σε έναν άλλο τομέα και καταλαβαίνω πόσο ζόρι τραβάνε οι βιβλιοπώλες της Αμερικής. Την αγορά της μοτοσυκλετιστικής ένδυσης.

 

Πηγαίνουν στα εδώ μαγαζιά, προβάρουν κράνη, μπουφάν, μποτες, γάντια και τα παραγγέλνουν απο Αγγλία στα 2/3 της τιμής. Εχουν γίνει τα Ελληνικά μαγαζιά προβαριστήρια!

Link to comment
Share on other sites

OK, μεταξύ μας τώρα, για πόσους συγγραφείς θα πλήρωνε κάποιος στην Ελλάδα;

Αν π.χ. ερχόταν ο Stephen King στην Αθήνα, ή ο Clive Barker;

Link to comment
Share on other sites

OK, μεταξύ μας τώρα, για πόσους συγγραφείς θα πλήρωνε κάποιος στην Ελλάδα;

Αν π.χ. ερχόταν ο Stephen King στην Αθήνα, ή ο Clive Barker;

Για Έλληνες συγγραφείς μιλάω.

Link to comment
Share on other sites

Σημερα και αφου ειχα τελειωσει μια συναντηση με συνεργατες για μια καινουργια ταξη (οχι πραγματων), επιστρεφοντας σπιτι, επρεπε να αλλαξω τρενο στον κεντρικο σταθμο! Προχωροντας λοιπον στην πλατφορμα του τρενου μου, θυμηθηκα οτι μεσα στον σταθμο υπαρχει καταστημα "Eslite" (Αλυσιδα βιβλιοπωλειων, σαν το δικο μας Ιανο αλλα on steroidslaugh.gif) και αποφασισα να περασω μια βολτα να δω αν υπαρχει τιποτα ενδιαφερον! Το ματι μου επεσε σε 2 βιβλια το "Altar of Eden" του James Rollins και το "Robopocalypse: A Novel" του Daniel H. Wilson! Με κερδισε η ιστορια του "Robopocalypse" αλλα και το εξωφυλλο αλλα και το μεγεθος! (size does matterlaugh.gif) Στο ταμειο η ταμιας με ρωτησε αν επισκεφτομαι συχνα τα καταστηματα τους (της απαντησα οτι πιο συχνα απο οτι θα ηθελε η γυναικα μου) και μου προτεινε καρτα μελους που αρνηθηκα πολυ ευγενικα γιατι βιαζομουν!

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..