Electroscribe Posted April 8, 2009 Share Posted April 8, 2009 Επιτέλους, να ξεκινήσουμε κι εμείς οι ιδιότροποι που θέλουμε πρώτα να έχουμε όλα τα μέρη μιας σειράς στα χέρια μας Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted April 8, 2009 Share Posted April 8, 2009 Fan των Λαξευτών. Του έπεσε το βιβλίο στο πόδι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted April 9, 2009 Share Posted April 9, 2009 Ενδιάφερον φαίνεται... Λέω να το διαβάσω. Βάσω, αν και έχω διαβάσει μια αρχική έκδοση, ανυπομονώ να δω τι πέρασε από το κόσκινο/κρεατομηχανή του mman. Καλές πωλήσεις, και, ας με διορθώσει κάποιος αν κάνω λάθος, νομίζω ότι αυτή είναι η πρώτη ολοκληρωμένη τριλογία fantasy από Ελληνίδα ή Έλληνα συγγραφέα. Οπότε μιλάμε για ένα σημείο καμπής στην ελληνική λογοτεχνία του είδους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted April 9, 2009 Share Posted April 9, 2009 Το σπασικλάκι της γειτονιάς σας υπενθυμίζει την τριλογία "οι Εξόριστοι τη Σερανβέλ", του Κώστα Βουλαζέρη, (το τρίτο εκδόθηκε πέρσυ) και αν δεν θέλουμε να είμαστε πολύ τυπικοί με το είδος, και την Υπερβορέα του Αντωνόπουλου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted April 9, 2009 Share Posted April 9, 2009 Το σπασικλάκι της γειτονιάς σας υπενθυμίζει την τριλογία "οι Εξόριστοι τη Σερανβέλ", του Κώστα Βουλαζέρη, (το τρίτο εκδόθηκε πέρσυ) και αν δεν θέλουμε να είμαστε πολύ τυπικοί με το είδος, και την Υπερβορέα του Αντωνόπουλου. Ευχαριστώ για τη διόρθωση. Για τους "Εξόριστους" νόμιζα ότι είναι ακόμα στο δεύτερο. Για κάποιο λόγο την Υπερβορέα την έχω στο μυαλό μου σαν τρια ξεχωριστά βιβλία, υπό έναν ενιαίο τίτλο, και όχι σαν τριλογία με αρχή, μέση και τέλος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
PiKei Posted April 16, 2009 Author Share Posted April 16, 2009 Έγκαιρα και έγκυρα ενημερώνω ότι το τρίτο μέρος των Λαξευτών βρίσκεται ετοιμοπαράδοτο στο βιβλιοπωλείο του Ίαμβου (Χαριλάου Τρικούπη, ανάμεσα σε Σόλωνος και Ναυαρίνου) από χθες. Σήμερα αναμένεται να "κατηφορίσει" και προς το Solaris... Σουβλίστε αστερόπτερα για Πάσχα κι αφήστε ήσυχα τα αρνιά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
constantinos Posted April 16, 2009 Share Posted April 16, 2009 Καλή, καλή και πολύ καλή επιτυχία Βάσω ;) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted May 18, 2009 Share Posted May 18, 2009 Α, ξέχασα να αναφέρω πως αυτή τη φορά δε φαίνονται να υπάρχουν προβλήματα με τη διανομή. Το τρίτο βιβλίο έφτασε στην Πάτρα τουλάχιστον 15 μέρες πριν χωρίς να χρειαστεί να το παραγγείλω Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted May 27, 2009 Share Posted May 27, 2009 Αφού ολοκλήρωσα την ανάγνωση του «Λαξευτή των στοιχείων», μπορώ τώρα να κάνω μια σύντομη κριτική, αφού πρώτα πω ότι, παρά το μεγάλο μέγεθός του, διαβάζεται άνετα. Το τρίτο μέρος της τριλογίας συνεχίζει από το σημείο που μας άφησε το «Λαξευμένο δίχτυ», και ολοκληρώνει τον κύκλο των Λαξευτών, κλείνοντας τις υποθέσεις που είχαν μείνει ανοιχτές στα δύο προηγούμενα βιβλία. Ο αναγνώστης θα συναντήσει όλα τα στοιχεία που κάνουν τους «Λαξευτές» ένα ελκυστικό λογοτεχνικό ανάγνωσμα. Αληθοφανείς χαρακτήρες με αδυναμίες και προτερήματα, ισορροπία πλοκής, περιγραφής και ενδοσκόπησης, αρμονική σύνδεση των προσωπικών ιστοριών με τη μεγάλη εικόνα της πλανητικής απειλής. Ο κόσμος είναι ήδη γνωστός και η συγγραφέας δεν πέφτει στην παγίδα να προσφέρει ξαναζεσταμένο φαγητό. Αντίθετα, πηγαίνει το ενδιαφέρον μας ένα σκαλοπάτι παραπάνω, μπολιάζοντας το μυθιστόρημα με πολιτικά, ιδεολογικά και επιστημονικά στοιχεία, που δένουν ικανοποιητικά με όσα έχουν προηγηθεί. Οι ήρωες, και μαζί τους οι αναγνώστες, θα αναμετρηθούν με διλήμματα όπως θρησκεία ή επιστήμη, δημοκρατία ή ολιγαρχία, άνθρωπος ή φύση και θα χρειαστεί να πάρουν αποφάσεις που κάθε φορά έχουν και μεγαλύτερο τίμημα. Ο απαιτητικός αναγνώστης θα παρατηρήσει ότι μερικά διλήμματα στις υποπλοκές λύνονται πολύ σύντομα, και αφήνουν μια γεύση βιασύνης, ενώ και οι κακοί συνήθως κινούνται σε δεύτερο πλάνο, με τα πιόνια τους να είναι πολύ πιο ενεργά. Όμως, όλα αυτά σβήνουν, καθώς οι επιμέρους ολοζώντανες ιστορίες αρχίζουν να συγκλίνουν, οι χαρακτήρες παλεύουν πρώτα με τον εαυτό τους και ύστερα με τις δυσκολίες τους, και φτάνουμε στο επικό φινάλε. Η τριλογία ολοκληρώνεται με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο που μπορεί κανείς να φανταστεί, η επιστήμη ενώνεται γοητευτικά με τη φαντασία και η συγγραφέας, προερχόμενη από το χώρο των φυσικών επιστημών, ξέρει ότι η ζωή, καλώς ή κακώς, διατηρεί την ισορροπία της. Δεν υπάρχει μεγάλο κέρδος, χωρίς πρώτα να πληρώσεις το ανάλογο κόστος. Κλείνοντας τον «Λαξευτή των Στοιχείων», νοιώθεις ότι μόλις άφησες μακριά σου έναν καλό φίλο. Ο κόσμος είναι τόσο καλά πλασμένος που κοιτάζεις από το παράθυρο και περιμένεις να δεις αστερόπτερα και πολύμορφους. Και νομίζω, ότι αυτό είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του μυθιστορήματος. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted May 27, 2009 Share Posted May 27, 2009 [...] η επιστήμη ενώνεται γοητευτικά με τη φαντασία [...] Πώς είπατε; Από όλα τα παραπάνω (πολύ κατατοπιστικά πράγματι) αυτό νομίζω αποτελεί την καλύτερη διαφήμιση -για μένα τουλάχιστον. Αλήθεια θα το διαβάσω αυτό το βιβλίο... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted June 4, 2009 Share Posted June 4, 2009 Βάσω Χρήστου: «Λαξευτής των Στοιχείων», Ίαμβος 2009, 600 σελ. Σ’ αυτό το ποστ θα θάψω το «Λαξευτής των Στοιχείων», τρίτο και τελευταίο βιβλίο της Τριλογίας των Λαξευτών της Βάσως Χρήστου. Τα καλά μου λόγια γι αυτό (ναι, υπάρχουν και τέτοια και είναι πολλά) ακολουθούν στο επόμενο ποστ. Μειονεκτήματα: 1. Οι συχνές εκ των έσω σκέψεις των χαρακτήρων. Είναι υπερβολικά αναλυτικές για τα γούστα μου. Υπήρχαν κάποιες φορές που θα προτιμούσα σαν αναγνώστης να μαντέψω από τις πράξεις ή γενικότερα από τις αντιδράσεις τους όλα αυτά που εξηγούνται με την εκ των έσω παρουσίαση των σκέψεών τους. Επίσης, έτσι φουσκώνει το βιβλίο στα όρια της, δικής μου τουλάχιστον, αναγνωστικής αντοχής. Δεν θα μου κακόπεφταν καμιά εκατοστή σελίδες λιγότερες. 2. Μετά από δυόμισι βιβλία, 1200 σελίδες και 350.000 λέξεις η συγγραφέας… επιτέλους «γλίστρησε» -ανώδυνα πάντως: Ξέχασε να ταχτοποιήσει ένα δευτερεύοντα χαρακτήρα, (από τους δεκάδες του βιβλίου) που τον περίμενα μάταια να εμφανιστεί ξανά. Τίποτα σπουδαίο όμως: Εννιά στους δέκα δεν θα το προσέξουν και σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι θα υποθέσουν αυτό που η συγγραφέας παρέλειψε να αναφέρει και που μια ή δυο γραμμές θα έφταναν για να μπαλώσουν. Το ποιος χαρακτήρας είναι σας το αφήνω σαν άσκηση για το σπίτι. 3. Υπάρχουν μερικά μικρά προβληματάκια χωροθεσίας σε κάποιες σκηνές, αλλά μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού και σε καμία περίπτωση δεν παίζουν ουσιώδη ρόλο. 4. Όπως ακριβώς και στα πρώτα δύο βιβλία, το γράψιμο δεν έχει τίποτα το τρομερά εντυπωσιακό. Δεν είναι κινηματογραφικό, δεν είναι λυρικό, δεν έχει κανένα φανταχτερό ή πλουμιστό λεξιλόγιο. Πρέπει να αναγνωρίσω πάντως ότι είναι γράψιμο μεγάλου σε έκταση έργου. Θυμίζει μαραθωνοδρόμο: όχι σπριντ, όχι χοροί, όχι άλματα, όχι φιγούρες. Είναι σαφές ότι πρόκειται για ένα «έχω πολύ δρόμο να κάνω και πρέπει να τερματίσω» γράψιμο. Και τερμάτισε. Σ’ αυτό της βγάζω το καπέλο. 5. Οι κακοί δεν με χόρτασαν αρκετά. Φυσικά είναι εκεί και κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους, κινούν τα κατάλληλα νήματα, φέρνουν τις σωστές καταστροφές, μπλέκονται στα πόδια των καλών τη χειρότερη στιγμή αλλά δεν είναι τόσο πολύ στο προσκήνιο όσο θα ήθελα εγώ τουλάχιστον. Όπως και να το κάνουμε, οι κακοί χαρακτήρες έχουν πάντα ιδιαίτερη αναγνωστική γοητεία και νομίζω ότι πήρα μικρή δόση –σε σχέση πάντα με την έκταση του βιβλίου. Ακολουθεί ποστ με τα πλεονεκτήματα του βιβλίου –έχει μερικά. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted June 4, 2009 Share Posted June 4, 2009 (edited) Βάσω Χρήστου: «Λαξευτής των Στοιχείων», Ίαμβος 2009, 600 σελ. Σ’ αυτό το ποστ τονίζω τα δυνατά σημεία και χαρακτηριστικά του «Λαξευτής των Στοιχείων», τρίτο και τελευταίο βιβλίο της Τριλογίας των Λαξευτών της Βάσως Χρήστου. Πριν συνεχίσετε, μην παραλείψετε να διαβάσετε τα φτυαρίσματά μου γι αυτό (σίγα μην δεν φτυάριζα καταλλήλως) στο προηγούμενο ποστ. Disclaimer: Μετά από πολλές μέρες σκέψεων και δισταγμών, αποφασίζω να γράψω τη θετική μου γνώμη γι αυτό το βιβλίο. Όχι πως δεν μου άρεσε, κάθε άλλο. Είμαι ενθουσιασμένος μ’ αυτό. Απλά, υπάρχουν δύο σειρές στη σελίδα 5 που με την πρώτη ματιά αναιρούν τα όσα ακολουθούν και γενναιόδωρα με αφοπλίζουν. Τολμώ τελικά (νομίζω βρήκα το σωστό ρήμα) να γράψω τα παρακάτω επειδή πιστεύω ότι οι δυο αυτές γραμμές, είναι τόσο ανακριβείς και υπερβολικές, όσο και ειλικρινείς και πηγαίες. Πλεονεκτήματα: 1. Οι συχνές εκ των έσω σκέψεις των χαρακτήρων! Θα πρέπει να αναγνωρίσω σ’ αυτό το στυλ κάτι που ξέρω ότι είναι σημαντικό για τη συγγραφέα: εγγυάται 100% σαφήνεια σε όλα. Κίνητρα, αισθήματα, παρεξηγήσεις, φιλοδοξίες, τα πάντα είναι ξεκάθαρα όχι μόνο στο τρίτο βιβλίο αλλά και σε ολόκληρη την τριλογία, κάτι σίγουρα χρήσιμο όταν οι πιο κρίσιμες σκηνές είναι υπερ-άνθρωπες, και συνεπώς όχι αυτονόητα κατανοητές, όπως εδώ. 2. Όπως και στα πρώτα δύο βιβλία της Τριλογίας, χειρίζεται με εντυπωσιακή μαεστρία μερικές δεκάδες χαρακτήρες! Κι επειδή είναι μοιραίο κάποια στιγμή να ξεχάσεις κάποιον υπάρχει ένα πολύ χρήσιμο ευρετήριο ονομάτων ανά επαρχία στο τέλος του βιβλίου. Όσοι από σας γράφετε, σκεφτείτε το εξής: Πόσο πραγματικά δύσκολο είναι να στηθεί μια σωστή σκηνή με, ας πούμε, τρεις χαρακτήρες που να μιλάνε και να φέρονται διακριτά μεταξύ τους, έτσι ώστε να φαίνονται στον αναγνώστη σαν διαφορετικοί άνθρωποι με τα ξεχωριστά τους κίνητρα, εμμονές και στόχους «κρύβοντας» έτσι πίσω τους επιτυχημένα τον μοναδικό πραγματικό άνθρωπο και κοινό δημιουργό τους; Φαντάζομαι θα συμφωνήσετε ότι δεν είναι κάτι καθόλου εύκολο. Πολλαπλασιάστε τώρα αυτή τη δυσκολία: περισσότεροι από τριάντα χαρακτήρες (πενήντα δύο μέτρησα στο ευρετήριο -και το ευρετήριο έχει μόνο τους ανθρώπους), απλωμένοι σε σαράντα κεφάλαια και αναρίθμητες σκηνές. Προσπαθήστε να κάνετε αυτούς τους χαρακτήρες διακριτούς! Κουράζομαι μόνο που το σκέφτομαι και, κατόπιν εορτής, σκέφτομαι ότι στο πολύ επιτυχημένο αποτέλεσμα πρέπει να έπαιξε σημαντικό ρόλο αυτό που σε άλλα σημεία μου χτύπαγε άσχημα: Οι συχνές εκ των έσω σκέψεις των χαρακτήρων. Αν και όλοι, ακόμα και οι δευτερεύοντες, είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι, ειδικά εύσημα κερδίζουν οι Κένταλ (βεβαίως βεβαίως), Βερσίν, Λύρις και φυσικά η Βισάνυ. 3. Οι διάλογοι, εκεί που οι χαρακτήρες πρέπει να πεταχτούν ολοζώντανοι μπροστά στον αναγνώστη, είναι με διαφορά η μεγαλύτερη παγίδα για κάθε συγγραφέα. Εδώ, οι ήδη ώριμοι διάλογοι των δύο πρώτων βιβλίων, παρουσιάζονται σαφώς βελτιωμένοι συγκρουσιακά και φέρουν τα κατάλληλα για κάθε σκηνή συναισθήματα. Ρίξτε μια ματιά στο «Χειρότερα μπορείς;» (σελ. 155) και στο αγαπημένο μου «Ας πλάγιαζες με τον πατέρα μου τότε!» (σελ. 573). 4. Η δημιουργία επιτυχημένης ατμόσφαιρα στις σκηνές που αυτή χρειάζεται και ο πολύ ικανοποιητικός χειρισμός του λογοτεχνικού χρόνου είναι δύο ακόμα από τις σταθερές αξίες του βιβλίου αλλά και της τριλογίας ολόκληρης. 5. Το σημαντικό διακύβευμα και η γενικότερη γεωπολιτική κρίση που αγκαλιάζει σχεδόν όλη την ήπειρο του Ρουμπάν (υπάρχουν χάρτες για τα πάντα) και μπλέκεται με τις προσωπικές ιστορίες των ηρώων δεσμεύουν από νωρίς τον αναγνώστη. 6. Εντυπωσιακό το κομμάτι στη Βαλένια με το πρωτόκολλο, τις μηχανορραφίες και την εκπληκτική αρχιτεκτονική της πόλης και του κάστρου. Επίσης επιτυχημένη η αντίθεση με την σαφώς πιο χαλαρή Αλτέρα, ιδιαίτερα στη σκηνή του γάμου . 7. Η κορύφωση είναι σίγουρα ένα από τα δυνατότερα όπλα του βιβλίου. Με όλους τους κυριότερους χαρακτήρες (και, πιστέψτε με, είναι πολλοί!) να παλεύουν στην κόψη του ξυραφιού και τα πάντα να κρέμονται από μια στραβή σπαθιά, ένα στουπί φλογέλαιο ή ένα απειροελάχιστο λάθος με τις δυνάμεις της γης, το βιβλίο αρχίζει να ανεβάζει εντυπωσιακά στροφές κάπου εξήντα σελίδες πριν το τέλος και δεν σταματάει πριν κριθούν όλα. Μάλιστα, στις τελευταίες σελίδες, εκεί που βαριανασαίνουμε ανακουφισμένοι που επιζήσαμε, έρχεται και το πολύ γλυκό κερασάκι στην τούρτα. Και τώρα ξεχάστε όλα τα παραπάνω μεγαλόσχημα. Στο κάτω-κάτω το μόνο που πραγματικά μετράει είναι το παραμύθι. Και το παραμύθι είναι ωραίο! Σε ταξιδεύει, το ζεις και το ευχαριστιέσαι. Το «Λαξευτής των Στοιχείων» αποτελεί εξαιρετική επένδυση αναγνωστικού χρόνου και χάρηκα πολύ που το (ξανα)διάβασα. Μιλώντας, τέλος, γενικότερα για την Τριλογία των Λαξευτών, κατά τη γνώμη μου κινείται σε πραγματικά υψηλό επίπεδο και, μετά το δεύτερο βιβλίο της που, συγκριτικά πάντα, μου φάνηκε το πιο αδύναμο από τα τρία, ολοκληρώνεται με τον καλύτερο τρόπο με τον «Λαξευτή των Στοιχείων». Κλείνω, ψιθυρίζοντας κάτι σημαντικό στο αυτί της συγγραφέως. Μην κρυφακούσετε γιατί έτσι και αλλιώς δεν θα καταλάβετε. Βάσω, ναι, μπορείς κι εσύ να το κοιτάς… (Τι στην Ταφρό; Όλοι κρυφακούνε;) Edited June 4, 2009 by mman 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted June 9, 2009 Share Posted June 9, 2009 Επειδή ετοιμάζομαι για ένα ταξίδι-αστραπή για οικογενειακούς λόγους στη Μυτιλήνη θα κάνω τα σχόλιά μου σχετικά με το Λαξευμένο Δίχτυ, δεύτερο βιβλίο των Λαξευτών, σχετικά σύντομα, αλλά ελπίζω περιεκτικά. Το τελείωσα πριν από μια δυο ώρες και έχω να παρατηρήσω ότι μου άρεσε περισσότερο από το πρώτο για του λόγους που θεωρώ ότι σε άλλους θα άρεσε λιγότερο από το πρώτο: ήταν πιο σκοτεινό. Πιο στέρεοι χαρακτήρες, πιο πραγματικοί, όπως είπε κι ο Σόλονορ ακόμη και τα παιδιά έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά ως προς την ψυχολογία. Πιστεύω πάντως πως ο Μέριλ κλέβει όλη την παράσταση από τον Κένταλ. Μακράν. Η παρουσίαση του περιβάλλοντος είναι αρκετά καλύτερη και έχει αποφευχθεί και σπόιλερ ανάλογο με εκείνο που είχες στο πρώτο βιβλίο σχετικά με την καταγωγή της Τορέυν . Ειδικά οι πρώτες εκατό σελίδες έφυγαν σα νερό. Αυτό που με ενόχλησε περισσότερο (για να πω και τα κακά του βιβλίου) ήταν ο μακρύυυυυυυς μονόλογος της evil mastermind Ροβίρας, συν οι εναλλαγές των δηλώσεων του Κένταλ -θα σε σκοτώσω, μετά θα σε κάνω βασίλισσα, μετά θα σε κομματιάσω και λοιπά. Το βρήκα αδύναμο σα σημείο και με αλλοπρόσαλλο γράψιμο, σα να βιαζόσουν να το γράψεις, ώστε να χωρέσεις όλες τις εξηγήσεις. Έπειτα αν και η περιγραφή είναι ωραία, η ίδια η μάχη μεταξύ Ροβίρας και καλών τραβάει σε μάκρος, σελίδες και σελίδες με περιγραφές, που πραγματικά, αντί να με λυτρώσουν, όπως θα έπρεπε να κάνει η κορύφωση του δράματος, με κούρασαν και με έκαναν να τις διαβάσω επιπόλαια. Και κατι που ενώ το περίμενα, δεν ήρθε: η Τέρανι ξέχασε τελείως τη φιλενάδα της φεύγοντας από το Άστραντ ! Είναι δυνατόν; Με έκανε να αναρωτιέμαι αν σου ξέφυγε... 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted June 10, 2009 Share Posted June 10, 2009 Ευχαριστώ όσους έγραψαν τις τελευταίες μέρες, για την υπομονή τους με τα τούβλα και για τα καλά τους λόγια. @khar: Ο απαιτητικός αναγνώστης θα παρατηρήσει ότι μερικά διλήμματα στις υποπλοκές λύνονται πολύ σύντομα... Σαν να λέμε, δε σου έφτασαν 600 σελίδες, ε; Να αφήναμε και τα διλήμματα να περιπλέκονται μεταξύ τους και να φτάναμε σε καμιά χιλιάδα; @mman: Δεν έφτανε που πνιγόμουνα από δουλειές παντός είδους, είχα και να ψάξω και μέσα σε τρεις τόμους για να βρω ποιον δύστυχο άφησα δίχως την αποκατάσταση που του άρμοζε, σύμφωνα με κάποιους ισχυρισμούς! Κι όταν ψάχνεις πολύ... στο τέλος βρίσκεις και παραπάνω απ' όσα πρέπει. @Naroualis Όσο θυμάμαι ότι σου είπα -και μάλλον ζαρωμένα- ότι θεωρώ το δεύτερο βιβλίο, το λιγότερο καλό από τα τρία, τόσο πείθομαι ότι τα γούστα μας διαφέρουν ριζικά. Αλλά, αφού το κρίνεις προς το καλύτερο, μαλλον με συμφέρει... Πιστεύω πάντως πως ο Μέριλ κλέβει όλη την παράσταση από τον Κένταλ. Μακράν. Πολύ χαίρομαι, Ευθυμία. Αυτό ήταν και το ζητούμενο. Ήθελα στο δεύτερο βιβλίο να έχει μετατοπιστεί η έμφαση σε άλλους ήρωες. Ωστόσο, υποσχομαι ότι στο τρίτο, The Prince strikes back. Όσο για το ξύλο, που όντως έπεσε πάρα πολύ στο τέλος, η αλήθεια είναι ότι σε κάθε διόρθωση του βιβλίου πρόσθετα κι από λίγο γιατί πίστευα ότι αν τελειώσει γρήγορα δεν θα πείθει για το πόσο πραγματικά ισχυρή και πόσο καλά προστατευμένη ήταν η Ροβίρα. Δεν ήθελα ούτε η είσοδος από την πίσω πόρτα ούτε η εξόντωσή της να είναι εύκολα πράγματα . Κάπου ξέχασα το 'ουκ εν τω πολλώ το ευ'... Για την τελευταία παρατήρηση, γι αυτό που περίμενες και δεν ήρθε, έχω να πω ότι δεν μου ξέφυγε. Αλλά για το λόγο που έγιναν όλα αυτά, επιφυλάσσομαι, επειδή είναι θέμα προοικονομίας για πράγματα που ακολουθούν. Ένα μικρό hint υπάρχει στην σελίδα 124. Η Σέριλι έχει υποσχεθεί να βρει στην Τέρανι τον πατέρα της. Δεν το κάνει, άσχετα αν δεν φταίει, και η Τέρανι μένει στο δωμάτιο και περιμένει μάταια. Κάποτε είχα γράψει μια σκηνή ότι τα παιδιά τσακώνονται μετά απ' αυτό, και η Τέρανι αποφασίζει ότι η Σέριλι δεν της κάνει για φίλη. Έκοψα τη σκηνή επειδή αισθανόμουνα οτι πλατιάζω υπερβολικά με τα παιδιά. Εκείνος που διαπράττει πραγματικά το μέγιστο ατόπημα όταν δεν την παίρνει μαζί του είναι ο Κένταλ, φυσικά. Το κόβω εδώ για να μη γεμίσω τον κόσμο με spoiler tags... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted June 10, 2009 Share Posted June 10, 2009 Επειδή ετοιμάζομαι για ένα ταξίδι-αστραπή για οικογενειακούς λόγους στη Μυτιλήνη θα κάνω τα σχόλιά μου σχετικά με το Λαξευμένο Δίχτυ, δεύτερο βιβλίο των Λαξευτών, σχετικά σύντομα, αλλά ελπίζω περιεκτικά. ο Μέριλ κλέβει όλη την παράσταση από τον Κένταλ. Μακράν. είναι και πιο όμορφος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted August 19, 2009 Share Posted August 19, 2009 Διάβασα και του λόγου μου το τρίτο μέρος και μου άρεσε. Δυο ενστάσεις έχω μονάχα, η αποστροφή του Κένταλ προς τους γάμους με πολιτικές σκοπιμότητες και η μικρή παρουσία κακών στην ιστορία σε σημείο να μου δημιουργηθεί η αίσθηση ασφάλειας. Στα θετικά τώρα κατ’ αρχήν η εξέλιξη της Σέριλι ήταν μεγάλο συν, δεύτερη Ροβίρα θα με απωθούσε φοβερά. Η δικαιολογία για να μη σφαχτεί ο Μπερσίν επίσης με έπεισε και αυτό το σημείο ήταν επικίνδυνο για τις δικές μου διαθέσεις! Tο παιχνίδι με την επιστήμη στο τέλος ήταν πολύ καλή ιδέα. Και σ’ αυτό το βιβλίο η μαγεία, οι περιγραφές της και οι εξηγήσεις της κερδίζουν τις εντυπώσεις. Η κορύφωση είναι ενδιαφέρουσα και το τέλος είναι (και πάλι) δυνατό. Για την ακρίβεια η λύση των προβλημάτων πείθει και με το παραπάνω αν και προσωπικά θα αντάλλασα το ταξίδι στη Βαλένια με μια σκηνή μάχης στο τέλος. Συγχαρητήρια για την ολοκλήρωση της τριλογίας, θα μου μείνουν στο μυαλό η μαγεία που επινόησες, τα πλάσματα και το υπόβαθρό τους και το τέλος. Και μια απορία. Έχω ένα προαίσθημα πως είχες γράψει σκηνή μάχης στο τέλος και κάποιος, λέω εγώ τώρα, σου είπε να τη πετάξεις... Περίεργα πράγματα! 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted August 21, 2009 Share Posted August 21, 2009 Διάβασα και του λόγου μου το τρίτο μέρος και μου άρεσε. Tο παιχνίδι με την επιστήμη στο τέλος ήταν πολύ καλή ιδέα. Και σ’ αυτό το βιβλίο η μαγεία, οι περιγραφές της και οι εξηγήσεις της κερδίζουν τις εντυπώσεις. Η κορύφωση είναι ενδιαφέρουσα και το τέλος είναι (και πάλι) δυνατό. Για την ακρίβεια η λύση των προβλημάτων πείθει και με το παραπάνω αν και προσωπικά θα αντάλλασα το ταξίδι στη Βαλένια με μια σκηνή μάχης στο τέλος. Συγχαρητήρια για τηνολοκλήρωση της τριλογίας, θα μου μείνουν στο μυαλό η μαγεία πουεπινόησες, τα πλάσματα και το υπόβαθρό τους και το τέλος. Ευχαριστώ πολύ! Και τώρα, μια-δυο εξηγήσεις (για να πληθύνουν και τα spoiler tags): ... Η δικαιολογία για να μη σφαχτεί ο Μπερσίν επίσης με έπεισε και αυτό τοσημείο ήταν επικίνδυνο για τις δικές μου διαθέσεις! Μήπως εννοείς ο Μπρέντον; Ο αρχηγός της ομάδας των τοξοτών; Ο τύπος που εξαπατήθηκε με το μήνυμα; Κι όταν λες επικίνδυνο για τις δικές σου διαθέσεις, τι εννοείς; Περίμενες μια όμορφη, γλαφυρή εκτέλεση; Και για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους: Και μια απορία. Έχω ένα προαίσθημα πως είχες γράψεισκηνή μάχης στο τέλος και κάποιος, λέω εγώ τώρα, σου είπε να τηπετάξεις... Περίεργα πράγματα! Επ' αυτού, πέφτεις εντελώς έξω. Δεν υπήρχε ούτε μια σκηνή μάχης στοoriginal, (author's edition που είχε πει και ο Ντίνος σε κάποια φάση)γιατί η πλοκή του ήταν τέτοια που πάρα πολλά από τα επεισόδια πουδιαδραματίζονταν όσο γινόταν η μαγική-ενεργειακή 'παρέμβαση' του Κένταλστο τέλος, δεν υπήρχαν καν. Κάποιος λοιπόν -και δεν ήταν μόνο ένας- μ'έκραξε ότι χρειάζεται και λίγο ξύλο. Επειδή η έμφαση στο μυαλό μου ήταναλλού, το ξύλο που πρόσθεσα ήταν λιγοστό. Επίσης, το αρχικό κείμενο δεν περιλάμβανε καθόλου πόλεμο, ούτε καν το blitzkrieg που αναφέρθηκε μέσα σε λίγες γραμμές στο τέλος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Solonor Posted August 21, 2009 Share Posted August 21, 2009 Σποϊλεριές συνέχεια. Ναι αυτός! τον μπέρδεψα με την Βερσίν. Επικίνδυνο εννοούσα πως αν δεν ήθελε να τον σκοτώσει, έστω αρχικά θα ξενέρωνα. Όσον αφορά το ντου του τέλους, ήταν σίγουρα καλή ιδέα και μ' έπεισε λόγω του πλεονεκτήματος που είχε, αλλά -προσωπική προτίμηση- λίγο σφαξιδάκι δε θα με χαλούσε καθόλου! Αυτά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted August 25, 2009 Share Posted August 25, 2009 Μόλις κατάφερα να διαβάσω όλα όσα έχετε γράψει (χωρίς τα spoiler γιατί θέλω να ευχαριστηθώ και τα άλλα δύο βιβλία όσο το πρώτο) και ομολογώ πως η δική μου αντίδραση ήταν μάλλον πολύ διαφορετική... Βάσω, έχω ενθουσιαστεί. Ειλικρινά δεν το λέω ούτε επειδή σε συμπαθώ, ούτε επειδή είναι ένα βιβλίο του οποίου γνωρίζω το συγγραφέα, ούτε επειδή είσαι ελληνίδα, ούτε καν επειδή είναι παραμυθένιο παραμύθι με τα όλα του. Όλα αυτά διαβάζοντας σχεδόν δε μου περνούσαν καν από το μυαλό. Έχω ενθουσιαστεί με την ιστορία που με ταξίδεψε στο ιδιαίτερο Ρουμπάν, πόνεσα με τους ήρωες του, ταυτίστηκα μαζί τους και μου έλειψε το δεύτερο βιβλίο (το οποίο είχε μείνει στο Σύρο όταν εγώ ήμουν Ικαρία). Δε θα μπω στη διαδικασία να το συγκρίνω με κάτι άλλο, και δεν έχω αυτό το σκοπό, όμως αυτό -το να στενοχωρηθώ δηλαδή που δε μπορούσα να ανοίξω το επόμενο να το διαβάσω επιτόπου- έχω να το πάθω από το Μάρτιν. Δε θέλω επίσης να σου πω συγχαρητήρια ακόμα, πριν να διαβάσω και τα τρία, ούτε και να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, μπορώ όμως να σου πω πως το δικό μου αντίτυπο του "λαξεμένο δίχτυ" κοιμάται από χτες το βράδυ στο κρεββάτι μου και γουργουρίζουμε και οι δύο ευχαριστημένοι. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted September 8, 2009 Share Posted September 8, 2009 Τώρα μπορώ: Συγχαρητήρια, Βάσω, ευχαριστώ για όλες τις στιγμές που πέρασα μαζί τους! Τα τελείωσα και τα τρία. Αισθάνομαι ήδη την απώλεια και συμφωνώ απόλυτα με τον khar: Κλείνοντας τον «Λαξευτή των Στοιχείων», νοιώθεις ότι μόλις άφησες μακριά σου έναν καλό φίλο. Ακόμα χειρότερα νιώθω την Τέρανι. Νιώθω σαν να κοιμήσαμε μόλις τον Άλμαρον χωρίς να έχω ιδέα αν θα τον ξυπνήσουμε ποτέ ξανά. Δηλώνω ακόμα ενθουσιασμένη με τα τρία βιβλία που διάβασα. Ενθουσιασμένη με τη στέρεα και μαγική κοσμοπλασία τους, με τους απτούς χαρακτήρες, με τις επικών διαστάσεων κορυφώσεις τους, με τους -όλων των ειδών- έρωτες, με τη συναισθηματική φόρτιση που ξεχυλίζει από μέσα τους, με το υπέροχο σύστημα μαγείας, τους φυσικούς διαλόγους, όλα. Δεν νομίζω πως υπάρχει κάποιο που να μπορώ να το ξεχωρίσω από τα άλλα. Μου άρεσε το σύνολο τους και αλλά και το κάθε ξεχωριστό βιβλίο από μόνο του. Το μόνο που μπορώ να κάνω σε σύγκριση είναι ότι μάλλον το 3 μου φάνηκε πιο σκοτεινό από το δεύτερο. Θέλω να αναφερθώ μόνο σε μια σκηνή, η οποία έχει σκαλώσει στο μυαλό μου από το Σάββατο που τη διάβασα και δε λέει να φύγει από κει: Στο Λαξευτή των στοιχείων, σελ. 29 από τη δεύτερη παράγραφο και λίγο πριν το τέλος. Η διάσταση της σκέψης από την πράξη της Βισάνυ. Το πόσο στέρεα την έκανε εξαρχής μια τόσο δα σκηνούλα. Σίγουρα υπάρχουν κάποιες σκηνές που με κούρασαν, κάποια πράγματα που θα τα προτιμούσα να εξελίσσονται αλλιώς, κάποια σημεία που με χάλασαν και κάποιες αντιδράσεις των ηρώων που δεν τις πίστεψα. Αυτό συμβαίνει σε ό,τι και να διαβάσω, και σαφέστατα όχι μόνο σε μένα, σε όλους μας. Δε θέλω όμως να μπω στη διαδικασία να τα ξεψειρίσω. Μου έχουν αφήσω τόσο πανέμορφη γεύση στο σύνολό τους που δε θέλω να τη χαλάσω ψάχνοντας πραγματάκια που εγώ θα τα ήθελα αλλιώς. Εύχομαι να υπάρξει ανάγκη -που σημαίνει sold out επανέκδωση στην επανέκδωση και gold edition τελικά όπου η συγγραφέας ίσως ξαναγράψει κάποια πράγματα- και τότε ίσως που θα μπορούσε να αποδειχτεί χρήσιμο να ψάξω και να τα βρω για να τα εκθέσω. Μόνο τότε όμως, μέχρι εκείνη την στιγμή -που ειλικρινά πιστεύω πως θα υπάρξει γιατί βρίσκω πως είναι από τα βιβλία που θα αντέξουν στο χρόνο- θα κρατήσω τη μαγεία που έζησα μαζί τους αλώβητη από την ανάλυση. Είθε οι δυνάμεις των στοιχείων να σε υπακούουν πάντα μεγάλη Τιέσσα και η πένα σου να μας δίνει όμορφα πράγματα να διαβάζουμε. Υ.Γ. Σας παρακαλώ στείλτε μου ένα πμ κάποιος να μου πείτε ποιος δεν τακτοποιήθηκε στο τέλος... Δε λέει να μείνω με την απορία και δε μπορώ και να ψάχνω γιατί έχω και μια εξεταστική που προσπαθώ να φέρω σε πέρας Please. 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted September 9, 2009 Share Posted September 9, 2009 Εχμ, Ευχαριστώ πολύ, Κιάρα. Νιώθω καταχαρούμενη και λιγάκι συγκινημένη από τα σχόλια που διάβασα στο τόπικ. Είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον που βλέπω πώς διχάζονται οι απόψεις για το ποιο βιβλίο είναι το πιο σκοτεινό. Υ.Γ. Σας παρακαλώ στείλτε μου ένα πμ κάποιος να μου πείτε ποιος δεν τακτοποιήθηκε στο τέλος... Δε λέει να μείνω με την απορία και δε μπορώ και να ψάχνω γιατί έχω και μια εξεταστική που προσπαθώ να φέρω σε πέρας Please. Παρότι δε συμφωνώ με τον mman (από τον οποίο είχα ζητήσει pm προ πολλού όταν έκανε τη δήλωση ότι κάποιον ξέχασα), θα σου απαντήσω ιδιαιτέρως (αν δε με έχει ήδη προλάβει ο ...κακός της παρέας). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 10, 2009 Share Posted September 10, 2009 [...](αν δε με έχει ήδη προλάβει ο ...κακός της παρέας). Κακός ναι. Καρφί όχι. Εξάλλου είναι κάτι ελάχιστα σημαντικό. Αν ήταν σοβαρό, θα το έγραφα ξεκάθαρα και φυσικά δεν θα ήμουν καρφί. Θα έκανα "καλοπροαίρετη κριτική" (sic). Οπότε η συγγραφέας μπορεί να καρφωθεί μόνη της. :-) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted September 10, 2009 Share Posted September 10, 2009 Κακός ναι. Καρφί όχι. No offence meant. Αλλά δεν μπορούσα ν' αντισταθώ. Αφού ξέρω πόσο πολύ σου αρέσει να σε λένε κακό... :tongue: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted September 10, 2009 Share Posted September 10, 2009 Η συγγραφέας καρφώθηκε ήδη αλλά έτσι κι αλλιώς δε με ένοιαζε τι έγινε αυτός ο αντιπαθητικός Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Διγέλαδος Posted September 26, 2009 Share Posted September 26, 2009 (edited) Οι αναγνώστες σου το απαιτούν. Τα βιβλία σου να μεταφραστούν! Πέρασα ένα ταξίδι με την τριλογία που ξεκίνησε από τον Αύγουστο και τελείωσε εχθές. Και δυστυχώς είμαι στεναχωρημένος που τελείωσαν αυτές "οι διακοπές" μου. Βάσω σ'ευχαριστώ! Αυτό που μ' άρεσε είναι ότι το κάθε βιβλίο ήταν κάπως διαφορετικό στο genre που λένε (θεματικό ύφος). Με είχε προϊδεάσει και η Ναρουάλις. Το πρώτο βιβλίο ένα καθαρά επικό βιβλίο. Το δεύτερο ένα βιβλίο μυστηρίου και περιπέτειας και το τρίτο πιο ρομαντικό και πολιτικό/επιστημονικό. Άρα και τρία ήταν υπέροχα. Τόσα πράγματα και τόσους βασικούς χαρακτήρες και υποπλοκές δεν έχει ούτε η πενταλογία (ή εξαλογία;) της Γεωθάλασσας της Ούρσουλα Λε Γκέν. Γι' αυτό συμφωνώ ότι πρέπει να μεταφραστεί οπωσδήποτε και το γρηγορότερο μάλιστα. Η γραφή σου με εντυπωσίασε για το πόσο στρωτή και αψεγάδιαστη ήταν και νομίζω πως η εξάσκησή σου στο εργαστήριο της ΑΛΕΦ πρέπει να σε βοήθησαν πολύ. Μια παρατήρηση όμως, οι σκέψεις που είναι μέσα σε εισαγωγικά των χαρακτήρων δεν θα έπρεπε να γράφονται με πλάγια γράμματα; Μ' άρεσε πάρα πολύ κι έμενα όπως συνδύασες την μαγεία με την επιστήμη ειδικά με αυτό που έκανες με τους έλικες του DNA . Αυτό δείχνει πόσο το είχες ψάξει κιόλας πριν το γράψεις ειδικά το τρίτο βιβλίο. Πάντως μιλώντας για το τρίτο βιβλίο είχα τις επιφυλάξεις σχεδόν μέχρι το τέλος για τη Βισανύ και τις καλές προθέσεις της . Αλλά τελικά όλα καλά. Πάντως σχετικά με τα σχόλια για τον Κεντάλ και τον Έρινταν που ο πατέρας του δεν θα έπρεπε να ήταν τόσο καλός μαζί του και να μη δεχόταν τέτοιες συναισθηματικές αποφάσεις εγώ δεν συμφωνώ γιατί το λέει ξεκάθαρα στο βιβλίο ότι μια ζωή ο Έρινταν καταπιεζόταν συναισθηματικά για το βασίλειό του, και δεν ήθελε να συμβεί το ίδιο στο γιο του. Περισσότερα από κοντά Βάσω ;) Edited September 26, 2009 by twocows 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.