DinoHajiyorgi Posted January 3, 2008 Share Posted January 3, 2008 (edited) Το Creepy ήταν ένα κόμικς ανθολογίας τρόμου που ξεκίνησε η Warren Publishing το 1964. Ήταν μια έκδοση σε μέγεθος και φόρμα περιοδικού, σε ασπρόμαυρο περιεχόμενο, και γι αυτούς τους λόγους δεν είχε ανάγκη την σφραγίδα εγκρίσεως της Comics Code Authority. Άρχισε να κυκλοφορεί ανά τετράμηνο πριν συνεχίσει αργότερα ανά δίμηνο. Οι ιστορίες του περιοδικού παρουσιάζονταν από τον χαρακτήρα οικοδεσπότη, τον θείο Creepy. Οι συνοδευτικές του εκδόσεις ήταν το Eerie και Vampirella. Το 1965, και με editor τον Archie Goodwin, ο οποίος έγραφε πολλές από τις ιστορίες, το περιοδικό απέκτησε μεγάλο κύρος στο πεδίο των κόμικς. Καλλιτέχνες που πέρασαν εκείνη την εποχή από τις σελίδες του ήταν οι Frank Frazetta, Reed Crandal, Wally Wood, Johnny Craig, Gray Morrow, Angelo Torres, Al Williamson, John Severin, Alex Toth, Neal Adams, Dan Adkins και Steve Ditko. Ήταν η λεγόμενη πρώτη χρυσή εποχή του Creepy. Ο Goodwin τελικά παραιτήθηκε από την θέση του μετά το τεύχος 17, τον Οκτώβριο του 1967. Λόγω της απουσίας πόρων, οι περισσότεροι από τους γνωστούς καλλιτέχνες απεχώρησαν και η Warren αναγκάστηκε να ανατυπώνει αρκετές από τις παλιές ιστορίες. Αυτή η κακιά συνήθεια θα κρατούσε μέχρι το τεύχος 32, τον Απρίλιο του 1970. Τα πράγματα θα βελτιώνονταν σημαντικά το 1969, με την έναρξη του περιοδικού Vampirella. Κάποιοι από τους πρώτους καλλιτέχνες του Creepy, οι Frazetta, Crandall και Wood θα επέστρεφαν, καθώς και ο Goodwin, ως associate editor για τα τεύχη 35 με 39. Μετά την δεύτερη αποχώρηση του Goodwin αρκετοί από τους καλλιτέχνες που είχαν εργαστεί στο περιοδικό θα έπαιρναν την θέση του editor. Εντωμεταξύ, το Creepy έβγαζε τώρα εννέα τεύχη τον χρόνο. Μια άλλη μεγάλη εξέλιξη στην ιστορία του περιοδικού ήταν η εμφάνιση καλλιτεχνών από το Στούντιο Βαρκελώνης, του Selecciones Illustrada, στο δυναμικό των εκδόσεων της Warren. Ισπανοί καλλιτέχνες θα επικρατούσαν σε αυτές τις εκδόσεις σε όλη την διάρκεια της δεκαετίας του 70. Μερικοί από αυτούς ήταν οι Esteban Maroto, Rafael Aura Leon, Jaime Brocal, Martin Salvador, Luis Garcia, Fernando Fernandez, Jose Ortiz και Luis Bermeio. Ήταν η δεύτερη χρυσή περίοδος του περιοδικού και η σειρά είχε ειδικά τεύχη με αφιερώματα στον Edgar Allan Poe (69, 70), Χριστουγεννιάτικα (59, 68, 77), τεύχη αφιερωμένα σε έναν καλλιτέχνη (71, 72, 74), με ιστορίες όλες σχετικές με το εξώφυλλο (64). Υπήρξαν και ιστορίες που τυπώθηκαν έγχρωμες, πολλές από αυτές του Richard Corben. Το τελευταίο τεύχος του Creepy ήταν το 145 και βγήκε τον Φεβρουάριο του 1983, όταν η Warren έκλεισε λόγω χρεοκοπίας. Η Harris Publications αγόρασε τα δικαιώματα του περιοδικού και έβγαλε μόνο ένα τεύχος, το 146, το 1985. Edited January 3, 2008 by DinoHajiyorgi 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted January 3, 2008 Share Posted January 3, 2008 (edited) Πολύ ωραία η παρουσίαση, και εξ ίσου ωραίες και οι εικόνες, Ντίνο. Μπράβο! Το Creepy ερχόταν και δω στην Ελλάδα τότε παλιά και πού και πού έπαιρνα κάποια τεύχη, όπως και από το Eerie και τη Vampirella. Αν και οι ιστορίες τρόμου δε με ενθουσιάζαν ποτέ ιδιαίτερα (με εξαίρεση τη Vampirella που την πήγαινα πολύ), μερικές ήταν sci-fi ή fantasy, παρά τα στοιχεία τρόμου που είχαν. Όμως ο κύριος λόγος που το έπαιρνα ήταν πως αρκετοί από τους καλλιτέχνες του ήταν άφθαστοι. Πραγματικά εκπληκτικοί! Ο έρωτάς μου με τον Esteban Maroto ξεκίνησε από δουλειές του στο Creepy. Aλλά και άλλοι μ'άρεσαν πολύ όπως ο Frazetta, o Garcia, ο Wally Wood βέβαια, o Gonzalo Mayo (που σχεδίαζε κυρίως ιστορίες της Vampirella αν θυμάμαι καλά), και ο Toth, που είναι ένας από τους καλλιτέχνες που θα ήθελα να σχεδίαζαν τις ιστορίες με τη Μυθαστρία που γράφω. Ο Corben βέβαια έγινε πασίγνωστος αργότερα στο έγχρωμο περιοδικό Heavy Metal που βγαίνει και σήμερα, αλλά τα μολύβια και μελάνια που βλέπαμε τότε στο Creepy, το Eerie και τη Vampirella είναι ακόμα αξεπέραστα και πολλές από τις ιστορίες διαχρονικές. Edited January 3, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted January 3, 2008 Author Share Posted January 3, 2008 (edited) Το Creepy το ανακάλυψα πολύ μικρός, στην τούρκικη έκδοση του με τον τίτλο KORKU (που θα πει Φόβος στα τούρκικα.) Οι πρώτες εκείνες κλασσικές ιστορίες, σε ασπρόμαυρο, με βρικόλακες και λυκάνθρωπους με μάγεψαν και με τρομοκράτησαν. Φαντάζεστε να είστε οκτώ ή εννιά χρονών, να διαβάζεται τις ατμοσφαιρικές εκείνες ιστορίες το βραδάκι, και έξω από το παράθυρο να διακρίνετε τάφους στο φως του φεγγαριού; Ο παππούς μου, στο Μακροχώρι Κωνσταντινούπολης, ήταν φύλακας του Νεκροταφίου των Ρωμιών. Το σπίτι του παππού και της γιαγιάς, με μια μικρή αυλή γύρω-γύρω, ήταν στην άκρη του νεκροταφείου. Έμενα συχνά μαζί τους, και πέρα από το κυνηγητό και τις βόλτες ανάμεσα στους τάφους στη διάρκεια της μέρας, είχα και την εμπειρία να βλέπω τα μνήματα να φεγγοβολούν ανάμεσα από τα κυπαρίσσια την νύχτα. Ήταν ένα μεγάλο νεκροταφείο, με έναν ψηλό τοίχο γύρω για να το «κρύβει», με πολλά δέντρα, δρομάκια και μερικά όμορφα μαυσωλεία. Το 1973, με τον ερχομό μας στην Ελλάδα έχασα την επαφή μου με το περιοδικό. Τον Ιούνιο του 1978, τελείως τυχαία, περπατώντας στην Ομόνοια, σε ένα περίπτερο έπεσα σε αυτό το τεύχος, το #98. Η τιμή του ήταν 300 δραχμές, τσουχτερό ποσό σε σχέση με το χαρτζιλίκι που έπαιρνα. Θα γινόταν ένας αγώνας τότε, του να εξασφαλίζω το ποσό σε συνδυασμό με το να καταφέρνω να κατέβω από Χαλκίδα στην Αθήνα για να προλάβω το επόμενο τεύχος. Κάποια δεν έρχονταν ποτέ, άλλα τα έχανα εγώ (15 χρονών, αν και αγόρι, οι γονείς μου δεν με άφηναν να κυκλοφορώ μόνος μου σε τέτοιες αποστάσεις) μπόρεσα όμως να εξασφαλίσω αρκετά τεύχη. Ήταν επίσης η εποχή που μάθαινα ακόμα τα αγγλικά και υπήρχε και κάποιος κόπος να καταλαβαίνω όλες τις ιστορίες. Πολλές λέξεις και έννοιες τις έμαθα χάρη στο περιοδικό. Περίπου δέκα σελίδες στο τέλος κάθε τεύχους ήταν διαφημίσεις, άλλος πλούτος πληροφοριών για μένα. Ήταν η εποχή που άρχισα να αγοράζω ταινίες Super 8 και το Famous Monsters (επίσης της Warren) και να μαζεύω πληροφορίες για το Star Wars που δεν είχα δει ακόμα. Ήταν στο Famous Monsters που είδα την φωτογραφία του George Lucas στην έρημο του Tatoine και μου μπήκε το μικρόβιο της σκηνοθεσίας και της Αμερικής. Μέχρι το 1982, που έφυγα για Αμερική, το Creepy στην Αθήνα είχε φτάσει και τις 750 δραχμές. Είχα πάψει να τα αγοράζω όλα γιατί η ποιότητα των ιστοριών δεν ήταν πλέον του γούστου μου. Χάρη των οικονομικών προβλημάτων του εκδοτικού οίκου και των ανατυπώσεων είχα την ευκαιρία να ξαναδιαβάσω μερικές από τις αγαπημένες μου ιστορίες των παιδικών μου χρόνων. Στην Αμερική βρήκα και αγόρασα, και σε χαμηλές τιμές, τα αυθεντικά πρώτα τεύχη, αυτά που περιείχαν πριν την εποχή μου, σε πρώτη έκδοση, τις ιστορίες που διάβαζα μικρός. Σήμερα, οι ιστορίες του δεν φαντάζουν τρομακτικές (στην ηλικία μου τι να φαντάζει τρομακτικό; ) μου δίνουν όμως την άλλη, την νοσταλγική ανατριχίλα, όλο αγάπη για εκείνα τα πλάσματα της νύχτας που με αιχμαλώτισαν τόσο ανατριχιαστικά κάποτε, ταΐζοντας μου τόσο γενναιόδωρα την φαντασία. Το Creepy είναι από τα βασικά τυχερά της ζωής μου. Μια κλασσική ιστορία του Frank Frazetta από τα πρώτα Creepy. Edited December 16, 2009 by DinoHajiyorgi 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted December 13, 2009 Author Share Posted December 13, 2009 ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ! Χριστουγεννιάτικα εξώφυλλα από το Creepy. 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dolph Posted December 16, 2009 Share Posted December 16, 2009 Πολύ ωραία η παρουσίαση και ακόμα ωραιότερη η αναφορά στα παιδικά χρόνια και στην ιστορία σου με το περιοδικό. Αυτή τη γραφή να χρησιμοποιείς στα διηγήματα/μυθιστορήματα και δεν θα βγείς ποτέ χαμένος. Ευχαριστώ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Malk Posted September 5, 2015 Share Posted September 5, 2015 Το "αντίστοιχο" του αμερικανικού CREEPY στην Ελλάδα -προσπαθεί να- ακούει στο όνομα "ΡΙΓΗ". Πολύ δύσκολο εγχείρημα (για τα ελληνικά δεδομένα και πλέον μεσούσης της οικονομικής κρίσης) αλλά θα δούμε πως θα πάει: (φώτο από την "ευχητήρια" webcard του περασμενου χειμώνα) 4 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anwrimos23 Posted September 10, 2015 Share Posted September 10, 2015 Πού μπορώ να το βρώ; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Malk Posted September 10, 2015 Share Posted September 10, 2015 Πού μπορώ να το βρώ; χμ; Μα... τουλάχιστον στα ενημερωμένα κομιξάδικα (comicbook stores). Αθήνα μένεις; ή έστω το βρίσκεις διαδικτυακά. π.χ. : http://comicon-shop.gr/shop/%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%BA%CE%B4%CF%8C%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%82/%CF%81%CE%AF%CE%B3%CE%B7-2 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Anwrimos23 Posted September 11, 2015 Share Posted September 11, 2015 Αυτη τη στιγμή μένω Γιαννενα, αλλά μεταναστεύω λίαν συντόμως προς Βερολίνο. Αν πάω public θα το έχει; Δεν είμαι τόσο του e-shop, θέλω να τα πιάνω τα βιβλία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Malk Posted September 13, 2015 Share Posted September 13, 2015 Αυτη τη στιγμή μένω Γιαννενα, αλλά μεταναστεύω λίαν συντόμως προς Βερολίνο. Αν πάω public θα το έχει; Δεν είμαι τόσο του e-shop, θέλω να τα πιάνω τα βιβλία Δυστυχως, όχι στα Puplic. Ωπωσδήποτε σε γνωστό κομιξάδικο (π.χ. Solaris, Comistrip, Jemma, ComiconShop,κοκ.) Είναι Α4 μέγεθος, 40 +- σελίδες, Ασπρόμαυρο μέσα με έγχρωμο εξώφυλλο, ιλλουστρασιόν χαρτί (σκληρό)μέσα-εξω, υψηλής ποιότητας (εξ ου και η τσιμπημένη τιμή),αλλά καθόλου σταθερή περιοδικότητα (αναλόγως των συμμετοχών)... http://community.sff.gr/topic/16407-%CF%81%CE%B9%CE%B3%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%82-%CF%84%CF%81%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%84/ δείγματα μέσα: 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.