Arachnida Posted February 3, 2008 Share Posted February 3, 2008 Αναγνωρίζετε επιρροές στα όσα γράφετε; Υπάρχουν βιβλία που ίσως διαβάσατε μικροί και ο αντίλαλός τους στριφογυρίζει ακόμα ανάμεσα στις λέξεις σας; Σε μένα θα έλεγα ότι έχουν ασκήσει τη μεγαλύτερη μαγεία ο "Πύργος των Καρπαθίων" του Βερν, το "Στον καιρό του Βουλγαροκτόνου" της Πηνελόπης Δέλτα, το "Μέρες και νύχτες της Αραβίας" του Μαχφούζ, "Η παγίδα των αηδονιών" της Χερν και "ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted February 3, 2008 Share Posted February 3, 2008 Όταν γράφω προσπαθώ να έχω το μυαλό μου καθαρό και άδειο από άλλες ιστορίες. Είναι πολύ δύσκολο αλλά το προσπαθώ, για αυτό και γράφω πολύ αργά. Εκνευρίζομαι όταν κάποιος μου λέει ότι κάτι δικό μου θυμίζει έργο άλλου συγγραφέα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted February 3, 2008 Author Share Posted February 3, 2008 Όταν γράφω προσπαθώ να έχω το μυαλό μου καθαρό και άδειο από άλλες ιστορίες. Είναι πολύ δύσκολο αλλά το προσπαθώ, για αυτό και γράφω πολύ αργά. Εκνευρίζομαι όταν κάποιος μου λέει ότι κάτι δικό μου θυμίζει έργο άλλου συγγραφέα. Η αλήθεια είναι ότι δεν εκνευρίζομαι αν μου πουν ότι κάτι που έγραψα θυμίζει κάτι άλλο και νομίζω ότι ούτε στη συγγραφή υπάρχει παρθενογέννεση. Περισσότερο βέβαια με επηρεάζουν υποσυνείδητα αυτοί που ανέφερα. Πάντως αρκετές φορές όταν γράφω έχω στο μυαλό μου ένα παραμύθι και σκέφτομαι πως θα μπορούσα να το αλλάξω, να το διαμορφώσω και να το ταιριάξω στην ιστορία μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted February 3, 2008 Share Posted February 3, 2008 Η αλήθεια είναι ότι δεν εκνευρίζομαι αν μου πουν ότι κάτι που έγραψα θυμίζει κάτι άλλο και νομίζω ότι ούτε στη συγγραφή υπάρχει παρθενογέννεση. Περισσότερο βέβαια με επηρεάζουν υποσυνείδητα αυτοί που ανέφερα.Πάντως αρκετές φορές όταν γράφω έχω στο μυαλό μου ένα παραμύθι και σκέφτομαι πως θα μπορούσα να το αλλάξω, να το διαμορφώσω και να το ταιριάξω στην ιστορία μου. Σωστά, σε αυτόν τον κόσμο πάντα ερχόμαστε δεύτεροι. Έχεις δίκιο για τη συγγραφή αλλά σχετικά με την ιστορία θα διαφωνήσω. Προτιμώ να γράψω όταν μου έρχεται το μύνημα από το "Κάπου"(ας πούμε υποσυνείδητο) ή όταν επιρεάζομαι από κάποιο αληθινό γεγονός παρά να χρησιμοποιώ αλλονών δουλειές για προσχέδιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted February 3, 2008 Share Posted February 3, 2008 Όταν γράφω προσπαθώ να έχω το μυαλό μου καθαρό και άδειο από άλλες ιστορίες. Είναι πολύ δύσκολο αλλά το προσπαθώ, για αυτό και γράφω πολύ αργά. Εκνευρίζομαι όταν κάποιος μου λέει ότι κάτι δικό μου θυμίζει έργο άλλου συγγραφέα. Aπορώ πως μιλάς ακόμα μαζί μου... Τώρα για το πώς γράφω, συνήθως με επιρεάζουν τα βιβλία που διαβάζω, μου δίνουν ιδέες για ιστορίες και για σκηνές, καθώς και κάποιες τεχνικές αφήγησης που θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω. Για αυτό και συνηθίζω να κάνω συγκρίσεις ιστοριών με άλλες ιστορίες και συγγραφέων με άλλους συγγραφείς. Έτσι, δεν μπορώ να πω ότι κάποιο βιβλίο με έχει επιρεάσει, ότι έχω διαβάσει με έχει επιρεάσει λίγο ως πολύ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted February 3, 2008 Share Posted February 3, 2008 Aπορώ πως μιλάς ακόμα μαζί μου... κι εγώ την ίδια απορία έχω. Μας δένει ο Απρίλης μάλλον... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
heiron Posted February 3, 2008 Share Posted February 3, 2008 Ναι,αναγνωρίζω επιρροές.Δεν είναι κακό.Η αντιγραφή και το κλέψιμο είναι κακό-και πάλι δεν είναι έγκλημα εδώ που τα λέμε. Η φάση είναι ότι πολλές φορές γράφω έχοντας στο μυαλό μου ένα συγγραφέα ή βιβλίο αλλά οι αναγνώστες δεν βλέπουν την επιρροή.Αντιθέτως βλέπουν επιρροές εκεί που-συνειδητά-πιστεύω οτι πρωτοτυπώ και γράφω κάτι ολότελα δικό μου. Όταν γράφεις ένα είδος έργου πάντως,αναπόφευκτα θα υπάρξουν συγκρίσεις με άλλους-γνωστούς-του είδους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted February 3, 2008 Share Posted February 3, 2008 Συνειδητά όχι, δεν αντιγράφω ποτέ κάτι, ούτε προσπαθώ να κάνω κάτι παρόμοιο με κάτι που έχω διαβάσει. Υποσυνείδητα βέβαια, όπως σε όλους, οι επιρροές είναι εκεί και εμφανείς σε ό,τι γράφω. Όμως αν διαβάσω κάτι, έστω και μια σελίδα ή μια παράγραφο που με εντυπωσιάσει πολύ, τότε αναλύω τόσο το συναίσθημα που μου προκαλεί, όσο και την τεχνική του συγγραφέα στο σημείο εκείνο, και ίσως μετά να εφαρμώσω την τεχνική αυτή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
odesseo Posted February 29, 2008 Share Posted February 29, 2008 (edited) Αν περιγράψω μια κατάσταση όπως ακριβώς την έχω βιώσει, την "κλέβω"; Αν μεταφέρω σε ένα κείμενό μου λόγια που μου άκουσα από ένα φίλο, κάνω λογοκλοπή; Εάν ναι, τότε ή θα πρέπει να εγκαταλείψω το γράψιμο ή να δεχτώ ότι δεν μπορώ να γράψω τίποτε δικό μου και να συνεχίσω. Αλλά όταν το σκέφτομαι νηφάλια, καταλήγω στο ότι αυτό που είναι δικό μου, αυτό που βγαίνει πραγματικά από μέσα μου και που δικαιώμαι να διεκδικώ την πατρότητά του, είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο ενορχηστώνω ένα μουσικό κομμάτι, χωρίς να έχω ανακαλύψει ούτε τις νότες, ούτε τα όργανα, ούτε την ακολουθία μεμονωμένων μουσικών φθόγγων. Είναι τόσο βαθιές οι επιρροές μέσα μου, που ακόμη κι όταν είμαι σίγουρος ότι αυτό που γράφω σε μια δεδομένη στιγμή είναι αποκλειστικά δικό μου, αργότερα συνειδητοποιώ ότι απλώς το είχα απομονώσει από μια συνολικότερη εμπειρία και το οποίο δεν είχα προσέξει όταν βίωνα την εμπειρία αυτή. Μάλλον έτσι δικαιώνεται ο Πλάτωνας, όταν έλεγε ότι η γνώση είναι αναγνώριση και η αλήθεια ανάκτηση από τη λήθη. Edited February 29, 2008 by odesseo Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted February 29, 2008 Share Posted February 29, 2008 Αν και κλείνω πια να υποστηρίζω αυτό που λέει ο odesseo, υπήρξε κάποια στιγμή στο παρελθόν όπου έπιασα τον εαυτό μου να λέει "να, έτσι θάλω να γράψω". Το είπα διαβάζοντας μικρά διηγήματα της Τάνιθ Λη, στις ανθολογίες της Ωρόρα. Το "έτσι" πήγαινε περισσότερο στη θεματολογία κι όχι στο ύφος. Ως ένα σημείο πιστεύω ότι αυτό έει ήδη γίνει, οπότε θεωρώ τον εαυτό μου εξαιρετικά επηρεασμένο από την κ. Λη. Η αντίστοιχη στιγμη μου στο θεμα του ύφους, ήταν όταν διάβασα την Ελληνική Μυθολογία γραμμένη από την ασύγκριτη πένα του Νίκου Τσιφόρου. Είναι ένα βιβλίο γεμάτο αναφορές σε θεωρίες που θεωρούνται κάπως παρωχημένες, αλλά κάθε σελίδα έχει ένα ξεκαρδιστικό διάλογο ή μια ξεκαρδιστική αφήγηση, μιας ιστορίας που οι περισσότεροι συμπατριώτες μας θεωρούν ιερή. Εκεί αναφωνισα τρέμοντας "να, έτσι θέλω να γράφω". Και αυτό πιστεύω ότι ως ένα σημείο έχει ήδη γίνει, και μάλιστα τον τελευταίο χρόνο, με τον Κόμπες. Άλλες επιρροές δεν ξέρω αν έχω. Αν εξαιρέσει κανείς τα παραμύθια της γιαγιάς. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
odesseo Posted February 29, 2008 Share Posted February 29, 2008 (edited) Η αντίστοιχη στιγμη μου στο θεμα του ύφους, ήταν όταν διάβασα την Ελληνική Μυθολογία γραμμένη από την ασύγκριτη πένα του Νίκου Τσιφόρου. Είναι ένα βιβλίο γεμάτο αναφορές σε θεωρίες που θεωρούνται κάπως παρωχημένες, αλλά κάθε σελίδα έχει ένα ξεκαρδιστικό διάλογο ή μια ξεκαρδιστική αφήγηση, μιας ιστορίας που οι περισσότεροι συμπατριώτες μας θεωρούν ιερή. Εκεί αναφωνισα τρέμοντας "να, έτσι θέλω να γράφω". Και αυτό πιστεύω ότι ως ένα σημείο έχει ήδη γίνει, και μάλιστα τον τελευταίο χρόνο, με τον Κόμπες. Εμένα ο Κόμπες μου θυμίζει τις σελίδες του Τσιφόρου στις Σταυροφορίες, όπου περιγράφει εκείνους τους αχρείους τους Φράγκους όταν είχαν καταλάβει την Πελοπόννησο (πρβλ. Μηχανή με μούσι κ.ά.) Edited February 29, 2008 by odesseo Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted February 29, 2008 Share Posted February 29, 2008 ΄Η τα Ρεμάλια ήρωες, ε; /end of spam... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MAIPH Posted April 9, 2008 Share Posted April 9, 2008 Καλημερα σας! Εγω -κατα την γνωμη μου παντα- δεν αντιγραφω, ουτε επηρεαζομαι απο αλλα βιβλια. Το κακο με εμενα ειναι οταν εχω μια ιδεα και την προσθετω στο βιβλιο μου, μετα απο λιγο το συναντω σε καποιο αλλο βιβλιο ή ταινια που δεν το ειχα διαβασει ή δει οταν εγραφα το δικο μου. Και αυτο ειναι προβλημα γιατι ο αναγνωστης που θα διαβασει το βιβλιο μου, δεν θα πιστεψει πως δεν "δανειστηκα" την ιδεα και απλα ετυχε να εχω και εγω την ιδια λιγο πριν το διαβασω. Παραδειγμα: πριν απο λιγα χρονια ειχα την ιδεα να φτιαξω εναν χαρακτηρα που βρεθηκε σε ενα χωριο και ειχε δημιουργησει την εντυπωση στους κατοικους του πως ειναι κατι "κακο"για να τον αφησουν ησυχο ( δεν μπαινω σε λεπτομεριες να μην σας κουρασω). Μετα απο λιγο καιρο βγηκε στον κινηματογραφο το "Σκοτεινο Χωριο". Και ρωτω ποιος θα πιστευε πως εγω το ειχα γραψει ολο αυτο πριν δω την ταινια; Εγω παντος δεν θα με πιστευα!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted April 9, 2008 Share Posted April 9, 2008 Καλημερα σας! Εγω -κατα την γνωμη μου παντα- δεν αντιγραφω, ουτε επηρεαζομαι απο αλλα βιβλια. Το κακο με εμενα ειναι οταν εχω μια ιδεα και την προσθετω στο βιβλιο μου, μετα απο λιγο το συναντω σε καποιο αλλο βιβλιο ή ταινια που δεν το ειχα διαβασει ή δει οταν εγραφα το δικο μου. Και αυτο ειναι προβλημα γιατι ο αναγνωστης που θα διαβασει το βιβλιο μου, δεν θα πιστεψει πως δεν "δανειστηκα" την ιδεα και απλα ετυχε να εχω και εγω την ιδια λιγο πριν το διαβασω. Παραδειγμα: πριν απο λιγα χρονια ειχα την ιδεα να φτιαξω εναν χαρακτηρα που βρεθηκε σε ενα χωριο και ειχε δημιουργησει την εντυπωση στους κατοικους του πως ειναι κατι "κακο"για να τον αφησουν ησυχο ( δεν μπαινω σε λεπτομεριες να μην σας κουρασω). Μετα απο λιγο καιρο βγηκε στον κινηματογραφο το "Σκοτεινο Χωριο". Και ρωτω ποιος θα πιστευε πως εγω το ειχα γραψει ολο αυτο πριν δω την ταινια; Εγω παντος δεν θα με πιστευα!! Πες τα χρυσόστομη!!! Πες τα!!! Το έχω πάθει κι εγώ για αυτό και άφησα στην άκρη ένα φάντασι κόσμο που επεξεργαζόμουν από παλιά. Κάθε που μλούσα για έναν χαρακτήρα πάντα κάποιος πεταγόταν και μου έλεγε α! ο Τάδε, Α! Ο Παρατάδε! Α, ο Τάδε και πάλι, ενώ εγώ ο κακομοίρης μόνο το Χόμπιτ είχα διαβάσει τότε... Το πιο ωραίο το έπαθα με τον Αγκρίκολας, ένα μισοξωτικό από το Γκρέγκεν. Το όνομα του το πήρα μια μέρα στο σχολείο, στο μάθημα των Λατινικών από το λατινικό αgricola που σήμαινε γεωργός ( από βγαίνει και το όνομα μου Γιώργος). Ρε τι τη θέλανε μετά την ταινία με τον Άρχοντα που όλος ο κόσμος έμαθε τον Λέγκολας; Άντε μετά να εξηγήσω τη διαδικασία της βάφτισης... Για να μην πω άλλες περιπτώσεις. Μετά με ρωτούσαν γιατί δεν κάνω κάτι δικό μου και ασχολούμαι με την Αρχαία Ελλάδα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest roriconfan Posted April 9, 2008 Share Posted April 9, 2008 Χαχα! Κι εμένα μου το πετάνε συνέχεια αυτό. Α! Το έκλεψες από εκεί, α, δεν είναι δικό σου, α, είσαι λογοκλόπος, και άλλα πολλά. Και ξέρετε τι; Ακόμα και τίποτα να μη έχω κατα νου όταν γράφω ή σχεδιάζω, από συνυρμό αργότερα κι εγώ ο ίδιος το συσχετίζω από μόνος μου. Τι να πω, είμαι βαθιά επιρρεασμένος από anime και σειρές επιστημονικής φαντασίας. Πλέον, αντί να προσπαθώ να δικαιολογώ το ότι δεν "έκλεψα" μια ιδέα, απλά λέω ότι "εγώ θα την παρουσιάσω καλύτερα"! Δηλαδή πλέον κάνω βελτιώσεις και διαφοροποιήσεις σε αγαπημένες μου ιδέες και σενάρια. Και μου λένε και μπράβο οι περισσότεροι! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
odesseo Posted April 9, 2008 Share Posted April 9, 2008 Καλημερα σας! Εγω -κατα την γνωμη μου παντα- δεν αντιγραφω, ουτε επηρεαζομαι απο αλλα βιβλια. Το κακο με εμενα ειναι οταν εχω μια ιδεα και την προσθετω στο βιβλιο μου, μετα απο λιγο το συναντω σε καποιο αλλο βιβλιο ή ταινια που δεν το ειχα διαβασει ή δει οταν εγραφα το δικο μου. Εμένα, από την άλλη, δεν μου εμαθε κανείς ελληνικά. Τα επινόησα ο ίδιος. Το κακό με μένα είναι ότι όταν μου έρχεται μια λέξη και την προσθέτω στο βιβλίο μου, μετά από λίγο τη συναντώ σε κάποιο βιβλίο ή ταινία που δεν την έχω διαβάσει ή δει όταν έγραφα το δικό μου. Δεν είναι φοβερό;! Αυτό κι αν είναι φαντασία! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted April 9, 2008 Share Posted April 9, 2008 Αυτό κι αν είναι φαντασία! Επιστημονική !!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted April 9, 2008 Share Posted April 9, 2008 Επιρροές, νομίζω ότι όλοι δεχόμαστε από εξωτερικούς παράγοντες είτε βιβλία είναι αυτά είτε ταινίες. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει παρθενογένεση στην τέχνη. Απλά παίρνουμε το έναυσμα από κάπου και πλάθουμε κάτι άλλο. Γιαυτό μπορεί να σκεφτούμε κάτι και ξαφνικά το βρούμε πραγματοποιημένο. Εκτός πάλι αν έχουμε κληρονομικό χάρισμα, μαζί με την επιστημονική φαντασία μας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted April 13, 2008 Author Share Posted April 13, 2008 Κοίταζα πάλι αυτό το topic και είδα ότι στις δικές μου επιρροές, έχω ξεχάσει τον Αλχημιστή. Εντάξει το να συναντήσεις συγκεκριμένες ιδέες σου σε άλλους είναι μάλλον απογοητευτικό, αλλά δεν νομίζω ότι είναι και τόσο τραγικό. Αρκεί βέβαια να μην επαναλαμβάνεται η σύμπτωση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.