Το Ξημέρωμα

[RaspK]

Όνομα Συγγραφέα: Παναγιώτης Κουτελιδάκης

Είδος: υποθετική ιστορία.

Βία/σεξ: όχι/όχι.

Μέρη: Αυτοτελής - για την ώρα.

 

25 Μαρτίου, 2021

 

Η νυχτερινή αχλή μόλις άρχισε να χάνεται με τη χαραυγή. Ο ήλιος θα με ξυπνήσει κάπως με τη θέρμη από το βαρύ λήθαργο που πάει να με καταβάλει.

 

Σύμφωνα με όσα μας λένε τόσα χρόνια, πάνε δύο αιώνες σήμερα από τότε που κάποιοι από τη γενιά μας αντιστάθηκαν σε μια σκλαβιά που τους είχε μαράξει τους προηγούμενους τέσσερις αιώνες...

 

Ποιός, όμως, έκλαψε για κείνους που οι δικοί μας πρόγονοι πετσόκοψαν εικοσιτέσσερις αιώνες νωρίτερα στα παράκτια της Μικράς Ασίας, τους Τρώες, όσο εμείς κλαιγόμαστε για την καταστροφή της Σμύρνης, σχεδόν έναν αιώνα μετά από την απλευθέρωσή μας και σχεδόν έναν αιώνα πριν από σήμερα; Ποιός αναλογίζεται πραγματικά την ουσία του πολέμου;

 

Βλέπω τ' άρματα που περνάνε στους δρόμους να γιορτάσουν για τη νίκη που είχαμε πάλαι ποτέ απέναντι στους ανθρώπους που έχουμε απέναντί μας, που το μόνο που μας χωρίζει είναι μια θάλασσα, πραγματικά... Αλλάχ, Χριστός, Έλληνες, Τούρκοι, χίλια μύρια σχήματα και δικαιολογίες ανθρώπων που δεν κοιτάζουν το καλό των ανθρώπων που εκπροσωπούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πνευματικό, πολιτικό, και όποιον άλλο, μα το συμφέρον το δικό τους και την υστεροφημία, αν τύχει και θυμηθούν ότι υπάρχει ζωή και μετά το θάνατό τους - και δε μιλάω για την όποια δική τους μεταθανάτια ζωή, αλλά για τη δική μας την ζωή, του κάθε ανθρώπου και ζωντανού που υπάρχει πάνω στη Γη.

 

Σκέπτομαι πως κάποτε, ο κακομοίρης ο Λέννον είπε για ένα δικό του όραμα μέσα από ένα τραγούδι, το "Imagine" - και σκέφτομαι με τη σειρά μου τους ανθρώπους εκεί στις ΕΠΑ (πάει και το "ΗΠΑ" - σε λίγο και τον ΟΤΕ θα τον λέμε Ελληνικό Οργανισμό Επικοινωνιών Από Απόσταση) που άλλαξαν του στίχους κι αντί να λένε "and no religion too," λένε εδώ και τόσες δεκαετίες "and one religion too."

 

Φαντάζομαι ότι αν ζούσε σήμερα ο Γκάντυ, θα ερχόταν και θα του έλεγαν όλοι ότι πρέπει να σεβόμαστε τις απόψεις όλων, και μόλις αυτός θα διαφωνούσε με τον ψύχραιμο, ήρεμο τόνο του, κάποιος θα τον σκότωνε στο ξύλο επειδή δε σεβάστηκε την άποψή τους.

 

Αναλογίζομαι πως οι γυναίκες στη Σαουδική Αραβία δεν ήξεραν να ζουν, και σκέφτομαι πώς να είναι τώρα, και αυτές, και οι γυναίκες παντού στα Ισλαμικά κράτη, με το ένα και το άλλο που περνάνε και κάνουν με τη σειρά τους στις κόρες τους, διαιωνίζοντας τον κύκλο.

 

Απορώ με κάποιους Χριστιανούς που βοηθάνε τους Εβραίους να ποδοπατήσουν τους ιθαγενείς Άραβες, προκειμένου να ξαναχτιστεί το Ισραήλ του οποίου η ύπαρξη απαιτείται για να επέλθει η Δευτέρα Παρουσία - και γιατί στον κόρακα δεν κάνει κανένας άλλος τίποτα για το θέμα!

 

Με συνταράσσει η σκέψη ότι τόσοι και τόσοι θέλουν πίσω τα πατρογονικά τους εδάφη. Ποιος σωβινισμός κάνει τα δικά τους εδάφη πιο σημαντικά από τα εδάφη των ιθαγενών Αμερικανών; Τί δικαιολογία δίνουν στους ανθρώπους που οι πρόγονοί τους εκτόπισαν από τα δικά τους εδάφη για να ζήσουν καλύτερα;

 

Αδυνατώ, τέλος, να καταλάβω πώς δικαιολογούμε ανθρώπους και πράξεις στο μυαλό μας όταν γίνονται από τη δική μας πλευρά... Ο Δράκουλας δεν ήταν στυγνός; Ο Μπους ψεύτης; Ο Μέγας Κωνσταντίνος οπορτουνιστής; Ο Παπαδόπουλος κάθαρμα; Πού να σταματήσω και πού να τελειώσω; Γιατί τυφλωνόμαστε με τόση απροκάλυπτη υποταγή σε όποια εικόνα και σχήμα μας συμφέρει;

 

Σε λίγο θα ξεκινήσει η παρέλαση... Ο καλύτερός μου φίλος, παρότι δεν ήθελε να πάει, αναγκάστηκε να συμμετέχει από τους γονείς του. Γι' αυτόν το λόγο και μόνο θα πάω κι εγώ, παρότι δε θα παρελάσω: πάω να χαιρετήσω το φίλο μου αφού, παρότι δεν έφτασε στο τέρμα, τουλάχιστον προσπάθησε. Και, αν λείπει κάτι στις μέρες μας, πέραν από το παράδειγμα, είναι η ειλικρινής προσπάθεια.

Edited March 6, 2008 by RaspK

[DinoHajiyorgi]

Αυτή η καταραμένη διαννόηση που μας στέλνει στην ψυχανάλυση!! Η αρρώστια των καιρών μας. Come in touch with your true self, learn! Reach into your lizard brain. Τα πράγματα είναι απλά. Η υπεροχή καθορίζει την συνείδηση. Η δύναμη των όπλων καθορίζει το δίκιο. Ο άνθρωπος με το μεγαλύτερο ρόπαλο στο σπήλαιο θέτει τους νόμους. Όταν γ**ούσαμε στον τότε γνωστό κόσμο ήμασταν οι "αμερικάνοι". Όταν πέσαμε και γενίκαμε οι από κάτω, αρχίσαμε να δακρίζουμε με τον πόνο του διπλανού μας. Έτσι ήταν, έτσι είναι, και έτσι θ...

[Παρατηρητής]

Raspk ο ήρωας σου θα έπρεπε να αισθάνεται χαρούμενος και όχι να μιζεριάζει με τα όσα αποασχολούν πολλούς σήμερα. Πολύ απλά διότι στο 2021 ( αν κρίνω σωστά από την ημερομηνία στην αρχή του κειμένου), δεν θα υπάρχει Ελλάδα αλλά και να υπάρχει δεν θα στήνουμε παρελάσεις ώστε να τραβάνε τα καημένα μαθητούδια που τους χάλασαν την καφεδιά.. Όσο για την ιστορία του 21 του 40 της Τροίας, όπως αναφέρθηκε, θα τις ξέρουν ελάχιστοι και μάλλον θα τους θεωρούν καραφασίστες τότε. Θα το δείτε, θα μας απογορεύουν να τιμούμε το παρελθόν μας επειδή θα πρέπει όλοι οι λαοί ειδικά οι γείτονες να είναι αγαπημένοι και να ξεχάσουν τα μίση του παρελθόντος. Σε είκοσι χρόνια από σήμερα θα έχουμε πολλές πολλές εξελίξεις σε αυτό το κατακαημένο έδαφος.

Πάντως, σχετικά με το κείμενο, συμφωνώ σε πολλά με τις σκέψεις του πρωταγωνιστή, κυρίως αυτό με τους Αχαιούς που κατέσφαξαν τους Τρώες( παρ ότι ήταν καθίκια σύμφωνα με τη μυθολογία και όχι μόνο επειδή έκλεψαν την Ελένη). Οι Έλληνες έχουμε μια τάση να τιμάμε τους φονιάδες. Μέγας Αλέξανδρος για παράδειγμα, που έφερε την καταστροφή του ελληνικού πολιτισμού (κι ας λένε στα καλά σχολεία ότι ένωσε την Ελλάδα. Όσο την ένωσε ο Παπαδόπουλος την ένωσε κι εκείνος...)

Λοιπόν καλό σε γενικές γραμμές το κείμενο πάντως θα πρότεινα να κατεβάσεις λίγο την ημερομηνία. 2012 ας πούμε καλά είναι.

[Arachnida]

Οι Έλληνες έχουμε μια τάση να τιμάμε τους φονιάδες. Μέγας Αλέξανδρος για παράδειγμα, που έφερε την καταστροφή του ελληνικού πολιτισμού

 

Αυτό άνετα πηγαίνει και στο τόπικ με τις αιρετικές απόψεις.