ΤΖΟ Ο ΓΛΑΡΟΣ

[kitsos]

Όνομα Συγγραφέα: Κώστας

Είδος: Παραμυθάκι

Βία; Μπα.

Σεξ; Όχι βέβαια !!!

Αριθμός Λέξεων: περίπου 1000

Αυτοτελής; Ναι

Σχόλια: Συχνά γράφω παραμυθάκια για τα παιδιά μου. Έκανα μερικές τροποποιήσεις σε ένα από αυτά έτσι ώστε να μπορεί να διαβαστεί και από μεγάλα παιδιά. Ένα από αυτά είμαι και ‘γω. Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν και άλλα.

 

ΤΖΟ Ο ΓΛΑΡΟΣ

 

Mια φορά και έναν καιρό σε μια μακρινή χώρα ζούσε ένας γλάρος που τον έλεγαν Τζο. Κάθε μέρα ο Τζο έκανε βόλτες μαζί με τους άλλους γλάρους πάνω από τη θάλασσα και βούταγε για να πιάσει ψάρια ή ακολουθούσε τα μικρά ψαροκάικα στα ανοιχτά παίζοντας στη διαδρομή με τους ψαράδες. Τη νύχτα οι γλάροι κούρνιαζαν όλοι μαζί σε έναν μεγάλο βράχο που κρέμονταν πάνω από την θάλασσα.

 

Μια μέρα ο Τζο κάνοντας τη βόλτα του λίγο πιο μακριά από την ακτή είδε μέσα στο νερό κάτι που γυάλιζε. Ήταν ένα μικρό ψαράκι. Ο Τζο πήρε μια βαθιά ανάσα και βούτηξε στο νερό με πολύ φόρα. Όταν ξαναπέταξε ψηλά στον ουρανό είχε το μικρό ψαράκι στο ράμφος του και ήταν έτοιμος να το καταπιεί. Τότε το μικρό ψαράκι του είπε.

 

- Καλέ μου γλάρε, σε παρακαλώ πολύ, μη με φας κι εγώ θα κάνω ότι μου ζητήσεις.

 

Ο Τζο πέταξε μέχρι την ακτή ακούμπησε το ψαράκι κάτω και ρώτησε.

 

- Και τι μπορείς να κάνεις εσύ ένα μικρό ψαράκι για μένα;

 

- Ότι μπορείς να φανταστείς. Είπε το ψαράκι.

 

Ο Τζο το σκέφτηκε για λίγο και αποφάσισε να ζητήσει μια χάρη. Έτσι κι αλλιώς το ψαράκι ήταν πολύ μικρό και δεν θα τον χόρταινε.

 

- Θα μπορούσες ίσως να μου βρεις μία όμορφη νύφη για να παντρευτώ; Ρώτησε.

 

- Βεβαίως!!! Θα σου βρω την πιο όμορφη νύφη που υπάρχει σε όλο τον κόσμο. Είπε το ψαράκι. Μόνο που πρέπει να με πας πίσω εκεί που με βρήκες και να ξανάρθεις να με συναντήσεις την τρίτη ημέρα από σήμερα λίγο πριν χαράξει.

 

Και σχεδόν όλα έγιναν όπως τα είπε το ψαράκι. Ο Τζο το πήγε στο σημείο που το είχε βρει και περίμενε με αγωνία να περάσουν τρεις ημέρες. Την Τρίτη ημέρα ξύπνησε πριν από τους άλλους γλάρους και πέταξε προς την ανοιχτή θάλασσα. Πριν να βγει ο ήλιος ήταν στο μέρος που του είχε πει το ψαράκι και έκανε κύκλους περιμένοντας. Ο ήλιος βγήκε στην ανατολή και ο Τζο ακόμη περίμενε. Και περίμενε. Και περίμενε μέχρι που ο ήλιος ανέβηκε ψηλά στον ουρανό. Ήρθε το μεσημέρι αλλά το ψαράκι δεν φάνηκε πουθενά. Ο γλάρος απογοητεύτηκε και θύμωσε με τον εαυτό του που πίστεψε τα λόγια ενός ψαριού.

 

- Σίγουρα το ψαράκι με κορόιδεψε. Έλεγε στον εαυτό του όλο θυμό. Άλλη φορά δεν θα ξαναεμπιστευτώ κανέναν.

 

Το πρωί της επόμενης ημέρας ο Τζο έκανε βόλτες πάνω από τη θάλασσα ψάχνοντας κάτι για να φάει. Είδε κάτι να γυαλίζει στο νερό και βούτηξε αρπάζοντας με το ράμφος του το μικρό ψαράκι.

 

- Καλέ μου γλάρε, σε παρακαλώ πολύ, μη με φας κι εγώ θα κάνω ότι μου ζητήσεις.

 

Ο γλάρος άφησε το ψαράκι στην ακτή και του είπε.

 

- Δεν με θυμάσαι ψαράκι; Εγώ είμαι. Ο γλάρος που θα μου έβρισκες την πιο ωραία νύφη στον κόσμο. Αλλά με κορόιδεψες και αυτή τη φορά θα σε φάω.

 

- Όχι, όχι σε παρακαλώ. Δεν σε κορόιδεψα απλά δεν την είχα βρει ακόμη. Τώρα όμως ξέρω που είναι και θα πάω να τη βρω. Πήγαινέ με πάλι πίσω κι έλα να με βρεις αύριο πριν να βγει ο ήλιος.

 

Έτσι κι έγινε. Την άλλη μέρα ο Τζο ξύπνησε πριν από τους άλλους γλάρους και πήγε να βρει το ψαράκι. Ο ήλιος βγήκε στην ανατολή μα το ψαράκι πουθενά. Και ο Τζο περίμενε και όλο περίμενε μέχρι που έφτασε το μεσημέρι κι έφυγε βράζοντας από το θυμό του.

 

- Δεν θα ξαναεμπιστευτώ ποτέ κανέναν στη ζωή μου. Μονολογούσε.

 

Το πρωί της επόμενης ημέρας ο γλάρος έψαχνε κάτι για να φάει όταν είδε κάτι να γυαλίζει στο νερό. Βούτηξε έπιασε το ψαράκι με το ράμφος του και το πήγε στην ακτή.

 

- Καλέ μου γλάρε, σε παρακαλώ πολύ, μη με φας κι εγώ θα κάνω ότι μου ζητήσεις. Είπε το ψαράκι.

 

- Και γιατί να μη σε φάω αφού με κορόιδεψες όχι μία αλλά δύο φορές; Ακόμη περιμένω τη νύφη που μου υποσχέθηκες.

 

- Καλέ μου γλάρε, τη βρήκα αλλά όταν ήρθαμε να τη γνωρίσεις εσύ είχες φύγει. Πήγαινε με τώρα πίσω και σου υπόσχομαι πως αύριο το πρωί, πριν να βγει ο ήλιος, θα είμαστε και οι δύο εκεί και θα σε περιμένουμε.

 

Για άλλη μια φορά ο Τζο πήγε το ψαράκι στα ανοιχτά και την άλλη μέρα πριν βγει ο ήλιος πήγε να το βρει. Και πράγματι το ψαράκι ήταν εκεί και του είπε με χαρά.

 

- Καλέ μου γλάρε, όπως βλέπεις δεν σε κορόιδεψα.

 

- Ναι αλλά πού είναι η νύφη; Δεν τη βλέπω.

 

- Έλα πιο κάτω και θα τη δεις. Είπε το ψαράκι.

 

Ο Τζο κατέβηκε πιο χαμηλά κι έκατσε πάνω στο νερό. Εκείνη τη στιγμή μια πανέμορφη γοργόνα ανέβηκε από το βυθό και κοίταξε το γλάρο χαμογελώντας. Τα μάτια της ήταν πράσινα σαν ζαφείρια και τα ολόξανθα μαλλιά της ήταν μακριά και γεμάτα λαμπερές μπούκλες. Πήρε το Τζο στην αγκαλιά της και είπε στο ψαράκι όλο χαρά.

 

- Μπράβο ψαράκι. Βλέπω πως δεν με κορόιδεψες. Είχες δίκιο, σίγουρα αυτός εδώ ο γλάρος θα γίνει πολύ καλύτερη σούπα από ‘σένα. Και με το Τζο στην αγκαλιά της χάθηκε στο βυθό.

 

Το ψαράκι χαμογέλασε και τέντωσε το κορμάκι του όλο χαρά. Εκείνη τη στιγμή ένας γλάρος βούτηξε από ψηλά και το άρπαξε με το ράμφος του.

 

- Καλέ μου γλάρε, σε παρακαλώ πολύ, μη με φας κι εγώ θα κάνω ότι μου ζητήσεις. Είπε το ψαράκι.

 

- Ναι κάτι θα ήθελα να σου ζητήσω. Είπε ο γλάρος. Όπως ξέρεις είμαι γλάρος κι εσύ είσαι η τροφή μου. Θα ήθελα λοιπόν να σου ζητήσω να γεμίσεις το στομάχι μου. Και λέγοντας αυτά κατάπιε το μικρό ψαράκι.

 

 

 

 

 

Κι έζησε αυτός καλά και η γοργόνα καλύτερα.

 

 

 

ΗΘΙΚΑ ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ:

 

Α) Ποτέ δεν πιάνουμε κουβέντα με την τροφή μας

 

Β) Αν μπορούμε να φάμε κάποιον τον τρώμε επιτόπου γιατί αν τον αφήσουμε θα μας κάνει πάσα σε κάποιον που μπορεί να μας φάει και τον ίδιο θα τον φάει κάποιος άλλος σαν κι εμάς.

[mariposa]

Ωραίο κείμενο και πρωτότυπο.

Βέβαια δεν θα συμφωνήσω με το (Β) ηθικό δίδαγμα, θα μας κάνει περισσότερο ζούγκλα από ότι είμαστε. Θα το άλλαζα (για τα μεγάλα παιδιά) στο εξής:

Δεν εμπιστευόμαστε τον πρώτο τυχόντα που γυαλίζει (κατά το δεν μιλάμε σε αγνώστους ) και αυτούς που έχουμε αποδεδειγμένα καταλάβει ότι μπορούμε να τους εμπιστευτούμε, προσέχουμε να μην τους χάσουμε.

[Παρατηρητής]

Σαν γραφή το παραμύθι είναι καλό. Ούτε πλατιάζει, ούτε ξεφεύγει, είναι ότι πρέπει για ένα σωστό παραμύθι που το παιδί θα θυμάται και μεγαλώνοντας.

Σαν δίδαγμα όμως θα συμφωνήσω με την mariposa. Για πόσταρε κι άλλα παραμύθια να δούμε τι μαθαίνεις στα παιδιά σου!

[kitsos]

Για πόσταρε κι άλλα παραμύθια να δούμε τι μαθαίνεις στα παιδιά σου!

 

Παραμυθάκια υπάρχουν αλλά δε νομίζω ότι θα διαβαστούν από κανένα εδώ στο σουφουφου. Είναι πολύ παιδικά. Ξέρεις τώρα δράκοι πρίγκιπες σπαθιά σαϊτιές.

Θα ξενερώσει το σύμπαν. :horse:

[month]

Καλό και σύντομο, ως πρέπει ένα παραμύθι. Μια παρατήρηση μόνο. Τον τελευταίο διάλογο βγάλε τον. Ο δεύτερος γλάρος δεν είναι ανάγκη να μιλάει καθόλου. Δικιά μου άποψη βέβαια.

[Nienor]

Παραμυθάκια υπάρχουν αλλά δε νομίζω ότι θα διαβαστούν από κανένα εδώ στο σουφουφου. Είναι πολύ παιδικά. Ξέρεις τώρα δράκοι πρίγκιπες σπαθιά σαϊτιές.

Θα ξενερώσει το σύμπαν.

 

Παρόλο που δεν έχω διαβάσει ακόμα αυτό το παραμύθι, μην το λες αυτό πριν να κάνεις τη δοκιμή.

 

Αν θες να τα μοιραστείς φυσικά και να τα ανεβάσεις, είμαστε αρκετός κόσμος εδώ που διαβάζουμε και γράφουμε παραμύθια.

[mariposa]

... είμαστε αρκετός κόσμος εδώ που διαβάζουμε και γράφουμε παραμύθια.

 

Θα συμφωνήσω μαζί σου. Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους αλλά κατά ένα περίεργο τρόπο τα παραμύθια καταφέρνουν να με ηρεμούν, να με χαλαρώνουν και να με αποφορτίζουν. Ισως είναι το μαγικό ραβδάκι που μας ξανακάνει παιδιά, γεμάτα αισιοδοξία για το μέλλον και ενθουσιασμό για κάθε τι καινούργιο. (Βγήκε κάπως μελό; )

[Παρατηρητής]

Θα συμφωνήσω μαζί σου. Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους αλλά κατά ένα περίεργο τρόπο τα παραμύθια καταφέρνουν να με ηρεμούν, να με χαλαρώνουν και να με αποφορτίζουν. Ισως είναι το μαγικό ραβδάκι που μας ξανακάνει παιδιά, γεμάτα αισιοδοξία για το μέλλον και ενθουσιασμό για κάθε τι καινούργιο. (Βγήκε κάπως μελό; )

 

Καθόλου μελό και συμφωνώ απόλυτα με αυτή σου τη θεωρία. Η παιδική ηλικία κρατά δυστυχώς πολύ λίγο και σε αρκετό κόσμο έχουν μείνει αποθυμένα από το τότε