Jump to content

Δώστε τα φώτα σας...!


Recommended Posts

Λοιπόν, για ακονίστε το μυαλό σας εσείς, οι της επιστημονικής φαντασίας.

Προ ολίγων ημερών μιλούσα με έναν καθηγητή στο Πανεπιστήμιο περι φαντασίας και αντίστοιχων ταινιών. Προς το τέλος της κουβέντας μου ανέφερε ένα βιβλίο που είχε διαβάσει πριν αρκετά χρόνια και το ψάχνει μανιωδώς για μια συγκεκριμένη ιστορία περιελάμβανε.

 

Ήταν μια συλλογή διηγημάτων επιστημονικής φαντασίας. Η εν λόγω ιστορία διαδραματιζόταν στο μέλλον, όπου είχε λυθεί λέει το ζήτημα της εργασίας, και κανείς δεν δούλευε. Όλα προερχόντουσαν απο αυτοματοποιημένες διαδικασίες και ο κόσμος καθόταν. Το κορυφαίο της ιστορίας είναι ότι η χαμηλή κοινωνική τάξη ήταν αυτή που κατείχε τα περισσότερα αγαθά και ήταν υποχρεωμένη να καταναλώνει συνεχώς μέσα σε αυστηρά χρονικά πλαίσια, ώστε να ανανεώνονται τα αγαθά. Αντίθετα, η άρχουσα τάξη δεν κατείχε τίποτα, δεν χρειαζόταν να καταναλώνει τίποτα και είχε το κεφάλι της ήσυχο. Όσο πιο ρακένδυτος και λέτσος είσαι, τόσο πιο ψηλά στην ιεραρχία βρίσκεσαι! Μάλιστα, ο κεντρικός ήρωας προσπαθεί να βρει τρόπο να μην είναι υποχρεωμένος να δαπανα το χρόνο του καταναλωνοντας και έτσι να μεταπηδήσει απο την μιζέρια στην καλοπέραση.

 

Έχετε ιδέα ποια συλλογή μπορεί να είναι αυτή ή σε ποιον ανήκει αυτό το διήγημα?

Ο τυπάς δεν γνωρίζει αν είναι ελληνική ή μεταφρασμένη. Του έχει μείνει μόνο αυτό το διήγημα.

Link to comment
Share on other sites

Δεν έχω διαβάσει τέτοιο διήγημα. Ακούγεται ενδιαφέρον και σίγουρα θα το θυμόμουν.

Link to comment
Share on other sites

Χεχε! Δεν είναι κακή ιδέα! Πάντως η ιστορία είναι πράγματι πολύ ενδιαφέρουσα.

Link to comment
Share on other sites

Τι λέτε να το... γράψουμε;

 

Ε εντάξει θυμίζει Goodbye Lenin το σκηνικό. Άνετα το γράφουμε και μετά το δένουμε σε βιβλίο, το βουτάμε σε τσάι για να φαίνεται πολύ παλιό, το στεγνώνουμε και βάζουμε τον Sileon να πει στον κύριο καθηγητή ότι βρήκε μία σπάνια έκδοση σε ένα ξεχασμένο ράφι βιβλιοθήκης.

Link to comment
Share on other sites

Χα,χα. Είσαστε κάφροι.

 

Το γράφουμε και μετά του στέλνουμε ανώνυμα τις τρεις πρώτες σελίδες, με ένα σημείωμα που θα του ζητάμε τα μαλλιοκέφαλά του για την συνέχεια. Σίγουρα θα τον πιάσουμε εξ απήνης, θα συγκινηθεί, θα ενδώσει και θα δώσει.

Link to comment
Share on other sites

Μπορούμε να πούμε ότι είναι από ένα παλιό συλλεκτικό περιοδικό που μας κόστισε πολύ να αποκτήσουμε αλλά θα του δώσουμε μισοτιμής μόνο την ιστορία,γραμμένη στον υπολογιστή γιατί δεν μπορούμε να αποχωριστούμε το περιοδικό ως φανατικοί συλλέκτες που είμαστε.

Link to comment
Share on other sites

Σε παρακαλώ Σίλεον, μπορείς να μου προωθήσεις το τηλέφωνό του; Θα τον πάρω σήμερα τα ξημερώματα, θα τον απειλήσω, θα τον εκβιάσω και θα του πω και για κάτι φωτογραφίες που έχω από δραστηριότητες της γυναίκας του.

Link to comment
Share on other sites

Βέβαια αν του πεις οτι η γυναίκα του συνευρέθη με τον θρυλικό συγγραφέα του χαμένου αριστουργήματος, θα συγκινηθεί, είμαι σίγουρος.

Link to comment
Share on other sites

Δηλαδή, για να έχουμε καλό ρώτημα, υπάρχουν 6 (έξι)* ενδιαφερόμενοι εθελοντές να γράψουν κάτι μικρό αν ρίξω μια σχετική ιδέα στη βιβλιοθήκη;

 

*Αυτός ας πούμε θα είναι ο μίνιμουμ αναγκαίος αριθμός.

Link to comment
Share on other sites

Χε, κοίτα να δεις που βρήκαμε και ιδέα. Βέβαια, παραείναι ολοκληρωμένη για να θεωρηθεί οτι ο δημιουργός που θα πατήσει σε αυτήν, θα έχει μεγάλη δημιουργική ελευθερία. Πόσο μάλλον δε που είναι τόσο δυνατή η ιδέα, που θα σκιάσει πιθανώς την εκάστοτε προσπάθεια.

Θα είναι βέβαια ιντριγκαδόρικη προσπάθεια..

Link to comment
Share on other sites

Κοίτα, τα σκέφτηκα αυτά που γράφεις και είναι προφανή. Το θέμα είναι (ακριβώς όπως λες, επίσης) ότι δεν έχουμε δοκιμάσει ποτέ κάτι τέτοιο...

Link to comment
Share on other sites

Παιδιά χρειάζομαι κι εγώ βοήθεια. Εδώ και πόσα χρόνια αναζητώ ένα παιδικό βιβλίο, εικονογραφημένο, με ιστορίες περί μαγισσών, τελώνιων και άλλων τεράτων. Το είχα βρει στη βιβλιοθήκη του σχολείου όταν πήγαινα δημοτικό και είχα κολλήσει τόσο με τις εικόνες όσο και με τις ιστορίες. Δεν έχω ιδέα πως σε λέγεται το βιβλίο αλλά από όσο μπορώ να θυμηθώ έμοιαζε με τα εικονογραφημένα του στιλ ΣΤΡΑΤΙΚΗΣ ενώ στο εξώφυλλο ήταν έντονο το μπλε χρώμα. Θυμάμαι επίσης ότι η πρώτη ιστορία είχε να κάνει με έναν ξυλοκόπο κι ένα γίγαντα. Σε όσα βιβλιοπωλεία το έχω ψάξει στο τμήμα των παιδικών, δνε το έχω βρει.

Αν κάποιος γνωρίζει κάτι θα εκτιμούσα πολύ να μου το αναφέρει

Link to comment
Share on other sites

Έλα ρε! Αυτό είναι κλασσικό. Είναι ολόκληρη σειρά την οποία μικρός την είχα. Φοβερά παραμύθια, με εξίσου φοβερή εικονογράφηση. Επανακυκλοφόρησαν, μαζί με ηχογραφημένες αφηγήσεις. Λογικά, κάπως θα τα βρεις. Χαλαρά θα τα ξαναγόραζα.

Link to comment
Share on other sites

Πίσω στο διήγημα που ψάχνατε: Λοιπόν δεν θυμάμαι ούτε τον τίτλο ούτε τον συγγραφέα, αλλά είναι σίγουρα μεταφρασμένο, γιατί θυμάμαι να το έχω διαβάσει στα Ελληνικά και το στόρυ είναι το εξής:

 

Ο ήρωας είναι μηχανικός (σχεδιαστής) και στην κοινωνία που ζει ασχολείται με την κατασκευή όσο το δυνατόν πιο πολύπλοκων συστημάτων για να ξοδεύονται πόροι. Είναι ερωτευμένος και παντρεύεται την κόρη ενός κυβερνητικού που είναι αρκετά ψηλά στην ιεραρχία και άρα (ο πεθερός) έχει την πολυτέλεια να μην καταναλώνει του σκοτωμού. Ο ήρωας αισθάνεται πολύ άσχημα που φέρνει την γυναίκα του να ζήσει μέσα στα πλούτη (δηλαδή την φτώχεια εκείνου του συστήματος) και μετά από μια ανοησία που κάνει η νέα σύζυγος με τα κουπόνια κατανάλωσης (μια τράμπα με κάποιον αλήτη) βρίσκονται να πρέπει να καταναλώσουν τα διπλά από ότι συνήθως. Τότε βάζει το μυαλό του να δουλέψει και εγκαθιστά στο υπόγειο της βιλάρας που μένουν μια ομάδα από ρομπότ που καρακαταναλώνουν για λογαριασμό τους. Η ιδέα γίνεται αποδεκτή από το Σύστημα, ως απελευθερωτική από τα δεσμά της κατανάλωσης, ενώ ο ήρωας έχει περάσει τον παθών του τον τάραχο κρύβοντας το γιατί νόμιζε πως θα τον πάνε φυλακή αν αποκαλυφθεί. Στο τέλος αποκαλύπτει επιπλέον πως τα ρομπότ περιέχουν ένα κύκλωμα δικής του έμπνευσης που τα κάνει να το φχαριστιόνται κιόλας και θριαμβεύει.

 

Μήπως τώρα λέει κάτι σε κάποιον;

Link to comment
Share on other sites

Άντε! Το βρίσκουμε κούτσα-κούτσα.

Έτσι όπως το άκουσα πιο ολοκληρωμένο απο τον PiKei, μου ακούγεται ακόμα πιο ενδιαφέρον.

Link to comment
Share on other sites

Είδες; Ορίστε, βρήκαμε νέα μέθοδο προώθησης των έργων μας! Μήπως έχετε ακούσει για ένα...όπου συνέβη και....ενώ στην πορεία...

Καλό!

Edited by Παρατηρητής
Link to comment
Share on other sites

Μην ξεχνάτε και την προμήθεια των admins... αλλιώς θα τα πούμε όλα!!!!! :atongue:

Link to comment
Share on other sites

μηπως το διαβασε σε καμια συλλογη της Ωρορα??? Εκει μου κανει να εχει δημοσιευτει. Ξερεις... Ιστοριες απο εφιαλτικο μελλον, ιστοριες μαγειας κ δρασης κ τετοια...

Link to comment
Share on other sites

Ίσως να είναι στον τόμο "Ιστορίες καταναλωτικής δυστοπίας" της γνωστης σειρας...Ίσως πάλι να μην είναι.

Link to comment
Share on other sites

Μμμ..Απο Δευτέρα θα κάνω μια προσπάθεια με αυτά που αναφέρατε. Δεν τον κόβω να θυμάται τίποτα απο αυτά. Ποιος ξέρει, μπορεί με το που ακούσει το όνομα της συλλογής, να φάει φλασιά, να βουρκώσει, να βγάλει και το σακουλάκι με τις μπίλιες και να απογειωθεί.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Έλα, το 'χουμε. Πήρα βοήθεια κοινού τίποτα, πήρα το πενήντα-πενήντα τίποτα, μου έμεινε μόνο η "ρώτα τον Αρβανίτη" και μπίνγκο. Αυτός εντόπισε ότι είναι Εξάντας (αλλά δεν είχε το βιβλίο γιατί το είχε δανείσει κάποτε κάπου). Το έχω όμως εγώ και με χαρά ανακοινώνω:

 

Το διήγημα ονομάζεται στα ελληνικά, Η Συμφορά του Μίδα. Ο original τίτλος είναι Midas Plaque. Συγγραφέας ο Frederick Pohl. Περιλαμβάνεται στην Μεγάλη Ανθολογία Ε.Φ. του Εξάντα νούμερο 2 (1950-1965) στις σελίδες 307-372. Την μετάφραση έχει κάνει η Τζένη Μαστοράκη. Περιτό να πω πως και αυτή ή χρονολογική ανθολογία του Εξάντα, όπως και η άλλη ή θεματική που κυκλοφόρησε περίπου την ίδια εποχή είναι εξαντλημένες εδώ και καιρό.

 

Ένα ακόμα μυστήριο λύθηκε. Πάμε για το επόμενο, γερά.

Link to comment
Share on other sites

Έχεις δίκιο Πικεϊκόπουλο: Εκεί είναι! Την ανθολογία 2 την είχα στο πρωτότυπο κάποτε, ποιος ξέρει πού $@&%*#! τη δάνεισα και εγώ. Τώρα την έχω στην επανέκδοση που είχε κάνει κάποια στιγμή ο Εξάντας, χωρίς στρογγυλή τρύπα στο εξώφυλλο...

 

Σημείωση: Τα μηνύματα για το εγχείρημα ομαδικής συγγραφής μετακινήθηκαν σε εκείνο το παλιό τόπικ όπου είχε συζητηθεί το όλο θέμα. Εκεί ταιριάζουν, όχι εδώ. Συνεπώς είστε ελεύθεροι να συνεχίσετε τη συζήτηση.

Edited by nikosal
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..