kitsos Posted June 23, 2008 Share Posted June 23, 2008 Και μην νιώθεις καθόλου άσχημα μια που αφ'ενός μεν τη χρειάζομαι την πίεση για να γράψω (ρώτα την Trillian ) Τώρα την πάτησες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted June 23, 2008 Author Share Posted June 23, 2008 Τώρα την πάτησες. Σκέψου δηλαδή για το Τζον Κάδμο που είναι και μεγάλο πολύτομο μυθιστόρημα τι έχω να ακούσω, ε? Πάντως οκ, γράφω ήδη το επόμενο κεφάλαιο από το παρόν παραμύθιον. ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted June 23, 2008 Share Posted June 23, 2008 Οπως βλέπεις Dain ούτε πιέζω για την συνέχεια ούτε γκρινιάζω για το μέγεθος. Κάθομαι υπομονετικά σαν καλό κορίτσι και περιμένω. Δεν αγχώνω τον δημιουργό. Μου άρεσαν πολύ τα δύο μέρη του παραμυθιού σου, έχουν πολύ όμορφη γραφή και εικόνες. Καλή συνέχεια εύχομαι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
trillian Posted June 23, 2008 Share Posted June 23, 2008 Τώρα την πάτησες. Έτσι μπράβο, άντε να μπαίνουμε κι άλλοι στο παιχνίδι! Εγώ έχω δουλειά πλήρους απασχόλησης πιέζοντας τον Διονύση για τον Κάδμο - κάποιος άλλος θα πρέπει να αναλάβει τα υπόλοιπα :tongue: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted October 15, 2008 Share Posted October 15, 2008 Ολόχρυσε μου αετέ μην ανησυχείς. Με έστειλε ο φίλος μου ο Διονύσης να σου πω πως δεν σε ξέχασε. Αλλά να… διανύουμε μια δύσκολη περίοδο. Έχουμε στραφεί όλοι προς το ολόγιομο φεγγάρι ξύνοντας το πάνω μέρος του κρανίου μας και προσπαθούμε να κατεβάσουμε την ιδέα που θα μας δώσει 50000 λέξεις. Εσύ όμως κράτα γερά και μην απογοητεύεσαι. Θα έρθει σύντομα η ώρα που ο συγγραφέας θα τραβήξει το πέπλο που καλύπτει την ιστορία σου. Κουράγιο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted October 15, 2008 Author Share Posted October 15, 2008 Kαι μετά όταν γίνονται τέτοιες συμπτώσεις λένε κάποιοι πως η "συγχρονικότητα" δεν ισχύει. Ακριβώς σήμερα το απόγευμα σκεφτόμουν την ιστορία αυτή και παρατήρησα πως οι... "μπαταρίες" της έχουν αρχίσει να γεμίζουν πάλι. Μέσα μου τουλάχιστον. Δηλαδή ξέρω τη συνέχεια. Οπότε ναι. Δεν τον ξέχασα τον χρυσό αετό, ούτε τον άνθρωπο που βαδίζει στο σμαραγδόχρουν δάσος! ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.