Διυλίζοντας τον "κώνωπα".

[heiron]

Δεν ψηφίζω ακόμη αν και κλίνω προς το 1.Σίγουρα όχι το 2.Ίσως το 3.Το 4 είναι μάλλον για πλάκα...καθώς απλά δηλώνεις το προφανές.Ότι τα έκαναν μπάχαλο.

 

Ο φαν δεν έφταιγε.Βέβαια όπως στα είπανε Dain χτυπάει κάπως άσχημα.Ότι δηλαδή κατάλαβε την μπαγαποντιά και έστειλε ένα mail

"Αγαπητέ τιτανοτεράστιε συγγραφέα-θεέ μου, κάποιος στην Μπανανία μετέφρασε και εκδίδει το τελευταίο υπερμαμάτο έργο τέχνη σας και πιστεύω ότι δεν σας έχει πληρώσει μία.Χαντακώστε τον γιατί τζάμπα ακριβοπλήρωσα την έκδοση στα Αγγλικά καθώς και τα ιδιαίτερα στον Διονύση για να μάθω να το διαβάζω.Επίσης στείλτε κάτι ως αποζημίωση για την ηθική μου βλάβη όταν αντίκρυσα το Μπανανικό έκτρωμα και για τον κόπο μου,μια χρυσοποίκιλτη εκδοση των απάντων σας.Ειλικρινά δικός σας,Καρφής Χαφιές"

Λογικά επικοινώνησε να δει τι στο καλό έγινε και ενώ περίμενε το βιβλίο να βγει μετά απο χρόνια στην Μπανανική..βγήκε αμέσως.Το κόστος του δεν θα ήταν μεγάλο.Δηλαδή άμα το πήρε στη γλώσσα του συγγραφέα μέσω διαδιχτιού..θα του βγήκε πιο φθηνά από τη μπανανική έκδοση λογικά.Και για να ρουφιανέψει να το έκανε δεν είναι κακό.Μια παρανομία δήλωσε εις βάρος ενός ανθρώπου που θαυμάζει και εκτιμά.Αμάν πια με αυτό το κόλλημα εδώ στην Ελλάδα.Ο φόβος της ετικέτας του ρουφιάνου είναι αιτία κατάντιας στην Ελλάδα.

 

Ο εκδότης ήταν ένοχος αλλά βλάκας,εκτός αν μιλάμε για 10χρονο παιδί.Τι θα πει έβγαλε λίγα βιβλία και δεν ήταν μεγάλο το κακό που έκανε και ήταν άπειρος;Ο άπειρος κάνει λάθη και λαλακίες.Θα μπορούσε,αν δεν υπήρχε ο φαν,να την είχε σκαπουλάρει όπως γλιτώνουν άλλοι με μεγαλύτερες παρανομίες.Ήταν άτυχος,άπειρος και άμυαλος.Όχι όμως αθώος.Να μάθει να κάνει μια δουλειά σωστά.Δηλαδή αν πήγαινε καλά η μικρή του κομπίνα,τι θα τον εμπόδιζε να συνεχίσει;Και με τη "νέα εποχή" που θα έφερνε να γινόταν Ο μεγαλοεκδότης;

 

Ο συγγραφέας ήταν σωστός αλλά υπερβολικός.Αν μάλιστα ήταν ήδη σε συνεννόηση με τον εκδότη θα έπρεπε να υπάρξει κάποιος συμβιβασμός.Αν όχι,έκανε αυτό που όφειλε να κάνει.Ωραία,δεν είχε τίποτα να φοβηθεί από τη μικρή Μπανανική έκδοση των 1000 βιβλίων.Τί θα γινόταν αν έβγαιναν άλλες 3000;Κι αν όπως στη Μπανανία με τα 4000 τελικά αντίτυπα,έβγαιναν σε άλλες 24 χώρες ανάλογες της Μπανανίας άλλα 4000 σε κάθε μία;Θα είχαμε τότε 100 000 "πειρατικά" αντίτυπα.Είναι αμελητέος ο αριθμός αυτός;!;Νομίζετε ότι πέρα από κάποιους συγγραφείς που μετριούνται στα δάκτυλα,οι ξένοι μεγαλοσυγγραφείς φάνταστικής λογοτεχνίας είναι τόσο ζάμπλουτοι που δεν τους πειράζει να θα τους κλέψουν μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ;Απατάστε.Εδώ που τα λέμε...ξέρετε κανένα μεγαλοεπιχειρηματία που άμα μπουκάρετε στο σπίτι του και του κλέψετε μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ θα σας πει "Πάρε κι άλλα ρε φίλε,έχω ένα σωρό στην Ελβετία,δεν θα μου λείψουν";

Η κλεψιά είναι κακή,είτε κλέψεις ένα πλούσιο είτε ένα φτωχό.Άμα μας έκλεβαν το Lada 25ετίας θα ήταν κακό και θα έλεγαν "κρίμα οι άνθρωποι, ένα παλιό Lada είχαν και τους το έκλεψαν".Άμα μας έκλεβαν την ολοκαίνουργια BMW θα ηταν πάλι κακό,και μάλιστα χειρότερο.Βέβαια μερικοί θα έλεγαν "εντάξει μωρε,αυτοί έχουν λεφτά...θα πάρουν καμιά Mercedes τώρα".Με ρωτάς ρε θείτσα με τι κόπο μάζεψα τα λεφτά να πάρω ένα καλό αμάξι;(παράδειγμα φέρνω,μην μου ζητάτε βόλτες)

 

Για να επανέλθω,είχα αναφέρει σε διάσημο συγγραφέα μια έκδοση βιβλίου του στα Ελληνικά κι αυτός είπε "Μπα,αυτό δεν νομίζω να έχω συμφωνήσει να γίνει".Και μετά είπε αν θέλω να επικοινωνήσω με τον ατζέντη του για πληροφορίες..ο ίδιος ούτε που νοιάστηκε αν βγήκε παράνομα το βιβλίο του ή όχι!Οπότε ναι,ο συγγραφέας ήταν πολύ αυστηρός με τον εκδότη στην Μπανανία.

[Oberon]

Δε διαφωνώ γενικά μ'αυτά που λες Γιάννη. Βέβαια το "τι θα γινόταν αν όλοι...." είναι μάλλον θεωρητικό γιατί στην πράξη δεν γίνεται ποτέ. Φυσικά ο συγγραφέας έπρεπε να αντιδράσει. Καμμιά αμφιβολία γι'αυτό. Αλλά η αντίδρασή του ήταν υπερβολική και κάπου μου "βρομάει" αυτό.

 

Για να θέσω όμως λίγο σε χρονικά πλαίσια, όσο ξέρω, την όλη φάση, άκουσα την ιστορία πριν 10-11 χρόνια περίπου και τα γεγονότα στα οποία αναφέρεται έγιναν πολύ πιο πριν. Δεν ξέρω πότε ακριβώς αλλά είτε στην αρχή των 90ς είτε στα 80ς, οπότε δεν τίθεται θέμα Ιντερνετ ή e-mail. Απλά δεν υπήρχε τότε ή ήταν ακόμα σε πολύ εμβρυακό στάδιο. Το Αμαζον και άλλα online βιβλιοπωλεία εμφανίστηκαν μετά το 96 αν θυμάμαι καλά.

 

Δεν γνωρίζω ούτε τον φαν, και δε θυμάμαι καν το όνομα του εκδοτικού οίκου (και πώς να το θυμάμαι αφού έκλεισε πολύ σύντομα?)

Ξέρω το όνομα του συγγραφέα - αλλά φυσικά δεν θσ το αναφέρω είτε δημόσια είτε ιδιωτικά για ευνόητους λόγους - και όντως πρόκειται για έναν πάμπλουτο και διάσημο συγγραφέα του χώρου εδώ και δεκαετίες! Μιλάμε δηλαδή για "Alpha-Author" όπως λέμε alpha-male για τους λύκους. Όχι τόσο διάσημο όσο π.χ. η Barbara Cartland ή ο Dan Brown σε πιο mainstream είδη, αλλά αναμφισβήτητα διάσημο και δεν είχε κάνει την περιουσία του μόνο μέσω των βιβλίων του αλλά και από άλλες δραστηριότητες στο χώρο της τέχνης, του σινεμά κλπ.

Edited May 4, 2008 by Dain

[Spock]

Ακούστηκαν (ή μάλλον διαβάστηκαν :tongue:) πολλά εδώ, από τα οποία με πολλά συμφωνώ περισσότερο ή λιγότερο και με άλλα διαφωνώ. Δεν ξέρω τι ψηφίζω, πάντως, μπορώντας να μπω μόνο στη θέση του φαν, όπου βεβαίως βρίσκομαι όπως όλοι μας, μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά ότι δεν υπήρχε περίπτωση να ειδοποιήσω τον συγγραφέα ότι εκδόθηκε στα μπανανικά το βιβλίο του.

 

Btw, η "Μπανανία" και τα Μπανανικά είναι απλά απίστευτη επιλογή ονομασίας, Διονύση! Όσο διαβάζω αυτό το τόπικ, γελάω πάντα μ' αυτό!

Edited May 4, 2008 by Spock

[Nihilio]

Ψήφισα το 1. Καλά έκανε και το ανέφερε στο συγγραφέα, εφόσων ήταν παράνομο (αν και, λαμβάνοντας υπόψη τα μπανανιακά έθιμα καλό θα ήταν να ελέγξουμε κι αν ο εκδότης χρωστούσε λεφτά στον φαν, του είχε "φάει" γκόμενα ή είχε απορρίψει το φιλοσοφικό έπος ΕΦ του).

Τώρα, ο εκδότης είτε έκανε χοντρή βλακεία είτε πήρε ένα ρίσκο και έχασε. Συμβαίνουν αυτά.

Τέλος, ο συγγραφέας, είναι μια άλλη περίπτωση. Ήδη συνεργαζόταν με τον οίκο, μπορούσε να είχε φροντίσει να έρθει σε έναν διακανονισμό και, σε βάθος χρόνου, ίσως είχε κέρδος από τη συνεργασία τους. Το πιο πιθανό βέβαια ήταν να πήρε απλά τηλέφωνο το δικηγόρο του να αναλάβει την κατάσταση, επειδή αυτός δεν είχε χρόνο να ασχοληθεί και, ως γνωστόν, οι δικηγόροι χαίρονται να εξαντλούν τα όσα τους προσφέρει ο νόμος (παίρνουν και ποσοστά εξάλλου)

[Naroualis]

Συμφωνώ με το θέμα "ο νόμος είναι νόμος". Για ποιο λόγο όμως. Για τον απλούστατο λόγο που αναφέρει κι ο Μάριος, ότι εφόσον θέτεις εαυτόν στην άλλη πλευρά του νόμου, υποχρεούσαι να μην έχεις απαιτήσεις άλλες από εκέινες που καθορίζουν την τιμωρία σου.

 

Νομίζω όμως το θέμα μας εδώ δεν είναι ο νόμος. Είναι η ηθική πλευρά του ζητήματος, τουλάχιστον αυτό κατάλαβα ξεκινώντας να διαβάζω το τόπικ. Κι από ηθικής πλευράς θεωρώ ότι και οι τρεις είναι κατάπτυστοι, σε διαφορετικά επίπεδα ο καθένας βέβαια, αλλά κατάπτυστοι.

 

Σε πρώτο επίπεδο, μου φαίνεται εξωφρενικό να κερδίζει κάποιος εις βάρος μου χωρίς τη συγκατάθεσή μου. Ακόμη κι αν είχα ένα κάρο λεφτά και ζούσα στην άλλη άκρη του κόσμου. Ούτε καν η καλή πρόθεση, της διάδωσης ενός λογοτεχνικού ρεύματος, δε σώζει τον εκδότη. Στην καμπούρα μου θα προωθήσεις το φανταστικό;

 

Ο δε συγγραφέας είναι μάλλον υπερβολικότατος. Ακόμη κι αν δεν έδωσε σημασία και το ανέθεσε στο δικηγόρο (που μάλλον δεν παίζει, γιατί πώς του κοψε κι έστειλε μετά τα δωράκια στον φαν;) είναι γνωστό τοις πάσι, πως όταν κάποιος σε αδικεί, είναι μακιαβελικότερο να τον παρεις με το μέρος σου (να τον αναγκάσεις να έρθει με το μέρος σου, δώσε μου αρχικά ένα συμβολικό ποσό για τα βιβλία που πούλησες και σε αναγκάζω να μου μεταφράσεις άλλα δικά μου έργα, με πολύ συμφέροντες για μένα όρους) παρά να τον εξοντώσεις. Ακόμη και η "αμοιβή" μου φαίνεται κακή ως κίνηση.

 

Για μένα ο χειρότερος όλων, από ηθικής άποψης είναι ο φαν. Μου θυμίζει τη λγοθική τεκείνων των συνταξιούχων δασκάλων, που βλέπουν ένα κορίτσι στο σινεμά μ' έναν νεαρό και γράφουν γράμμα στον πατέρα της, "δια την κατάπτωσην των ηθών εις την χώρα μας, βεβαίως, βεβαίως." Η κίνησή του μου φαίνεται ανόητη και υπερβολική. Ανακατεύτηκε σε ένα θέμα που δεν είχε καμμία δουλειά να ανακατευτεί. Αν πονούσε τόσο τα συγγραφικά δικαιώματα, θα μπορούσε να κάνει ο ίδιος μια καταγγελία στις αρχές. Αλλά και τη ρουφιανιά του έκανε και την ουρά του απ' έξω από το χορό τράβηξε.

 

Και συγχωρέστε με, αλλά δε βλέπω καμμία αναλογία ανάμεσα στην υπόθεσή μας και το θέμα του περιπτερά.

[Nihilio]

Ακόμη κι αν δεν έδωσε σημασία και το ανέθεσε στο δικηγόρο (που μάλλον δεν παίζει, γιατί πώς του κοψε κι έστειλε μετά τα δωράκια στον φαν;)

Υποθέτοντας πάλι ότι δεν το διάβασε ο ατζέντης του (ή η γραμματέας που ανοίγει την αλληλογραφία του) και το προώθησε με τη μία στο δικηγόρο (γιατί ίσως είναι πολιτική τους να κάνουν κάτι τέτοιο σε ανάλογες περιπτώσεις). Γιατί, προσωπικά, αν ήμουν στη θέση του, θα ήμουν πολύ απασχολημένος να γράφω βιβλία και να ξοδεύω τα λεφτά μου σε εξωτικούς παραδείσους, παρά να διαβάζω αλληλογραφία και να ασχολούμαι με τα κοπυραϊτ...

[Spock]

Παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων και διαφυγόντα κέρδη προκαλούν και οι αντιγραφές ταινιών-σειρών και τα τορρεντάκια που όλοι αγαπήσαμε. Ρωτώ λοιπόν όσους είναι τόσο πολύ υπέρ της πράξης του φαν: αν ο Χ χρήστης του φόρουμ μας πάει και δώσει τον Ψ του φόρουμ ότι αυτός αντιγράφει και κατεβάζει σειρές και ταινίες με το κιλό, θα τον υποστηρίζατε εξίσου;

[Παρατηρητής]

Παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων και διαφυγόντα κέρδη προκαλούν και οι αντιγραφές ταινιών-σειρών και τα τορρεντάκια που όλοι αγαπήσαμε. Ρωτώ λοιπόν όσους είναι τόσο πολύ υπέρ της πράξης του φαν: αν ο Χ χρήστης του φόρουμ μας πάει και δώσει τον Ψ του φόρουμ ότι αυτός αντιγράφει και κατεβάζει σειρές και ταινίες με το κιλό, θα τον υποστηρίζατε εξίσου;

 

 

Εδώ είναι οι σκηνή όπου τα μέλη σκύβουν το κεφάλι, σωπαίνουν, έπειτα ξεροβύχουν, σφυρζίουν κλέφτηκα και ξαφνικά θυμούνται ότι έχουν κάτι να κάνουν και φεύγουν.

Edited May 5, 2008 by Παρατηρητής

[D'Ailleurs]

ο φάν πάντως μπορεί να χαζευει τις υπογεγραμένες εκδόσεις που του έστειλε ο συγγραφέας και να είναι περίφανος για τον εαυτό του. Θα έχει να το λέει και στα παιδιά του: "Ρουφιάνεψα εναν εκδοτή και ο συγγραφέας μου έστειλε βιβλία με υπογραφή".

[Celestial]

Παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων και διαφυγόντα κέρδη προκαλούν και οι αντιγραφές ταινιών-σειρών και τα τορρεντάκια που όλοι αγαπήσαμε. Ρωτώ λοιπόν όσους είναι τόσο πολύ υπέρ της πράξης του φαν: αν ο Χ χρήστης του φόρουμ μας πάει και δώσει τον Ψ του φόρουμ ότι αυτός αντιγράφει και κατεβάζει σειρές και ταινίες με το κιλό, θα τον υποστηρίζατε εξίσου;

 

κοιτα το οτι εγω προσωπικα ειμαι κατα των πνευματικων δικαιωματων και υπερ της ελευθεριας της γνωσης δεν εχει να κανει με το κατα ποσο πιστευω οτι η νομοθεσια πρεπει να ειναι αντικειμενικη και ιση προς ολους, επισεις στο παραδειγμα που θετεις ( και ειναι ενα λογικο σεναριο μεν ) ο χρηστης Ψ δεν εμπορευεται τις ταινιες και τις σειρες ( ελπιζω ) και αν το κανει το κανει "υπογεια" και οχι νομοτυπα ως εκδοτης - διανομεας

[Oberon]

Ψήφισα το 1. Καλά έκανε και το ανέφερε στο συγγραφέα, εφόσων ήταν παράνομο (αν και, λαμβάνοντας υπόψη τα μπανανιακά έθιμα καλό θα ήταν να ελέγξουμε κι αν ο εκδότης χρωστούσε λεφτά στον φαν, του είχε "φάει" γκόμενα ή είχε απορρίψει το φιλοσοφικό έπος ΕΦ του).

 

Όχι, όχι. Δεν είχε τεθεί κανένα τέτοιο θέμα. Αν ήταν έτσι θα υπήρχε ένας παράγοντας εκδίκησης από την πλευρά του φαν. Δεν ήταν παρά ένας μανιώδης φαν του εν λόγω συγγραφέα, μπήκε σε ένα βιβλιοπωλείο, βρήκε ένα νέο βιβλίο του συγγραφέα από άγνωστο εκδότη, το πήρε και έφυγε και έτσι ξεκίνησε η ιστορία.

 

Πώς ακριβώς μαθεύτηκε μετά η ιστορία δεν το ξέρω. Ο φαν όπως είπα και στο πρώτο ποστ πέταγε στα ουράνια που επι τέλους είχε επαφή με το ινδάλμά του και για το δώρο που του έκανε.

 

celestial said

κοιτα το οτι εγω προσωπικα ειμαι κατα των πνευματικων δικαιωματων και υπερ της ελευθεριας της γνωσης δεν εχει να κανει με το κατα ποσο πιστευω οτι η νομοθεσια πρεπει να ειναι αντικειμενικη και ιση προς ολους, επισεις στο παραδειγμα που θετεις ( και ειναι ενα λογικο σεναριο μεν ) ο χρηστης Ψ δεν εμπορευεται τις ταινιες και τις σειρες ( ελπιζω ) και αν το κανει το κανει "υπογεια" και οχι νομοτυπα ως εκδοτης - διανομεας

 

Aυτό είναι αλήθεια. Στα τορρεντάκια δεν τίθεται θέμα κέρδους ή εμπορίας, όπως δεν τίθεται και στον υποτιτλισμο ανιμε. 

Αν κάποιοι πειρατές εκμεταλεύονται το Νετ γιανα κάνουν Bootlegs κλπ, σ'αυτό δεν φταίνε οι τορρεντάδες.

 

Σχετικά  με το "κατά των πνευματικών δικαιωμάτων" και το "ελευθερία της γνώσης"δεν ξέρω πού τελικά τελειώνει το ζήτημα 

των πνευματικών δικαιωμάτων.

Ο συγγραφέας δηλαδή στην ιστορία τα πνευματικά του δικαιώματα υποστήριξε ή βρήκε μια ευκαιρία για να βγάλει λεφτά στη 

ζούλα, με μια λογική του carpe diem και με τη βοήθεια μιας μήνυσης και μερικών δικηγόρων? Εκ των υστέρων αυτό δηλαδή.

γιατί φυσικά καλά έκανε να κοιτάξει το θέμα αρχικά και να αντιδράσει. Πνευματικό του έργο είναι.

 

Επίσης, νομίζω πως είναι....χμμ...αντιδημιουργικό και κάπου απάνθρωπο να θεωρεί κανείς πως μπορεί να υπάρξει δίκαιο χωρίς "πνευματικά δικαιώματα".

Δηλαδή εγώ που κάθομαι και τρώω μήνες, όπως και πολλοί από μας εδώ μέσα, να γράψω ένα βιβλίο, σημαίνει πως ο καθένας μπορεί να πάρει το βιβλίο μου, να το εκδόσει και να μη μου δώσει φράγκο, με τη λογική "ελευθερία της γνώσης" και "είμαστε κατά των πνευματικών δικαιωμάτων"? Εμένα αυτό μου φαίνεται σαν ο καλύτερος τρόπος για να γίνει η χειρότερη εκμετάλευση της δουλειάς και του ιδρώτα των άλλων που έγινε ποτέ στο χώρο της τέχνης!

 

 

Εdit: Βέβαια η λογική του carpe diem και το να βγάλει λεφτά στη ζούλα ισχύει και για τον εκδότη, αν έκανε συνειδητά ό,τι έκανε!!!

 

Edited May 5, 2008 by Dain

[Παρατηρητής]

Συμφωνώ με το τελευταίο του Dain. Ωραία θα ήταν να ζούσαμε στις παλιές εποχές, να παράγαμε ιστοριούλες, να ταξιδεύαμε από τόπο σε τόπο και να τις μοιραζόμασταν με άλλους με κέρδος ένα φλουρί, ένα γεύμα, ένα μικρό αντάλλαγμα για να ζήσει ο δημιουργός και να συνεχίζει το ταξίδι και τις αφηγήσεις του. Όμως ζούμε σε καιρούς που η κάθε εργασία, απαιτεί κάποια ανάλογη προσφορά, ότι κι αν είναι αυτή, από το να κολλάς πλακάκια μέχρι να γράφεις μουσική για παιδικά παραμύθια. Γιατί αν κάποιος αποφασιζει να ζει παράγοντας τέχνη, και μάλιστα αρεστή σε μια μερίδα κοσμου, να μην ανταμείβεται για τον κόπο (καλά άσε τον κόπο) και το έργο του; Δεν εργαζεται; Δεν παράγει, δεν δημιουργεί, δεν κουράζεται; Δεν έχει εφορίες να πληρώσει, ρεύματα, τηλέφωνα, ενοίκια, κοινόχρηστα ή μήπως ζει εξ ολοκλήρου στον κόσμο του;

Ίσως ξέφυγα λίγο από το θέμα. Sorry!

[odesseo]

Δηλαδή εγώ που κάθομαι και τρώω μήνες, όπως και πολλοί από μας εδώ μέσα, να γράψω ένα βιβλίο, σημαίνει πως ο καθένας μπορεί να πάρει το βιβλίο μου, να το εκδόσει και να μη μου δώσει φράγκο, με τη λογική "ελευθερία της γνώσης" και "είμαστε κατά των πνευματικών δικαιωμάτων"? Εμένα αυτό μου φαίνεται σαν ο καλύτερος τρόπος για να γίνει η χειρότερη εκμετάλευση της δουλειάς και του ιδρώτα των άλλων που έγινε ποτέ στο χώρο της τέχνης!

 

Δεν πάει έτσι, Διονύση, και το ξέρεις. Η λογική της κατάργησης των πνευματικών δικαιωμάτων δεν σημαίνει αποποίηση πατρότητας, αλλά κατάργηση των αμοιβών που συνεπάγονται αυτά τα δικαιώματα. Όπως π.χ. με τις διανομές Linux: δεν πληρώνεις πνευματικά δικαιώματα στους δημιουργούς-προγραμματιστές, αλλά μόνο τα έξοδα της διανομής.

Και προς τον Παρατηρητή: Αυτός που γράφει δεν γράφει ούτε για να καλύψει κενά στη συγγραφική παραγωγή ενός τόπου, ούτε για να πληρώσει το νοίκι του. Πώς μπλέξαμε σ' αυτή τη λογική και εξετάζουμε σχεδόν εκ προοιμίου το τι θα βγάλουμε από αυτό που θα γράψουμε; Κι αυτός που γράφει τραγούδια για παιδικά παραμύθια θα πληρωθεί για τον κόπο του, αλλά αλίμονο, δεν μιλάμε για κάτι τέτοιο.

Edited May 5, 2008 by odesseo

[Oberon]

Όχι δεν ξέφυγες καθόλου από το θέμα. Όλα αυτά άπτονται στην ηθική πλευρά της ιστορίας μας, και μας ενδιαφέρει και σαν ανθρώπους και σαν συγγραφείς και σαν φανς.

 

Εξ άλλου τέτοιες ιστορίες είτε τις μαθαίνουμε είτε όχι συνέβαιναν και συνεχίζουν να συμβαίνουν και σε μεγάλες κλίμακες και σε πιο μικρές, όπως art theft στο Νετ, μηνύσεις από φανς σε συγγραφείς και από συγγραφείς σε φανς για κλοπή πνευματικού έργου κλπ.

Edited May 5, 2008 by Dain

[Celestial]

ο βασικός λόγος που είμαι κατά των πνευματικών δικαιωμάτων είναι ότι, κατά εμέ πάντα , μερικές φορές δρουν και ανασταλτικά, καθώς και το ότι κάποιοι "παράγουν" τέχνη για τα χρηματικά οφέλη που τους παρέχει οδηγεί στον εκφυλισμό της ποιότητας της τέχνης ως σύνολο.

 

Πιστεύω ότι όταν ένα έργο αξίζει ο αποδεκτής - φαν φροντίζει να υποστηρίξει το δημιουργό του, αλώστε είμαι σίγουρος ότι πολλοί από εμάς εδώ έχουμε αγοράσει βιβλία, ταινίες και λοιπά "τεχνοπαρασκευασματα" ενώ τα είχαμε δει - διαβάσει μονό και μονό για να έχουμε το αυθεντικό και να υποστηρίξουμε το δημιουργό, με το να είναι ποιο "ελευθέρα" τα πράγματα πιστεύω ότι περισσότερος κόσμος εκτίθεται σε τέτοιου είδους ερεθίσματα και έτσι δημιουργούνται περισσότεροι "αποδεκτές" που εν τέλη θα διαθέσουν και τον οβολό τους, επίσης είναι ένας καλός τρόπος να κοπούν οι "μεσαζόντες" στο χώρο της τέχνης οι οποίοι για μένα είναι πάντα η χειρότερη εκμετάλλευση της δουλειάς και του ιδρώτα των άλλων σε κάθε τομέα.

Edited May 5, 2008 by Celestial

[Oberon]

Δεν πάει έτσι, Διονύση, και το ξέρεις. Η λογική της κατάργησης των πνευματικών δικαιωμάτων δεν σημαίνει αποποίηση πατρότητας, αλλά κατάργηση των αμοιβών που συνεπάγονται αυτά τα δικαιώματα. Όπως π.χ. με τις διανομές Linux: δεν πληρώνεις πνευματικά δικαιώματα στους δημιουργούς-προγραμματιστές, αλλά μόνο τα έξοδα της διανομής.

 

Οdesseo, ειλικρινά δεν το ξέρω καθόλου αυτό! Έχω το εντελώς γελοίο και παιδιάστικο όνειρο πως ίσως κάποτε ακόμα και στα γεράματα να μπορώ να ζήσω από τη συγγραφή μου. Να έχω κάποια αναγνώριση τόσο πνευματική (την δόξαν ουδείς εμίσησε) όσο και υλική. Γιατί πρέπει ένα σύστημα να με υποχρεώσει να κάνω κάτι άλλο, ή έστω κυρίως κάτι άλλο, εκτός από αυτό που αγαπώ και να ζω από αυτό?

Αν θέλω να δώσω κάτι χωρίς κέρδος, ίσως για κάποιο φιλανθρωπικό σκοπό, θα το κάνω αλλά θέλω να έχω την επιλογή και δε θα μπορούσα να ανεχτώ ένα σύστημα που θα μου αφαιρούσε τις επιλογές μου και τον τρόπο που θέλω να ζω.

Δε θέλω να μου καθορίζει δηλαδή την αξία του έργου που παράγω, σε βαθμό να με υποχρεώνει να κάνω οτιδήποτε άλλο για να ζήσω εκτός από αυτό που ονειρεύομαι.

 

Οκ...είπα πως είναι παιδιάστικο όνειρο. Στις Μπανανίες τουλάχιστον...

[Παρατηρητής]

Οdesseo, ειλικρινά δεν το ξέρω καθόλου αυτό! Έχω το εντελώς γελοίο και παιδιάστικο όνειρο πως ίσως κάποτε ακόμα και στα γεράματα να μπορώ να ζήσω από τη συγγραφή μου. Να έχω κάποια αναγνώριση τόσο πνευματική (την δόξαν ουδείς εμίσησε) όσο και υλική. Γιατί πρέπει ένα σύστημα να με υποχρεώσει να κάνω κάτι άλλο, ή έστω κυρίως κάτι άλλο, εκτός από αυτό που αγαπώ και να ζω από αυτό?

Αν θέλω να δώσω κάτι χωρίς κέρδος, ίσως για κάποιο φιλανθρωπικό σκοπό, θα το κάνω αλλά θέλω να έχω την επιλογή και δε θα μπορούσα να ανεχτώ ένα σύστημα που θα μου αφαιρούσε τις επιλογές μου και τον τρόπο που θέλω να ζω.

Δε θέλω να μου καθορίζει δηλαδή την αξία του έργου που παράγω, σε βαθμό να με υποχρεώνει να κάνω οτιδήποτε άλλο για να ζήσω εκτός από αυτό που ονειρεύομαι.

 

Οκ...είπα πως είναι παιδιάστικο όνειρο. Στις Μπανανίες τουλάχιστον...

 

 

Διονύση μήπως είμαστε συγγενείς; Πάμε για ένα τέστ DNA;

[odesseo]

Οκ...είπα πως είναι παιδιάστικο όνειρο. Στις Μπανανίες τουλάχιστον...

 

Είναι όμορφο να το θέλεις, να το ονειρεύεσαι. Όχι μόνο στη Μπανανία, αλλά παντού. Κι είμαι της γνώμης ότι εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη έχουν το ίδιο όνειρο. Μόνο που αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί που ασχολούνται με το γράψιμο το έχουν καταφέρει.

Δικαίωμα στο όνειρο έχουμε όλοι. Όπως δικαίωμα έχουμε να πάρουμε λαχείο και να ονειρευόμαστε όλοι ότι έχουμε τον τυχερό λαχνό. Όμως οι τυχεροί λαχνοί είναι πολύ λίγοι. Κι αυτό γιατί έτσι έχει στηθεί το παιχνίδι.

[Oberon]

Είναι όμορφο να το θέλεις, να το ονειρεύεσαι. Όχι μόνο στη Μπανανία, αλλά παντού. Κι είμαι της γνώμης ότι εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη έχουν το ίδιο όνειρο. Μόνο που αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί που ασχολούνται με το γράψιμο το έχουν καταφέρει.

Δικαίωμα στο όνειρο έχουμε όλοι. Όπως δικαίωμα έχουμε να πάρουμε λαχείο και να ονειρευόμαστε όλοι ότι έχουμε τον τυχερό λαχνό. Όμως οι τυχεροί λαχνοί είναι πολύ λίγοι. Κι αυτό γιατί έτσι έχει στηθεί το παιχνίδι.

 

Συμφωνώ. Αν και εντάξει δεν είναι όπως με το λαχνό. Λίγοι λαχνοί κερδίζουν, πολλά βιβλία όμως βγαίνουν. Δε θέλω να γίνω πλούσιος (σαν το συγγραφέα της ιστορίας μας). Θέλω απλά να ζω αξιοπρεπώς, ει δυνατόν, από τη συγγραφή μου, ή έστω να είναι ένα μέρος των πόρων μου. Κατανοώ βέβαια πως στη "Μπανανία"είναι δύσκολο αυτό, αλλά τελικά αν σκεφτομαστε το τι είναι δύσκολο, δε θα αλλάξει ποτέ μια κατάσταση. Για να μη μιλήσουμε για το θάνατο του ονείρου και πάμε σε πολύ "ρομαντικές" καταστάσεις.

 

Παρατηρητής said

Διονύση μήπως είμαστε συγγενείς; Πάμε για ένα τέστ DNA;

 

Δεν αποκλείεται.

[Celestial]

δε διαφωνω διονυση, αλλα επιδη πολλοι το θελουν και λιγοι το αξιζουν, και ισως αυτοι που το αξιζουν δεν εχουν τα μεσα να το πετυχουν, η δεν ειναι αρκετα "εμπορικοι" η ιδια διαδικασια της " προστασιας των δικαιωματων" αναγκαζει την αγορα ( μεσω των μεσαζοντων) να απορριπτει εργα μιας και τα κοστη που εμπλεκονται ειναι μεγαλα, ετσι ο εκατοτε εκδοτης οταν εχει να επιλεξει μεταξυ 2 επενδυσεων ιδιου κοστους αλλα η μια ειναι επικο φανταζυ και η αλλη καθαρα εμπορικη νοικοκυρονουβλα που αναμενεται να αποσβεση στο 1/4 του χρονου μαντεψε τι θα διαλεξει...

 

θελω να πω οτι ναι φυσικα μπορεις να ζησεις το ονειρο σου! αλλα ειναι μαλλον απιθανο να το κανεις γραφοντας αυτα που εσυ θες, σαν ολες τις δουλιες πρεπει να χτυπας τη ζητηση και οχι το μερακι.

[odesseo]

Συμφωνώ. Αν και εντάξει δεν είναι όπως με το λαχνό. Λίγοι λαχνοί κερδίζουν, πολλά βιβλία όμως βγαίνουν.

Δες το κι έτσι: Πολλά βιβλία βγαίνουν = πολλά λαχεία εκδίδονται. Λίγοι λαχνοί κληρώνονται = λίγα βιβλία παρέχουν οικονομική άνεση στο συγγραφέα τους. Κι ενώ η εκδοχή με τα λαχεία είναι πολύ απλή, καθώς εκεί έχεις να αναμετρηθείς μόνο με την τύχη σου και με την τύχη των άλλων, η υπόθεση με τα βιβλία είναι πολύ πιο σύνθετη: γιατί στην περίπτωση αυτή μπαίνει μέσα το ταλέντο, η τύχη, οι διασυνδέσεις κλπ.

 

Δε θέλω να γίνω πλούσιος (σαν το συγγραφέα της ιστορίας μας). Θέλω απλά να ζω αξιοπρεπώς, ει δυνατόν, από τη συγγραφή μου, ή έστω να είναι ένα μέρος των πόρων μου.

Ίσως δίνω την εντύπωση ότι δεν πιστεύω στα όνειρα ή ότι δεν συμμερίζομαι το όνειρό σου ή ότι δεν έχω κι εγώ ένα τέτοιο όνειρο. Δεν ισχύει τίποτε από αυτά. Όμως αναρωτιέμαι: θα ονειρευόμουν να ζω από τη συγγραφή, αν δεν έβλεπα ότι κάποιοι το κάνουν ήδη; Μάλλον όχι. Κι αυτό το γεγονός με βάζει σε ακόμη βαθύτερες σκέψεις. Δεν λέω π.χ. αφού αυτοί ναι, γιατί εγώ όχι; γιατί αυτό είναι το σκεπτικό του αδικημένου. Ο επαγγελματίας συγγραφέας, από την άλλη, δεν θα σκεφτόταν αφού εγώ ναι, γιατί όχι κι αυτοί; Όμως η λογική πρέπει να είναι ίδια και για τον ένα και για τον άλλο. Συνεπώς, θέτω διαφορετικά την ερώτηση στον εαυτό μου: Μπορώ να γράψω χωρίς να ονειρεύομαι κάτι άλλο πέρα από την ολοκλήρωση του έργου μου; Μπορώ να συνεχίσω να γράφω το επόμενο ακόμη κι αν δεν πουλήσω το προηγούμενο; Μπορώ να συνεχίσω αταλάντευτα και να μη μιζεριάζω με την ιδέα ότι δεν έχω να πληρώσω το ενοίκιο; Τι θα ήταν η ζωή μου, αν δεν είχα το γράψιμο;

[Κι εδώ, επιτέλους, έρχομαι να συνταχτώ με τον dreamwhisperer, του οποίου οι απόψεις, αν και, κατά τη γνώμη μου, άστοχες στο χώρο και στο χρόνο που της δημοσίευσε, είναι πέρα για πέρα σωστές.]

 

Κατανοώ βέβαια πως στη "Μπανανία"είναι δύσκολο αυτό, αλλά τελικά αν σκεφτομαστε το τι είναι δύσκολο, δε θα αλλάξει ποτέ μια κατάσταση.

Με το να ονειρεύεσαι ότι μπορεί κι εσύ μια μέρα να γίνεις ένας από εκείνους που ζουν από το γράψιμο, δεν νομίζω ότι θα βοηθήσεις να αλλάξει η κατάσταση. Έχεις κάτι άλλο στο νου;

Edited May 5, 2008 by odesseo

[Oberon]

δε διαφωνω διονυση, αλλα επιδη πολλοι το θελουν και λιγοι το αξιζουν, και ισως αυτοι που το αξιζουν δεν εχουν τα μεσα να το πετυχουν, η δεν ειναι αρκετα "εμπορικοι" η ιδια διαδικασια της " προστασιας των δικαιωματων" αναγκαζει την αγορα ( μεσω των μεσαζοντων) να απορριπτει εργα μιας και τα κοστη που εμπλεκονται ειναι μεγαλα, ετσι ο εκατοτε εκδοτης οταν εχει να επιλεξει μεταξυ 2 επενδυσεων ιδιου κοστους αλλα η μια ειναι επικο φανταζυ και η αλλη καθαρα εμπορικη νοικοκυρονουβλα που αναμενεται να αποσβεση στο 1/4 του χρονου μαντεψε τι θα διαλεξει...

 

θελω να πω οτι ναι φυσικα μπορεις να ζησεις το ονειρο σου! αλλα ειναι μαλλον απιθανο να το κανεις γραφοντας αυτα που εσυ θες, σαν ολες τις δουλιες πρεπει να χτυπας τη ζητηση και οχι το μερακι.

 

Το ξέρω Μάριε. Δυστυχώς το ξέρω. Και να σου πω την αλήεθεια, δεν ξέρω καν αν αυτά που γράφω αξίζουν. Για μένα αξίζουν. Για μένα είναι ένα ωραίο όνειρο που είδα κάποτε και προσπαθώ να αναπτύξω το λόγο μου, την τέχνη του λόγου μου δηλαδή, για να το μεταδώσω. Αλλά αν δεν υπάρχουν οι συνθήκες για όλους εμάς που ονειρευόμαστε, τότε ή θα εγκαταλείψουμε το όνειρο, ή θα αλλάξουμε τις συνθήκες!

 

Επιστρέφοντας στο θέμα πάντως, σε άλλο ποστ έκανες μια πολύ σωστή παρατήρηση. Μίλησες για το "μεσάζοντα" και κάτι παρόμοιο είχε πει, αν θυμάμαι σωστά, ο Παρατηρητής σε άλλο ποστ.

Αν και οι λιγότερο γνωστοί συγγραφείς είναι κατά κάποιο τρόπο "canon fodder" για τους μεγάλους εκδοτικούς οίκους, ειδικά στο εξωτερικό, οι πιο γνωστοί έχουν τόση πυγμή και κύρος που δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα. Πόσες φορές έχουμε ακούσει για "ghost written" βιβλία με μόνο το όνομα ένος διάσημου συγγραφέα στον τίτλο? Παρακαλάνε οι εκδοτικοί οίκοι τους διάσημους να δώσουν το όνομά τους. Οι διάσημοι μπορούν να προωθήσουν και να φτιάξουν την καριέρα ενός νέου συγγραφέα, είτε είναι ο γκόμενός τους, είτε η γυναίκα/ο άντρας τους/γιος τους, και να καταστρέψουν καριέρες άλλων.

Αυτό το λέω κυρίως γιατί στην ιστορία του τόπικ μας δεν μπορώ να δω τόσο "εξειδανικευμένα" το συγγραφέα ώστε να έχει την αμέριστη συμπάθειά μου, χωρίς βέβαια να μπορώ να τον κατηγορήσω για κάτι πέρα από την υπερβολική του αντίδραση. Συναισθηματικό ίσως.

 

Άλλοι πάλι προωθούν κάποιους για λιγότερο νεποτιστικούς λόγους. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο Χάρλαν Ελλισον (τον οποίο δεν συμπαθώ σαν συγγραφέα ουτε σαν άτομο). Ο Ελλισον, προς τιμήν του, έκανε προστατευόμενή του και προώθησε την αδικοχαμένη Octavia Butler!

Μια από τις πρώτες μαύρες γυναίκες (Αφροαμερικανίδες δηλαδή) που έγραψε επιστημονική φαντασία στα 60ς και 70ς και μάλιστα "μαυροκεντρική", ούτως ειπείν, ε.φ. Η Butler δεν είχε "the chance of a snowflake in hell" στο λευκό, αντροκρατούμενο κατεστημένο των εκδοτών και συγγραφέων (που όλοι μαζί λέγονται, ειρωνικά, "Παρνασσός" 

αν και δε μ'αρέσει η επιλογή του τίτλου). Γυναίκα συγγραφέας, μαύρη συγγραφέας, μάλλον γόνος εργατών, στα 60ς-70ς? Και είχε και σεξ και ερωτικές σχέσεις μεταξύ διαφορετικών "φυλών¨"?

Με τίποτα!

Κι ας ήταν ταλαντούχα, κι ας έγραφε κάτι που δεν είχε ξαναγραφτεί ποτέ πριν. Χωρίς τον Έλλισον η Butler θα είχε μείνει στην αφάνεια. (Ο Απαγορευμένος Πλανήτης είχε δημοσιεύσει ιστορίες της Octavia Butler και από κει τη γνώρισα και γω σαν συγγραφέα.)

Εδώ ο συγγραφέας, ο Ελλισον, λειτούργησε θετικά σαν μεσάζων στους ήδη "μεσάζοντες" εκδότες. Ο εκδότης εξ άλλου είναι ο μεσάζων (ή ήταν πριν το Ιντερνετ) ανάμεσα στο συγγραφέα και στον φαν. Ακόμα και στην ιστορία του παρόντος τόπικ, ο Μπανανός εκδότης λειτούργησε σαν μεσάζων ανάμεσα στους άλλους δύο πρωταγωνιστές, έστω κι αν έφαγε τα μούτρα του τελικά.

 

Η ιστορία δεν έχει βέβαια κάποιο μεσάζοντα ακριβώς, όπως ας πούμε αν ξέραμε τι έκανε ο Αμερικανός εκδότης του συγγραφέα, αλλά ο ρόλος των μεσαζόντων είναι καλός και κακός. Καλός γιατί έχουν τα μέσα να προβάλουν ένα έργο (τα χρήματα να το αγοράσουν, να το εκδόσουν και να το διαφημίσουν) και κακό λόγω της εκμετάλευσης που χαλαρά γίνεται στους συγγραφείς. Και όχι μόνο.

 

Θυμάμαι ένα ντοκυμαντέρ που είχα δει για την τέχνη των Aborigines της Αυστραλίας, η οποία είναι υπέροχη. Οι διάφοροι γκαλερίστες (μεσάζοντες δηλαδή) πηγαίνουν στους διάφορους καταυλισμούς και αγοράζουν τα αριστουργήματα των ιθαγενών Αυστραλών. Τους δίνουν από 20 ως 100 δολλάρια για κάθε πίνακα (ανάλογα με το μέγεθος τους έργου και τη "φήμη" του καλλιτέχνη). Φυσικά δεν μπορεί να περιμένει κανείς να πουλήσουν στο Σύδνευ ή τη Μελβούρνη το κάθε έργο τόσο όσο το αγόρασαν! Έτσι είπε ένας τέτοιος γκαλερίστας. Έχει να πληρώσει το χώρο της γκαλερί, να πληρώσει εκθέσεις, να πληρώσει φορους και άλλα διάφορα. Οπότε υπολόγιζα πως για ένα έργο που αγόρασε για 50 δολλάρια θα το πούλαγε ας πούμε 200.

Όμως με το πιο φυσικό ύφος ο γκαλερίστας είπε πως το πούλαγε 2000-3000 δολλάρια!!! Δηλαδή έλεος!!!! :aevil:

 

Δε νομίζω να τίθεται καν θέμα για την ηθική τέτοιου γκαλερίστα/εκδότη/μεσάζοντα, παρ'όλο που δεν έχει σχέση με την ιστορία του τόπικ (δεν πειράζει. Εξ άλλου το τόπικ δεν έγινε υπό τύπον "λαϊκού δικαστηρίου" αλλά για να συζητηθούν τέτοια θέματα ηθικής).

 

Και εδώ κάπου υπάρχει η διαφορά που έθεσα στην αρχή ανάμεσα σε μεγαλοεκδότη και σε μικροεκδότη. Ο μικροεκδότης της ιστορίας το πολύ-πολύ να ήταν ένας απατεωνίσκος που έκανε μια γκάφα λόγω της Μπανανικής του νοοτροπίας. Έχει λίγο, λιγάκι, τη συμπάθειά μου - λόγω αμφιβολιών κυρίως - παρ'όλο που δέχομαι πως έπρεπε να τιμωρηθεί και να μάθει να μην είναι τόσο "Μπανανός αρπακόλλας".

Όμως θεωρώ πολύ πιο ηθικά μεμπτό αυτό που κάνουν, νόμιμα κιόλας, *κάποιοι* μεγάλοι εκδότες με τους άγνωστους συγγραφείς (όπως και ο γκαλερίστας με τους aboriginal artists). Γι'αυτό το λόγο και διαχώρισα μεγάλο από μικρό εκδότη και έβαλα τέτοια επιλογή στο πολλ.

Edited May 5, 2008 by Dain

[odesseo]

Αλλά αν δεν υπάρχουν οι συνθήκες για όλους εμάς που ονειρευόμαστε, τότε ή θα εγκαταλείψουμε το όνειρο, ή θα αλλάξουμε τις συνθήκες!

 

Πες μας πώς σκέφτεσαι ότι μπορεί να γίνει αυτό.

[Spock]

στο παραδειγμα που θετεις ( και ειναι ενα λογικο σεναριο μεν ) ο χρηστης Ψ δεν εμπορευεται τις ταινιες και τις σειρες ( ελπιζω ) και αν το κανει το κανει "υπογεια" και οχι νομοτυπα ως εκδοτης - διανομεας

Όχι, κατά κύριο λόγο δεν εμπορεύεται τίποτα ο Ψ, αλλά και πάλι η εταιρεία παραγωγής για παράδειγμα έχει πολλά διαφυγόντα κέρδη. Η παρανομία είναι παρανομία και σε αυτήν την περίπτωση. Είναι απλό το point μου. Αν λέει κάποιος δηλαδή "μπράβο το παιδί που πήγε και έδωσε τον εκδότη", τότε θα πρέπει να πει και μπράβο στον Χ του παραδείγματος.

Για να αποφύγω να παρεξηγηθώ, γιατί πολλές φορές μπορεί να συμβεί αυτό με το γραπτό λόγο, το μόνο που λέω είναι αυτό που λέω. Δηλαδή, δε λέω ότι ορθώς έπραξε ο εκδότης, ή κάτι τέτοιο. Το μόνο που λέω είναι το πώς βλέπω την κίνηση αυτή του φαν. Το παράδειγμα που έδωσα λέει ακριβώς αυτό που θέλω να πω, τίποτε παραπάνω, τίποτε λιγότερο.

Edited May 5, 2008 by Spock

[Nihilio]

Παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων και διαφυγόντα κέρδη προκαλούν και οι αντιγραφές ταινιών-σειρών και τα τορρεντάκια που όλοι αγαπήσαμε. Ρωτώ λοιπόν όσους είναι τόσο πολύ υπέρ της πράξης του φαν: αν ο Χ χρήστης του φόρουμ μας πάει και δώσει τον Ψ του φόρουμ ότι αυτός αντιγράφει και κατεβάζει σειρές και ταινίες με το κιλό, θα τον υποστηρίζατε εξίσου;

Εδώ τίθεται και το θέμα της εμπορίας όμως. Αυτός που κατεβάζει με το κιλό για πάρτη του δεν είναι τόσο επιζήμιος, όσο είναι το κύκλωμα που πουλάει πειρατικά CD/DVD. Κυρίως επειδή κάποια από τα χρήματα του πρώτου πάνε και σε κάποιες νόμιμες αγορές, όσα δίνονται όμως για τους δεύτερους χάνονται σε πωλήσεις. Για αυτό απλά οι εταιρείες κλείνουν τα τορρεντάδικα, δεν κυνηγάνε χρήστες.

 

Δεν πάει έτσι, Διονύση, και το ξέρεις. Η λογική της κατάργησης των πνευματικών δικαιωμάτων δεν σημαίνει αποποίηση πατρότητας, αλλά κατάργηση των αμοιβών που συνεπάγονται αυτά τα δικαιώματα. Όπως π.χ. με τις διανομές Linux: δεν πληρώνεις πνευματικά δικαιώματα στους δημιουργούς-προγραμματιστές, αλλά μόνο τα έξοδα της διανομής.

Και προς τον Παρατηρητή: Αυτός που γράφει δεν γράφει ούτε για να καλύψει κενά στη συγγραφική παραγωγή ενός τόπου, ούτε για να πληρώσει το νοίκι του. Πώς μπλέξαμε σ' αυτή τη λογική και εξετάζουμε σχεδόν εκ προοιμίου το τι θα βγάλουμε από αυτό που θα γράψουμε; Κι αυτός που γράφει τραγούδια για παιδικά παραμύθια θα πληρωθεί για τον κόπο του, αλλά αλίμονο, δεν μιλάμε για κάτι τέτοιο.

Επειδή, τελευταία φορά που κοίταξα, έχουμε καπιταλισμό, η αλήθεια είναι απλή: εφόσον έχεις κάτι που ο κόσμος το θέλει και είναι πρόθυμος να πληρώσει για αυτό, τότε ΜΠΟΡΕΙΣ να ανταμοιφθείς για αυτό. Το ανάλογο με το Linux στην περίπτωσή μας είναι online βιβλιοθήκες ανοιχτές στο κοινό, όπως αυτές που υπάρχουν στο φόρουμ μας. Υπάρχουν όμως και άτομα που θέλουν να διαβάζουν βιβλία για την ψυχαγωγία τους, τα οποία και γράφονται από κάποιους. Εφόσον λοιπόν κάποιοι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν για βιβλία, τότε και αυτοί που τα γράφουν πρέπει να αμοίβονται ανάλογα.

Τα υπόλοιπα, περί πνευματικής ικανοποίησης, λειτουργήματος και πάει λέγοντας ισχύουν, και είναι και ένα ισχυρό κίνητρο, αλλά από τη στιγμή που 50 άτομα είναι πρόθυμα να με πληρώσουν για να διαβάσουν κάτι δικό μου, γιατί να μην εισπράξω αυτά τα χρήματα;