Jump to content

The Shout Topic


Naroualis

Recommended Posts

Πόσες φορές, γράφωντας μια ιστορία, φτάσατε στα όριά σας; Πόσες φορές απλώσατε απειλητικά τα χέρια, με σκοπό να αρπάξετε την οθόνη του υπολογιστή και να την πετάξετε στον ακάλυπτο; Πόσες φορές σπάσατε ένα στυλό στα δύο, γεμίζοντας μελάνια και βρίζοντας, ώσπερ επαγγελματίες του λιμανιού και του ταραφιού;

 

Ήρωες που αρνούνται να συμπεριφερθούν όπως εσείς θέλετε; Ξεφωνίστε τους. Μάχες που καταλήγουν παιδικές χαρές; Κόφτε τους τα πόδια. Διαστημόπλοια που δε λένε να πάθουν μια σοβαροφανή βλάβη; Βραχυκυκλώστε τους τα κοντρόλ. Βαμπίρια που πίνουν μόνο τομάτο-τζους; Ταϊστε τα με το ζόρι ένα μπιφτέκι τατάρ. Με άψητο αυγό για γαρνιτούρα.

 

Ήθελα εδώ και καιρό να ανοίξω ένα τόπικ, στο οποίο να γράφουμε τα βάσανά μας, όταν οι συγγραφικές μας προσπάθειες πάνε στράφι. Αλλά πάντα σταματούσα γιατί παρ' όλες τις δυσκολίες η συγγραφή είναι μια κάπως μοναχική διαδικασία. Πρέπει να τραβήξεις, βρε παιδί μου, το Γολγοθά σου μόνος σου. Αλλά χτες το βράδυ... Χτες το βράδυ...

 

Έχω έναν ήρωα. Το λένε Ορφέα. Από μικρό τον στείλανε σε στρατιωτική σχολή, αλλά μετά ανακαλύψανε ότι έχει το κάτιτι του και τον βάλανε να γίνει Μύστης στα Μυστήρια ενός θεού του νερού (όπως τα Ελευσίνια). Αποτέλεσμα; Μιλάει κάπως. Κάπως στρατιωτικά. Κοφτά. Εκνευριστικά. Είναι και κακός αφηγητής. Επαναλαμβάνει λέξεις. Και μιλάει κοφτά. Που δεν ξέρω αν θ' αντέξουν τη διήγησή του για 5000 λέξεις οι αναγνώστες. Που για να πω τα πράγματα με το όνομά τους, δεν τον αντέχω ούτε εγώ.

 

Εχτές το βράδυ λοιπόν, και προσπαθώντας να γράψω πώς ο Ορφεας περιγράφει μια ληστεία, στην οποία παραλίγο να γίνει θύμα, τα πήρα στο κρανίο. Τον βαρέθηκα. Τον βαρέθηκα. ΣΚΑΣΕ ΠΙΑ. Δε σε αντέχω, λέμε. ΒΓΑΛΕ ΤΟ ΣΚΑΣΜΟ. Κι ύστερα μέτρησα τις λέξεις που έγραψα. Ούτε 1000. Αμάν... Αν εγώ τον βαρέθηκα στις 1000 λέξεις, οι αναγνώστες τι θα κάνουνε; Με πήρε το παράπονο. Γιατί βρε Ορφέα μου; Και ωραίο σε έκανα και τίμιο σε έκανα και παιδί τζιμάνι να καταλαβαίνεις πέντε πράγματα σε έκανα. Γιατί μου το ξεπληρώνεις έτσι, ε; Γιατί; :amad:

 

Αχ. Τα είπα και ξεθύμανα. Αφήνω αυτό το τόπικ εδώ, για να ξεθυμαίνετε κι εσείς. Κανείς δεν είναι στο απυρόβλητο. Επάνω τους! Ο συγγραφέας νικάει πάντα στο τέλος...

Link to comment
Share on other sites

Ο συγγραφέας νικάει πάντα στο τέλος...

 

Μπα... Ευσεβής πόθος, Ευθυμία μου! Εμείς το πολύ-πολύ να κερδίσουμε μια μάχη.

Link to comment
Share on other sites

Τι έπαθες Naroualis; Κάτι σαν την φρίκη που έφαγα κι εγώ προ ημερών. Μήπως φταίει το φεγγάρι; Μήπως τα άστρα;

Link to comment
Share on other sites

Α, μην πάτε να τα ρίξετε αλλού. Ο Ορφέας φταίει. Ο αχάριστος. Χρμφ!

Link to comment
Share on other sites

Πόσες φορές, γράφωντας μια ιστορία...

 

Ειλικρινά…σε όλα τα ανωτέρω, ποτέ. :sleeping: Πειράζει;

 

Μου φεύγει καμιά φορά η όρεξη και η έμπνευση και το βάζω στην άκρη μέχρι να μού’ρθει ξανά. Μπορεί να περάσουν και χρόνια.

 

Αν ο Ορφέας είναι ο αφηγητής σου μήπως να το άλλαζες σε τρίτο πρόσωπο;

Link to comment
Share on other sites

... Ο Ορφέας φταίει. Ο αχάριστος. Χρμφ!

 

Άντρες, σου λέει μετά. Μωρέ όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν, κ.τ.λ..

Edited by Sileon
Link to comment
Share on other sites

Ειλικρινά…σε όλα τα ανωτέρω, ποτέ. :sleeping: Πειράζει;

 

Μου φεύγει καμιά φορά η όρεξη και η έμπνευση και το βάζω στην άκρη μέχρι να μού’ρθει ξανά. Μπορεί να περάσουν και χρόνια.

 

Αν ο Ορφέας είναι ο αφηγητής σου μήπως να το άλλαζες σε τρίτο πρόσωπο;

 

 

Τυχερούλη! Εμένα όταν μου έρχεται η έμπνευση δεν σημείνει απαραίτητα ότι είμαι και σε θέση να γράψω αυτό που θελω όπως το θέλω.

 

Κι όσο για τη λύση, τη βρήκα πριν λίγο. Μεσοβέζικη βέβαια. Δε γίνεται να αλλάξω την αφήγηση σε τρίτο πρόσωπο, γιατί εκεί θα χάσω ένα σημαντικό κομμάτι της δομής του όλου μυθιστορήματος. Σκέφτηκα όμως (μιας και έχω ήδη κάτι τέτοιο) να κόβω κάθε τόσο τον εκνευριστικό παρλαπίπα με κομμάτια από ένα βιβλίο γεωγραφίας. Περιγράφω έτσι και τον κόσμο, όπως ρωτάει κι ο Νιχίλιο στο άλλο τόπικ. Ειλικρινά δε βλέπω πώς αλλιώς θα μπροούσα να το κάνω.

Link to comment
Share on other sites

Σκέφτηκα όμως (μιας και έχω ήδη κάτι τέτοιο) να κόβω κάθε τόσο τον εκνευριστικό παρλαπίπα με κομμάτια από ένα βιβλίο γεωγραφίας.

 

Μα...είσαι σίγουρη; Ακούγεται σαν... Με τραβάνε με το ζόρι να δω όπερα, που τη βαριέμαι και φοβάμαι μη με πάρει ο ύπνος (και ροχαλίζω δυνατά) και ένας φίλος, για να με κρατήσει ξύπνιο, μου φέρνει την ώρα της παράστασης να διαβάζω κλεφτά...Ντοστογιέφσκι!!

Link to comment
Share on other sites

Σκέφτηκα όμως (μιας και έχω ήδη κάτι τέτοιο) να κόβω κάθε τόσο τον εκνευριστικό παρλαπίπα με κομμάτια από ένα βιβλίο γεωγραφίας.

Εμβόλιμα μέρη από βιβλίο γεωγραφίας για την περιγραφή της ληστείας; Πολύ ενδιαφέρον! Πρόκειται για διεθνή σπείρα;

Edited by odesseo
Link to comment
Share on other sites

Εμ, όχι εδώ ρε παιδιά. Εδώ να λέμε τον πόνο μας. Ευχαριστώ πολύ για τη συμπαράσταση, τη χρειαζόμουνα. Πάω ν' ανεβάσω ένα κομμάτι στη βιβλιοθήκη κι εκεί τα συζητάμε διεξοδικότερα. Να δεις κι αν πρόκειται για Ντοστογιέφσκι ή όπερα, μουσιου λε Χατζηγίωργ. Ναι;

Link to comment
Share on other sites

Μωρέ όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν

Ε…όχι και όλα!!! :whistling:

Link to comment
Share on other sites

Ναι, υποθέτω πως τα νεαρά θηλυκά που ακολουθούν πιστά το αφεντικό τους, έχουν ένα ελαφρυντικό. ;)

Edited by Sileon
Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..