Adinol Doy Posted May 24, 2008 Share Posted May 24, 2008 Όνομα: Π. Μ. Ζερβός Είδος: Τρόμου Βία: Ναι Σεξ: Όχι (ακόμη) Αριθμός λέξεων: 1010 Αυτοτελής: Όχι. Σχόλια: Πρόκειται για το πρώτο κεφάλαιο ενός μυθιστορήματος ή νουβέλας (ακόμη δεν έχω αποφασίσει την έκταση) που δουλεύω αραιά και πού, ταυτόχρονα με το κύριο νέο μου βιβλίο. Το παραθέτω εδώ για ανελέητο σχολιασμό, κρίσεις, θάψιμο κλπ. Ο προσωρινός τίτλος του μυθιστορήματος είναι "Φωνές", που προσωπικά δε μ' αρέσει καθόλου, αλλά επειδή δε βρήκα καλύτερο, έβαλα αυτόν για να "σώσω" το κείμενο στο word. ΦΩΝΕΣ_ΚΕΦ._ΕΝΑ.pdf Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted May 24, 2008 Share Posted May 24, 2008 Μπράβο Παναγιώτη. Πολύ άμεση και πολύ έντονη περιγραφή. Χωρίς αστείο, όταν το διάβαζα νόμιζα ότι κάτι πίεζε το λαιμό μου και δεν μπορούσα να καταπιώ και ν' αναπνεύσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
manstredin Posted May 24, 2008 Share Posted May 24, 2008 Μου άρεσε πολύ και κέρδισε το ενδιαφέρον μου μέχρο τέλους. Αλλά, μου άφησε μια γεύση ανικανοποίητου, καθώς ήθελα κι άλλες πληροφορίες! Βέβαια, αυτό διακιολογείται αφού όπως μας λες είναι το πρώτο κεφάλαιο για κάτι μεγαλύτερο. Θα διάβαζα με μεγάλη μου χαρά και την συνέχεια! ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted May 24, 2008 Share Posted May 24, 2008 Μου άρεσε ιδιαίτερα η εναλλαγή που ένιωσα στην ταύτισή μου με τους χαρακτήρες, στην αρχή ήμουν με τον από κάτω, μετά με τον από πάνω. Ανατριχιαστικό! Θα διαφωνούσα λίγο με κάποιες από τις "βιολογικές" λεπτομέρειες. Αν θέλεις, ψάξε το... Περιμένουμε με ανυπομονησία τη συνέχεια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
odesseo Posted May 24, 2008 Share Posted May 24, 2008 (edited) Το σώμα του ήταν εγκλωβισμένο στο πάτωμα. Δύσκολα μπορώ να φανταστώ ένα σώμα εγκλωβισμένο στο πάτωμα, αλλά μπορώ να το φανταστώ σε ένα κουκούλι, στον πάγο, στην πέτρα, στο χώρο. Ίσως μου λείπει η φαντασία, ή η επιλογή της λέξης ίσως δεν είναι επιτυχημένη. Ήταν πραγματικά ένα θλιβερό θέαμα. Αυτή η φράση δεν είναι περιγραφική. Είναι πρόταση κρίσης. Ποια η σκοπιμότητά της; Ποιος κρίνει και γιατί; "Δεν υπάρχει... γιατί", αποκρίθηκε το απόβρασμα. Μήπως έπρεπε να χρησιμοποιήσεις εισαγωγικά στο απόβρασμα; Πουθενά δεν αναφέρεται ότι πρόκειται για απόβρασμα, παρά αποκαλείται έτσι από τον εκτελεστή του. Το μοναδικό απόβρασμα που βλέπω εγώ μέχρι στιγμής ξεκάθαρα είναι ο εκτελεστής με το φτυάρι. Για τον άλλο έχω μόνο μια έμμεση ένδειξη ότι πρόκειται για απόβρασμα, κι αυτή βασισμένη στη δήλωση του εκτελεστή. διαστρεβλωμένο δείγμα ανθρώπου Διαστρεβλωμένη μπορεί να είναι μια αντίληψη ή άποψη. Πώς μπορεί να είναι διαστρεβλωμένο ένα δείγμα ανθρώπου; του πήρε κάμποση ώρα μέχρι να καταλάβει ότι δεν ήσαν τα ούρα κάποιου από ψηλά. Γιατί άραγε; Ήταν τόσο πηχτό το σκοτάδι ή τόσο αδιευκρίνιστη η οσμή του αίματος; Επίσης, είναι σημαντική αυτή η καθυστέρηση της αντίδρασης του άστεγου για την εξέλιξη της ιστορίας; Αν ναι, δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος να δοθεί η χρονική παράταση που επιδιώκεις; Η τελευταία φράση του κειμένου δηλώνει μια ψυχολογική ταύτιση του θύτη και του θύματος. Είναι σκόπιμη αυτή; Θέλεις να δείξεις ότι ο θύτης και το θύμα μοιράζονται την ίδια ψύχωση; Αν ναι, δεν θα ήταν φυσικότερο να τον έβαζες να μιλά ο ίδιος, σε πρώτο πρόσωπο; Ζήτησες ανελέητο σχολιασμό και θάψιμο. Προτίμησα να κρατήσω μια ισορροπία ανάμεσα στα δυο. ΥΓ. Συγχαρητήρια για τον τονισμό. Δεν βρήκα κανένα λάθος. Edited May 24, 2008 by odesseo Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adinol Doy Posted May 25, 2008 Author Share Posted May 25, 2008 Ευχαριστώ όλους για τα σχόλια και τις παρατηρήσεις σας. Είναι φυσιολογικό να δημιουργήθηκαν απορίες για τα γιατί και τα πώς της ιστορίας, μια και πρόκειται για το πρώτο κεφάλαιο μιας ιστορίας που δεν έχει ακόμη γραφεί - αλλ' αυτό το καταλαβαίνετε ήδη. Σχετικά με παρατηρήσεις που διατυπώθηκαν σχετικά με τη γλώσσα (λ.χ. "διαστρεβλωμένο δείγμα ανθρώπου" κ.τ.ό.) πρόκειται για ποιητικίζουσες μεταφορές για τη δημιουργία ύφους. Οπωσδήποτε, πρόκειται για την πρώτη γραφή μιας ιστορίας που, άπαξ και ολοκληρωθεί, θα υποστεί διορθώσεις, επιμέλεια κλπ. Παρά ταύτα, είναι σκόπιμες οι επιλογές των λέξεων, που δεν αποσκοπούν στην αυστηρά ρεαλιστική περιγραφή. Πιο ουσιαστική παρατήρηση απ' όλες θεωρώ εκείνη του odesseo σχετικά με τη θολή περιγραφή "του πήρε κάμποση ώρα μέχρι να καταλάβει ότι δεν ήσαν τα ούρα κάποιου από ψηλά", αφού δεν προσδιόρισα ακριβή χρόνο και τόπο δράσης ούτε ότι, σε φυσιολογικές συνθήκες, θα καταλάβαινε σχεδόν αμέσως κάποιος από τη μυρωδιά αν πρόκειται για ούρα ή όχι. Αυτό είναι, πράγματι, ένα σημείο που χρειάζεται διαφώτιση. Και πάλι ευχαριστώ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted June 2, 2008 Share Posted June 2, 2008 Πριν το διαβάσω, είχα ρίξει πρώτα μια ματιά στα σχόλια των αναγνωστών. Είχα σταθεί σε αυτό του Αραχνίδα. Ομολογώ πως μου είχε φανεί κάπως υπερβολικό, αλλά...ο Γιάννης είχε δίκιο! Μόλις το διάβασα ένιωσα κι εώ ακριβώς έτσι! Να πνίγομαι, να χάνω την αναπνοή μου, να αισθάνομαι ένα έντονο να φράξιμο και σιγά σιγά να πεθαίνω (αφού άλλαξα παράγραφο επίτηδες!). Βρε Παναγιώτη πως το καταφάρες αυτό; Βουντού έκανες στο κείμενο ; Συγχαρητήρια λοιπόν για την πολύ ωραία και δυναμική αυτή ιστορία. Δεν ξέρω αν τελικά το συνεχίσεις, πάντως κι έτσι από μόνο του στέκεται. Μου άρεσαν πολύ οι τελευταίες εικόνες (δεν ξέρω γιατί αλλά μου προκάλεσαν μια γαλήνη) καθώς και οι τελευταίες φράσεις. Και κάτι άλλο. Έτσι όπως ο """ήρωας""" σκότωνε τον μπάσταρδο, ένιωσα σαν κάτι γιαγιάδες που βλέπουν τα σήριαλ και απορροφόνται εντελώς από τις σκηνές αγωνίας. Βρέθηκα σε μία φάση να φωνάζω (από μέσα μου βέβαια, εχεμ, μας βλέπει κόσμος), " έτσι ρε π...η, πάρτα!". Να με συγχωρείς για την "ανάρμοστη" συμπεριφορά μου αλλά...δεν φταίω εγώ! Εσύ το κατάφερες! ΥΓ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ο συγγραφέας είναι πραγματικά επικίνδυνος και κυκλοφορεί ΑΝΑΜΕΣΑ μας... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Arachnida Posted June 2, 2008 Share Posted June 2, 2008 Πριν το διαβάσω, είχα ρίξει πρώτα μια ματιά στα σχόλια των αναγνωστών. Είχα σταθεί σε αυτό του Αραχνίδα. Ομολογώ πως μου είχε φανεί κάπως υπερβολικό, αλλά...ο Γιάννης είχε δίκιο! Μόλις το διάβασα ένιωσα κι εώ ακριβώς έτσι! Να πνίγομαι, να χάνω την αναπνοή μου, να αισθάνομαι ένα έντονο να φράξιμο και σιγά σιγά να πεθαίνω (αφού άλλαξα παράγραφο επίτηδες!). Βρε Παναγιώτη πως το καταφάρες αυτό; Βουντού έκανες στο κείμενο ; Όχι, όχι. Πάντα προσέχω να μην είμαι υπερβολικός. Πράγματι ένιωσα έτσι. Θα είναι βουντού. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted June 8, 2008 Share Posted June 8, 2008 Δυνατό πρώτο κεφάλαιο και έχει τα σωστά συστατικά για μια επιτυχημένη αρχή. Ως μια μικρή παρατήρηση: νομίζω επαναλαμβάνεις πολλές φορές τη λέξη: "φτυάρι" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adinol Doy Posted June 9, 2008 Author Share Posted June 9, 2008 Ως μια μικρή παρατήρηση: νομίζω επαναλαμβάνεις πολλές φορές τη λέξη: "φτυάρι" Πράγματι, Nihilio, μετά από την παρατήρησή σου, ξαναδιάβασα προσεκτικά το κείμενο και σε μία μόνο παράγραφο είδα να επαναλαμβάνεται η σιχαμένη λέξη τρεις φορές (!). Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο. Α! Επίσης, η δομή του βιβλίου θα ακολουθεί τα χνάρια του Μάστερτον, τον οποίο σού έβριζα το Σάββατο (δάσκαλε που δίδασκες...). Ναι, το ξέρω, είμαι απαράδεκτος, αλλά προσπαθώ να γράψω ένα μπεστ-σέλλερ, μπας και βγάλω κανά φράγκο. :abored: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Παρατηρητής Posted June 9, 2008 Share Posted June 9, 2008 Πράγματι, Nihilio, μετά από την παρατήρησή σου, ξαναδιάβασα προσεκτικά το κείμενο και σε μία μόνο παράγραφο είδα να επαναλαμβάνεται η σιχαμένη λέξη τρεις φορές (!). Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο.Α! Επίσης, η δομή του βιβλίου θα ακολουθεί τα χνάρια του Μάστερτον, τον οποίο σού έβριζα το Σάββατο (δάσκαλε που δίδασκες...). Ναι, το ξέρω, είμαι απαράδεκτος, αλλά προσπαθώ να γράψω ένα μπεστ-σέλλερ, μπας και βγάλω κανά φράγκο. :abored: Εμ...ως βιβλιοπώλης θα έπρεπε να γνωρίζεις ότι στην Ελλάδα τα best seller δεν βγαίνουν από τα ταλέντα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adinol Doy Posted June 9, 2008 Author Share Posted June 9, 2008 Εμ...ως βιβλιοπώλης θα έπρεπε να γνωρίζεις ότι στην Ελλάδα τα best seller δεν βγαίνουν από τα ταλέντα. Ελπίζω να μην υπονοείς για μένα κάτι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted December 11, 2008 Share Posted December 11, 2008 Διάβασα το κομμάτι, βρήκα στοιχεία των παρατηρήσεων των παιδιών, αλλά δε μπορώ να πω ότι συμφωνώ με όλες. Καταρχήν, δε μπορώ να πω ότι ταυτίστηκα απολύτως είτε με τον έναν είτε με τον άλλο ήρωα, κι ούτε και με ικανοποίησε ιδιαίτερα η εναλλαγή της οπτικής γωνίας. Αν και πρέπει να πω ότι η εναλλαγή αυτή είναι πολύ διακριτική και σε παρασέρνει. Προσωπικά με κούρασε αυτό, να κοιτάω μια από τα μάτια του πάνω και μια από τα μάτια του κάτω. Συμφωνώ με το ότι η αίσθηση του πνιγμού είναι άριστα δωσμένη. Άριστα κι ανατριχιαστικά. Επίσης συμφωνώ με το ότι η φράση "πραγματικά ανατριχιαστικό θέαμα" αποτελεί κρίση κι όχι περιγραφή. Δεκτή η εξήγηση περί χρήσης της λέξεης "διαστρεβλωμένο", αλλά θα ήθελα να δοκιμάσεις την επίγευση της λέξης "στρεβλό" για το "δείγμα ανθρώπου". Διατηρείς την ποίηση αλλά και την εννοιολογία. Γενικά θεωρώ ότι μπορείς να το γράψεις όχι πιο "καλά", αλλά πιο "πιστευτά". Το κείμενο χάνει ελαφρά γιατί οι δύο ήρωές του λειτουργούν ως ένα σημείο αποστασιοποιημένοι από τον υπόλοιπο κόσμο. Επιπλέον δε με ικανοποίησε και τόσο η εναλλαγή των συναισθημάτων του μελλοθάνατου. Από τη μια παρακαλάει για τη ζωή του κι από την άλλη το παίζει αμετανόητος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adinol Doy Posted December 11, 2008 Author Share Posted December 11, 2008 Χμ! Ἐνδιαφέρουσες οἱ παρατηρήσεις σου, Naroualis, ὅπως καὶ ὅσων εἶχαν τὴν εὐγένεια καὶ τὴν ὑπομονὴ νὰ διαβάσουν τὸ κεφάλαιο τοῦ βιβλίου καὶ νὰ τὸ σχολιάσουν. Ἐπειδὴ πρόκειται γιὰ τὴν πρώτη γραφὴ ἑνὸς μυθιστορήματος, τοῦ ὁποίου τὴν πλοκὴ δὲν ἔχω ἀκόμη φανταστεῖ πλήρως, ὅλες οἱ παρατηρήσεις εἶναι ἐξαιρετικὰ χρήσιμες καὶ θὰ τὶς λάβω ὑπ' ὄψιν μου σὲ ὅλο τὸ μυθιστόρημα, ὄχι μόνον στὸ πρῶτο κεφάλαιο. Δυστυχῶς, ἔχω τὴν τάση νὰ ξεφεύγω ἀπὸ τὸ κέντρο βάρους τῆς ἱστορίας, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ γίνονται διάφορα τραγελαφικά. Ἐλπίζω πὼς δὲν θὰ ἐπαναλάβω τραγικὰ σφάλματα στὸ μέλλον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.