Καμιά φορά το να βλέπεις είναι αρκετό

[Sileon]

Η ιστορία μου για την συμμετοχή μου στον διαγωνισμό Μαΐου-Ιουνίου '08.

Καμιά_φορά_το_να_βλέπεις_είναι_αρκετό.doc

Edited July 10, 2008 by Nienor

[cesar_cy]

Φίλε συγνώμη που θα στο πω αλλά η ιστορία σου αποτελείται από 3034 λέξεις . Ξεπερνάς το όριο

[Παρατηρητής]

χεχε, ο Σιλ έχει μια παράδοση σε αυτόν τον τομέα!

Πίστεψε με όμως, δυσκολεύτηκε να το πετσοκόψει ώστε να το φτάσει 34 λέξεις πάνω από το όριο. Πιστεύω είναι αποδεχτό. Είναι κρίμα άλλωστε γιατί είναι μια καλογραμμένη και δυναμική ιστορία

[Nienor]

Ε, εντάξει, ήμαρτον, είπαμε! Τις 100άρες διαφορά διορθώσαμε, δε θα πάμε τώρα και για την παράγραφο ρε παιδιά

[Παρατηρητής]

Ε, εντάξει, ήμαρτον, είπαμε! Τις 100άρες διαφορά διορθώσαμε, δε θα πάμε τώρα και για την παράγραφο ρε παιδιά

 

 

Όχι, να κοπεί! Να βγει εκτός διαγωνισμού τώρα αμέσως! Μάλιστα κύριε Σιλεόν! Τι θα πει 35 λέξεις; Να σταματήσει εδώ πια αυτό το χούι! Να σταματήσει!

Να βγάλετε εκτός την ιστορία και να κάνετε και ban στο συγγραφέα. Είναι διαταγή.

[Sileon]

Αχ, αυτές οι 35 λέξεις..

Να σκεφτείτε πως έσβησα και τον τίτλο απο το έγγραφο. 7 λέξεις παραπάνω. Πλασματικές μεν, αλλά..

[mman]

Έχουμε και λέμε (κατά την ταπεινή, αναγνωστική μου γνώμη, εννοείται):

1. Καλός ο κεντρικός χαρακτήρας, αν και η επιρροή του Σον Κόννερι είναι κάτι παραπάνω από προφανής.

2. Έχω ένσταση στο αν τέτοια αρχεία θα φυλάγονταν, χωρίς ανθρώπινους φρουρούς σε τέτοια μέρη. Δεν μου φαίνεται λογικό.

3. Στο τέλος περίμενα να μπουκάρει κι η Μάριαν για να δέσει το γλυκό. Δεν ήταν καθόλου αναγκαία πάντως.

4. Πολύ καλή η περιγραφή της σκηνής δράσης στο αυτοκίνητο.

5. Μάλλον απλή και πεπατημένη υπόθεση και πλοκή.

 

Γενική εντύπωση καλή, κυρίως λόγω του ικανοποιητικού (για το μέγεθος του έργου) βάθους του χαρακτήρα και της κυρίως σκηνής δράσης.

[Sileon]

Μman, ευχαριστώ για τα σχόλια σου, που όντας εκτός περιόδου διαδικασίας διαγωνισμού, έχουν μεγαλύτερη αξία!

Βασικα, συμφωνώ σε όσα λες. Τα σχόλια 1, 2, 4 και 5 αποτελούν αδυναμίες τις οποίες γνώριζα όταν το έστειλα. Το σχόλιο 3 ήταν κάτι που ούτε πέρασε απο το μυαλό μου και, για να το σκέφτηκες, φαίνεται πως πράγματι το παράκανα με το στυλ Τζειμς Μπόντ, το οποίο πρέπει να πω μου βγει αβίαστα, χωρίς επιτήδευση (Οπότε, καταλήγουμε πως ειμαι Τζέημς Μποντ-μανής..).