Τα παπούτσια ενός πεθαμένου

[aScannerDarkly]

Αυτό το είχα ανεβάσει αρχικά στο εργαστήριο, ήρθε μάλλον η ώρα να δει το φως της δημοσιότητας

 

Αυτό το κείμενο χορηγείται με άδεια Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Greece .">.

ta_papoutsia_enos_pethamenou.doc

Edited September 4, 2010 by aScannerDarkly

[Παρατηρητής]

Μου άρεσε πολύ. Πιστεύω δεν του λείπει τίποτα τεχνικά. Φυσικά δεν έλειψε η γλυκιά μελαχγολία που υπάρχει σε όλα τα (μέχρι στιγμής δημοσιευμένα) κείμενα του ΑscannerDarkly. Μικρό, ευανάγνωστο και δυνατό.

[dagoncult]

Το όλο ζήτημα ήταν κάπως ακατανόητο για μένα. Στην αρχή νόμιζα ότι ο ήρωας βρίσκεται σε ένα ‘μεταθανάτιο μπαρ’ που πάνε μόνο όσοι έχουν διαπράξει κάποιο μεγάλο κακό. Δεν ήταν ότι πιο πρωτότυπο, αλλά δεν τρέχει και τίποτα. Μετά, στο χωράφι, ήρθα πάλι στην πραγματικότητα(όπου και έμεινα ως το τέλος) και αυτό δεν μπορώ να πω ότι βοήθησε.

 

Δεν ξέρω, ίσως να ήθελα πιο έντονους συμβολισμούς (οι οποίοι νομίζω θα μπορούσαν να ενισχυθούν με το φανταστικό στοιχείο)… η πραγματικότητα ήταν πολύ μπροστά για να μπορέσει να φύγει το μυαλό μου από την ιδέα ‘είναι ένα απλό μπαρ’ και να νιώσω την ιστορία καλύτερα. Ίσως να ευθύνεται και το μικρό της μέγεθος γι’ αυτό.

 

ΥΓ1: Ο τίτλος είναι ωραίος, αλλά δεν ξέρω αν πολυκάθεται με την ιστορία. Άλλωστε, τα παπούτσια του πεθαμένου είναι ένα στοιχείο που φαίνεται πως έχει να κάνει κυρίως με τον άλλο άντρα.

 

ΥΓ2: Η είσοδος μού φάνηκε πολύ καλή.

[aScannerDarkly]

Πού το θυμήθηκες αυτό;

 

Λοιπόν, το σκηνικό έχει να κάνει με μια, ας το πούμε southern gothic, ιδέα μου για μια "αμαρτωλή πόλη", όπου μαζεύονται, άγνωστο πώς, διάφορα ρεμάλια και άλλοι βασανισμένοι. Τριγυρνάνε αρκετά στο μυαλό μου σε σχέση με αυτή την ιδέα, αλλά δεν έχω ξανακάτσει να γράψω πάνω σε αυτό.

 

Έχω και ταιριαστή

[Drake Ramore]

Μου άρεσε!

Όχι τόσο για αυτό που ήδη είναι (που είναι αρκετά καλό) αλλά για τις προοπτικές που ανοίγει. Δεν ξέρω για ολόκληρο βιβλίο, αλλά μια νουβέλα την σηκώνει άνετα.

 

Τεχνικά είναι μια χαρά. δεν υπάρχει κάτι που να ξενίζει ή να χτυπάει άσχημα στο μάτι.

[manstredin]

Λοιπόν, μου άρεσε η ατμόσφαιρα, οι μυρωδιές, οι περιγραφές, η έξυπνη ιδέα, οι ατάκες καθώς και το γεγονός ότι όλα αυτά χώρεσαν σε ένα τόσο μικρό φλασάκι. Εξαιρετικό δείγμα.

Υπήρξαν δύο σημεία όμως που με χάλασαν.

Το σημείο: «Τα λεφτά δεν ήταν και πάρα πολλά, έβαλα ό,τι είχα κι εγώ και αγόρασα ένα δαχτυλίδι. Το κοίταξε καλά καλά και μου το έδωσε πίσω. “Πού το βρήκες αυτό?” με ρώτησε. “Κράτα το να το δώσεις σε κάποια άλλη. Δεν είναι για μένα”». Εδώ είδα κι έπαθα να καταλάβω ότι μιλάς για την αντίδραση της Λουσίντα. Ίσως αν γίνει πιο ξεκάθαρο με ένα "Εκείνη το κοίταξε καλά-καλά..."; Επίσης, λιγάκι απογοητεύτηκα με το τέλος. Και για να είμαι πιο ακριβής, δεν εννοώ τις μαργαρίτες-μια χαρά εικόνα έπλασες-αλλά το δεύτερο μισό της τελευταίας πρότασης "...γιατί αλήθεια, όπως και να το δεις, δεν είμαι καλός άνθρωπος". Ενώ παίζεις με μια τόσο δυνατή φράση στο πρώτο μισό της πρότασης, μετά, κατά τη γνώμη μου, είναι περιττό να δώσεις περαιτέρω διευκρίνιση. Ήδη έχω καταλάβει από πιο πριν πως το μπαρ δεν μαζεύει και τον καλύτερο κόσμο . Τελευταίο και ψιλούτσικο, τα αγγλικά ερωτηματικά. Γιατί να υπάρχουν εκεί και να χαλάνε την συνολική εικόνα;

 

[Guest Anime_Overlord]

Πικρό και βασανιστικό ... με την καλή έννοια.

Εδώ τώρα τίθεται το ερώτημα πόσο πραγματικά κακός άνθρωπος είναι, μιας που φαίνεται να τον έχει πιάσει ο καημός για ότι έκανε. Ένας πραγματικά κακός δεν θα είχε συμπόνοια ή τύψεις για τις πράξεις του. Οπότε είναι κάτι το ενδιάμεσο. Που τον κάνει αυτόματα πολύ πιο μίζερο από το να είχε πιάσει τις άκρες, μιας που δεν ξεχωρίζει σε κανέναν από τους δύο πόλους και έχει να τον τυραννάνε και οι δύο.

Edited February 13, 2010 by Anime_Overlord

[aScannerDarkly]

Επίσης, λιγάκι απογοητεύτηκα με το τέλος. Και για να είμαι πιο ακριβής, δεν εννοώ τις μαργαρίτες-μια χαρά εικόνα έπλασες-αλλά το δεύτερο μισό της τελευταίας πρότασης "...γιατί αλήθεια, όπως και να το δεις, δεν είμαι καλός άνθρωπος". Ενώ παίζεις με μια τόσο δυνατή φράση στο πρώτο μισό της πρότασης, μετά, κατά τη γνώμη μου, είναι περιττό να δώσεις περαιτέρω διευκρίνιση. Ήδη έχω καταλάβει από πιο πριν πως το μπαρ δεν μαζεύει και τον καλύτερο κόσμο . Τελευταίο και ψιλούτσικο, τα αγγλικά ερωτηματικά. Γιατί να υπάρχουν εκεί και να χαλάνε την συνολική εικόνα;

 

 

Ευχαριστώ και πάλι που το ξεθάψατε και για τα σχόλιά σας. Για το τέλος, θυμάμαι ότι κι εγώ είχα έναν ενδοιασμό, μήπως η τελευταία φράση μοιάζει απλοϊκή, ή υπερβολικά επεξηγηματική, αλλά το αίσθημα που ήθελα να δώσω είναι αυτό ακριβώς που περιγράφει ο AnimeOverlord. Άλλο να είναι καθίκι και να μην τον ενδιαφέρει κι άλλο να έχει την αυτογνωσία να φτάσει σε μια τέτοια διαπίστωση, που, σύμφωνα με τη φιλοδοξία μου, θα δώσει ένα πολύ πιο πικρό συναίσθημα στην ιστορία. Αυτός τουλάχιστον ήταν ο στόχος μου.

Όσο για τα ερωτηματικά, παλιές αμαρτίες. Τις έχω θάψει κι εγώ.

 

Χαίρομαι πάντως που ασχοληθήκατε, γιατί είναι ένα από τα παλιά μου κείμενα που με είχαν ικανοποιήσει πραγματικά με το αποτέλεσμα.