Επετειακός Διαγωνισμός Σύντομης Ιστορίας - 8άδα

[Sonya]

 

Namris, ο σχολιασμός τα 'σπασε! Μπήκα κι εγώ να κάνω "σοβαρή" κριτική και ψηφοφορία και μου 'κανες την διάθεση χώρα των θαυμάτων. :Ρ Τεσπα, θα προσπαθήσω κι εγώ να κάνω την "κριτική" μου, γνωρίζοντας ότι θα είναι μίλια κατώτερη απ' την δική σου. Η μόνη μου πρωτοτυπία είναι ότι θα ξεκινήσω από κάτω προς τα πάνω:

 

Μιχάλη: ξέρω ότι είσαι φαντάρος, αλλά αυτό ήταν πολύ κατώτερο του ταλέντου σου. Υποθέτω ότι το έγραψες σχετικά βιαστικά, χωρίς να του δώσεις τον χρόνο που ίσως να το έκανε καλύτερο. Προς το παρόν και γι αυτόν τον διαγωνισμό, βολέψου με την σάπια ντομάτα. :Ρ

 

Ναρουάλις: μου άρεσε πάρα πολύ, παρά την τέταρτη θέση που του δίνω. Είχε χιούμορ, κυνισμό, ωραία γραφή, όλα όσα μ' αρέσουν. Η ατυχία σου έγκειται στο ότι συναγωνίζεσαι συγγραφικούς γίγαντες. Δεν έχω να κάνω καμία παρατήρηση, μου άρεσε απ' όλες τις απόψεις, απλά μου άρεσαν λίγο περισσότερο τα παρακάτω.

 

Ντίνο: τα 'σπασες. Λάτρεψα τις εκφάνσεις του μίσους και της αγάπης και μέχρι σχεδόν το τέλος έψαχνα να βρω τον παλμό και να τον δέσω με την ιστορία. Σημειωτέον, δεν είμαι φαν της επιστημονικής φαντασίας.

 

Παρατηρητή: ανακοινώνω περιχαρής ότι ο Pratchett θα ήταν περήφανος για σένα. Το χιούμορ είναι διακριτικό και βασίζεται περισσότερο σ' αυτά που δεν λες και λιγότερο σ' αυτά που λες. Το αγάπησα, γέλασα κι έγινα ρόμπα ξεκούμπωτη σ' όσους με άκουσαν. Ανάπτυξέ το κι άλλο. Θέλω ν' ακούσω τα βουνά να τραγουδούν στη διαπασών.

 

And the Oscar goes to...

 

ΚΙΑΡΑ! Αγάπη μου, κάθε σου ιστορία είναι ένα ταξίδι γεμάτο εικόνες, πηγαία συναισθήματα, φαντασία, δεν έχω τι άλλο να πω. Ρησπέκτ στην μεγάλη παραμυθού.

[DinoHajiyorgi]

My 50 cents:

 

Σε τυχαία σειρά...

 

Τικ-Τοκ της naroualis

 

Δεν μπορώ να πω πολλά, κι αν έλεγα, όλα καλά θα ήταν. Ήταν δυνατό η Ευθυμία να μας καταπλήξει με την μοναδική, άρτια γραφή της; Μας πιάνει όμως πάντα στα πράσα με το σαρδόνιο χιούμορ της. Η ιστορία της πραγματεύεται κάτι πέρα για πέρα αληθινό και ανθρώπινο, και παρά την τραγικότητα του είναι ξεκαρδιστικά απολαυστικό. Ειδικά η εμφάνιση του οράματος «έγραψε».

 

Έβδομη Νυχτερινή της Nienor

 

Δυνατή, συγκινητική γραφή. Πανέμορφες περιγραφές τοπίων, χαρακτήρων και παθών. Ρομαντισμός και πίκρα. Το «έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα» δεν ανήκει στο σύμπαν της σκοτεινής Nienor. Υπέροχο μεν… αλλά θα το πω κι εδώ: Το ταλέντο της Κιάρας δεν αμφισβητείται. Σε κάθε όμως διαγωνισμό flash fiction ή write-off ή δεν ξέρω τι άλλο, θα καταφεύγει ασφαλώς σε αυτόν τον ένα κόσμο που έχει επιμελώς πλάσει; Κανένα βήμα πιο έξω, σε κάτι άλλο, για να μας ξαφνιάσει;

 

Η Αποστολή του Nihilio

 

Εκτός κι αν το μήνυμα στο τέλος θα έπρεπε να με προ-ιδεάσει για τη φύση του αντικειμένου στο οποίο εισήλθαν, είμαι τελείως στο σκοτάδι. Είναι μεν κατόρθωμα η γραφή του διηγήματος στις συνθήκες που βρέθηκε ο συγγραφέας, το πολύ να πω πως έδωσε μια περιπετειώδη ιστορία γεμάτη διαστημική δράση. Στην εισαγωγή μας άνοιξε και την όρεξη για κάποιον χαμένο πολιτισμό, αλλά ούτε αυτό το κύριο πιάτο είδαμε. Κάπου ο παλμός παραμένει ανερμήνευτος.

 

Ο Φλογομάτης και η Καρδιά των Τραγουδιστών Βουνών του Παρατηρητή

 

Ξεκινώντας να το διαβάσω ανησύχησα. Έμοιαζε μια ακόμα από τις συνήθεις συμμετοχές «δεν έχω κάτι καλό γι αυτό κάνω διήγημα την γραφή για τον διαγωνισμό κλπ». Δεν είναι όμως έτσι. Κατ’αρχήν έχουμε τον παλιό μας γνώριμο τον Φλογομάτη, guest star τον Θούλη, και μια συλλογή από απίστευτους και αστείους χαρακτήρες που συνθέτουν άλλο ένα τρομερό παραμύθι. Κι εκεί που τελειώνοντας έλεγα πως η ιστορία στέκει χωρίς τον διαγωνισμό των παραμυθάδων στην ιστορία, να’τος ο Ντέμης να με διορθώσει με την μοναδική γκαντεμιά του.

[Celestial]

Δεν θα αναφερθω στη γραφη και το υφος κτλ γιατι ολοι σας ξερετε να γραφετε πολυ καλα ας πιασω λοιπον τις ιστοριες...

 

Τικ-Τοκ της naroualis

Μου θυμησες το "τρεχει με ενα σανδαλι" απο τη ζωη του μπραιαν. η ιδεα ανηκει στην περπατημενη μεν αλλα πολυ ομορφη αποδωση, αν και ο παλμος δεν παιζει κεντρικο ρολο μου αρεσε.

 

Η Αποστολή του Nihilio

Καλη ιδεα, εχει τη δραση του που σε κραταει, αλλα ρε συ το σκοτωνεις με το τελος, αφηνεις πολλα στον αερα...

 

Ο Πλανήτης της Αγάπης του DinoHajiyorgi

Πολυ καλη αποδωση του παλμου σαν κεντρικο θεμα, επισεις πολυ καλη αποδωση του τσακωμενου ζευγαριου και το πως ο καθε ενας διαστρευλωνει τα γεγονοτα για να εντεινει το "τσακωμο", ωραια και η αντιμετωπιση των ρομποτ πανω στη κριση, ο ασιμωφ θα τη χαιροταν ιδιεταιρα πιστευω την ιστορια σου

 

Ο Φλογομάτης και η Καρδιά των Τραγουδιστών Βουνών του Παρατηρητή

Ωραια ιστορια, καλοι και ευρηματικοι χαρακτηρες, αλλα μου αφησε ενα συναισθημα οτι "ετρεχες" θα ηθελα να τη διαβασω σε μια χαλαρη βερσιον της, να ειναι λιγοτερο σαν απαρυθμηση γεγονοτων και ποιο πολυ ιστορια.

 

Έβδομη Νυχτερινή της Nienor

Το τι μου αρεσε το ξερεις ( τα γραψαν και οι αλλοι αλωστε ) οποτε θα περιοριστω στο "θαψιμο"...

Βασικα το μονο που ισως δε μου αρεσε ειναι οτι ειναι μια υπεροχη αφηγηση μιας ομως περπατημενης ιστοριας, ναι ο κοσμος και η γραφη σου τη κανουν μαγικη μεν, αλλα η ιστορια απο μονη της δεν ειναι.

[Nihilio]

Το πρόβλημα αρχίζει όταν ακούνε τον παλμό, όπου μου δίνεις την αίσθηση ότι είχες μεγαλύτερο άγχος από το ίδιο το πλήρωμα. Ή ότι έπρεπε να καταθέσεις τη δήλωση για το κτηματολόγιο και τέλειωσες το διήγημα άρον-άρον για να προλάβεις να πιάσεις καλή σειρά.

Ή ότι απλά είχα 4 ώρες για να τη γράψω όλη σε ένα internet cafe στην παραμεθώριο. Η αρχική ιδέα σήκωνε άλλες 1000+ λέξεις με την εξερεύνηση του κύβου (και ναι, το Hellraiser σκεφτόμουν, και όχι, τα χειρόγραφα είναι άχρηστο technobabble...)

 

Ευελπιστώ να διαβάσω εγκαίρως τις συμμετοχές

[Electroscribe]

Και τα δικά μου 2 eurocents (με τη σειρά που εμφανίζονται οι ιστορίες στη λίστα συμμετοχών του διαγωνισμού):

 

 

 

Τικ-Τοκ, της naroualis

----------------------

Ο κυριούλης με τη Μελπομένη του, είναι μεγάλο χάιλαιτ. Η υπόλοιπη ιστορία είναι διασκεδαστική, αλλά όχι τόσο ειρωνική/καυστική όσο θα ήθελα. Μοιάζει έτοιμη να αντιπαραθέσει τη θεωρία του δόγματος με την πράξη της καθημερινής ζωής, αλλά δεν το κάνει. Μοιάζει έτοιμη να παρουσιάσει μερικούς γραφικούς και αξέχαστους χαρακτήρες, αλλά δεν το κάνει. Μπορεί να έχω καλομάθει από τις άλλες ιστορίες σου και να περιμένω κάθε φορά κάτι εκπληκτικό, αλλά αυτή εδώ μου φάνηκε λιγότερη καλή απ' ότι θα μπορούσε να είναι. Όχι όπως θα την έγραφα εγώ. Όπως θα την έγραφες εσύ.

 

 

Η Αποστολή, του Nihilio

-----------------------

Παρά τα ελαττώματά του, ήταν πολύ ευχάριστο στην ανάγνωση. Προσωπικά, το techno-babble που θέλησε να δώσει την ατμόσφαιρα "σκληρής" ΕΦ δούλεψε για μένα (όχι ότι δεν κατάλαβα ότι είναι techno-babble, αλλά ήταν σωστά δομημένο κι όχι υπερβολικό ή ελλιπές). Οι χαρακτήρες δεν είχε φοβερό βάθος, αλλά δεν ήταν και καρικατούρες. Σ' αυτό το μέγεθος κείμενου, δε χρειάζεται κάτι παραπάνω. Αλλά το τέλος είναι μικρό, προχειρογραμμένο και ακατανόητο. Και νομίζω ότι η γενήτρια αλμάτων έχει προβλήματα. Αφενός αυτό που επισημάνθηκε (ότι δε θα το ρώταγε κανείς τελευταία στιγμή αν παίζει μαζί με την ασπίδα), αφετέρου να εξηγηθεί γιατί να μην κάνουν ένα άλμα προς το τέλος της ζώνης αστεροειδών κι από κει και πέρα να συνεχίσουν με την ασπίδα ως το τέλος της (μαντεύω μια εξήγηση, αλλά δεν υπάρχει στο κείμενο).

 

 

Ο Πλανήτης της Αγάπης, του DinoHajiyorgi

----------------------------------------

Αν ήμουν καθηγητής σε σεμινάριο συγγραφής, θα το έδινα στους μαθητές μου να το διαβάσουν. Δεν θα χρειαζόταναν τους εξηγήσω τίποτε. Η σκέψη του Ντίνου για το πώς ξεκίνησε από ένα (κατά γενική ομολογία) προβληματικό θέμα και βήμα-βήμα σχεδίασε το σκηνικό, τους χαρακτήρες και την πολοκή του, και μετά τα χώρεσε όλα μέσα σε τόσο λίγες λέξεις, όχι μόνο είναι ορατός στη δομή του κειμένου, αλλά αποτελεί και υποδειγμα για μας τους λιγότερους προικισμένους. Να το σχολιάσω, δε μπορώ. Μόνο να το μελετήσω και να διδαχθώ.

 

 

Ο Φλογομάτης και η Καρδιά των Τραγουδιστών Βουνών, του Παρατηρητή

-----------------------------------------------------------------

Άξιο σήκουελ στο Θούλη, το είδος της ιστορίας που κάνει τον αναγνώστη να χαμογελά ανόητα και του φτιάχνει τη μέρα. Αν παρακάμπτεις το θέμα, όπως είπα, το κάνεις με τόσο χαριτωμένο τρόπο και τόσο τακτ, που εγώ τουλάχιστον είμαι αναγκασμένος να σε συγχωρήσω. Δυστυχώς, στο σημείο της κλοπής υποπτεύομαι ότι συνειδητοποίησες πως σου έμειναν λίγες λέξεις και δε θα σε φτάσουν για να τελειώσεις την ιστορία. Και αρχίζεις να βιάζεσαι. Κι από το σημείο που ο Φλογομάτης είναι στο μπουντρούμι και μετά, τρέχεις και δίνεις επιγραμματικά τα γεγονότα, σαν περίληψη. Στρώσου, λοιπόν, και δώσε μας τη φουλ βερσιόν του παραμυθιού, να μη νιώθουμε στερημένοι.

 

 

Έβδομη Νυχτερινή, της Nienor

----------------------------

Το άφησα τελευταίο όταν διάβαζα τις 5 ιστορίες, ξέροντας πως θα ήταν απολαυστική εμπειρία, ανεξάρτητα από το περιεχόμενό του. Και είχα δίκιο. Η πλοκή όντως δεν είναι και πολύ πρωτότυπη ή ενδιαφέρουσα (αν και η ιδέα της "μάντισσας" που της δίνεται η χάρη να ακούει την καρδιά του αγαπημένου της κάθε στιγμή ήταν κάτι νέο και πολύ όμορφο για μένα). Προσωπικά, δε με ενόχλησε αυτό τόσο, όσο η παθητική φύση των "Σαλεμένων". Όπως και στο "Κρίμα της Γαζίας" (βλεπε "Θρύλοι του Σύμπαντος"), δε βλέπω τι το (λογοτεχνικά) ενδιαφέρον έχει ένα είδος μάγισσας που δε ζει τη ζωή του, αλλά την υφίσταται. Μια ιστορία στην οποία κάποιος παλεύει να σταματήσει αυτό που ξέρει ότι θα συμβεί, και δεν τα καταφέρνει, την καταλαβαίνω. Κι ας μην είναι πρωτότυπη. Μια ιστορία στην οποία ο πρωταγωνιστής ξέρει ότι κάτι θα συμβεί και αυτό απλά συμβαίνει, ε...

Edited September 6, 2008 by Electroscribe

[aScannerDarkly]

Οι νικητές των προηγούμενων διαγωνισμών στάθηκαν επάξια στο ύψος τους και απέδειξαν ότι δικαίως βρίσκονται σε αυτή τη θέση. Και παρόλο που είχαμε τέσσερις καρδιές σε σύνολο πέντε ιστορίες, ήταν όλες του εντελώς διαφορετικές.

 

 

Ο πλανήτης της αγάπης: Αν δε γνωρίζεις το συγγραφέα, ο τίτλος θα προετοίμαζε για κάτι εντελώς ξενέρωτο (θυμίζει πλοίο της αγάπης, ξέρετε...). Κάθε άλλο όμως, τούτο εδώ με συγκίνησε πάρα πολύ. Μια άριστη απεικόνιση των αντιφατικών συναισθημάτων που προκαλούν συχνά οι έντονες σχέσεις, σε βαθμό που όσο αγαπάς κάποιον άλλο τόσο να τον μισείς, ανάλογα με το τι μέρα ξημερώνει (ή πώς χτυπάει η καρδιά του Γκούγιε - καταπληκτικό έυρημα). Love, hate, love που έλεγε κι ένας μακαρίτης..

 

Έβδομη νυχτερινή: Μπορεί να μην συμβαίνουν πολλά, αυτό όμως δε σημαίνει ότι κάτι λείπει από αυτή την ιστορία. Αριστοτεχνική γραφή, πίστευα ότι αν κοιτούσα έξω θα χιόνιζε και μπροστά μου θα εμφανιζόταν ένα μεγάλο τζάκι και μια μάγισσα να λέει παραμύθια. Αλήθεια δεν έχω να πω κάτι παραπάνω. Μπορεί να είστε εντελώς διαφορετικοί συγγραφείς, και προφανώς δεν κάνω συγκρίσεις, αλλά αυτό που μου έρχεται να πω είναι κάτι που με έκανε πρώτα να σκεφτώ ο Faulkner. Και συνταγή ομελέτας να έγραφε μπορεί να σε κάνει να δακρύσεις. Κάτι τέτοιο πιστεύω ότι έχεις το χάρισμα να κάνεις κι εσύ.

 

Τικ τοκ: Τρομερά διασκεδαστικό διήγημα, μου θύμισε Robert Sheckley. Ίσως το πρόβλημά του να είναι ότι είναι απλώς διασκεδαστικό, αλλά πραγματικά πέρασα καλά διαβάζοντάς το. Σε οποιοδήποτε άλλο διαγωνισμό θα κέρδιζε άνετα, εδώ όμως έχει φοβερό ανταγωνισμό.

 

Ο Φλογομάτης και η καρδιά των Τραγουδιστών Βουνών: Αν υπήρχε μια μονάδα μέτρησης της ποσότητας φαντασίας που περιέχει ένα διήγημα, και το μέσο διήγημα στους διαγωνισμούς περιέχει μία μονάδα, ας την ονομάσουμε Φου, τα δικά σου περιέχουν είκοσι. Η μόνη παρατήρηση που έχω να κάνω, είναι ότι η φαντασία σου τρέχει τόσο, που τρέχει μπροστά από το πληκτρολόγιό σου. Έτσι παραθέτεις συνέχεια ένα σωρό θαυμαστά γεγονότα και ξεχνάς να φροντίσεις λίγο τη γραφή σου, καμιά περιγραφή, καμιά παύση, κανένα στολιδάκι. Από την άλλη, όλα αυτά είναι και θέμα προσωπικού ύφους, και το τελικό συμπέρασμα είναι ότι έγραψες μια πάρα πολύ ευφάνταστη και πάρα πολύ διασκεδαστική ιστορία.

 

Η Αποστολή: Γνωρίζοντας τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκε, δεν έχει νόημα να μιλήσω για κάποια ελαττώματα τα οποία σαφώς και δε θα υπήρχαν αν είχες γράψει σαν άνθρωπος. Πάντως το πρώτο κομμάτι είναι πολύ ζωντανό, δημιουργεί την απαραίτητη αγωνία για την έκβαση της επιχείρησης, απλά, ξέρεις, στο τέλος, όταν το πλοίο βρίσκεται where no one has gone before, περίμενα κάτι περισσότερο.

Edited September 9, 2008 by aScannerDarkly

[kitsos]

Μερικά σχόλια για τις εδώ ιστορίες. Η σειρά είναι τυχαία.

 

Για αρχή ένα μεγάλο μπράβο στον Nihilio που παρά το δύσκολο της εποχής τίμησε με την παρουσία του το διαγωνισμό αλλά και σε όλους εσάς που γράψατε αυτές τις πολύ καλές ιστορίες.

 

 

 

Τικ-Τοκ της naroualis

 

Απίθανο. Είναι ίσως το πιο χαρουμενιάρικο που έχεις γράψει τελευταία για διαγωνισμό (μετά το ψυχοπλάκωμα με τον Όσκαρ). Όμορφο καυστικό και όσον αφορά τις θρησκευτικές έριδες πολύ εύστοχο. Το όραμα του σαμάνου είναι η φριχτή καθημερινή πραγματικότητα κάθε Ελληνίδας.

 

Η Αποστολή του Nihilio

 

Μια αποστολή καταδικασμένη σε αποτυχία. Δοσμένη όμορφα σε πρώτο πρόσωπο. Το ύφος είναι σοβαρό ενώ η αγωνία κορυφώνεται όμορφα στη σκηνή με τους μετεωρίτες / αστεροειδείς.

 

 

Ο Πλανήτης της Αγάπης του DinoHajiyorgi

 

Τι να πει τώρα κανείς. Ιδέα υπέροχη. Γραφή δυνατή, μαγνήτης. Κάθε γραμμή που κατεβαίνεις νιώθεις όλο και πιο πολύ το μίσος του ενός ήρωα για τον άλλο και στο τέλος την αγάπη που τους ενώνει. Έχω την ίδια αγωνία με τα ρομπότ. Έτσι και η διάσωση έρθει νύχτα θα γίνει της τρελής.

 

Ο Φλογομάτης και η Καρδιά των Τραγουδιστών Βουνών του Παρατηρητή

 

Άλλη μια περιπέτεια του φίλου μας του Φλογομάτη. Πρόκειται για μία αναζήτηση στον παραμυθένιο κόσμο που γεννήθηκε στο μυαλό του συγγραφέα και που τόσο όμορφα μας εξιστορεί. Είναι νομίζω περιττό να τονίσω πως ο Ντέμης είναι όλα τα λεφτά. Στην τελευταία του εμφάνιση πέθανα στα γέλια. Οι μίνι ιστορίες που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του κειμένου θα μπορούσαν να είναι από ένα ολόκληρο παραμύθι η κάθε μια τους.

 

Έβδομη Νυχτερινή της Nienor

 

Νομίζω πως το συγκεκριμένο πρέπει να τεθεί εκτός διαγωνισμού γιατί δεν είναι διήγημα. Είναι ποίηση. Κάποιος πρέπει να πει επιτέλους στην συγγραφέα πως δεν μπορεί να κάνει του κεφαλιού της σε κάθε διαγωνισμό. Όταν θα μαζέψει όλες τις ιστορίες της σε ένα βιβλίο ας το ονομάσει ανθολογία ποίησης. Α μα πια! Αυτά.

[mman]

Έβδομη Νυχτερινή της Nienor

 

Νομίζω πως το συγκεκριμένο πρέπει να τεθεί εκτός διαγωνισμού γιατί δεν είναι διήγημα. Είναι ποίηση. Κάποιος πρέπει να πει επιτέλους στην συγγραφέα πως δεν μπορεί να κάνει του κεφαλιού της σε κάθε διαγωνισμό. Όταν θα μαζέψει όλες τις ιστορίες της σε ένα βιβλίο ας το ονομάσει ανθολογία ποίησης. Α μα πια!

 

Καλό. Δηλαδή καλό! Όσο και το διήγημα ποίημα!

[Naroualis]

Να πω καταρχήν ότι τα σχόλιά μου έγιναν χωρίς να λάβω υπόψη μου τα σχόλια των υπολοίπων. Είναι ο μόνος τρόπος για να ψηφίσω απερίσπαστη (και όχι, βιαστικοΘοδώρες, δεν είναι μομφή για το σχολιασμό των ιστοριών πριν λήξει η ψηφοφορία, γιατί τα έχω διαβάσει όλα τα σχόλια, απλά δεν τους έδωσα καμμία σημασία όσο έκανα τις παρατηρήσεις μου). Τα σχόλια θα αναρτηθούν και στα αντίστοιχα τόπικ.

 

 

 

Δεύτερον, ευχαριστώ τους προλαλίσαντες για τα σχόλιά τους και για τα καλά τους λόγια και προτείνω να υποχρεωθεί ο Ναμρίς να γράφει από ένα χιουμοριστικό σχόλιο σε κάθε ιστορία που ανεβαίνει στη βιβλιοθήκη, επί ποινή αποκλεισμού και μπαν. Dain, κανόνισε να τον αναγκάσεις :Ρ. Και κάποιος να μου δώσει το τηλεκοντρόλ, γιατί από το θρόνο μου δεν το φτάνω, έβαλε διαφημίσεις και θέλω να δω τι έχει στο άλλο κανάλι. Και τα πατατάκια μου με γεύση Heinz κέτσαπ, παρακαλώ.

 

 

 

Ντίνος - Ο πλανήτης της αγάπης

 

 

 

Έξυπνη η ιδέα. Είναι όμως μερικά πράγματα που θα ήθελα παραπάνω. Ας πούμε μια δικαιολογία για ποιο λόγο η νύχτα αλλάζει το ρυθμό του παλμού, ίσως μια μικρή προσθήκη στο μύθο του Γκούγιε που διηγείται ο Ζότ. Νομίζω επίσης -και ναι, λοιπον, καταδικάστε με- ότι θα ήθελα μια νότα περισσότερη ανάπτυξη στο τέλος. Εντάξει, ξέρεις ότι δεν είμαι του χάπι έντ. Η μετατροφή τους μου προκάλεσε χαμόγελο.Πολύ φαλλική η σκηνή με το "μακρύ ξίφος" που ήθελε "να το μπήξει βαθιά στα σωθικά της". Δυο παρατηρήσεις, από αυτές που δε σου αρέσουν(:Ρ): Μιλάς κάπου για "το κέντρο του υπεδάφους", νομίζω ότι αυτή η φράση δε στέκει νοηματικά. Καλύτερα θα ήταν να γράψεις σκέτα "το υπέδαφος". Επίσης είναι ο Άλκων, του Άλκων; Όχι του Άλκωνα; Μιας και μοιάζει τόσο ελληνοπρεπές το όνομα, μήπως να το κρατούσες όσο πιο ελληνοπρεπές γινόταν;

 

 

 

Νίενορ - Έβδομη Νυχτερινή

 

 

 

Τι να πω και τι να λατρέψω εδώ. Πάλι με πάτησε με το ποδαράκι σου στο λαιμό και δε μπορώ να πάρω ανάσα... Παρατηρησούλες. Λες κάπου: "κι όπως τσουλούσαν αυτά πάνω στα νερά" αναφερόμενη στα καράβια. Μήπως να το άλλαζες με ένα "γλιστρούσαν"; Επίσης: "σταμάτησε να τρομπάρει αίμα στο σώμα του". Ανάξιο του υπόλοιπου κειμένου είναι αυτό το ρήμα...

 

 

 

Νιχίλιο - Η αποστολή

 

 

 

Καλά, τι κλιφχάνγκερ ήταν αυτό; Έτσι όπως το βλέπω η ιστορία είναι εντελώς στον αέρα. Εκεί που πραγματικά έπρεπε να ξεκινάει η δράση, εκεί μας το κόβεις; Αν δεν είναι έτσι τα πράγματα όπως τα κατάλαβα, τότε φοβάμαι ότι θα πρέπει να μου εξηγήσεις τι έγινε στο τέλος γιατί αδυνατώ να καταλάβω… Κάποιες παρατηρήσεις πάνω στη γραφή. Γενικά έχω την τάση να γράφω ολογράφως τα νούμερα σε λογοτεχνικά κείμενα. Δε λέω ότι θα το προτιμούσα κι εδώ, μιας και η πλοκή έχει αρκετά. Αλλά δε μου αρέσει που κάποια τα έχεις με νούμερο κι άλλα ολογράφως. Πχ. «Τρία μεγαχιλιόμετρα, με διακύμανση ένα κόμμα μηδέν πέντε," μου απάντησε. "Προειδοποίησε πάλι όταν φτάσουμε στο 60%». Ή γράψε «3 μεγαχιλιόμετρα, με διακύμανση 1,05» ή "Προειδοποίησε πάλι όταν φτάσουμε στο εξήντα τοις εκατό». Έτσι θα διατηρήσεις ένα ενιαίο ύφος. Ένα σχόλιο ανάξιο λόγου, αλλά δεν κρατιέμαι να μην το κάνω: όλα τα ονόματά σου -εντάξει, εκτός από δυο τρία- έχουν μέσα στο συνδυασμό γραμμάτων τρ ή ρτ. Κόλλημα, τυχαίο ή εξεπίτηδες; Ένα λαθάκι, λες στην αρχή “ως αρχαιοπλανητολόγος” καλύτερα γενική, «ως αρχαιοπλανητολόγου». Επίσης η φράση «ολόχρυσο κυβικών σκάφος τιτάνιων διαστάσεων» θέλει διόρθωση.

 

 

 

Παρατηρητής-Ο Φλογομάτης κι η Καρδιά των Τραγουδιστών Βουνών

 

 

 

Καταρχήν, η παρωδία των συμμετεχόντων είναι εξαιρετική και υποκλίνομαι μουσιού εις το τάλαντόν σας. Κι επίσης και στο πλάσιμο όλων αυτών των υπέροχων δέντρων, που με κάνανε να σκυλιάσω από τη ζήλια μου (Τώρα θα δεις, όλο κουσούρια θα βρω την ιστορία, θα σι καταπουντίσου…) Ο πρήγκιψ Φάλογος που ήτανε και κουφός με έκανε να γελάσω τόσο που ξεκόλλησε το σαγόνι από τη θέση του. Και δε συνεχίζω, ούτε καν για να αναφέρω το Ντέμη, διότι θα μας πάρει το πρωί. Θα συμφωνήσω με τους προλαλίσαντες ότι από ένα σημείο κι ύστερα τρέχεις, αλλά δεν είμαι και τελείως σίγουρη ότι δε μου άρεσε το τρέξιμο αυτό. Προτιμώ τις ιστορίες που μου δίνουν τη δυνατότητα να πλάσω εγώ τις εικόνες με το μυαλό μου. Όποια και αν είναι η κατάταξη των υπολοίπων ιστοριών, η δική σου είναι σίγουρη στην κορυφή.

 

 

 

Και μια συμβουλή, αν δε γίνομαι πολύ τολμηρή: ξεκόλλα από τους ξεκοιλιασμένους εκδότες και γράψε 100,000 λέξεις με το Φλογομάτη. Θα γίνεις φίρμα σε ντε-τε.

[Oberon]

προτείνω να υποχρεωθεί ο Ναμρίς να γράφει από ένα χιουμοριστικό σχόλιο σε κάθε ιστορία που ανεβαίνει στη βιβλιοθήκη, επί ποινή αποκλεισμού και μπαν. Dain, κανόνισε να τον αναγκάσεις :Ρ

 

Θα φροντίσω. Μόλις μου επιστρέψουν το μαύρο μανδύα από το καθαριστήριο και τη μασέλα με τους μυτερούς κυνόδοντες από τον οδοντίατρο.

 

Στο μεταξύ δεν έχω ακόμα τελειώσει με την ανάγνωση των ιστοριών. Ελπίζω ως αύριο να προλάβω.

[nikosal]

Επίσης: "σταμάτησε να τρομπάρει αίμα στο σώμα του". Ανάξιο του υπόλοιπου κειμένου είναι αυτό το ρήμα...

 

Το δεύτερο πράγμα που ήθελα να της πω, στις παρατηρήσεις που θα γράψω. Απορώ που μας πέταξε την τρόμπα μέσα...

[DinoHajiyorgi]

Το δεύτερο πράγμα που ήθελα να της πω, στις παρατηρήσεις που θα γράψω. Απορώ που μας πέταξε την τρόμπα μέσα...

Τι έγινε; Μπήκε ο nikosal;!!!

[trillian]

Όπως είπα και στο τόπικ των αποριών, δίνεται νέα προθεσμία μέχρι 14/9.

 

Τελευταία ευκαιρία να καταθέστε τον οβολό σας!

[trillian]

Για να δούμε κι από δω λοιπόν τι έγινε

 

Μπορεί να είχαμε λιγότερες ιστορίες, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι τα πράγματα ήταν εύκολα...

 

Και εξηγούμαι ευθύς αμέσως:

 

5η θέση

Η Αποστολή του Nihilio, με 28 βαθμούς

 

4η θέση

Ο Φλογομάτης και η Καρδιά των Τραγουδιστών Βουνών του Παρατηρητή, με 56.

 

3η θέση

Τικ-Τοκ της naroualis, με 64

 

και μετά.... εχμ. Το χάος :tongue:

 

2η-1η θέση

Ο Πλανήτης της Αγάπης του DinoHajiyorgi

και

Έβδομη Νυχτερινή της Nienor,

με 76 βαθμούς...

 

Ναι, καλά ακούσατε: Ισοπαλία!

 

Τι να κάνει λοιπόν ο ταπεινός διοργανωτής;

 

Αχα, λέω. Θα μετρήσω ποιος έχει πάρει τις περισσότερες πρώτες θέσεις!

 

Μούμπλε μούμπλε, τόσες από δω, και χμμμ - αμ δε. Άλλες τόσες κι από κει... Φτου. Μηδέν εις το πηλίκο.

 

Οπότε λέω να πάρω τη βοήθεια του κοινού: Να συνεχίσω πιο κάτω ή να σταματήσουμε εδώ και να μοιράσουμε την πρώτη θέση;

[Παρατηρητής]

Προτείνω να αφήσουμε τον Ντίνο και την Κιάρα για Εφτά Νυχτερινές στον Πλανήτη της Αγάπης να μονομαχήσουν για την τελική νίκη. Όλα τα όπλα επιτρέπονται!

 

Συγχαρητήρια σε όλους!

[Spock]

Εξαίσια ευκαιρία για write-off!

 

Συγχαρητήρια σε όλους όσους έγραψαν και στους νικητές, και στους δύο διαγωνισμούς!

[Nienor]

Συγχαρητήρια σε όλους τους συμμετέχοντες κι σας ευχαριστούμε πολύ όλους

 

Προτείνω να αφήσουμε τον Ντίνο και την Κιάρα για Εφτά Νυχτερινές στον Πλανήτη της Αγάπης να μονομαχήσουν για την τελική νίκη. Όλα τα όπλα επιτρέπονται!

 

Χα! Εγώ είμαι μέσα αν είναι κι ο Ντίνος και προτείνω να χρησιμοποιήσουμε το πληκτρολόγιο για όπλο

[kitsos]

Συγχαρητήρια σε όλους. Η ισοπαλία της πρώτης θέσης αποδεικνύει περίτρανα την πολύ καλή ποιότητα των ιστοριών. Ένα μεγάλο μπράβο στους δύο νικητές για την σταθερότητα που επιδεικνύουν.

[Naroualis]

Ν απω ότι δεν το περίμενα; Ε, δεν το περίμενα, να το είπα. (Όχι, αλήθεια δεν το περίμενα...) Όπως και να 'χει, μπράβο σας παιδιά. Και περισότερο γιατί βάλατε την Τριλ να ψάχνει ποιος έχει τις περισσότερες πρώτες θέσεις!

[nikosal]

Χεχε ούτε εγώ το περίμενα. Θα εξηγήσω στα τόπικ των διηγημάτων.

 

Συγχαρητήρια στους δύο νικητές. Ένα πολύ γενικό σχόλιο: Το θέμα ήταν δύστροπο και θα έλεγα, άχαρο. Οι συγγραφείς, κατά το μεγαλύτερο μέρος, μόνο από σπόντα το "πέρασαν" στο διήγημά τους. Ο κανόνας όμως είναι το θέμα να αποτελεί βασικό στοιχείο του διηγήματος, όχι δηλ. απλά κάποια στιγμή να αναφέρεται. Αλλά και πάλι, με το συγκεκριμένο θέμα, οι πέντε έκαναν ό,τι μπορούσαν και μπράβο τους.

[DinoHajiyorgi]

Χα! Εγώ είμαι μέσα αν είναι κι ο Ντίνος και προτείνω να χρησιμοποιήσουμε το πληκτρολόγιο για όπλο

 

Μέσα. Εγώ θα γράψω ένα...(γκριμάτσα) γυναικοκρατούμενο φάντασυ με μαυροφορεμένες μάγισσες που σπέρνουν πίσω τους κουφάρια αντρών(με αγάπη όμως), κι εσύ ένα σούπερ τέκνο σάϊ-φάϊ με διαστημόπλοια, ρομπότ, εξωγήινους και κάποιο κβαντικό παράδοξο!

Edited September 16, 2008 by DinoHajiyorgi

[Sileon]

Συγχαρητήρια στους δύο νικητές (!) και στους υπόλοιπους συμμετέχοντες!

 

Άντε, και του χρόνου!

 

 

Υ.Γ. Το..έπαθλο?

[DinoHajiyorgi]

Kαι μετά, ήρθαν (επιτέλους)...

Τα σχόλια του Nikosal!

[nikosal]

Στενές επαφές;

[DinoHajiyorgi]

Στενές επαφές;

Στενές-ξεστενές...που είναι τα σχόλια;

 

Συγχαρητήρια, με το ανωτέρω εμπνευσμένο σου σχόλιο, γιορτάζεις τώρα 2000 posts!