DinMacXanthi Posted September 5, 2008 Share Posted September 5, 2008 (edited) Όνομα Συγγραφέα: Κέλλης ΚωνσταντίνοςΕίδος: φαντασία - επιστημονική φαντασία - παραμύθι για μεγάλουςΒία; ΌχιΣεξ; ΌχιΑριθμός Λέξεων: 2038Αυτοτελής; ΝαιΣχόλια: edit 2009: Δημοσιεύτηκε στο "9" της Ελευθεροτυπίας, 15 Σεπτεμβρίου 2008. Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον mman και, μεταξύ άλλων, για τον νέο τίτλο Μια παλιά σκέψη που αποφάσισα να γράψω, δεν ξέρω αν θα σας αρέσει ή όχι, ελπίζω να σας δημιουργήσει συναισθήματα και να μπορείτε να δείτε τις εικόνες του στο μυαλό σας.Update: Υπάρχει και το ηχητικό της ιστορίας σε αυτό το topic. Edited October 3, 2013 by DinMacXanthi voice recording info added Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Equilibrium Posted September 6, 2008 Share Posted September 6, 2008 So υπιθέτω ότι θα θέλεις ένα κομμάτι από την γνώμη των άλλων οπότε here is my bit. Βαριέμαι πάρα πολυ τους εικονισμούς ειδικά όταν αυτοί είναι περαν των ενδιαφερόντων μου (και ναι τα 6χρονα κοριτσάκια που παίζουν ανέμελα, είναι πέραν των ενιαφερόντων μου) Μικρό σε μήκος αλλά επαρκές για το concept που θέλει να δείξει. Ο τρόπος μετάβασης από τον φανταστικό στον "πραγματικό" κόσμο είναι πολύ όμορφος, θεωρώ ότι επιδέχεται πολυς δουλείας για να γίνει τέλειο, αλλά από την άλλη τα περισσότερα πραγματα στη ζωή έτσι είναι. Την συγκεκριμένη τεχνική την έχεις ξαναχρησιμοποιήσει και μπορώ να πω ότι στο πρώτο διήγημα που την έιδα μου άρεσε περισσότερο ο τρόπος υλοποίησης, αν και εδώ και μόνο το γεγονός ότι το έστησες στο διάστημα σε φουτουριστικό περιβάλλον είναι αρκετό για να μου κεντρίσει το ενδιαφέρον. Δεν προσπαθείς να περάσεις κάποα φιλοσοφική αλήθεια αλλα απλά να στήσεις ένα όμορφο σκηνικό και να το γκρεμίσεις απότομα. Το καταφέρνεις!!! Τέλος ίσως το πιο αξιοπρόσεχτο χαρακτηριστικό του διηγήματος που σε κάνει αν όχι να το διαβάσεις μια ακόμα φορά αλλά να το αναλογιστείς είναι η σειρά με την οποία δεχόμσατε τις πληροφορίες και ότι παλιότερες πληροφορίες αποκτούν νόημα στο τέλος. Συγνώμη για το αδόμητο της παραγράφου, αλλά δεν έχω επαρκή χρόνο ώστε να το συντάξω καλύτερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted September 8, 2008 Author Share Posted September 8, 2008 Ευχαριστώ για τον κόπο σου να γράψεις κριτική. Και αυτούς που βρήκαν χρόνο και έκαναν τον κόπο να την διαβάσουν, και όλους αυτούς που επικοινώνησαν μαζί μου, πέρα από αυτό το ποστ για την ιστορία. Με πάνω κάτω την ίδια κριτική.Είναι μάλλον μια από αυτές τις ιστορίες που περισσότερο έχει ανάγκη ο συγγραφέας να την γράψει, παρά ο αναγνώστης να την διαβάσει. Δεν ξέρω γιατί συνηθίζω να ανεβάζω ανέτοιμες ή όχι "γινωμένες" ιστορίες. Μάλλον φαίνονται πιο χτυπητά τα σημεία που έχει ανάγκη μια ιστορία έτσι, και σε μένα κυρίως. Καλύτερα να κριτικάρουν τα λάθη, γιατί μετά ξέρεις τι φαίνεται πραγματικά να χρειάζεται διόρθωση. Η αρχή θέλει δουλειά, το 2ο ξύπνημα θέλει δουλειά, το ίδιο και η εξέλιξη... Όμως, η συγκεκριμένη ιστορία είναι ένας μισοτελειωμένος πίνακας για μένα. Αν έχεις δει ίσως σε ταινίες, ίσως σε κάποιο βιβλίο, τον ζωγράφο που τα έχει πάρει γενικά με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται, και αρπάζει τα πινέλα του και φτιάχνει..."κάτι" και στο τέλος έχει κι αυτός περισσότερη μπογιά πάνω του παρά στον πίνακα; Κάπως έτσι ένιωσα εγώ όταν το έγραφα. Έπειτα από μήνες αναγκαστικής αδράνειας και αποχής από το γράψιμο, σε μια απίστευτα φορτισμένη συναισθηματικά πνευματική κατάσταση, απέβαλλα όλο αυτό το frustration σε ένα διήγημα καθαρά ελεύθερης γραφής. Ήξερα γιατί θα έγραφα. Ένα υπολογιστικό πρόγραμμα φυλάει το αδρανοποιημένο μυαλό μιας γυναίκας όσο αυτή αργοπεθαίνει. Με αυτή την εικόνα, και την εικόνα ενός λουλουδιού που μετατρέπεται σε πεταλούδα, ξεκίνησα να γράφω με τα αυτιά μου να γεμίζουν από 3 soundtracks: The Fountain, The Assassination of Jesse James και The Atonement. "Δημιουργική Μελαγχολία" όπως έγραψα και στην Νιενορ για την Έβδομη Νυχτερινή. Αυτή η ιστορία ήταν καθαρά γραμμένη ύπο την επήρρεια αυτού του συναισθήματος. Δεν το διάβασα καν πριν το ανεβάσω. Αυτό θα γίνει αργότερα. Δεν ξέρω αν αρέσει σε άλλους αυτό το στυλ γραφής, δηλαδή το να το δώσεις ωμό στον κόσμο, αλλά για μένα δεν είναι προχειρογραμμένο. Είναι ένα στάδιο εξέλιξης του. Τα καλά σημεία ίσως να μην αναδεικνύονται και τα άσχημα δεν σβήνονται, όπως σε ένα επιμελημένο κείμενο, αλλά αυτό το χάος που υπάρχει και μέσα στην ιστορία (κάτι από Spirited Away και το Κινούμενο Κάστρο) διατηρείται και στον τρόπο γραφής. Όπως είπε και ο Βόνεγκατ, "Ήρθα να φέρω Χάος στην Τάξη σας". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted September 8, 2008 Share Posted September 8, 2008 Διάβασα το διήγημα σου και είπα να πω την γνώμη μου, και μετά…κοκάλωσα. Έπεσε τόση φιλολογία τελευταία στο φόρουμ για το ΤΙ ΕΣΤΙ ΚΡΙΤΙΚΗ, σωστή κριτική, λάθος κριτική, υποκειμενική, αντικειμενική, εξωγήινη κριτική που κομπλαρισμένος αισθάνθηκα πως μου είχαν απομείνει δύο επιλογές. Ή να μελετήσω όλα τα «δοκίμια» για να σπουδάσω πώς να λέω την άποψη μου ή να απέχω τελείως για να γλιτώσω. Ε, επιεικώς, άντε στον κόρακα! Θα συνεχίσω αυτό που ξέρω κι όποιου δεν του αρέσει ας ξινίσει τα μούτρα του. Μου άρεσε το διήγημα σου Dinosxanthi. Πρωτότυπο δεν είναι, υποψιάζομαι πως βρίσκομαι σε κάποια εικονική πραγματικότητα από νωρίς, κυρίως από τον διάλογο του κοριτσιού με τον πατέρα της. Είναι ένα μοτίβο που συναντούσα συχνά, σε καλές ιστορίες επιστημονικής φαντασίας, σε κόμικ, όπως Creepy κλπ. Γι αυτό που είναι όμως, είναι άψογα δοσμένο. Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να το γράψω εγώ, αν δηλαδή θα έβαζα το κορίτσι να ξυπνάει δύο φορές, γιατί στρεσαρισμένος για πλοκή και δράση δεν θα είχα την υπομονή, και κατάλληλη δημιουργικότητα, να πλάσω όλες αυτές τις θαυμαστές εικόνες που μας παρουσιάζεις. Τις απόλαυσα και δεν με κούρασαν να τις διαβάζω, μάλλον γιατί δεν βιαζόμουν να το τελειώσω. Φυσικά, μέχρι να μου το δείξεις, δεν ήξερα τι κρυβόταν πίσω από την εικονική πραγματικότητα. Και η ημερομηνία λήξης της ψευδαίσθησης όντως είναι αναπάντεχο και παγώνει το αίμα. Εκεί το τέλος σε αγχώνει καθώς το μέλλον της ηρωίδας είναι αβέβαιο. Και η ταυτότητα του σκελετού, καθώς την μαντεύουμε, έρχεται συγκινητική. Έχοντας πετύχει τόσα με την παρούσα μορφή του διηγήματος, τι θα μπορούσε να το κάνει καλύτερο; Δεν θα ήθελα να μπω στη συνήθεια να το κάνω αυτό αλλά θα σου πετάξω μια άποψη. Θέλει κάτι ανάμεσα στο κορίτσι και τον πατέρα, που να κάνει την απώλεια πιο τραγική. Π.χ. μια υπόσχεση που δεν θα εκπληρωθεί ποτέ. Ίσως ο πατέρας δεν θα έπρεπε να είναι μια απρόσωπη φωνή. Ίσως χρειαζόμαστε έναν διάλογο που να φανερώνει περισσότερα για το παρελθόν και τον χαρακτήρα του κοριτσιού. Ας είναι 6, μια εμβάθυνση θα την σήκωνε καθώς είναι εξάχρονη σε έναν μελλοντικό κόσμο με διαστημόπλοια και ταξίδια στα αστέρια. Συνέχισε να γράφεις όπως σου έρχονται. Ο ζωγράφος μπορεί να πασαλείβεται, η ξαφνική του έξαψη όμως είναι πάντα το ζητούμενο και θα πέφτουν πάνω του τα περιττά χρώματα για να περνούν μόνο οι σωστές πινελιές εκεί που μετράει, στον κανβά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 8, 2008 Share Posted September 8, 2008 Έι. Έι! ΈΙ! Αυτό ήταν καλό! Σίγουρα χρειάζεσαι έναν καλύτερο τίτλο, ίσως κάτι που να παραπέμπει στο συναίσθημα που αποπνέει το διήγημα και όχι στην σκλήρή πραγματικότητά του (αυτή επικρατεί έτσι κι αλλιώς). Επίσης μια προσθήκη σαν κι αυτή που προτείνει ο Ντίνος θα ήταν μεγάλη βελτίωση, αλλά πραγματικά κι έτσι όπως είναι στέκει θαυμάσια. ΟΚ, ούτε το θέμα, ούτε η ανάπτυξή του είναι πρωτότυπα (τι είναι πρωτότυπο πια στην Ε.Φ.?) αλλά αυτό αλήθεια είναι λεπτομέρεια. Το διήγημα είναι καλογραμμένο κι αυτό έχει σημασία. Καλή επενδύση αναγνωστικού χρόνου. Ευχαριστώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted September 8, 2008 Author Share Posted September 8, 2008 Σίγουρα χρειάζεσαι έναν καλύτερο τίτλο, ίσως κάτι που να παραπέμπει στο συναίσθημα που αποπνέει το διήγημα και όχι στην σκλήρή πραγματικότητά του (αυτή επικρατεί έτσι κι αλλιώς).Επίσης μια προσθήκη σαν κι αυτή που προτείνει ο Ντίνος θα ήταν μεγάλη βελτίωση, αλλά πραγματικά κι έτσι όπως είναι στέκει θαυμάσια. Ο Ντίνος έχει πολύ δίκιο και η εμβάθυνση στην σχέση πατέρα κόρης σίγουρα θα βελτιώσει το κείμενο. Θα το έχω σοβαρά υπόψη μου όταν θα το διορθώνω και πιστεύω πως θα του δώσει περισσότερη δύναμη. Θεωρώ ότι αρκετοί δεν έβαλαν με το μυαλό τους ποια είναι η ταυτότητα του σκελετού δίπλα της όπως πολύ σωστά κατάλαβες συνονόματε. Αυτό μπορεί να γίνει λίγο πιο απτό με ένα νέο γράψιμο. Ευχαριστώ για το θάρρος που μου δίνετε μαζί με την δημιουργική κριτική. Α και μιας και το ανέφερες. ΜΙΣΩ τον τίτλο που έβαλα (μα τι σκεφτόμουν;) αλλά τώρα δεν διορθώνεται στο φόρουμ. Θα διορθωθεί μαζί με το υπόλοιπο. Έχω κάποιες σκέψεις που ταιριαζουν περισσότερο στο ύφος (δεν είναι πολύ δύσκολο, ΤΑ ΠΑΝΤΑ είναι πιο ταιριαστά απο αυτό που έγραψα) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nova Posted September 9, 2008 Share Posted September 9, 2008 (edited) Καλό. Μου άρεσε. Σίγουρα μπορεί να δουλευτεί και να γίνει καλύτερο, αλλά και έτσι είναι αρκετά καλό. Δύο πράγματα μόνο θα άλλαζα τον τίτλο -που δεν είναι και πολύ πετυχημένος- και θα μείωνα λίγο τη διάρκεια των περιγραφών με το κοριτσάκι γιατί είναι λίγο βαρετές όταν είναι τόσο μεγάλες, δηλαδή ίσως έπρεπε να κόψεις μερικές εκατοντάδες λέξεις από αυτό το κομμάτι. Αν δεν έχεις κάποια ιδιαίτερη ιδέα ή σχέση με το διήγημα 'κλείστο' και πέρνα σε κάτι άλλο. Και έτσι καλό είναι. Μπράβο, περιμένω το επόμενο. Edited September 9, 2008 by Nova Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nova Posted September 14, 2008 Share Posted September 14, 2008 Πολύ καλύτερος τίτλος. Και το τέλος ήταν πιο δυνατό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted September 14, 2008 Share Posted September 14, 2008 Ένα πολύ όμορφο διήγημα γεμάτο πανέμορφες εικόνες. Εγώ, για να είμαι ειλικρινής και σε αντίθεση με τους προλαλήσαντες (δεν είμαι τόσο της εφ και φαίνεται), δεν είχα καταλάβει τι ακριβώς συνέβαινε. Ήμουν συνεχώς στην απορία και αυτό δουλεύει υπέροχα για όσο κυλά το νερό στο ρυάκι. Πολύ με άρεσε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted September 24, 2009 Share Posted September 24, 2009 Υπάρχουν κάποιοι που ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει πια πρωτοτυπία. Ίσως και να έχουν δίκιο, όταν όμως πετυχαίνεις πολύ καλά υλοποιημένες κάποιες κλασικές ιδέες (όπως γίνεται και εδώ) μπορείς να μην αισθάνεσαι άσχημα επειδή αυτό συμβαίνει. Χωρίς άλλες φλυαρίες λοιπόν ο προβολέας των βιβλιοθηκών πέφτει επάνω στην ιστορία αυτή. Απολαύστε την. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Πυθαρίων Posted September 24, 2009 Share Posted September 24, 2009 Φίλε DinMacXanthi, Υπέροχα δοσμένο και συγκινητικό. Από τα καλύτερα που έχω διαβάσει στο forum. Το είχα ξαναδιαβάσει και δεν μπορώ να θυμηθώ γιατί δεν είχα ποστάρει κάποιο σχόλιο. Πιθανή αιτία η έλλειψη χρόνου. Απολογούμαι και επαναλαμβάνω: Υπέροχο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted September 24, 2009 Share Posted September 24, 2009 Έλεος, ρε Ντίνο! Γράψε κάπου ότι το διήγημά σου δημοσιεύτηκε στο "9". Υπάρχει μια τάση τέτοιες δημοσιεύσεις να θεωρούνται πολύ θετικές για ένα έργο, ξέρεις... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted September 25, 2009 Share Posted September 25, 2009 Ήταν πάρα πολύ όμορφο, Ντίνο. Ένα πραγματικό κομψοτέχνημα. Χαίρομαι που το διάβασα. Η αντίθεση μεταξύ του παραμυθένιου κόσμου και της πραγματικότητας είναι εξαιρετικά δοσμένη, καθένα κομμάτι με τον τρόπο είναι γραμμένο με τρόπο ιδιαίτερα ελκυστικό και γοητευτικό, η αντίθεση πραγματικά σοκάρει. Πολύ καλό και ατμοσφαιρικό το τέλος. Υ.Γ. Ευχαριστώ πολύ, Nihilio, για τον προβολέα που έστρεψες πάνω του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted September 27, 2009 Author Share Posted September 27, 2009 Εντάξει Μιχάλη, το έγραψα στον υπότιτλο του κειμένου :-) Σας ευχαριστώ όλους, κατά μήκος του χωροχρόνου, για τα παλαιότερα και νεότερα σχόλια. Πυθαρίωνα με κάνεις και κοκκινίζω... Βάσω η αντίθεση μεταξύ των 2 είναι και το όλο ζήτημα, χαίρομαι που δουλεύει και σου άρεσε. Thank ye all. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
christina Posted October 27, 2009 Share Posted October 27, 2009 Υπέροχο!!!! Το μόνο μειονέκτημα για μένα ίσως ο τίτλος, κατά τα άλλα ο λόγος σου με παρέσυρε και με ταξίδεψε και μένα.. Μπράβο και πάλι Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Πυθαρίων Posted March 29, 2010 Share Posted March 29, 2010 Έχω ξαναποστάρει γι αυτό το διήγημα. Δεν θέλω να υπερβάλλω, συνεπώς θα είμαι λιτός και συγκρατημένος. Μόνο αυτό λοιπόν: Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα διηγήματα sf που έχω διαβάσει ποτέ μου. Έντονες εικόνες, βαθιά αποτυπώματα. Συναίσθημα. Ευχαριστώ τον συγγραφέα του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted March 30, 2010 Share Posted March 30, 2010 (edited) Το είχα ξαναδιαβάσει, και ήμουν σίγουρη ότι σου είχα αφήσει δυο λόγια. Λοιπόν, τελικά μερικές φορές που δεν γράφω σχόλια, καλά κάνω! Και θα σου πω γιατί. Τώρα που το διάβασα πάλι, διαπίστωσα ότι ψιλοθυμώνω και μουτρώνω με τους συγγραφείς που θέλουν ντε και καλά να μου μαυρίζουν την καρδιά, χωρίς κανένα λόγο! Έτσι, επειδή μπορούν. Το ότι δεν έγραψα τότε κριτική/σχόλια, όπως θες πες το, μου δίνει την ευκαιρία να σ' το πω τώρα: γιατί τόση απαισιοδοξία, με το κιλό; Ναι, με πήρες και με σήκωσες μ' αυτό το διήγημα, ήταν πολύ καλά γραμμένο, αλλά τελικά δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε, ούτε ότι ήταν γόνιμος αναγνωστικός χρόνος. (H πρώτη ανάγνωση, τo Σεπτέμβρη με το spotlight, με άφησε με την εντύπωση "Πω πω, τι έγραψε ο άνθρωπος"). Καταλαβαίνεις τι θέλω να σου πω; Ότι με ενοχλεί το άσχημο για το άσχημο, το απαισιόδοξο για το απαισιόδοξο, χωρίς αυτά να είναι αποτελέσματα κάτι μεγαλύτερου. Δηλαδή το διήγημά σου μου φάνηκε μαυρίλα που μου σερβίρεται χωρίς περιτύλιγμα, "πάρ' τα, απλά ήθελα να σε στενοχωρήσω" και όχι μια που έρχεται φυσικά μέσα από μια ιστορία. Ελπίζω να μη σε πείραξαν πολύ αυτά που σου έγραψα... EDIT: Επειδή μπορεί τα λόγια μου να ήταν προκλητικά ή ανούσια σκληρά, ή τέλος πάντων καθόλου χρήσιμα για το συγγραφέα, θέλω να προσθέσω ότι δεν είχα κανένα σκοπό "δυσφήμισης" του διηγήματος, που αρέσει τόσο πολύ σε όσους το διαβάζουν. Τη γνώμη μου ήθελα να αφήσω, που τυχαίνει να είναι διαφορετική από των περισσοτέρων. Θα έσβηνα το παρών post, αλλά δεν το κάνω προς αποφυγήν παρεξηγήσεως (ο συγγραφέας μου έχει ήδη απαντήσει δημοσίως, και γι' αυτό είναι αργά να σβήσω το post ). Edited March 30, 2010 by Cassandra Gotha Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adicto Posted March 30, 2010 Share Posted March 30, 2010 Είναι το καλύτερο διήγημα ΕΦ που έχω διαβάσει στο φόρουμ. Μη με ρωτήσεις γιατί. Δεν χρειάζεται να είσαι γευσιγνώστης για να καταλάβεις πότε πίνεις ένα καλό κρασί. Απλά αφήνεις την γεύση να σε παρασύρει... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted March 30, 2010 Author Share Posted March 30, 2010 (edited) Γιώργο, να το ξαναπώ, με κάνεις και κοκκινίζω Άννα, ο καθένας όπως τη βρίσκει με τα είδη ανάγνωσης. Φυσικά δεν με πειράζει αυτό που λες, μην αγχώνεσαι. Το οτι εσύ δεν είδες το νόημα που υπάρχει πίσω από την ιστορία, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει, σημαίνει απλά πως σου διέφυγε. Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ του "δεν είδα" και "δεν υπάρχει". edit: Σταμάτη, τι να πω, ευχαριστώ Edited March 30, 2010 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Kate88 Posted April 5, 2010 Share Posted April 5, 2010 ΠΑΑΡΑ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟΟΟ!!! Δεν περίμενα να διαβάσω κάτι τόσο καλό!!( Είναι το πρώτο κείμενο που διαβάζω εδώ) Στρωτός λόγος, χωρίς φανφάρες σου δίνει όμως εικόνες πλούσιες σε χρώματα! Η αλλαγή του τοπίου εξαιρετική, απλά με δυσκόλεψε λίγο να καταλάβω τη σημασία της γυάλινης επιφάνειας στην πραγματική διάσταση! Εξαιρετικό!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted August 21, 2010 Author Share Posted August 21, 2010 (edited) Σήμερα το πρωί διάβασα αυτή την ιστορία (στην αγγλική της έκδοση...well, σε ΜΙΑ αγγλική της έκδοση) στο φεστιβάλ Βιβλίου εδώ. Ο τύπος την προλόγισε ως "flash fiction" (1800 λέξεις και flash fic; ότι πείτε!) και ως "a blend of dark fantasy and science fiction from Greece." edit: Δικιά μου μετάφραση Κέλλυ, απλά κάπως διαφοροποιημένο από την αρχική ελληνική έκδοση που ήταν πάνω από 2000 (κι όταν είχε πρωτοδημοσιευτεί στο 9, δεν υπήρχε ακόμα το μινιμουμ 3500) Edited August 21, 2010 by DinMacXanthi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted August 21, 2010 Share Posted August 21, 2010 Εννοείς ότι δεν ήταν δική σου μετάφραση; Πώς σου ξέφυγε; Συγχαρητήρια! Και, όχι, δε μου φαίνεται περίεργο που το θεωρούν flash fiction. Περίεργο μου φαίνεται που δεν έπαιξε ρόλο το μέγεθος για να δημοσιευτεί στο 9. Άλλη μια απόδειξη της αξίας του διηγήματος. Well done. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted August 28, 2010 Share Posted August 28, 2010 Σήμερα το πρωί διάβασα αυτή την ιστορία (στην αγγλική της έκδοση...well, σε ΜΙΑ αγγλική της έκδοση) στο φεστιβάλ Βιβλίου εδώ. Ο τύπος την προλόγισε ως "flash fiction" (1800 λέξεις και flash fic; ότι πείτε!) και ως "a blend of dark fantasy and science fiction from Greece." Προσωπικά, έχω κάνει όσο πιο σαφές μπορώ ότι, κατά τη γνώμη μου, η ιστορία αξίζει τέτοιες και καλύτερες ακόμα διακρίσεις. Απλώς ξαναγράφω εδώ για να πω συγχαρητήρια και ένα επιπλέον ευχαριστώ για το γεγονός και μόνο ότι ακούστηκε η λεξούλα στα bold έξω από τα σύνορα. Ευχαριστώ λοιπόν. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Stanley Posted August 29, 2010 Share Posted August 29, 2010 Συγχαρητήρια,πολύ ωραία ιστορία. Μου άρεσε ιδιαίτερα ο τρόπος που από την παραμυθένια κατάσταση με τις τόσο ωραίες εικόνες,ξαφνικά εμφανίστηκε η τεχνοκρατική πραγματικότητα,η τόσο ζοφερή ταυτόχρονα. Ήταν σαν μια σταδιακή προσγείωση,που όμως πόνεσε. Σκεφτόμουν αρχικά ότι η κοπελίτσα ζούσε σε κάποιον πλανήτη με νοημοσύνη,κάτι σαν τον Σολάρις,αλλά θυμήθηκα ότι πρόκειται για ΕΦ και μάντεψα σωστότερα. Η πρώτη σου ιστορία που διαβάζω και μου άρεσε πάρα πολύ,την διάβασα και σχεδόν χαράματα και ήταν ωραίο κατευόδιο για τον ύπνο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Λιμβρός Posted May 19, 2012 Share Posted May 19, 2012 Υπέροχα εικονοπλαστικό! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.