Elfquest - 30 Χρόνια -Αφιέρωμα

[Oberon]

Μια φορά κι έναν καιρό... Έτσι ξεκινάνε τα παραμύθια συνήθως. Και αφού θα σας παρουσιάσω ένα παραμύθι, ένα πολύ ιδιότυπο "παραμύθι" ας ξεκινήσω και γω με αυτά τα λόγια.

 

Mια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, ήταν μια νεαρή ζωγράφος/εικονογράφος, η Wendy Fletcher. Ταλαντούχα και ήδη γνωστή για τα αιθέρια εξώφυλλά της σε γνωστά περιοδικά επιστημονικής φαντασίας, όπως το Galaxy και το Fantasy and Science Fiction, μέσα στο νου της, από τότε που ήταν δύο χρόνων, κατοικούσαν πλάσματα της φαντασίας της τα οποία η Wendy γνώριζε πως κάποτε θα "απαιτούσαν" να βγουν στο φως τη μέρας.

 

Μαζί με τον σύζυγό της Richard Pini (τον οποίο γνώρισε από σελίδα αλληλογραφίας του κόμικ Silver Surfer) η Wendy Pini, αποφάσισε το 1977 (ίσως γιατί τότε το απαίτησαν τα αιθέρια όντα του νου της) να στείλει ένα portfolio σε διάφορους εκδότες προτείνοντας να εκδόσουν το δημιούργημά της που είχε τον τίτλο "Elfquest".

Kαι όπως συνηθίζεται, οι εκδότες που ενδιαφέρονταν περισσότερο για σούπερ-ήρωες και τις ερωτικές τους ζωές ή τις μάχες με υπερκακούς, απόρριψαν το κόμικ της.

 

Και έτσι άνοιξε ο δρόμος για τη Wendy και τον Richard Pini να εκδόσουν μόνοι τους ένα κόμικ που έμελλε να γίνει θρύλος στο χώρο των κόμικς φαντασίας. Ένα κόμικ μέσω του οποίου και μέσω της απίστευτης τόλμης των δύο νεαρών άνοιξε επίσης ο δρόμος για τα ανεξάρτητα κόμικς, που χωρίς να έχουν τη σχετική προχειρότητα των underground, δεν μπορούσαν - τότε - να θεωρηθούν και "overground".

Και, εξ ίσου σημαντικό αυτό, έκανε τα κόμικς προσιτά σε πάρα πολλά κορίτσια που, μαγεμένα από τους τρομερά βαθείς χαρακτήρες αλλά και το υπέροχο, ονειρικό σχέδιο, ένιωσαν πως μπορούσαν να έχουν ένα κόμικ που να μιλά στις ίδιες σαν ανθρώπους, σαν γυναίκες, χωρίς να είναι κάτι τυπικά (και σεξιστικά) γυναικείο, ούτε να απευθύνεται (εξ ίσου τυπικά και σεξιστικά αν το σκεφτεί κανείς) σε γυναικείο κοινό! Aλλά σε ένα πιο εκλεκτικό κοινό, ανεξάρτητα αν διαβάζει κόμικς ή όχι και ανεξαρτήτως φύλου!

 

Έτσι γεννήθηκε το Elfquest το 1978, το οποίο και γω γνώρισα σαν σήμερα πριν 26 χρόνια, μέσα σε ένα χαρτοκιβώτιο με "ασυνήθιστα" κόμικς που είχε φέρει η Φωλιά του Βιβλίου.

 

The Wolfriders

 

Σπάνια αναφέρομαι σ'αυτό το κόμικ που έχω λατρέψει πραγματικά και έχω διαβάσει (αν και όχι όλο ακόμα) πάρα πολλές φορές.

Ίσως γιατί, όπως οι Wolfriders οι βασικοί πρωταγωνιστές του Elfquest, φοβάμαι να βγάλω στο φως κάτι τόσο δικό μου και βαθύ.

Αν το άλλο αγαπημένο μου κόμικ, Legion of Super-Heroes είναι η "αριστερή πλευρά" του εγκεφάλου μου (που περικλείει και τη δεξιά, όπως στο σύμβολο του yin-yang) και το διαβάζω έτσι, λογικά, "επιστημονικά", "διανοητικά", το Elfquest είναι η "δεξιά πλευρά", η πλευρά της διαίσθησης, της "αίσθησης", του "κρυφού", του "αισθαντικού", η... "θηλυκή" ούτως ειπείν πλευρά. Που όμως περικλείει και την "αρσενική"!

 

Κάθε τρεις μήνες περίμενα το ασπρόμαυρο, μεγάλου σχήματος τεύχος να έρθει, να διαβάσω τη συνέχεια ενός μύθου που με είχε συγκινήσει με το βάθος και την αλήθεια του, την ομορφιά και το όνειρό του, ένα όνειρο ζωντανό και αληθινό, που γινόταν ακόμα πιο υπέροχο από τη βία, την ασχήμια, τον εφιάλτη που σε κάποιες στιγμές με έκαναν να κλαίω για τους χαρακτήρες, τους "elves", τα "ξωτικάκια" που αγαπούσα. Αλλά και να τρέμω μπροστά στην σκοτεινή Winnowill, της οποίας το μίσος με άγγιζε και μένα μέσα από τις σελίδες του κόμικ, αλλά και τις λίγες εικόνες των High Ones, των ξωτικών που είχαν έρθει "από αλλού" και ήταν τόσο απίστευτα όμορφα ώστε η ομορφιά και το φως τους να μου είναι σχεδόν οδυνηρά! Να με κάνει να επιθυμώ τόσο, μα τόσο πολύ να βρεθώ μαζί τους σ'αυτό το "Παλάτι" με το οποίο είχαν έρθει, να μοιραστώ τη φρίκη και τον πόνο τους όταν βρέθηκαν σε έναν κόσμο που δεν καταλάβαιναν... έναν κόσμο με το όνομα Abode, με τα δύο φεγγάρια του, που όμως έμοιαζε τόσο, τόσο πολύ με τη Γη!

 

Η ιστορία ξεκινά πριν από 21.000 χρόνια...

 

 

 

Kυνηγημένα από τους πρωτόγονους ανθρώπους, τους "πενταδάχτυλους", τα όμορφα "εξωτικά" όντα καταφεύγουν μέσα στο δάσος, χωρίς να καταλαβαίνουν ούτε τους νόμους του κόσμου που βρέθηκαν, ούτε τους λόγους της βίας από την πλευρά των ανθρώπων, και χωρίς η "μαγεία" τους να λειτουργεί σχεδόν καθόλου. Μαζί τους ξεφεύγουν και άλλα όντα, που μέσα στα πολλά ταξίδια τους είχαν αποκτήσει νοημοσύνη. Οι "burrowers" που έγιναν οι πρόγονοι των trolls και τα όμορφα φτερωτά όντα, οι "Preservers", που μιλούσαν σαν νεραϊδάκια αλλά είχαν κάποιες ικανότητες που αργότερα θα βοηθούσαν πολύ στο μοναδικό σκοπό που τελικά ήταν - είτε το ήξεραν συνειδητά, είτε όχι - κοινός σε όλες τις γενιές των ξωτικών που θα γεννιούνταν τα επόμενα δέκα χιλιάδες χρόνια. Να επιστρέψουν ξανά στο "παλάτι", τον απόηχο του οποίου άκουγαν με κάθε πόρο του σώματος και της ψυχής τους. Έναν απόηχο που οι wolfriders θα άκουγαν και μέσα από το ουρλιαχτό των λύκων!

 

Ένα Preserver, το Petalwing (αριστερά), Picknose o Troll (δεξιά)

 

 

 

 

Η μεγάλη Timmain, μία από τους High Ones που επέζησαν, αθάνατη κι αυτή όπως όλοι οι pure-blooded elves, κατάλαβε πως αν ήταν να επιζήσουν στον απίστευτα εχθρικό και "εξωπραγματικό" κόσμο, θα έπρεπε να προσαρμοστούν. Να μάθουν τους νόμους του. Όντας shapeshifter, αλλά με τεράστιο κόπο και προσπάθεια μια που ο κόσμος αυτός "απορροφούσε" τη μαγεία τους, κατάφερε να μεταμορφωθεί σε λύκο! Ζώντας μαζί με τους λύκους, έφερνε κυνήγι στους υπόλοιπους επιζώντες, και προσπαθούσε να τους μάθει να κατανοούν, αν όχι να αγαπήσουν, να δεχτούν έστω, τον κόσμο στον οποίο είχαν βρεθεί.

 

Τimmain και λύκοι.

 

Αλλά δεν αρκούσε αυτό!

 

Οι πεσμένοι High Ones έπρεπε να γίνουν μέρος του κόσμου που θα ήταν η κατοικία τους για πάντα.

Έτσι, η Timmain ζευγάρωσε με ένα λύκο, και το αποτέλεσμα ήταν το πρώτο υβρίδιο ξωτικού-λύκου ο Timmorn Yellow-Eyes, που θα γινόταν ο πρώτος "αρχηγός" της φυλής των Wolfriders!

 

Τimmorn και η μητέρα του Timmain

 

* * * * * * *

 

Δέκα χιλιάδες χρόνια πέρασαν.

Η Timmain εξαφανίστηκε έχοντας αποκλειστικά μορφή λύκου πια και ζώντας μαζί τους.

Kάμποσα ξωτικά έφυγαν και ή χάθηκαν ή δημιούργησαν άλλες "φυλές" χωρίς να έχουν επαφή μεταξύ τους, ούτε καν τηλεπαθητική, τα "sendings" όπως τα αποκαλούν.

Oι άλλοι High Ones είτε λόγω ατυχημάτων, είτε επειδή οι άνθρωποι τους εξολόθρευαν πέθαναν. Οι Wolfriders όμως επέζησαν, μικρόσωμοι πια, ώσπου γεννήθηκε ο Cutter, "Βlood of Ten Chiefs".

Οι Wolfriders είχαν μέσα τους και κάτι από λύκο - λόγω των προγόνων τους και κυρίως του Timmorn - και έχοντας ως ένα βαθμό υιοθετήσει την περίπλοκη κοινωνία των λύκων, ζούσαν μαζί τους σε μια σχεδόν συμβιωτική σχέση.

Αλλά η σχέση με τους νεολιθικούς πια ανθρώπους, δεν είχε αλλάξει. Τουλάχιστον όχι αυτούς που ζούσαν κοντά στα δάση όπου κατοικούσαν κρυμμένοι και οι ολιγάριθμοι wolfriders. Το μίσος που υπήρχε και από τις δύο πλευρές - αν και κυρίως από τους ανθρώπους προς τα ξωτικά τα οποία περιορίζονταν μάλλον σε καμμιά κλοπή κανένος ζώου η σε διάφορες "σκανταλιές" για να "ανάψουν" τα αίματα, παρόλο που υπήρχαν και ξωτικά που ήταν υπέρ της πλήρους εξολόθρευσης των ανθρώπων - είχε παραμείνει άσβεστο για δεκάδες γενιές. Για δέκα ολόκληρες χιλιάδες χρόνια!!

 

Tίποτα δεν άλλαξε σε δέκα χιλιάδες χρόνια εκτός από το ύψος των "ξωτικών".

 

Dewshine, Moonshade και Nightfall. O άνθρωπος...ας πρόσεχε!

 

 

 

Οι μνήμες του παρελθόντος ξαναζούσαν όταν οι elves έτρωγαν dreamberries, όταν ούρλιαζαν κι αυτοί σαν λύκοι, όπως απαιτούσε "The Way" που είχαν υιοθετήσει, ή άκουγαν κάποιον να διηγείται ιστορίες για παλαιούς αρχηγούς, τους θρύλους για την καταγωγή τους, την εξήγηση για τις διάφορες παράξενες, αλλά τόσο φυσικές, "μαγικές" ικανότητες που αρκετοί elves είχαν (treeshaping, healing, fire starting, animal bonding κλπ) και οποίες ήταν συχνά η αιτία για τα ονόματα που έπαιρναν. Ήξεραν πως είχαν έρθει από κάπου αλλού, αγαπούσαν τη φύση και τη δέχονταν όπως ήταν - το ίδιο και το θάνατο - και ένιωθαν κάποιο δέος για αυτούς τους μυστήριώδεις προγόνους τους, τους High Ones που ίσως είχαν έρθει από κάποιο από τα φώτα του ουρανού που ο στενός φίλος του Cutter, o Skywise παρακολουθούσε κάθε νύχτα μαγεμένος.

Όμως δεν είχαν κάποια θρησκεία, (σε αντίθεση με τους ανθρώπους των οποίων ο "θεός" Gotara τους είχε υποσχεθεί "κατ'αποκλειστικότητα" τον κόσμο ολόκληρο(!) ), και δεν τους απασχολούσε το μέλλον αφού προτιμούσαν να ζουν ένα συνεχές "τώρα", όπως το "now of wolf thought". Ένα "τώρα" που σε μια στιγμή μπορούσε να γίνει τραγικό.

 

Cutter, "Blood of Ten Chiefs, ο πρωταγωνιστής (αριστερά), Skywise, κοιτά τα άστρα όταν δεν κοιτά τις γυναίκες (δεξιά)

 

 

Και έτσι η ιστορία του αρχικού Elfquest ξεκινά με τους Wolfriders αποδιωγμένους από το δάσος τους το οποίο έκαψαν οι άνθρωποι - μην κατανοώντας πως καταστρέφουν και τη δική τους κοινωνία έτσι - να περιπλανούνται στην έρημο ώσπου συναντούν μια άλλη φυλή "elves", με όμορφο σοκολατί χρώμα, πολύ πιο πολιτισμένους και "άνετους" από τους Wolfriders, που λέγονται Sun Children. Η αισθητική εδώ θυμίζει Ινδιάνους του Μεξικό σε συνδυασμό με άλλους παραδοσιακούς πολιτισμούς του δικού μας κόσμου, κάτι που συχνά χρησιμοποιεί με επιτυχία η Wendy Pini!

 

Βλέποντας τα σμαραγδένια μάτια της θεραπεύτριας του χωριού της Leetah, ο Cutter που έχει ορμήσει στο χωριό για να κλέψει νερό (που θα του έδιναν οι Sun Villagers απλόχερα), παθαίνει κάτι που δεν περίμενε να πάθει ποτέ!

 

"Recognition"!

 

Leetah (αριστερά), Leetah και Cutter: Η πρώτη τους νύχτα (δεξιά)

 

 

Θα νόμιζε κανείς πως πρόκειται απλά για "κεραυνοβόλο έρωτα" αλλά η "Αναγνώριση" ανάμεσα σε ξωτικά είναι κάτι πολύ-πολύ βαθύτερο.

Εκτός της καθαρά βιολογικής εξήγησης - της τηλεπαθητικής σχεδόν ανταλλαγής γενετικών πληροφοριών - που σημαίνει πως το ζευγάρωμα θα έχει αποτέλεσμα να γεννηθούν γερά παιδιά (η υπογεννητικότητα στα ξωτικά είναι τρομερή γενικά) είναι συγχρόνως μια βαθύτατη αναγνώριση ολόκληρου του "είναι" τους, που στην περίπτωση των wolfriders έχει τη μορφή ενός ονόματος που οι ίδιοι γνωρίζουν αλλά κανείς άλλος, εκτός αν το δώσουν οι ίδιοι.

Είναι μια λέξη/ήχος/νόημα που περικλείει τα πάντα γι'αυτούς και η γνώση αυτού του ονόματος μπορεί να προκαλέσει τεράστιο πόνο αν χρησιμοποιηθεί εναντίον τους. Η δε βιολογική αναγκαιότητα να ζευγαρώσουν είναι τόσο τεράστια που αν την αρνηθούν θα πεθάνουν!

Βλέπετε, η "Αναγνώριση" αυτή δεν σχετίζεται με αυτό που εμείς εννοούμε "αγάπη" ή και σεξουαλική έλξη. Δεν είναι ένα συναίσθημα δηλαδή, αλλά κάτι τελείως διαφορετικό! Κάτι πολύ βαθύτερο, στο οποίο η "αγάπη" (αν έρθει και δεν είναι με τίποτα βέβαιο ή απαραίτητο αυτό) θα είναι μόνο ένα προϊόν αυτής της Αναγνώρισης, όχι η βάση της!

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως τα ξωτικά δεν μπορούν να αγαπήσουν βαθύτατα και χωρίς Recognition.

 

Kαι οι δύο "recognized" βέβαια το αρνούνται στην αρχή, (κυρίως η ήδη 600 ετών και ανεξάρτητη Leetah που θεωρεί τον Cutter εντελώς βάρβαρο, σε πλήρη αντίθεση με τον Cutter που τότε δεν είναι πάνω από 18-19 ετών και που δεν κατανοεί καθόλου τους δισταγμούς της, ούτε και την αναγκαιότητα για "παιχνίδια" ) και κάπου εδώ ξεκινά αυτή η βαθιά κατανόηση της Wendy αλλά και του Richard Pini που συχνά τη βοηθά στην πλοκή, για την "ανθρώπινη κατάσταση".

 

Γιατί μπορεί μεν να μιλάμε για "ξωτικά" αλλά στην πραγματικότητα η ιστορία αφορά ανθρώπους! Τη δική μας κατάσταση και φύση. Και σ'αυτή τη φύση θα εμβαθύνει αργότερα, μέχρι και σήμερα, η δημιουργός του Elfquest στα πάμπολλα τεύχη και μίνι σειρές, που εκδόθηκαν μετά το τέλος του πρώτου Quest το 1984, και ειδικά μετά την εμφάνιση της σατανικής Winnowill, της ξωτικιάς των Gliders που χωμένοι στο Γαλάζιο Βουνό και σε στενή σχέση με τεράστια πουλιά, πίστεψαν πως είχαν φτιάξει ένα "αντίγραφο" της κοινωνίας των High Ones, αν και μόνο το ύψος τους ήταν όμοιο με εκείνων.

 

Η τρομερή Winnowill, το "Μαύρο Φίδι" όπως ονομάστηκε θα γινόταν η μεγαλύτερη αντίπαλος των wolfriders, και όλων σχεδόν των ξωτικών και των ανθρώπων, ένας τόσο περίπλοκος και ωραίος χαρακτήρας για την οποία μπορώ χωρίς καμμία αμφιβολία να πω πως είναι από αυτούς που "λατρεύεις να μισείς!"

 

(από αριστερά προς δεξιά): Winnowill και Tyldak (αυτή τον "έπλασε" έτσι, αν και με δική του επιθυμία), Winnowill το μαύρο φίδι, Winnowill Δύναμη! από το εξώφυλλο της Γερμανικής έκδοσης, Winnowill's Lair in the Blue Mountain από μια πρόταση για την ταινία.

 

Και στην αρχή, μόνο η δύναμη και η καθοδήγηση της γλυκιάς, σεπτής (και ψηλής) "Μητέρας της Μνήμης" Savah, της μητριάρχη των Children of the Sun, βοηθά να εξισορροπηθεί η ρατσιστική, εξουσιομανής κακία της σαδιστικής - αλλά και γεμάτης παράξενο πόνο - Winnowill ενάντια στους wolfriders που τους θεωρεί εκφυλισμένους εντελώς (κάτι με το οποίο συμφωνεί και ο Rayek, πρώην "σπέσιαλ εραστής" της Leetah και με πανίσχυρες ικανότητες).

 

 

Savah, Mother of Memory (αριστερά), Rayek o σκοτεινός, πανίσχυρος εραστής/κυνηγός, πρώτος στα πάντα or else! (δεξιά)

 

 

 

Ως εδώ, θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει, να έχει την εντύπωση πως το Elfquest είναι ένα αναμφισβήτητα πανέμορφο κόμικ φαντασίας, που θα μπορούσε να διαβαστεί ακόμα και από μικρά παιδιά - και θα είχε εν μέρει δίκιο - τα οποία ίσως δεν θα έπιαναν όλες τις "αποχρώσεις" των συμβάντων ή των χαρακτήρων του, αλλά θα διάβαζαν μια ωραία και γενικά αθώα περιπέτεια παρά τις σχετικά βίαιες πού και πού σκηνές,

Και έτσι ακριβώς θεωρήθηκε τότε το Elfquest. Αρκετά "παιδικό", αρκετά "αθώο", αρκετά ίσως... "Τολκιενικό" από κάποιες απόψεις, ώστε να μπει στα ράφια με τα παιδικά βιβλία διαφόρων βιβλιοθηκών. Έτσι, το κόμικ διαβάζεται σε παιδιά δημοτικού από τις δασκάλες τους, ακόμα και σε πιο "ειδικών θρησκειών" σχολεία!

Είχε τόσα ωραία νοήματα και αξίες να επιδείξει εξ άλλου, οπότε θεωρήθηκε "κατάλληλο δι'ανηλίκους ανάγνωσμα".

 

Μέχρι το τεύχος #17 της πρώτης σειράς!

 

Μέχρι την εμφάνιση της φυλής των Go Backs! Μέχρι τη μάχη με κάποιους σατανικούς τρολλς! Ή μάλλον... μέχρι τη νύχτα *πριν* τη μάχη!

 

Όταν γίνεται το..gasp!!!...OΡΓΙΟ!

 

Έτσι, μέσω ενός οργίου, αποκαλύπτεται επιτέλους πως το Elfquest δεν περιγράφει μια Δυτική κοινωνία του σήμερα μεταφερμένη σε έναν μυθικό κόσμο, διατηρώντας όλες τις γνωστές και "παραδοσιακές" αξίες της δυτικής κοινωνίας, αλλά έναν άλλο κόσμο, με διαφορετικές αξίες, διαφορετική κοινωνία, διαφορετικούς κανόνες και νόμους και νομοτέλειες και ηθική (και μερικούς κοινούς νόμους με μας, όπως ήταν φυσικό εξ άλλου)!

Το όργιο, που γίνεται γιατί οι άγριοι πολεμοχαρείς elves των χιονισμένων βουνών του βορρά, οι "Go Backs" δεν έχουν Recognitions και άλλα τέτοια αλλά είναι περήφανοι να πεθάνουν στη μάχη, *ξέρουν* πως αρκετοί και αρκετές θα πεθάνουν την άλλη μέρα, επιθυμούν να δώσουν το σπέρμα τους σε όσες περισσότερες γυναίκες μπορούν (οι Go Backs έχουν αρχηγό μια γυναίκα την Kahvi) ώστε να μείνουν έγκυες και να εξασφαλιστεί η συνέχεια της φυλής.

Στο όργιο βέβαια παίρνουν όλοι μέρος. Και οι νέοι και οι "γέροι", και οι Wolfriders και οι Go Backs και οι Sun Villagers (όσοι είναι παρόντες στη φάση εκείνη). Αν κάποιοι θέλουν να κάνουν έρωτα μόνο με αυτούς που αγαπούν, το κάνουν. Αν θέλουν με όλες ή όλους, το κάνουν.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Cutter βλέποντας πόσο δυστυχισμένος είναι ο πρώην αντίπαλός του Rayek (ο οποίος Cutter δεν ήξερε τι θα του κάνει ο Rayek με την εμμονή του να πάρουν πίσω το Παλάτι) λέει στη Leetah να πάει μαζί του! Να κάνει έρωτα μαζί του! Με τον αντίπαλό του Rayek! Αν θέλει βέβαια! Kαι η Leetah, κατανοώντας αυτό που ο ίδιος ο σύντροφός της είπε: "Rayek needs you tonight!" δεν έχει αντίρρηση να θυμηθεί την παλιά σεξουαλική σχέση της με τον Rayek!

Και όσο για τον Cutter? Δεν μένει άπραγος! Η Kahvi τον αρπάζει από το μαλλί και του δίνει να καταλάβει!

 

Μια σκηνή από το όργιο

 

 

Σε συνδυασμό με τη βιαιότητα κάποιων σκηνών αργότερα στη μάχη (ειδικά της μενόμενης Clearbrook - που στο προηγούμενο τεύχος είχε χάσει τον lifemate της One-Eye - που χτυπά αλύπητα έναν ήδη νεκρό τρολλ) και μαζί με το σκάνδαλο του "οργίου" (κάτι εξ αρχής προσχεδιασμένο ούτως ή άλλως) το κόμικ έφυγε από τα ράφια με τα παιδικά βιβλία, και σταμάτησε να διαβάζεται από δασκάλες στα μαθητούδια τους, με ταχύτητα αστραπής!

 

H Clearbrook σε κατάσταση αμόκ και o Cutter (αριστερά), Οι Λύκοι είναι αληθινοί λύκοι, όχι "καρτούνς" (δεξιά)

 

 

Ακούστηκαν διάφορα για το Elfquest τότε. Τίποτα το ασυνήθιστο και άγνωστο (παρόμοια ακούστηκαν και ακούγονται για ένα σωρό άλλα δημιουργήματα του φανταστικού) οπότε δεν θα τα επαναλάβω εδώ.

 

Χωρίς ποτέ, μα ποτέ να γίνει χυδαίο, χωρίς ποτέ να παρουσιαστεί κάτι για λόγους εμπορικότητας ή shock value, το Elfquest προχώρησε σε δρόμους που κανένα κόμικ, ειδικά mainstream κόμικ, δεν είχε τολμήσει να πάει, και ίσως δεν τολμά ακόμα και σήμερα. Η αποκάλυψη πως οι elves είναι μάλλον πανσεξουαλικοί και ιδιαίτερα ελεύθεροι με τη σεξουαλικότητά τους και με πολύ λίγα ταμπού, η αποκάλυψη πως η Leetah είχε και άλλους ρόλους στο χωριό, ρόλους που σε παραδοσιακούς πολιτισμούς του κόσμου μας θεωρούνται τιμημένοι (όχι, δεν ήταν πόρνη. Δεν υπάρχει καμμία ανάγκη για πορνεία στον κόσμο των ξωτικών του Elfquest), η αποκάλυψη πως κάποιοι χαρακτήρες προτιμούν το δικό τους φύλο για "ερωτικά παιχνίδια" έκανε ακόμα προφανέστερη την ταυτότητα αυτού του κόμικ σαν κάτι το πολύ ιδιαίτερο, πολύ πλούσιο και βαθύ που είχε και έχει να πει πολλά!

Mακάρι κάποιος εκδότης να εξέδιδε αυτό το κόμικ και στα Ελληνικά, με το τόσο "άχρονο" σχέδιο και ιστορία, όπως έχει εκδοθεί ήδη σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες και συνεχίζει να εκδίδεται!

 

 

Πώς όμως να μιλήσει κανείς για τόσους και τόσους χαρακτήρες, για τόσες και τόσες ιστορίες φτιαγμένες κυρίως από τη Wendy Pini και τον Richard αλλά και άλλους δημιουργούς αργότερα? Πώς να περιγράψει την εξέλιξη όλων αυτών των χαρακτήρων, τη συγκίνηση στην επανεμφάνιση της Timmain, το χιούμορ, τα στοιχεία επιστημονικής φαντασίας μέσα στη μυθοπλασία του κόσμου, την ομορφιά του Παλατιού, τους High Ones, τους ανθρώπους - ακόμα και τον δικτάτορα Grohmul Djun - την διαβολικότητα και την τελική δίκαια-άδικη μοίρα της Winnowill, τους παινχνδιάρηδες elves του νερού τους Wavedancers αλλά και τους άλλοτε αστείους, άλλοτε επικίνδυνους τρολλς? (που είναι μια πολύ ωραία σάτιρα για τις ματεριαλιστικές αξίες του δικού μας κόσμου).

 

(Ο Picknose θα την κάνει βασίλισσα την Oddbit! Για τα φιλήδονα χείλη και την μυτούλα, και τις σέξυ κρεατοελιές της και μόνο! )

 

Ή για τη μαγεμένη Shuna, την ανθρώπινη κοπέλα που αργότερα πάει να ζήσει με τα ξωτικά; Ή τον Adar και τη Nonna - η οποία σχεδίαζε σύμβολα - τους πρώτους ανθρώπους που δεν μισούσαν τα ξωτικά; (και οποίοι ήταν σχεδιασμένοι να μοιάζουν με τη Wendy και το Richard).

 

Shuna, το κορίτσι που έγινε κι αυτή "πνεύμα του δάσους" όπως τα ξωτικά που αγάπησε, παρέα με δύο...χμμ.."συντρόφους" της (επάνω), Νonna και Adar ή Wendy και Richard; (κάτω)

 

 

Δεν μπορώ να το περιγράψω ούτε αυτό, ούτε τη συγκίνηση της περσινής-προπέρσινης μίνι σειράς Discovery που βγήκε καθώς περιμένουμε τη Wendy να πάρει μπρος για το Final Quest που θα δούμε σε λίγα χρόνια! Ούτε μπορώ να μεταδώσω τη συντροφικότητα των θαυμαστών του Elfquest, την αστείρευτη δημιουργικότητά τους, την μαγευτικότητα του CD με μπαλάντες που δημιουργήθηκαν για το Elfquest, τις ανθολογίες με ιστορίες γραμμένες από γνωστούς συγγραφείς φαντασίας και τοποθετημένες σε όλες τις χρονικές περιόδους της ιστορίας του. ούτε την αγωνία αν η επερχόμενη ταινία θα γίνει τελικά πραγματικότητα.

Δεν μπορώ να περιγράψω ένα παραμύθι που είναι κάτι τόσο περισσότερο από ένα παραμύθι, αφού μπορεί να προκαλέσει τόσα παράξενα συναισθήματα, μια αδιόρατη θλίψη και νοσταλγία γιατί κάτι που δεν υπήρχε και χάθηκε, ή για κάτι που υπάρχει ακόμα και περιμένει να ξαναβρεθεί; Ειλικρινά δεν ξέρω το πώς...

 

Tόσοι και τόσοι χαρακτήρες (αριστερά), Ένας... άλλος κόσμος από πρόταση για την ταινία (δεξιά)

 

Mπορώ όμως να κάνω κάτι καλύτερο!

 

Μπορώ να σας δώσω ένα λινκ για να διαβάσετε ΟΛΕΣ σχεδόν τις ιστορίες, έγχρωμες (όσες ήταν ασπρόμαυρες) και relettered, και μάλιστα εντελώς νόμιμα!

Αυτός είναι ο τρόπος που γιορτάζουν οι δημιουργοί του τα 30 χρόνια της ιστορίας του Elfquest! Μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου, ολόκληρο το υλικό από όλα (εκτός από μία μίνι σειρά για νομικούς λόγους, και κάτι σπέσιαλς) τα κόμικς θα έχουν ανέβει στο επίσημο site! (Kαι φυσικά πολλές ιστορίες διατίθενται είτε σε έγχρωμα archives, είτε σε φτηνότερες "manga style" ασπρόμαυρες εκδόσεις).

 

http://www.elfquest.com/gallery/OnlineComics3.html

 

Και αν θέλετε και κάτι από βίντεο, μια απλή έρευνα στο youtube θα σας δώσει πολλά αποτελέσματα αλλά να ένα λινκ για βιντεάκια φτιαγμένα από τη Wendy Pini: http://www.youtube.com/user/MadamMasque

 

Kαι ένα λινκ με τους στίχους των τραγουδιών από το "A Wolfrider's Reflections"

 

http://www.elfquest.com/fun/AWRSongbook.html

 

Aς τελειώσω με λίγους στίχους από το τραγούδι της Winnowill (γραμμένους από τη Mercedes Lackey):

 

Softly as a shadow's sigh shadows walk, and there walk I.

Shadow's darkness in my soul, shadow power is my goal.

Power to give, and power to take, power to build and to unmake,

Power to make you writhe with pain,

Power to take it back again.

 

 

You shape wood, and earth, and stone.

I shape flesh, and brain, and bone.

Soft tree-shapers, Healer-wives;

You shape living. I shape lives.

 

 

Καλό διάβασμα!! ;)

 

Rayek και... Winnowill!

 

---------------------------------

 

"Elfquest art copyright Warp Graphics, Inc. Elfquest, its logos, characters, situations, all related indicia, and their distinctive likenesses are trademarks of Warp Graphics, Inc. All rights reserved."

Every image used here is for illustrative purposes only, as a presentation of Elfquest, and no infringement of copyright is intended or implied in any way!

Edited September 30, 2008 by Dain

[Oberon]

Μερικές εικόνες ακόμα (αφού έφαγα 5 ώρες για να ψάχνω για εικόνες και κυρίως για να γράψω την παρουσίαση, τι είναι μερικές ακόμα;) και κάποιες πληροφορίες που δείχνουν πιο ξεκάθαρα τη νοοτροπία του κόμικ.

 

 

Τimmain, η μεγάλη μητέρα των Wolfriders. Αριστερά όπως είναι τώρα, ντυμένη μόνο με τα απίθανα μακριά μαλλιά της, και δεξιά όπως ήταν πριν 20000 χρόνια, με τη μορφή που πήρε όταν έφτασαν στον Abode, τον κόσμο των δύο φεγγαριών.

 

 

Ο Scouter με τα απίστευτα δυνατά μάτια του, η Tyleet με τα μαλλιά που παίρνουν το χρώμα των φύλλων και της φύσης και που το όνομά της σημαίνει "To Δώρο της Θεραπεύτριας" μια που η γέννησή της ήταν σαν δώρο της Leetah (που το όνομά της σημαίνει Θεραπεύτρια από τη λέξη-ρίζα "leet" στη γλώσσα των Children of the Sun) προς τους γονείς της, και η λεπτεπίλεπτη Dewshine με τα χρυσαφένια κοντά μαλλάκια. Λεπτεπίλεπτη μεν, αλλά λύκαινα κι αυτή, όπως όλες οι γυναίκες των Wolfriders.

 

Το τρίο αυτό είναι lifemates. Αν και ούτε ο Scouter, ούτε η Dewshine είχαν "Αναγνωριστεί" ήταν από πάντα ζευγάρι. Όταν ο Scouter "αναγνώρισε" την Tyleet και πήγαν να ολοκληρώσουν την απαράβατη αυτή βιο- ψυχολογική ανάγκη, η αντίδραση της Dewshine ήταν να ενθουσιαστεί τρομερά που ο lifemate της θα ζούσε μια τέτοια εμπειρία, έστω κι αν σε άλλη φάση η δική της "recognition" με τον Tyldak (που παρουσιάζεται στην εικόνα του πρώτου ποστ δίπλα στη Winnowill) ήταν σχεδόν τραυματική.

 

Aν και η ζήλια δεν είναι κάτι άγνωστο ακόμα και ανάμεσα στους ανεξάρτητους wolfriders, είναι μάλλον τυπικότερη μια αντίδραση που εμπεριέχει χαρά για τη χαρά ενός συντρόφου, χωρίς κανένα προσωπικό σύμπλεγμα ή ανασφάλεια. Γι'αυτό και η ίδια η Dewshine πρότεινε μετά να γίνουν lifemates οι τρεις τους και να ζήσουν μαζί στην ίδια "κουφάλα" πάνω στο Father Tree του Ηοlt των Wolfriders τότε. Όπως συχνά υπαινίσσεται η ιστορία και οι εικόνες, οι τρεις τους έχουν ερωτική σχέση, ο καθένας ΚΑΙ με τα άλλα δύο μέλη της τριάδας.

 

Αν και οι Children of the Sun του Sun Village είναι εμφανώς πολύ πιο ελεύθεροι από τους περισσότερους σημερινούς ανθρώπους του δικού μας κόσμου - από άποψη νοοτροπίας τουλάχιστον - ίσως η πιο οργανωμένη (αν και πάντα μικροσκοπική) κοινωνία τους, να δημιουργεί και κοινωνικούς ρόλους που σε ένα φυσικότερο και αγριότερο περιβάλλον δεν αναπτύσσονται ποτέ.

Η στιχομυθία ανάμεσα στη Leetah των Sun Villagers και την Dewshine των Wolfriders λίγο μετά που οι τελευταίοι έχουν πάει στο Sun Village δείχνει αυτούς τους ρόλους, οι οποίοι στα αυτιά των wolfriders ακούγονται ανόητοι. Με εξαίρεση κάποιους βιολογικά επιβεβλημένους ρόλους όπως της μητρότητας, οι wolfriders δεν έχουν αρσενικούς και θηλυκούς ρόλους και η όποια χαλαρή ιεραρχία τους θυμίζει περισσότερο την κοινωνία των λύκων (χωρίς την αγριότητα που επιδεικνύουν οι λύκοι ανάμεσά τους όμως, ειδικά προς τα γέρικα μέλη της αγέλης τους) και είναι καθαρά χρηστική και μάλλον ανεπίσημη.

 

 

H Dewshine λοιπόν παίρνει μέρος στο κυνήγι κάποιων ζώων που θυμίζουν συνδυασμό καμήλας και αλόγου ώστε να τα φέρουν στο χωριό. Όμως τραυματίζεται σχεδόν θανάσιμα, και μόνο οι θεραπευτικές δυνάμεις της Leetah την επαναφέρουν στη ζωή. Η Leetah σοκάρεται απίστευτα από τη "βαρβαρότητα" να αφήνουν μια κοπελίτσα να παίρνει μέρος σε τέτοια κυνήγια, και αναρωτιέται τι θα συνέβαινε αν η Dewshine πέθαινε!

Aυτό που θα συνέβαινε θα ήταν να τη θρηνήσουν οι σύντροφοί της, να την τιμήσουν με το ομαδικό ουρλιαχτό τους και μετά...μετά να την αφήσουν να την "αναλάβουν" οι λύκοι ώστε το πνεύμα της (που θα ζει βέβαια στο Παλάτι) αλλά και το σώμα της να γίνει μέρος της φύσης ολόκληρης.

Ποιο από τα δύο είναι πιο "πολιτισμένο" τελικά; Να υπάρχει μια κοινωνική ιεραρχία που προστατεύει τη ζωή μιας κοπέλας, ή ένος άντρα ή ενός παιδιού (οκ, τα παιδιά δεν παίρνουν μέρος στο κυνήγι βέβαια μέχρι να μεγαλώσουν) γνωρίζοντας πως σε μια μακραίωνη η αιώνια ζωή μπορεί κάποιος να καταφέρει πολύ περισσότερα από μια σύντομη και συχνά σκληρή ζωή όπως αυτή των wolfriders , ή η ελευθερία της επιλογής της Dewshine, η ελευθερία να είναι μια "λύκαινα" και αυτή, που μπορεί όμως να οδηγήσει στο θάνατο; (Και με όλους τους πολέμους με ανθρώπους και όχι μόνο, και με τα στοιχεία της φύσης, ο θάνατος δεν είναι κάτι άγνωστο στα ξωτικά αυτά).

 

Η απάντηση όμως επαφίεται στον αναγνώστη και μόνο!

 

Kαι δυο τελευταίες εικόνες: Το Φεστιβάλ της Καρποφορίας, αισθησιακό και καλοκαιρινό, στο Χωριό του Ήλιου. (κάτι που δεν θα βλέπαμε ποτέ στον Τόλκιεν, για να μην αναφέρω πάλι ΟΛΑ όσα ανέφερα στην παρουσίαση! )

 

 

και η σούπερ σεξουαλική θεoγκόμενα των τρολλ η Oddbit, που σαν "modern and practical, material girl" δίνει την καρδιά της απλόχερα - και ουχί μόνον την καρδιά της - σε όποιον τρολλ της προσφέρει τις περισσότερες πολυτέλειες, κάτι που κάνει ο δυστυχής Picknose (εικόνα του στο πρώτο ποστ), μια που ως γνωστόν "η αγάπη μιας τρολλ-κοπέλας είναι τόσο αληθινή, όσο το χρυσάφι που της προσφέρεις. Και όσο πιο πολύ της προσφέρεις, τόσο πιο αληθινή η αγάπη της!"

 

Edited September 29, 2008 by Dain

[Oberon]

Παιδιά, δεν θέλω να ακουστώ πιεστικός, αλλά ειλικρινά πιστεύω πως αν πάτε στο λινκ που δίνω στο πρώτο ποστ και διαβάσετε τα online comics (που δεν θα είναι για πάντα online) θα λατρέψετε το Elfquest! Όχι μόνο ΔΕΝ είναι οι τυπικοί elves που ξέρουμε από άλλα βιβλία, αλλά όπως είχε πει μια φίλη μου που της είχα δείξει τη σειρά "είναι το ωραιότερο κόμικ που έχω διαβάσει, και ένα από τα ωραιότερα αναγνώσματα γενικά".

 

Πραγματικά αξίζει δηλαδή, και πιθανά να "blow your mind" όπως έγινε με μένα και πολύ κόσμο. Αρκετοί μάλιστα συγγραφείς αλλά και σχεδιαστές κόμικς δυσκολεύονται να περιγράψουν το Elfquest *μόνο* σαν ένα κόμικ αλλά το θεωρούν περισσότερο "graphic novel" με την κυριολεκτικότερη έννοια, και με έμφαση στη λέξη *novel"!

 

Mια που οι δημιουργοί του αποφάσισαν, μεγαλόκαρδα, να γιορτάσουν τα 30 χρόνια του Elfquest σκανάροντας και ανεβάζοντας όλο το κόμικ στο επίσημο site, είναι μια ευκαιρία να διαβάσει κανείς έστω και τα τρία πρώτα και βασικά storylines "Εlfquest: Original Quest, Siege at Blue Mountain και Kings of the Broken Wheel".

 

Aκόμα και οι φανς της επιστημονικής φαντασίας θα βρουν πολλά στοιχεία που θα τους αρέσουν. Το Elfquest έχει περιγραφεί, στην προσπάθεια δηλαδή να "τοποθετηθεί" και να "οριστεί" τι είναι, σαν "Fantasy Premise, Science Fiction World View". Και για μια φορά αυτά τα δύο δένουν απίστευτα καλά μεταξύ τους.

 

On another note:

 

Η παρακάτω εικόνα, που την βρήκα απίστευτα όμορφη, δείχνει τον Hyfus και την Tilaweed που πρωτοεμφανίστηκαν στη μίνι σειρά Elfquest: Wavedancers, μια από τις σπανιότερες τώρα σειρές του Elfquest. Ήταν σχεδιασμένη, όπως και η εικόνα, από τον Aυστραλό Josef Szekeres, γνωστό στους φίλους των κόμικς και από τις σειρές Dart και, για λίγα τεύχη, Savage Dragon της Image.

 

Η αιτία που η σειρά αυτή σπανίζει είναι η δικαστική απόφαση μετά από χρόνια, να μην μπορεί να ξαναεκδοθεί με κανέναν τρόπο, ούτε από τη WaRP Graphics (που ανήκει στους Wendy and Richard Pini ) ούτε και από την Black Mermaid Productions (του Josef Szekeres και της Julie Ditrich).

 

Τα νομικά προβλήματα που είχαν μεταξύ τους και οδηγήσαν μια πολλά υποσχόμενη συνεργασία σε μια απίστευτη κόντρα αργότερα που ως σήμερα δεν έχει ξεκαθαριστεί το "πώς, ποιος, τι, γιατί" κατέληξαν στο να μην εκδοθούν οι επόμενες σειρές με τους Wavedancers του Szekeres από τη WaRP.

Όμως μια που πολλοί χαρακτήρες ανήκαν στη Black Mermaid ήδη ετοιμάζεται ένα graphic novel με τίτλο Elf-Fin στο οποίο θα παρουσιαστούν ξανά ο Hyfus και η Tilaweed της εικόνας, αν και όχι σαν μέρος του Elfquest πια.

 

Edited September 28, 2008 by Dain

[Darkchilde]

Διονύση μία καταπληκτική παρουσίαση του Elfquest. Έχω κάποιες ιστορίες σε TPB που έχουν βγεί και θέλω να μαζέψω και τα υπόλοιπα. Αλλά ξέρεις το πόσα θέλω και πόσα δεν προλαβαίνω γενικά!

[Oberon]

Hey, thanks για το σχόλιο, Βούλα!!!

 

Αυτή τη στιγμή, αξίζει να πάρεις αν δεν τα έχεις ήδη τα 4 Archives με digital recoloring (θα δεις το recoloring στη σελίδα με τα online comics, αλλά πιστέψέ με, τα πραγματικά archives είναι πολύ πιο ωραία από τα scans!). Τα 4 Archives υπάρχουν χαλαρά στο Amazon, και διηγούνται στην πρώτη ιστορία, το Original Quest δηλαδή.

Δυστυχώς οι Pinis δεν ανανέωσαν το συμβόλαιό τους με τη DC Comics, οπότε δεν θα δούμε σύντομα archives των επόμενων storylines, και δεν ξέρω και για πόσο καιρό θα είναι διαθέσιμα και τα ήδη εκδοθέντα.

Όμως υπάρχουν και οι 14 τόμοι σε manga format, (με τα τρία αρχικά storylines) που είναι και οι φτηνότεροι, αλλά κάπου χαλάει το όλο στήσιμο κάθε μεγάλης σελίδας της Wendy μια που αναγκαστικά κόβεται σε περισσότερες σελίδες ώστε να ταιριάζει με το φόρματ.

Είναι βέβαια ασπρόμαυρα, όπως όλα τα manga volumes. Πάντως αξίζουν και αυτά πάρα πολύ.

 

Αν δεν έχεις πάρει τα δύο τελευταία, και έγχρωμα, installments του όλου saga, το "Searcher and the Sword" και το "Εlfquest: Discovery", πάρτα άμεσα! Wendy and Richard at the helm, again!! Μιλάμε για εξαιρετικό σχέδιο, όπως πάντα, εξαιρετική ιστορία, και οι εκδόσεις της DC είναι επίσης εξαιρετικές! Το Discovery βγήκε και σε tpb πριν λίγους μήνες!

 

Tώρα η Wendy ασχολείται με το - άσχετο με Elfquest - Masque of the Red Death http://www.gocomi.com/index.php?module=web...mp;event=masque (στο λινκ θα δείτε ένα μικρό ψιλο-animated κόμικ-παρουσίαση της σειράς, ο πρώτος τόμος της οποίας βγαίνει αυτές τις μέρες στα ανά τον κόσμο κομιξάδικα) και μετά θα ασχοληθεί με το Major Project που θα είναι το Elfquest: Final Quest. Λέει να έχουμε πολλά χαρτομάντηλα όταν θα το διαβάσουμε. Ελπίζω όχι, και να μην είναι και το τελευταίο Elfquest που θα βγει.

Κάτι λέει και για novels πάντως! Ίδωμεν!

Edited September 28, 2008 by Dain

[Darkchilde]

Σ'ευχαριστώ για τις πληροφορίες Διονύση και μόλις κανονίσω λίγο την ταλαιπωρημένη κάρτα μου, θα πάω να κάνω άλλη μία "μικρη" παραγγελία στο Amazon...

[Oberon]

Και γω θα τα παραγγείλω σύντομα. Τα είχα δει στο Λονδίνο αλλά στο Forbidden Planet ήταν ακριβά, και εξ άλλου προηγούνταν άλλα που ήθελα τότε. Το Αμερικανικό Αμαζον όμως τα έχει σε καλές τιμές. ;)

[tetartos]

Καταπληκτική παρουσίαση, Διονύση, ευχαριστούμε! Φαίνεται ένας ολόκληρος καινούριος κόσμος με τους δικούς του "κανόνες" και τρόπους. On my 'to Read' list!

[Oberon]

Πράγματι είναι διαφορετικός κόσμος, Γιώργο, και πανέμορφος και τρομακτικός. Ίσως γιατί αγγίζει δικές μας χορδές με τρόπους που είναι πολύ ασυνήθιστοι σε φανταστικά δημιουργήματα, μέσω των insights (και του εξαίρετου ταλέντου) των δημιουργών του.

Σ'ευχαριστώ για τα καλά λόγια για την παρουσίαση.

[Nienor]

Διονύση σε ευχαριστούμε πάρα πολύ για αυτήν την πανέμορφη παρουσίαση

Ήθελα να το διαβάσω έτσι κι αλλιώς, αλλά τώρα επιβάλεται... Μέχρι το Δεκέμβρη θα έχω διαβάσει τα πάντα νομίζω.

[Oberon]

Thank you Κιάρα μου. Όταν διαβάσεις τα τρία πρώτα storylines θα σου πω πώς πάει μετά η σειρά. (Όπως και σε όποιον άλλον θέλει να διαβάσει όλο το saga μέχρι σήμερα).

[0Nautilus0]

Ομολογώ ό,τι το συγκεκριμένο κόμικ το είχα ακουστά, αλλά δεν είχα καταφέρει να το διαβάσω, τώρα το έχω βάλει στις άμεσες προτεραιότητες. Μακάρι το Elfquest να μεταφρασθεί και από ελληνικούς εκδοτικούς οίκους....

 

Διονύση "έγραψες" μεταφορικά και κυριολεκτικά. Φοβερή παρουσίαση. Το ξέρω πως είναι αρκετά δύσκολο να γράφεις τέτοιες παρουσιάσεις, αλλά πραγματικά είναι πολύτιμες, οπότε πρέπει να σε παροτρύνω να συνεχίσεις όποτε αυτό είναι δυνατόν και για άλλα κόμικ.

[Oberon]

Σ'ευχαριστώ πολύ Ναυτίλε. Έχω υπ'όψη μου κάποιες άλλες παρουσιάσεις για το μέλλον. Kαι όπως λες και συ, μακάρι κάποιος εκδότης να μεταφέρει αυτό το τόσο σπέσιαλ κόμικ και στη γλώσσα μας.

 

Πρόσθεσα μερικές ακόμα εικόνες στο πρώτο ποστ της παρουσίασης, μια που ανέφερα διάφορους ακόμα χαρακτήρες, όπως και λεζάντες από κάτω για πιο εύκολη αναγνώριση.

 

Φυσικά έχω αφήσει έξω ένα σωρό σημαντικούς χαρακτήρες, και δεν αναφέρθηκα σχεδόν καθόλου στην πλοκή των τριών βασικών storylines (για να μη μιλήσω για τα μεταγενέστερα) η οποία είναι πολύ πιο περίπλοκη και πλούσια από όσο θα μπορούσα να παρουσιάσω, αλλά δεν είπα και πολλά ώστε η παρουσίαση να έχει όσο το δυνατόν λιγότερα spoilers!

Edited September 30, 2008 by Dain

[Spock]

Εκπληκτική παρουσίαση, Διονύση! Παρ' όλο που δεν τρελαίνομαι για comics γενικώς, μετά από αυτό δεν μπορώ παρά να θέλω να το διαβάσω!

[Oberon]

Thank you Δημήτρη.

Η Wendy Pini έχει δηλώσει πως της αρέσει πολύ το Σταρ Τρεκ, και ειδικά η κλασσική σειρά (αφού μ'αυτήν μεγάλωσε) και διαβάζοντας το κόμικ μπορεί κάποιος να διαπιστώσει επιρροές της νοοτροπίας του Σταρ Τρεκ και στο Elfquest.

 

Όπως και σε όλους, έτσι θα σου πρότεινα και σένα αφού θέλεις να διαβάσεις το κόμικ αυτό, να ξεχάσεις εντελώς την παρουσίαση που έκανα και να το διαβάσεις σαν να μην ήξερες τίποτα. Όχι για λόγους spoilers ή κάτι τέτοιο. Αλλά γιατί σε κάθε αναγνώστη που το έχει αγαπήσει σημαίνει και διαφορετικά πράγματα, ή έστω *βλέπει* και διαφορετικά πράγματα ανάλογα με το ποιος/α είναι ο/η ίδιος/α.

 

Στο μεταξύ όμως, να και δύο εξώφυλλα, ειδικά για σένα, από κόμικς-παρωδίες. Τα μυτερά αυτιά είναι η αιτία...

 

 

Kαι ένα σχέδιο για τη Βούλα:

 

 

(...and then came Winnowill. Οπότε χμμμ, Amidala who??? )

[Spock]

Απίθανα και τα τρία! Χμμ, δεν θα αργήσω και πολύ να κατέβω στην Αθήνα, ούτως ή άλλως! ;)

[Oberon]

Απίθανα και τα τρία! Χμμ, δεν θα αργήσω και πολύ να κατέβω στην Αθήνα, ούτως ή άλλως! ;)

 

Ηeheheh. Καλώς να έρθεις φυσικά αλλά χμμ τι σχέση έχει το Elfquest με το ότι θα κατέβεις προς τα μέρη μας?

[Spock]

Ηeheheh. Καλώς να έρθεις φυσικά αλλά χμμ τι σχέση έχει το Elfquest με το ότι θα κατέβεις προς τα μέρη μας?

Μα... το ότι θα μου δανείσεις τεύχη! ;) -ελπίζω!

[Oberon]

Φυσικά, αν και νομίζω πως ήδη τα εχει "καπαρώσει" η Αλεξάνδρα.

Πάντως μπορείς να τα διαβάσεις και online (να δεις αν σ'αρέσουν κιόλας) στο λινκ που δίνω στο πρώτο ποστ. ;)

[Oberon]

Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζατε (και σας ενδιέφερε να διαβάσετε μία από τις καλύτερες σειρές κόμικς του κόσμου) υπάρχουν ήδη online όλα τα Elfquest comics στο επίσημο site. Λέγεται πως ετοιμάζεται και ταινία, αλλά αυτό λέγεται τόσα χρόνια τώρα που αν δεν δω επίσημο trailer και επίσημη ημερομηνία πρεμιέρας, δεν θα το πιστέψω.

 

Δίνω πάλι το λινκ που έδωσα και στην αρχή του αφιερώματος. Trust me . . . you're in for something more than just reading comics. ;)

 

http://elfquest.com/gallery/OnlineComics3.html

 

 

[niceguy0973]

Ρε συ Διονύση, πολύ γαμάτο το Elfquest... δεν το είχα ξαναπετύχει....

[Oberon]

Ρε συ Διονύση, πολύ γαμάτο το Elfquest... δεν το είχα ξαναπετύχει....

 

Wow! Aπρόσμενο σχόλιο και πολύ ευχάριστο. Ναι, Νεκτάριε, είναι από τα καλύτερα κόμικς και από τα καλύτερα φάνταζυ αναγνώσματα γενικότερα. Πολύ κρίμα που δεν έχει εκδοθεί και στην Ελλάδα. Υποθέτω πως είδες τα λινκς για τα, εντελώς νόμιμα, online scans όλων των τευχών, ε? Αν θελήσεις να τα διαβάσεις (και είμαι βέβαιος πως θα σ'αρέσουν πολύ) αλλά μπερδευτείς για τη σειρά που πρέπει να διαβαστούν ή θέλεις να ρωτήσεις οτιδήποτε, δεν έχεις παρά να με ρωτήσεις εδώ στο τόπικ. Δεν υπάρχει περίπτωση να κουραστώ ποτέ να μιλάω γι'αυτό το κόμικ. Έστω κι αν η παρουσίασή μου εδώ δείχνει μακροσκελής, στην πραγματικότητα μόνο την επιφάνεια κατάφερα να σκαλίσω. Περιττό να σου πω πως όσες φορές κι αν διαβάζω τα τεύχη (ειδικά όσα είναι γραμμένα και ζωγραφισμένα από τη Wendy και τον Richard Pini) πάντα υπάρχουν επίπεδα ερμηνείας και ευχαρίστησης και σκέψης που δεν είχα δει πιο πριν.

 

Μιλάμε για ένα είδος "αμαλγάματος" φάνταζυ και επιστημονικής φαντασίας που δεν έχω δει παρόμοιό του (έχω δει διάφορες αντιγραφές όμως). Αλλά δεν μπορεί κάποιος να το ορίσει σαν "science fantasy" και αυτό είναι ακόμα ένα στοιχείο που το κάνει τόσο ιδιαίτερο ανάγνωσμα.

 

 

 

Edited August 31, 2011 by Oberon

[niceguy0973]

Ρε συ Διονύση, πολύ γαμάτο το Elfquest... δεν το είχα ξαναπετύχει....

 

Wow! Aπρόσμενο σχόλιο και πολύ ευχάριστο. Ναι, Νεκτάριε, είναι από τα καλύτερα κόμικς και από τα καλύτερα φάνταζυ αναγνώσματα γενικότερα. Πολύ κρίμα που δεν έχει εκδοθεί και στην Ελλάδα. Υποθέτω πως είδες τα λινκς για τα, εντελώς νόμιμα, online scans όλων των τευχών, ε? Αν θελήσεις να τα διαβάσεις (και είμαι βέβαιος πως θα σ'αρέσουν πολύ) αλλά μπερδευτείς για τη σειρά που πρέπει να διαβαστούν ή θέλεις να ρωτήσεις οτιδήποτε, δεν έχεις παρά να με ρωτήσεις εδώ στο τόπικ. Δεν υπάρχει περίπτωση να κουραστώ ποτέ να μιλάω γι'αυτό το κόμικ. Έστω κι αν η παρουσίασή μου εδώ δείχνει μακροσκελής, στην πραγματικότητα μόνο την επιφάνεια κατάφερα να σκαλίσω. Περιττό να σου πω πως όσες φορές κι αν διαβάζω τα τεύχη (ειδικά όσα είναι γραμμένα και ζωγραφισμένα από τη Wendy και τον Richard Pini) πάντα υπάρχουν επίπεδα ερμηνείας και ευχαρίστησης και σκέψης που δεν είχα δει πιο πριν.

 

Μιλάμε για ένα είδος "αμαλγάματος" φάνταζυ και επιστημονικής φαντασίας που δεν έχω δει παρόμοιό του (έχω δει διάφορες αντιγραφές όμως). Αλλά δεν μπορεί κάποιος να το ορίσει σαν "science fantasy" και αυτό είναι ακόμα ένα στοιχείο που το κάνει τόσο ιδιαίτερο ανάγνωσμα.

 

 

 

 

 

 

Ήδη βρήκα κάποιες σειρές απο το pirate και τις κατεβάζω... Όταν τις έχω στα χέρια μου θα σου πω τίτλους... τα υπόλοιπα θα τα δω από το site!!!

[Oberon]

Ένα update: Μετά από πάνω από 6 χρόνια χωρίς καινούργια Elfquest ιστορία, μια που η Wendy Pini είχε επικεντρωθεί σε μια άλλη σειρά, το Masque of the Red Death ( http://masque-of-the-red-death.com/ ), επιστρέφει τώρα με το μεγαλειώδες, όπως μας υπόσχεται, Elfquest: The Final Quest!

Από τον περασμένο Σεπτέμβριο και κάθε Τρίτη, μια νέα σελίδα ανεβαίνει δωρεάν στο Διαδίκτυο στην επίσημη ιστοσελίδα, αλλά και στο Facebook: http://www.elfquest....Quest_page=1#_1

 

Φυσικά, αν κάποιος δεν έχει διαβάσει τις αρχικές ιστορίες (όλα τα Elfquest comics υπάρχουν δωρεάν online στην επίση ιστοσελίδα http://www.elfquest....ineComics3.html ) δεν θα πρότεινα με τίποτα να ξεκινήσει από το Final Quest!!

 

Ωστόσο ένα ωραίο teaser βιντεάκι για την πολυαναμενόμενη σειρά υπάρχει στο youtube:

 

http://www.youtube.com/watch?v=lZaBjI11D94

 

Όπως είχα γράψει και στο αφιέρωμα στα αρχικά ποστς του τόπικ, αν και μια πρώτη, και εντελώς επιφανειακή, ματιά μπορεί να κάνει κάποιον να νομίσει πως πρόκειται για κάποιο ζαχαρωμένο κόμικ σε στυλ Ντίσνευ, τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο μακριά από την πραγματικότητα του Elfquest!

Edited February 23, 2013 by Oberon