ΠΑΠΑ-ΓΑΛΗα

[Guest roriconfan]

Είδος: Κωμικοτραγικό Φαντασίας

 

Σεξ: Όχι αλλά αναφέρεται.

 

Βια: Ναι, μπόλικη και σιχαμερή. Και υπάρχει άπλετη θρησκευτική βωμολοχία. Πάρτε τις προφυλάξεις σας.

 

Σχόλια: Το εμπνεύστηκα από τα πρόσφατα γεγονότα με τις περιουσίες που μας κρύβουνε στο Βατοπέδι. Συγχωρέστε το εριστικό μου ύφος αλλά υπάρχουν πολλά που έχω μαζέψει για την εκκλησία χωρίς να είμαι άθεος. Αυτό το διήγημα προσπαθεί επίσης να είναι με πιο πολύ πλοκή και ολοκληρωμένο τέλος από τα δύο προηγούμενα κεφάλαια της Αισώπειας. Αν σας αρέσει, πείτε το να το κρατήσω και στα επόμενα.

 

 

ΠΑΠΑ-ΓΑΛΗα

(τα χρονικά της Αισώπειας, κεφάλαιο 3)

 

(Είχα τελειώσει την κονσέρβα και είχα ξαπλώσει στην κουβέρτα μου, δίπλα στην πόρτα του αφέντη μου. Όπως πάντα, πλενόμουνα γλείφοντας το πόδι μου και περνώντας το πάνω από το κεφάλι μου.

 

ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ . . . χωρίς καμία προειδοποίηση ένα δίχτυ έπεσε πάνω μου!)

 

 

 

-ΜΙΑΟΥ! ΚΧΧΧ! Τι είναι αυτόΟΥ; Αφήστε με να φύγωΟΥ! ΚΧ-ΚΧ!

 

 

 

(Προσπάθησα να απελευθερωθώ, προσπάθησα να κόψω το δίχτυ, προσπάθησα να γραπατσώσω αυτούς που μου επιτεθήκανε. Αλλά μάταια. Τρεις θεόρατοι ΑΠΑΙΤεινοί με τραβήξανε με το δίχτυ μέσα σε ένα κλουβί και με πήγανε στο ποτάμι. Φώναξα κλαψιάρικα για βοήθεια αλλά αρχίσανε να με ραμφίζουνε δυνατά.)

 

 

 

-ΚΟΥΩΩΩΚΟΚΟΚΟ! Σ-ΚΟΚΟΚ-ασμός αμαρτωλέ! Μόνο η Περιστέρα μπορεί να σε βοηθήσει τώρα. ΚΟΚΟΚ-άνε τις προσευχές σου όσο προλαβαίνεις. ΩΩΩΚΟΚΟΚΟΚΟΚΟ!

 

 

 

(Σταμάτησα να φωνάζω και περίμενα το μοιραίο γιατί νόμιζα ότι θα με πετούσανε στο ποτάμι. Αλλά αντί για αυτό με βάλανε μέσα σε ένα κανό και το αφήσανε να πλέει κατηφορικά. Σύντομα άφησα πίσω μου την πατρίδα μου την ΠΟΡΤΟ-ΓΑΛΗα¹.)

 

 

 

(Έφτασα μερικά λεπτά αργότερα στην γειτονική χώρα, που ήταν γνωστή για τα μούρα της. Το κανό σταμάτησε σε ένα δέλτα που σχημάτιζε ο ποταμός, σε σημείο όπου υπήρχαν δεκάδες άλλα κανό και αμέτρητοι βάτοι παντού στην στεριά. Εκεί με παραλάβανε, πάντα μέσα σε κλουβί, άλλοι δύο ΑΠΑΙΤεινοί)

 

 

 

-ΚΟΚΟΚ-αλώς ήλθες στο ΒΑΤΟΙ-ΚΑΝΟ αμαρτωλέ. Εδώ θα αναμείνεις την ΚΟΚΟΚ-ρίση σου από τον Θεϊκό Πούλο.

 

-Κάποια παρεξήγησή έγινεΟΥ. Είμαι άθωοΟΥς! Δεν έκανα τίποταΟΥ!

 

-Σιωπή! Αυτό θα το ΚΟΚΟΚ-ρίνει ο Μέγας ΠΑΠΑγάλοΣ! Πάρτε τον στο ΒΑΤΟΠΕΔΙ!

 

 

 

(Με σύρανε μαζί με το κλουβί μακριά από το ποτάμι, σε μια πεδιάδα που επίσης ήταν γεμάτη με βάτους. Με αφήσανε πλάι σε άλλα κλουβιά που είχανε μέσα άλλα ζώα, φυλακισμένα σαν εμένα. Μπροστά μας υπήρχε ένα τεράστιο χρυσό άγαλμα ενός πουλιού που είχε απλωμένες τις φτερούγες του. Πάνω στους θάμνους που το περιζώνανε, κάθονταν αμέτρητα ωδικά πουλιά που κελαηδούσανε με απόλυτο συγχρονισμό διάφορες ψαλμωδίες. Πρόσεξα ότι υπήρχε ένα μαύρο πουλί που επέβλεπε την κατάσταση πετώντας και ράμφιζε όποιο ωδικό έχανε έστω και μια νότα. Στην βάση του αγάλματος, υπήρχε μια μεγάλη φωτιά με αμέτρητα φρούτα, σπόρους και γυαλιστερές πέτρες να σχηματίζουνε λόφους γύρω της.)

 

 

 

-ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΜΙΑΡΑ ΕΞΕΤΑΣΗ! (. . . Ακούστηκε μια τρομακτική φωνή από ψηλά. Σήκωσα το κεφάλι μου.)

 

 

 

(Ψηλά, στο κεφάλι του αγάλματος, βρισκόταν μια φωλιά φτιαγμένη από υφάσματα, πιθανώς βελούδινα. Απάνω της καθόταν το πιο πολύχρωμο και χοντρό πουλί που είχα δει ποτέ στη ζωή μου.)

 

 

 

-ΦΕΡΤΕ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ! (. . . Είπε ενώ ξεφλούδιζε με το ράμφος του σπόρους και αμέσως δύο ΑΠΑΙτεινοί βάλανε μπροστά από την φωτιά ένα κλουβί με δύο περιστέρια μέσα.)

 

 

 

(Μα τι γίνεται επιτελούς εδώ; Αποφάσισα να ακούσω ήσυχος μπας και καταλάβω τι συμβαίνει και να τους εξηγήσω ότι κάνανε λάθος.)

 

 

 

-ΠΙΤΣΟΥΝΑΚΙΑ ΜΑΥΡΟΛΑΙΜΗ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΕΝΙΑ, ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΔΕΧΕΣΤΕ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΤΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΓΚΡΙΝΑΝΕ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΣΑΣ! ΠΩΣ ΑΠΟΛΟΓΕΙΣΘΕ;!

 

-ΒΟΥ-ΒΟΥ-ΒΟΥΒΟΥ-ΟΥ! ΒΟΥ-ΒΟΥ-ΒΟΥΒΟΥ-ΟΥ!

 

 

 

(Προσωπικά, μόνο «δεκαοκτώ» καταλάβαινα να λένε. Αλλά μάλλον έφταιγε ότι ήταν δεκαοχτούρες και μόνο αυτό ακουγόταν . . .)

 

 

 

-ΤΙ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΑΓΑΠΙΕΣΤΕ ΟΛΟΨΥΧΑ, ΣΑΤΑΝΟΠΟΥΛΑ;! ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ ΜΕ ΟΛΟ ΣΑΣ ΤΟ ΕΙΝΑΙ! (. . . Βροντοφώναξε απειλητικά.)

 

-Είσαι του σατανά! Είσαι του σατανά! (. . . Συμπλήρωσε το μαύρο πούλι, που από ότι κατάλαβα ήταν μάινα.)

 

-Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΔΕ ΘΑ ΕΓΚΡΙΝΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΣΑΣ ΑΝ ΔΕ ΤΟ ΘΕΛΟΥΝΕ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΣΑΣ! ΧΟΡΕ! ΠΑΠΑΓΑΛΙΣΕ ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΔΙΔΑΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ!

 

-«Να σέβεσαι τον πατέρα και την μητέρα σου»! (. . . Είπαν ομόφωνα όλα τα ωδικά πουλιά.)

 

-ΟΡΙΣΤΕ! Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΠΩΘΗΚΕ! ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ, ΔΕ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΩΜΑ ΣΑΣ! Ή ΘΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΤΕ ΟΠΟΙΟΝ ΕΓΚΡΙΝΟΥΜΕ, Ή ΘΑ ΣΑΣ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΓΙΟ Π-ΟΡΟΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ!

 

-ΒΟΥ-ΒΟΥ-ΒΟΥΒΟΥ-ΟΥ!

 

-ΣΚΑΣΜΟΣ ΑΚΟΛΑΣΤΑ ΟΝΤΑ! ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΩΜΑ ΕΝΩ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΑΝΗΘΙΚΟ!

 

-Είσαι του σατανά! Είσαι του σατανά!

 

-Η ΑΘΩΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ! ΠΑΡΤΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΑΣ Ή ΘΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΕΙ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΥΣ «ΕΩΣ ΕΡΘΕΙ Ο ΦΟΡΟΣ»!²

 

 

 

(Τα πιτσουνάκια τρομαγμένα, κατεβάσανε δουλικά το κεφάλι τους. Ο ΠΑΠΑγάλοΣ άνοιξε τα φτερά του.)

 

 

 

-ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΛΗΞΕ! ΤΟ ΚΑΛΟ ΘΡΙΑΜΒΕΥΣΕ! ΑΛΛΟΙ ΔΥΟ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ ΠΗΡΑΝΕ ΤΟΝ ΠΟΥΛΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥΣ!

 

-«Πήρανε τον πούλο! Τραλαλούγια! Τραλαλούγια!» (. . . Απάντησαν ομόφωνα τα ωδικά πουλιά και αρχίσανε να κελαηδάνε χαρούμενα, πάντα με συγχρονισμό.)

 

-ΠΙΤΣΟΥΝΑΚΙΑ! ΠΑΠΑΓΑΛΙΣΤΕ 1.000 ΦΟΡΕΣ ΤΟ «ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ ΗΜΩΝ» ΚΑΙ ΔΩΣΤΕ 100 ΣΠΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΤΕ ΤΟ ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΡΙΚΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΚΑΝΑΤΕ! ΦΥΓΕΤΕ ΚΑΙ ΜΗ ΑΜΑΡΤΑΝΕΤΕ ΑΛΛΟ!

 

 

 

(Σε αυτό το σημείο άρχισα να πιστεύω ότι βρισκόμουν σε κάποιου είδους δικαστήριο γάμων. Αν είναι έτσι, εγώ τι κάνω εδώ; Δεν έχω καν κοπέλα. Και είμαι και ορφανός, δεν πήγα κόντρα στους δικούς μου. Κάτι δεν πάει καλά. Έκατσα να ακούσω περισσότερα.)

 

 

 

-ΦΕΡΤΕ ΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΜΑΡΤΩΛΟ! (. . . Είπε ενώ ξεφλούδιζε και έτρωγε ένα αχλάδι. Φέρανε μπροστά ένα κλουβί με ένα μαύρο πουλί μέσα.) ΚΑΡΑΚΑΞΑ ΜΠΙΡΜΠΙΛΟΜΑΤΑ, ΚΑΤΗΓΟΡΕΊΣΑΙ ΟΤΙ ΠΑΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑΣ! ΠΩΣ ΑΠΟΛΟΓΕΙΣΑΙ;

 

-ΚΡΑ! ΚΡΑ! ΚΡΑ! ΚΡΑΑΑΑΑΑ!

 

 

 

(Από όσο καταλάβαινα, τους έκραζε όλους κανονικά. Αλλά μάλλον έφταιγε το ότι ήταν καρακάξα και μόνο αυτό ακουγόταν.)

 

 

 

-ΤΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΣΠΑΣ ΑΥΓΑ, ΑΜΑΡΤΩΛΕ;!

 

-Είσαι του σατανά! Είσαι του σατανά!

 

-ΗΤΑΝ ΑΥΓΑ ΑΛΛΟΠΟΥΛΩΝ! ΦΥΤΡΑ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΞΑΛΕΙΦΘΕΙ ΕΝΤΕΛΩΣ! ΣΕ ΣΤΕΙΛΑΜΕ ΣΤΗΝ ΣΤΡΑΒΟΦΟΡΙΑ³ ΓΙΑ ΝΑ ΑΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΠΙΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΕΙΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝΕ ΝΑ ΖΟΥΝΕ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ! ΧΟΡΕ! ΠΑΠΑΓΑΛΙΣΕ ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΔΙΔΑΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ!

 

-«Δεν θα έχεις άλλες Περιστέρες πέρα από εμένα»!

 

-ΟΡΙΣΤΕ! Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΠΩΘΗΚΕ! ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΔΕΧΟΝΤΑΝ ΤΗΝ ΜΙΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ ΤΩΝ ΧΡΥΣΗ-ΑΝΩΝ, ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΦΑΝΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΓΕΝΕΑ ΤΟΥΣ!

 

-ΚΡΑ! ΚΡΑ! ΚΡΑ!

 

-ΣΚΑΣΜΟΣ ΑΜΑΡΤΩΛΕ!

 

-Είσαι του σατανά! Είσαι του σατανά!

 

-ΞΕΡΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΟΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ «ΟΥ ΦΟΝΕΥΣΕΙΣ». ΑΛΛΑ Η ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΣΤΕΛΝΩ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΕ ΤΙΣ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΗ-ΑΝΙΣΜΟΥ! ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΖΕΙ ΚΙ ΕΣΕΝΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΣΕΙ ΑΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟ «ΕΩΣ ΕΡΘΕΙ Ο ΦΟΡΟΣ»!

 

 

 

(Η καρακάξα τρομαγμένη, κατέβασε δουλικά το κεφάλι τους. Ο ΠΑΠΑγάλοΣ άνοιξε πάλι τα φτερά του.)

 

 

 

-ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΛΗΞΕ! ΤΟ ΚΑΛΟ ΘΡΙΑΜΒΕΥΣΕ! ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΠΗΡΕ ΤΟΝ ΠΟΥΛΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ!

 

-«Πήρε τον πούλο! Τραλαλούγια! Τραλαλούγια!»

 

-ΚΑΡΑΚΑΞΑ! ΠΑΠΑΓΑΛΙΣΕ 1.000 ΦΟΡΕΣ ΤΟ «ΧΑΙΡΕ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ» ΚΑΙ ΔΩΣΕ 100 ΓΥΑΛΙΣΤΕΡΕΣ ΠΕΤΡΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΡΙΚΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ! ΦΥΓΕ ΚΑΙ ΜΗ ΑΜΑΡΤΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟ!

 

 

 

(Μάλλον σε δικαστήριο ηθικής επιβολής βρισκόμουν, ή κάτι τέτοιο. Ένα, ένα, φέρνανε με την ίδια διαδικασία πουλιά σε κλουβιά και τα κατηγορούσανε για κάτι που δεν κάνανε σωστά, πάντα με τα κριτήρια αυτού του ΠΑΠΑγάλου.)

 

 

 

(Βγάλανε αμαρτωλή αμέσως μετά μια κουκουβάγια που διάβαζε επιστημονικά βιβλία που αντικρούανε όσα έλεγαν οι διδαχές τους. «Σατανική η γνώση» βγάλανε πόρισμα. Βγάλανε αμαρτωλό ένα καναρίνι επειδή κελαηδούσε ένα καινούριο τραγούδι με πικάντικο περιεχόμενο. «Σατανική η τέχνη» καταλήξανε. Βγάλανε αμαρτωλή μια σπουργιτίνα που δεν έκανε προσφορά σπόρους στο ιερό για να έχει έτσι να ταΐσει τα μικρά της. «Σατανική η κάλυψη των βασικών αναγκών, μπροστά στην απόδειξη της πίστης» είπανε. Και βασικά, αμφιβάλλω αν με τα μέτρα αυτού του χοντρού πουλιού υπήρχε και κάτι που δεν ήταν ανήθικο. Αυτό πάντως που παρατήρησα ήταν ότι πάντα συγχωρούσε τις αμαρτίες όσων ήταν διαθετημένοι να πάρουνε ένα κομμάτι χαρτί με χοντρό αντίτιμο. Μέχρι να έρθει η σειρά μου, ένα μικρό βουνό από σπόρους και γυαλιστερές πέτρες είχε σχηματιστεί μπροστά από την φωτιά. Οι ΑΠΑΙΤεινοί δεν προλαβαίνανε να τα πηγαίνουνε στις αποθήκες του ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ και το χοντρό πουλί δε προλάβαινε να χλαπακίζει πριν έρθουνε ακόμα περισσότερα γύρω από την φωτιά.)

 

 

 

(Κατά το ηλιοβασίλεμα, ήρθε και η σειρά μου. Αναρωτιόμουνα τι στον κόρακα ήταν η κατηγορία μου. Ούτε πείραξα κανέναν, ούτε παράκουσα εντολές, ούτε διάβασα παράξενα βιβλία, ούτε τραγούδησα, ούτε αρνήθηκα βοήθεια από κάποιον που την χρειαζόταν. Μα τι πια είχα κάνει για να το αξίζω αυτό;)

 

 

 

-ΓΑΤΕ ΓΑΛΗ-ΛΕΩΝ⁴, ΚΑΤΗΓΟΡΕΊΣΑΙ ΟΤΙ ΣΥΝΩΜΟΤΕΙΣ ΝΑ ΒΥΘΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΣΤΗΝ ΑΚΟΛΑΣΙΑ, ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙΣ ΚΑΘΕ ΤΙ ΙΕΡΟ, ΝΑ ΑΦΑΝΙΣΕΙΣ ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΖΩΗΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΙΣΩΠΕΙΑΣ! ΠΩΣ ΑΠΟΛΟΓΕΙΣΑΙ;

 

 

 

(Έπαθα νταμπλά όταν το άκουσα.)

 

 

 

-ΜΙΑΟΥ; Μα τι λέτεΟΥ;! Δεν θέλωΟΥ τίποτα απ’ολά αυτάΟΥ.

 

-ΨΕΥΔΟΡΚΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ, ΣΙΧΑΜΕΡΟ ΟΝ;!

 

-Είσαι του σατανά! Είσαι του σατανά! (. . . Έκραζε η μάινα δίπλα μου.)

 

-ΑΡΝΕΙΣΑΙ ΟΤΙ ΔΙΑΔΙΔΕΙΣ ΨΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΥΣΗ-ΑΝΙΣΜΟ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΟΥ;! ΕΝΩ ΟΛΟΙ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝΕ ΕΚΕΙ ΟΤΙ «Ο ΓΑΛΗ-ΛΕΩΝ ΛΕΕΙ ΟΤΙ Η ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ ΓΥΡΙΖΕΙ;!»⁵

 

-ΠεριστέραΟΥ; Εκείνο το ευγενικό πουλίΟΥ; Ναι, αλήθεια είναιΟΥ, η περιστέρα γυρίζειΟΥ.

 

 

 

(ΞΕΣΠΑΣΕ ΠΑΝΙΚΟΣ! Με μιας, όλα τα πουλιά εκεί γύρω άρχισαν να τσιτσιρίζουν και να κράζουν από θυμό και φόβο.)

 

 

 

-ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ! ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ! ΠΩΣ ΤΟΛΜΑΣ ΝΑ ΞΕΣΤΟΜΙΖΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ ΨΕΜΑΤΑ ΣΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΙΕΡΟ ΜΕΡΟΣ;!

 

-Είσαι του σατανά! Είσαι του ΣΑΤΑΝΑΑΑΑΑ!

 

-Μα . . . Αλήθεια είναιΟΥ . . .

 

-ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΣΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝΕ ΟΡΙΑ! ΔΕΝ ΠΑΡΑΔΕΧΕΣΑΙ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΣΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ! ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΦΥΓΕ ΑΦΟΥ ΚΑΘΟΜΑΙ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ;! (. . . Με το φτερό του μου έδειξε το τεράστιο χρυσό άγαλμα κάτω από την φωλιά του.)

 

-Αυτό είναι απλώς ένα άγαλμαΟΥ. Εμένα μου μίλησε μια πραγματική περιστέραΟΥ με σάρκα και οστάΟΥ.

 

 

 

(ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΠΑΝΙΚΟΣ! Τα πουλιά άρχισαν να τσιτσιρίζουν και να κράζουν ακόμα πιο έντονα.)

 

 

 

-ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ ΠΟΥΛΟ;! ΔΑΙΜΟΝΑ! ΔΙΑΟΛΕ! ΑΝΤΙ-ΧΡΥΣΕ!

 

-Του ΣΑΤΑΝΑΑΑΑΑ!

 

-Ε, δε σας καταλαβαίνωΟΥ. Και ψέματα να είναιΟΥ, πως κάτι τέτοιοΟΥ θα καταστρέψει τον κόσμοΟΥ;

 

-ΜΗ ΚΑΝΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ! ΑΝ ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝΕ ΟΤΙ Η ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΒΑΤΟΙ-ΚΑΝΟΥ, ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝΕ ΝΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ! ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ, ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝΕ ΝΑ ΕΞΑΓΟΡΑΣΟΥΝΕ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΤΟΥΣ! ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΟΥΝΕ ΑΜΑΡΤΙΕΣ, ΘΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΣΠΑΡΑΞΕΙ Ο ΦΟΡΟΣ ΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΡΧΟΜΟ ΤΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑΣ!

 

 

 

(Εκείνη την στιγμή ήθελα να ρωτήσω πως γίνεται με σπόρους και πέτρες να σβήνουν οι αμαρτίες. Αλλά το άφησα στην μπάντα, μιας που η εκλογίκευση δεν ήταν κάτι που κατείχανε αυτοί οι ΧΡΥΣΗ-ανοί. Πέρασα απευθείας στην υπεράσπιση μου.)

 

 

 

-Αυτοί που κάνουν λάθοΟΥς, είστε εσείς. Εγώ απλώΟΥς φίλεψα ένα πεινασμένο πουλίΟΥ και εσείς βγάλατε ένα σωρό ασυναρτησίεΟΥς.

 

-ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΒΕΒΗΛΕ;! ΘΑ ΣΟΥ ΑΠΟΔΕΙΞΩ ΟΤΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΟΣ! ΧΟΡΕ! ΠΑΠΑΓΑΛΙΣΕ ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΔΙΔΑΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΠΑΠΑΓΑΛΟ!

 

-«Ο Μέγας ΠΑΠΑ-γάλοΣ δεν κάνει λάθη. Ο Μέγας ΠΑΠΑ-γάλοΣ έχει το Αλάνθαστο»!

 

-ΟΡΙΣΤΕ! Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΠΩΘΗΚΕ! ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΗ, ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΣ! ΠΑΠΑΓΑΛΙΣΕ ΤΟ . . .

 

-(Πετάχτηκα και τον διέκοψα αγενέστατα) ΣιγάΟΥ! Επειδή το είπανε μερικά πουλιάΟΥ, δε σημαίνει ότι είναι και αλήθειαΟΥ. Αρνούμαι να παπαγαλίσωΟΥ προσευχές που δε με εκφράζΟΥν ή να πληρώσω για κάτι που δεν έκαναΟΥ. Και που βασικά και να είχα κάνειΟΥ, σίγουρα έτσι δε θα διορθωνόταΟΥν.

 

 

 

(Το χοντρό πουλί άρχισε να αφρίζει από κακό)

 

 

 

-ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΟΦΙΑ ΜΟΥ;! ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ ΤΟΤΕ! ΜΟΝΟ Η ΦΩΤΙΑ ΘΑ ΕΞΑΓΝΙΣΕΙ ΤΙΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΣΟΥ!

 

-«Στην πυρά, στην πυρά»!

 

-Του ΣΑΤΑΝΑΑΑΑΑ!

 

 

 

(Αρχίσανε οι ΑΠΑΙΤεινοί να σπρώχνουνε το κλουβί προς την φωτιά. Τα πουλιά γύρω τσιρίζανε σαν τρελά και κουτσουλούσανε το κλουβί. Είχα γίνει πανί από τον φόβο μου και ήμουν έτοιμος να τον κάνω τον συμβιβασμό για να σώσω το τομάρι μου. Αλλά πριν προλάβω να παρακαλέσω για συγχώρεση, συνέβη κάτι το παράξενο.)

 

 

 

(Από την μεριά που ο ήλιος έδυε, ήρθε πετώντας ένα κάτασπρο πουλί. Όλοι εκπλαγήκαμε από το φως που έβγαζε και έκανε την νύχτα να γίνεται μέρα. Προσγειώθηκε πάνω σε ένα άδειο κλουβί και είδα ότι πράγματι ήταν η Περιστέρα που μου ζήτησε λίγο φαγητό πριν λίγες μέρες κι εγώ ευχαρίστως της έδωσα. Το πουλί, φεγγοβολώντας μεγαλοπρέπεια, άρχισε να λέει: )

 

 

 

-Φίλοι μου, επέστρεψα όπως σας το υποσχέθηκα. Ελάτε κοντά μου για να σας προστατέψω, «έως έρθει ο φόρος».

 

 

 

(Έσκασα πάνω στην απελπισία μου ένα χαμόγελο. Όλα τα πουλιά μείνανε μαρμαρωμένα από απορία. Κοιτάξανε προς τον Μέγα ΠΑΠΑγάλο για να τους πει τι να κάνουνε. Ο ΠΑΠΑγάλοΣ με την σειρά του, απορημένος από τον ερχομό του πουλιού, ρώτησε: )

 

 

 

-ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ;! ΓΙΑΤΙ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙΣ ΤΟ ΙΕΡΟ ΕΡΓΟ ΜΟΥ;!

 

-Τι ποιος είμαι; Εγώ είμαι φίλοι μου, η Αθώα Περιστέρα. Δεν με αναγνωρίζετε; Ήρθα για να σας σώσω με την Αγάπη. Το ξεχάσατε;

 

-ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΒΕΒΗΛΕ;! ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Η ΑΘΩΑ ΠΕΡΙΣΤΈΡΑ! ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΝΩ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ! ΕΙΣΑΙ ΑΛΛΟΣ ΕΝΑΣ ΙΕΡΟΣΥΛΟΣ ΠΟΥ ΒΑΛΘΗΚΕΣ ΝΑ ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ!

 

-Εγώ είμαι η πραγματική. Αυτό εκεί είναι ένα άψυχο είδωλο. Μα πως γίνεται να με μπερδεύετε με ένα κομμάτι μέταλλο; Ελάτε κοντά μου τώρα που προλαβαίνετε. Δε σας ζητάω ούτε προσφορές, ούτε υποταγή. Μόνο την αγάπη σας για να είστε δίπλα μου.

 

 

 

(Πολλά πουλιά αρχίσανε δειλά, δειλά, να πλησιάζουνε το λευκό πουλί. Το να μη χρειάζεται να πληρώνουνε άλλο για την σωτηρία, τους ακουγότανε ελκυστικό. Ο Μέγας ΠΑΠΑγάλοΣ όμως, βλέποντας να χάνει τους πιστούς του από έναν πιο ολιγαρκή ανταγωνιστή, έβαλε τα μεγάλα μέσα.)

 

 

 

-ΨΕΜΑΤΑ! ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑΤΑ! ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ! ΕΓΩ ΣΑΣ ΤΟ ΛΕΩ, ΠΟΥ ΕΧΩ ΤΟ ΑΛΑΝΘΑΣΤΟ ΚΑΙ ΞΕΡΩ! ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΑΥΤΟ, ΘΑ ΤΟΝ ΠΕΤΑΞΩ ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ! ΦΡΟΥΡΟΙ! ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΣΑΣ! ΑΠΟΔΕΙΞΤΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΣΑΣ! ΠΙΑΣΤΕ ΤΟΝ ΑΠΑΤΕΩΝΑ ΚΑΙ ΠΕΤΑΞΤΕ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΘΕΙ ΣΤΟ ΠΥΡ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΟΝ!

 

 

 

(Δεκάδες ΑΠΑΙΤεινοί πεταχτήκανε από ολάκερο το ΒΑΤΟΠΕΔΙ, πέσανε πάνω στο λευκό πουλί και αρχίσανε να το ραμφίζουνε με όλη τους την δύναμη. Όλα τα πουλιά έντρομα επιστρέψανε πίσω στις θέσεις τους στα κλαδιά και παρακαλούσανε για συγχώρεση.)

 

 

 

-«Σε πιστεύουμε τρανέ ΠΑΠΑγάλε! Μη μας κάψεις! Δεν πιστέψαμε ούτε για μια στιγμή ότι είναι η αληθινή! Θα σου δώσουμε όσους σπόρους, φρούτα και πέτρες θέλεις! Μη μας κάψεις!»

 

 

 

(Η περιστέρα δεν προσπαθούσε να αμυνθεί και δεχόταν καρτερικά όλα τα τσιμπήματα. Έκλεισα τα μάτια μου μη μπορώντας να πιστέψω το τι κάνανε σε ένα άμοιρο πουλί που απλά δεν υπάγουγε κατά γράμμα σε όσα ήθελε ο ΠΑΠΑγάλοΣ. Αλλά και με κλειστά μάτια πάλι άκουγα τα τσιμπήματα και τα βρισίματα που συνέβαιναν.)

 

 

 

-ΚΟΚΟΚ-αταραμένε! Βάλθη-ΚΟΚΟΚ-ες να μας χαλάσεις την πιάτσα! Πάρε αυτό για να μάθεις να τα βάζεις μαζί μας!

 

-Ποιος νομίζεις ότι είσαι ρε; Ξέρεις ποιοι είμαστε εμείς. Πάρε και τούτο!

 

-Που είναι η δύναμη σου Περιστέρα; Αν έχεις δυνάμεις, απελευθερώσου! Δε μπορείς; Ψεύτη! Πάρε να΄ χεις!

 

-Του σατανά! Του σατανά!

 

 

 

(Ανοίξανε έναν λεπτό αργότερα το κλουβί μου και τον πετάξανε αιμόφυρτο και ετοιμοθάνατο δίπλα μου. Μετά βίας ξεχώριζα ότι ήταν πλέον κάποτε λευκό περιστέρι.)

 

 

 

-Αχ, καημένε μοΟΥ! Τι ήθελες και μπλέχτηκεΟΥς; Αφού είναι τρελοί όλοι τοΟΥς. Τι ήθελα κι εγώΟΥ ο χαζός και σου έδωσα φαγητόΟΥ; Δεν καθόμουνα άπραγος και αδιαφορόΟΥς, να κοιτάω μόνο την πάρτη μόΟΥ; Επειδή έδειξα καλοσύνη τα τραβάω όλαΟΥ!

 

 

 

(Το πουλί, αν και μετά βίας μπορούσε να μιλήσει, είπε σιγανά . . . )

 

 

 

-Η καλή σου πράξη . . . δε θα τιμωρηθεί.

 

 

 

(Τι δε θα τιμωρηθεί; Αμέσως μετά σηκώσανε το κλουβί και το φέρανε πάνω από την φωτιά. Φώναζα για οίκτο, παρακαλούσα για συγχώρεση, ικέτευα για εξαγορά αμαρτιών αλλά μάταια. Τα πουλιά μας βρίζανε και μας κουτσουλούσανε και τελικά μας πετάξανε μέσα στην φωτιά !!!)

 

 

 

-ΜΙΑΟΥΟΥΟΥΟΥ! ΠΟΝΑΩΩΩΟΥΟΥΟΥ! (Φλασιά από την κουβέρτα μου)

 

-Καλά να πάθετε αμαρτωλοί!

 

-ΚΑΙΓΟΜΑΙΟΥΟΥΟΥ!!! ΒΟΗΘΕΙΑΟΥΟΥΟΥ!!! (Φλασιά από τον αφέντη μου να με χαϊδεύει)

 

-Αυτά παθαίνουνε όσοι δεν πιστεύουν στην αληθινή θρησκεία!

 

-ΟΙΚΤΟΟΥ!!! ΟΧΙΟΥΟΥΟΥ! ΔΕ ΦΤΑΙΟΥΟΥΟΥ! (Φλασιά από την περιστέρα να μου ζητάει φαγητό)

 

-Μπράβοοο! Ζήτωωω! Δόξα στην περιστέρα!

 

(ΠΟΝΟΣ! ΑΒΑΣΤΑΚΤΟΣ ΠΟΝΟΣ!)

 

-Ρίξτε κι άλλα ξύλα, να μη μείνει τίποτα!

 

(ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΟΝΑΝΕ!)

 

-Προλαβαίνει να κουτσουλίσει όποιος θέλει!

 

(ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΒΗΝΟΥΝ!)

 

-Μπα, πάει τώρα. Στον αγύριστο αντι-ΧΡΥΣΟΙ!

 

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΤΡΕΛΑΘΗΚΑΝ!

 

-Του σατανά! Του σατανά!

 

 

 

(…Και ο πόνος ξαφνικά σταμάτησε. Και εγώ δεν υπήρχα πλέον, καταβροχθισμένος από την φωτιά.)

 

 

 

………………………………

 

 

 

……………………………….

 

 

 

………………………………

 

 

 

(Παραδόξως, η ιστορία συνεχίζεται παρόλο που είμαι νεκρός . . . )

 

 

 

-ΜΠΡΑΒΟ ΠΙΣΤΟΙ ΜΟΥ! ΑΥΤΑ ΠΑΘΑΙΝΟΥΝΕ ΟΣΟΙ ΤΑ ΒΑΖΟΥΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ! ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΑΓΝΟΙ! ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΑΘΕΡΟΙ! ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΟΙ ΚΑΙ ΑΝΕΝΔΟΤΟΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ! ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΤΕ! ΧΑΡΕΙΤΕ! ΔΟΞΑΣΤΕ! ΤΟ ΚΑΛΟ ΘΡΙΑΜΒΕΥΣΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ! ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΣΦΑΛΕΙΣ «ΕΩΣ ΕΡΘΕΙ Ο ΦΟ…»

 

 

 

(Δεν πρόλαβε να τελειώσει την πρόταση του και ο ουρανός σκοτείνιασε με μίας! Αστραπές, βροντές, δυνατός άνεμος! Και μια τεράστια σιλουέτα να κατεβαίνει από ψηλά!)

 

 

 

-«Ο φόρος! Ήρθε ο φόρος!» (. . . Είπανε κατατρομαγμένα όλα τα πουλιά)

 

-Του σατανά! Του σατανά! (. . . Συμπλήρωσε η μάινα)

 

-ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ! Η ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ! ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΣΠΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΓΥΑΛΙΣΤΕΡΕΣ ΠΕΤΡΕΣ ΚΑΙ ΦΡΟΥΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΕΙ! ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΣΦΑΛΕΙΣ! ΔΕΙΞΤΕ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΘΑ ΣΩ . . .

 

 

 

(Δεν πρόλαβε να τελειώσει ούτε αυτήν την πρόταση του και η σιλουέτα τον έκανε μια χαψιά! Τόσο χοντρός ήτανε και πάλι δεν έπιανε μια μπροστά στο πελώριο στόμα του μαύρου κτήνους. Χωρίς καν να τον έχει για μεζέ, η σιλουέτα έκατσε πάνω στο άγαλμα. Τόσο μεγάλη ήταν, που κάθε της πόδι γράπωνε ολάκερη μια από τις φτερούγες του χρυσού ομοιώματος. Κρόαξε απογοητευμένο από το ορεκτικό με ένα τσίριγμα που έκανε τους πάντες να παγώσουνε από φόβο. Οι ΑΠΑΙΤεινοί το βάλανε στα πόδια και τα οδικά πουλιά πετάξανε μακριά. Το κτήνος αμέσως όρμησε προς τα υπόλοιπα πουλιά. Με την δύναμη του σώματος του κατά την απογείωση, έριξε καταγής το άγαλμα, του οποίου το κεφάλι και μια φτερούγα σπάσανε.)

 

 

 

………………………..

 

 

 

(Το επόμενο πρωινό, τίποτα δεν ακουγόταν και τίποτα δεν σάλευε σε ολόκληρο το ΒΑΤΟΠΕΔΙ. Όλα τα πουλιά είχαν ή φαγωθεί ή φύγει έντρομα σε άλλες χώρες. Οι βάτοι και τα φρούτα και αρκετές πέτρες είχανε καταβροχθισθεί από το αδηφάγο τέρας, που μετά από το γερό του τσιμπούσι επέστρεψε από εκεί που ήρθε, μέχρι να ξαναπεινάσει και να ξαναβγεί για κυνήγι. Μόνο πούπουλα και κοτσάνια και ένα διαλυμένο άγαλμα ήταν ότι είχε απομείνει από το ΒΑΤΟΙ-ΚΑΝΟ. Ακόμα και η πελώρια φωτιά των προσφορών και των θυσιών είχε σβήσει, και μόνο ζεστή στάχτη είχε απομείνει να θυμίζει το μεγαλείο του τι ήταν κάποτε αυτό το μέρος. Όλα λοιπόν τελείωσαν. Η ζωή έσβησε έτσι άδοξα . . . )

 

 

 

(. . . Ή μήπως όχι; . . .)

 

 

 

(Από τις στάχτες, ξαφνικά αναπήδησε με έναν ξαφνικό πίδακα φωτιάς η Αθώα Περιστέρα, καλυμμένη από φωτιά που δεν την έκαιγε. Όπως ακριβώς και το σύμβολο της: Ο καιγόμενος βάτος που ποτέ δεν καιγόταν ολοκληρωτικά.)

 

 

 

(Λαμπερή και πλήρως γιατρεμένη, φτερούγισε γύρω από την περιοχή και φωτεινές σπίθες πέσανε από το σώμα της, δημιουργώντας μια μικρή βροχή αστερόσκονης που άρχισε να καλύπτει τα πάντα. Και από τις στάχτες αναδύθηκα κι εγώ, πλήρως γιατρεμένος και ολάκερος, σαν να μην είχα πάθει τίποτα! Και μαζί με μένα εγερθήκανε από τις στάχτες εκατοντάδες άλλα ζώα, όλα θύματα αιώνων της πίστης των πουλιών. Και όλοι κοιταγόμασταν παραξενεμένοι και δε καταλαβαίναμε τίποτα. Η Περιστέρα κάθισε πάνω σε ένα λευκό σύννεφο αστερόσκονης (μη ρωτάτε πως το έκανε αυτό) και από τον ουρανό μας είπε.)

 

 

 

-Φίλοι μου! Είμαι Περιστέρα στην εμφάνιση αλλά στην πραγματικότητα είμαι Φοίνικας, το αθάνατο πουλί της φωτιάς. Όσοι ανακατεύονται με τις στάχτες μου, αποκτάνε και την αθανασία μου. Εσείς που θυσιαστήκατε για τα πιστεύω σας αντί να σκύψετε το κεφάλι σας στην τυραννία, σας δόθηκε αυτό το δώρο.

 

 

 

(Κοιτάξαμε τα σώματά μας που δεν φαίνονταν και τόσο διαφορετικά από πριν.)

 

 

 

-Αλήθεια είναι. Πλάσματα σαν εσάς το αξίζουνε πολύ περισσότερο από τους φυγόπονους και υλιστές φονιάδες σας. Όσοι νομίζανε ότι μπορούσανε να αποδείξουνε την πίστη τους συνθηκολογώντας με δουλικότητα, υλικά αγαθά και βία, ήταν αυτοί που δεν δεχτήκανε ούτε το δώρο μου, ούτε την προστασία μου από τον Φόρο. Όσοι είναι διαθετημένοι να θυσιάσουνε τα πάντα για την πίστη τους, αυτοί είναι οι πραγματικοί πιστοί.

 

 

 

(Τα ζώα αμέσως αρχίσανε να γελάνε και να κελαηδάνε / μουγκρίζουν / βελάζουν χαρούμενα. Την ευχαριστούσανε, την προσκυνούσανε με ευλάβεια και ορκίζονταν να διαδώσουν την πραγματική πίστη και αλλού. Μετά από πολύ ώρα, αρχίσανε χαρούμενα να πηγαίνουνε στις πατρίδες τους για να βρούνε τους συγγενείς ή τους απογόνους των συγγενών τους.)

 

 

 

(Εγώ πάλι δεν έκανα τίποτα από όλα αυτά. Αντιθέτως, όλο νεύρα ήμουν που τα τράβηξα όλα αυτά χωρίς λόγο. Δεν ήμουν της θρησκείας τους, ούτε καταλάβαινα τις διδαχές τους. Τι με κάψανε και μετά με αναστήσανε; Όλα παράλογα ήταν. Η Περιστέρα κατάλαβε από το ύφος μου τι σκεφτόμουνα: )

 

 

 

-«ΚΧΧΧ! Χαζόπουλο, γιατίΟΥ δεν έκανες όλα αυτά τα μαγικάΟΥ συντομότερα; Σε κάψανε ζωντανόΟΥ και δεν αντιστάθηκες καθόλου!» … αν μιλούσα θα έλεγα.

 

-Ψυχραιμία φίλε μου. Δε μπορούσανε να με βλάψουνε πραγματικά, οπότε κι εγώ δεν τους αντιστάθηκα. Και αφού μου είχες προσφέρει τροφή για να φάω, χωρίς να ζητήσεις αντάλλαγμα, είχες αποδείξει από τότε ακόμα ότι έχεις καλή καρδιά και αξίζεις το δώρο, χωρίς καν να ξέρεις το έργο μου.

 

 

 

(Δεν είπα τίποτα προς απάντηση. Τι, να πω κάτι άσχημο πάνω στα νεύρα μου, να μετανιώσει και να με κάνει πάλι στάχτη;)

 

 

 

-Φεύγω τώρα για να προστατέψω άλλες περιοχές που πηγαίνει ο Φόρος. Πρέπει να γυρίζω ασταμάτητα και να προστατεύω όλα τα πλάσματα του κόσμου, αντί απλά να κάθομαι σε έναν ναό και να επιβάλλω κυρώσεις. Εις το επανιδείν.

 

 

 

(Και έτσι απλά, χωρίς να πω ούτε ευχαριστώ, η Περιστέρα πέταξε προς την Δύση, φωτοβολώντας μεγαλοπρέπεια.)

 

 

 

(Μου πήρε μέρες για να καταφέρω να γυρίσω σπίτι μου. Χάθηκε να με πάει πετώντας; Αλλά και πάλι, πόσο αχαριστία να έδειχνα; Ο αφέντης μου με υποδέχτηκε τρελός από χαρά, πιστεύοντας μέχρι τότε ότι με είχε πατήσει κάποιο αμάξι ή την κοπάνισα για να κυνηγάω θηλυκά. Με τάισε μέχρι σκασμού και με χάιδευε για ώρες. Γουργούρισα πιο πολύ από όσο ποτέ στην ζωή μου. Αυτή είναι ζωή!)

 

 

 

……………………..

 

 

 

……………………..

 

 

 

……………………..

 

 

 

(Τι, περιμένατε η ιστορία να τελειώσει εδώ, με ένα ωραίο χάπι έντινγκ; Λυπάμαι, δεν είναι έτσι απλό.)

 

 

 

(Έναν μήνα αργότερα, έμαθα ότι η μάινα που έκραζε ασταμάτητα «Του σατανά» είχε επιζήσει και είχε επιστρέψει στο ΒΑΤΟΙ-ΚΑΝΟ. Άρχισε να κηρύσσει ότι αυτή έχει καλύτερο Αλάνθαστο και από τον ΠΑΠΑγάλο και έκανε αρκετές αλλαγές στις διδαχές. Πολλά ζώα που είχανε βαρεθεί τον κλασικό ΧΡΥΣΗ-ανισμό πήγανε με την νέα μόδα και γίνανε μέρος του νεοΒΑΤΟΙ-ΚΑΝΟΥ. Αλλά το νέο πρωτοπαλίκαρο των ΑΠΑΙΤεινών μάλωσε μαζί της για την μοιρασιά των προσφορών και αποφάσισε να διακόψει την συνεργασία και να ξεκινήσει δικιά του επιχείρηση. Και μετά από μπόλικες ταραχές και εξεγέρσεις, οι ΧΡΥΣΗ-ανοί χωριστήκανε στους ΚΑΘΙΚΙΣΤΕΣ και στους ΟΡΘΟΔΟΚΟΥΣ και μισιόντουσαν μεταξύ τους ενώ ήταν ουσιαστικά η ίδια θρησκεία. Και ξεκινήσανε αμέσως νέα Στραβοφορία για να μαζέψουνε κι άλλο κόσμο.)

 

 

 

(Με λίγα λόγια, τα ζώα δεν βάλανε μυαλό και παρόλα τα παθήματα τους δεν μάθανε τίποτα.)

 

 

 

(Θα μπορούσα να μείνω άπραγος σε όλα αυτά. Να τρώω απλά την κονσέρβα μου, να κοιμάμαι στην κουβέρτα μου, να γουργουρίζω στην αγκαλιά του αφέντη μου και να μη δίνω σκασίλα με ότι γίνεται στον κόσμο. Άσ’ τους να τρώγονται, τι με νοιάζει . . . )

 

 

 

(Αλλά δεν μπορούσα. Με έτρωγε το δίκιο μου να πάω και να τους πω αυτά που είδα κι έπαθα και να βοηθήσω αν γίνεται να σταματήσουν να είναι κορόιδα του ενός και του άλλου που το παίζουνε υπεράνω νόμου και λογικής.)

 

 

 

(Άφησα το σπιτάκι μου και κατευθύνθηκα προς την ΓΚΡΡΡμανία, όπου άκουγα ότι οι ηγέτες της ξεκινούσανε πόλεμο εθνοκάθαρσης. Ήταν μια αρχή . . . )

 

 

 

(Άρχισα να γυρίζω σαν την Περιστέρα τον κόσμο. Γιατί είχα χωρίς να το καταλάβω, πάρει κι εγώ τον πούλο… Με την καλή έννοια όμως.)

 

 

 

…………………..

 

 

 

(Η συνέχεια στην ΓΚΡΡΡμανία . . . )

 

 

 

//////////////////////////////////////////////

 

 

 

 

Υπόμνημα

 

 

1: ΠΟΡΤΟ-ΓΑΛΗα: Η χώρα όπου οι γαλές (γάτες στην καθαρεύουσα) ζούνε δίπλα στις πόρτες των αφεντικών τους.

 

 

 

2: «Έως έρθει ο Φόρος»: Βγάλτε το «έρθει ο» και θα καταλάβετε για ποιόν μιλάω.

 

 

 

3: Στραβοφορία: Καμπάνια για την εδραίωση θρησκευτικών αντιλήψεων μέσω της εξάλειψης όλων των υπολοίπων. Ονομάστηκε έτσι επειδή οι συμμετέχοντες φορούσανε στραβά το σύμβολο του ΧΡΥΣΗ-ανισμού, τον καιγόμενο βάτο, σαν ένδειξη δυσφορίας προς τις απόψεις όσων δεν συμφωνούνε με τις δικές τους.

 

 

 

4: ΓΑΛΗ-ΛΕΩΝ: Παραποίηση του Γαλιλαίος. Από το Γάλη (γάτα) και το Λέων (λιοντάρι). Και τα δύο είναι αιλουροειδή.

 

 

 

5: Βασισμένο στον Γαλιλαίο που είπε ότι «η Γη γυρίζει».

Edited October 8, 2008 by roriconfan

[Electroscribe]

Μου άρεσε που η σάτιρα δεν επισκίαζε την πλοκή, αλλά ούτε και το αντίστροφο. Ήταν αρκετά καλά ισορροπημένα.

 

ίσως ήταν λίγο μεγαλύτερο απ' ότι έπρεπε κι ίσως το παράκανες κάπως με τις επαναλήψεις στο πρώτο μέρος της Μιαράς Εξέτασης.

 

Δυο-τρία πιο συγκεκριμένα πραγματάκια:

 

- Το ΑΠΑΙΤεινοί δε με ενθουσίασε

 

- "Έφτασα μερικά λεπτά αργότερα στην γειτονική χώρα, που ήταν γνωστή για τα βατόμουρα της". ϊσως θα ήταν καλύτερα να πεις σκέτο "μούρα", καθώς αμέσως πιο κάτω λες για βάτους.

 

- Στον πάτο του αγάλματος. Βάση. Δεν έχουν πάτο τα αγάλματα.

 

- "αιμόφηκτο" - θες να πεις αιμόφυρτο ή είναι κάποιο λογοπαίγνιο που μου διέφυγε;

 

- Αυτήν είναι ζωή - το 'ν' στο τέλος είναι περιττό

 

- Άρχισε να κηρύσσει ότι αυτήν έχει καλύτερο Αλάνθαστο - ομοίως

 

- μισόντουσαν - μισιόντουσαν

 

- επανειδήν - επανιδείν

[Guest roriconfan]

Αλλαγές, έγιναν. Thanks.

[Blondbrained]

Εξαίσιο! Κι αυτό δεν είχε μόνο σάτυρα, έπαιξες και 'ηθικά' με τον συμβολισμό του ίδιου του Χριστιανισμού (και όχι μόνο) όταν η Περιστέρα δεν αντιστάθηκε στην επίθεση, κι έπεσε αιμόφυρτη μπροστά σου... Το Βατικανό -κι όχι μόνο- το έκανες σκόνη

 

Το μόνο που με έκανε να κοντοσταθώ και να το ξαναδιαβάσω και τελικά να στραβομουτσουνιάσω λίγο, γιατί ...δεν ξέρω είναι αυτό:

 

Φίλοι μου! Είμαι Περιστέρα στην εμφάνιση αλλά στην πραγματικότητα είμαι Φοίνικας, το αθάνατο πουλί της φωτιάς.

 

δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις, αλλά μοιάζει λίγο βεβιασμένο, και είναι κάτι που δεν θα περίμενα να πεί κοτζάμ Περιστέρα...δεν ξέρω πώς να το πω αλλιώς. Τί πάει να πεί: μοιάζω με περιστέρι, αλλά είμαι αυτό....δεν θα το έλεγε κάπως αλλιώς? κάπως πιο εκλεπτυσμένα, ή πιο 'λογοτεχνικά' if you know what I mean...

Edited October 31, 2008 by Blondbrained

[Guest roriconfan]

Τα φαινόμενα απατούν. Σου αρκεί σαν δικαιολογία;

Μα καλά, από όλο αυτό το κατεβατό σου έκατσε άσχημα μόνο αυτό;

Και έχεις βαλθεί να τα διαβάσεις όλα ανάποδα;

Αν ναι, τότε...

 

Το δεύτερο κεφάλαιο είναι το Λαγείο.

Το πρώτο η ΜΠΕΕΕλλάδα.

[Blondbrained]

βρε έκανα διπλοποστάρισμα στο 4ο κεφάλαιο, κι εκεί θα καταλάβεις γιατί τα έχω πάρει ανάποδα! δνε ξέρω πώς να βρώ τα άλλα δύο, το τρίτο κεφάλαιο ήταν στο προφίλ σου, και ναι, μόνο αυτό μου σταμάτησε την ροή της ανάγνωσης, τί να κάνω τώρα! Έπιασες και φλέβα, έχω εμμονές εγώ με τις θρησκείες και τα σχετικά..

 

Τα φαινόμενα απατούν. Σου αρκεί σαν δικαιολογία;

Μα καλά, από όλο αυτό το κατεβατό σου έκατσε άσχημα μόνο αυτό;

δεν μου έκατσε άσχημα νοηματικά, ίσα-ίσα: γλωσσολογικο-συντακτολογικά μου έκατσε κάπως, κατάλαβες τώρα? Ο τρόπος έκφρασης αυτού του νοήματος μου έκατσε στραβά!

[Guest roriconfan]

Βιβλιοθήκη -> Ιστορίες Φαντασίας. Εκεί θα τα βρεις.

Και τσέκαρε επίσης την Καφριλονία, τον Θούλη τον Γελαστό Κολοκυθούλη, το Για μια Ανθρώπινη Ψυχή και το Οστεοδρόμειο.

Δεν είναι δικά μου, απλά πιστεύω ότι θα σου αρέσουνε.

[Blondbrained]

Δεν είναι δικά μου, απλά πιστεύω ότι θα σου αρέσουνε.

 

Σ'ευχαριστώ γι'αυτό! Λέει πολλά για τον χαρακτήρα σου

Θα τα ψάξω