synodoiporos Posted October 2, 2008 Share Posted October 2, 2008 Όνομα Συγγραφέα: Δημήτρης Αργασταράς Είδος: τείνει προς το Φανταστικό το όλον έργον... Αριθμός Λέξεων: 1882 Αυτοτελής; Ένα like-αυτοτελές απόσπασμα από το μεγαλύτερο κείμενο που διαθέτω αυτήν την στιγμή. Σχόλια: Περιμένω τα δικά σας. Οτιδήποτε παρατηρήσεις έχετε να κάνετε, πώς σας φαίνεται το θέμα έτσι όπως διαφαίνεται, ο τρόπος και το ύφος γραφής, ό,τι μπορεί να διακρίνει το μάτι ενός αναγνώστη... Κείμενο.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted October 2, 2008 Share Posted October 2, 2008 Τι κατάλαβα: η περιγραφή των ασθενών που "συχνάζουν" στην αίθουσα αναμονής ενός ψυχ(?)ιατρου Τι δούλεψε καλά: Πετυχημένος τίτλος, όμορφες περιγραφές. Καναδυό ασθενείς είναι σα να τους "βλέπω". Εμμέσως μαθαίνω και πράγματα για τον αφηγητή, αλλά όχι αρκετά. Μου άρεσε επίσης η "οικειότητα" του αφηγητή με τον αναγνώστη. Τι δε δούλεψε καλά: Είναι απόσπασμα και άρα στερείται πλοκής. Και, απ' όσο ξέρω, οι ψυχίατροι βλέπουν με ραντεβού, οπότε το να γνωρίσεις ασθενείς στην αίθουσα αναμονής του (πόσο μάλλον το να ακούς βιολί) είναι highly irregular. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted October 2, 2008 Share Posted October 2, 2008 Και, απ' όσο ξέρω, οι ψυχίατροι βλέπουν με ραντεβού, οπότε το να γνωρίσεις ασθενείς στην αίθουσα αναμονής του (πόσο μάλλον το να ακούς βιολί) είναι highly irregular. Είσθε...καλλιτέχνης κύριε; Χμμμ...λευκή ποδιά βλέπω...you are a factsman, aren't you? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted October 2, 2008 Share Posted October 2, 2008 Είσθε...καλλιτέχνης κύριε; Χμμμ...λευκή ποδιά βλέπω...you are a factsman, aren't you? Συγγνώμη, Ντίνο, δεν καταλαβαίνω τι με ρωτάς. Αλλά ας μη σπαμάρουμε το τόπικ του Δημήτρη... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted October 2, 2008 Share Posted October 2, 2008 (edited) Δημήτρη, διάβασα το κείμενο σου και χάρηκα πάρα πολύ που το έπραξα. Η γραφή σου ρέει ευχάριστα, τόσο που η ανάγνωση του μου πρόσφερε μια ξεκούραστη απόλαυση. Έφτιαξες έναν έντονα ορατό κόσμο με αναγνωρίσιμους, αληθινούς χαρακτήρες. Ίσως ακουστεί σαν υπερβολή, αλλά δεν ήθελα να βγω από εκείνη την αίθουσα αναμονής. Μετά από αυτό το δείγμα είμαι περίεργος για το τι μπορείς να δώσεις σε μορφή πλοκής. Το παρόν κείμενο δεν έχει πλοκή είναι όμως ένα πετυχημένο χρονογράφημα. Υπήρξα «τρόφιμος» πραγματικού group therapy όπου όμως όλοι δεν υπέφεραν από παρόμοια πάθηση. Ο κύριος Καθηγητής μας, ασπρισμένα τα μαλλιά του στο κουρμπέτι, είχε πλέον φιλοσοφήσει τη ζωή και έβλεπε τα πράγματα αλλιώς. Ήμασταν εκεί μέσα κάθε καρυδιάς καρύδι. Δεν είχε αίθουσα αναμονής, μπαίναμε κατευθείαν στον κύκλο και οι περισσότεροι έδειχναν φυσιολογικοί και καθώς πρέπει κύριοι και κυρίες, μέχρι που άρχιζαν να πατιούνται τα κουμπιά τους. Τότε βγαίναν οι παλιάτσοι και τα δαιμονικά. Και κατά ένα τρόπο, ποιητική αδεία, έπιασες ίσως μόνο την κορυφή του παγόβουνου, τη ζωγράφισες όμως on the spot! Άκου τον τρόφιμο. Edited October 2, 2008 by DinoHajiyorgi Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted October 2, 2008 Author Share Posted October 2, 2008 (edited) Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον και για τα σχόλιά σου, tetartos Από την ερώτηση του Ντίνου να υποθέσω πως επαγγελματικά, tetarte, είσαι πιο κοντά στις θετικές επιστήμες, εξ' ου και η λευκή ποδιά ; Αλλά, το ομολογώ, από τον Ντίνο ήπλιζα να έχω μερικά σχόλια.. (edit : μόλις το έπραξε - την ώρα που το ζητούσα - και τον ευχαριστώ ) edit 2 : Δεν φανταζόμουν ότι το κείμενο δίνει τόσο έντονα αυτήν την αίσθηση ζωντάνιας που μου λέτε, μάλιστα φοβόμουν μήπως συμβαίνει και το αντίθετο, οπότε χαίρομαι γι' αυτό που μου λέτε - μία ακόμη απόδειξη πως η ματιά του αναγνώστη είναι διαφορετική και χρειάζεται να την συμβουλεύεσαι. Thanks και πάλι για τα σχόλια. Edited October 2, 2008 by synodoiporos Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted October 2, 2008 Share Posted October 2, 2008 Πραγματικά το κείμενο είχε μια απίστευτη ρεαλιστικότητα και ζωντάνια. Οι ήρωες "οπτικοποιούνται " μπρος τα μάτια μας με την περιγραφή σου. Θα ήθελα να δω όλο το κείμενο γιατί έχω μείνει με την απορία για το μέλλον του καθηγητή (ασε που κάνω διάφορα σενάρια ότι μπορεί να τον σκότωσε ο αφηγητής....). Οσο για την γραφή δεν έχω να παρατηρήσω κάτι, εκτός απο ίσως κάποιες προτάσεις που είναι λίγο μεγάλες και χάνεται το νόημά τους. Και μιά ερώτηση κρίσεως: γαλαζοαίματα άλογα ή μήπως θα ήταν καλύτερα καθαρόαιμα άλογα; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Adinol Doy Posted October 3, 2008 Share Posted October 3, 2008 Εἶσαι σίγουρος, Δημήτρη, ὅτι ἐσὺ ἔγραψες αὐτὸ τὸ διήγημα; Ὅσο τὸ διάβαζα, εἶχα τὴν αἴσθηση ὅτι τὸ ἔγραψε κάποιος ἄλλος, κάποιος ἔμπειρος καὶ πολὺ μεγαλύτερός σου. Τί ἔκπληξη! Τί ὑψηλὴ λογοτεχνία! Τί ὀξυδέρκεια! Μπράβο σου! Σὲ φθονῶ. Ἡ ἱστορία σου εἶναι ἄρτια. Δὲν βρῆκα κανένα σφάλμα, καμμία ἔλλειψη. Τὸ μόνο ποὺ μὲ ξένισε κάπως - ὅσο γελοῖο κι ἂν φανεῖ - εἶναι τὸ ὄνομα τοῦ ἀφηγητῆ. Πιστεύω πὼς θὰ ἦταν καλύτερο νὰ παραμείνει ἀνώνυμος. Τὸ διήγημα εἶναι αὐτοτελὲς καὶ δὲν χρειάζεται ΚΑΜΜΙΑ περαιτέρω διευκρίνιση. Λειτουργεῖ ἔξοχα ὡς ἔχει. Δὲν ἀνήκει στὸ φανταστικό. Ἀντίθετα, ἀνήκει στὸ ρεῦμα τῆς λογοτεχνίας ποὺ ὀνομάζουμε μεταμοντέρνο. Ἔνοιωσα σὰν νὰ διάβαζα τοὺς "Δουβλινέζους " τοῦ Τζόυς ἢ διηγήματα τοῦ Βουτυρᾶ. Δὲν θὰ πῶ τίποτε περισσότερο. Μετὰ ἀπ' αὐτὴν τὴν ἔκρηξη, μοῦ δημιούργησες προσδοκίες. Ἀναμένω σὲ ἀναμμένα κάρβουνα γιὰ κάτι ἄλλο δικό σου. Συνέχισε!!! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted October 4, 2008 Author Share Posted October 4, 2008 Ναι, αγαπητέ Παναγιώτη, είμαι σιγουρότατος, και σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια (με κάνεις να κοκκινίζω, αν και είμαι σίγουρος πως υπερβάλλεις). Για τον χαρακτήρα του ''επιχειρηματία'' μονάχα έχω δανειστεί κάποια στοιχεία από μία πραγματική περίπτωση που αναφέρεται από τον Γιούνγκ. Μερικές φορές παθαίνω τέτοιες ''εκρήξεις'' ( ). Το αν θα συνεχίσω, στην περίπτωσή μου, είναι κάπως μετέωρο ( ), αλλά δεν νομίζω να εγκαταλείψω κιόλας ( ;) ). Ευχαριστώ και πάλι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted October 4, 2008 Share Posted October 4, 2008 Συνήθως όποιος ανεβάζει κάποιο κείμενο δημοσίως μπορεί να το κάνει για δύο κυρίως λόγους: Ο πρώτος είναι ύπουλος κατά τη γνώμη μου, και γίνεται για τη ναρκισσιστική αναζήτηση θετικών σχολίων, έστω και ψευδών ώστε να θρέψει λίγη από την ανύπαρκτη αυτοπεποίθεσή του. Είναι σαν να ρωτάς τη μητέρα σου αν είσαι όμορφος. Ο δεύτερος είναι ειλικρινής. Ζητάει γνώμες για να βελτιωθεί για να δει αν του ξέφυγε κάτι, αν άλλα είχε στο μυαλό του και αλλιώς εκλήφθηκε από το κοινό κτλ. Επείδη είμαι σίγουρος ότι ο Συνοδοιπόρος ανήκει στη δεύτερη και ειλικρινή κατηγορία και επειδή έχει και το ταλέντο και τη θέληση να αντεπεξέρθει σε οποιαδήποτε κριτική θα είμαι λίγο αυστηρός. Το κείμενο είναι πάρα πολύ άρτιο λογοτεχνικά (γλώσσα, χαρακτήρες, τεχνική) όπως και οτιδήποτε γράφει ο Δημήτρης (από αυτά που είχα την ευκαιρία να τα διαβάσω). Κατά τη γνώμη μου τα μειονεκτήματα βρίσκονται αλλού, θα τα εκφράσω γενικά, ώστε αν χρειαστεί να συζητήσουμε πάνω σε αυτά: 1. Είναι πάρα πολύ δύσκολο ένας συγγραφέας να πιάσει ένα εξειδικευμένο θέμα χωρίς να έχει την ανάλογη εκπαίδευση και εμπειρία. Του φεύγουν λεπτομέρεις που είναι ουσιώδεις και ο αναγνώστης δύσκολα ξεγελιέται. Είναι δυνατόν ο Γιάλομ να έγραφε τα βιβλία του, αν δεν είχε την τεράστια εμπειρία του επαγγελματία ψυχαναλυτή; Είναι δυνατόν ο Έκο να έγραφε το όνομα του Ρόδου, αν δεν είχε λιώσει στους αχανείς τομείς της μεσαιωνολογίας; Νομίζω πως όχι και από αυτά τα ακραία πραδείγματα βγαίνει το πρώτο αρνητικό του διηγήματος. Γραφείο ψυχιάτρου όπου εμφανίζονται ασθενείς όλοι μαζί; Ποια ασθένεια οδηγεί τον καθένα από αυτούς εκεί μέσα (μου φάνηκε λίγο αφελής η περιγραφή); Επικίνδυνος ασθενής ασυνόδευτος; Με τη ψυχιατρική έχω μία επιφανειακή επαφή (ένα τριβδόμαδο στο έκτο έτος και ένα εξάμηνο στο τέταρτο), ωστόσο κατά τη γνώμη μου κανένας από τους ασθενείς δεν θα μπορούσαν να είναι ασθενείς ψυχιάτρου (τουλάχιστον με τις συγκεκριμένες περιγραφές). Το πολύ πολύ να βρίσκονταν στο γραφείο του ψυχολόγου. Πρέπει να τονίσω όμως ότι τόσο για το ψυχιάτρο όσο και για το ψυχολόγο απαγορεύεται ρητά να έχει αίθουσα αναμονής. Λόγω επικινδυνότητας (σκεφτείτε ένα μανιακό και ένα σχιζοφρενή να συζητάνε στην αίθουσα) και λόγω διακριτικότητας (ο ένας βγάζει τα εσώψυχά του μέσα και οι άλλοι ακούνε από έξω;). Και υπάρχει και το ζήτημα του ταμπού. Οι περισσότεροι δεν παραδέχονται ούτε στο γιατρό τους ή στη γυναίκα τους ότι έχουν πάει σε ψυχίατρο ή ψυχολόγο, θα παραδεχτούν το πρόβλημά τους σε κάποιο άγνωστο στην αίθουσα αναμονής; 2. Υπάρχει μία θεματική αφέλεια. Οκ, ας παραδεχτώ την αληθοφάνεια, τι είδαμε πέρα από ανάλυση κάποιων χαρακτήρων; Με άλλο λόγια ποιος ήταν ο θεματικός σκοπός, πέρα από έναν εντυπωσιασμό; Δημήτρη είσαι πολύ καλός συγγραφέας και γι' αυτό η κριτική μου ήταν πολύ αυστηρή. Ελπίζω να μην ξεκινήσει καμία κόντρα και να εκτιμήσεις την ειλικρίνεια μου. Και φυσικά τίποτα δεν συνηγορεί ότι ξέρω κάτι παραπάνω από εσένα, μία γνώμη είπα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mariposa Posted October 4, 2008 Share Posted October 4, 2008 Εχω την εξής απορία: Δεν μπορεί ο συγγραφέας -ποιητική αδεία- να φτιάξει έναν κόσμο που να τον εξυπηρετεί; Επειδή είναι ο ψυχίατρος όν του δικού μας κόσμου, θα πρέπει να υπακούει και στους νόμους του; Δεν μπορεί να μυθοπλαστεί κάποιος άλλος κόσμος στον οποίο οι ψυχίατροι να έχουν αίθουσα αναμονής; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted October 6, 2008 Author Share Posted October 6, 2008 Άργησα λίγο να απαντήσω εδώ καθώς τον τελευταίο καιρό είχα κάποια τρεξίματα και ελάχιστο ελεύθερο χρόνο… Ευχαριστώ λοιπόν και τους υπόλοιπους, dreamwhisperer και mariposa, που ενδιαφέρθηκαν και έγραψαν τα σχόλιά τους. Και όσους ακόμα διάβασαν την ιστορία μου. Φυσικά, δεν άνοιξα αυτό το topic για να ακούσω μόνο θετικά λόγια. Απεναντίας ήθελα να ακούσω διορθωτικά σχόλια και παρατηρήσεις από ανθρώπους που θεωρώ πιο έμπειρους από εμένα στην συγγραφή. Ισχύει αυτό που έγραψα και παραπάνω ότι ο συγγραφέας δεν μπορεί να αξιολογήσει πάντα το κείμενό του και ότι χρειάζεται την γνώμη και την ουδέτερη ματιά των αναγνωστών. Έτσι, πολλά από αυτά που λέχθηκαν τα βρήκα χρήσιμα, με βάζουν σε σκέψεις, και μάλλον θα έπρεπε να τα συνεκτιμήσω σε κάποια επόμενη γραφή, άλλα τα βρίσκω λίγο ανακριβή και υπερβολικά. Αλλά αυτό είναι μία κουβέντα που θα πρέπει να μεταφερθεί στην συζήτηση για τις κριτικές που γίνεται σε άλλο topic… Να μην πω περισσότερα. Ευχαριστώ και πάλι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted October 28, 2008 Share Posted October 28, 2008 συνοδοιπόρε άρχισα να το διαβάζω χωρίς να ξέρω ότι είναι απόσπασμα και όσο πλησίαζε η μπάρα του word στο τέλος αναρωτιώμουν πως είναι δυνατον να γίνει και να επεξηγηθεί ο φόνος και το όλο δράμα σε τόσες λίγες γραμμές...(μετά τελείωσε το κείμενο και ξενέρωσα...και αυτό είναι καλό γιατί με είχε απορροφήσει) οι περιγραφές είναι γλαφυρές,αλλά μου δημιουργήθηκαν απορίες όχι επειδή είμαι έμπειρος συγγραφέας απλά γιατί με παραξένευαν... πχ και εγώ πιστεύω ότι δεν είναι πολύ πιθανό να έχει θάλαμο αναμονής ένα τέτοιο γραφείο και ακόμα και να έχει δε μπορεί να περιμένουν πάνω από 3-4 άτομα δεδομένου ότι έχουν ραντεβού και ότι συνήθως τα ραντεβού απέχουν τουλάχιστον μισή ή μια ώρα μεταξύ τους φαντάζομαι... περιμένω την συνέχεια Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.