Ένας Φανταστικός Charles Bronson!

[DinoHajiyorgi]

Ένας από τους πιο αγαπημένους μου ηθοποιούς, ο Charles Bronson γεννήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 1921, σαν Charles Dennis Buchinsky (Λιθουανικής καταγωγής). Στην διάρκεια του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου υπηρέτησε σαν πυροβολητής στα Ιπτάμενα Φρούρια Β-29 και παρασημοφορήθηκε για τα τραύματα που υπέστη στη διάρκεια της θητείας του. Μετά τον πόλεμο αποφάσισε να ασχοληθεί με την ηθοποιία όχι γιατί αγαπούσε την τέχνη αλλά γιατί τον εντυπωσίασε το πόσα λεφτά μπορούσε να βγάλει από αυτή τη δουλειά.

 

Το 1954 άλλαξε το όνομα του από Buchinsky σε Bronson, κυρίως λόγω του Μακαρθισμού, όπου ονόματα με προέλευση την Ανατολική Ευρώπη δημιουργούσαν υποψίες.

 

Μεταξύ 1960 και 1968, έδωσε το κύριο στίγμα του με τις επιτυχίες The Magnificent Seven, The Great Escape και The Dirty Dozen. Μεταξύ 1968 και 1973 ακολούθησε μια καριέρα σε ευρωπαϊκές ταινίες. Οι ιταλοί του είχαν δώσει το παρατσούκλι Il Brutto (ο Άσχημος) και οι γάλλοι τον ονόμασαν Monstre Sacre (το Ιερό Τέρας.) Έπαιξε και στο Once Upon A Time in the West του Sergio Leone. Ο σκηνοθέτης τον ήθελε και για τον ρόλο του Άντρα Δίχως Όνομα για την άλλη του τριλογία, ρόλο που ο Bronson αρνήθηκε και που τελικά πήρε ο Clint Eastwood.

 

Με την τεράστια επιτυχία του Death Wish το 1974 ξεκίνησε και το τελευταίο σκέλος της καριέρας του, με την περσόνα που σήμερα τον θυμούνται οι περισσότεροι, εκείνη του σκληρού μπάτσου και εκτελεστή.

 

Είχε όμως στη μακρά του καριέρα συναντήσει ποτέ του το φανταστικό; Είχε. Τρεις φορές.

 

HOUSE OF WAX (1953)

 

Το House of Wax είναι μια ταινία τρόμου με πρωταγωνιστή τον Vincent Price. Είναι ένα remake του Mystery of the Wax Museum του 1933, που αυτή τη φορά γυρίστηκε σύμφωνα με τις επιταγές της μόδας των 50s, σε 3-D.

Ο Καθηγητής Χένρι Τζάροντ (Vincent Price), ένας αφοσιωμένος γλύπτης κέρινων ομοιωμάτων έχει μουσείο στη Νέα Υόρκη του 1910. Όταν ο συνέταιρος του απαιτεί πιο εντυπωσιακά εκθέματα για να αυξήσουν τα έσοδα τους, ο Τζάροντ αρνείται. Σε αντίποινα, ο συνέταιρος βάζει φωτιά στο μουσείο για να συλλέξει τα ασφάλιστρα. Παλεύει με τον Τζάροντ και περιχύνοντας τον με κηροζίνη, τον αφήνει να καεί στη φωτιά. Σαν από θαύμα, ο Τζάροντ επιβιώνει, φριχτά παραμορφωμένος, και χτίζει ένα νέο μουσείο με την βοήθεια του απειλητικού και μουγκού βοηθού του, Ίγκορ (Charles Bronson.)

Το Σκηνικό του Τρόμου μέσα στο Μουσείο αναπαριστά παλιά διάσημα εγκλήματα αλλά και πιο πρόσφατα, όπως η δολοφονία του πρώην συνεταίρου του Τζάροντ, από μια μυστηριώδη, κουκουλόμορφη φιγούρα. Μαζί φονεύεται και η αρραβωνιαστικιά του πρώην συνεταίρου. Όταν όμως η φίλη της σκοτωμένης κοπέλας, η Σου Άλλεν, επισκέπτεται το μουσείο κάνει μια φριχτή ανακάλυψη. Όλα τα κέρινα ομοιώματα είναι τα ίδια τα θύματα των φόνων, καλυμμένα με κερί. Η Σου Άλλεν παραλίγο να καταλήξει και η ίδια ως έκθεμα, είναι όμως ο ίδιος ο Τζάροντ που πέφτει μέσα στο καυτό κερί.

Μία ξακουστή, αστεία ιστορία που σχετίζεται με την ταινία, που ήταν γυρισμένη σε 3-D, είναι πως ο σκηνοθέτης της, Andre De Toth, ήταν μονόφθαλμος, και άρα δεν μπορούσε να δει στερεοσκοπικά, πόσο μάλλον να εκτιμήσει μια τρίτη διάσταση!

 

MASTER OF THE WORLD (1961)

 

Το Master of the World είναι μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, βασισμένο στα μυθιστορήματα του Ιουλίου Βερν, «Ροβύρος ο Κατακτητής» και «Ο Άρχοντας του Κόσμου». Πρωταγωνιστεί, στον ρόλο του Ροβύρου, ο Vincent Price. Το σενάριο είναι του Richard Matheson και η σκηνοθεσία του William Witney (ένας σκηνοθέτης που θεωρείται από τους αγαπημένους του Quentin Tarantino.)

Η ταινία ήταν μια παραγωγή της American International Pictures (γνωστή για τους χαμηλούς της προϋπολογισμούς), που εδώ προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα αξιοπρεπές έπος, μιμούμενοι την επιτυχία του «Ο Γύρος του Κόσμου σε 80 Μέρες» του 1956. Ενώ είχε να επιδείξει μεγαλύτερο πλήθος ηθοποιών και περισσότερες τοποθεσίες από τις συνηθισμένες ταινίες του στούντιο, η ταινία πάλι προδίδεται από την φτήνια της, κυρίως για επαναχρησιμοποίηση σκηνών από άλλα έργα. Έχει μείνει θρυλική η χρησιμοποίηση της μινιατούρας του Ελισαβετιανού Λονδίνου από το «Ερρίκος ο Πέμπτος», του Λόρενς Ολιβιέ, εδώ ως…Βικτοριανό Λονδίνο.

Μας έδωσε όμως έναν εξαιρετικό Vincent Price, στον ρόλο του επικίνδυνου και ιδεαλιστή Ροβύρου, που ταξιδεύει την υφήλιο με το ιπτάμενο του όχημα, καταστρέφοντας στρατούς για να επιβάλλει την ειρήνη.

Η ιστορία στην ταινία λαβαίνει μέρος το 1868, όπου μια περίεργη φωνή που ακούγεται από την κορυφή ενός βουνού, κάπου στην Πενσιλβάνια, προειδοποιεί την ανθρωπότητα με καταστροφή. Οι εκπρόσωποι ενός ντόπιου συλλόγου αεροπλοΐας, απογειώνονται με το αερόστατο τους με σκοπό να βρουν την πηγή της φωνής. Αυτοί είναι ο κατασκευαστής του αερόστατου Προύντενς, η κόρη του Ντόροθυ, ο αρραβωνιαστικός της Φίλιπ, και ένας ολιγόλογος πλοηγός, ο Στροκ (ο Charles Bronson.)

Σύντομα αιχμαλωτίζονται όλοι από τον Ροβύρο, τον ιδιοφυή αλλά ψυχολογικά ασταθή καπετάνιο του Άλμπατρος. Ο Στροκ θαυμάζει τις προθέσεις του Ροβύρου, ίσως όμως όχι τις μεθόδους του, και προσπερνάει κάθε ευκαιρία να τον σαμποτάρει. (Ήταν βέβαια γνωστό πως οι Bronson και Price δεν συμπαθούσαν ο ένας τον άλλο καθόλου.) Στο τέλος της ταινίας είναι ο Στροκ που αναγκάζεται να βάλει μια βόμβα στο ιπτάμενο σκάφος, κι αυτό για να σώσει τους συντρόφους του.

 

THE WHITE BUFFALO (1977)

 

Το White Buffalo είναι ένα creature-movie-western του 1977, σε σκηνοθεσία του J. Lee Thompson, έναν σκηνοθέτη που ο Bronson εκτιμούσε πολύ και που με τον οποίο συνεργάστηκε άπειρες φορές.

Δύο θρύλοι του παλιού γουέστ εναντίον ενός μυθικού τέρατος, το γιγάντιο Λευκό Βουβάλι. Ο Wild Bill Hickok (Charles Bronson) βλέπει στους εφιάλτες του να τον καταδιώκει το Λευκό Βουβάλι. Για να λυτρωθεί από τους δαίμονες του, ταξιδεύει στα βουνά για να αντιμετωπίσει το κτήνος. Εκεί συναντάει τον Crazy Horse, ηγέτη των ινδιάνων Λακότα, που θέλει να εκδικηθεί τον θάνατο της κόρης του, σκοτωμένη στην επίθεση του Βουβαλιού στον καταυλισμό τους.

Με έναν χαλαρό παραλληλισμό με το Μόμπι Ντικ, η ταινία έχει ενδιαφέρον κυρίως όσον αφορά τον χαρακτήρα που ερμηνεύει ο Charles Bronson. Η όποια μαγεία εξαντλείτε στο ταξίδι προς το τέρας, γιατί το ίδιο το creature και η σύγκρουση με αυτό, απογοητεύουν οικτρά. Θυμάμαι το τότε trailer που έλεγε «Από τους δημιουργούς του Κινγκ Κονγκ…» κι εννοούσαν την ταινία της Τζέσικα Λανγκ, και από πλευράς τεχνολογίας όχι τον Κονγκ του Μπέϊκερ, αλλά το γιγάντιο τερατούργημα που είχαν κατασκευάσει και που τελικά αποδείχτηκε άχρηστο για τα πλάνα της ταινίας. Το ίδιο δυσκίνητο και το Βουβάλι τέρας εδώ, που δυστυχώς για την ταινία, όλες οι σκηνές με την σύγκρουση μαζί του στο δάσος (καθώς και η επίθεση στον καταυλισμό των ινδιάνων) έχουν γυριστεί μέσα σε στούντιο και αυτό φαίνεται.

Είναι όμως μία από τις πλησιέστερες στιγμές του Bronson με το φανταστικό, και άρα άξιο αναφοράς.

 

(Υπάρχει μια εμφάνιση του ηθοποιού με το ατσάλινο πρόσωπο και στην κλασσική σειρά της Ζώνης του Λυκόφωτος, κι αυτή αναφέρεται πρώτη-πρώτη στο ανάλογο τόπικ.)