Ανταγωνισμός μεταξύ συγγραφέων

[Morimel]

Δεν αισθάνομαι ποτέ ανταγωνιστικά προς άλλα κείμενα.

Προσπαθώ πάντα να βελτιώνομαι από αυτά, γιατί όλα, είτε μου αρέσουν είτε όχι, έχουν κάτι να προσφέρουν και να διδάξουν.

[Nefeli]

Ανταγωνισμός προς τί;

Στη συγγραφή δεν μπορεί να υπάρξει ανταγωνισμός, παρά μόνο μέσα σε κλειστά clubs, αλλά αυτό δεν αφορά την συγγραφή καθεαυτή.

 

Δηλαδή, σε ένα forum όπως του SFF θα υπάρξει ανταγωνισμός, γιατί υπάρχουν ομάδες ατόμων που θα αλληλουποστηριχθούν και άτομα τα οποία θα πιστέψουν ότι αδικούνται από την κριτική ή την αδιαφορία αυτών των ομάδων.

 

Το ίδιο και σε επίπεδο πανεπιστημιακών, όπου τέτοιος ανταγωνισμός μπορεί να σημάνει μια θέση στην Ακαδημία, κ.ο.κ.

 

 

Συμφωνώ απόλυτα... Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω κάτι... Τι κάνει έναν κριτικό, κριτικό; Το ότι κάποιος εκδοτικός οίκος εξέδωσε το βιβλίο; Ποιος το εξέδωσε; Γιατί; ΑΝ ξεκινήσουμε από εκεί, θα δούμε ότι δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει κακεντρεχής ανταγωνισμός με τους συγγραφείς, που όμως υπάρχει. Για να μην αναφέρω και την μορφή της κλίκας που υπάρχει σε μικρές ομάδες και έχει παρατηρηθεί (από μένα τουλάχιστον), και στο sff.

Edited January 18, 2010 by Nefeli

[greenmist]

Συμφωνώ απόλυτα... Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω κάτι... Τι κάνει έναν κριτικό, κριτικό; Το ότι κάποιος εκδοτικός οίκος εξέδωσε το βιβλίο; Ποιος το εξέδωσε; Γιατί; ΑΝ ξεκινήσουμε από εκεί, θα δούμε ότι δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει κακεντρεχής ανταγωνισμός με τους συγγραφείς, που όμως υπάρχει. Για να μην αναφέρω και την μορφή της κλίκας που υπάρχει σε μικρές ομάδες και έχει παρατηρηθεί (από μένα τουλάχιστον), και στο sff. Μήπως δεν πρέπει να ευχόμαστε να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα, και αντ' αυτού να προσπαθήσουμε να είμαστε καλύτεροι? Και αν γίνουμε καλύτεροι, και έχουμε πραγματικά στοιχεία για αυτό (όχι οι πολλαπλές κριτικές δεν σε κάνουν καλύτερο κριτικό. Μια πανεπιστημιακή εκπαίδευση -φιλόλογος, φιλόσοφος, σχολή θεάτρου κ σκηνοθεσίας- πιθανόν θα σε έκανε καλύτερο κριτικο). Στην τελική, όσο και να ανταγωνίζεσαι κάποιον που έχει εκδόσει, και εσύ όχι, το γεγονός παραμένει ότι ΑΥΤΟΣ έχει εκδόσει ΚΑΙ ΕΣΥ όχι... Τόση ενέργεια πάει χαμένη, για να ακουστούν κατάρες σε αυτόν που τα κατάφερε. Αν είσαι μάγκας καν το και εσύ. Και όπως συνηθίζω να λέω, ιδού η ρόδος, ιδού και το πήδημα.

 

Πιστεύω ότι κριτικός είναι οποιοσδήποτε διαβάζει ένα λογοτεχνικό κείμενο, ακούει ένα μουσικό κομμάτι, βλέπει μία ταινία στον κινηματογράφο. Πάνω στην απόφαση του, αν του άρεσε, ή δεν του άρεσε, στηρίζεται όλη η βιομηχανία της Τέχνης. Το πόσο αναλυτική και σωστή κριτική μπορεί να κάνει ο καθένας δεν ενδιαφέρει κανέναν στο εμπορικό κομμάτι του θέματος, και ούτε θα έπρεπε να ενδιαφέρει.

 

Άλλο όμως η ουσιαστική κριτική (μου άρεσε η ιστορία, δεν μου άρεσε η ιστορία) και άλλο η "τεχνική" κριτική. Εδώ, ναι, θέλουμε ειδικούς. Ειδικούς με συγκεκριμένες σπουδές και εμπειρία να μας πουν αν μία ιστορία στέκεται σωστά από "γραμματικής" άποψης. Όμως αυτό το είδος κριτικής δεν έχει καμία σημασία γιατί όταν μία ιστορία είναι καλή και επιπλέον διαθέτει "εμπορικότητα", θα την φτιάξει ο ειδικός editor του εκάστοτε οίκου πριν βγει στα ράφια.

[Nefeli]

Πιστεύω ότι κριτικός είναι οποιοσδήποτε διαβάζει ένα λογοτεχνικό κείμενο, ακούει ένα μουσικό κομμάτι, βλέπει μία ταινία στον κινηματογράφο. Πάνω στην απόφαση του, αν του άρεσε, ή δεν του άρεσε, στηρίζεται όλη η βιομηχανία της Τέχνης. Το πόσο αναλυτική και σωστή κριτική μπορεί να κάνει ο καθένας δεν ενδιαφέρει κανέναν στο εμπορικό κομμάτι του θέματος, και ούτε θα έπρεπε να ενδιαφέρει.

 

Άλλο όμως η ουσιαστική κριτική (μου άρεσε η ιστορία, δεν μου άρεσε η ιστορία) και άλλο η "τεχνική" κριτική. Εδώ, ναι, θέλουμε ειδικούς. Ειδικούς με συγκεκριμένες σπουδές και εμπειρία να μας πουν αν μία ιστορία στέκεται σωστά από "γραμματικής" άποψης. Όμως αυτό το είδος κριτικής δεν έχει καμία σημασία γιατί όταν μία ιστορία είναι καλή και επιπλέον διαθέτει "εμπορικότητα", θα την φτιάξει ο ειδικός editor του εκάστοτε οίκου πριν βγει στα ράφια.

 

 

σε αυτό το κομμάτι δεν διαφωνώ... Αλλά σε όσους έχω δώσει να διαβάσουν δικά μου γραπτά, βλέπω ότι ασχολούνται με τις τεχνικές λεπτομέρειες και όχι με την υποκειμενική άποψη... Προσωπικά, δεν με ενοχλεί η κακιά κριτική. Με ενοχλεί η γενική κριτική (τεχνική). Εκεί, εγώ προσωπικά κοιτάω ποιος είναι αυτός που με κρίνει...Για να συμπληρώσω, το ότι εγώ δεν έχω γράψει καμία κριτική στο site γιατί ακόμα και αν δεν μου αρέσει κάτι, δεν είμαι ειδικός. Και πολλά άλλα πράγματα....

Edited January 18, 2010 by Nefeli

[greenmist]

σε αυτό το κομμάτι δεν διαφωνώ... Αλλά σε όσους έχω δώσει να διαβάσουν δικά μου γραπτά, βλέπω ότι ασχολούνται με τις τεχνικές λεπτομέρειες και όχι με την υποκειμενική άποψη... Προσωπικά, δεν με ενοχλεί η κακιά κριτική. Με ενοχλεί η γενική κριτική (τεχνική). Εκεί, εγώ προσωπικά κοιτάω ποιος είναι αυτός που με κρίνει...

 

Εκεί έχεις δίκιο. Αν αυτός που σε κρίνει "τεχνικά" δεν έχει τα απαιτούμενα προσόντα (σπουδές, εμπειρία κλπ), δεν κρίνει σωστά. Οπότε με ασφάλεια μπορείς να αγνοήσεις τέτοιες κριτικές.

[Nefeli]

Εκεί έχεις δίκιο. Αν αυτός που σε κρίνει "τεχνικά" δεν έχει τα απαιτούμενα προσόντα (σπουδές, εμπειρία κλπ), δεν κρίνει σωστά. Οπότε με ασφάλεια μπορείς να αγνοήσεις τέτοιες κριτικές.

 

 

αυτές οι κακές κριτικές, κάνουν άσχημη διαφήμιση όμως. Και φαντάσου, ακόμα περιμένω απάντηση από τους εκδοτικούς... Τι έχει να γίνει τότε, ο Θεός και η ψυχή του...

[dagoncult]

Όχι, ποτέ. Ο ανταγωνισμός είναι κακό πράγμα.

 

αυτές οι κακές κριτικές, κάνουν άσχημη διαφήμιση όμως.

 

Σε ποιόν κάνουν άσχημη διαφήμιση;

[Nefeli]

Όχι, ποτέ. Ο ανταγωνισμός είναι κακό πράγμα.

 

 

 

Σε ποιόν κάνουν άσχημη διαφήμιση;

 

 

σε κάποιον που θα ήθελε να το διαβάσει...

[Adicto]

Όποιος νοιώθει πως δεν αντέχει την κριτική, απλά ας μην ανεβάζει ένα κείμενο. Αν το 80% των κριτικών που λαμβάνεις είναι αρνητικές, ε μάλλον δεν φταίει ο γιαλός (και δεν πάει για κάποιον συγκεκριμένα αυτό)...

 

Για μένα το μόνο αρνητικό εδώ μέσα είναι η απουσία κριτικής απο πολλούς και σε πολλά κείμενα.

 

Με αυτό το ποστ απαντάω κυρίως στο Μικρό Πρίγκηπα (κατα κύριο λόγο) αλλά σε ένα βαθμό και στη Νεφέλη.

 

 

[Drake Ramore]

Ας καταθέσω και την δική μου άποψη.

 

Η κριτική δεν περιορίζεται στο επίπεδο των ειδημόνων του χώρου. Κάτι τέτοιο θα τοποθετούσε ένα έργο σε ράφια που απευθυνόνται σε ένα πολύ ειδικό κοινό. Κριτική μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε απο την σκοπιά του και να προσφέρει στον συγγραφέα μια σημαντική και διαφορετική άποψη.

 

Για τον ανταγωνισμό και για "κλίκες " που διάβασα παραπάνω.

Ανταγωνιστικά δεν βλέπω κανέναν. Μάλλον συναγωνιστικά θα έλεγα μιας και προσπαθούμε να κερδίσουμε εξίσου την καρδία του αναγνώστη. Μάλιστα θεωρώ οτι εδώ δεν υπάρχει κάποιος -κακός- ανταγωνισμός. Ίσα ίσα μόνο προσφορές για βοήθεια διαπίστωσα τον καιρό που ασχολούμαι με το sff. Έχει τύχει να μου στείλουν διήγημα πριν το ανεβάσουν στο φόρουμ για μια δεύτερη ματιά, και έχει τύχει να στείλω κι εγώ πριν πράξω το ανάλογο.

 

Αν κάποιος νιώθει ότι το διήγημα που θέλει να ανεβάσει θα αδικήθεί απο κριτικές "ανταγωνιστών" και θα θαφτεί για κάποιον λόγο μπορεί να πράξει το εξής απλό. Ας ζητήσει στην αρχή του ποστ του η όποια κριτική να γίνει με π.μ στον ίδιο και όχι δημόσια, και να κλειδωθεί το τόπικ. Το αν θα προτιμήσει βέβαια κάποιος αναγνώστης να κάνει με αυτόν τον τρόπο κριτική είναι άλλο θέμα.

[Tiessa]

Πάντως, παρόλο που νομίζω ότι παρεκτράπηκε λίγο η συζήτηση, η προσωπική μου γνώμη είναι ότι μια κακή κριτική δεν έχει απαραιτήτως να κάνει με τον ανταγωνισμό. Οι καλύτεροι μου φίλοι μού έχουν κάνει πολύ κακές κριτικές σε κείμενά μου. Προσοχή, δεν εννοώ κακεντρεχείς και κακόβουλες, εννοώ κακές: Π.χ. πράγματα όπως "έχεις μια τεράστια τρύπα στην κεντρική ιδέα" ή "αυτό το επεισόδιο είναι περιττό και βαρετό". Αυτό είναι κακή κριτική απέναντι στο έργο, δεν έχει όμως στοιχεία κακίας και ανταγωνισμού απέναντι σε μένα. Και συνήθως αυτές οι κακές κριτικές με βοηθάνε να βελτιωθώ. Άρα σε καμία περίπτωση δεν τις θεωρώ ανταγωνιστικές.

 

Αντιθέτως, ο ανταγωνισμός συνήθως έχει άλλη μορφή. Π.χ. συμμετέχει ο τάδε σ' αυτή την προσπάθεια, εγώ την απορρίπτω επειδή τον ανταγωνίζομαι.

 

Όσο για τις κριτικές επί της τεχνικής, έχουν κι αυτές πολλά επίπεδα. Δε βλέπω γιατί πρέπει να έχει σπουδές κάποιος για να αναφέρει μερικά απλά τεχνικά σημεία σαν αναγνώστης, όπως π.χ ότι σε μια παράγραφο εμφανίζεται τρεις φορές η ίδια λέξη κι αυτό δεν είναι όμορφο, ή ότι το κείμενο έχει ορθογραφικά λάθη ή ότι υπάρχει μια απότομη αλλαγή οπτικής γωνίας που ίσως αποπροσανατολίζει. Δεν είναι ντε και καλά ούτε προσβλητικό, ούτε ανταγωνιστικό, ούτε παρεξηγήσιμο.

Επίσης η πείρα λέει ότι μπορεί ο εκδότης να μην διαθέτει καν τεχνικό editor, οπότε όσο καλύτερο το παραδώσεις το κείμενο από τεχνικής πλευράς, τόσο πιο πολλές είναι οι πιθανότητές σου να εκδοθεί.

[Nihilio]

αυτές οι κακές κριτικές, κάνουν άσχημη διαφήμιση όμως. Και φαντάσου, ακόμα περιμένω απάντηση από τους εκδοτικούς... Τι έχει να γίνει τότε, ο Θεός και η ψυχή του...

Επειδή είμαι ίσως ο πιο "κακός" εδώ μέσα σε αυτό το θέμα (έγραψα και χθες έκανα μια όχι και τόσο κολακευτική κριτική για μέλος) θεωρώ ότι το να βγαίνουμε και να λέμε ""καταπληκτικό, μοναδικό, υπέροχο βιβλίο" για ότι βγάζει κάποιος Έλληνας (ή κάποιος από εδώ μέσα) ότι σε βάθος χρόνου μας βλάπτει όλους μας.

Με σωστές κριτικές (που τονίζουν τα προτερήματα ώστε να τραβήξουν τον αναγνώστη) και τα ελαττώματα (ώστε ο συγγραφέας να έχει feedback για το έργο του) θα πάμε μπροστά γενικότερα, με το να γλύφουμε ο ένας τον άλλο καταλήγουμε να φαινόμαστε (συγνώμη για την έκφραση) καραγκιόζιδες και κανένας δε μας παίρνει στα σοβαρά ούτε εμάς, ούτε το επόμενο βιβλίο που μπορεί να είναι και πραγματικά καλό.

 

ΥΓ: Και για κάποιον παράδοξο λόγο δεν έχω εξυμνήσει βιβλίο κάποιου από εδώ μέσα, με μόνη ίσως εξαίρεση το "...και το τέρας" - αλλά έχω μείνει πίσω στα διαβάσματα έτσι κι αλλιώς.

[Nefeli]

Πάντως, παρόλο που νομίζω ότι παρεκτράπηκε λίγο η συζήτηση, η προσωπική μου γνώμη είναι ότι μια κακή κριτική δεν έχει απαραιτήτως να κάνει με τον ανταγωνισμό. Οι καλύτεροι μου φίλοι μού έχουν κάνει πολύ κακές κριτικές σε κείμενά μου. Προσοχή, δεν εννοώ κακεντρεχείς και κακόβουλες, εννοώ κακές: Π.χ. πράγματα όπως "έχεις μια τεράστια τρύπα στην κεντρική ιδέα" ή "αυτό το επεισόδιο είναι περιττό και βαρετό". Αυτό είναι κακή κριτική απέναντι στο έργο, δεν έχει όμως στοιχεία κακίας και ανταγωνισμού απέναντι σε μένα. Και συνήθως αυτές οι κακές κριτικές με βοηθάνε να βελτιωθώ. Άρα σε καμία περίπτωση δεν τις θεωρώ ανταγωνιστικές.

 

Αντιθέτως, ο ανταγωνισμός συνήθως έχει άλλη μορφή. Π.χ. συμμετέχει ο τάδε σ' αυτή την προσπάθεια, εγώ την απορρίπτω επειδή τον ανταγωνίζομαι.

 

Όσο για τις κριτικές επί της τεχνικής, έχουν κι αυτές πολλά επίπεδα. Δε βλέπω γιατί πρέπει να έχει σπουδές κάποιος για να αναφέρει μερικά απλά τεχνικά σημεία σαν αναγνώστης, όπως π.χ ότι σε μια παράγραφο εμφανίζεται τρεις φορές η ίδια λέξη κι αυτό δεν είναι όμορφο, ή ότι το κείμενο έχει ορθογραφικά λάθη ή ότι υπάρχει μια απότομη αλλαγή οπτικής γωνίας που ίσως αποπροσανατολίζει. Δεν είναι ντε και καλά ούτε προσβλητικό, ούτε ανταγωνιστικό, ούτε παρεξηγήσιμο.

Επίσης η πείρα λέει ότι μπορεί ο εκδότης να μην διαθέτει καν τεχνικό editor, οπότε όσο καλύτερο το παραδώσεις το κείμενο από τεχνικής πλευράς, τόσο πιο πολλές είναι οι πιθανότητές σου να εκδοθεί.

 

 

Προφανώς (!!) δεν αναφέρομαι στα ορθογραφικά λάθη, στις επαναλήψεις λέξεων και σε πράγματα που κάποιος μπορεί να κάνει χωρίς εκπαίδευση αλλά με αρκετή παρατηρητικότητα. Ανταγωνισμός Tiessa για μένα είναι, αυτός που θα πει άσχημα λόγια για ένα έργο, επειδή αυτός είναι πικραμένος. Ανταγωνισμός είναι αν έχει την ευκαιρία (π.χ. φίλο σε διαφημιστική - ναι ναι ακραίο παράδειγμα), να θάψει ένα βιβλίο από κάποιον που του την "έσπασε" και να βάλει κάποιου φίλου του. Και επίσης ανταγωνισμός είναι να μην μπορείς να δεχτείς ότι κάποιος άλλος γράφει απλά καλύτερα. Δεν είμαστε και όλοι Σαίξπηρ. Ήμαρτον δηλαδή... Ο καθένας θέλει το δικό του κομμάτι της πίτας, αλλά πρέπει να έχει και μία αυτογνωσία. Γνωρίζω για περιπτώσεις (και όχι μόνο στην συγγραφή), που αν κάποιος άκουγε τον άλλο που το έλεγε μην το κάνεις, δεν θα ήταν ποτέ αυτό που κατάφερε να γίνει (ναι μπερδεμένο το ξέρω). Με λίγα λόγια, ο ανταγωνισμός εμπίπτει στις ακόλουθες κατηγορίες --> 1. ααα, ατιμούτσικο.. έγραψες περισσότερες σελίδες από εμένα σήμερα, αλλά θα σε φτάσω (καλός ανταγωνισμός μεταξύ φίλων)... 2.--> Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια (πιστεύω δεν χρειάζεται να εξηγήσω) και 3. --> καλά είναι καταπληκτικό αυτό που έγραψε ο Πράτσετ. Αν προσπαθήσω να γράψω και εγώ κάπως έτσι? EDIT: η καλή κριτική είναι αυτή που έχει αποτέλεσμα, η διόρθωση μιας κακόηχης λέξης, ή κατι που ο συγγραφέας δεν μπορεί να δει, γιατί ξέρει το έργο του απ' έξω και ανακατωτά. Οι περισσότεροι όμως είναι το νούμερο 2... ε, τι να πω πια.... (να πεθάνει η Ρόουλινγκ)

 

Επειδή είμαι ίσως ο πιο "κακός" εδώ μέσα σε αυτό το θέμα (έγραψα και χθες έκανα μια όχι και τόσο κολακευτική κριτική για μέλος) θεωρώ ότι το να βγαίνουμε και να λέμε ""καταπληκτικό, μοναδικό, υπέροχο βιβλίο" για ότι βγάζει κάποιος Έλληνας (ή κάποιος από εδώ μέσα) ότι σε βάθος χρόνου μας βλάπτει όλους μας.

Με σωστές κριτικές (που τονίζουν τα προτερήματα ώστε να τραβήξουν τον αναγνώστη) και τα ελαττώματα (ώστε ο συγγραφέας να έχει feedback για το έργο του) θα πάμε μπροστά γενικότερα, με το να γλύφουμε ο ένας τον άλλο καταλήγουμε να φαινόμαστε (συγνώμη για την έκφραση) καραγκιόζιδες και κανένας δε μας παίρνει στα σοβαρά ούτε εμάς, ούτε το επόμενο βιβλίο που μπορεί να είναι και πραγματικά καλό.

 

ΥΓ: Και για κάποιον παράδοξο λόγο δεν έχω εξυμνήσει βιβλίο κάποιου από εδώ μέσα, με μόνη ίσως εξαίρεση το "...και το τέρας" - αλλά έχω μείνει πίσω στα διαβάσματα έτσι κι αλλιώς.

 

 

Έγραψες για το λευκή παπαρούνα αν δεν κάνω λάθος

 

Επειδή είμαι ίσως ο πιο "κακός" εδώ μέσα σε αυτό το θέμα (έγραψα και χθες έκανα μια όχι και τόσο κολακευτική κριτική για μέλος) θεωρώ ότι το να βγαίνουμε και να λέμε ""καταπληκτικό, μοναδικό, υπέροχο βιβλίο" για ότι βγάζει κάποιος Έλληνας (ή κάποιος από εδώ μέσα) ότι σε βάθος χρόνου μας βλάπτει όλους μας.

Με σωστές κριτικές (που τονίζουν τα προτερήματα ώστε να τραβήξουν τον αναγνώστη) και τα ελαττώματα (ώστε ο συγγραφέας να έχει feedback για το έργο του) θα πάμε μπροστά γενικότερα, με το να γλύφουμε ο ένας τον άλλο καταλήγουμε να φαινόμαστε (συγνώμη για την έκφραση) καραγκιόζιδες και κανένας δε μας παίρνει στα σοβαρά ούτε εμάς, ούτε το επόμενο βιβλίο που μπορεί να είναι και πραγματικά καλό.

 

ΥΓ: Και για κάποιον παράδοξο λόγο δεν έχω εξυμνήσει βιβλίο κάποιου από εδώ μέσα, με μόνη ίσως εξαίρεση το "...και το τέρας" - αλλά έχω μείνει πίσω στα διαβάσματα έτσι κι αλλιώς.

 

 

και όσον αφορά το ότι δεν έχεις εξυμνήσει κάποιο βιβλίο, μήπως θα έπρεπε να το κοιτάξεις? Ή είναι όλοι μάπηδες (να μου επιτραπεί η έκφραση) ή εσύ είσαι υπερβολικά απαιτητικός...

Edited January 18, 2010 by Nefeli

[Nihilio]

Έγραψες για το λευκή παπαρούνα αν δεν κάνω λάθος

Ναι, αλλά είχα γράψει μαζί και ένα μεγάλο ΑΛΛΑ

 

 

και όσον αφορά το ότι δεν έχεις εξυμνήσει κάποιο βιβλίο, μήπως θα έπρεπε να το κοιτάξεις? Ή είναι όλοι μάπηδες (να μου επιτραπεί η έκφραση) ή εσύ είσαι υπερβολικά απαιτητικός...

Ή απλά ότι αν το βιβλίο είναι καλό ή κακό το ζυγιάζω ανεξάρτητα από γνωστούς και φίλους.

(και απαιτητικός γενικότερα είμαι)

[Solonor]

Θεωρώ πως η κριτική είναι ο καλύτερος τρόπος να βελτιωθεί κάποιος στο χώρο της συγγραφής. Βοηθάει πάντα. Είτε προέρχεται από φίλους (λίγο), είτε από ομότεχνους (πάρα πολύ), είτε από εκδότες (πολύ), είτε από εχθρούς (πολύ) είτε από ειδικούς/ πτυχιούχους/ δεινόσαυρους. Πιστεύω πως το να ξεχωρίζεις ποια κριτική είναι η ωφέλιμη και ποια όχι, είναι βασικό μέρος της τέχνης. Ταίλως ήμμε σήγουρως πος αιν αίτοι 2010 ώπειως ιπωττημάη τοι σοιμασσοία τον σειντακτεικόν κε ωρθωγραφοικόν λαθθόν, απλός δαιν ίνε ακώμα αίτημμως.

 

 

[Sonya]

Ώπα, γιατί εδώ μπερδεύεται η βούρτσα με την Λούτσα (την περιοχή). Η κριτική γίνεται σε πολλά στάδια: από ορθογραφικό/συντακτικό, σε νοηματικό, σε υποκειμενικό (αυτό μ' αρέσει, αυτό όχι), σε αντικειμενικό (εδώ υπάρχει κενό, εδώ υπάρχει ασάφεια, εδώ υπάρχει ανακολουθία), σε χίλια δυο! Θέλω να ελπίζω ότι, αν γράψω μια μπαρούφα, οι φίλοι μου θα είναι οι πρώτοι που θα μου πουν ντόμπρα και σταράτα ότι καλό θα ήταν ν' αρχίσω ν' ασχολούμαι με τα ζαρζαβατικά και ν' αφήσω την συγγραφή. Νομίζω ότι οποιοσδήποτε άνθρωπος με τριψήφιο IQ μπορεί να διαχωρίσει μια κακή κριτική από μια κακόβουλη κριτική. Το αυτό γίνεται και στον διαχωρισμό ανάμεσα στην καλή κριτική και το γλείψιμο.

 

Στα περί του θέματος, δεν έχω νιώσει ποτέ ανταγωνιστικά απέναντι σε κανέναν συγγραφέα, επαγγελματία ή ερασιτέχνη. Μπορεί να θαυμάσω από λίγο έως πολύ το έργο κάποιου, αλλά όταν διαβάζω κάτι πολύ καλό, απλά χαίρομαι που κάποιος το έγραψε κι έτσι έχω την ευκαιρία να το απολαύσω. Δεν ζηλεύω γιατί δεν το έγραψα εγώ.

[manstredin]

Ο συναγωνισμός πιστεύω πως είναι η λέξη που χρειάζεται κανείς να έχει στο μυαλό του, αν θέλει να συγκρατηθεί και να μην υπερβεί την λεπτή διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον ανταγωνισμό και στη ζήλια (το είδος της ζήλιας που οδηγεί σε κακόβουλες σκέψεις ή πράξεις). Δεν νιώθω ανταγωνισμό, ούτε και μπαίνω στην διαδικασία να συναγωνιστώ κάποιον που θαυμάζω γιατί μου κάνει κακό να προσπαθώ να φτάσω κάτι που θεωρώ ανώτερο. Με κρατάει πίσω, αντί να μου δίνει κίνητρο. Οπότε, κρατάω τις επιρροές μου, τις αφήνω να ωριμάσουν και να φιλτραριστούν ώστε να μετουσιωθούν σε κάτι που θα έχει βγει από μέσα μου.

[Andkand]

Απάντησα: «Συνήθως όχι, αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις.»

 

Προσπαθώ, να κρατώ απόσταση συναισθηματικά, ειδικά όταν γνωρίζω προσωπικά τον συγγραφέα και να είμαι αντικειμενικός όσο αυτό γίνεται. Χαίρομαι με τις επιτυχίες των φίλων και γνωστών μου συγγραφέων και τους στηρίζω όσο μπορώ. Ο ανταγωνισμός που νοιώθω είναι θετικός και με βοηθά ώστε να προσπαθήσω και εγώ περισσότερο.

 

Έχω πιάσει τον εαυτό μου να «ζηλεύει» κάποιο συγγραφέα σκεφτόμενος ότι θα ήθελα πολύ να είχα γράψει εγώ το κείμενο που διαβάζω…

 

 

[nanos]

Ανταγωνισμός υπάρχει εκ των πραγμάτων. Μια συγγραφέας για παράδειγμα δεν έγινε δεκτή παρότι το βιβλίο της άρεσε πολύ. Ο οίκος απάντησε σε προσωπική συζήτηση ότι έχει ήδη την τάδε σε αυτή την αγορά και δεν μπορεί να βάλει άλλη μια συγγραφέα στην ίδια αγορά. Με λίγα λόγια είχε τη θέση άλλος και χωρούσε μόνο ένας, είτε λόγω των αναγκών στην αγοράς είτε λόγω της άποψης της συγγραφέως που κρατούσε το πόστο. Η αγορά εξυπηρετεί συγκεκριμένο κοινό συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου, είναι επόμενο να είναι ανταγωνιστικό ένα ακόμα προιόν δίπλα στο "παλιό"; Η άποψη της συγγραφέως δεν εκφράστηκε, απλά εκτιμήθηκε με βάση αντιδράσεις της στο παρελθόν. Αν ήταν απορρυπαντικό του οποίο συνήθως έχει τον απόλυτο έλεγχο μια εταιρία, ίσως έμπαινε στο ράφι, ίσως όχι. Κάποιος άλλος εκδότης θα μπορούσε κάλλιστα να δει τον ανταγωνισμό και τη σχετική δημοσιότητα στα blogs ως κάτι καλό για τις πωλήσεις και το μερίδιο στο συγκεκριμένο είδος.

 

Γενικά, στις μικρές αγορές που δεν πάνε καλά υπάρχει περιθώριο χρήσιμου ανταγωνισμού, ιδίως αν υπάρχει προοπτική ανάπτυξης. Οι συγγραφείς σε πολλά είδη ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Όσο μεγαλώνει η αγορά τόσο λιγότερο φιλικοί γίνονται οι "ανταγωνιστές" και όταν φτάσει σε επίπεδο ολιγοπωλίου αποκλείονται με συντονισμένες και συχνά παράνομες ενέργειες των δύο ισχυρότερων όλοι οι υπόλοιποι.

[Turambar]

Ψήφισα Συνήθως όχι, περισσότερο γιατί δεν έχει τύχει να συζητήσω face-to-face με άτομο που γράφει, οπότε μάλλον εξ ορισμού δεν μπρούμε να μιλάμε για ανταγωνισμό.

 

Αν, βέβαια θεωρείται ανταγωνισμός αυτό που αναφέρει ο Oberon (το να διαβάζεις ένα βιβλίο και να σκέφτεσαι "εγώ γράφω καλύτερα"), τότε πρέπει, με μια δόση ντροπής, να δηλώσω ένοχος. Σχετικά με αυτό το τελευταίο, στο On Writing ο Stephen King λέει τα εξής:

 

"Most writers can remember the first book he/she put down thinking: I can do better than this. Hell, I am doing better than this! What could be more encouraging to the struggling writer than to realize his/her work is unquestionably better than that of someone who actually got paid for his/her stuff?”

 

Σαφώς, ο καλώς ενοούμενος ανταγωνισμός μπορεί να οδηγήσει σε πολύ καλά αποτελέσματα, αν παραμείνει στο επίπεδο της δουλειάς και δεν εξελιχθεί σε κάτι πιο προσωπικό. Ας μην ξεχνάμε τους Λιούις-Τόλκιν, των οποίων ο φιλικός ανταγωνισμός οδήγησε σε δύο από τα πιο αναγνωρίσιμα έργα στο fantasy.

Edited September 19, 2012 by Turambar

[Oberon]

Ψήφισα Συνήθως όχι, περισσότερο γιατί δεν έχει τύχει να συζητήσω face-to-face με άτομο που γράφει, οπότε μάλλον εξ ορισμού δεν μπρούμε να μιλάμε για ανταγωνισμό.

 

Αν, βέβαια θεωρείται ανταγωνισμός αυτό που αναφέρει ο Oberon (το να διαβάζεις ένα βιβλίο και να σκέφτεσαι "εγώ γράφω καλύτερα"), τότε πρέπει, με μια δόση ντροπής, να δηλώσω ένοχος. Σχετικά με αυτό το τελευταίο, στο On Writing ο Stephen King λέει τα εξής:

 

"Most writers can remember the first book he/she put down thinking: I can do better than this. Hell, I am doing better than this! What could be more encouraging to the struggling writer than to realize his/her work is unquestionably better than that of someone who actually got paid for his/her stuff?”

 

Σαφώς, ο καλός ενοούμενος ανταγωνισμός μπορεί να οδηγήσει σε πολύ καλά αποτελέσματα, αν παραμείνει στο επίπεδο της δουλειάς και δεν εξελιχθεί σε κάτι πιο προσωπικό. Ας μην ξεχνάμε τους Λιούις-Τόλκιν, των οποίων ο φιλικός ανταγωνισμός οδήγησε σε δύο από τα πιο αναγνωρίσιμα έργα στο fantasy.

 

Πράγματι, αυτός ο τύπος ανταγωνισμούς είναι θεμιτός. Θυμάμαι να έχω διαβάσει συχνά σε βιογραφίες κ.λπ παλαιών συγγραφέων ε.φ. της εποχής των pulp magazines, να λένε πως διαβάζοντας τα κακής ποιότητας διηγήματα που σωρηδόν δημοσιεύονταν τότε (αν και αρκετά από αυτά έχουν σίγουρα μια σημαντική ιστορική αξία σήμερα), σκέφτηκαν πως οι ίδιοι μπορούσαν να γράψουν κάτι καλύτερο (και να βγάλουν και μερικά χρήματα από αυτό). Έτσι, η επόμενη "γενιά" συγγραφέων των pulps όχι μόνο εξέλιξε το είδος της ε.φ. αλλά και διακρίθηκαν ηχηρότατα ονόματα, οι σημερινοί ιστορικοί γίγαντες της ε.φ.

Ενώ, πάλι λόγω αυτού του ανταγωνισμού, και οι πολύ παλαιότεροι συγγραφείς ε.φ. που είχαν δημοσιευτεί αναγκάστηκαν να ανεβάσουν τον πήχυ του ίδιου του έργου τους και να γράψουν καλύτερες ιστορίες.

[Nhrhida]

Αν και παλιό το τόπικ(βέβαια μετά πρόσεξα ποσο παλιό είναι) ψήφισα την τελευταία επιλογή . Γιατί τον ανταγωνισμό τον έχω στο μυαλό μου ως κάτι συγκεκριμένο. Πχ θα ανταγωνιζόμουν κάποιον αν ένας εκδότης έλεγε όποιος από τους δυο σας γράψει το καλύτερο θα εκδοθεί.

Το να λέω πωωω ρε φίλε έτσι θέλω να γράψω ή καλά εκδόθηκε αυτή η πατάτα; Δεν το βάζω στην κατηγορία "ανταγωνισμός"

[Psycho Killer]

Εγώ ψήφισα συνήθως ναι, αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις. Δεν μπορώ να μην ανταγωνίζομαι. Σχεδόν πάντα μου βγαίνει αυθόρμητα. Μόνο που προσπαθώ να μην φτάνω σε ακραίο σημείο π.χ: κακόβουλες κριτικές. Όχι, αυτό δεν το κάνω. Προσπαθώ, όσο ανταγωνίζομαι, να το κρατάω για τον εαυτό μου, καθώς δεν θέλω να καταστρέψω και τυχόν φιλίες.

[AlienBill]

Ψήφισα "όχι ποτέ", χωρίς να είμαι σίγουρος αν ο ανταγωνισμός είναι "κακός και καταστροφικός". Σαν συναίσθημα δεν μου βγαίνει, τουλάχιστον όχι με το να ενέχει τη ζήλια. Μάλλον τον θαυμασμό ενέχει και σε αυτή την περίπτωση δεν το αποκαλώ "ανταγωνισμό".

 

Επειδή αναφέρθηκε κάτι σχετικά με τις κριτικές και το κατά πόσο επηρεάζονται από τον ανταγωνισμό. Πράγματι, έχοντας κι εγώ μια θετική προκατάληψη σε ότι διαβάζω (τέτοιος κριτής είμαι) μπορώ να διαπιστώσω πότε μια κριτική σε κάποιο τρίτο πρόσωπο (όχι εμένα) είναι επηρεασμένη από συναισθήματα ανταγωνισμού. Για τον εαυτό μου την αυστηρή κριτική την επιδιώκω, γιατί με βοηθάει να βελτιωθώ. Στους άλλους όμως, κρίνοντας πιο αντικειμενικά (εφόσον πρόκειται για άλλους και όχι για μένα) μπορώ να διαπιστώσω πότε μια κριτική είναι εκτός πραγματικότητας.

 

Δύο πράγματα πρέπει να έχει υπόψη του -κατά τη γνώμη μου- αυτός που δεν θέλει να κάνει άκυρες κριτικές:

1ον: Χρειάζεται έστω και μία ελαφρά τεκμηρίωση αυτού που λες. Γενικούρες και αοριστολογίες τύπου "κακή γραφή", "ατυχείς επιλογές", "κακή διαπραγμάτευση" ΔΕΝ λένε τίποτα από μόνα τους και πολύ περισσότερο δεν βοηθάνε τον συγγραφέα να βελτιωθεί. Πώς να βελτιωθεί ο άλλος όταν δεν γνωρίζει τι εννοείς όταν λες "κακή γραφή", "ατυχείς επιλογές" και "κακή διαπραγμάτευση"; Διότι ο τρόπος που τα αντιλαμβάνεται όλα αυτά ο καθένας από εμάς διαφέρει. Επομένως χρειάζεται μια έστω και υποτυπώδης διευκρίνιση σε ότι λέμε, για να καταλάβει κι ο άλλος και να το διορθώσει.

 

2ον: Αυτή ήταν η ιστορία που ήθελε να πει ο συγγραφέας (και με τη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ πλοκή), από εκεί και πέρα πρέπει να τη θεωρήσουμε δεδομένη και να δούμε πώς θα μπορούσε να βελτιωθεί, χωρίς να αλλάξει η πλοκή της. Για να καταλάβετε το πόσο γραφικές είναι οι παρατηρήσεις σε θέματα πλοκής, σκεφτείτε το εξής παράδειγμα: Κάποιος γράφει μια ιστορία όπου ο πρωταγωνιστής συναναστρέφεται με τρεις γυναίκες (ας τις ονομάσουμε Α, Β και Γ) και στο τέλος συνάπτει δεσμό με τη Γ. Ας υποθέσουμε ότι την ιστορία τη διαβάζουν τρία άτομα. Το πρώτο άτομο λέει στον συγγραφέα. "Εγώ θα προτιμούσα ο πρωταγωνιστής να τα φτιάξει με την Α και όχι με την Γ". Το δεύτερο άτομο του λέει "Εγώ θα προτιμούσα να τα φτιάξει με την Β και όχι με την Γ". Το τρίτο του λέει "καλά έκανες και τον έβαλες να τα φτιάξει με τη Γ". Καλά όλα αυτά, αλλά πώς μπορούν να βοηθήσουν τον συγγραφέα να βελτιωθεί;; Πώς τον βοηθάς όταν του λες "θα προτιμούσα την ιστορία σου αντί να είναι έτσι, να είναι αλλιώς"; Αυτό είναι εντελώς υποκειμενικό, διότι ένας τρίτος, θα την προτιμούσε αλλιώς απ' ότι εσύ. Δεν λέω, μου έχει συμβεί και εμένα κάποιες φορές να διαβάζω ένα μυθιστόρημα και να θέλω την πλοκή κάπως διαφορετικά, αλλά προσπαθώ στην κριτική μου όσο μπορώ να αποφεύγω να αναφερθώ σε αυτό. Διότι είναι εντελώς υποκειμενικός παράγοντας. Προτιμώ να θεωρώ ΔΕΔΟΜΕΝΗ την ιστορία που επέλεξε να πει ο συγγραφέας και από εκεί και πέρα να εξετάσω το πώς θα μπορούσε να αναδειχτεί με τη συγκεκριμένη πλοκή.

Edited May 28, 2014 by alien666

[AlienBill]

Τώρα που το σκέφτηκα καλύτερα (και διαβάζοντας τα ποστ που γράψατε μέχρι αυτό το σημείο) συνειδητοποιώ ότι ο λόγος που δεν αισθάνομαι ανταγωνισμό, είναι ότι από τη φύση μου δεν μπορώ να ζηλέψω.

 

Ακόμη και στις ερωτικές σχέσεις που είχα κατά καιρούς, δεν μπορούσα να αισθανθώ ζήλια (και μαλιστα θεωρώ ότι ήταν η βασική αιτία που απέτυχαν κάποιες από αυτές).

 

Έχω κάποια βιώματα που μου δημιούργησαν την εντύπωση ότι η ζήλεια είναι κάτι σαν αρρώστια, γι' αυτό και διαφωνώ με όσους λένε "μόνο όποιος ζηλεύει αγαπάει πραγματικά" και άλλα τέτοια φαιδρά. Ίσως κάτι παρόμοιο να είναι αυτό που λέγεται από κάποιους ότι "ο ανταγωνισμός είναι έμφυτο συναίσθημα στον άνθρωπο". Δεν το έχω ψάξει για να καταλήξω αν είναι κάτι το αντίστοιχο ή όχι, πάντως σε εμένα δεν είναι έμφυτο (τουλάχιστον όχι στη συγγραφή και στα ερωτικά μου)