Ο Πράσινος Καλικάντζαρος της Άνοιξης

[laas7]

Λατρευω τα παραμυθια σαν και αυτο, τρυφερο και γλυκο σαν μυρωδια απο κουλουρακι κανελας Αυτο μου αρεσε παντα στο πως γραφει ο Dain δινει εικονες σαν ζωγραφος εχεις ηδη φανταστει τον πρασινο καλικαντζαρακο ακομα και αν δεν τον εχεις δει, γιατι περιγραφει χωρις να κουραζει ακριβως αυτο που θελει να σου πει.

Ηταν να σαν διαβαζα παιδικο βιβλιο απο αυτα τα πολυ ονειρεμενα με την υπεροχη τρυφερη εικονογραφιση που κανουν τα ανιψακια σου να πεφτουν ξερα για υπνο.

Εχω μονο να επισημανω ενα δυο σημεια μιας και αποζητουμε την τελειοτητα:

"Έψαξε με τη μύτη να βρει από πού προερχόταν η θεϊκή ευωδία και γρήγορα ανακάλυψε πως προερχόταν από ένα κουλουράκι με κανέλα που μόλις είχε βγει από το φούρνο (βέβαια δεν ήξερε πως ήταν κανέλλα, ούτε τι ήταν ο φούρνος, αλλά δεν τον ένιαξε και πολύ αυτό)." Μικρα ορθογραφικα λαθη που απλα σου ξεφυγαν το κανελλα και το ενιαξε

Και στη εκφραση "τα ψηλα χοντροκομενα πλασματα τους ανθρωπους δηλαδη" μου καθεται καλυτερα σαν φραση να ηταν "τα ψηλα χοντροκομενα πλασματα που λεγονταν ανθρωποι η τα ψηλα χοντροκομενα πλασματα τους ανθρωπους"

Μου αρεσε και το βρισκω πρεπον που εχει μεσα τις εννοιες τους σωστου και του λαθους, του δικαιου και του αδικου, της αφελειας και της πειρας, που "διδασκει" τα μικρα παιδακια. Ειναι ενα διδακτικο παραμυθι εχει κατι να πει περα απο την ομορφη ιστορια. Μονη μου απορια εγω που ειμαι παραξενη και ηθελα να ρωτησω ειναι μηπως θα επρεπε να εξηγειται πως ο μικρος απειρος καλικαντζαρος τιμωρει τελικα τους κακους στης ιστοριας το αγορι και την αδερφη του;

[Oberon]

Ευχαριστω για τα σχόλια και τις επισημάνσεις. Φυσικά και μπορείτε να το διαβάσετε σε μικρά παιδιά.

Σχετικά με την επεξήγηση τώρα, ο μικρός καλικάντζαρος δεν τιμωρεί κανέναν. Η τιμωρία έρχεται από την ίδια τη "μαγεία" του, ή από το σύνολο των μαγικών πλασμάτων, ή και από τους νόμους της φύσης. Είναι απλά θέμα "κάρμα", αν θέλεις, και όχι "εκδίκησης".

[Πυθαρίων]

Φίλε Διονύση,

πριν διαβάσω καν το παραμύθι σου ( το είδα όταν αναδύθηκε στα today's active topics λόγω σχολίου ) και πριν ποστάρω κάποιο ενδεχόμενο σχόλιο, σου δηλώνω τον ενθουσιασμό μου για το Oberon που αναφέρεις σαν καινούργιο σου nickname για χρήση σε άλλο forum.

Εκτός από το ότι είναι εύηχο, υποβλητικό και συμβολικό ( σε άμεσο παραλληλισμό με την θεματολογία σου ), με συγκίνησε για προσωπικούς λόγους, που σχετίζονται με βιώματα εικοσαετίας:

Είχα βαφτίσει έτσι το καφέ μπάρ του αδελφού μου , από όπου αντλώ ανεπανάληπτες αναμνήσεις , ανατρέχοντας στα χρόνια της ακμής μας. Και μάλιστα αντιστεκόμενος σθεναρά στις ιδέες των Βρετανών φίλων του και μετέπειτα πελατών του, που επέμεναν σε κάτι κλασσικό π.χ. Red Lion και τέτοια τυπικά Βρετανικά κοινότυπα.

Το πρώτο μου διήγημα στο forum, η ''Ονειρολόγος'' κάνει επίσης μια σαφή αναφορά στο όνομα αυτό ( αν και είναι ε.φ.). Μάλιστα, μετά λύπης μου δεν το ονόμασα Oberon αφού υπάρχει αντίστοιχος τίτλος έργου του Christoph Martin Wieland.

Το πρώτο μου avatar στο forum, ήταν ένας γαλάζιος πίνακας με υπερρεαλιστικό θέμα που έχει τον τίτλο Oberon.

Είναι απίστευτο πόσο μια λέξη, ένα όνομα, μπορεί να προδιαθέσει θετικά έναν αναγνώστη.

Edited June 8, 2009 by Πυθαρίων