Write off #37 (araquel vs tetartos)

[araquel]

τα συγχαρητήρια μου και από εδώ στο μεσιέ τέταρτο!

 

τελικά, μπορεί να μας πήρε λίγο καιρό παραπάνω, αλλά το άξιζε. (ε; ε; ;) )

[Oberon]

Το άξιζε όντως, παίδες! Και πρέπει να είχε και από τις πιο υψηλές συμμετοχές σε ψήφους για write-off, ε?

[tetartos]

Καθώς ξεκινά το επόμενο write-off, βρίσκω λίγο χρόνο να γράψω λίγα λόγια.

 

Πρώτα από όλα, ευχαριστούμε όλους σας που μας ανεχτήκατε (όσοι μας ανεχτήκατε), που σχολιάσατε τις ιστορίες μας (όσοι τις σχολιάσατε) και που ψηφίσατε. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Aristofanoula για την υπομονή και την προθυμία που μας προσέφερε την εισαγωγή της και στον Araquel, που αποτέλεσε άξιο αντίπαλο και σίγουρα πιο αξιοπρεπή από εμένα!

 

Οφείλω να πω ότι έχοντας σχολιάσει μερικές εκατοντάδες ιστορίες στη βιβλιοθήκη περίμενα λίγο περισσότερα σχόλια (=περισσότερα θυμωμένα μέλη να θέλουν να μου ανταποδώσουν τα αγενή και ανακριβή μου σχόλια) αλλά αυτό δε συνέβη. Δυστυχώς. Δεν πειράζει. Μην ελπίζετε όμως ότι έτσι θα με κάνετε να σταματήσω να σχολιάζω τις ιστορίες σας!

 

Τέλος, σε ό,τι αφορά την ιστορία μου, εξακολουθώ να εκπλήσσομαι από την ποικιλία των απόψεων και των σχολίων. Να διευκρινήσω ότι δεν έχω δει κανένα από τα Ilsa, Brazil και Clockwork orange (ακόμα), ότι το τέλος, όσο κι αν περιγράφτηκε με ελαφρύ τρόπο εμπεριείχε το πιο βαρύ μήνυμα, και τέλος ένα (επίτηδες κρυμμένο) easter egg: η Ζαρίδου είναι αυτό που ίσως ήταν κάποτε, νεαρός, ο Ριζόπουλος (πριν μεγαλώσει και να χάσει την ανθρωπιά του).

 

Καλή επιτυχία στους επόμενους αντίπαλους!

[mman]

Εκτός από τραγικά αργοπορημένος θα είμαι και ολίγον ωμός:

Του araquel απλώς δυστυχώς μου έμεινε στη μέση και επίσης είχε μια πολύ φορεμένη ιδέα.

Οπότε, 4.

Πιο καλογραμμένο, με λιγότερο χρησιμοποιημένη ιδέα, με αρχή μέση και τέλος (κυρίως αυτό), αλλά

βιαστικά αταίριαστο κλείσιμο (βλ. khar -έχει και το πληρεξούσιό μου),

κενό στο πολύ ενδιαφέρον θέμα της αιτίας των αυτοκτονιών και (επειδή φαντάζομαι/ ελπίζω ότι ο tetartos θα εκτιμήσει την αυστηρότητά μου)

κατά τόπους ανώριμοι (συγγραφικά εννοείται) διάλογοι (μην απογοητεύεσαι, είναι το πιο αδύνατο σημείο όλων μας)

όχι πειστικός ο χαρακτήρας της Ζαρίδου και οι εναλλαγές του στα ηθικής φύσης κίνητρά της.

 

Συγγνώμη, αν το προχωρήμενο της ώρας και της Μαυροδάφνης δεν μου αφήνουν την πολυτέλεια της ευγένειας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν απόλαυσα και τα δύο διηγήματα.