Nihilio Posted November 19, 2004 Share Posted November 19, 2004 (edited) Είδος: αστική φαντασία, ρομάντζο Βία; Όχι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων:800+ Είναι άλλο ένα απόγευμα. Γυρνάς από τη σχολή σου μέσα στη κούραση. Άλλη μια μέρα χωρίς νόημα. Τώρα τελευταία όλο και πληθαίνουν… Εσύ περπατάς προς το μετρό. Περπατάς και σκέφτεσαι. Τι νόημα έχει αλήθεια η ζωή αυτή; Έχεις να ελπίζεις σε κάτι; Όχι, δεν έχεις ούτε καν το κουράγιο να ελπίζεις. Έχεις φτάσει πια στη σκάλα του μετρό. Κατεβαίνεις με αργά βήματα, κοιτάζοντας το πλήθος. Και τότε τη βλέπεις. Μια ακτίνα χρώματος σε ένα κόσμο βαμμένο γκρίζο. Την είχες γνωρίσει σε ένα πάρτυ πριν ένα μήνα. Η Βάσω. Μουσικός. Παίζει τσέλο. Από τότε σου έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό. Λιγνή, με καστανά μαλλιά, σχεδόν αέρινη μέσα σε ένα τόσο πεζό πλήθος. Η καρδιά σου χτυπάει όλο και πιο δυνατά όσο πλησιάζετε. Φτάνετε δίπλα δίπλα. Εσύ της λες ένα δειλό γεια, σχεδόν ψιθυρίζοντας το μέσα από τα δόντια σου. Ελπίζεις πως θα σε ακούσει και θα σε θυμηθεί. Το μπουμπούκι της ελπίδας που άνθισε μέσα σου μαραίνεται σε μια στιγμή: ούτε γύρισε να σε κοιτάξει. Ηλίθιε, λες στον εαυτό σου. Σκέφτεσαι να γυρίσεις να της μιλήσεις, όμως ο τύραννος της λογικής δε σε αφήνει. Θα φανείς ανόητος αν κάνεις κάτι τέτοιο, σου σφυρίζει στο αυτί - φύλακας άγγελος και δαίμονας βασανιστής ταυτόχρονα. Με βαριά καρδιά περιμένεις το τρένο, χαμένος σε ένα πλήθος από ανθρώπους με παρόμοια βαριές εκφράσεις. Άραγε τι ναυαγισμένες ελπίδες κουβαλάνε; Ή μήπως έχουν πάψει να ελπίζουν, όπως κι εσύ; Μήπως αν πήδαγες στις ράγες θα ήταν καλύτερα; Όχι, το σαδιστικό ένστικτο της αυτοσυντήρησης σε κρατά για μια ακόμα φορά σε ένα ζωντανό μαρτύριο. Το τρένο τελικά έρχεται σφυρίζοντας. Σέρνοντας τα πόδια σου μπαίνεις μέσα και πιάνεις μια θέση. Απέναντί σου κάθεται ένα κορίτσι. Δε πρέπει να είναι πάνω από δεκαέξι. Έχει ένα αρκετά γλυκό πρόσωπο, με τα καστανά μαλλιά της δεμένα σε δύο μακριές κοτσίδες. Φοράει ένα λευκό φόρεμα. Στο χέρι της έχει ένα λουλούδι που το φέρνει στη μύτη της και μυρίζει το άρωμά του. Αραιά και που σε κοιτάει. Ή έκφρασή της είναι μια έκφραση αθωότητας. "Φαίνεσαι στενοχωρημένος" σου λεει μετά από λίγο. "Τι έχεις;" Δεν απαντάς. Το να μιλάς με κάθε ξένο για τα προβλήματά σου δεν είναι κάτι που συνηθίζεις και δε πρόκειται τώρα να αλλάξεις τις συνήθειές σου. "Δε πειράζει αν δε θες να μιλήσεις." Συνεχίζει αυτή με ένα συγκαταβατικό βλέμμα. "Πάρε αυτό και μύρισέ το." Σου προτείνει το λουλούδι που κρατάει. Είναι λευκό σα το φόρεμά της, με πιτσιλιές κόκκινου μέσα. Θα έλεγε κάποιος ότι μοιάζει με τριαντάφυλλο. Για μια στιγμή διστάζεις. Κάτι όμως μέσα σου τελικά σε σπρώχνει στο να το πάρεις. Αργά αργά το πλησιάζεις στη μύτη σου και τραβάς μέσα σου το άρωμά του. Είναι μεθυστικό, το ωραιότερο άρωμα που έχεις μυρίσει στη ζωή σου. Στο μυαλό σου έρχονται εικόνες. Σε βλέπεις να πλησιάζεις τη Βάσω. Βρίσκεστε και οι δύο σε μια πλατεία. Περπατάγατε αμέριμνα μέχρι πριν να ειδωθείτε. Τώρα είστε δίπλα δίπλα. "Γεια" της λες. "Γεια σου," σου απαντά κι εκείνη χαμογελώντας ντροπαλά. Κάθεστε σε ένα παγκάκι και τα λετε για ώρες. Έχετε πολλά κοινά όπως αποδεικνύεται. "Σε είδα πριν κάμποσες μέρες στο μετρό μα δε με πρόσεξες." Της λες Κατεβάζει το κεφάλι. "Ξέρεις νόμιζα ότι δε με θυμόσουν και απογοητεύτηκα." Συνεχίζεις εσύ. Χαμογελάει αμήχανα. "Συγγνώμη, αλλά όταν μου μίλησες τα έχασα." Απαντάει. Σηκώνει το κεφάλι και σε καρφώνει με τα μάτια της. "Ξέρεις," σου λεει, "μου άρεσες από τότε στο πάρτυ. Δε περίμενα να σε δω και τα έχασα." "Κι εμένα μου αρέσεις", της λες. Ένα χαμόγελο χαράζεται στα χείλη σου όσο οι εικόνες σβήνουν. Αυτό που λέγεται ελπίδα άνθισε μέσα σου. Η ευωδιά του είναι ίδια με το άρωμα του λουλουδιού που μόλις μύρισες… ένα γλυκό νέκταρ. Το τραίνο σταματάει στην επόμενη στάση. Η κοπέλα σηκώνεται από το κάθισμα της. Πας να της δώσεις το λουλούδι της. "Κράτα το, δε το θέλω" σου λεει. "Πως λέγεσαι" τη ρωτάς. Γυρίζει και σε κοιτάζει χαμογελώντας. "Ελπίδα" σου απαντάει και χάνεται μέσα στον κόσμο που βγαίνει. Κοιτάς για λίγο τον κόσμο με ένα πλατύ χαμόγελο. Στη συνέχεια σηκώνεις το λουλούδι στη μύτη σου και το ξαναμυρίζεις. Έχουν περάσει δύο βδομάδες από τότε. Είσαι στο κρεβάτι σου. Απλώνεις το χέρι στο κομοδίνο και πιάνεις το λουλούδι. Ακόμα και μετά από τόσες μέρες δεν έχει μαραθεί σχεδόν καθόλου. Διστακτικά το φέρνεις στη μύτη σου και εισπνέεις το άρωμά του. Το εισπνέεις και ελπίζεις ότι μια μέρα θα σηκωθείς από το κρεβάτι, θα το πετάξεις και θα βγεις έξω να πραγματοποιήσεις τα όσα ελπίζεις. Edited September 15, 2005 by Nihilio 2 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
RaspK Posted November 19, 2004 Share Posted November 19, 2004 όΜορφο!! Μόλις μ' έκανες να χαμογελάσω (κάτι που έχει να συμβεί με ειλικρίνεια εδώ και κάμποσες μέρες!). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Bardoulas© Posted November 19, 2004 Share Posted November 19, 2004 Για μια ακόμη φορά καταπληκτικός. Το δε στυλ (αναφορά στο δεύτερο ενικό) μου θύμισε μια παλιά ιστορία ΕΦ που είχα διαβάσει. Μόνο που δε θυμάμαι τίτλο και συγγραφέα. Anywayz, keep up the briliant work Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
drowvarius Posted November 20, 2004 Share Posted November 20, 2004 Πολύ καλό. Σου αφήνει μία γλυκιά "μυρωδιά". Καλός ο τρόπος γραφής και καλή η απόδοση στο δεύτερο πρόσωπο. Μπράβο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
King_Volsung Posted November 20, 2004 Share Posted November 20, 2004 Κορυφαίο! Άπαιχτο! Εμένα όμως μου άρεσε πιο πολύ το περιεχόμενο. Ελπίδες... Ελπίδες απραγματοποίητες, ελπίδες ίσως ψεύτικες... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted February 26, 2005 Share Posted February 26, 2005 Μια ιστορία που πραγματικά μου έκανε εντύπωση.Σουρεαλιστική κατα κάποιο τρόπο, περισσότερο παραβολική και μάλλον προσωπική για τον αναγνώστη(λόγω τρόπου γραφής). Στην χειρότερη, σε κάνει να σκεφτείς.Στην καλύτερη, σου φτιάχνει την μέρα, ίσως και την βδομαδα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μελδόκιος Posted February 26, 2005 Share Posted February 26, 2005 Ξεχωριστό στύλ και πάρα πολύ έξυπνη χρήση του 2ου προσώπου, αφού όπως λέει κι ο northe είναι προσωπική υπόθεση για τον αναγνώστη το feeling που αφήνει. Προσωπικά μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση κυρίως απαισιοδοξη. Πολύ καλή δουλειά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Elsanor Posted February 26, 2005 Share Posted February 26, 2005 (edited) Υπέροχο ρε συ! Αλήθειες, αλήθειες, αλήθειες, αλήθειες γαμώτη μου. Το να χάνεσαι στον κόσμο του "might have been" είναι κάτι που κάνω περισσότερο από το να ζω μου φαίνεται. Και παρότι σε κατακλύζει το γλυκό άρωμα της ελπίδας που τόσο ωραία έθεσες, είναι όλα ψεύτικα. Όταν μυρίσεις το άρωμά του δε θες να σταματήσεις... είναι τόσο ωραία να χάνεσαι στη γλυκιά ουτοπία της ελπίδας. Τόσο ωραία και τόσο εύκολα από το να φας κατάμουτρα τη σαβούρα της καθημερινότητας. "... και αλίμονο σε όσους έρθει η ώρα να πεθάνουν και καταλάβουν ότι ποτέ τους δεν έζησαν." -Θορώ (αν θυμάμαι καλά) Ξυπνήστε, αδέλφια! Ζήστε, αδέλφια! Ματώστε, αδέλφια! Και μην αφήσετε το μυαλό και τη φαντασία σας να το πράξουν για σας... (Σήμερα μπορεί να έβγαινα με κάτι φίλους ή να καθόμουν μέσα στον υπολογιστή. Μέχρι να διαβάσω το κείμενό σου έλεγα ότι μάλλον θα διάλεγα το δεύτερο. Τώρα λέω να βγω...) (Συγχωρήστε όλες τις βλακείες που είπα παραπάνω, δεν το έκανα για σας -όσο και να το ήθελα. Για μένα το έκανα -μόνο για μένα- για να τα βγάλω...) Edited February 26, 2005 by Elsanor Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Throgos Posted February 26, 2005 Share Posted February 26, 2005 Υπέροχο.....ευχαριστώ που μου θύμισες ότι υπάρχει και η ελπίδα...σχεδόν την είχα ξεχάσει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
King_Volsung Posted February 26, 2005 Share Posted February 26, 2005 (Συγχωρήστε όλες τις βλακείες που είπα παραπάνω, δεν το έκανα για σας -όσο και να το ήθελα. Για μένα το έκανα -μόνο για μένα- για να τα βγάλω...) Δεν χρειάζεται να ζητάς συγγνώμη για κάτι τέτοιο Και δεν είναι καθόλου βλακείες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted February 26, 2005 Author Share Posted February 26, 2005 (Συγχωρήστε όλες τις βλακείες που είπα παραπάνω, δεν το έκανα για σας -όσο και να το ήθελα. Για μένα το έκανα -μόνο για μένα- για να τα βγάλω...) 'Οχι μόνο δεν είναι βλακείες αυτά που λες, αλλά κι εγώ έτσι αισθανόμουν όταν μου κατέβηκε η ιδέα για την ιστορία. Σε όλους μας συμβαίνει συχνά πυκνά να ελπίζουμε και η ελπίδα μας αυτή να μας οδηγεί στο τέλμα. Και καλή διασκέδαση στην έξοδό σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
drowvarius Posted February 26, 2005 Share Posted February 26, 2005 Το ξαναδιάβασα και έπιασα τον εαυτό μου να κοιτά την οθόνη του υπολογιστή για αρκετά λεπτά σαν χαμένος. Ελπίδα, κάτι που όλοι ελπίζουμε σε αυτήν..... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
month Posted May 5, 2005 Share Posted May 5, 2005 ... Που φυτρώνει το λουλούδι; Η καλύτερα, που την βρίσκουμε την κοπέλα; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted May 5, 2005 Author Share Posted May 5, 2005 month, είσαι σίγουρος ότι θέλεις να βρεις το λουλούδι; Η ελπίδα είναι ένα επικίνδυνο ναρκωτικό αν εθιστείς σε αυτή. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Eroviana Posted May 10, 2005 Share Posted May 10, 2005 Στην αρχή ένιωσα πάρα πολύ όμορφα και με κατέκλυσα το άρωμα. Μιλάμε για ευτυχία. Σιγά-σιγά άρχισα να "πέφτω" και τώρα σκέφτομαι ματαιότητες. Πόσες φορές δε χάθηκα στα όνειρά μου αντί να ζω; Nihilio θα'πρεπε να ντρέπεσαι που μπορείς και μεταδίδεις τέτοια συναισθήματα. Φτου σου! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted May 10, 2005 Author Share Posted May 10, 2005 Στην αρχή ένιωσα πάρα πολύ όμορφα και με κατέκλυσα το άρωμα. Μιλάμε για ευτυχία. Σιγά-σιγά άρχισα να "πέφτω" και τώρα σκέφτομαι ματαιότητες. Πόσες φορές δε χάθηκα στα όνειρά μου αντί να ζω; Nihilio θα'πρεπε να ντρέπεσαι που μπορείς και μεταδίδεις τέτοια συναισθήματα. Φτου σου! <{POST_SNAPBACK}> Θα έπρεπε, αλλά είμαι γνωστός τιποτένιος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Isis Posted May 10, 2005 Share Posted May 10, 2005 Η Βάσω. Μουσικός. Παίζει τσέλο. Για αρκετούς άνδρες δε υπάρχει τίποτε πιο ερωτικό από μια γυναίκα που παίζει τσέλο, ίσως γιατί το σχήμα του μοιάζει με ανθρώπινο σώμα και ο ήχος του εξάγει τα απόκρυφα της ανθρώπινης ψυχής... Ειλικρινές, ευαίσθητο, και τόσο μα τόσο γλυκό μέσα στην αυτοκριτική του... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted May 10, 2005 Author Share Posted May 10, 2005 Τι συνειρμικά μπορεί να σου βγουν γράφοντας. Από κλασικά έγχορδα μόνο βιολίστρια έχω γνωρίσει. Τι μαθαίνει κανείς γράφοντας... Και ευχαριστώ για τα καλά σου σχόλια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienna Posted August 26, 2005 Share Posted August 26, 2005 (edited) Καταπληκτική μετάδοση συναισθημάτων. Και μένα αμέσως μετά την ανατριχίλα λόγω συναισθηματικής μνήμης-ταύτισης, ναι, κάποτε κι εγώ δεν μπορούσα να τολμήσω αυτά που έλπιζα... κάποτε και για λίγο, με έκανες να χαμογελάσω. Βρίσκω μέσα σ' αυτήν την ιστοριούλα κάτι που έχουμε όλοι λίγο-πολύ ζήσει, κάτι απτό αλλά και το ίδιο μοναδικό κάθε φορά που συμβαίνει... Δεν είναι ο έρωτας πρωταγωνιστής εδώ, μπορεί να μην είναι καν έρωτας, είναι όντως η ελπίδα, το άρωμά της, ο τίτλος δεν θα μπορούσε να ταιριάζει περισσότερο... [είναι και καλογραμμένη η ιστορία εκτός των παραπάνω] Keep it up! P.S. Μα... γιατί Ίσιδα, οι άντρες που παίζουν τσέλο...; Μμμ.. κι αυτοί έχουν κάτι, δεν έχουν;; Φυσικά αυτό δεν αναιρεί πως και οι γυναίκες έχουν εξ'ίσου κάτι. Edited August 26, 2005 by Nienna Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 26, 2005 Author Share Posted August 26, 2005 Εγώ πάλι αναρωτιέμαι τι θα σήμαινε η έλξη ενός άντρα για μια γυναίκα που παίζει φλογέρα ή γενικά κάποιο πνευστό (Ναι, είμαι εντελώς τιποτένιος...) 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tec-goblin Posted August 28, 2005 Share Posted August 28, 2005 Σκέφτεσαι να γυρίσεις να της μιλήσεις, όμως ο τύραννος της λογικής δε σε αφήνει. Θα φανείς ανόητος αν κάνεις κάτι τέτοιο, σου σφυρίζει στο αυτί - φύλακας άγγελος και δαίμονας βασανιστής ταυτόχρονα. Δεν είναι λογική αυτό. Φοβία είναι. (Μα γιατί ο κόσμος κατηγορεί τη λογική άδικα;) Εξαιρετικό. Δεν είχα συνηθίσει γλυκά πράγματα από το χέρι σου... Πολύ έξυπνες οι τελευταίες προτάσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tec-goblin Posted August 28, 2005 Share Posted August 28, 2005 Εγώ πάλι αναρωτιέμαι τι θα σήμαινε η έλξη ενός άντρα για μια γυναίκα που παίζει φλογέρα ή γενικά κάποιο πνευστό (Ναι, είμαι εντελώς τιποτένιος...) <{POST_SNAPBACK}> Είσαι... πραγματικά, το γείωσες εντελώς... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 28, 2005 Author Share Posted August 28, 2005 (edited) Δεν είναι λογική αυτό. Φοβία είναι. (Μα γιατί ο κόσμος κατηγορεί τη λογική άδικα;) I know, I know, απλά εξήγησέ το αυτό στον πρωταγωνιστή. Δεν είχα συνηθίσει γλυκά πράγματα από το χέρι σου... Γιατί ρε; Τελευταία φορά που ήρθες σπίτι μου δε σε κέρασα μελομακάρονο; Είσαι... πραγματικά, το γείωσες εντελώς... Απλά έχω γράψει πολύ σοβαρά πράγματα στην αρχή και η ανάγκη μου για ισορροπία (ή η έμφυτη αντιδραστικότητά μου) με κάνει να γράφω ότι καφρίλα μου κατεβαίνει. Edited August 28, 2005 by Nihilio Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted August 30, 2005 Share Posted August 30, 2005 Είναι πολύ ωραίο, πολύ τρυφερά δοσμένο πράγμα που σημαίνει πως σε χτυπάει χειρότερα στο κόκαλο στο τέλος. Είσαι πολύ περιεκτικός γενικά, λες πολλά πράγματα με λίγα λόγια, χωρίς να γίνεσαι μινιμαλιστής. Χωρίς τυπικότητες και χωρίς διευρύνσεις. Ε, λοιπόν, το αποφάσισα, μου αρέσουν πολύ οι ιστορίες σου!!!! Μπορώ να γραφτώ στο Fun Club??? Υ.Γ. α! και πολύ ωραίες φράσεις... indeed Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted August 30, 2005 Author Share Posted August 30, 2005 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.