Γραμματική

[Αδέκαστος]

Χαιρετώ. Παρακάτω σας μεταφέρω μία μικρή περίληψη από τη γραμματική του λεξικού μου. Ελπίζω να σας βοηθήσει.

 

Τονισμός

 

- Τονίζονται οι λέξεις που παρουσιάζονται ως μονοσύλλαβες ύστερα από:

ι) Έκθλιψη, π.χ. λίγ' απ' όλα, είν' ανάγκη κ.τ.λ

ιι)Αποκοπή, π.χ. φέρ' το, άσ' τον κ.τ.λ

 

- Τονίζεται ο διαζευτικός σύνδεσμος ή, π.χ. Ή το ένα ή το άλλο

- Τα ερωτηματικά πού και πώς (είτε βρίσκονται σε ευθεία ερώτηση είτε σε πλάγια), π.χ.

ι) Πού πήγες; Δε μας είπες πού πήγες.

ιι)Πώς σε λένε; Μας είπε πώς τον λένε.

 

Στις ακόλουθες περιπτώσεις τα πού και τα πώς:

ι) Πού να σου τα λέω

ιι) Από πού και ως πού

ιιι) Πού και πού

ιν) Αραιά και πού.

ν) Τους έστειλες γράμμα; Πώς!

νι) Πώς βαριέμαι!

νιι) Κοιτάζω πώς και πώς να τα βολέψω.

 

- Το που (όταν είναι επίρρημα, αντωνυμία, σύνδεσμος) και το πως (όταν είναι σύνδεσμος) δεν τονίζονται, π.χ.

ι) Αυτό που σου είπα

ιι) Μας είπε πως τον λένε Απόστολο

 

- Οι αδύνατοι τύποι των προσωπικών αντωνυμιών (μου, σου, του, της, τον, την, το, μας, σας, τους, τα), όταν στην ανάγνωση υπάρχει περίπτωση να θεωρηθούν εγκλιτικές, π.χ. ο πατέρας μού έιπε (=ο πατέρας είπε σε εμένα) , ο πατέρας μου είπε (=ο δικός μου πατέρας είπε).

 

- Οι μονοσύλλαβες λέκεις, όταν συμπροφέρονται με τους ρηματικούς τύπους μπω, βγω, βρω, 'ρθω, σε όλα τα πρόσωπα και τους αριθμούς δέχονται τον τόνο τους, π.χ θά μπω (προφέρουμε δυνατότερα το θα), ενά θα μπω (προφέρουμε δυνατότερα το μπω).

 

- Ο τόνος του εγκλιτικού ο οποίος ακούγεται στη λήγουσα των προπαροξύτονων λέξεων σημειώνεται, π.χ

Ο πρόεδρός μας, χάρισμά σου, κ.τ.λ

 

- Το ίδιο γίνεται στο πρώτο από τα δύο εγκλιτικά, όταν προηγείτε παροξύτονη προστακτική, π.χ

Δώσε μού το, φέρε μάς τους, κ.τ.λ

 

ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ Ν

Φυλάγεται πάντα το τελικό ν:

ι) Στο άρθρο τον, την

ιι) Στο αριθμητικό και αόριστο άρθρο έναν

ιιι) Στην τριτοπρόσωπη προσωπική αντωνυμία την

ιν) Στα άκλιτα δεν και μην όταν η ακόλουθη λέξη αρχίζει από φωνήεν ή σύμφωνο στιγμιαίο (κ, π, τ, μπ, ντ, γκ, τσ, τζ) ή διπλό γράμμα (ξ, ψ): Τον αέρα, έναν καιρό, τον τόπο, την ντροπή, μην περάσεις, δεν μπορώ.

ν) Χάνεται το τελικό ν στις παρακάτω λέξεις (τον, την, έναν, δεν , μην), όταν η ακόλουθη λέξη αρχίζει από σύμφωνο εξακολουθητικό (β, γ, δ, ζ, θ, λ, μ, ν, ρ, σ, φ, χ): Το βαθμό, το γέρο, το δάσκαλο, τη χαρά, δε γράφω, μη ρωτάς, ένα λαό.

[JohnMad]

Για το τελικό ν δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα --κοιτάξτε αν θέλετε εδώ: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B5%...B9%CE%BA%CE%AE

Edited November 30, 2008 by JohnMad