Glowleaf Posted December 14, 2008 Author Share Posted December 14, 2008 Edit: Σιγά τις σκηνές! Για πολύ ευαισθητούληδες μας έχεις περάσει νομίζω! Όπως διαπιστώνεις και απ' το περιεχόμενο του σάιτ, η ιστορία σου "πονάει" λίγο σε αυτό το σημείο! Μου φαινεται εχεις δικιο. Μαλλον εχω συνηθισει απο τους ξενερωτους φλωρους στο εξωτερικο που θιγονται με το παραμικρο. Υποσχομαι να ειμαι ο εαυτος μου απο εδω και περα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted December 14, 2008 Share Posted December 14, 2008 Υποσχομαι να ειμαι ο εαυτος μου απο εδω και περα Πες μας πρώτα πως είναι ο εαυτός σου, να είμαστε προετοιμασμένοι ψυχολογικά! :tongue: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted December 14, 2008 Share Posted December 14, 2008 Παρακαλώ τον Glowleaf να αφαιρέσει το δεύτερο αρχείο από το αρχικό του ποστ. Ο καθένας παίρνει μέρος με μία μόνο ιστορία και είναι τουλάχιστον ευτράπελο να διορθώνει μέσω των σχολίων άλλων την δική του υποψηφιότητα και να τη βάζει διορθωμένη, ζητώντας να ψηφίσουν όμως οι αναγνώστες την... αδιόρθωτη! Και μάλιστα η δεύτερη συμμετοχή του να είναι με 500 λέξεις πάνω από το ήδη ανεβασμένο κατά 500 λέξεις όριο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Glowleaf Posted December 14, 2008 Author Share Posted December 14, 2008 Δεν καταλαβαινω που ειναι το κακο. Την κατεβασα βεβαια, σεβομαι την επιθυμια σου Dain. Μαλλον παρεξηγηθηκε οτι δεν ηταν υποψηφιοτητα η δευτερη, απλα ηταν εκει για οποιον ηθελε να την διαβασει. (δεν ηταν και τραγικες οι διαφορες κιολας) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted December 14, 2008 Share Posted December 14, 2008 (edited) Το "κακό" είναι πως ο καθένας παίρνει μέρος με ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ - ανεβάζει μόνο μία εκδοχή δηλαδή - και κανονικά δεν διορθώνει ούτε κόμμα αφού την έχει βάλει ήδη σαν υποψήφια. Προσωπικά αν διάβαζα δύο εκδοχές μιας ιστορίας, ακόμα κι αν μου έλεγαν να ψηφίσω μόνο πάνω στην πρώτη, δεν μπορώ να εγγυηθώ πως δεν θα ψήφιζα υποσυνείδητα αν θέλεις, τη δεύτερη. Και αυτό θα ήταν αθέμιτο, στα πλαίσια του διαγωνισμού. Θα ήταν, κατά κάποιο τρόπο, σαν να έκανες ένα διαγώνισμα, να έδινες την κόλλα σου και μετά να έδινες μια δεύτερη κόλλα την οποία είχες διορθώσει με τη βοήθεια των συμμαθητών σου. Μετά τη λήξη του διαγωνισμού και την ανακοίνωση της νικήτριας ιστορίας, μπορείς να την ανεβάσεις ελεύθερα και αυτή τη διορθωμένη εκδοχή και όποια άλλη θέλεις. Αλλά υποτίθεται πως στο διαγωνισμό ήδη δίνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε, γι'αυτό και δίνεται άφθονος χρόνος για να γράψει κανείς. ;) Edited December 14, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted December 24, 2008 Share Posted December 24, 2008 Glowleaf, αν και είναι περίεργο που δεν το είχα προσέξει πιο πριν, φοβάμαι πως η ιστορία σου είναι εκτός ορίου των λέξεων. Πρέπει να γίνει 3500 ή λιγότερο μέχρι το βράδι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest roriconfan Posted December 24, 2008 Share Posted December 24, 2008 Αλλιώς είναι εκτώς συναγωνισμού; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
aScannerDarkly Posted December 24, 2008 Share Posted December 24, 2008 Πάντως αν δεν το δει μέχρι το βράδυ, νομίζω ότι δε θα έπρεπε να κοπεί. κρίμα είναι. τόσο καιρό εκεί είναι, κανείς μας δεν το είδε? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted December 24, 2008 Share Posted December 24, 2008 (edited) Εγώ προσωπικά δεν μετρώ ποτέ λέξεις στις άλλες ιστορίες, θεωρώ δεδομένο ότι το έχει δουλέψει αυτό το θέμα ο συγγραφέας, χώρια ότι προσωπικά δεν με αφορά αν είναι για 50 λέξεις πάνω, είναι θέμα των διοργανωτών. Όμως εφόσον όλοι είμαστε τυπικοί σε αυτό το θέμα Scanner (και εγώ την "τσεκούρεψα" τελευταία στιγμή την δικιά μου εφόσον αυτό μήνυσε ο Dain) οφείλει να είναι και ο Γκλόου. Το όριο είναι βασικό μέρος των κανόνων, είτε μας αρέσει είτε όχι. Edited December 24, 2008 by TheTregorian Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Glowleaf Posted December 24, 2008 Author Share Posted December 24, 2008 Δεν ξερω γιατι αλλα δεν με αφηνει να κανω edit, αν γινεται ενας moderator να αλλαξει το αρχειο? Οριστε η εκδοση με 3500 λεξεις. Δηλητηριασμενο_μυαλο.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted December 24, 2008 Share Posted December 24, 2008 ΟΚ, έβγαλα το προηγούμενο αρχείο από το πρώτο ποστ και ανέβασα το αρχείο στο προηγούμενο μήνυμά σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Sonya Posted December 26, 2008 Share Posted December 26, 2008 Λοιπόοοοοοοοον! Σχολιάζω χωρίς να έχω διαβάσει ούτε ένα σχόλιο ή μία λέξη από κάποιο σχόλιο που να σου έγινε κι χωρίς ακόμα να έχω ψηφίσει (ή να έχω διαβάσει τις υπόλοιπες ιστορίες). Οπότε, αν σου πω κάτι που σου έχουν πει κι άλλοι, ξέρεις τον λόγο. Γι αρχή στα τυπικά: έχεις πάρει διαζύγιο με το τονικό σύστημα, βρε παιδί μου; Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με κούρασε να το διαβάσω και πόσο μείωσε την απόλαυση μιας πολύ καλογραμμένης d&d like ιστορίας. Αν ήταν να σου δώσω πρωτιά, θα την έχανες εξαιτίας αυτού. Αν την έστελνες αυτή την ιστορία σ' έναν επίσημο διαγωνισμό διηγήματος, θα την άφηνες χωρίς τόνους; Δε νομίζω. Οπότε ενοχλούμαι που για μένα και τους υπόλοιπους συγγραφείς-αναγνώστες του φόρουμ στον μηνιαίο διαγωνισμό, δεν μπαίνεις στον κόπο να πατήσεις το κουμπάκι που είναι δίπλα στο 'λ' πριν το γράμμα που χρειάζεται τόνο. Δείχνει προχειρότητα και ένα είδος σταρχιδισμού. Κι είναι κρίμα, γιατί είσαι ορθογράφος και κάποιος θα 'χε ν' ασχοληθεί μόνο με το περιεχόμενο του κειμένου σου, αντί ν' αναλώνεται σε λάθος γραμμένες λέξεις. Τώρα στα ουσιαστικά: η ιστορία είναι και πολύ καλή και πολύ όμορφα δοσμένη. Μ' αρέσουν οι ψυχολογικές διακυμάνσεις του ήρωά σου τις τελευταίες του ώρες. Βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα τη νεκροφιλία και χάρηκα που δεν ήταν περιγραφική. :Ρ Μ' αρέσει επίσης που, παρά τις διάφορες μεταπτώσεις του, δεν χάνει τον ρομαντισμό του ο ήρωάς σου. Οι περιγραφές σου ήταν άψογες: ούτε κουραστικές, ούτε λιτές, μόνο τόσο αναλυτικές όσο χρειάζεται. Θα ήθελα, ως λάτρης του είδους, να έβλεπα μια πιο μαγευτική περιγραφή για τον δράκο, να νιώσω την ανάσα του από φωτιά και θειάφι στο πρόσωπό μου. Αλλά, κατά τα άλλα, δεν έχω τίποτα απολύτως να σου προσάψω. Τον τίτλο βρήκα λίγο άσχετο με το περιεχόμενο του κειμένου. Θα τον "εκτιμούσα", αν όλο αυτό ήταν ένα παραλλήρημα του πρωταγωνιστή και ξυπνούσε, ξέρω 'γω, μετά την υποτιθέμενη τελευταία μάχη, ή τελείωνε με κάποιον καθηγητή πάνω απ' το κεφάλι του να εξηγεί στους υπόλοιπους μαθητές (και την Άννα που θα κρατούσε τις σημειώσεις της) τις συνέπειες ενός άσχημα φτιαγμένου φίλτρου ή κάτι τέτοιο. Εκεί θα έμπαινε ο τίτλος να δώσει το Easter egg στον αναγνώστη. Αλλά, όπως είναι, τον βρίσκω λίγο άκυρο. Αυτά. Καλή δουλειά, πάντως, την επόμενη φορά ελπίζω να μπεις στον κόπο να βάλεις και τόνους. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nienor Posted December 27, 2008 Share Posted December 27, 2008 Σου έγραψα κι εγώ πρώτα σχόλια κι ύστερα κοίταξα να δω τι έχουν πει και οι άλλοι. Νομίζω πως θα είμαι με την ιστορία αυτή πολύ πιο σκληρή από τα όσα διάβασα παραπάνω για δύο λόγους: Ο πρώτος είναι ότι φυσικά όλοι ως ίσοι μιλάμε και αλλιώς δε γίνεται και ο δεύτερος το ότι η ιστορία είναι "εύκολη". Τόσο εύκολη που δε δικαιολογείται με τίποτα τέτοια προχειρότητα. Η ιστορία αυτή για μένα δε λειτουργεί. Ενώ έχει καλά στοιχεία πλοκής κι ένα συμπαθητικό κόνσεπτ για να κατασκευάσεις τον ήρωά της δεν το έχεις κάνει. Για την ακρίβεια δε θεωρώ πως υπάρχει καν ιστορία. Με τρεις φράσεις: σπάνε οι άμυνες της ακαδημίας της μαγείας, ένας μαθητής μένει και αντιστέκεται στους δαίμονες, πεθαίνοντας παίρνει μαζί του τον άρχοντα του σκότους. Ε, και; Ποιο είναι το θέμα σου; Τι πραγματεύεται αυτό κειμενάκι; Τον άρχοντα του σκότους -τον κακό- τον γνωρίζουμε στις τελευταίες γραμμές, δεν έχω ιδέα τι δουλειά έχει εκεί και δε με ενδιαφέρει κι όλας, είναι αργά όταν παρουσιάζεται. Η ακαδημία είναι πια έρημη, γιατί στ' αλήθεια την υπερασπίζεται; Γιατί δε φεύγει; Τι μας νοιάζει αν θα καταφέρει να την κρατήσει; Και ο μαθητής αυτός, ποιος είναι; Είναι ο ήρωας που συνεχίζει να υπερασπίζεται την ακαδημία αλλά είναι και ολίγον νεκρόφιλος; Είναι απλά ένα ευαίσθητο αγόρι που δε μπορεί να κάνει αλλιώς από το να συνεχίσει να μάχεται κι επειδή ξέρει πως τελικά θα πεθάνει δε θέλει να φύγει χωρίς να έχει πάρει την Άννα; Τι συμβαίνει στο μυαλό του και γιατί; Και ξέρει τι κάνει τελικά; Πως είναι τόσο αποτελεσματικός αν δεν έχει ιδέα; Και τι είναι αυτό που θα μας κάνει να τον νιώσουμε τον ήρωά σου και να παρακολουθήσουμε την περιπέτειά του; Μπορώ να συνεχίσω να γράφω ερωτήσεις επ' άπειρον, αλλά δεν τις γράφω για να τις απαντήσεις σε μένα. Τις γράφω γιατί ίσως αν σκεφτείς την απάντηση σε κάποιες από αυτές να σε βοηθήσει να το διορθώσεις γιατί πιστεύω πως θέλει πολύ πολύ δουλειά ακόμα για να στέκεται. Και δύο πραγματάκια που με ενόχλησαν στην ανάγνωση πολύ: (οκ, εκτός από τους τόνους, που με ενοχλεί όσο και το να κατακρεουργείς την ελληνική το να μην τους βάζεις) "Του πεταω το τετραδιο επιτηδες, γιατι ξερω οτι θα προσπαθησει να το πιασει και θα τον πλακωσει." Γύρω του είναι όλοι νεκροί, βρίσκεται σε άθλια κατάσταση, το πόδι του είναι πληγωμένο και το στομάχι του πονάει από το δηλητήριο κι αυτός... κάνει καζούρα στο τριβόλι.... ε, οκ, μου κατέστρεψε την ατμόσφαιρα αυτή η φράση. Και αφού συζητάει με τον εαυτό του ότι θα κάνει σεξ με ένα πτώμα, αμέσως μετά: "τα ξανθά μαλλάκια της..." Ποια "μαλλάκια" της ρε συ; Δηλαδή ή "τα μαλλάκια της" ή θα την πάρει, αλλά όχι την ώρα που την "παίρνει" (και σκέφτεται κι ότι οκ, δε θα χρειαστεί λιπαντικό γιατί είναι υγρή ήδη) "τα μαλλάκια της"... Αν ήταν δική μου αφήγηση και έπρεπε εγώ να τη φτιάξω (γιατί προφανώς είναι ίσως το μόνο που μπορώ να σου πω για να βοηθήσω, δεν υπάρχει στάνταρ τρόπος) θα την άφηνα στην άκρη, θα τη σχεδιάζα εξαρχής, ύστερα θα κοιτούσα ήρεμα και όσο το δυνατόν πιο αποστασιοποιημένα τι έχω κάνει προηγουμένως και πατώντας επάνω στο νέο σχέδιο ίσως κρατούσα κάποιες λίγες γραμμές από την παλιά. Με λίγα λόγια, θα το ξαναέγραφα. Αυτά κι από μένα, κι ελπίζω εκτός από το να σε βάλουν να κάνεις "άου" να σε βοηθήσουν σε κάτι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Glowleaf Posted December 27, 2008 Author Share Posted December 27, 2008 Και αου με εβαλαν να κανω τα σχολια, και βοηθανε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest roriconfan Posted December 27, 2008 Share Posted December 27, 2008 Νίενορ, οι αρνητικές παρατηρήσεις σου έχουνε ήδη απαντηθεί στα προηγούμενα ποστ που έγιναν. Πως και δε τις είδες ενώ λες ότι τα διάβασες; Πρώτον, η ιστορία πραγματεύεται την ανέλπιστη επιθυμία για επιβίωση και την τελική αποδοχή του θανάτου που είχε και κάτι να προσφέρει. Δεύτερον, επειδή είναι δηλητηριασμένος, είναι ημίτρελος και κάνει τα διάφορα χαζά του να δικαιολογούνται λόγω περιστασιακής παράνοιας. Τρίτον, η ακαδημία είναι ύπο πολιορκία, δε μπορεί να φύγει απλά. Τέταρτον, οι άμυνες ήταν "θεωρητικά" των υπολοίπων και ο μάγος απλά τις αξιοποίησε για πάρτη του. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dreamwhisperer Posted December 27, 2008 Share Posted December 27, 2008 Με αφορμή τα σχόλια που διάβασα, γιατί μετά από ένα σημείο η ιστορία είχα χάσει την όποια μαγεία της, τα σχόλια την είχαν καταστρέψει, να κάνω μία πρόταση; Μήπως θα ήταν καλό οι ιστορίες για τους διαγωνισμούς να δημοσιοποιούνται ανώνυμα; Γιατί συγκρίνοντας σχόλια που έχουν γίνει σε διάφορες ιστορίες δεν μπορώ να καταλάβω κάποια πράγματα. Ας ξεκινήσω από την αρχή. Για τη συγκεκριμένη ιστορία, πολύ καλή, ωραίος λόγος, βέβαια οι έλλειψη τόνων σχεδόν ακύρωνε την προσπάθεια (ήμαρτον!). Φυσικά είχα ένα πολύ σοβαρό μειονέκτημα. Δεν πρόσφερε τίποτα απολύτως καινούριο στο χώρο του Φάνταζι. Κανένα καινούριο μοτίβο, κανένα καινούριο στοιχείο. Τίποτα. Πραγματεύονταν βέβαια ένα ενδιαφέρον θέμα, όλο το concept θύμιζε τη σχολή ενός γνωστού μαθητευόμενου μάγου (πως το λένε; πως το λένε;) και έναν από τους ήρωες της σειράς βιβλίων (μα ποιον; μα ποιον;). Οπότε ήταν μία ωραία ιδέα σε ένα ήδη δοσμένο και ανελυμένο concept, που δυστυχώς ανήκει σε μία αγγλίδα συγγραφέα, που τώρα πίνει μπακαρίς στη Χονολουλού (Όχι αυτός ήταν ο Ομπάμα). Από την άλλη όμως ρε συνάδελφοι, αυτό το συγκεκριμένο μειονέκτημα σε πόσες άλλες ιστορίες του διαγωνισμού έχει παρουσιαστεί; Και άσε που κανένας δεν είχε και πρόβλημα. Την ιστορία πέσατε να τη φάτε με τα δόντια, μήπως, μήπως λέγω, γιατί ο Glowleaf είχε δημιουργήσει ένα μικροπρόβλημα με τα σχόλια του; Μήπως γιατί είναι καινούριος; Γιατί δεν γίνεται μία παρόμοιας θεματολογίας και ύφους ιστορία να εκθειάζεται λες και το έγραψε η μετανσάρκωση του Τόλκιν και άλλη να θάβεται λες και δεν αξίζει τίποτα. Νομίζω όλος ο σχολιασμός ήταν άδικος και ακολουθεί ένα κακό μοτίβο: φίλος, ό,τι και να γράψει καλό. μη φίλος, ό,τι και να γράψει κακό. (Πρόσφατα είδα και μία καταπληκτική κριτική, όπου από τη μία ένα καταπληκτικό βιβλίο θάβονταν και ακριβώς από κάτω ένα πρωτόλειο, ανέκδοτο νανόριμο (και άρα κάπως πρόχειρο) εκθειάζοταν). Μήπως έχει χαθεί λίγο το μέτρο; Οπότε καλύτερα ανωνυμία στον επόμενο διαγωνισμό. Μία πρόταση κάνω προς σκέψη... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted December 27, 2008 Share Posted December 27, 2008 (edited) Εκτός από ανεφάρμοστο για πρακτικούς λόγους, αυτό που προτείνεις θα ήταν και άδικο για τους συγγραφείς. Ανεφάρμοστο γιατί τότε κανείς συγγραφέας δεν θα μπορούσε να αποκαλύψει ποιος είναι ή να επεξηγήσει/ρωτήσει κάποια πράγματα για την ιστορία του, αλλά και γιατί μερικοί συγγραφείς είτε γράφουν σε δικούς τους "κόσμους", είτε έχουν κάποιο ιδιαίτερο στυλ οπότε είναι σχετικά εύκολο να "ανακαλύψει" κάποιος ποιανού είναι η Χ ιστορία. Άδικο θα ήταν γιατί έτσι χάνεται το πάρε-δώσε της κριτικής που γίνεται, της συζήτησης που φυσιολογικά ακολουθεί και της "αναγνωρισιμότητας" του συγγραφέα στο μικρό χώρο του φόρουμ αλλά και εκτός αυτού. Σχετικά με τις άλλες "κατηγορίες" σου περι εύνοιας κάποιων δεν έχω να πω τίποτα. Είναι εντελώς δική σου ιδέα. Μπορώ όμως να σε βεβαιώσω, και μια απλή αναζήτηση θα σε πείσει, πως ειδικά οι πιο "καινούργιοι" έχουν συχνά περισσότερα σχόλια σε ιστορίες που βάζουν, από αρκετούς παλιούς. Το μόνο που μπορώ να σου προτείνω είναι αντί να ασχολείσαι με τα σχόλια άλλων να σχολιάσεις ο ίδιος τις ιστορίες που διαβάζεις και να προσφέρεις έτσι κάτι στους συγγραφείς τους, ανεξάρητα από τη γνώμη οποιουδήποτε άλλου μέλους. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για την ψηφοφορία του διαγωνισμού. Και τελειώνω το σπαμμινγκ του τόπικ εδώ. Προτείνω να κάνεις και συ το ίδιο. Aπό σεβασμό προς το συγγραφέα και το τόπικ του έστω. ;) Edited December 27, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted December 27, 2008 Share Posted December 27, 2008 Για κάποιους κουλτουριάριδες, η ποιότητα στη λογοτεχνεία έχει να κάνει με το πόσο "ψαγμένο" είναι ένα κείμενο. Για κάποιους άλλους, πιο τεχνοκράτες, η ποιότητα είναι μετρήσιμη και έχει να κάνει με μια σειρά από κριτήρια (στόρυ, γραφή, ορθογραφία, γραμματική, σύνταξη, χαρακτήρες και πάει λέγοντας) Γιατί τα λέω όλα αυτά; Επειδή η ιστορία σου εδώ, θα μπορούσε άνετα να ήταν στην κορυφή των κατατάξεων του διαγωνισμού, αν είχες δώσει βάση στα (ποσοτικά) κριτήρια ποιότητας. Πραγματικά διασκέδασα πολύ την ιστορία σου. Έιχε δράση, είχε χιούμορ, είχε δράμα και αγωνία, είχε κάθαρση στο τέλος (και νεκροφιλία, μην ξεχνάμε τη νεκροφιλία) και με διαφορά ήταν η διασκεδαστικότερη του διαγωνισμού. Δεν είχε όμως την προσοχή από μέρους σου που της άξιζε. Πέρα από το ατονικό, η γραφή ήταν αδύναμη και χρειαζόταν σίγουρα περισσότερη προσοχή, οι χαρακτήρες, αν και μόνο δύο, δεν έπειθαν (αν και σε σημεία ψιλοσυμπάθησα τον πρωταγωνιστή) και από όλο στόρυ θα χρειαζόταν λίγο περισσότερο δράμα (η πρόταση ο πρωταγωνιστής να είχε κάνει τη μαλακία με βρίσκει σύμφωνο - θα προσέθετε πολύ στο δράμα και στην κάθαρση του τέλους). Παρά τη γκρίνια μου όμως, βλέπω υποσχέσεις που καλό θα ήταν να βάλεις την προσπάθεια που χρειάζεται για να γίνουν πραγματικότητα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest roriconfan Posted December 28, 2008 Share Posted December 28, 2008 (edited) Κι εμένα με ενόχλησε η έλλειψη τόνων αλλά καθόλου δε μου χάλασε την απόλαυσή μου για την ιστορία. Σιγά, λες και θα μπερδεύαμε το νόημα των προτάσεων. Μια ιδιορρυθμία του γραφόντα ήταν, έχω φάει στη μούρη και πολύ χειρότερα. Εκφραστικού και νοηματικού είδους, που είναι τρισχειρότερα. Από εκεί και πέρα, όποια ανάπτυξη των χαρακτήρων και των κινήτρων χρειαζόταν, είχε ήδη ξεπεράσει το όριο των λέξεων και προσωπικά, δε βρήκα κάτι που θα μπορούσε να αφαιρέσει δχως να πληγώσει κάποιον άλλον τομέα στην ιστορία. Πιο απλά, η ιστορία δεν είναι για 3.500 λέξεις. Θέλει κι άλλο. Και δεν εμποδίζει τίποτα τον συγγραφέα από το να κάνει μια β βερσιόν αργότερα. Edited December 28, 2008 by roriconfan Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted December 28, 2008 Share Posted December 28, 2008 (edited) Mε συγχωρείς αλλά δεν είναι καθόλου "ιδιορρυθμία" η πλήρης αφαίρεση τόνων! Μα πώς πετάς κάτι τέτοια? Είναι τόσο ιδιορρυθμία όσο kai to na grafw se Greeklish mia oloklhrh istoria kai na lew pws einai sta Ellhnika ί ι γλόσα πu χρισιμοπιο να ίνε γεμάτι ορθογραφικά λάθι επιδί θέλο να καταργίσο το "η", το "υ", το "αι" κε το "ω"! Αν κάποτε καταργηθεί το τονικό σύστημα (φτωχαίνοντας ακόμα περισσότερο την Ελληνική γλώσσα από όσο τη φτώχυνε το μονοτονικό) τότε οκ. Αλλά τώρα έχουμε ακόμα τονικό σύστημα! Edited December 28, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Glowleaf Posted December 28, 2008 Author Share Posted December 28, 2008 (edited) Και τελειώνω το σπαμμινγκ του τόπικ εδώ. Προτείνω να κάνεις και συ το ίδιο. Aπό σεβασμό προς το συγγραφέα και το τόπικ του έστω. Σε αυτο το σημειο που φτασαμε ας πει οτι θελει. BTW, δεν συμφωνω με τον dreamwhisperer, παρολο που εμενα υπερασπιζεται! Εγω τα ζητησα τα ασχημα σχολια. Δεν εχει νοημα να μου πουν ολοι "μπραβο τελεια" και να εχω γραψει μια πατατα. Ναι, ποναει, αλλα τουλαχιστον τωρα ξερω τι πρεπει να προσεξω στο μελλον. Δεν εχω περα απο το φορουμ αυτο αλλο τροπο να βελτιωθω. Δεν εχω παρεξηγησει κανεναν απολυτως (δεν ξερω και κανεναν προσωπικα αλλωστε) και δεν με απασχολει και τοσο η τελικη καταταξη (εννοω οτι δεν περιμενω και τιποτα σπουδαιο απο την συμμετοχη μου). Επειδή η ιστορία σου εδώ, θα μπορούσε άνετα να ήταν στην κορυφή των κατατάξεων του διαγωνισμού, αν είχες δώσει βάση στα (ποσοτικά) κριτήρια ποιότητας. Δεν είχε όμως την προσοχή από μέρους σου που της άξιζε. Πέρα από το ατονικό, η γραφή ήταν αδύναμη και χρειαζόταν σίγουρα περισσότερη προσοχή, Το δεχομαι, και το προσδιοριζω τωρα που το επισημαινουν ολοι. Δεν ειναι προχειρο το διηγημα, απλως ειναι το 2ο (ολογραφως: δευτερο) διηγημα που γραφω. Αυτο που εγω θεωρω προσεγμενο εσυ προφανως το βρισκεις προχειρο, και μαλλον εχεις και δικιο Edited December 28, 2008 by Glowleaf Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted December 28, 2008 Share Posted December 28, 2008 [...] απλως ειναι το 2ο (ολογραφως: δευτερο) διηγημα που γραφω. Λοιπόν, αυτό είναι πραγματικά υπέροχο νέο! Περιμένω την εντυπωσιακή βελτίωσή σου, μέσα στο 2009 κιόλας! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted December 28, 2008 Share Posted December 28, 2008 Λοιπόν, αυτό είναι πραγματικά υπέροχο νέο! Περιμένω την εντυπωσιακή βελτίωσή σου, μέσα στο 2009 κιόλας! Glowleaf, πρόσεχε. Το επόμενο βήμα του mman είναι να θέσει deadline για να βελτιωθείς. Και, ειλικρίνα, δεν θέλεις να μάθεις τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια Σου μιλάω από προσωπική εμπειρία. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Glowleaf Posted December 28, 2008 Author Share Posted December 28, 2008 Αμα κρινω απο τα αποτελεσματα σε εσενα khar, μαλλον αξιζει Από εκεί και πέρα, όποια ανάπτυξη των χαρακτήρων και των κινήτρων χρειαζόταν, είχε ήδη ξεπεράσει το όριο των λέξεων και προσωπικά, δε βρήκα κάτι που θα μπορούσε να αφαιρέσει δχως να πληγώσει κάποιον άλλον τομέα στην ιστορία. Πιο απλά, η ιστορία δεν είναι για 3.500 λέξεις. Θέλει κι άλλο. Και δεν εμποδίζει τίποτα τον συγγραφέα από το να κάνει μια β βερσιόν αργότερα. Ρορικο, η αληθεια ειναι οτι τελικα δεν χωραγαν με τιποτα ολα οσα ηθελα να βαλω. Με τιποτα ομως. Υπηρχε μια σκηνη περισυλλογης στην βιβλιοθηκη (οπου θα χορταζε με μερικες επεξηγησεις), και 2 flashback σε αναμνησεις της σχολης, τα οποια δεν ηταν τοσο τυχερα. Ενα κυνηγητο στις σκαλες, και η σκηνη με το πορταλ, η αγαπημενη μου. Θα καταφερνε να ανοιξει ενα πορταλ με τις οδηγιες απο την βιβλιοθηκη, και θα ειχε την επιλογη απλα να περπατησει μεσα και να βρεθει στην αλλη ακρη του κοσμου μακρυα απο την πολιορκια. Θα πηγαινε καπως ετσι: Χαιδευω την παναρχαια πετρα και τα περιτεχνα σκαλισματα στην επιφανεια της. Ολα βγαζουν νοημα τωρα. Κανενας δεν ειχε ποτε καταφερει να ανοιξει την πυλη που καθοταν στο ιδιο σημειο πριν ακομα χτιστει η εννοια της Ακαδημιας. Εχω μπροστα μου τετραδια γεματα με σημειωσεις απο τελειοφοιτους που ηθελαν να ειναι οι πρωτοι στο να την ανοιξουν. Αυτο το μεγαλο πετρινο δαχτυλιδι ειχε γινει η εμμονη ολων, καθηγητων και μαθητων μαζι. Μια πυλη που δεν ανοιγει, ενα αθανατο ματι που σε προκαλει, ενα απορθητο οχυρο. Η απολυτη κατακτηση για κυρος και φημη αναμεσα στους μαγους. Και εγω βρηκα το κλειδι. Θυμαμαι ενα μαθημα για τις πυλες, και μου ειχε κανει εντυπωση το οτι οι αρχαιοι κατασκευαστες εβαζαν παντα περιεργα κλειδια. Καθε πυλη εχει ενα ξεχωριστο κλειδι, και αυτο το κλειδι μπορει να ειναι το οτιδηποτε. Μπορει να ειναι ενα φτερο, ενα ζωο, ο απογονος καποιου συγκεκριμενου. Μελετωντας μια πυλη μπορεις να βρεις τι περιπου ειναι το κλειδι, και με δοκιμες να την ανοιξεις. Το κλειδι για αυτην την πυλη παρεμενε μεχρι σημερα θαμενο στην ιστορια. Αλλα εγω βρηκα το κλειδι. Ειναι η απογνωση. Ποιο ιδιοφυες μυαλο θα εφτιαχνε μια πυλη που ανοιγει μονο οταν δεν υπαρχει αλλη ελπιδα? Ποιο ιδιοφυες μυαλο χιλιαδες χρονια πριν θα εστηνε αυτη την παγιδα για εμενα? Αυτο το διλημμα? Αυτο τον πειρασμο? Ποιο αρρωστημενο μυαλο θα επαιζε με τον πονο μου? Καποιος που δεν με γνωριζει, που δεν μπορουσε να φανταστει την κατασταση στην οποια βρισκομαι σημερα, να μου δινει μια ελπιδα εκει που δεν ειχα καμια. Η μηπως τελικα γνωριζε για το σημερα? Σηκωνω το βιβλιο και φωναζω τις μαγικες λεξεις. Το χερι μου τρεμει και ιδρωτας ποτιζει το προσωπο μου. Ανυπομονω. Πρεπει να βαλω συναισθημα για να ανοιξει η κλειδαρια. Πως βαζεις κατι που δεν μετριεται σε μια πορτα που δεν υπαρχει? Αρχιζω να μιλαω ψιθυριστα στον εαυτο μου. "Εισαι μονος. Βλακα! Εισαι μονος! Δειλε!" Δακρυζω και βριζω τον μοναδικο υπαιτιο. "Αχρηστε! Αν πολεμουσες μαζι με ολους τους αλλους δεν θα εμενες μονος σου τωρα. Τι καταλαβες που κρυβοσουν? Δεν θα γλυτωσεις, δεν υπαρχει σωτηρια." Ακολουθει περιγραφη της πυλης, ηλιος και πουλακια να κελαϊδανε στο αλλο ακρο, διλημμα, εσωτερικος μονολογος κλπ. Η σκηνη του τελους ηταν +500 λεξεις απο μονη της. Το προβλημα που εντοπισαν ολοι της μη αναπτυξης χαρακτηρα οφειλεται σε αυτη την συμπτηξη. Βασικα δεν επρεπε να βαλω αυτη την ιστορια στον διαγωνισμο, γιατι οπως μου ηρθε στο μυαλο ηταν ηδη 6000+ λεξεις. Δεν ειναι ευκολο τελικα το να γραφεις διηγημα, ειναι τεχνη απο μονο του! Δεν πειραζει, την επομενη φορα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted December 28, 2008 Share Posted December 28, 2008 Δεν ειναι ευκολο τελικα το να γραφεις διηγημα, ειναι τεχνη απο μονο του! Αυτό ξαναπές το! Δεν πειραζει, την επομενη φορα. Ναι, δεν πειράζει ιδιαίτερα που το δεύτερο διήγημά σου διαβαζόταν μια χαρά και ένα χωριό νοματαίοι κατέθεσαν τη γνώμη τους! Cheer up! Γιατί την επόμενη φορά θα πέσει το πραγματικό ξύλο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.