Waylander Posted December 12, 2008 Share Posted December 12, 2008 Αυτη ειναι η συμμετοχη μου στον διαγωνισμο διηγηματος της λεσχης Tolkin. Την εστειλα ειδη αρα ας την διμοσιευσω και εδω ;) : Η Καταιγίδα Η καταιγίδα μαινότανε. Οι ουρανοί βρυχούταν ενώ ταυτόχρονα φωτίζονταν από το φως αμέτρητων αστραπών. Η θάλασσα συμμεριζόταν την οργή του ουρανού καθώς πελώρια κύματα είχανε υψωθεί ταρακουνώντας ανελέητα την μικρή ψαρόβαρκα. Όχι αυτή ήταν σίγουρα η χειρότερη καταιγίδα που είχε συνάντηση ποτέ του ο Αταλεθ, ο κακότυχος νεαρός ψαράς από το μικρό χωριό του Αντραστ στην βόρεια άκρη του κόλπου του Belfast. Ήταν μέσα καλοκαιριού και έτσι είχε ξανοιχτεί πόλις στην θάλασσα πιο πολλή από την θα ήταν σώφρον. Αλλά πάλι ποιος θα μπορούσε να τον προειδοποίηση για μια τέτοια καταιγίδα τέτοια εποχή. Είχε αντέχει με την μαινόμενοι καταιγίδα σχεδόν μια μέρα. Τώρα η νύχτα τον έβρισκε με το πανί του κατεστραμμένο και την βάρκα να βάζει νερά. Ένας ξαφνικός κεραυνός έφυγε σαν βέλος από τους ουρανούς βρίσκοντας την βάρκα σχεδόν στην μέση. Σε ελάχιστο χρόνο ο Αταλεθ είχε βρεθεί στην θάλασσα. Άρχισε να παλεύει να φτάσει ότι είχε απόμενε από την βάρκα του αλλά μάταια. Η θαλασσοταραχή τον απομάκρυνε με τρομακτικούς ρυθμούς. Η τελευταία σκέψη που είχε πριν χάσει τις αίσθησης του ήταν ότι η ζωή είναι άδικη, ήταν πολύ νέος για να πεθάνει... Γύρο του σκοτάδι. Ο ήλιος του χάιδευε ελαφρά το πρόσωπο χαρίζοντας του μια γλυκιά αίσθηση. Στα αφτιά του έφτανε το κρώξιμο τον γλάρων. Ο Αταλεθ άνοιξε σιγά σιγά τα μάτια του. Ήταν ζωντανός. Με μια αίσθηση κατάπληξης με μια δόση χαράς ο νεαρός σηκώθηκε και κοίταξε γύρο του. Η νύχτα τις καταιγίδας είχε κοπάσει και είχε δόση την θέση τις στην ηλιοφώτιστη μέρα. Βρισκόταν σε ένα μικρό νησί στην μέση του πουθενά. Όσο έβλεπε το μάτι του έβλεπε θάλασσα. Και αυτό του φαινότανε λογικό καθώς είχε ξανοιχτεί πολύ κατά τα δυτικά και έπλεε για μέρες πολλές. Πίσω του στο κέντρο του μικρού νησιού υψωνόταν ο όγκος ενός γυμνού λόφου. Στην κορυφή του λόφου διέκρινε πέτρινες κατασκευές φτιαγμένες σίγουρα από χέρι ανθρώπου. Λίγο πιο δίπλα του ένα φιδογυριστό μονοπάτι που κύκλωνε τον λόφο ανέβαινε προς την κορυφή. Ο νεαρός χωρίς να το σκεφτεί καλύτερα άρχισε να ανεβαίνει προς την κορυφή. Εκεί ίσως έβρισκε κάτι που θα τον βοηθούσε να φύγει από αυτό το ξεχασμένο από όλους νησί. Εξάλλου από την κορυφή του λόφου ίσως έβλεπε άλλα νησιά εκεί κοντά. Καθώς ανέβαινε πάνω στον λόφο άρχισε να νιώθει ένα περίεργο συναίσθημα που μόνο ως δέος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Επικρατούσε απόλυτη σιγή και κανένα άλλο πλάσμα δεν βρισκόταν στον λόφο. Ακόμα και τα πουλιά της θάλασσας πετούσαν κυκλικά από πάνω του. Στην κορυφή δεν υπήρχε τίποτα παρά μόνο ένας κυκλικός βωμός με περίεργα σύμβολα πάνω του. Ο νεαρός του έριξε μια ματιά και κούνησε το κεφάλι. Κοιτώντας γύρω του όπου έφτανε το μάτι έβλεπε την γυμνή ομορφιά της θάλασσας άλλα πουθενά στεριά. Δεν είχε τρόπο να φύγει από το νησί… Είχαν περάσει τρις μέρες από την μέρα που ο Άταλεθ είχε ναυαγήσει στο νησί. Ο νεαρός ήξερε πως πέθαινε. Με κάποιον τρόπο είχε συμφιλιωθεί με την ιδέα. Είχε περάσει τις τρις τελευταίες μέρες χωρίς νερό και φαΐ στην κορυφή του μικρού γυμνού λόφου. Ο ήλιος έδυε και αυτός ακουμπώντας στον μαρμάρινο βωμό κοιτούσε δυτικά. Γιατί την έσχατη τούτη μέρα όταν γύρισε προς τα δυτικά είδε μακριά στον ορίζοντα τις λευκές κορυφές κάποιον πελώριων μακρινών όγκων και θυμήθηκε. Θυμήθηκε τις ιστορίες που του έλεγε η γριά παραμάνα του μπροστά στο τζάκι τις κρύες νύχτες του χειμώνα όταν ήταν ένα μικρό αγόρι πίσω στο Μπέλφαστ… Θυμότανε τις ιστορίες για την γενιά των βασιλιάδων που ήρθαν από την θάλασσα της δύσης. Ιστορίες για τον μεγάλο πόλεμο που έγινε στην σκοτεινή Μορντορ και κράτησε για 10 χρόνια. Ιστορίες για τον Ελεντιλ και του γιους του, Ξωτικά και τον σκοτεινό άρχοντα Σάουρον. Άλλα στο μυαλό του καθώς η ζωή χανόταν από μέσα του είχε καρφωθεί μια συγκεκριμένη ιστορία τις παραμάνας του. Μια ιστορία που μιλούσε για τους Νουμενοριαν την γενιά των από καιρό χαμένων βασιλιάδων… «…Αφού όμως το Νουμενορ βυθίστηκε και η οδός για τους ευλογημένους τόπους χάθηκε για όλους εκτός από τους πρωτογέννητους υπήρχαν ακόμα άνθρωποι που είχαν μέσα τους το αίμα των απογόνων του Ελρος και η κάρδια τους ήταν στραμμένη στην δύση. Αυτοί αναζήτησαν το χαμένο νησί καθώς και το Βάλινορ όμως χωρίς επιτυχία καθώς είχαν χαθεί κατά κάποιο τρόπο από τον κόσμο μας με την δύναμη τις οργής των Βαλαρ… Αλλά υπάρχουν θρύλοι που μιλάνε για άτομα που έχασαν τον δρόμο τους στην θάλασσα και παρασυρθήκαν δυτικά και λίγο πριν πεθάνουν αντίκρισαν μπροστά τους την μυθική κορυφή του ιερού βουνού που στεκότανε στο κέντρο του Νουμενορ και ίσως ακόμα και την απεραντοσύνη των Πελλορι στις ακτές του Βαλινορ…» Και έτσι καθώς στεκότανε στην αρχαία κορφή του Μενελταρμα λίγο πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, ο Αταλεθ κοιτούσε δυτικά τις ακτές των τόπων όπου κανείς θνητός δεν είχε πατήσει το πόδι του. Κλείνοντας τα μάτια του για τελευταία φορά του φάνηκε πως άκουσε τα τραγούδια των Τελερι και είδε λευκά βουνά στον ορίζοντα. Δυτικά… Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted December 15, 2008 Share Posted December 15, 2008 Εφόσον, δεν συμμετέχει σε δικό μας διαγωνισμό και άρα δεν θα έχω λόγο να το σαμποτάρω , έχω να πω το εξής: ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ! Μ' άρεσε πάρα μα πάρα πολύ! Η περιγραφή σου ήταν πάρα πολύ ωραία και αυτό που με χαροποίησε ιδιαίτερα είναι πως δεν έπεσες στην παγίδα του να περιγράψεις μια μάχη στη Μέση-Γη όπως ίσως θα σκέφτονταν και οι περισσότεροι. Μέσα σε τόσες λίγες λέξεις, συγκέντρωσες με πολύ ωραίο τρόπο ένα πολύ μεγάλο μέρος της ιστορίας της Μέσης-Γης με πολύ ωραίο και συγκηνητικό τρόπο! Ως παντοντινός φαν της Μέσης-Γης, σε συγχαίρω για αυτή σου τη προσπάθεια και σου εύχομαι πραγματικά ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!! Μακάρι να βγάλεις το φόρουμ μας ασπροπρόσωπο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted December 15, 2008 Share Posted December 15, 2008 Κατάλαβα καλά ότι ο ψαράς έφυγε από το Μπέλφαστ της Ιρλανδίας και κατέληξε στ' απομεινάρια της Νούμενορ; Γιατί αν ναι, τότε Δένει πολύ έξυπνα τη Μέση-Γη με τον κόσμο μας. Αν πάλι, όχι και υπάρχει Μπέλφαστ στις διηγήσεις του Τόλκιν, μάλλον πρέπει να ξαναδιαβάσω επειγόντως μερικές χιλιάδες σελίδες. Πάντως καλού-κακού τους χάρτες μου τους ξανακοίταξα στα γρήγορα μην γίνω και εντελώς ρεζίλι... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted December 15, 2008 Share Posted December 15, 2008 Κατάλαβα καλά ότι ο ψαράς έφυγε από το Μπέλφαστ της Ιρλανδίας και κατέληξε στ' απομεινάρια της Νούμενορ;Γιατί αν ναι, τότε specool.gif Δένει πολύ έξυπνα τη Μέση-Γη με τον κόσμο μας Ωχ!! Έχεις δίκιο! Μπέλφαλας είναι! Έχω καιρό να δω χάρτες και ούτε που το πρόσεξα αυτό... θε μου! Αυτό φυσικά δεν χαλάει την αξία του... εκτός και αν οι διοργανωτές το πάρουν πολύ στα σοβαρά! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Oberon Posted December 15, 2008 Share Posted December 15, 2008 (edited) Χμμ, σαν ιστορία είναι καλή. Έχει δηλαδή το Τολκιενικό feel και διαβάζεται ευχάριστα. Αν και σήμερα λήγει ο διαγωνισμός τους και δεν νομίζω να προλαβαίνεις να διορθώσεις οτιδήποτε, φοβάμαι πως έχει δύο προβλήματα η ιστορία σου, το ένα πολύ βασικό και ίσως αποκλειστεί. 1. Το όριο ήταν οι 500 λέξεις, και η ιστορία σου έχει 805! (Εκτός αν άλλαξαν το όριο των λέξεων βέβαια). 2. Αρκετά ονόματα δεν έχουν τόνους, υπάρχουν μερικά ακόμα λαθάκια ορθογραφικά κλπ, όπως και το ότι γράφεις Belfast σε ένα σημείο, Μπέλφαστ σε άλλο, και είναι τελικά Mπέλφαλας όπως είπε και ο Tregorian πιο πάνω. Edited December 15, 2008 by Dain Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted December 15, 2008 Share Posted December 15, 2008 Έχεις δίκιο με τις λέξεις Dain, και εμένα μου είχαν φανεί αρκετές αλλά δεν τις μέτρησα γιατί φαντάστηκα πως θα το' χει μελετήσει αφού θέλει να συμμετάσχει. Με όλα αυτά που έχουν μαζευτεί και εγώ το φοβάμαι ότι πιθανότατα θα αποκλειστεί. Κρίμα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Waylander Posted December 16, 2008 Author Share Posted December 16, 2008 Οσον αφορα της λεξεις προσπαθεισα να μειωσο τοσες φορες χωρις να μου αρεσει το αποτελεσμα ωσπου στο τελος τα παρατησα και εστηλα την ενλογο και ας με αποκλεισουν ... Τωρα ημουν σιγουρος πως ηταν bay of belfast αλλα απο τι φαινετε εκανα λαθος... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
TheTregorian Posted December 16, 2008 Share Posted December 16, 2008 Μην μου σκας! Μπορεί να μην κερδίσεις τον διαγωνισμό, αλλά έχεις κερδίσει τις δικές μας εντυπώσεις! Τουλάχιστον τις δικές μου τις κέρδισες! Περιμένω και τη συμμετοχή σου στο διαγωνισμό για να ενταχθείς και επίσημα στη λίστα των αγαπημένων μου συγγραφέων του φόρουμ! Καλή συνέχεια!! ;) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Waylander Posted December 16, 2008 Author Share Posted December 16, 2008 tnk Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.