northerain Posted December 13, 2008 Share Posted December 13, 2008 O Joe Hill είναι ο γιός του Stephen King. Κάτι που μαλλον θα τον στοιχειώνει στην υπόλοιπη ζωή του. Υποτίθεται οτι άλλαξε το όνομά του ώστε να αποδείξει οτι έχει ταλέντο και οτι δεν χρησιμοποιεί τον μπαμπά και το όνομα του. Βέβαια διάλεξε να αποκαλυφθει αρκετά γρήγορα και όπως και να έχει, αλλιώς βλέπει ο agent τον γιό του Κίνγκ και αλλιώς τον άσχετο. Αυτά δεν τα λέω για να τον μειώσω, απλά τα αναφέρω. Γιατί όσο και να τον κουβάλησε το επώνυμό του, είναι πιθανόν να είναι πράγματι τόσο καλός. Κέρδισε μερικά Bram Stoker και Ray Bradbury βραβεία, έγινε μπεστ σελλερ κτλ. Σήμερα αγόρασα το πρώτο του βιβλίο, 20th Century Ghosts και αν και δεν το διάβασα ακόμα ολόκληρο, μου άρεσε αρκετά. The set-up for Joe Hill's novel, Heart-Shaped Box, is appealingly simple. Jude Coyne, an aging rock star, buys himself a dead man's suit. He acquires it online, lured by the promise that the dead man's ghost will be included in his purchase. Jude thinks this is a joke, of course. He also assumes the seller is a stranger. We soon discover that he's wrong on both counts, however, and from this point on the story moves with an exhilarating urgency. Jude wants the ghost gone; the ghost wants Jude dead. We watch, chapter-by-chapter, as they battle for survival. "Watch" is the appropriate word, too, because this is an extremely visual book. Hill's prose is lean and precise, and he renders Jude's world with impressive confidence. It feels solid, every detail both correct and fresh... ...Λέει το amazon. Θα επιστρέψω με προσωπικές απόψεις όταν το τελειώσω. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
synodoiporos Posted December 14, 2008 Share Posted December 14, 2008 Έκπληξη και για μένα ! Πριν από λίγες μέρες αγόρασα το ''Κουτί σε σχήμα καρδιάς'' που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Bell και έχω αρχίσει να το διαβάζω (ήθελα να το αναφέρω στο ''Τί διαβάσετε;'' αλλά όλο το ανέβαλα, κι αυτό..). Έχει κερδίσει το Bram Stoker 2007, το βραβείο Locus της ίδιας χρονιάς και το Triller Award 2008. Στο εσωτερικό υπάρχουν δύο σελίδες γεμάτες με κολακευτικά σχόλια και αναφορές στο βιβλίο (όπως κλασικά υπάρχουν σε όλα τα βιβλία της Bell, μόνο που εδώ είναι μάλλον υπερβολικά πολλά), υπάρχει κι ένα μεγάλο θετικό σχόλιο από τον Neil Gaiman. Αυτά, σε συνδυασμό με το ότι αναφέρεται ως τόπος καταγωγής το Μπάνγκορ του Μέιν, μου έδωσαν μια περίεργη αίσθηση. Αλλά δεν αναφέρεται πουθενά ότι πρόκειται για τον γιο του Κίνγκ... Μέχρι στιγμής το βρίσκω όντως αρκετά καλό, αν και είναι κάπως περισσότερα τα ''κλισέ'' και η κάποια ''κινηματογραφική γραφή'' απ' ότι θα περίμενα (το ''Book of Lost Things'' που είχα διαβάσει πριν από λίγο καιρό, επίσης από την Bell, διέφερε σε αυτό το σημείο κι είχε θέσει αλλού τον πήχη). Τέλος πάντων. Θα προχωρήσει η ανάγνωση μέσα στις γιορτές και μάλλον θα επιστρέψω με περισσότερα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted December 14, 2008 Share Posted December 14, 2008 το τσίμπησα και εγώ αλλα δεν το έχω ξεκινήσει ακόμα. Δεν ήξερα οτι είναι ο γιος του Κίνκγ. Εχω ακούσει τα καλύτερα οπότε οταν το διαβάσω θα πώ την γνώμη μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted February 1, 2009 Author Share Posted February 1, 2009 Τώρα που διάβασα την συλλογή διηγημάτων του μπορώ να πω ότι δεν είμαι ευχαριστημένος. Τα είπα και στο τοπικ ''Τι διαβάζετε'' αλλά γενικά ήταν άνιση η συλλογή, καλές ιδέες οι οποίες όμως δεν ''πήγαιναν'' πουθενά. Ήταν απλά αυτό, ιδέες. Περισσότερο εμπνεύστηκα να γράψω διηγήματα με τις ιδέες του παρά ευχαριστήθηκα το βιβλίο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Venea Posted March 7, 2009 Share Posted March 7, 2009 Μόλις τελέιωσα το "Κουτί σε σχήμα καρδιας". Καλό ήταν, δεν μπορώ να πω, αλλά όχι κάτι το ιδιαίτερο για τόσα βραβεία. Πάντως αν το διάβαζα χωρίς να γνωρίζω τον συγγραφέα, ο πρώτος που θα σκεφτόμουν θα ήταν ο King! Με τέτοιο μπαμπά δεν μπορείς να ξεφύγεις από τα χνάρια του! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
EpicLord Posted March 8, 2009 Share Posted March 8, 2009 Ωραίο το συγκεκριμένο βιβλίο (Heart-Shaped Box) αλλά όπως ειπώθηκε και πιο πάνω δεν είχε το κάτι παραπάνω ώστε να δικαιολογεί τα τόσα βραβεία.Πάντως για πρώτο του μυθιστόρημα ήταν ενδιαφέρον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted March 8, 2009 Author Share Posted March 8, 2009 Γενικά είναι λίγο μούφα η κατάσταση. Θεωρεί δε ο Hill οτι απο την στιγμή που έκδοσε μερικές ιστορίες, ''απέδειξε'' οτι τα κατάφερε μόνος του, χωρίς το όνομα του πατέρα του. Τώρα πως κατάφερε με το που έγραψε 2-3 διηγήματα να μπεί σε όλες τις ανθολογίες ''Best New Horror'', ''Mammoth Book of Horror'' και να αποκτήσει τέτοιο ατζέντη, είναι ένα μυστήριο... Ελπίζω πραγματικά όμως να γράψει κάτι καλύτερο στο μέλλον. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted March 8, 2009 Share Posted March 8, 2009 Γενικά είναι λίγο μούφα η κατάσταση. Θεωρεί δε ο Hill οτι απο την στιγμή που έκδοσε μερικές ιστορίες, ''απέδειξε'' οτι τα κατάφερε μόνος του, χωρίς το όνομα του πατέρα του. Τώρα πως κατάφερε με το που έγραψε 2-3 διηγήματα να μπεί σε όλες τις ανθολογίες ''Best New Horror'', ''Mammoth Book of Horror'' και να αποκτήσει τέτοιο ατζέντη, είναι ένα μυστήριο... Ελπίζω πραγματικά όμως να γράψει κάτι καλύτερο στο μέλλον. σατανική σύμπτωση. Πάντως διαβάζοντας το νόμιζα οτι το είχε γράψει ο Κίνγκ στην δεκαετία του '90... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Darkchilde Posted October 30, 2009 Share Posted October 30, 2009 Επειδή πρόσφατα διάβασα το βιβλίο του Hill, θεώρησα ότι είναι ενδιαφέρον ως ιδέα. ¨Εγραψα και στο "Τι διαβάζεται" την γνώμη μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted November 9, 2009 Author Share Posted November 9, 2009 Δεν την λες και εδώ? Ο Χιλ γράφει νέο βιβλίο με εξίσου ανώμαλη πλοκή. Είναι σαν να κάνει channel τον πατέρα του και τον Clive Barker ταυτόχρονα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 9, 2009 Share Posted November 9, 2009 Δεν την λες και εδώ? Ο Χιλ γράφει νέο βιβλίο με εξίσου ανώμαλη πλοκή. Είναι σαν να κάνει channel τον πατέρα του και τον Clive Barker ταυτόχρονα. Αν το αποτέλεσμα είναι μια ευφάνταστη, ανώμαλη ιστορία με στιβαρούς χαρακτήρες τότε ζήτω. Αν είναι ένα φλύαρο character study με μια οτιναναι πλοκή και εξέληξη ζήτω που καήκαμε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted November 14, 2009 Share Posted November 14, 2009 Φαντάσματα του 2ου Αιώνα Η Ίμοτζεν είναι νέα και όμορφη. Φιλάει σαν σταρ του σινεμά και ξέρει τα πάντα για όλες τις ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ. Είναι επίσης νεκρή κι έρχεται να καθίσει δίπλα στον Άλεκ Σέλντον στον κινηματογράφο Ρόουζμπαντ, ένα απόγευμα του 1945… Ο Φράνσις είναι δυστυχισμένος. Κάποτε ήταν άνθρωπος, αλλά αυτό ανήκει στο παρελθόν. Τώρα είναι μια τεράστια ακρίδα και όλοι στην Καλιφόρα θα τρέμουν όταν τον ακούσουν να τραγουδάει… Ο Τζον Φίνεϊκ είναι κλειδωμένος σ’ ένα υπόγειο όπου έχουν βρει το θάνατο ένα σωρό παιδιά. Εκεί υπάρχει ένα παλιό τηλέφωνο, που έχει πάψει από καιρό να λειτουργεί, αλλά χτυπάει τη νύχτα, όταν καλούν οι νεκροί… Κι ακόμα, ένας άντρας που φοβάται τα βαμπίρ, ένα μουσείο για τις στερνές ανάσες εκείνων που πεθαίνουν, μια κουβέρτα που σε κάνει να πετάς… Δεκαπέντε εκπληκτικά πρωτότυπες, αριστοτεχνικές ιστορίες με οράματα και εφιάλτες από τον πολυβραβευμένο συγγραφέα του ΚΟΥΤΙ ΣΕ ΣΧΗΜΑ ΚΑΡΔΙΑΣ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted March 4, 2011 Share Posted March 4, 2011 ετοιμάζεται για τα τέλη του μήνα. Στην αρχή ο Ιγκ νομίζει ότι τα κέρατα είναι μια παραίσθηση –ένα παιχνίδι του βασανισμένου του μυαλού. Ζει εδώ κι ένα χρόνο μια μοναχική κόλαση, από τότε που η αγαπημένη του Μέριν βιάστηκε και δολοφονήθηκε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες. Μια νευρική κατάρρευση θα ήταν το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Μόνο που τα κέρατα στο κεφάλι του είναι απολύτως αληθινά... Κάποτε ο Ιγκ ανήκε στους προνομιούχους. Γιος ενός διάσημου μουσικού, είχε πλούτη, εξασφάλιση και μια ξεχωριστή θέση στην κοινωνία της πόλης του. Τα είχε όλα –κι ακόμα παραπάνω: είχε τη Μέριν, τον έρωτα της ζωής του. Όμως ο θάνατος της αγαπημένης του τα κατέστρεψε όλα. Ο Ιγκ ήταν ο μόνος ύποπτος για το φόνο, αλλά δεν διώχθηκε ούτε δικάστηκε ποτέ. Ούτε και αθωώθηκε, όμως. Για το δικαστήριο της κοινής γνώμης είναι ένοχος, κι απλώς τη γλίτωσε χάρη στις γνωριμίες των γονιών του. Ό,τι κι αν πει, ό,τι κι αν κάνει, δεν έχει σημασία. Φαίνεται πως όλοι, ακόμη κι ο Θεός, τον έχουν εγκαταλείψει. Όλοι, εκτός από το διάβολο... Μαζί με τα απαίσια κέρατα, ο Ιγκ ανακαλύπτει πως έχει αποκτήσει και μια τρομερή δύναμη. Ένα μακάβριο ταλέντο να διαβάζει τις ψυχές των άλλων, που σκοπεύει να το χρησιμοποιήσει για να βρει το τέρας που σκότωσε τη Μέριν και του ρήμαξε τη ζωή. Με το να ’ναι καλός και να προσεύχεται δεν βγήκε τίποτα. Τώρα έχει έρθει η ώρα της εκδίκησης. Η ώρα του διαβόλου... δεν εχει εκδοθεί ακόμα αλλα στο εξωτερικό πήρε ανάμεικτες κριτικές, με τις αρνητικές να εστιάζουν στο γεγονός οτι το βιβλίο προσβάλει τα Χριστιανικά ήθη και γενικα την θρησκεία και οτι υποτίθεται οτι είναι βλάσφημο. Είμαι περίεργος να το διαβάσω μόνο για αυτό τον λόγο, αφού συνήθως όσοι γράφουν τέτοια τείνουν να υπερβάλουν λίγο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted March 4, 2011 Share Posted March 4, 2011 Εντάξει, βγάζουν καινούριο Straub και King στα Bell και αγοράζουμε και άλλα, πάνω που λέγαμε ότι θα ξεσκαρτάραμε πράγμα που έχει μαζευτεί στη βιβλιοθήκη... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Lady Nina Posted March 8, 2011 Share Posted March 8, 2011 Δεν ήξερα ότι ο Hill είναι ο γιος του King! Κοίτα να δεις σύμπτωση λοιπόν... Δηλαδή ο Hill είναι εκείνος ο γιος που "πέθανε" στο "Νεκρωταφίο Ζώων" του King; Δηλαδή η χρονιά μου ξεκίνησε με τον πατέρα και συνεχίστηκε με το γιο; Κοίτα να δεις! http://ladyninasdiaries.wordpress.com/books-list-2011/ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted May 30, 2011 Author Share Posted May 30, 2011 Διαβάζω το ''Horns''. Ρε γαμώτο, όσο και να θέλω να μην μου αρέσει, δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ ότι ξέρει να γράφει. Απλά υποφέρει από το ίδιο πρόβλημα που υποφέρει ο Κινγκ, τις πλοκές του. Είναι σαν τον κομμάτι από το Family Guy. http://www.youtube.com/watch?v=Nc7ZaZz4CoU ''Ε θα γράφω ένα βιβλίο με έναν τύπο που βγάζει κέρατα...μετά βλέπουμε τι γίνεται.'' Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roland Posted June 4, 2011 Share Posted June 4, 2011 Καλησπερα παιδες..Εχω διαβασει τον Joe Hill γιος του King και μου εχει αφησει θετικοτατες εντυπωσεις..Το κουτι σε σχημα καρδιας πανεξυπνη ιδεα για μυθιστορημα αλλα καπου εχανε λιγο τον ειρμο και την σφιχτοδεμενη πλοκη..Φανερα επηρεασμενος απο τον πατερα του το οποιο ειναι λογικο αν και προσπαθει να μην παρουσιαζεται με το πατρικο του επωνυμο και υπογραφει τα βιβλια του με το αρχικο του και το μεσαιο ονομα του το οποιο ειναι Hillstrom.. Και ενω το κουτι σε σχημα καρδιας με εξεπληξε ευχαριστα μετα απο ενα με εναμισι χρονο ηρθε και το Φαντασματα του 21ου αιωνα και εδεσε το γλυκο..Προκειται για μερικα καταπληκτικα διηγηματα με ναυαρχιδα το ''Ποπ Αρτ''..Αξιζει κανεις μονο και μονο να αγορασει το βιβλιο για να διαβασει αυτο το διηγημα..Τελειωνοντας νομιζεις οτι γινεσαι καλυτερος ανθρωπος..Απλα καταπληκτικο.. Αυτα περι του Joe Hill..Ας ελπισουμε οτι η οικογενεια King εχει ακομη καποια ματωμενα διαμαντια στην συλλογη της ετοιμα να τα χαρισει σε εμας τους Πιστους Αναγνωστες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted August 1, 2011 Share Posted August 1, 2011 Διαβάζω το ''Horns''. Ρε γαμώτο, όσο και να θέλω να μην μου αρέσει, δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ ότι ξέρει να γράφει. Απλά υποφέρει από το ίδιο πρόβλημα που υποφέρει ο Κινγκ, τις πλοκές του. Είναι σαν τον κομμάτι από το Family Guy. http://www.youtube.com/watch?v=Nc7ZaZz4CoU ''Ε θα γράφω ένα βιβλίο με έναν τύπο που βγάζει κέρατα...μετά βλέπουμε τι γίνεται.'' Τον αδικείς. Ο Κερασφόρος είναι ένα εξαιρετικά, τεχνικά, πλεγμένο μυθιστόρημα που υπερβαίνει το genre του τρόμου. Το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους. Μόλις το τελείωσα και οι εντυπώσεις μου είναι άριστες. Μέσα στις μισές σελίδες απο όσες θα χρειαζόταν ο Κινγκ (μπαμπάς) μας δίνει έρωτα, αγάπη, τρόμο, μυστήριο, εκδίκηση, λύτρωση, τρέλα, και τόσα ακόμη που δεν μπορώ παρά να του βγάλω το καπέλο. Ο τρόπος γραφής του δε είναι ταχύτατος, γεμάτος, μεστός , σίγουρος, συμπονετικός, ανελέητος, καθηλωτικός, ανάλαφρος αλλά με βαρύνουσα σημασία. Θα γίνει καλύτερος απο τον μπαμπά του... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted August 1, 2011 Author Share Posted August 1, 2011 Το τέλειωσα και εγώ πριν μερικούς μήνες. Δεν ήταν κακό. Ήταν αρκετά καλό, αν και δεν ενθουσιάστηκα με το τέλος. Έμοιαζε πολύ σε Κινγκ (έχω δυνάμεις αλλά υπάρχει ένας αντίπαλος που έχει κι αυτός δικές του δυνάμεις και είναι ο arch enemy). Σαν το Dead Zone ένα πράγμα. Εύπεπτο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roland Posted August 1, 2011 Share Posted August 1, 2011 Ο Hill με το Κερασφορος εδειξε τις τρομερες του ικανοτητες..Ειναι καταπληκτικο βιβλιο και εξαιρετικα καλογραμμενο..Το συστηνω ανεπιφυλακτα σε ολους.. Northrain δεν μπορω να καταλαβω την συνδεση μεταξυ Νεκρης Ζωνης και Κερασφορου.. Καμια σχέση όμως.. Δεν θα γίνει καλυτερος απο τον μπαμπα του γιατι ο Hill ειναι ήδη 40 χρονων και εχει σημειωσει επιτυχια τα τελευταια 5 χρονια..Ενω ο Κινγκ δημοσιευε απο τα 23 του..και στα 40 του ηταν καθιερωνενος σαν master of horror Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted August 1, 2011 Share Posted August 1, 2011 Δεν θα γίνει καλυτερος απο τον μπαμπα του γιατι ο Hill ειναι ήδη 40 χρονων και εχει σημειωσει επιτυχια τα τελευταια 5 χρονια..Ενω ο Κινγκ δημοσιευε απο τα 23 του..και στα 40 του ηταν καθιερωνενος σαν master of horror Μπερδεύεις την επιτυχία στις πωλήσεις με το καλύτερος συγγραφέας. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Roland Posted August 1, 2011 Share Posted August 1, 2011 Όχι δεν εχουν σχεση οι πωλησεις..Λεω απλα οτι οταν ο Χιλ αρχιζει να ανεβαινει και να γινεται γνωστος ο πατερας του ηταν ηδη φτασμενος συγγραφεας και περπατημενος στα μονοπατια της συγγραφης..Βεβαια η συγκριση που κανουμε τωρα δεν εχει κανενα νοημα.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Drake Ramore Posted August 1, 2011 Share Posted August 1, 2011 Όχι δεν εχουν σχεση οι πωλησεις..Λεω απλα οτι οταν ο Χιλ αρχιζει να ανεβαινει και να γινεται γνωστος ο πατερας του ηταν ηδη φτασμενος συγγραφεας και περπατημενος στα μονοπατια της συγγραφης..Βεβαια η συγκριση που κανουμε τωρα δεν εχει κανενα νοημα.. Τώρα μπερδεύεις την καταξίωση με το καλύτερος συγγραφέας. Αυτό που λέω δεν είναι μετρήσιμο σε αριθμούς, συγγραφικά χρόνια, καταξίωση , πωλήσεις κλπ. Ο Κινγκ μπορεί να συνεχίσει να πουλάει βγάζοντας ένα βιβλίο με κενές σελίδες που στο εξώφυλλο θα γράφει Κινγκ. Και να πουλάει περισσότερο απο οποιονδήποτε άλλο.Είναι brand name πλέον. Πιστευω όμως οτι συγγραφικά ο μικρός θα τον ξεπεράσει κάποια στιγμή. Κι όταν λέω οτι θα τον ξεπεράσει εννοώ τον παλιό καλό Κινγκ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted August 2, 2011 Share Posted August 2, 2011 Διάβασα πριν λίγες μέρες το Κουτί σε σχήμα καρδιάς. -Πήγε πάρα πολύ γρήγορα και σ' ένα διήμερο ξεπέταξα και τις 400 σελίδες του. -Οι χαρακτήρες των ηρώων μού φάνηκαν μια χαρά στημένοι, αρκετό βάθος και πληροφορίες για τους περισσότερους από αυτούς. -Αυτό που θεωρώ πιο θετικό απ' όλα ήταν το ότι κάθε τρεις και λίγο έσκαγαν μικρές δόσεις υπερφυσικού τρόμου που κρατούσαν μια (όχι σε επίπεδα υστερίας, αλλά σίγουρα) σταθερή ένταση σ' αυτόν ακριβώς τον άξονα της ιστορίας (του υπερφυσικού τρόμου), χωρίς (τις περισσότερες φορές) να προκαλούν στην Πραγματικότητα ξεθώριασμα σε ανησυχητικό βαθμό στα σημεία που έκαναν την εμφάνισή τους. -Ένα ακόμα θετικό στοιχείο ήταν κατά τη γνώμη μου η φρεσκάδα στον τρόμο του Χιλ. Έπαιξε αρκετά νομίζω με τη σύγχρονη τεχνολογία και κατάφερε να προβάλει τα παλιομοδίτικα μοτίβα δίνοντάς τους έναν ανανεωτικό αέρα. -Η επιλογή του συγκεκριμένου ήρωα (την οποία όπως γράφω παρακάτω θα μπορούσε πιστεύω να αναπτύξει περισσότερο) Αρνητικά: -Το στήσιμο. Κάπου στο ένα τρίτο της διαδρομής ένιωσα ότι κανονικά θα έπρεπε να μου μένουν ακόμα πενήντα-εξήντα σελίδες, αλλά γύριζα κι έβλεπα ότι μου μένει καμιά 250άρα ακόμα. Οκ, από ένα σημείο και μετά γίνεται λίγο road-trip η φάση, αλλά αυτό (παρ' ότι είχε το ενδιαφέρον του) θα μπορούσε να κρατήσει και λιγότερο. -Το θέμα μουσική έμεινε κάπως στην απέξω. Από ένα βιβλίο με έναν τέτοιο ήρωα, θα ήθελα περισσότερες μουσικές 'σφήνες'. Δεν ξέρω πως να το πω ακριβώς... αλλά να, ο πρωταγωνιστής είναι ένας μεσήλικας ροκ σταρ (κι όχι ροκ σταρ του ντεθ μέταλ όπως λένε στο οπισθόφυλλο οι εκδόσεις Μπελ, τουλάχιστον δεν κατάλαβα να προκύπτει κάτι τέτοιο), οπότε περίμενα η ιδιότητά του να χρωματίζει όλη την ιστορία και να αποτελεί η μουσική σημαντικό παράγοντα για την ίδια την ιστορία και την εξέλιξή της. Αλλιώς, ποιος ο λόγος να είναι ο ήρωας ροκ σταρ; Εντάξει, υπάρχει το σκηνικό με τις πολλές γκόμενες που είχε ως ροκ σταρ, και με την αντιμετώπισή του απέναντί τους, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό κατά τη γνώμη μου, ενώ επιπλέον δεν έχει να κάνει και πολύ με την ίδια τη μουσική. Και πάλι δεν είμαι σίγουρος ότι το εξηγώ όπως ακριβώς το αισθάνθηκα καθώς διάβαζα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι το περίμενα πιο 'μουσικοκεντρικό' (ακόμα και στην road-trip φάση ρε γμτ η μουσική είναι ψιλοαπούσα). -Το φινάλε. Θα μπορούσαν ίσως να λείπουν μερικές σελίδες στο σχετικά 'επιλογικό' κλείσιμο. Ουδέτερα: -Σε σημεία έγραφε πολλά από το παρελθόν των ηρώων, οπότε παρατήρησα πως υπήρχαν τμήματα στα οποία η αφήγηση άνευ διαλόγων ήταν κάπως μεγαλύτερη, κάτι που δεν περίμενα. Ίσως έχει να κάνει με το είναι πρώτο του μυθιστόρημα; Δεν ξέρω. Πάντως ακόμα κι εκεί γρήγορα κυλούσε. -Περιέγραψε τα πάντα, όπως ξέρετε ποιος... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted September 5, 2011 Share Posted September 5, 2011 (edited) Και ενω το κουτι σε σχημα καρδιας με εξεπληξε ευχαριστα μετα απο ενα με εναμισι χρονο ηρθε και το Φαντασματα του 21ου αιωνα και εδεσε το γλυκο..Προκειται για μερικα καταπληκτικα διηγηματα με ναυαρχιδα το ''Ποπ Αρτ''..Αξιζει κανεις μονο και μονο να αγορασει το βιβλιο για να διαβασει αυτο το διηγημα..Τελειωνοντας νομιζεις οτι γινεσαι καλυτερος ανθρωπος..Απλα καταπληκτικο.. Εγω δεν εχω διαβασει (ακομα) το "κουτι σε σχημα καρδιας", αλλα σημερα τελειωσα το "Φαντασματα του 20ου αιωνα" και εμεινα παρα -μα παρα- πολυ ευχαριστημενη.. Θα συμφωνησω με τον Roland οτι προκειται για καταπληκτικα διηγηματα. Ο ανθρωπος φαινεται οτι εχει στο μυαλο του πολυ καλο υλικο για ιστοριες τρομου, ακρως πρωτοτυπες. Ισχυει αυτο που γραφει και στην εισαγωγη, οτι δηλαδη δεν ειναι ολα τα διηγηματα του βιβλιου ιστοριες τρομου, και οτι η εννοια του φαντασματος στον τιτλο, ειναι καπως ευρεια. Οπως και να εχει, το βιβλιο περιεχει καποιες πολυ ανθρωπινες ιστοριες (βλ. "Ποπ Αρτ", "Φτερα στα ποδια" κλπ) και τα διηγηματα τρομου ειναι ακρως ενδιαφεροντα, και ορισμενα, ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΑ. Το "Η μασκα του πατερα μου" ειναι υπερβολικα αλλοκοτο, ανατριχιαστικο και ο,τι καλυτερο ειδα -προσωπικα- απο τον Χιλ μεσα στο συγκεκριμενο βιβλιο...(προσκυνω). Εξαιτιας αυτου του διηγηματος και μονο, δηλωνω θαυμαστρια του Τζ. Χιλ. Ελπιζω αγοραζοντας το "κουτι σε σχημα καρδιας" να μην απογοητευτω, μιας που βλεπω οτι στους περισσοτερους δεν αφησε και τοσο καλες εντυπωσεις.. Edited September 6, 2011 by BlackCatGirl Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.