xtapodimimos Posted September 6, 2011 Share Posted September 6, 2011 το αγορασα κι εγω το φαντασματα.., η μπλακ κατ ακουγοταν παρα πολυ ενθουσιασμενη για να την αγνοησω Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted September 6, 2011 Share Posted September 6, 2011 (edited) μπραβο χταποδι! χαιρομαι...! Προσεξε και "τη μασκα.." (ειναι στα τελευταια διηγηματα)..Δε θα σε απογοητευσει το βιβλιαρακι πιστευω.. Edited September 6, 2011 by BlackCatGirl Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
xtapodimimos Posted September 6, 2011 Share Posted September 6, 2011 θα το ολοκληρώσω και θα σου (σας) πω πως μου φανηκε, ευχαριστώ πολύ Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Howard Crease Posted September 7, 2011 Share Posted September 7, 2011 Πάντως δεν ξέρω αν κάποιος από εσάς έχει διαβάσει το Κερασφόρος του ίδιου, αλλά αν το κάνετε, σίγουρα δεν θα σας απογοητεύσει. Ο Joe Hill είναι ήδη τεράστιος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
xtapodimimos Posted September 13, 2011 Share Posted September 13, 2011 τελείωσα το φαντάσματα.. Μεχρι τη μέση δεν ειχα εντυπωσιαστεί, δεν μου φάνηκε ασχημο, όμως οχι κατι τοσο ιδιαίτερο. τώρα που το τελέιωσα βλέπω πως εχει καποιες καταπληκτικές ιστορίες. το πόπ αρτ μου θυμισε ενα επεισοδειο μπομπ σφουγγαράκη το στερνη ανάσα ειναι καταπληκτικό, μαλλον η αγαπημένη μου ιστορία στο βιβλίο το νεκρά ξύλα μου θύμισε Αμπρόουζ Μπίρς, πολυ ωραίο τελος, οι τελευταιες 3 ιστορίες ειναι πάρα πολύ καλές, η μια εχει φοβερό σκηνικο, απο ταινια του ρομέρο, η επόμενη αλλόκοτη αρρωστους υπαινιγμους(δικιο ειχε η μπλακκατ) και η 3η επισης ενδιαφερουσα γενικά μου αρεσε αρκετα ωστε να αγορασω και το κουτι σε σχημα.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted September 22, 2011 Share Posted September 22, 2011 διάβασα και το δευτερο βιβλίο του με τίτλο "Horns" ("Κερασφόρος" στα Ελληνικά). Καλό και αυτό όπως και τα άλλα δύο αλλα δεν ξεχωρίζει για μένα. Ενώ έχει μια ωραία ιδέα κάπου το παρακάνει με τα flashback, τα οποία έως ένα σημείο μου φάνηκαν ανούσια και λίγο κουραστικά. Μου έκανε εντύπωση οτι αρκετός κόσμος που το εθαψε στηρίχθηκε στο επιχείρημα οτι το βιβλίο είναι "βλάσφημό" και δεν σέβεται την Χριστιανική ηθική κ.α. Γενικά μου φάνηκε λίγο υπερβολικό αυτο αν και κάπου νόμιζω οτι το έγραψε επίτηδες έτσι για να τραβήξει τέτοια σχόλια. Πάντως δεν είναι και για πέταμα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted September 23, 2011 Share Posted September 23, 2011 Μεταξύ νεσκαφέ, chicken wings και σαμπουάν, έπεσε στην αντίληψη μου το "Κουτί σε Σχήμα Καρδιάς" στο stand του σούπερ-μάρκετ, πακεταρισμένο στο σελοφάν του με τιμή 7.40 σβησμένη και γραμμένη από πάνω με μαρκαδόρο (στο σελοφάν, όχι στο βιβλίο) 3.70 Η συζήτηση που ακολούθησε: Din:"Με συγχωρείτε, γιατί έχει πέσει η τιμή του στο 50%;" (πρώτες σκέψεις: κακέκτυπο, σκισμένο κάπου) Βαριεστημένη υπάλληλος: "Έ βιβλία είναι, δεν τα παίρνει κανείς...όλα 50% τα 'χουμε" (έχει χάρη που είχα πάει για ψώνια και όχι για κυνήγι βιβλίων, ακόμα εκεί θα 'μουν) Ετυμηγορία so far: Σελίδα 1-30 Εντάξει, το τρομογονίδιο πέρασε σίγουρα. Σελίδα 30--60 εντυπωσιασμένος Σελίδα 60- 102 ενθουσιασμένος Σελίδα 103: παύση στο διάβασμα για να γράψω αυτό το ποστ. Ως τώρα πάει πολυ καλα, για να δούμε πώς θα το προχωρήσει... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
D'Ailleurs Posted September 23, 2011 Share Posted September 23, 2011 σε ποιο σουπερ μάρκετ ρε φίλε να παμε και εμείς; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted October 14, 2011 Share Posted October 14, 2011 (edited) Λοιπον...τελειωσα το "κουτι σε σχημα καρδιας" σημερα.. Το βιβλιο μου αφησε πολυ καλες εντυπωσεις γενικα... Μου αρεσε που οι χαρακτηρες ειναι πολυ ανθρωπινοι. Θα περιμενε κανεις οτι ενας σταρ της death μουσικης και η εκαστοτε γκοθικ κοπελα του θα ειχε πιο σκληρες και πιο βιαιες αντιδρασεις.. Δε περιμενα δηλαδη τις ηθικες αναστολες τους οταν δρουν εναντια στους εχθρους τους. Επισης μου αρεσαν οι τοσο παραστατικες περιγραφες της καθε σκηνης. Μου εδιναν την εντυπωση οτι τις ζουσα και εγω. Οι σκηνες με το φαντασμα και το μεταφυσικο γενικοτερα, θεωρω οτι ειναι καλα δουλεμενες. Highlight : το τηλεφωνημα που δεχεται στην αρχη της ιστοριας ο Τζουντ απο το βοηθο του...Πιστευω ηταν μια καλη γευση για το τι ακολουθει. Τις τελευταιες σελιδες τις διαβαζα γρηγορα γρηγορα, απο μεγαλη περιεργεια για το που θα κατεληγε τελικα η ιστορια. Συντομα θα παρω και το Κερασφορος....που θα μου παει... Μεχρι στιγμης παντως, αναμεσα στις δυο δουλειες, ξεχωριζω τα "Φαντασματα του 20ου αιωνα" Edited October 14, 2011 by BlackCatGirl Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 14, 2011 Share Posted October 14, 2011 Ο πρωταγωνιστής δεν ήταν τραγουδιστής Death Metal από όσο θυμάμαι. Για glam rocker των 90's τον κόβω σε φάση Guns and Roses. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted October 16, 2011 Share Posted October 16, 2011 Nihilio δε νομιζω, γιατι και στο οπισθοφυλλο (που βεβαια δεν ειναι ΠΑΝΤΑ η πιο εγκυρη πηγη πληροφοριων για το βιβλιο και την υποθεση του), αλλα και μεσα, αναφερεται οτι η μουσικη του χαρακτηριζεται απο πολλους "απαισια" και ψυχοπλακωτικη, καθως τα τραγουδια του συγκροτηματος αναφερονται αποκλειστικα σε χαμενες ψυχες και θανατο και η μουσικη ειναι πολυ " βαρια " για το κοινο εκτος των fans του..Επομενως δε μπορει παρα να υπονοει τη death metal...(τουλαχιστον εγω ετσι καταλαβα..) Τσπ...δεν ειναι εκει το θεμα οπως και να ΄χει... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinMacXanthi Posted October 16, 2011 Share Posted October 16, 2011 Nihilio δε νομιζω, γιατι και στο οπισθοφυλλο (που βεβαια δεν ειναι ΠΑΝΤΑ η πιο εγκυρη πηγη πληροφοριων για το βιβλιο και την υποθεση του), αλλα και μεσα, αναφερεται οτι η μουσικη του χαρακτηριζεται απο πολλους "απαισια" και ψυχοπλακωτικη, καθως τα τραγουδια του συγκροτηματος αναφερονται αποκλειστικα σε χαμενες ψυχες και θανατο και η μουσικη ειναι πολυ " βαρια " για το κοινο εκτος των fans του..Επομενως δε μπορει παρα να υπονοει τη death metal...(τουλαχιστον εγω ετσι καταλαβα..) Τσπ...δεν ειναι εκει το θεμα οπως και να ΄χει... Το παραπάνω δε σημαίνει ντε και καλά death metal, αλλά σίγουρα δεν υποδεικνύει glam rock τραγουδιστή. (Και glam rock τραγουδιστής ντουέτο με Trent Reznor; δε μου κολλάει.) Και, ακριβώς, δεν είναι εκεί το θέμα τελικά. Το τι είδος μέταλλο είναι ο Coyne λίγη σημασία έχει στην ίδια την υπόθεση. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 16, 2011 Share Posted October 16, 2011 Nihilio δε νομιζω, γιατι και στο οπισθοφυλλο (που βεβαια δεν ειναι ΠΑΝΤΑ η πιο εγκυρη πηγη πληροφοριων για το βιβλιο και την υποθεση του), αλλα και μεσα, αναφερεται οτι η μουσικη του χαρακτηριζεται απο πολλους "απαισια" και ψυχοπλακωτικη, καθως τα τραγουδια του συγκροτηματος αναφερονται αποκλειστικα σε χαμενες ψυχες και θανατο και η μουσικη ειναι πολυ " βαρια " για το κοινο εκτος των fans του..Επομενως δε μπορει παρα να υπονοει τη death metal...(τουλαχιστον εγω ετσι καταλαβα..) Τσπ...δεν ειναι εκει το θεμα οπως και να ΄χει... Το death metal δεν είναι ακριβώς ψυχοπλακωτικό ούτε μιλάει για χαμένες ψυχές. Τουλάχιστον όχι το Αμερικάνικο. Αλλά ναι, δεν παίζει ρόλο το είδος της μουσικής. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted October 16, 2011 Share Posted October 16, 2011 Εγώ θεώρησα τον τύπο (και τη μουσική του) σαν κάτι μεταξύ παλιού χαρντροκά και Lemmy στην πιο λάιτ εκδοχή του. Δεν ξέρω... κάτι σαν πιο μάτσο ντεφ λέπαρντ (ικ!) ίσως... ή σαν πιο σοβαρούς W.A.S.P.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted October 16, 2011 Share Posted October 16, 2011 Να κάνουμε πολλ για το τι μουσική έπαιζε ο ήρωας; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
xtapodimimos Posted October 17, 2011 Share Posted October 17, 2011 μηπως ηρωας ήταν ο Krauser απο το Detroit Metal City? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
xtapodimimos Posted October 30, 2011 Share Posted October 30, 2011 τελείωσα το κουτι σε σχήμα.. Πολύ καλό βιβλίο σε ολη τη διαρκεια του, αρχη μεση τελος ολα δουλεμένα και ενδιαφέροντα. Μου αρέσει η ανάπτυξη των χαρακτήρων, το οτι καποιοι απο αυτους ξεκινησαν ως ψιλοαντιπαθητικοι (για μένα) αλλά κατέληξα να ενδιαφέρομαι γι αυτούς. (Μέριμπεθ & Άννα) Αυτο ως γεγονος ειναι πολύ σημαντικό! Η χρήση του όρου death metal μου φαινεται εντελως αποτυχημένη βέβαια, ο τύπος ειχε μπαντα απο τα 70'ς ακόμα, είχε παιξει με AC/DC και support σε Zeppelin. (αυτο δεν εχει καμια σχέση με την ποιοτητα του βιβλίου ομως, απλα επειδη το συζητουσαμε εδω). Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MountainRoot Posted November 1, 2011 Share Posted November 1, 2011 Αντε με καταφέρατε και μετά απο μία άσχημη μέρα είπα να κανω ένα συγκρατημένο shopping therapy και έτσι πήρα το Κουτί Σε Σχήμα Καρδιάς στις εκδόσεις Bell στα 5 ευρώ....... αν ειναι το μισό καλό απο ότι λέτε με τέτοια τιμή έκανα φοβαρη αγορά. Θα το ξεκινήσω με το που τελειώσω την Πτώση του Υπεριωνα και θα σας πω και εντυπώσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
BlackCatGirl Posted November 1, 2011 Share Posted November 1, 2011 ..και στο επομενο συγκρατημενο shopping therapy να παρεις και τα "Φαντασματα του 20ου αιωνα" Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MountainRoot Posted November 19, 2011 Share Posted November 19, 2011 Διάβασα και εγώ το Κουτί σε σχήμα καρδιάς Είναι χαλαρά ένα απο τα πιο βαρετά βιβλία τρομου που εχω διαβάσει ποτε μου. Η ιστορία είναι για γέλοια και χωρίς καμία μα καμία απολύτως καινοτομία. Η πλοκή επίσης ανυπαρκτη. Υπερβολικά μεγάλο για αυτό που σου προσφέρει. Θα μπορούσε χαλαρα να είναι μια ιστορία 4-5 σελίδων και δεν θα εχανε και τιποτα. Ένα road trip στην μεση που είναι ότι να ναι. Η χαρακτήρες δεν αναπτύσονται αρκετά (πέρα απο 1-2 πραγματα που μαθαινουμε για το παρελθόν τους, αλλά δεν είναι αρκετό για να δεθείς μαζί τους.) Απλά είχε λίγο γραπτό, μια σκηνή με το φάντασμα να σκαει μούρη, παλι λίγο γραπτό, παλι το φαντασμα να σκαει μουρη και πάμε πάλι απο την αρχή μεχρι και το τέλος να πηγαίνει έτσι. Το τέλος πιο γλυκανάλατο και απο αισθηματική ταινία με την Τζενιφερ Ανιστον. Ένα χάλι το βιβλιο. Σε κάποια φάση μετά απο 300 σελίδες το πέταξα σε μία ακρη γιατί δεν την παλευα άλλο μετά απο καμια βδομάδα το ξαναέπιασα μονο και μονο γιατί δεν μου αρέσει να αφήνω στην μέση βιβλία. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί με τόσα πραγματικά καταπληκτικά βιβλία τρόμου στην αγορά να διαβάσεις κάποιος αυτό. Το 1000μετάνιωσα τον χρόνο μου. Καλά το ότι εχει πάρει και βραβεία με κάνει να γελάω. Υ.Γ. Δεν ξέρω αν θα διαβάσω άλλο βιβλιο απο τον κύριο αλλά με τέτοια ξενέρα που έφαγα με αυτό το βιβλίο νομίζω οτι πάντα θα εχω ένα καλύτερο βιβλίο να επενδύσω τα χρήματά μου και τον χρόνο μου. Γνώμη μου? Αγοράστε με τα χρήματά σας κάποιο άλλο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted January 1, 2012 Share Posted January 1, 2012 Μόλις τελείωσα κι εγώ το "Κουτί σε σχήμα καρδιάς". Σίγουρα πολύ καλογραμμένο, πολύ ενδιαφέροντες και πειστικοί οι χαρακτήρες και καλύτερο, πιο ολοκληρωμένο, από το "Φαντάσματα του 20ού Αιώνα". Αλλά η ίδια η ιδέα δε με ενδιαφέρει καθόλου: φαντάσματα και επικοινωνία με τους νεκρούς; Μωρ' τι σαχλαμάρες είναι αυτές; Βέβαια θα μου πείτε αν έλειπαν αυτά δε θα ήταν υπερφυσικού τρόμου. Αλλά θα μπορούσε να είναι η ιδέα πιο πρωτότυπη. Και όντως κι εμένα με εξέπληξε πόσο πολύ τράβηξε το βιβλίο αυτήν τη μία ιδέα. Και έλεος πια, όοοολοι οι Αμερικάνοι έχουν γονείς ψυχοπαθείς που τους κακοποιούσαν/καταπίεζαν; Πόσες φορές ακόμα θα το διαβάσουμε αυτό; Γενικά πάντως καλό. Ας ελπίσουμε να βρει καμία ιδέα πιο πρωτότυπη στο μέλλον... 1 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mr. R.Carter Posted April 29, 2012 Share Posted April 29, 2012 Κερασφορος - Με 3 € μεταχ/σμενο απο περιπτερο, σε αριστη κατασταση. Σιγα μην το αφηνα. Αναμικτες εντυπωσεις. Πριν το ανοιξω ημουν περιεργος να δω κατα ποσο ειναι επηρεασμενος απο το στυλ του πατερα και με ποιο τροπο διαμορφωσε το δικο του τροπο γραφης κατω απο το βαρος που κουβαλαει λογω του ονοματος του. Οι πρωτες 100 σελιδες ηταν μια πολυ ευχαριστη εκπληξη. Κατευθειαν στο ψητο, δεν κουραζει καθολου τον αναγνωστη και δεν θυμιζει καθολου Κινγκ. Δημιουργησε υψηλες προσδοκιες. Μετα ομως μιλησε το γονιδιο..... ηρθε το φλασμπακ......για καμια 80αρια σελιδες... Τελειως ανευρες, ανουσιες σελιδες, που δεν προσθετουν τιποτα ουσιαστικο στην ιστορια, απλα χαμηλωνει παρα πολυ τους τονους και παρουσιαζει το background των χαρακτηρων χωρις ομως να πεταει κανενα απολυτως "τυρακι" που να σε προκαλει να θες να διαβασεις παρακατω. Δεν οδηγουν πουθενα οι περιγραφες του. ( Γι' αυτο ρε Κετσαμ εισαι γιγαντας) Επειτα το βιβλιο αρχισε (φυσιολογικα) να παιρνει τα πανω του (πιο κατω δεν μπορουσε να παει εξαλλου). Συντομα ομως το βαρεθηκα και αρχισα να διαβαζω διεκπεραιωτικα. Μεχρι που φτασαμε στις τελευταιες 100 και κατι σελιδες, οπου εκει απογειωθηκε. Εκει πραγματικα ειχε ενδιαφερον(με ενα flashback πολυ ουσιαστικο), οπως ακριβως περιμενες διαβαζοντας τις πρωτες σελιδες. Δεν ειναι βιβλιο τρομου. Δεν τρομαζεις πουθενα. Δεν ξερω τι ειναι, δεν ξερω σε τι κοινο απευθυνεται. Το mainstream κοινο αποκλειεται να το αγγιξει. Το hardcore κοινο τρομου θα ξενερωσει. Το να το αποκαλεσεις dark/horror fantasy θα το καταταξει στη κατηγορια του Υφαντοκοσμου και εκει δεν εχει καμια τυχη μπροστα στο αριστουργημα του Μπαρκερ. Συμπερασματικα, δεν μου προκαλει ενδιαφερον να διαβασω τα προηγουμενα του ( μιας και αυτο ειναι το καλυτερο του μεχρι τωρα), αλλα θα τον εχω υποψιν για το μελλον, αρκει να αποβαλλει τα κακα στοιχεια του πατερα του μιας και δεν μπορει να τα αποδοσει με τον ιδιο τροπο, αντιθετα ελπιζω να αναπτυξει περισσοτερο τα δικα του, αφου κρυβουν potential. 6.5/10 ( αντε 7/10 αμα το δεις πιο ανοιχτομυαλα) ΥΓ: Αυτο που μου κανει εντυπωση ( σε εναν ακομα Αμερικανο δημιουργο) ειναι η "παιδικη" αντιληψη περι παραδεισου-κολασης-θεου-διαβολου που εχουν οι Αμερικανοι... Μα καλα, ειναι δυνατον να πιστευουν στην κυριολεκτικη υπαρξη ενος τραγοκεφαλου σατανα που βραζει τους αμαρτωλους μεσα σε μεγαλα καζανια? Πως με το να περασουν την γριουλα απεναντι, θα βγαλουν φτερα, θα φορεσουν λευκο νυχτικο και θα μπουν στον παραδεισο? Τεσπα, αυτο ειναι off-topic. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
wordsmith Posted April 29, 2012 Share Posted April 29, 2012 Αν δεν έχεις διαβάσει άλλο δικό του, θα πρότεινα να μην τον απορρίψεις μόνο με βάση αυτό, γιατί κάποιοι που έχουν διαβάσει και τα τρία του λένε ότι αυτό είναι τα χειρότερο(ίσως γι'αυτό και να φτήνυνε τόσο γρήγορα, ενώ έχει εκδοθεί σχετικά πρόσφατα). Εγώ έχω διαβάσει τα άλλα δύο και μου άρεσαν αρκετά. ΥΓ: Αυτο που μου κανει εντυπωση ( σε εναν ακομα Αμερικανο δημιουργο) ειναι η "παιδικη" αντιληψη περι παραδεισου-κολασης-θεου-διαβολου που εχουν οι Αμερικανοι... Μα καλα, ειναι δυνατον να πιστευουν στην κυριολεκτικη υπαρξη ενος τραγοκεφαλου σατανα που βραζει τους αμαρτωλους μεσα σε μεγαλα καζανια? Πως με το να περασουν την γριουλα απεναντι, θα βγαλουν φτερα, θα φορεσουν λευκο νυχτικο και θα μπουν στον παραδεισο? Τεσπα, αυτο ειναι off-topic. Μπα, μην το ψάχνεις, οι Αμερικάνοι είναι ενίοτε σχεδόν θρησκόληπτοι. Οι ΗΠΑ είναι, λέει, η χώρα με τον ταχύτερα αυξανόμενο αριθμό θρησκειών στον κόσμο. Πα να πει είναι σίγουροι ότι αυτό που θα τους καλύψει συναισθηματικά είναι μία θρησκεία, οπότε αν δεν τους ικανοποιεί αυτή που ήδη υπάρχει, φτιάχνουν μια άλλη. Και άλλη μία ακόμα. Και άλλη μία κ.ο.κ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Mr. R.Carter Posted April 29, 2012 Share Posted April 29, 2012 Αν δεν έχεις διαβάσει άλλο δικό του, θα πρότεινα να μην τον απορρίψεις μόνο με βάση αυτό, γιατί κάποιοι που έχουν διαβάσει και τα τρία του λένε ότι αυτό είναι τα χειρότερο(ίσως γι'αυτό και να φτήνυνε τόσο γρήγορα, ενώ έχει εκδοθεί σχετικά πρόσφατα). Εγώ έχω διαβάσει τα άλλα δύο και μου άρεσαν αρκετά. ΥΓ: Αυτο που μου κανει εντυπωση ( σε εναν ακομα Αμερικανο δημιουργο) ειναι η "παιδικη" αντιληψη περι παραδεισου-κολασης-θεου-διαβολου που εχουν οι Αμερικανοι... Μα καλα, ειναι δυνατον να πιστευουν στην κυριολεκτικη υπαρξη ενος τραγοκεφαλου σατανα που βραζει τους αμαρτωλους μεσα σε μεγαλα καζανια? Πως με το να περασουν την γριουλα απεναντι, θα βγαλουν φτερα, θα φορεσουν λευκο νυχτικο και θα μπουν στον παραδεισο? Τεσπα, αυτο ειναι off-topic. Μπα, μην το ψάχνεις, οι Αμερικάνοι είναι ενίοτε σχεδόν θρησκόληπτοι. Οι ΗΠΑ είναι, λέει, η χώρα με τον ταχύτερα αυξανόμενο αριθμό θρησκειών στον κόσμο. Πα να πει είναι σίγουροι ότι αυτό που θα τους καλύψει συναισθηματικά είναι μία θρησκεία, οπότε αν δεν τους ικανοποιεί αυτή που ήδη υπάρχει, φτιάχνουν μια άλλη. Και άλλη μία ακόμα. Και άλλη μία κ.ο.κ. Το χειροτερο του? Ειχα την εντυπωση πως αυτο ειναι το καλυτερο. Παντως μεταχειρισμενο το πηρα 3€ και οχι καινουργιο, για αυτο η φτηνη τιμη. Καποιος εγραψε καπου εδω μεσα πως μυθιστορημα πανω απο 300 σελιδες ειναι γεματο σκουπιδια, μιας και δεν χρειαζονται τοσες πολλες σελιδες για να πει κανεις μια ιστορια.Ακουγεται υπερβολικο, αλλα σε αυτη την περιπτωση ισχυει. Αν το συγκεκριμενο βιβλιο ηταν 250 σελιδων θα ηταν καταπληκτικο. Αλλα αμα εχεις μπαμπα τον Κινγκ και οι 480 λιγες φαινονται.. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
northerain Posted April 29, 2012 Author Share Posted April 29, 2012 Εγώ το θεωρώ το καλύτερο (Το κουτί σε σχήμα καρδιάς είναι χειρότερο, αλλά ΟΚ, είναι ''τρόμου''). Η συλλογή διηγημάτων έχει μια-δυο καλές ιστορίες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.