Jump to content

Τζο Χιλ (Joseph Hillström King/Joe Hill)


northerain

Recommended Posts

Το κομμάτι με το φλασμπακ εμένα προσωπικά με σακάτεψε... Το βιβλίο έμεινε στη σελίδα 170κάτι και δεν το ξανάπιασα. Πολύ βαρετό και ξενέρωτο για τα γούστα μου.

Link to comment
Share on other sites

Το κομμάτι με το φλασμπακ εμένα προσωπικά με σακάτεψε... Το βιβλίο έμεινε στη σελίδα 170κάτι και δεν το ξανάπιασα. Πολύ βαρετό και ξενέρωτο για τα γούστα μου.

 

 

Μολις τελειωσες δηλαδη το χειροτερο κομματι του βιβλιου, το παρατησες....

Μετα γινεται ενδιαφερον, συνεχισε το, μιας και ηδη ξεπερασες το αθλιο flashback

 

 

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Την Τρίτη αγόρασα στα ΚΤΕΛ τη συλλογή διηγημάτων "Φαντάσματα του 20ου αιώνα". Είχα διαβάσει κι άλλες φορές το οπισθόφυλλο και μου είχε κάνει κλικ, αλλά δεν το έπαιρνα απόφαση να το αγοράσω. Το έχω ξεκινήσει σιγά σιγά και μέχρι τώρα μπορώ να πω πως δύο ιστορίες του (από τις έξι που έχω διαβάσει μέχρι τώρα) με ενθουσίασαν απίστευτα (το "Ποπ Αρτ" και ο "Εθελούσιος Εγκλεισμός" -ναι, τα διαβάζω λίγο ανακατεμένα) τόσο που δεν μπόρεσα να κρατηθώ μέχρι να το τελειώσω και έσπευσα να δηλώσω τον ενθουσιασμό μου! Περισσότερα όταν το τελειώσω.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Την Τρίτη αγόρασα στα ΚΤΕΛ τη συλλογή διηγημάτων "Φαντάσματα του 20ου αιώνα". Είχα διαβάσει κι άλλες φορές το οπισθόφυλλο και μου είχε κάνει κλικ, αλλά δεν το έπαιρνα απόφαση να το αγοράσω. Το έχω ξεκινήσει σιγά σιγά και μέχρι τώρα μπορώ να πω πως δύο ιστορίες του (από τις έξι που έχω διαβάσει μέχρι τώρα) με ενθουσίασαν απίστευτα (το "Ποπ Αρτ" και ο "Εθελούσιος Εγκλεισμός" -ναι, τα διαβάζω λίγο ανακατεμένα) τόσο που δεν μπόρεσα να κρατηθώ μέχρι να το τελειώσω και έσπευσα να δηλώσω τον ενθουσιασμό μου! Περισσότερα όταν το τελειώσω.

Lady Nina, σε πρόλαβα! Το τελείωσα πριν από λίγο και θα συμφωνήσω μαζί σου, είναι πολύ καλό! Οι περισσότερες ιστορίες είναι από καλές μέχρι πολύ καλές. Υπάρχουν κάνα δύο που δε μου άρεσαν 'Η Μάσκα του Πατέρα μου', 'Θα Ακούσεις την Ακρίδα να Τραγουδάει', αλλά και πάλι, το ταλέντο του Χιλ είναι εμφανές ακόμα και εκεί. Έχοντας διαβάσει και το 'Κουτί', μάλλον κάποια στιγμή θα αγοράσω και τον 'Κερασφόρο', αν και το οπισθόφυλλο δε μου έκανε κλικ.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Λοιπόν, σήμερα τελείωσα τον Κερασφόρο.

Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση, είναι το πόσο καλά δουλεμένοι είναι οι ήρωες του βιβλίου.

Κάτι τέτοιο δεν είχα την ευκαιρία να το διαπιστώσω στα διηγήματα των Φαντασμάτων, αλλά ούτε και στο Κουτί.

Θεωρώ όλα τα φλας μπακ απολύτως απαραίτητα στην υπόθεση και στο ξετύλιγμα της ιστορίας, παρόλο που, όντως, κάποια στιγμή ήταν κουραστικά.

Η αλήθεια είναι πως το βιβλίο περιέχει αρκετές "βλασφημίες", ειδικά στην αρχή που ο κεντρικός ήρωας αντιλαμβάνεται την ύπαρξη των κεράτων του.

Γενικότερα, με ενθουσίασαν οι πάρα πολύ καλά δουλεμένες σκηνές, αλλά σαν υπόθεση, δε θα έλεγα ότι είναι κάτι το ιδιαίτερο.

Αγαπημένη σκηνή :

Η "σύνδεση" που κάνει ο Hill μεταξύ του ήρωα στο παρελθόν με τον εαυτό του στο παρόν, όταν ξαναβρίσκει το δεντρόσπιτο, στις τελευταίες σελίδες του βιβλίου.

 

Θυμίζει τη σύνδεση των γεγονότων που γίνεται συνήθως στα φινάλε των ταινιών τρόμου. Το βρήκα πολύ "κινηματογραφικό", με τη καλή έννοια.

Έχοντας διαβάσει πλέον και τα 3 βιβλία του, εξακολουθώ να θεωρώ το καλύτερό του τα "Φαντάσματα του 20ου αιώνα".

Link to comment
Share on other sites

To τελείωσα και γω χτες. Να πω ότι το συστήνω; ΟΧΙ. Το βρήκα υπερ το δέον φλύαρο και βαρετό. Υπάρχει πολύ καλό character development, υπάρχει μία αρκετά καλή ιδέα και η κεντρική "σύγκρουση" ιντριγκάρει. Δυστυχώς όμως η εκτέλεση μου τα χάλασε... ειδικά τα ατέλειωτα φλας μπακ. Δεν νομίζω πως ο Χιλ ήξερε τι ακριβώς ήθελε να γράψει εδώ (ή καλύτερα σε ποιό αναγνωστικό κοινό να απευθυνθεί), νιώθω πως το βιβλίο δοκίμασε να πατήσει σε ΄πολλές βάρκες και τελικά έπεσε στο νερό.

Edited by Adicto
Link to comment
Share on other sites

Τέλειωσα τα "Φαντάσματα του 20ου αιώνα" πριν καμιά βδομάδα, αλλά η καλοκαιρινή οκνηρία με απέτρεψε από το να εκφράσω τη γνώμη μου αμέσως. Τώρα που το θυμήθηκα όμως, για πάμε!

 

Γενική εικόνα

Η γραφή του Χιλ στα περισσότερα διηγήματα (αν όχι σε όλα) είναι άμεση και σε βάζει στην ατμόσφαιρα της ιστορίας σχεδόν από τις πρώτες γραμμές. Παρ'όλο όμως που η αρχή (παρ'ότι του ήμισυ του παντός) με κάλυψε πλήρως, δεν μπορώ να πω το ίδιο και για το τέλος του κάθε διηγήματος. Έτσι, κάθε ιστορία μου άφησε ανάμεικτες εντυπώσεις. Πέρα από αυτό, είχα μερικές φορές την εντύπωση πως επαναλαμβάνονται ορισμένα μοτίβα σε κάποια από τα διηγήματα. Αυτό μου θύμισε μια ρήση που λέει πως όλες οι ιστορίες ενός συγγραφέα είναι κατά βάση ίδιες και απαρράλαχτες -αν και προσωπικά διαφωνώ με αυτό. Αναλυτικότερα σχόλια για την καθεμία υπάρχει μέσα στο spoiler παρακάτω.

 

 

Η Καλύτερη Ιστορία Τρόμου της Χρονιάς

Μια ιστορία μέσα στην ιστορία δείχνει το δρόμο που τελικά θα πάρει η κεντρική. Παραλληλισμοί που δε φαίνονται παρά στο τέλος, αλλά και πολλά σημάδια στην πορεία γι'αυτό που πρόκειται να επακολουθήσει. Σε κάποια σημεία δράσης η ιστορία έπαιρνε τα πάνω της, αλλά μου την ξεφούσκωσε κάπως το τέλος, με την (περιττή κατ'εμέ) επεξήγηση που δίνει. Εκτός από το τέλος, αυτό που χαλάει μια, κατά τ'άλλα, καλή ιστορία είναι το υπερβολικό ξεχείλωμά της.

Το Φάντασμα του Σινεμά

Μια τρυφερή ιστορία, με αργούς σχετικά ρυθμούς στην αρχή, μέχρι να δοθούν οι απαραίτητες πληροφορίες. Το τέλος ανατριχιαστικό από τη μία, παρήγορο από την άλλη.

Ποπ Αρτ

Από τις αγαπημένες μου ιστορίες αυτής της συλλογής! Τόσο που θα ήθελα να την είχα σκεφτεί εγώ. Στην αρχή άργησα να καταλάβω περί τίνος επρόκειτο, είχα σκεφθεί χίλιες δυο εκδοχές, μέχρι που θυμήθηκα πως, ναι, διαβάζω ιστορία φαντασίας κι έτσι την άδραξα σαν να ήταν μια δέσμη από μπαλόνια αφέθηκα να με ταξιδέψει στον ουρανό. Όποιος την έχει διαβάσει, καταλαβαίνει! ;-) Θα μου άρεσε ακόμα κι αν έλειπαν οι τελευταίες δυόμισι σελίδες. Μόνη μου παρατήρηση: μου φαίνεται πως μια φράση της πρώτης παραγράφου (και ουσιαστικά η βάση όλης της ιστορίας για τον Αρτ) έρχεται σε αντίθεση με το τέλος του διηγήματος -ίσως γι'αυτό θα προτιμούσα να λείπει.

Θ'ακούσεις την Ακρίδα να Τραγουδάει

Ενδιαφέρουσα η αρχή με τον τρόπο που δίνονται οι πληροφορίες, αλλά η συνέχεια και ιδιαίτερα το τέλος με χάλασαν. Πολύ σπλάτερ, βρε παιδί μου, και μάλιστα κατά τη γνώμη μου αναίτιο.

Οι Γιοι του Αβραάμ

Από τις ιστορίες με την καλύτερη ατμόσφαιρα. Μου άρεσαν ιδιαίτερα τα νοήματα που απορρέουν από αυτή.

Καλύτερα Από το Σπίτι

Αν εξαιρέσει κανείς το "δίδαγμα" που δίνεται εξόφθαλμα στο τέλος, αυτή η ιστορία είναι από τις πιο ανούσιες της συλλογής.

Το Μαύρο Τηλέφωνο

Αυτή η ιστορία με κέρδισε με το τέλος της, που αποζημίωσε τη συνεχή αγωνία. Δε θα σας το πω, αλλά αν δεν την έχετε διαβάσει, μην ανοίξετε το spoiler.

 

Τελευταία προειδοποίηση! :p

ΟΚ, αν και το ξέρετε, ψοφάω για happy ends!

 

 

Φτερά στα Πόδια

Και πάλι τα "διδάγματα" εκτοξεύονται στα μούτρα του αναγνώστη, κάτι που το θεωρώ πολύ αρνητικό για μια ιστορία. Ωραία η σκηνή δράσης, αλλά ο τρόπος, που συνέδεσε το flashback με το παρόν και το περιστατικό που λαμβάνει χώρα, δε με κάλυψε.

Η Μπέρτα

Αχ! Μ'άρεσε αυτή η ιστορία και μ'άρεσε ίσως επειδή...

θα μ'άρεσε να πετάω!

 

Στερνή Ανάσα

Ωραία ιδέα, χρησιμοποιεί καλά διάφορα στοιχεία από κάποιους διάσημους, αλλά το αποτέλεσμα μου φάνηκε για κάποιο λόγο φτωχό. Ίσως χρειαζόταν λίγη περισσότερη δράση.

Νεκρά Ξύλα

Ένα φλασάκι ουσιαστικά, που πιο πολύ μου φάνηκε αυτοβιογραφικό και δεν είχε κάτι ιδιαίτερο που να συναρπάζει.

Το Πρόγευμα της Χήρας

Αποδίδεται ωραία το κλίμα της εποχής και της ιστορίας, αλλά το τέλος μου φάνηκε κάπως... Δεν ξέρω πως ακριβώς να το χαρακτηρίσω. Κατάλαβα μεν την "ένδειξη" για την εξέλιξη του πρωταγωνιστή μετά τους τίτλους του τέλους, αλλά αυτή δεν υποστηρίζεται ιδιαίτερα από το υπόλοιπο διήγημα.

Ο Μπόμπι Κονρόι Επιστρέφει Από τους Νεκρούς

Παρ'όλο τον τίτλο, που με απέτρεπε στην αρχή από το να το διαβάσω, βρήκα αυτό το διήγημα τρυφερότατο και γούτσου-γούτσου! Αν εξαιρέσει κανείς κάποιες ανεξήγητες ενέργειες των χαρακτήρων, το χτίσιμό τους ήταν άρτιο και το τέλος ταιριαστό, αυτό που θα έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή. Α, και τελικά δένει απίστευτα με τον τίτλο!

Η Μάσκα του Πατέρα μου

Αυτή η ιστορία μου φάνηκε κάπως σαν παραμυθάκι σε ορισμένα σημεία, ενώ είχε την υφή του ονείρου που καταλήγει σε εφιάλτη. Μόνο που πολλά πράγματα δεν επεξηγούνται, με αποτέλεσμα το διήγημα να χάνει, παρά τη δουλεμένη ατμόσφαιρά του.

Εθελούσιος Εγκλεισμός

Άλλη μια ιστορία που με συνεπήρε! Σίγουρα από τις τρεις καλύτερες της συλλογής. Είχε κάτι το απροσδιόριστα σκοτεινό, δίνοντας υπόσταση σε μια εφιαλτική ιδέα, που αν ήταν πραγματικότητα... Μπρρρ! Λίγο στο τέλος επιβραδύνθηκε, αλλά τη συστήνω ανεπιφύλακτα.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Δεν γνώριζα μέχρι τώρα πως είναι γιος του Κινγκ. Έχω διαβάσει μόνο το "κουτί σε σχήμα καρδιάς" και μου είχε αρέσει.

Ναι μεν βρήκα καλοφτιαγμένους τους χαρακτήρες, καλή την εξέλιξη (αν και εντάξει δεν ήταν και ιδιαίτερα πρωτότυπη η κακοποίηση) αλλά στο κομμάτι που τρέχουν με το αυτοκίνητο θα μπορούσε να είναι πιο σύντομος.

 

Βλέπω πως σε αρκετούς άρεσε "το Φαντάσματα του 20ου αιώνα" και σκέφτομαι αν το πετύχω να το πάρω κι εγώ.

Link to comment
Share on other sites

Δεν γνώριζα μέχρι τώρα πως είναι γιος του Κινγκ. Έχω διαβάσει μόνο το "κουτί σε σχήμα καρδιάς" και μου είχε αρέσει.

Ναι μεν βρήκα καλοφτιαγμένους τους χαρακτήρες, καλή την εξέλιξη (αν και εντάξει δεν ήταν και ιδιαίτερα πρωτότυπη η κακοποίηση) αλλά στο κομμάτι που τρέχουν με το αυτοκίνητο θα μπορούσε να είναι πιο σύντομος.

 

Βλέπω πως σε αρκετούς άρεσε "το Φαντάσματα του 20ου αιώνα" και σκέφτομαι αν το πετύχω να το πάρω κι εγώ.

θα σου προτεινα το Κερασφορος να παρεις αν το βρεις γιατι εχει εξαντληθει νομιζω..Ειναι παρα πολυ καλο..
Link to comment
Share on other sites

Ναι ε; Τότε θα μπει κι αυτό στη λίστα με τα μελλοντικά, αν καταφέρω να το βρω.

Link to comment
Share on other sites

Ναι ε; Τότε θα μπει κι αυτό στη λίστα με τα μελλοντικά, αν καταφέρω να το βρω.

εμενα το κουτι σε σχημα καρδιας δεν μου αρεσε..το φαντασματα του 20ου αιωνα ειχαν μερικες αρκετα καλες ιστοριες και μια φανταστικη..Το Ποπ Αρτ.. Ο Κερασφορος ειναι τρομερο βιβλιο..δεν σε σαφηνει σε ησυχια μεχρι να το τελειωσεις..
Link to comment
Share on other sites

Σιγουρα μιλας για τον Κερασφορο και δεν το μπερδευεις με αλλο βιβλιο; Ακομα και εκεινο το 100σελιδο φλασμπακ σε εκανε να γυριζεις αχορταγα σελιδες;! Βαρετο βιβλιο απο τα λιγα. Ξεκινα σαν δυναμιτης και ξεφουσκωνει σαν μπαλονι. Προς το τελος παλι παιρνει τα πανω του παντως.

Link to comment
Share on other sites

Σιγουρα μιλας για τον Κερασφορο και δεν το μπερδευεις με αλλο βιβλιο; Ακομα και εκεινο το 100σελιδο φλασμπακ σε εκανε να γυριζεις αχορταγα σελιδες;! Βαρετο βιβλιο απο τα λιγα. Ξεκινα σαν δυναμιτης και ξεφουσκωνει σαν μπαλονι. Προς το τελος παλι παιρνει τα πανω του παντως.

Πιστευω οτι το flashback χρειαζοτανε για να κυλησει ομαλα η ιστορια..δεν με κουρασε καθολου γιατι ηθελα να μαθω τι ειχε συμβει..Παντως εμενα με κερδισε γιατι ειχε μια πολυ δυνατη και συναισθηματικη ιστορια μπορεις να πεις..και κυλουσε και πολυ ομαλα και ευχαριστα..
Link to comment
Share on other sites

Διάβασα την περιγραφή του και φαίνεται αρκετά ελκυστικό. Αν τελικά το βρω και το διαβάσω θα πω κι εγώ πως μου φάνηκε.

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ σκεφτόμουν να πάρω το "Φαντάσματα του 20ου αιώνα". Αξίζει να το αγοράσω; Έχω μία μικρή επιφύλαξη γιατί οι απόψεις διϊστανται για το συγκεκριμένο συγγραφέα.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Να το αγοράσεις! Εισβάλλω στο φόρουμ, το γνωρίζω και οι πρώτες μου λέξεις είναι "Να το αγοράσεις". Σαφώς, ο Joe Hill είναι επηρεασμένος από τον πατέρα του, όπως και από τους υπόλοιπους του είδους, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι αξιόλογος συγγραφέας. Δε νομίζω πως είναι χρήσιμη η προκατάληψη, σε τέτοιες περιπτώσεις. Έχοντας διαβάσει και τα 3 βιβλία του που έχουν εκδοθεί στα ελληνικά, αξίζει να πληρώσεις 7,5 ευρώ και να βάλεις τουλάχιστον ένα στην βιβλιοθήκη σου. Όσο πάει, βελτιώνεται, οπότε ξεκίνα από το πιο παλιό.

Link to comment
Share on other sites

Να το αγοράσεις! Εισβάλλω στο φόρουμ, το γνωρίζω και οι πρώτες μου λέξεις είναι "Να το αγοράσεις". Σαφώς, ο Joe Hill είναι επηρεασμένος από τον πατέρα του, όπως και από τους υπόλοιπους του είδους, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι αξιόλογος συγγραφέας. Δε νομίζω πως είναι χρήσιμη η προκατάληψη, σε τέτοιες περιπτώσεις. Έχοντας διαβάσει και τα 3 βιβλία του που έχουν εκδοθεί στα ελληνικά, αξίζει να πληρώσεις 7,5 ευρώ και να βάλεις τουλάχιστον ένα στην βιβλιοθήκη σου. Όσο πάει, βελτιώνεται, οπότε ξεκίνα από το πιο παλιό.

Συμφωνώ. Εδώ είμαι εγώ επηρεασμένη από τον πατέρα του εκείνος δε θα είναι;! Όλοι λίγο πολύ επηρεάζονται στο γράψιμο τους από το τι διαβάζουν. Αυτό δεν έχει να κάνει με το αν γράφουν καλά ή όχι.

Edited by Nhrhida
Link to comment
Share on other sites

Να το αγοράσεις! Εισβάλλω στο φόρουμ, το γνωρίζω και οι πρώτες μου λέξεις είναι "Να το αγοράσεις". Σαφώς, ο Joe Hill είναι επηρεασμένος από τον πατέρα του, όπως και από τους υπόλοιπους του είδους, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι αξιόλογος συγγραφέας. Δε νομίζω πως είναι χρήσιμη η προκατάληψη, σε τέτοιες περιπτώσεις. Έχοντας διαβάσει και τα 3 βιβλία του που έχουν εκδοθεί στα ελληνικά, αξίζει να πληρώσεις 7,5 ευρώ και να βάλεις τουλάχιστον ένα στην βιβλιοθήκη σου. Όσο πάει, βελτιώνεται, οπότε ξεκίνα από το πιο παλιό.

Συμφωνώ. Εδώ είμαι εγώ επηρεασμένη από τον πατέρα του εκείνος δε θα είναι;! Όλοι λίγο πολύ επηρεάζονται στο γράψιμο τους από το τι διαβάζουν. Αυτό δεν έχει να κάνει με το αν γράφουν καλά ή όχι.

 

Θα το πάρω, λοιπόν, κάποια στιγμή.

Link to comment
Share on other sites

Σπύρο απο τη μεριά μου θα σου έλεγα να μαζέψεις πρώτα πληροφορίες για όλα τα έργα του Hill και μετά να αποφασήσεις. Αυτά τα λέω για δυό λόγους. Πρώτον γιατί διαβάζοντας τακτικά όλα τα σχόλια των μελών, έτσι και τα δικά σου, έχω την αίσθηση πως είσαι δύσπιστος αρκετά στις αγορές σου και καλά κάνεις φυσικά. Κατά δεύτερον, διαβάζοντας τα σχόλια σου και ειδικά τις βαθμολογίες των βιβλίων σου, μπορώ να πω οτι έχουμε υπερβολικά κοινά γούστα, καθώς σε πολλά βιβλία έχω δώσει την ίδια βαθμολογία! Βιβλία που διάβασα κατά το παρελθόν. Απο Hill έχω διαβάσει "τα φαντάσματα...." το οποίο και θεωρώ μέτριο προς καλό. Σίγουρα όχι κάτι το ιδιαίτερο με 2-3 ιστορίες να ξεχωρίζουν. Θα δώσω και μια δεύτερη ευκαιρία με το "κουτί...." καθώς περιμένει στο ράφι και βλέπουμε με τον εν λόγω κύριο. Πάντως δε τίθεται θέμα τιμών, αλλιώς τα χτυπάς και τα δύο άνετα.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

Σπύρο απο τη μεριά μου θα σου έλεγα να μαζέψεις πρώτα πληροφορίες για όλα τα έργα του Hill και μετά να αποφασήσεις. Αυτά τα λέω για δυό λόγους. Πρώτον γιατί διαβάζοντας τακτικά όλα τα σχόλια των μελών, έτσι και τα δικά σου, έχω την αίσθηση πως είσαι δύσπιστος αρκετά στις αγορές σου και καλά κάνεις φυσικά. Κατά δεύτερον, διαβάζοντας τα σχόλια σου και ειδικά τις βαθμολογίες των βιβλίων σου, μπορώ να πω οτι έχουμε υπερβολικά κοινά γούστα, καθώς σε πολλά βιβλία έχω δώσει την ίδια βαθμολογία! Βιβλία που διάβασα κατά το παρελθόν. Απο Hill έχω διαβάσει "τα φαντάσματα...." το οποίο και θεωρώ μέτριο προς καλό. Σίγουρα όχι κάτι το ιδιαίτερο με 2-3 ιστορίες να ξεχωρίζουν. Θα δώσω και μια δεύτερη ευκαιρία με το "κουτί...." καθώς περιμένει στο ράφι και βλέπουμε με τον εν λόγω κύριο. Πάντως δε τίθεται θέμα τιμών, αλλιώς τα χτυπάς και τα δύο άνετα.

Έχω δει πολλές κριτικές για τα έργα του Hill, γι' αυτό και δεν πρόκειται να διαβάσω το Κουτί και το Κερασφόρος. :p Αλλά τα φαντάσματα, θα ήθελα να τα διαβάσω... Όχι μόνο λόγω του θέματος, αλλά και από περιέργεια για το γράψιμο του συγγραφέα, καθώς και για το κατά πόσο θα με τρομάξει ένα βιβλίο με τέτοιο θέμα. Σ' ευχαριστώ, πάντως, που μου είπες κι εσύ τη γνώμη σου.

Link to comment
Share on other sites

Σπύρο απο τη μεριά μου θα σου έλεγα να μαζέψεις πρώτα πληροφορίες για όλα τα έργα του Hill και μετά να αποφασήσεις. Αυτά τα λέω για δυό λόγους. Πρώτον γιατί διαβάζοντας τακτικά όλα τα σχόλια των μελών, έτσι και τα δικά σου, έχω την αίσθηση πως είσαι δύσπιστος αρκετά στις αγορές σου και καλά κάνεις φυσικά. Κατά δεύτερον, διαβάζοντας τα σχόλια σου και ειδικά τις βαθμολογίες των βιβλίων σου, μπορώ να πω οτι έχουμε υπερβολικά κοινά γούστα, καθώς σε πολλά βιβλία έχω δώσει την ίδια βαθμολογία! Βιβλία που διάβασα κατά το παρελθόν. Απο Hill έχω διαβάσει "τα φαντάσματα...." το οποίο και θεωρώ μέτριο προς καλό. Σίγουρα όχι κάτι το ιδιαίτερο με 2-3 ιστορίες να ξεχωρίζουν. Θα δώσω και μια δεύτερη ευκαιρία με το "κουτί...." καθώς περιμένει στο ράφι και βλέπουμε με τον εν λόγω κύριο. Πάντως δε τίθεται θέμα τιμών, αλλιώς τα χτυπάς και τα δύο άνετα.

Έχω δει πολλές κριτικές για τα έργα του Hill, γι' αυτό και δεν πρόκειται να διαβάσω το Κουτί και το Κερασφόρος. :p Αλλά τα φαντάσματα, θα ήθελα να τα διαβάσω... Όχι μόνο λόγω του θέματος, αλλά και από περιέργεια για το γράψιμο του συγγραφέα, καθώς και για το κατά πόσο θα με τρομάξει ένα βιβλίο με τέτοιο θέμα. Σ' ευχαριστώ, πάντως, που μου είπες κι εσύ τη γνώμη σου.

 

δηλαδή αν σε αρέσουν τα "Φαντάσματα..." δεν επιχειρήσεις να διαβάσεις και τα υπόλοιπα;

Link to comment
Share on other sites

Αλλά τα φαντάσματα, θα ήθελα να τα διαβάσω... Όχι μόνο λόγω του θέματος, αλλά και από περιέργεια για το γράψιμο του συγγραφέα, καθώς και για το κατά πόσο θα με τρομάξει ένα βιβλίο με τέτοιο θέμα.

Προς αποφυγή παρερμηνείας, ο όρος "φαντάσματα" του τίτλου δεν αναφέρεται στα φαντάσματα με την έννοια των άσπρων σεντονιών, αν με πιάνεις. Μόνο δύο -άντε, το πολύ τρεις- ιστορίες από τις δεκαπέντε συνολικά του βιβλίου περιλαμβάνουν πραγματικά φαντάσματα. Κι επειδή ο συγγραφέας του προλόγου του βιβλίου, Christopher Golden, τα εξηγεί καλύτερα, παραθέτω ένα απόσπασμά του.

 

Ο τίτλος αυτού του βιβλίου είναι εύστοχος από πολλές απόψεις. Πολλές από τις ιστορίες έχουν να κάνουν με φαντάσματα της μιας ή της άλλης μορφής και άλλες απηχούν γεγονότα του 20ού αιώνα που έχουν περάσει ανεπιστρεπτί αλλά εξακολουθούν να στοιχειώνουν τη ζωή μας σε μεγάλο βαθμό. [...] Ωστόσο, ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο ο τίτλος της συλλογής είναι τόσο κατάλληλος είναι ο ίδιος ο συγγραφέας. Υπάρχει μια κομψότητα και μια τρυφερότητα σ'αυτό το έργο, που θυμίζει μια προγενέστερη εποχή, την εποχή της Τζόαν Έικεν, του Άμπροουζ Μπιρς, των Μπόμοντ και Μάθεσον και του Ροντ Σέρλινγκ.

 

Επομένως, αν ψάχνεις για ιστορία με κανονικά φαντάσματα, που θα σε τρομάξει, θα σου πρότεινα να πάρεις το 'Κουτί σε Σχήμα Καρδιάς'. Αν όμως θέλεις απλά να γνωρίσεις τη γραφή του Joe Hill, θα σου πρότεινα ανεπιφύλακτα τα 'Φαντάσματα του 20ου αιώνα'. Έχει μέσα μερικά διαμαντάκια, αν και κάποιες ιστορίες ίσως σε αφήσουν αδιάφορο. Για τον Κερασφόρο δεν μπορώ να εκφέρω άποψη, γιατί δεν τον έχω διαβάσει, αλλά μπορώ να πω πως το 'Κουτί' προσωπικά με είχε τρομάξει αρκετά -μάλλον επειδή δεν ήμουν πολύ fan του τρόμου παλαιότερα και ήταν ουσιαστικά το δεύτερο βιβλίο τρόμου που διάβασα μετά τις Ανατριχίλες των παιδικών μου χρόνων... Από την άλλη, τα 'Φαντάσματα' που διάβασα αρκετά αργότερα δε με τρόμαξαν προφανώς, αλλά μου χάρισαν στιγμές απόλυτης ευδαιμονίας και ενθουσιασμού για τις ιδέες που κρύβει μέσα το βιβλίο -εδώ ίσως λειτούργησε περισσότερο η 'συγγραφική' πλευρά μου απ'ότι η 'αναγνωστική'.

 

Ό,τι και να επιλέξεις πάντως, εύχομαι να σου αρέσει. :)

Link to comment
Share on other sites

Σπύρο απο τη μεριά μου θα σου έλεγα να μαζέψεις πρώτα πληροφορίες για όλα τα έργα του Hill και μετά να αποφασήσεις. Αυτά τα λέω για δυό λόγους. Πρώτον γιατί διαβάζοντας τακτικά όλα τα σχόλια των μελών, έτσι και τα δικά σου, έχω την αίσθηση πως είσαι δύσπιστος αρκετά στις αγορές σου και καλά κάνεις φυσικά. Κατά δεύτερον, διαβάζοντας τα σχόλια σου και ειδικά τις βαθμολογίες των βιβλίων σου, μπορώ να πω οτι έχουμε υπερβολικά κοινά γούστα, καθώς σε πολλά βιβλία έχω δώσει την ίδια βαθμολογία! Βιβλία που διάβασα κατά το παρελθόν. Απο Hill έχω διαβάσει "τα φαντάσματα...." το οποίο και θεωρώ μέτριο προς καλό. Σίγουρα όχι κάτι το ιδιαίτερο με 2-3 ιστορίες να ξεχωρίζουν. Θα δώσω και μια δεύτερη ευκαιρία με το "κουτί...." καθώς περιμένει στο ράφι και βλέπουμε με τον εν λόγω κύριο. Πάντως δε τίθεται θέμα τιμών, αλλιώς τα χτυπάς και τα δύο άνετα.

Έχω δει πολλές κριτικές για τα έργα του Hill, γι' αυτό και δεν πρόκειται να διαβάσω το Κουτί και το Κερασφόρος. :p Αλλά τα φαντάσματα, θα ήθελα να τα διαβάσω... Όχι μόνο λόγω του θέματος, αλλά και από περιέργεια για το γράψιμο του συγγραφέα, καθώς και για το κατά πόσο θα με τρομάξει ένα βιβλίο με τέτοιο θέμα. Σ' ευχαριστώ, πάντως, που μου είπες κι εσύ τη γνώμη σου.

 

δηλαδή αν σε αρέσουν τα "Φαντάσματα..." δεν επιχειρήσεις να διαβάσεις και τα υπόλοιπα;

Aν μου αρέσουν, ίσως διαβάσω και το Κουτί αλλά για τον Κερασφόρο σχεδόν το αποκλείω...

 

Επομένως, αν ψάχνεις για ιστορία με κανονικά φαντάσματα, που θα σε τρομάξει, θα σου πρότεινα να πάρεις το 'Κουτί σε Σχήμα Καρδιάς'. Αν όμως θέλεις απλά να γνωρίσεις τη γραφή του Joe Hill, θα σου πρότεινα ανεπιφύλακτα τα 'Φαντάσματα του 20ου αιώνα'. Έχει μέσα μερικά διαμαντάκια, αν και κάποιες ιστορίες ίσως σε αφήσουν αδιάφορο. Για τον Κερασφόρο δεν μπορώ να εκφέρω άποψη, γιατί δεν τον έχω διαβάσει, αλλά μπορώ να πω πως το 'Κουτί' προσωπικά με είχε τρομάξει αρκετά -μάλλον επειδή δεν ήμουν πολύ fan του τρόμου παλαιότερα και ήταν ουσιαστικά το δεύτερο βιβλίο τρόμου που διάβασα μετά τις Ανατριχίλες των παιδικών μου χρόνων... Από την άλλη, τα 'Φαντάσματα' που διάβασα αρκετά αργότερα δε με τρόμαξαν προφανώς, αλλά μου χάρισαν στιγμές απόλυτης ευδαιμονίας και ενθουσιασμού για τις ιδέες που κρύβει μέσα το βιβλίο -εδώ ίσως λειτούργησε περισσότερο η 'συγγραφική' πλευρά μου απ'ότι η 'αναγνωστική'.

 

Ό,τι και να επιλέξεις πάντως, εύχομαι να σου αρέσει. :)

Επειδή, λοιπόν, θέλω απλά να γνωρίσω τον Hill θα διαβάσω τα φαντάσματα, κι αν μου αρέσουν ίσως πιάσω και το Κουτί... Πάντως, σ' ευχαριστώ που διευκρίνισες, γιατί σωστά κατάλαβες ότι είχα καταλάβει λάθος.

Link to comment
Share on other sites

Επειδή, λοιπόν, θέλω απλά να γνωρίσω τον Hill θα διαβάσω τα φαντάσματα, κι αν μου αρέσουν ίσως πιάσω και το Κουτί... Πάντως, σ' ευχαριστώ που διευκρίνισες, γιατί σωστά κατάλαβες ότι είχα καταλάβει λάθος.

Ε, τι; Κουκιά σπέρνουμε; ;-)

Link to comment
Share on other sites

Σπύρο απο τη μεριά μου θα σου έλεγα να μαζέψεις πρώτα πληροφορίες για όλα τα έργα του Hill και μετά να αποφασήσεις. Αυτά τα λέω για δυό λόγους. Πρώτον γιατί διαβάζοντας τακτικά όλα τα σχόλια των μελών, έτσι και τα δικά σου, έχω την αίσθηση πως είσαι δύσπιστος αρκετά στις αγορές σου και καλά κάνεις φυσικά. Κατά δεύτερον, διαβάζοντας τα σχόλια σου και ειδικά τις βαθμολογίες των βιβλίων σου, μπορώ να πω οτι έχουμε υπερβολικά κοινά γούστα, καθώς σε πολλά βιβλία έχω δώσει την ίδια βαθμολογία! Βιβλία που διάβασα κατά το παρελθόν. Απο Hill έχω διαβάσει "τα φαντάσματα...." το οποίο και θεωρώ μέτριο προς καλό. Σίγουρα όχι κάτι το ιδιαίτερο με 2-3 ιστορίες να ξεχωρίζουν. Θα δώσω και μια δεύτερη ευκαιρία με το "κουτί...." καθώς περιμένει στο ράφι και βλέπουμε με τον εν λόγω κύριο. Πάντως δε τίθεται θέμα τιμών, αλλιώς τα χτυπάς και τα δύο άνετα.

Έχω δει πολλές κριτικές για τα έργα του Hill, γι' αυτό και δεν πρόκειται να διαβάσω το Κουτί και το Κερασφόρος. :p Αλλά τα φαντάσματα, θα ήθελα να τα διαβάσω... Όχι μόνο λόγω του θέματος, αλλά και από περιέργεια για το γράψιμο του συγγραφέα, καθώς και για το κατά πόσο θα με τρομάξει ένα βιβλίο με τέτοιο θέμα. Σ' ευχαριστώ, πάντως, που μου είπες κι εσύ τη γνώμη σου.

 

δηλαδή αν σε αρέσουν τα "Φαντάσματα..." δεν επιχειρήσεις να διαβάσεις και τα υπόλοιπα;

Aν μου αρέσουν, ίσως διαβάσω και το Κουτί αλλά για τον Κερασφόρο σχεδόν το αποκλείω...

 

 

αν θέλεις μου απαντάς: είναι θέμα θρησκευτικών πεποιθήσεων;

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..