Rikochet Posted December 13, 2008 Share Posted December 13, 2008 Να παραδεχτείτε θέλω ότι η αβεβαιότητα σας ήταν σαράκι και σας κατάφαγε τα συκώτια. Αυτή ήταν η αιτία της κήρωσης και μονάχα αυτή και καμιά δικαιολογία δεν θα γίνει δεκτή όπως δεν έγινε ποτέ. Να φορέσετε το τουίντ σακάκι σας θέλω και να αφήσετε τις αλυσίδες του σαλονιού – να προτιμήσετε την ελευθερία του διαδρόμου, της μόνης σας διεξόδου. Να βγείτε απ’το σπίτι και να το κοιτάξετε σαν να το βλέπετε για τελευταία φορά. Να μην κοιτάξετε κατάματα κανέναν θέλω όσο διασχίζετε το γνωστό δρόμο και η ματιά σας να πέφτει μόνο στον θλιβερό, βρώμικο πάγο που διαλύεται κάτω απ’τα τακούνια σας ή έστω στις πανομοιότυπες σειρές σπιτιών που για λίγο – προσοχή, μόνο για λίγο – σας κάνουν νοσταλγό ενός παρελθόντος με πιο ενδιαφέροντα σπίτια. Να αντικρύσετε το σπίτι θέλω και επίσης καθώς το κοιτάζετε να μη βλέπετε μια κατοικία αλλά έναν αγρό. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή θέλω να θυμηθείτε τα δύο περιστατικά της παιδικής σας ηλικίας που είναι, βεβαίως, υπεύθυνα για την αναπηρία σας και τα καλοσχηματισμένα δάχτυλα σας. Να ανακαλέσετε με πανικό και ανεξήγητη χαρά θέλω τη φλεγόμενη σκεπή της εξοχικής κατοικίας και τη μυρωδιά καμμένου άχυρου. Τα γδαρμένα γόνατα ενός κοριτσιού που έγιναν η αιτία της πρώτης σας στύσης. Τον ιδρώτα του αλόγου που σας πλάκωσε και τις κραυγές του. Το πρόσωπο μιας γερόντισσας, γαλήνιο, στην εξώπορτα, καθώς το υπόλοιπο σώμα καιγόταν. Την απέραντη ομορφιά του αγρού και της φωτιάς που σας έκανε να συρθείτε κάτω απ’το άτυχο πτώμα του επιβήτορα και να τρέξετε μέσα στα στάχυα και να μη γυρίσετε ποτέ πίσω γιατί το πτώμα – το πτώμα λέω – λουλούδιασε στη στιγμή. Και το πρόσωπο της γερόντισσας παρέμεινε στην εξώπορτα σαν πορτραίτο ενώ το υπόλοιπο σώμα είχε πια καεί. Να ανεβείτε τα σκαλιά και να φτάσετε στην εξώπορτα του σπιτιού θέλω μα τώρα να μην σκέφτεστε κανέναν αγρό, μήτε το χρώμα της αναπηρίας σας, μήτε τον στίχο εκατόν ενενήντα, στην πρώτη σκηνή της πρώτης πράξης συγκεκριμένου έργου του Σαίξπυρ. Θέλω μονάχα να θυμηθείτε το όνομα της, και μόνο αυτό, και την ηχώ της πρώτης σας στύσης, και να χτυπήσετε την πόρτα τρείς φορές, χωρίς περίσσια τόλμη, μα και χωρίς δειλία. Να αφουγκραστείτε το γραμμόφωνο θέλω, του οποίου ο ήχος είναι ήδη ευκρινής και φορτωμένος οιωνούς. Ξέρω πως δεν σας απασχολούν καθόλου. Η πόρτα θα ανοίξει και αυτό είναι το μόνο που σας απασχολεί και η μοναδική αιτία που μπορείτε και ξεχνάτε την αναπηρία σας – προσέξτε με: η μοναδική. Να κοιτάξετε τα γόνατα της θέλω, από παρόρμηση, και να αισθανθείτε τη δειλία που, τελικά, κυλάει μαζί με τον ιδρώτα και σκληραίνει τις γωνίες του προσώπου σας. Να τα κοιτάξετε για ώρα για να βεβαιωθείτε πως έμεινε κάποιο σημάδι. Να ρυθμίσετε την πρόοδο του βλέμματος σας πάνω στο σώμα της θέλω έτσι ώστε να μην είναι ούτε αργή, μα ούτε και βιαστική. Να σημειώσετε νοερά ένα μικρό, ανεπαίσθητο εξόγκωμα στο μέρος του αφαλού, που είναι η μόνη αιτία – η μοναδική – που αποτρέπει μια ακόμη στύση. Να απλώσετε το χέρι σας θέλω, με τρυφερότητα μα χωρίς δισταγμό και να ανασηκώσετε τη μπλούζα. Να μην ανοιγοκλείσετε τα βλέφαρα σας όταν δείτε την όαση γαλακτερού δέρματος, λείου και γυαλιστερού. Ούτε, βέβαια, όταν δείτε το λουλούδι στη θέση του αφαλού της, και η σκέψη σας πάει να ξεφύγει στα φουστάνια της μνήμης σαν τρομαγμένο παιδί. Γιατί τότε θα θυμηθείτε τι σήμαινε κάθε ετικέττα αναγράφουσα «Σάρκινος Λωτός» που συναντήσατε στα εφηβικά σας χρόνια, και κάθε μποτίλια «Ροζέττα» που στραγγίξατε σε λιμάνια – την προσοχή σας: μονάχα σε λιμάνια. Να αγγίξετε το λουλούδι θέλω και να το νιώσετε να ανταποκρίνεται στο άγγιγμα σας και να ανοίγει, ακουμπώντας τα φύλλα της περιμέτρου του στο τέλειο δέρμα. Να απομακρύνετε το πορτραίτο του χαμογελαστού αλόγου που σας στοιχειώνει απ’την πρώτη στιγή της ενηλικίωσης σας και που, ακόμα, αποτελεί το μόνο λόγο που δεν με έχετε κοιτάξει ακόμα στα μάτια. Πάνω απ’όλα, να θυμάστε πως δεν συντρέχει λόγος πανικού. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted December 14, 2008 Share Posted December 14, 2008 Πολύ δυνατό! Ίσως ελαφρά επιτηδευμένο όμως. Και δεν ξέρω αν ήταν απαραίτητο το τουίντ σακάκι και το άλογο, που τοποθετούν την ιστορία σε κάπως συγκεκριμένο (και ξένο σ' εμάς) πλαίσιο Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rikochet Posted December 14, 2008 Author Share Posted December 14, 2008 Πολύ δυνατό! Ίσως ελαφρά επιτηδευμένο όμως. Και δεν ξέρω αν ήταν απαραίτητο το τουίντ σακάκι και το άλογο, που τοποθετούν την ιστορία σε κάπως συγκεκριμένο (και ξένο σ' εμάς) πλαίσιο Δεν ξέρω τι σημαίνει επιτηδευμένο και τι μη-επιτηδευμένο σε τέτοιες περιπτώσεις, όπως μου ήρθε τό 'γραψα. Και το τουίντ και το άλογο ήταν μέσα στις εικόνες που είδα, και δεν βρήκα λόγο να μην τα συμπεριλάβω. Γιατί αλήθεια να είναι η ιστορία σε γνώριμο πλαίσιο; (δεν ρωτάω ειρωνικά) Ευχαριστώ για την ανάγνωση. =) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted December 14, 2008 Share Posted December 14, 2008 Γιατί αλήθεια να είναι η ιστορία σε γνώριμο πλαίσιο; Ίσως εγώ έφαγα κόλλημα. Με το τουίντ ήδη στις πρώτες φράσεις, σκέφτηκα "Αγγλία". Κι οι σειρές πανομοιότυπων σπιτιών ως σχετικά πρόσφατο φαινόμενο, την ίδια χώρα μου έφεραν στο νου. Ιππασία; Όχι απαραίτητα Αγγλία, μα όχι και Ελλάδα. Και τα λιμάνια πάλι, είναι κάτι πολύ ελληνικό (πολλοί έχουμε στην οικογένεια ναυτικούς), αλλά είναι γνωστή και η μανία των Άγγλων με τη θάλασσα ως πηγή του (περασμένου) μεγαλείου τους. Τι να πω; Μπορεί να μου ήρθε κάτι στο νου και μετά τα προσάρμοζα όλα ανάλογα, ακόμη και το γραμμόφωνο που είναι μηχάνημα εποχών στις οποίες "ο ήλιος δεν έδυε ποτέ στη Βρεττανική Αυτοκρατορία". Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Rikochet Posted December 14, 2008 Author Share Posted December 14, 2008 (edited) Ναι, νιώθω την Αγγλία αρκετά γνώριμη, ζω εκεί κιόλας τους τελευταίους μήνες (καλά, Σκωτία, αλλά τά 'χει όλα αυτά, ιδίως τις σειρές πανομοιότυπων σπιτιών). Με μπερδεύεις όμως, τελικά ποιό είναι το γνώριμο πλαίσιο για σένα; Γιατί έτσι όπως το περιγράφεις και η εντύπωση της Αγγλίας φαίνεται να σου είναι αρκετά οικεία. Edited December 14, 2008 by Rikochet Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted December 14, 2008 Share Posted December 14, 2008 Με μπερδεύεις όμως, τελικά ποιό είναι το γνώριμο πλαίσιο για σένα; Γιατί έτσι όπως το περιγράφεις και η εντύπωση της Αγγλίας φαίνεται να σου είναι αρκετά οικεία. Εννοούσα ότι η φύση του κειμένου είναι τέτοια που μου φαίνεται πως του ταιριάζει καλύτερα το αόριστο, ένα πλαίσιο εκτός συγκεκριμένου τόπου και χρόνου, ή με αντικρουόμενα στοιχεία από πολλούς τόπους και χρόνους. Ενώ μου φάνηκε πως το συγκεκριμενοποιούσες υπερβολικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted December 14, 2008 Share Posted December 14, 2008 Ενώ μου φάνηκε πως το συγκεκριμενοποιούσες υπερβολικά. Και αυτό είναι κακό γιατί... (μουαχαχαχαχάαααααααα...) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted December 14, 2008 Share Posted December 14, 2008 Και αυτό είναι κακό γιατί... (μουαχαχαχαχάαααααααα...) Αν το είχα καταλάβει σωστά και το συγκεκριμενοποιούσε εσκεμμένα, θα έκρινα πως κάτι τέτοιο θα αφαιρούσε σε ύφος από το κείμενο. Ακόμη κι έτσι, θα το έβρισκα εγώ κακό, δε θα ήταν κακό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.