Jump to content

mariposa

Recommended Posts

Το ξέρω... ναι το ξέρω!!! Απαγορεύονται πλέον τα σχόλια, αλλά δεν αντέχω :wtf: !!! Ήταν ΤΕΛΕΙΟ!!!!!!!! Έμεινα μα..κας!!!!! Τι να πω! Ό,τι και να πω είναι λίγο!

 

ΜΠΡΑΒΟ, ΜΠΡΑΒΟ, Μ-Π-Ρ-Α-Β-Ο!!!!! :icon_yea: :clap_1: :woot_jump: :thumbsup:

Link to comment
Share on other sites

 

"Μου άρεσε πάρα πολύ το διήγημα σου. Το βρήκα πολύ έξυπνο στην σύλληψη

της ιδέας του, καλογραμμένο, γλυκό, χωρίς "βαριά" γραφή που να

κουράζει. Δεν με ξένισαν ούτε τα αγγλικά ονόματα ούτε το κεντρικό θέμα.

Πιστεύω ακράδαντα ότι μερικά πράγματα κακώς θεωρούμε πως είναι

χαρακτηριστικά της φυλής μας. Δεν επεκτείνομαι για ευνόητους λόγους

Θα πω μόνο ότι και γω είχα λανθασμένη ιδέα από την αρχή."

 

Το θυμάσαι αυτό το σχόλιο; Είναι δικό σου και μου το είχες κάνει στο "αν αλλάξεις γνώμη", το πρώτο διήγημα που είχα ανεβάσει στο φόρουμ. Στο στέλνω πίσω μαζί με πολλά πολλά ΠΟΛΛΑ συγχαρητήρια και τα respects μου μαζί με πολλά thumbs up!

Κόβω το χέρι μου ότι ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ όσοι το διαβάσουν, στο τέλος θα έχουν ένα τεράστιο χαμόγελο. Ευχαριστούμε!

 

 

edit: προσπάθησα να το στείλω σαν pm αλλά για κάποιον αδιανόητο λόγο μου βγάζει συνεχώς λάθος, γι'αυτό το πέρασα σαν σχόλιο εδώ.

Edited by Dinosxanthi
Link to comment
Share on other sites

Guest roriconfan

Χωρίς να σχολιάσω τίποτα για το διήγημα καθ'αυτό, μήπως, λέω μήπως, είναι εκτός θέματος κάπως; Δεν μου έδωσε την εντύπωση ότι πρόκειται για την τελευταία νύχτα σε κάτι.

Link to comment
Share on other sites

Χωρίς να σχολιάσω τίποτα για το διήγημα καθ'αυτό, μήπως, λέω μήπως, είναι εκτός θέματος κάπως; Δεν μου έδωσε την εντύπωση ότι πρόκειται για την τελευταία νύχτα σε κάτι.

 

 

Την χαρακτήρα του διηγήματος την ρώτησες;

;)

Edited by Dinosxanthi
Link to comment
Share on other sites

Χωρίς να σχολιάσω τίποτα για το διήγημα καθ'αυτό, μήπως, λέω μήπως, είναι εκτός θέματος κάπως; Δεν μου έδωσε την εντύπωση ότι πρόκειται για την τελευταία νύχτα σε κάτι.

 

Είναι απόλυτα, ολοκληρωτικά, άμεσα και ξεκάθαρα εντός θέματος πέρα από κάθε αμφισβήτηση!

Link to comment
Share on other sites

Guest roriconfan

Την χαρακτήρα του διηγήματος την ρώτησες;

;)

Αυτό είναι meta-thinking.

Ζαβολιά; Μήπως;

Edited by roriconfan
Link to comment
Share on other sites

Αυτό είναι meta-thinking.

Ζαβολιά; Μήπως;

 

Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα σε καμία περίπτωση. Είναι απόλυτα εντός θέματος η ιστορία, μην τρελαθούμε τώρα!

Link to comment
Share on other sites

Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα σε καμία περίπτωση. Είναι απόλυτα εντός θέματος η ιστορία, μην τρελαθούμε τώρα!

 

Εγκρίνω και επαυξάνω. Πιο εντός, δε γίνεται!

Link to comment
Share on other sites

Χωρίς να σχολιάσω τίποτα για το διήγημα καθ'αυτό, μήπως, λέω μήπως, είναι εκτός θέματος κάπως; Δεν μου έδωσε την εντύπωση ότι πρόκειται για την τελευταία νύχτα σε κάτι.

 

Νο comment <_<

 

Χατζηγιώργη, this is SABOTAGE!!!

Link to comment
Share on other sites

Καλό! Όντως έμεινα μ' ένα χαμόγελο στο τέλος! Επίσης κάτι μου λέει πως θα το δούμε και τυπωμένο.

Τα μόνα-μικρά ομολογουμένως-σημεία που με ξένισαν ήταν το "μυρωδιά φρεσκοψημένου μπισκότου" καθώς με έβγαλε κάπως από το κλίμα και το "δημιουργούσε μια ζαλάδα και μια..." τα οποία θα μπορούσαν να είναι " της έφερναν ζαλάδα και..."

Link to comment
Share on other sites

Χωρίς να σχολιάσω τίποτα για το διήγημα καθ'αυτό, μήπως, λέω μήπως, είναι εκτός θέματος κάπως; Δεν μου έδωσε την εντύπωση ότι πρόκειται για την τελευταία νύχτα σε κάτι.

 

Mήπως...λέω μήπως, δεν διάβασες την ιστορία καθόλου? Πιο μέσα στο θέμα δε γίνεται δηλαδή! Like, hello? :atongue2: Επίσης, κάνε μια προσπάθεια για λίγο πιο σοβαρά και ποιοτικά σχόλια που να αφορούν στις ιστορίες αυτές καθαυτές. Και όπως νομίζω σου είχε πει και ο Κίτσος μια φορά "άσε τη φαντασία σου ελεύθερη". Και να συμπληρώσω "και μετά κρίνε".

Link to comment
Share on other sites

 

Όμορφο ΠΟΛΥ.

Πίστεψα, αδίκως, στην αρχή ότι επρόκειτο για άλλο ένα διήγημα με βαμπίρ.

Ήμουν έτοιμος να σχολιάσω για την ελαφρότητα του αγγίγματος.

Μα το τέλος με άφησε για άλλη μια φορά με την θλίψη για την ματαιότητα να πιστεύουμε ότι συναισθήματα έχουμε μόνο εμείς, οι απόγονοι των τριχωτών προγόνων μας.

Μέσα στο θέμα το θαύμα συναισθημάτων!!!

 

Link to comment
Share on other sites

 

Και δεν είσαι ο μόνος που το πίστεψε αυτό Phantom και εκεί είναι κυρίως η μεγαλειότητα του κειμένου: σε κάνει να εκπλαγείς θετικά! Εγώ προσωπικά, διάβαζα όλο το κείμενο κολλημένος στην οθόνη, με την καρδιά μου να σφυροκοπάει, ενώ ταυτόχρονα ψέλλιζα κάτι κατάρες για την συγγραφέα και την ηρωίδα της για το θύμα που επέλεξαν! Και στο τέλος, όταν συνειδητοποιώ τι έχει γίνει, εκτοξεύομαι (στη κυριολεξία όμως!) μακριά απ' το γραφείο μαζί με τη καρέκλα μου, με τα χέρια μου να καλύπτουν το στόμα μου και τα μάτια μου να έχουν διασταλεί όσο δεν γίνεται, ενώ ταυτόχρονα φώναζα: "Όχι ρε μα^&*#!!! Δεν είναι δυνατόν!" Ως λάτρης της ανατροπής (προσωπικά την χιλιοχρησιμοποιώ) ειλικρινά ξετρελάθηκα με αυτό που διάβασα! Εξού και το αρχικό μου ξέσπασμα! :D

 

 

ΥΓ: Διον, θεός! :cool2:

Edited by TheTregorian
Link to comment
Share on other sites

Γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε σχόλια; :cold: Ε, αφού δεν επιτρέπεται θα είμαι λιτή κι απέριττη(γιατί και μαύρο να βάλω το ίδιο είναι-ποιος δε διαβάζει τα μαύρα από περιέργεια και μόνο;;;)

 

Θα πω μόνο ότι συμφωνώ απόλυτα με Tregorian και Phantom! :woot_jump:

Μπράβο mariposa!!! Ήταν πράγματι ένα παραμύθι τρόμου όπως γράφεις στην αρχή!

Link to comment
Share on other sites

Να πω κάτι εδώ, γιατί εγώ το ξεκίνησα αυτό και ο Διον φρόντισε να μου το ξεκαθαρίσει:

 

Γι' αυτό τον διαγωνισμό, επιτρέπονται κανονικά τα σχόλια. Για τους μελλοντικούς βλέπουμε... Άρα μην ανησυχείς lizbeth! Σχολίασε μέχρι να σκάσεις!

Link to comment
Share on other sites

Είπαμε πως μπορούν να γίνονται σχόλια σ'αυτό το διαγωνισμό. Από τον επόμενο θα δούμε.

 

Εdit: Αυτό που είπε ο Tregorian.

Edited by Dain
Link to comment
Share on other sites

Ειλικρινά με έχετε κατασυγκινήσει! :blush: :blush: :blush:

Χαίρομαι τόσο πολύ που σας άρεσε...

 

@ Treg κατάρες;;;;; :blink: ελπίζω να ήταν του στυλ: να-κερδίσει-το-λαχείο, να-της-πάνε-όλα-θετικά κλπ. ;)

Link to comment
Share on other sites

A!Ok αφού μπορούμε να σχολιάσουμε...

Κι εγώ όπως και οι παραπάνω νόμιζα στην αρχή ότι είναι με βρικόλακες, αλλά σκέφτηκα πως επειδή πρέπει να υπάρχει μια έκπληξη μάλλον γράφεις για νυχτερίδα :lol: . Και σοκαρίστικα όταν δάγκωσε το μωρό(είπα: πωπω με άγριες διαθέσεις πρέπει να το έγραψε η mariposa,χεχε). Είχε πολύ ωραία ατμόσφαιρα το διήγημα σου, σκοτεινή γεμάτη μυρωδιές, αγωνία και εικόνες και με ωραία περιγραφή συναισθημάτων. Ήταν έκπληξη και για μένα η αποκάλυψη στο τέλος και επειδή δεν ήξερα το θέμα περί τελευταίας νύχτας, πολύ λυπήθηκα για τη Λίλιθ. Που πήγαν και την ανακάλυψαν μέσα στα σκοτάδια;;; Άπονη ζωή...

Link to comment
Share on other sites

@ Treg κατάρες;;;;; ελπίζω να ήταν του στυλ: να-κερδίσει-το-λαχείο, να-της-πάνε-όλα-θετικά κλπ.

 

Όχι, ομολογώ ότι δεν ήταν τόσο καλοπροαίρετες! :tongue: Αστειεύομαι! Απλά πειράχτηκα λίγο αρχικά με το μωρό, αλλά αφού αποκαλύφθει η αλήθεια, πήρα πίσω τις κατάρες (για τους συνάδερφους μάγους, η γνωστή ανάκληση! :tongue: ) Άλλωστε και ποιον δεν έχει τσιμπήσει ένα... ξέρετε όσοι το διαβάσατε! Θα επιβιώσει το μωρό!

 

edit:

πολύ λυπήθηκα για τη Λίλιθ. Που πήγαν και την ανακάλυψαν μέσα στα σκοτάδια;;; Άπονη ζωή...

 

Σ' αυτό το θέμα, δεν είμαι και τόσο λυπησιάρης! :evil: Είναι εκνευριστηκά τα ρημάδια!!

Edited by TheTregorian
Link to comment
Share on other sites

http://ksanthiwtes.blogspot.com/2007/05/blog-post_3807.html

κ

Το παρόν κείμενο, γραμμένο από την αφεντιά μου σε ένα ξεχασμένο μπλογκ είναι μια καταχώρηση αληθινής ιστορίας, αφιερωμένη στην Μαριπόσα για τo καταπληκτικό διήγημα. Ταιριάζει και I hope it will make you laugh.

Link to comment
Share on other sites

ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση, πολύ ωραίο κειμενάκι, καλογραμμένο και με απίστευτο χιούμορ!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Χα τι υπέροχος μικρούλικος τρόμος ήταν αυτός; Το κείμενο είναι πραγματικά καλογραμμένο και δυνατό. Η γραφή καθηλωτική. Θέλω, αλλά δε θα μπω σε λεπτομέρειες επειδή θα γεμίσω τον κόσμο σπόιλερ. Χαίρομαι γιατί για μια ακόμη φορά σε διαγωνισμό έχουμε αρκετές πολύ καλές ιστορίες.

Link to comment
Share on other sites

Ναι, κι εμένα μου άρεσε πολύ αυτή η ιστορία. Λιτή, δραστική, κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Είναι μία ιστορία που την διαβάζεις περισσότερες από μία φορές.

 

Μια απορία μόνο μου έμεινε. Τί ήταν το ''το αντίστροφο έξι και το τέσσερα που είχε ζωγραφίσει εκείνος μέσα σε ένα κύκλο'' ; :)

 

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..