Jump to content

Ένα τραγούδι


Recommended Posts

Guest roriconfan

Πωωωωωωωωω ελεγεία όσο δε πάει. Μου άρεσε πολύ.

Τόσο πολύ που δε βρήκα τίποτα το κακό στην ιστορία. Και το αστείο είναι ότι τρεις φορές γελάστηκα ότι τελείωσε η ιστορία αλλά, να, συνέχιζε παραπέρα! Δηλαδή πήγες τρεις φορές παραπέρα από την αρχική ιδέα. Και μου άρεσε αυτό, την ανέπτυξες καλά σε σημείο κορεσμού.

Link to comment
Share on other sites

Κοίτα πως τα φέρνει η μοίρα... Συμφωνώ με τον Ρόρικ σε όλα!!!!!!!!!!! :woot_jump: Μόνο για αυτό, θα πρέπει να είσαι περήφανος! :lol:

 

Μπράβο φίλτατε! Σχεδόν συγκινήθηκα! Μια ιστορία με άψογο λεξιλόγιο, άψογη ανάπτυξη με ωραία διδάγματα!

 

Βρε τι μας κάνετε... ποιον να πρωτοψηφίσουμε;; Επιτρέπονται τρεις πρωτιές;! :tongue:

 

Καλή επιτυχία Scanner!!

Edited by TheTregorian
Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ που περίμενα να ακολουθήσει οργισμένο ποστ - λίβελος από τον Tregorian!!! Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά.

Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ που περίμενα να ακολουθήσει οργισμένο ποστ - λίβελος από τον Tregorian!!!

 

Γιατί βρε; Δεν είμαι με καμία δύναμη πνεύμα αντιλογίας, ούτε γκρινιάρης, ούτε κακός, ούτε άδικος (Είδες που στα 'λεγα Ρόρικ ότι θα μου βγάλεις το όνομα! :tongue: ) Ίσα-ίσα, ακριβώς το αντίθετο! Πρέπει να είμαι πολύ μα&*^%$ για να κατηγορήσω αυτή την ιστορία! Το ότι δεν συμφωνώ γενικά με τον Ρόρικ δεν σημαίνει ότι ό,τι και να πει θα βρω να πω κάτι το αντίθετο! Στη προκειμένη περίπτωση αυτά που είπε με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο! ;)

Link to comment
Share on other sites

Αν επικεντρωνόσουν μόνο στην ιστορία του Γιόρας (δηλαδή στην κουβέντα Γιόρας - Ρορρκ) χωρίς να την βάλεις μέσα στην μετέπειτα ιστορία της φυλής του Ρορρκ, (στο σημείο που πεθαίνει ο Γιόρας σκεφτόμουν "ας τελειώνει εδώ!", αν και ήξερα ότι χρωστάς κάτι), τότε θα ήταν ένα πραγματικά καλό διήγημα.

Έτσι όπως το έγραψες, με την (χρησιμοποιημένη) ανατροπή στο τέλος, την ιστορία που δεν διδάσκει και το εξαιρετικό ποίημα είναι ένα... πραγματικά πολύ καλό διήγημα. Ειλικρινά μια πολύ αξιόλογη αναγνωστική εμπειρία. Ευχαριστώ!

 

Υ.Γ. Επίσης ευχαριστώ το πουλάκι που μου σφύριξε "διάβασε τον "Γιόρας πού 'χει πεθάνει" τελευταίο"!

Edited by mman
Link to comment
Share on other sites

Guest roriconfan

Καλά, με τους δύο πιο γκρινιάρηδες να μη βρίσκουνε τίποτα άσχημο, αλλά ΚΑΙ να συμφωνούνε ότι είναι εκπληκτικό, καταλαβαίνεις πόσο ψηλά θα είσαι στην κατάταξη.

Link to comment
Share on other sites

Εξαιρετικό διήγημα. Η ιστορία είναι υπέροχη, το κλίμα και η ατμόσφαιρα καταπληκτικά.

Είχε πραγματικά τόσα πολλά να πει.

Με μούδιασε σαν την παγωνιά που περιγράφεις τόσο πετυχημένα και με έκαψε σαν το ποτό του Γιόρας.

Και η τεχνική της αφήγησής σου ήταν ιδιαίτερα καλή από την πρώτη μέχρι την τελευταία παράγραφο. :thmbup:

Link to comment
Share on other sites

Η γενική εντύπωση είναι πολύ πάνω από καλή, όμως φοβάμαι ότι κάτι λείπει για να γίνει άψογη. Ένα φευγαλέο «κάτι» που θα την έκανε πάνω κι από άψογη.

 

Τα καλά σημεία: το μπρος πίσω στο φλας μπακ. Ο χαρακτήρας και του Ρορρκ και του Γιόρας. Το τελικό τουίστ της πλοκής, εκεί που βλέπουμε ότι δεν ήταν μόνο δικό μας το πρόβλημα αλλά γενικό, πρόβλημα των όντων που σκέπτονται. Ο τελευταίος μονόλογος του Ρορρκ, όπου παραδέχεται το αρχικό του μίσος.

 

Τα κακά σημεία: Τεχνικό το κυρίως πρόβλημα που είχα με το κείμενο. Έβλεπα διαφορές στη γραμματοσειρά, υπέθετα ότι κάτι άλλαζε στη χρήση της μιας και της άλλης, αλλά δεν κατάφερε να με βοηθήσει και πολύ. Τελικά αναγκάστηκα να το γυρίσω σε word, να το κάνω ομοιόμορφο και να το διαβάσω έτσι. Με μόνη βοήθεια τα κενά ανάμεσα στις παραγράφους. Έτσι και το κατάφερα και το απόλαυσα. Το άλλο πρόβλημα που αντιμετώπισα κι είναι κάπως πιο σοβαρό, είναι ότι κάτι μου έλειπε από την πλοκή ή μάλλον από την κοσμοπλασία πάνω στην οποία στηρίζεται η πλοκή. Δεν είμαι τελείως σίγουρη για το τι είναι ο Ρορρκ, δεν είμαι εντελώς σίγουρη τι έγινε από τον πόλεμο ως την τελευταία νύχτα του Γιόρας και δεν είμαι και σίγουρη γιατί έπρεπε όλο αυτό το σκηνικό να είναι τοποθετημένο στη μέση ενός απαίσιου χειμώνα (αν αυτό που περιγράφεις είναι χειμώνας απλός, γιατί μου πέρασε κι από το μυαλό ότι θα μπορούσε να είναι και πυρηνικός τώρα που το σκέφτομαι.)

Link to comment
Share on other sites

Ένα τραγούδι για τον Γιόρας: Μου άρεσε η γραφή και η θεματολογία με τον τελευταίο του είδους μας. Έχει ενδιαφέροντα πράγματα να πει, αλλά αρκετές φορές ξεφεύγει και καταλήγει πολύ διδακτικό (το οποίο δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να το «κρύψεις»καλύτερα). Επίσης, η αίσθηση ότι τελειώνει περισσότερες από μία φορές, για μένα είναι αδυναμία του διηγήματος.

 

edit: Ξέχασα να αναφέρω το υπέροχο ποιήμα

 

 

Y.Γ. Δεν υπάρχει αρχείο με σχόλια γιατί δεν μπορώ να κάνω σχόλια σε κείμενο .pdf

Edited by khar
Link to comment
Share on other sites

Για άλλη μια φορά απέδειξες το πόσο μεγάλη σημασία δίνεις στη δουλειά σου ανεβάζοντας μια ιστορία πολύ προσεγμένη και καλοστημένη. Τα πάντα λειτουργούν όπως πρέπει αφήγηση, διάλογοι, παράγραφοι ενώ δε λείπουν και φράσεις αξιοζήλευτες “Γνωριζόμαστε πολύ καιρό, Ρορρκ. Και ακόμα δεν ξέρω αν είμαστε εχθροί ή φίλοι.” Ακόμη και ο τρόπος που παρουσιάζεις το διήγημα μετράει. Πολύ καλή προσπάθεια.

Link to comment
Share on other sites

Με τρόμο παρατήρησα ότι δεν έχω γράψει τίποτα αρνητικό γι αυτό το διήγημα και σπεύδω να επανορθώσω, πριν μου βγει το καλό όνομα:

Η ανατροπή του τέλους. Δεν χρειάζεται. Οι ανατροπές είναι χρήσιμες/αναγκαίες όταν δεν έχουμε κάτι άλλο πιο σημαντικό να πούμε. Αυτό το διήγημα είναι πολύ καλό από μόνο του και περνάει δικά του νοήματα που αποδυναμώνονται όταν ο αναγνώστης καλείται στο τέλος να προσθέσει σε ολόκληρη την ιστορία από την αρχή τη φύση της φυλής αυτής. Επίσης η ιδέα αυτή είναι χιλιοχρησιμοποιημένη (σκύλοι, δελφίνια, τρωκτικά κλπ).

Όταν το διάβαζα υπέθετα ότι πρόκειται για μια ανθρωπόμορφη φυλή που έχει έρθει από τα άστρα. Αυτό θα δούλευε μια χαρά και δεν θα χρειαζόταν να εξηγήσεις τίποτα (πώς και γιατί ήρθαν κλπ) αφού το διήγημα επικεντρώνεται αλλού. Όπως το έχεις γράψει, επειδή τυχαίνει να ξέρουμε καλά αυτή τη φυλή, αρχίζουν αναπόφευκτα οι απορίες. Πώς οι εξελίχθηκαν έτσι, πώς έμαθαν να μιλάνε, πώς μπορουν να πίνουν αλκοόλ και από ποτήρι και πάει λέγοντας.

 

Πρόταση: Αναίρεσε την ανατροπή και θα έχεις κάνει ένα ακόμα βήμα προς τα πάνω.

Link to comment
Share on other sites

Όταν το διάβαζα υπέθετα ότι πρόκειται για μια ανθρωπόμορφη φυλή που έχει έρθει από τα άστρα. Αυτό θα δούλευε μια χαρά και δεν θα χρειαζόταν να εξηγήσεις τίποτα (πώς και γιατί ήρθαν κλπ) αφού το διήγημα επικεντρώνεται αλλού. Όπως το έχεις γράψει, επειδή τυχαίνει να ξέρουμε καλά αυτή τη φυλή, αρχίζουν αναπόφευκτα οι απορίες.Πώς οι εξελίχθηκαν έτσι, πώς έμαθαν να μιλάνε, πώς μπορουν να πίνουν αλκοόλ και από ποτήρι και πάει λέγοντας.

 

Ο τρόπος που παραθέτει τα γεγονότα, μου δίνει την εντύπωση ότι έχουν περάσει πολλές, μα πολλές χιλιάδες χρόνια και, προσωπικά, καλύπτομαι. Φαίνεται από το ότι η ανθρωπότητα έχει λιγοστέψει σε αριθμούς, έχει παρακμάσει κλπ. Αν αντί για εξέλιξη κάποιου είδους είχαμε μια φυλή από τ' άστρα, θα έλειπε πάρα πολύ το αναπόφευκτο της γήινης προέλευσης και των σφαλμάτων που φαίνεται να επαναλαμβάνουν οι νεόκοποι κληρονομοι του κόσμου. Μια εξωγήινη φυλή που ήρθε στη Γη θα είναι μοιραία πιο εξελιγμένη από τους γήινους. Εκεί λοιπόν θα απουσίαζε το δέος του Ρορρκ και των δικών του απέναντι στον Γιόρας. Θα έλειπε το μίσος. Τι να μισείς από έναν κατώτερο; Κι ο Γιόρας πάλι, γιατί να γίνει θρύλος ανάμεσα στους εξωγήινους;

Όλη η φιλοσοφική πίκρα της ανταλλαγής των δυο ηρώων θα απουσίαζε. Και η ατμόσφαιρα θα ήταν ριζικά διαφορετική. Δεν θα έδινε τίποτα απ' αυτά που μας δίνει.

Link to comment
Share on other sites

Ο τρόπος που παραθέτει τα γεγονότα, μου δίνει την εντύπωση ότι έχουν περάσει πολλές, μα πολλές χιλιάδες χρόνια και, προσωπικά, καλύπτομαι. Φαίνεται από το ότι η ανθρωπότητα έχει λιγοστέψει σε αριθμούς, έχει παρακμάσει κλπ. Αν αντί για εξέλιξη κάποιου είδους είχαμε μια φυλή από τ' άστρα, θα έλειπε πάρα πολύ το αναπόφευκτο της γήινης προέλευσης και των σφαλμάτων που φαίνεται να επαναλαμβάνουν οι νεόκοποι κληρονομοι του κόσμου. Μια εξωγήινη φυλή που ήρθε στη Γη θα είναι μοιραία πιο εξελιγμένη από τους γήινους. Εκεί λοιπόν θα απουσίαζε το δέος του Ρορρκ και των δικών του απέναντι στον Γιόρας. Θα έλειπε το μίσος. Τι να μισείς από έναν κατώτερο; Κι ο Γιόρας πάλι, γιατί να γίνει θρύλος ανάμεσα στους εξωγήινους;

Όλη η φιλοσοφική πίκρα της ανταλλαγής των δυο ηρώων θα απουσίαζε. Και η ατμόσφαιρα θα ήταν ριζικά διαφορετική. Δεν θα έδινε τίποτα απ' αυτά που μας δίνει.

Κι όμως. Η Ε.Φ. βρίθει από ανώτερους τεχνολογικά πολιτισμούς που θαυμάζουν αρχαιότερούς τους οι οποίοι έχουν παρακμάσει ή και εξαφανιστεί, οπότε το δέος θα μπορούσε να σταθεί. Το μίσος θα προέκυπτε από την μάχη που δόθηκε για τον πλανήτη. Για μένα το βασικό είναι να αποφευχθεί η εύκολη λύση της τελικής ανατροπής που προσπαθεί να κλέψει, σχεδόν ξενερωτικά, την παράσταση από ένα πολύ καλό διήγημα που δεν την έχει ανάγκη.

Link to comment
Share on other sites

Με τρόμο παρατήρησα ότι δεν έχω γράψει τίποτα αρνητικό γι αυτό το διήγημα και σπεύδω να επανορθώσω, πριν μου βγει το καλό όνομα:

 

Επιτέλους, είχα αρχίσει να ανησυχώ σοβαρά!

 

Αν το τέλος δείχνει ότι προσπαθεί να κλέψει την προσοχή από το υπόλοιπο διήγημα, είναι σίγουρα ελάττωμα, γιατί δεν είχα κανένα τέτοιο σκοπό. Δεν το σκέφτηκα καν ως ανατροπή, παρά σαν ένα επιπλέον "στολίδι", όχι και τόσο σημαντικό. Το σκεπτικό μου ήταν ακριβώς όπως το περιγράφει η Tiessa. Δύο επιπλέον λόγοι που χρησιμοποίησα τον εν λόγω είδος είναι οι εξής (δεν ήταν στους αρχικούς μου σκοπούς):

Φαντάστηκα αυτούς τους δύο να μιλάνε μπροστά στο τζάκι και μου φάνηκε μια πολύ ζεστή εικόνα, κάτι που δε θα ίσχυε αν ο Γιόρας μιλούσε πχ σε κάποιο περίεργο αρθρόποδο, ή ακόμα και σε κάτι ανθρωπόμορφο.

Επίσης, κάτι ίσως και λίγο αφελές, είναι ένα πλάσμα που αγαπώ και θαυμάζω πάρα πολύ και πιστεύω ότι μας μοιάζει σε αρκετά.

 

Με προβληματίζει όμως, αν μοιάζει ότι ο σκοπός μου ήταν να καταλήξω εκεί, είναι λάθος

Link to comment
Share on other sites

Επιτέλους, είχα αρχίσει να ανησυχώ σοβαρά!

 

Αν το τέλος δείχνει ότι προσπαθεί να κλέψει την προσοχή από το υπόλοιπο διήγημα, είναι σίγουρα ελάττωμα, γιατί δεν είχα κανένα τέτοιο σκοπό.

 

...Δεν το σκέφτηκα καν ως ανατροπή, παρά σαν ένα επιπλέον "στολίδι", όχι και τόσο σημαντικό...

 

Ακριβώς!

Η λέξη ανατροπή δεν πέρασε στιγμή από το μυαλό μου. Αυτό που κατάλαβα ήταν ότι δεν έχουμε ανατροπή αλλά επιστροφή. Η ιστορία ξεκινάει με τον Ρορρκ γέρο να μιλάει στο τζάκι σε κάποιους νεότερους που τον θαυμάζουν. Ο Ρορρκ διηγείται την ιστορία του και όταν η ιστορία τελειώνει με το θάνατο του Γιόρας επιστρέφουμε στο παρόν και στον Ρορρκ που θα πεθάνει.

Και νομίζω ότι είναι σωστό αυτό. Έχουμε έναν πλήρη εγκιβωτισμό και είναι σωστό ο συγγραφέας να μη μας αφήσει μέσα στο ... κιβώτιο αλλά να μας επιστρέψει εκεί από όπου ξεκίνησε. Και νομίζω ότι το χειρίστηκες σωστά. Από την αρχή είναι φανερό ότι έχουμε κάποιο είδος που εξελίχθηκε, δεν έχει και μεγάλη σημασία ποιο είναι - προφανώς είναι αρκετά κοντά στους ανθρώπους για να κάθεται στο τζακι-άρα η μόνη αποκάλυψη στο τέλος είναι -κι αυτή οριακά- για το ποια πλάσματα κληρονόμησαν τη Γη.

Δεν υπάρχει τίποτα ανατρεπτικό και δεν φάνηκε σε μένα να ήταν αυτή η πρόθεση του διηγήματος.

Link to comment
Share on other sites

με εχουν καλύψει οι προηγούμενοι, καλογραμμενο και ατμοσφαιρικό αλλα με χάλασε το ισραηλ... και με εχει ξαναχαλάσει στο παρελθόν σε ιστορίες και κόμικ που το πετάνε μέσα, δε νομίζω οτι ήταν απαραίτητο και για μένα τουλάχιστον χαλάει και λίγο την ατμόσφαιρα.

Link to comment
Share on other sites

Με έκανε να δακρύσω. Ευρηματικό, ευφυές και ταυτόχρονα τόσο συναισθηματικό, τόσο πραγματικό, τόσο συγκινητικό. Δεν μπορώ να πω τίποτα εκτός από απίστευτους επαίνους. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσε να γίνει καλύτερο με οποιονδήποτε τρόπο.

 

Σ' ευχαριστώ. Η σκυλίτσα μου η Τρέισι κι ο σκύλαρός μου ο Μοσέ σ' ευχαριστούν επίσης προκαταβολικά για τα χάδια που θα εισπράξουν αρκετά σύντομα. :)

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Αυτό μου είχε ξεφύγει (φαίνεται πως έχω ακόμα πολύ ψάξιμο στο forum). Ευχαριστώ τον mman που μου το φανέρωσε. Ευχαριστώ εσένα, aScannerDarkly, που το έβαλες εδώ και μπορούμε να το διαβάζουμε. Είναι σπουδαίο. Και άψογο. Και η γραφή σου επαγγελματική, σωστή, δουλεμένη. Και το ποίημα υπέροχο.

Και συμφωνώ με τη Σόνυα, επαυξάνοντας, γιατί ζουν μαζί μου πολλοί από το λαό του Ρορρκ. :)

 

Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, συμφωνώ και με τον Celestial, στο Ισραήλ κι εγώ ξίνισα. Με έκοψε λίγο από τη ροή της ανάγνωσης αυτό, γιατί παίρνει κάποια ώρα να σκεφτείς "Αμάν πια με το Ισραήλ!"

Link to comment
Share on other sites

Kαι πολύ καλά έπραξες.

 

 

Μ' άρεσε πολύ, δε θα επεκταθώ σ' αυτό, θα πω μόνο ότι το τέλος δε με φάνηκε σαν ανατροπή, γιατί από πολύ νωρίς φαίνονταν ότι μιλάμε για κάποιο ζώο. Και με τις τελευταίες προτάσεις απλά επιβεβαιώθηκαν οι υποψίες, έτσι ώστε να μη μείνουμε με την απορία, και κλείνει ωραία και καλά! Εύγε, εύγε!

Link to comment
Share on other sites

Πολύ ωραία ιστορία... Ήθελα να είναι λιγο πιο γλαφυρή η γλώσσα σου... βέβαια αυτό είναι θέμα προσωπικού γούστου καθαρά. :thmbup:

Link to comment
Share on other sites

  • 4 weeks later...

Μετά από αρκετό καιρό, λόγω στρατού, θα κάνω κι εγώ ένα ποστ.

 

Ευχαριστώ πάρα πολύ τον mman για την τιμή που έκανε στο διήγημά μου να το συμπεριλάβει στη λίστα του. Και δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει κάτι για τη συγκεκριμένη ιστορία, οπότε πρέπει να πω ότι είμαι αν μη τι άλλο συγκινημένος.

 

Ευχαριστώ και όλους εσάς που το διαβάσατε και για τα καλά σας λόγια. Μία απάντηση μόνο θα ήθελα να δώσω, πάνω στο διαβόητο θέμα με το Ισραήλ. Καταλαβαίνω ότι είναι κάπως κλισέ, και πολυχρησιμοποιημένο και τελικά όλοι μας έχουμε σκεφτεί "φτάνει πια με αυτό το Ισραήλ, τόσοι λαοί υπήρξαν στην ιστορία". Μόνο που εδώ, ταίριαζε τόσο πολύ, που σχεδόν από μόνο του μπήκε στην ιστορία. Όπως κάποτε το Ισραήλ θεωρούσε εαυτόν την εκλεκτή φυλή του Θεού, έτσι και η ανθρωπότητα, ως ένα μεγάλο Ισραήλ, θεωρεί εαυτόν, εγωιστικά και υπεροπτικά, την εκλεκτή και κυρίαρχη φυλή του πλανήτη. Και στη συνέχεια, ο χαρακτηρισμός μεταφέρεται στη φυλή του Ρορρκ, που σκοτώνει τον "Μεσσία" Γιόρας κι έτσι εξυπηρετείται ο βασικός σκοπός του διηγήματος. Τη θέση του Ισραήλ παίρνει ο λαός του Ρορρκ, γιατί η ιστορία δε μας διδάσκει και ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ και θα κάνουμε ξανά και ξανά τα ίδια λάθη.

Link to comment
Share on other sites

  • 9 months later...

Εξαιρετικό. Μου άρεσαν τα πάντα, η ατμόσφαιρα, η πικρία που βγάζουν και οι δύο, τα περί πολέμων χωρίς λόγο, περί ιστορίας που επαναλαμβάνεται χωρίς να μαθαίνουμε τίποτα κλπ. Ήσουνα ψυχοπλακωμένος όταν το έγραφες;

Αποφεύγει στο τσακ το μελοδραματισμό και το διδακτικό ύφος. Δε με χάλασε το Ισραήλ, αναφέρθηκε πολύ λίγο για να το θεωρήσω κλισέ. Επίσης δε μου φάνηκε τόσο σίγουρο στο τέλος ότι το νέο κυρίαρχο είδος είναι τα σκυλιά. Φτάνει η λέξη ουρά για να βγάλουμε αυτό το συμπέρασμα; Εντάξει, κι εγώ αυτό έβγαλα, αλλά υπάρχουν κι άλλα ζώα με ουρά.

Γενικά, συγχαρητήρια.

Link to comment
Share on other sites

[...] Επίσης δε μου φάνηκε τόσο σίγουρο στο τέλος ότι το νέο κυρίαρχο είδος είναι τα σκυλιά. Φτάνει η λέξη ουρά για να βγάλουμε αυτό το συμπέρασμα; Εντάξει, κι εγώ αυτό έβγαλα, αλλά υπάρχουν κι άλλα ζώα με ουρά.

 

Εμμ. Καλά δεν σου φάνηκε σίγουρο ότι ήταν σκυλιά. Έχει γίνει εκτεταμένη συζήτηση (όχι στο τόπικ) ότι το κυρίαρχο είδος ήταν γάτες.

:)

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..