Naroualis Posted January 3, 2009 Share Posted January 3, 2009 Όνομα Συγγραφέα: Ευθυμία Δεσποτάκη (a.k.a. Naroualis) Είδος: επιστημονική φαντασία Βία; Όχι Σεξ; Όχι Αριθμός Λέξεων: ~520 Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: Το είχα ξεκινήσει σαν σκέψη σχετικά με τον επετειακό διαγωνισμό, αλλά μετά ο παλμος δε μου έβγαινε με τίποτε. Αντίθετα, βγήκε κάτι πολύ... αγορίστικο, και αυτό με παραξένεψε. Το κράτησα, χωρίς να το ζορίσω πολύ, αλλά θα ήθελα να το μυραστώ και μαζί σας. Παρντόν, μοιραστώ ήθελα να πω, αλλά παρασύρθηκα... Είκοσι δισεκατομμύρια πλανήτες, μητρικοί και αποικίες, σε κεντρικά ή απόκεντρα ηλιακά συστήματα, κάτω από κίτρινους ή κόκκινους ή πορτοκαλιούς ήλιους, μπροστά σε απλούς ή επταδιαστατικούς ή υποαιθερικούς δέκτες, στις ογδόντα πέντε και έξι εκατοστά κεντρική συμπαντική ώρα, έπαψαν κάθε ήχο που θα μπορούσαν να κάνουν για να ακούσουν… τη Φωνή. Χιλιετίες είχε να παρουσιαστεί ένας τέτοιος σπάνιος βάρδος. Μια φωνή που το τραγούδι της μπορούσε να συγκινήσει ακόμη κι εκείνους που δεν είχαν αυτιά για ν’ ακούσουν. Μια κραυγή-μελωδία που κατάφερε να εκφράσει τους πόθους, τους καημούς και τα πάθη όλων των πλασμάτων με νόηση. Μια στιγμή εξύψωσης του πνεύματος, κάθε συμπαντική μέρα, στις ογδόντα πέντε και έξι εκατοστά. Στο α του Κενταύρου, μικρές αγκαθωτές κληματσίδες έκλαψαν πικρά, γιατί το τραγούδι τούς θύμισε τους λουλουδιασμένους τους αγαπημένους. Στο Μαγγελάνο, οι άυλες οντότητες Πάμβι συντονιστήκαν στη μαγεία του τραγουδιού και φώτισαν το διαστρικό κενό με χρώματα που δεν είχαν ξαναεμφανιστεί σε κανένα γνωστό φάσμα του φωτός. Δεκαπέντε χιλιάδες πολεμικά αστροσκάφη, έτοιμα για την τελική μάχη μεταξύ Γκράβλαξ και Θεβίτσε, αιωρήθηκαν για λίγο αναποφάσιστα κι έπειτα έκαναν επιτόπου στροφή και γύρισαν στους πλανήτες τους, ανταλλάσσοντας όρκους αιώνιας φιλίας και διαρκούς ειρήνης. Κανείς δεν ήξερε από πού ερχόταν εκείνη η θεία φωνή. Κανείς δεν είχε δει ποτέ τον βάρδο, τον μέγιστο τροβαδούρο, που ένωνε όλες τις σκέψεις της πλάσης σ’ έναν ήχο, σε μια κραυγή χωρίς λόγια, σ’ ένα σπαρακτικό ξέσπασμα συναισθημάτων. Πολλοί προσπάθησαν να τον εντοπίσουν, πολλοί προσπάθησαν να καταλάβουν ποιος είναι αναλύοντας τη δυναμική του ήχου, την ποιότητα του τραγουδιού. Μια αρμάδα από ειδικούς κομάντο της Εταιρίας Προστασίας Πνευματικών Δικαιωμάτων, σάρωσαν μεγάλο μέρος του κατοικημένου σύμπαντος για να ανακαλύψουν την προέλευση του σήματος. Ο διάσημος Οολεβαανός κριτικός τέχνης Μααμόο Μανερούου υποστήριξε ότι μια τέτοια θεία φωνή μπορούσε μόνο να προέρχεται από ένα πλανήτη με διπλό άστρο. Στην άλλη άκρη, η οικολόγος ακτιβίστρια Στάθρα Καμοτρεπάξι κίνησε λυτούς και δεμένους να βρει τη διαστημοφάλαινα που βασανιζόταν τόσο άδικα σε κάποιο συμπαντικό τεταρτημόριο, μακριά από το φυσικό της βιότοπο. Σε επιστέγασμα της σύγχυσης, ο γκουρού Τριαντατρία, ηγέτης της αίρεσης Μονοπάτι της Φωτεινής Χημικής Ισορροπίας, δήλωσε ότι δεν υπάρχει νοήμον πλάσμα του οποίου η χημική σύσταση να επιτρέπει να έχει μια τέτοια θεία φωνή. Σ’ ένα σαραβαλιασμένο διαστημοτροχόσπιτο, με υποτυπώδη συστήματα ανανέωσης αέρα, στη σκοτεινή πλευρά του Χάροντα, ο Νικολιός Μπούρας, ένας από τα τελευταία διαστημοροκαμπίλια, τελείωνε το μεσημεριανό του. Είχε αποσυρθεί από τα εγκόσμια εδώ και καιρό για λόγους που είχαν να κάνουν με τις διατάξεις περί καταναλώσεως ναρκωτικών ουσιών, αλλά με έναν μόνο πομπό και δέκτη και το πιστό του διαστημοτροχόσπιτο, μπορούσε να βρίσκει, να αγοράζει και να απολαμβάνει εκείνο που τον έφτιαχνε. Αν και τον τελευταίο καιρό, είχε ανακαλύψει μια άλλη ουσία, κάτι που τον έφτιαχνε ακόμη περισσότερο, κάτι που ήταν εύκολο να βρεθεί, δωρεάν κι ανεξάντλητο, όσο τουλάχιστον ο ίδιος θα ζούσε. Έφαγε μια τελευταία πηρουνιά πρασολαχανοσαλάτα, για να σπάσει η γεύση από τα φασόλια γίγαντες και τον παστουρμά. Χαμογέλασε σκανταλιάρικα, στρογγυλοθρόνιασε τα πισινά του πάνω στην κονσόλα επικοινωνίας κι άνοιξε τον πομπό, στις ογδοντα πέντε και έξι εκατοστά ακριβώς. -Το φασόλι ροκάρει, φιλαράκι! έκανε, μαστούρης ακόμη από τις αναθυμιάσεις της προηγούμενης εκπομπής κι ετοιμάστηκε γι’ άλλη μια συναυλία κυριολεκτικά αεράτης, αιθέριας μουσικής. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted January 4, 2009 Share Posted January 4, 2009 Ναι, λοιπόν, δεν καταλαβαίνω προς τι η υποσημείωση "Θέλει πολλή δουλειά" κάτω από τον τίτλο του τόπικ. Άντε, το πολύ ένα πέρασμα ακόμα, για καμιά λεπτομέρεια. Αυτό που λες, αυτό είναι όλο. Ένα φλασάκι, ίσως λίγο αγορίστικο, όπως το αποκαλείς, με ονειρεμένη αρχή και ... αεράτα συντριπτικό τέλος. Ή το αφήνεις έτσι σουρεαλιστικό και πλακατζίδικο ή το χαλάς. Αν αρχίσουμε να ψάχνουμε εδώ για λογική και αληθοφάνεια, την πατήσαμε. Ούτε νομίζω πως έχει νόημα να του δώσεις μεγαλύτερη έκταση. Είναι στο σωστό μέγεθος για το θέμα του. Θα ήταν κατάλληλο και για τα 500άρια φλασάκια που διαβάστηκαν τα τελευταία χρόνια στη Σύρο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
kitsos Posted January 10, 2009 Share Posted January 10, 2009 Η γραφή είναι πολύ όμορφη και οι εικόνες χαριτωμένες πλην της τελευταίας που είναι εκπληκτική. Τέτοια μουσική που κάνει μέχρι και τις κληματσίδες να κλάψουν θα τη ζήλευε κι ο Έλβις. Νομίζω πως έχεις πετύχει το σκοπό σου 100%. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
cesar_cy Posted January 11, 2009 Share Posted January 11, 2009 Θα συμφωνήσω πλήρως με την κυρία Tiessa. Θα ήθελα να ήταν πιο μεγάλο αλλά δεν πειράζει. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted January 11, 2009 Share Posted January 11, 2009 ΤΟ ΛΑΤΡΕΨΑ! Αλλά ανάθεμα αν καταλαβαίνω γιατί το ονομάζετε 'αγορίστικο'??? Κάτι δεν πιάνω! Τί ξεχωρίζει δηλαδή ένα αγορίστικο απο ένα κοριτσίστικο γραπτό? Μερσί για την διευκρίνηση... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Amandel Posted January 11, 2009 Share Posted January 11, 2009 ΤΟ ΛΑΤΡΕΨΑ! Αλλά ανάθεμα αν καταλαβαίνω γιατί το ονομάζετε 'αγορίστικο'??? Κάτι δεν πιάνω! Τί ξεχωρίζει δηλαδή ένα αγορίστικο απο ένα κοριτσίστικο γραπτό? Μερσί για την διευκρίνηση... Χμμμ, καταρχήν να παρατηρήσω γενικόταρα ότι όντως κατεβάζεις καταρράκτες γραπτών. (την άλλη ιστορία ακόμα την διαβάζω). Τώρα όσον αφορά, την παραπάνω ιστοριούλα, μου άρεσε πάρα πολύ και ήταν ένα πολύ διασκεδαστικό, συμπαθές, και ανάλαφρο σφηνάκι επιστημονικής φαντασίας. Δε νομίζω ότι χρειάζεται κάτι παραπάνω γιατί τον σκοπό του τον πετυχαίνει. Γενικά ούτε και γω καταλαβαίνω τι εννοείς αγορίστικο. Επειδή έχει διαστημόπλοια? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted January 11, 2009 Author Share Posted January 11, 2009 Όχι βρε κορίτσια. Έχει Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted January 11, 2009 Share Posted January 11, 2009 AXAAAAXAXAAAA!!!! Η καλύτερη απάντηση μιλάμε! Περιεκτική και right to the point! ΛΟΛ βρε κοπέλα μου... 'ντάξ' τό'πιασα μάλλον Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted January 25, 2009 Share Posted January 25, 2009 Χαχαχα, ωραία και χιουμοριστική ιστοριούλα! Αναρωτιέμαι.... πώς σου ήρθε η έμπνευση; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted January 26, 2009 Author Share Posted January 26, 2009 (Είχα γράψει μια απάντηση, αλλά έπεσε το νέτι και δεν ανέβηκε) Βασικά, έχω έναν γνωστό μου ηλικιωμένο κύριο που του αρέσει να πειράζει τα παιδιά. Η συνήθης ατάκα του είναι "πωπωπω, έχω φάει και φασόλια, θα σας παίξω τώρα ένα κοντσέρτο..." Γονείς και φίλοι γονέων: αστήρευτη πηγή έμπνευσης... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted January 26, 2009 Share Posted January 26, 2009 λολ! Κάτι τέτοια έλεγε ο παππούλης μου, θεός 'σχωρέστον! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.