I robot Posted January 7, 2009 Share Posted January 7, 2009 Όνομα Συγγραφέα: Σταύρος Ντίλιος Είδος: επιστημονική φαντασία Βία; Σεξ; Αριθμός Λέξεων: Αυτοτελής; Ναι Σχόλια: είναι παλιά ιστορία για διαγωνισμό με θέμα τους Oλυμπιακούς του 2004. Είχε προηγηθεί ένα δισέλιδο κομικ που επιανε το ιδιο γεγονός απο την πλευρά των αθλητών αλλα όχι και πολύ σχετικό (Οταν προσπαθώ να ποστάρω το διήγημα μου χαλάει το formating οποτε το εχω ανεβασει σαν αρχειο μόνο. Αν κάνω κάτι λαθος και δεν είναι κόπος ας το φροντίσει κάποιος admin. Ευχαριστώ.) ΜάλλονΟυαλοι9.doc Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted January 7, 2009 Share Posted January 7, 2009 Ένα υπέροχο διήγημα επιστημονικής φαντασίας για το οποίο έγραψα εδώ, στο τόπικ του 9. Τιμή μας και τύχη μας που ο συγγραφέας του είναι μέλος του sff.gr! :aufo: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted January 7, 2009 Share Posted January 7, 2009 Robot, ευχαριστούμε πολύ που δημοσίευσες την ιστορία σου εδώ! Είναι από τα καλύτερα πράγματα που έχω διαβάσει! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
noxious Posted January 9, 2009 Share Posted January 9, 2009 Πολύ καλό, με μπόλικο χιούμορ και κυνικό. Γιατί έτσι μας αρέσει. Ειδικά το τέλος τα σπάει. Ωραίος. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted January 9, 2009 Share Posted January 9, 2009 Ένα εξαιρετικό έργο σε όλους τους τομείς. Με εντυπωσίασε η σπάνια ωριμότητά του. Δεν καταλαβαίνω μόνο ένα πράγμα: Σταύρο, γιατί δεν γράφεις συχνότερα; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
I robot Posted January 14, 2009 Author Share Posted January 14, 2009 Καταρχήν να ευχαριστήσω για τον χρόνο σας αλλα και για τα καλά λόγια Τώρα, για το συχνότερο... η αλήθεια είναι πως δύσκολα αρχίζω να γράψω και ακόμα πιο δύσκολα τελειώνω αυτό που δύσκολα αρχίζω. Νομίζω συμβαίνει σε πολύ κόσμο. Το δουλεύω. Συχνότερα από πεζά πάντως, γράφω σενάρια για κόμικς (και αυτό οχι τόσο συχνά οσο θα ήθελα, λογω χρόνου) τα οποία κατά κανόνα είναι επιστημονικής φαντασίας και τον τελευταίο χρόνο ετοιμάζουμε με έναν φίλο το πρώτο μας graphic novel, την πρώτη μου μεγάλου μήκους ιστορία τη οποία έιναι τρόμου. Οπως και να έχει, το να ακούω τόσο καλά λόγια από ανθρώπους που έχουν διαβάσει τόσα και τόσα και όχι όπως συνήθως απο φίλους και συγγενείς, σίγουρα είναι σπουδαία ενθαρρυνση Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted January 14, 2009 Share Posted January 14, 2009 Τώρα, για το συχνότερο... η αλήθεια είναι πως δύσκολα αρχίζω να γράψω και ακόμα πιο δύσκολα τελειώνω αυτό που δύσκολα αρχίζω. Λοιπόν... welcome to the club! Ναι, θέλει υπομονή και κυρίως επιμονή. Αφού τελειώνεις το πρώτο σου graphic novel, τότε ξέρεις καλά τι σημαίνουν και τα δύο: Πωποί να πλαταίνουν στην καρέκλα και δαχτυλάκια να ταλαιπωρούν τα πλήκτρα. Συνεπώς δεν δικαιολογείσαι να μας στερείς τις ιστορίες σου. Θέλουμε κι άλλες! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted January 14, 2009 Share Posted January 14, 2009 Θέε μου, τί διάβασα μόλις τώρα?! Δεν έχω λόγια... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest roriconfan Posted January 14, 2009 Share Posted January 14, 2009 Πραγματικά υπέροχο. Λατρεύω το πως κριτικάρει κοινωνικά θέματα αλλά δε ξεχνιέται να είναι και όμορφα ειρωνικό. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
tetartos Posted February 7, 2009 Share Posted February 7, 2009 Όταν είχε πέσει εκείνο το "9" στα χέρια μου ομολογώ ότι δεν κατάφερα να ολοκληρώσω την ανάγνωση αυτού του διηγήματος. Ο λόγος; δεν έβρισκα ένα storyline, μια πλοκή να με κρατήσει. Ξαναδιαβάζοντάς το τώρα, κάπου στα μισά ένιωσα ακριβώς το ίδιο συναίσθημα. Ξεπερνώντας αυτήν μου την ανάγκη και ολοκληρώνοντάς το μπορώ να πω ότι ήταν πράγματι ευχάριστα ειρωνικό, "χαοτικό" όπως θα περίμενε κανείς από έναν πρωταγωνιστή που "δεν ξέρει να γράφει" και με πρωτότυπο τίτλο. Περιμένουμε και το επόμενο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
mman Posted April 7, 2010 Share Posted April 7, 2010 Το διήγημα αυτό μου άρεσε τόσο, που το συμπεριέλαβα στη Λίστα των αγαπημένων μου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted April 8, 2010 Share Posted April 8, 2010 Λοιπόν, ναι, ήταν ένα πολύ καλό διήγημα. Χιούμορ και σαρκασμός, όλα καλά τοποθετημένα. Παίζει να είναι και η πιο ευχάριστη ιστορία καταστραφής που έχω διαβάσει μετά τους Ωτοστοπίτες του Γαλαξία Εκείνο που μου άρεσε περισσότερο ήταν αυτά τα μικρά κεφαλαιάκια με τους καταπληκτικούς τίτλους και η εξήγηση μια παράγραφο πριν το τέλος γιατί είναι γραμμένο έτσι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
khar Posted April 9, 2010 Share Posted April 9, 2010 Λοιπόν, ναι, ήταν ένα πολύ καλό διήγημα. Χιούμορ και σαρκασμός, όλα καλά τοποθετημένα. Παίζει να είναι και η πιο ευχάριστη ιστορία καταστραφής που έχω διαβάσει μετά τους Ωτοστοπίτες του Γαλαξία Εκείνο που μου άρεσε περισσότερο ήταν αυτά τα μικρά κεφαλαιάκια με τους καταπληκτικούς τίτλους και η εξήγηση μια παράγραφο πριν το τέλος γιατί είναι γραμμένο έτσι. Όπως είπα και στο συγγραφέα, τη μοναδική φορά που τον συνάντησα, αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου διηγήματα και το διαβάζω με την ίδια ευχαρίστηση σχεδόν μια φορά το χρόνο. Πιστέυω, ότι δικαίως βρίσκεται στη λίστα (όχι τη μαύρη, την άλλη) του mman. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted April 9, 2010 Share Posted April 9, 2010 Και το καλύτερο απ' όλα είναι ο τίτλος. Εδώ μπορούμε να μιλάμε άνετα για κερασάκι στην τούρτα, τελική πινελιά και άλλες παρεμφερείς παρομοιώσεις. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Πυθαρίων Posted April 9, 2010 Share Posted April 9, 2010 Τέλειο στις διαστάσεις του. Ιδανική, αποδοτική, δυνατή γραφή. Δεν κλέβει χρόνο, δεν σπαταλά χρόνο. Δεν έχει τίποτα να ζηλέψει, έχει πολλά να το ζηλέψουν. Το ζηλεύω κι εγώ προσωπικά. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Electroscribe Posted April 28, 2010 Share Posted April 28, 2010 (edited) Οι διάφορες συμπτώσεις που με έκαναν κατά καιρούς να αναβάλω την ανάγνωση του διηγήματος, θα μπορούσαν να χτίσουν μια επαρκώς κωμική ιστορία από μόνες του. Τέλος πάντων, επιτέλους τα κατάφερα. Το πρώτο "βιβλίο" ήταν τόσο καλό όσο είχα ψηθεί να περιμένω από αυτά που είχα ακούσει. Το δεύτερο ξεκινάει με τα γεγονότα στον ΗΣΑΠ που φαίνονται να μην έχουν αιτία ύπαρξης (γιατί πήγε εκεί ο ήρωας αφού ήξερε πως δε λειτουργεί;) και γενικά το κείμενο συνεχίζει με λιγότερο κέφι, χωρίς να να προσθέτει τόσο στο κλίμα που έχει ήδη δημιουργηθεί. Συνολικά, νομίζω θα μπορούσε να λείπει το δεύτερο βιβλίο και πάλι να έχουμε ένα εξαιρετικό διήγημα, καλύτερο από το τωρινό. [έκανα και τεχνικές παρατηρήσεις, αμφιβόλου χρησιμότητας πια, στο αρχείο: I Robot - ΜάλλονΟυαλοι9.doc] Edited April 29, 2010 by Electroscribe Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Cassandra Gotha Posted May 7, 2011 Share Posted May 7, 2011 Αυτό το διήγημα, αξίζει ένα BUMP τουλάχιστον μια φορά το χρόνο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Andkand Posted May 9, 2011 Share Posted May 9, 2011 Μου άρεσε ο τίτλος, το χιούμορ που έβγαζε και τρόπος που τελείωσε η ιστορία Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Ροη Posted May 30, 2011 Share Posted May 30, 2011 Πάρα πολύ καλογραμμένο και αστείο! Μπράβο! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.