DinoHajiyorgi Posted January 17, 2009 Share Posted January 17, 2009 Από τον 3ο Διαγωνισμό Flash Fiction Live που διοργάνωσε ο Dain με θέμα "Σπάζοντας τα Δεσμά." Τυπώθηκε στο Τεύχος Ιανουαρίου-2009 του free-press αν που κυκλοφορεί τώρα στη Χαλκίδα. Εδώ το original και παρακάτω η αλλαγμένη του εκδοχή, με Χαλκιδαίικο χρώμα: Άκουγε το δέντρο στον κήπο να κλαίει όποτε το περνούσε για να βγει έξω. Το ένιωθε να αναστενάζει όταν έκλεινε την πύλη πίσω του και όλο εκείνο το μαύρο συναίσθημα καθόταν στους ώμους του, σαν πρόσθετο παλτό, όσο διαρκούσε ο μελαγχολικός του περίπατος. Εκεί στον Βόσπορο, τραβηγμένη στη λάσπη σάπιζε η βάρκα του. Πόσα χρόνια είχαν περάσει; Δεν πήγαινε μακριά. Ακολουθούσε το πεζοδρόμιο δίπλα στα μαύρα νερά, μέχρι το άλσος. Τα δέντρα έγερναν μόλις τον έβλεπαν να έρχεται. «Ίσως λίγο περισσότερο σήμερα» σκεφτόταν, με τα σαγόνια του σφιγμένα. Μέχρι να μην μπορεί να αναπνεύσει. Κατάφερνε να φτάσει μέχρι την βουβή παιδική χαρά και μετά έπαιρνε τον δρόμο της επιστροφής, με βήμα γοργό. Το στομάχι του ήταν όλο κόμπους όταν επιτέλους διάβαινε πάλι την αυλή του. Το δέντρο κλαψούριζε ακόμα. Το δέντρο που είχαν φυτέψει με την Μαίρη. Η μουχλιασμένη ζέστη του σπιτιού πόσο γλυκά τον καλωσόριζε στο σκοτάδι του. Άναβε το μικρό φωτιστικό και γέμιζε τους κιτρινισμένους τοίχους σκιές και ψιθύρους. Βούλιαζε στην ιδρωμένη πολυθρόνα και χαμογελούσε ανακουφισμένος. Η φωνή της ήταν εδώ, πάντα εδώ, την άκουγε και την έβλεπε, την αγαπημένη του, την σκεφτόταν μέχρι να τον πάρει ο ύπνος και να την δει στα όνειρα του. Η μνήμη της ήταν ένας σουβλερός, εκδικητικός πόνος και η μόνη απόλαυση που του είχε απομείνει. Η μαγεμένη του αγαπημένη που στάθηκε ανίκανος, όσο ζούσε εκείνη, να διαπεράσει την τρέλα της, να σταθεί ίσος δίπλα της, εκεί στην κόψη του κύματος, για να ακούσει επιτέλους τα λόγια των κυμάτων, τα λόγια που μόνο εκείνη καταλάβαινε. «Τι σου λένε τα νερά αγάπη μου;» τη ρωτούσε. Πως τον κοίταζε, σαν να τον λυπόταν. Και όταν κατάφερνε εκείνη να κοιμηθεί, την κοίταζε και έκλαιγε. Την πρώτη νύχτα που ξύπνησε και δεν την βρήκε δίπλα του, πουθενά στο σπίτι τους, τον κυρίεψε πανικός. Βγήκε ξυπόλητος στη νύχτα και φώναζε το όνομα της. Τα βήματα του τον έφεραν στον κυματοθραύστη, εκεί την βρήκε να κάθεται με την νυχτικιά της, να κοιτάζει εκστασιασμένη το ρεύμα του Ευρίπου. Τον κοίταξε και σήμερα δεν θυμόταν τι του είχε πει. Επειδή δεν είχε καταλάβει τα λόγια της τότε. Νόμισε πως δεν είχε σημασία να την καταλάβει, αφού την αγαπούσε. Νόμιζε ο ηλίθιος πως η αγάπη ήταν αρκετή. Στην αρχή πήγαινε μέχρι εκεί, στα μπλόκια, για να τη κοιτάζει, να σιγουρευτεί πως ήταν καλά, καθισμένη στο σημείο της. Μετά το σταμάτησε. Την ένιωθε να επιστρέφει δίπλα του το ξημέρωμα, να χώνεται σιωπηλά στα σκεπάσματα πίσω από την πλάτη του. Μύριζε φύκια. Ένα βράδυ του ψιθύρισε στο αφτί: «Ούτε σήμερα φάνηκε ο ναύτης μου.» Και ένα πρωί δεν επέστρεψε καθόλου. Έτρεξε με την ψυχή στο στόμα και δεν γνώριζε πως, αλλά ήξερε τι θα βρει εκεί. Την λευκή της νυχτικιά διπλωμένη καταγής, μερικές πέτρες από πάνω για να μην την πάρει ο αέρας. Δεν βρέθηκε ποτέ. Ούτε όμως είχε φύγει τελείως. Ήταν εκεί, στις σκιές της ζωής του να τον ζεσταίνει ενάντια στο ψύχος του κόσμου και εκεί μέσα στο σκοτάδι καθόταν να την σκέπτεται και να κλαίει. Και η βάρκα, εκείνη που είχαν για βαρκάδες κάποτε, σάπιζε πάνω στη λάσπη. Μέχρι που ένα βράδυ… Τον ξύπνησε η εξώπορτα καθώς έκλεινε. Μετά άκουσε και την πύλη της αυλής να γκρινιάζει απ’έξω. Πετάχτηκε όρθιος και έτρεξε έξω ξυπόλητος για να την προλάβει. Το δέντρο τους έμεινε σιωπηλό, τον άφησε να περάσει. Κατέβηκε στην παραλία λαχανιασμένος και, ω, τα νερά του μουρμούριζαν. Καταλάβαινε την κάθε τους λέξη. Άρπαξε την βάρκα και την έσπρωξε μέσα στο νερό. Μπήκε μέσα, έλυσε τα κουπιά και άρχισε να κωπηλατεί. Μόλις είχε αρχίσει να ροδίζει η αυγή. Το γκρίζο της νύχτας πετάρισε μακριά και έλαμψε ο κόσμος χρυσαφής. Πάσχιζε ενάντια στο ρεύμα στη μέση του Ευρίπου όταν την είδε, όπως ήταν σίγουρος πως θα την έβλεπε εκεί. Στεκόταν στον κυματοθραύστη και τον περίμενε. Την είδε επιτέλους να χαμογελάει. Έστρεψε την βάρκα προς τα εκεί και άρχισε να κωπηλατεί προς το μέρος της. Ερχόταν για την Μαίρη του, ο ναύτης της ήταν επιτέλους εδώ. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Πυθαρίων Posted January 17, 2009 Share Posted January 17, 2009 DinoHajiyorgi, διάβασα για πρώτη φορά την ιστορία. Επειδή στον ενάμισυ περίπου μήνα που μπαίνω στο site, (όποτε έχω χρόνο) έχω αντιληφθεί πως έχεις μια βαρύνουσα παρουσία, θα ήθελα να αποφύγω σχόλια ευμενή για τη γραφή, το λογοτεχνικό ύφος και το ταλέντο σου, για λόγους αξιοπρέπειας, αν και γενικά είναι το μόνο που επιθυμώ να κάνω όταν κάτι μ' ενθουσιάζει, αποφεύγοντας να εκφράσω αρνητικά σχόλια για κάτι που δεν μ' αρέσει. (Θεωρώντας πως το προσωπικό γούστο και η αισθητική οδηγούν σε υποκειμενική - άρα ενδεχομένως άδικη - κρίση τον αναγνώστη). Διαβάζοντας όμως την συγκεκριμένη ιστορία, μου δημιουργήθηκε το εξής ερωτηματικό: Μεταφυσικές περιγραφές και διηγήσεις, ονειρική και "παρανοϊκή" φαντασία, ψυχολογικές προεκτάσεις σε ανεξερεύνητα πεδία, έχουν κοινά σημεία με Ε.Φ.; Θα μπορούσε αυτό το ερώτημα να αποτελέσει θέμα συζήτησης κάποιου topic; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DinoHajiyorgi Posted January 17, 2009 Author Share Posted January 17, 2009 Διαβάζοντας όμως την συγκεκριμένη ιστορία, μου δημιουργήθηκε το εξής ερωτηματικό: Μεταφυσικές περιγραφές και διηγήσεις, ονειρική και "παρανοϊκή" φαντασία, ψυχολογικές προεκτάσεις σε ανεξερεύνητα πεδία, έχουν κοινά σημεία με Ε.Φ.; Θα μπορούσε αυτό το ερώτημα να αποτελέσει θέμα συζήτησης κάποιου topic; Διηγήματα σαν αυτό εδώ δεν γράφω συνήθως. Δεν είναι το είδος που με εκφράζει. Μου βγαίνει όμως πότε-πότε. Μάλλον δεν είμαι αρμόδιος να σου χαρίσω την κουβέντα που ποθείς καθώς τέτοιες ερωτήσεις δεν με απασχολούν. Όπως το έθεσες όμως, βρίσκεσαι στο σωστό φόρουμ. Μπορείς να ανοίξεις ανάλογο τόπικ και θα ανταποκριθούν αρκετοί με την γνώμη τους. Do it! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Blondbrained Posted January 18, 2009 Share Posted January 18, 2009 Διηγήματα σαν αυτό εδώ δεν γράφω συνήθως. Δεν είναι το είδος που με εκφράζει H αλήθεια είναι οτι κι εγώ δεν διαβάζω τέτοιου είδους διηγήματα γιατί δεν με εκφράζουν. Μάλλον γιατί αυτό το είδος, με την διάχυτη μελαγχολία, την αγάπη που ξεπερνά όλα τα ανθρώπινα όρια, κτλ κτλ έχει 'βιαστεί' απο πολλούς, κι έχει πέσει συχνά στο επίπεδο του ρομάντσου. Όμως Ντίνο, τα κατάφερες, αν δεν το έγραφες εσύ (δεν είχα ιδέα βέβαια τί γράφεις εδώ, άλλα περίμενα), απλά δεν θα διάβαζα ένα υπέροχο διήγημα, γεμάτο συναισθήματα και εικόνες και περίεργους συνειρμούς (που με ανησύχησαν ). Αν και έχει αρκετά κλισέ, ειδικά αυτό με το νυχτικό, δεν με ενόχλησαν καθόλου, και μάλιστα μόνο τώρα, κατόπιν ανάγνωσης τα αναγνωρίζω, που σημαίνει οτι με παρέσυρες, και θα το ομολογήσω, αν και το σιχαίνομαι όταν μου συμβαίνει με αγαπησιάρικες ιστορίες, στις τελευταίες παραγράφους ανατρίχιασα ολόκληρη...μόνο τα κλάμματα που δεν έβαλα... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 18, 2009 Share Posted January 18, 2009 μου δημιουργήθηκε το εξής ερωτηματικό: Μεταφυσικές περιγραφές και διηγήσεις, ονειρική και "παρανοϊκή" φαντασία, ψυχολογικές προεκτάσεις σε ανεξερεύνητα πεδία, έχουν κοινά σημεία με Ε.Φ.; Θα μπορούσε αυτό το ερώτημα να αποτελέσει θέμα συζήτησης κάποιου topic; Χωρίς να σχολιάζω την ιστορία, θέλω να σχολιάσω αυτό εδώ το σχόλιο: Δεν έχει να κάνει με ΕΦ, μάλλον όχι με φάνταζυ, αλλά με σίγουρα με φανταστίκη λογοτεχνία (φανταστικό ρεαλισμό το λένε από όσο ξέρω) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Πυθαρίων Posted January 18, 2009 Share Posted January 18, 2009 Χωρίς να σχολιάζω την ιστορία, θέλω να σχολιάσω αυτό εδώ το σχόλιο: Δεν έχει να κάνει με ΕΦ, μάλλον όχι με φάνταζυ, αλλά με σίγουρα με φανταστίκη λογοτεχνία (φανταστικό ρεαλισμό το λένε από όσο ξέρω) Φίλε Nihilio, αναφέρθηκα, όχι στο περιεχόμενο της ιστορίας του DinoHajiyorgi αλλά, σε μια προέκταση προσωπικής σκέψης με αφορμή την ανάγνωσή της, που μου δημιούργησε το ερωτηματικό αν υπάρχουν κοινά σημεία μεταξύ μεταφυσικού, ονειρικού, ή οποιασδήποτε άλλης φαντασίας, με την Ε.Φ. Πιθανόν να ανοίξω ένα topic γι' αυτή τη συζήτηση. Sorry DinoHajiyorgi για την κατάχρηση να διευκρινήσω στον Nihilio τι εννοούσα μέσω του topic σου. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted January 18, 2009 Share Posted January 18, 2009 Φίλε Nihilio, αναφέρθηκα, όχι στο περιεχόμενο της ιστορίας του DinoHajiyorgi αλλά, σε μια προέκταση προσωπικής σκέψης με αφορμή την ανάγνωσή της, που μου δημιούργησε το ερωτηματικό αν υπάρχουν κοινά σημεία μεταξύ μεταφυσικού, ονειρικού, ή οποιασδήποτε άλλης φαντασίας, με την Ε.Φ. Πιθανόν να ανοίξω ένα topic γι' αυτή τη συζήτηση. Sorry DinoHajiyorgi για την κατάχρηση να διευκρινήσω στον Nihilio τι εννοούσα μέσω του topic σου. OK, άνοιξέ το το τόπικ αυτό, θα έχει ενδιαφέρον. Πάντως, κάπου εδώ, να υπενθυμίσω ότι το forum ονομάζεται Science fiction and fantasy.gr Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.