Guest silversoldier Posted November 25, 2004 Share Posted November 25, 2004 (edited) Αυτό είναι ένα διήγημα που ξεκίνησα να γράφω χθές! Δίνω τήν αρχή του πρώτου μέρους... Πέρα απ’ τα όρια του γνωστού κόσμου, ορθώνεται η οροσειρά των παγετών, ένας τόπος που στέκει σαν φυσικό τείχος ανάμεσα στη γη των ανθρώπων και το μυστήριο ενός μυθικού τόπου που ονομάζεται Μενρέτια και στη γλώσσα των κατοίκων σημαίνει «γη πριν απ’ το χρόνο»,εκεί δεσπόζουν πανίσχυρα ανθρωπόμορφα πλάσματα που εκδιώχθηκαν από τη γη των ανθρώπων από τον Ένα στην αρχή του χρόνου. Στην αρχή υπήρχαν αναταραχές όμως οι εποχές πέρασαν και οι κόσμοι μες στην άγνοια τους για τα αρχαία γεγονότα είχαν προσαρμοστεί και ζούσαν αρμονικά, μέχρι που μία απρόσμενη εξέλιξη, ένας ισχυρός σεισμός τάραξε την ηρεμία των περίοικων στο όρος των τιτάνων. Το απρόσμενο γεγονός είχε πυροδοτήσει όμως την υποχώρηση του παγετού στο βουνό, και πολύ περίοικοι είχαν αναστατωθεί από τα περίεργα σημάδια που έκαναν την εμφάνιση τους, παρά τις προσπάθειες του φύλακα Όπερον να υποβαθμίσει το γεγονός, δεν έγινε τίποτα, η ανησυχία γινόταν όλο και μεγαλύτερη. Ο λόγος ήταν ότι εάν συνεχίζονταν το αλλόκοτο αυτό φαινόμενο, οι πανίσχυροι αυτοί γίγαντες που είχαν φυλακιστεί εκεί προ αμνημονεύτων ετών θα ήταν ελεύθεροι, και οι κόσμοι στο έλεος της μοίρας. Ο Βασιλιάς της Νάρφια, άρχων Πόραγκον ήταν επίσης αναστατωμένος, είχε στείλει αποστολή στο ναό του φωτός, όπου κατοικούσαν οι σοφοί, όμως ο ναός απείχε δέκα μέρες με άλογο από τα σύνορα του βασιλείου, πράγμα που αναστάτωνε το βασιλιά ακόμα πιο πολύ. Είχαν περάσει μόλις τέσσερις μέρες και ενώ ο βασιλιάς περπατούσε νευρικός στην πορφυροστόλιστη αίθουσα, ακούστηκε ένας ήχος σαν σύντομο εμβατήριο και έπειτα ένας μεγαλόσωμος άντρας μπήκε στην αίθουσα, το παρουσιαστικό του μαρτυρούσε πως ήταν σχετικά νεαρός άνδρας περίπου χιλίων ετών, καστανός χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά με ένα γαλάζιο μανδύα που πάνω στα δεξία τον κοσμούσε το οικόσημο του Έπαγκον. Ο μεγαλόσωμος άνδρας υποκλίθηκε με σεβασμό και περίμενε την άδεια του βασιλιά για να εκφωνήσει το αίτημα του, ο Πόραγκον τον πλησίασε προσπαθώντας να φανεί όσο πιο μεγαλόπρεπος μπορούσε και τον ρώτησε: Τι φέρνει έναν φρουρό των οροπεδίων στο παλάτι της Νάρφια; Άρχοντα έρχομαι από την πόλη Γκάλμπορα του βασιλείου του Έπαγκον όπου έχουν ξεσπάσει αναταραχές από τους γκρίζους Γρύπες που εισέβαλαν στην πόλη, ήρθα ως εδώ για να ζητήσω την συμβολή της Ναρφια, γιατί ο στρατός του βασιλιά Γκέλκορ απέχει πάνω από χίλια στάδια, και μάλλον μέχρι να έρθει, η πόλη θα έχει ρημάξει. Πολύ καλά, θα στείλω βοήθεια, και όσο για σένα μείνε εδώ λίγο καιρό να ξεκουραστείς από το ταξίδι σου. Ο Πόραγκον τώρα είχε και άλλο ένα θέμα για να ανησυχεί, πολύ ωραία, αναφώνησε, τώρα θα έχω κι άλλα στο κεφάλι μου. Οι αετόμορφοι μαχητές στάλθηκαν στην Γκάλμπορα για να διευθετήσουν το θέμα της εισβολής και μάλλον αν ήταν τυχεροί θα προλάβαιναν τη μεγάλη καταστροφή, αλλά ο βασιλιάς δεν ανησυχούσε γι’ αυτό, που εξάλλου συνέβαινε πολύ συχνά στα οροπέδια του Έπαγκον. Η πηγή της ανησυχίας του ήταν τα γεγονότα στο όρος των θρυλικών γιγάντων, το θέμα είχε λάβει έκταση και τίποτα δε προμήνυε ευχάριστα γεγονότα. Το βασίλειο της Νάρφια ήταν το αρχαιότερο στη Μενρέτια, και είχε αναλάβει την ευθύνη να φρουρεί το Φερέτιο μπίλγκαρ που δεν ήταν τίποτα άλλο από τον τόπο που είχαν φυλακιστεί οι Τιτάνες, αρχαία πλάσματα που κυβερνούσαν την πρώτη γη πριν την εμφάνιση των άλλων γεννημάτων του κόσμου. Αγγελιοφόροι κατέφθαναν κάθε μέρα στο παλάτι, μεταφέροντας νέα, καθώς και τις ανησυχίες των κατοίκων του βασιλείου για το επίμαχο θέμα. Εν τω μεταξύ ο φύλακας Όπερον ανήμπορος πια να συνεχίσει να φυλάει το Φερέτιο Μπίλγκαρ τριγύριζε τη Νάρφια προειδοποιώντας τους κατοίκους, δεν είχε ιδέα όμως τι συνέβαινε άλλα βαθιά μέσα του αισθανότανε πως τίποτα από όλα αυτά δεν έβγαινε σε καλό, η μορφή του βουνού τον τρόμαζε όλο και πιο πολύ, είχε σκεφτεί να εξερευνήσει κάθε γωνιά της περιοχής αλλά ο φόβος δεν τον είχε αφήσει να το επιχειρήσει. Ο φύλακας Όπερον ήταν ένας από εκείνους τους ήρωες που είχαν πολεμήσει ενάντια στους Τιτάνες και είχε δει από κοντά την παντοδυναμία τους, παρόλο που ήταν ένας από τους ισχυρότερους πολεμιστές στη Μενρέτια ήξερε πολύ καλά πως δεν ήταν δυνατό να αντιμετωπίσει τους τιτάνες, ούτε καν τη σκιά αυτών των φθονερών πλασμάτων. Edited November 25, 2004 by silversoldier Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Μελδόκιος Posted November 25, 2004 Share Posted November 25, 2004 (edited) Ασημένιε, σου χρωστάω μια κριτική, οπότε here we go! Λοιπόν, σε γενικές γραμμές φαίνεται ότι έχεις πολλές ιδέες, αλλά βιάζεσαι να τις βγάλεις. Προτιμάς να εξιστορήσεις τα γεγονότα όπως σε ένα βιβλίο ιστορίας. Πιστεύω θα ήταν καλύτερα να τα έδινες με ένα τρόπο πιο άμεσο, περιγράφοντας κάποιες καταστάσεις και εμπλέκοντας χαρακτήρες ώστε ο αναγνώστης να βιώσει από κοντά «τι παίζει» αλλά και να γνωριστεί με τους χαρακτήρες της ιστορίας, που τους παρουσιάζεις κάπως απότομα. Γενικά μη ζορίσεις την αφήγηση, αφήσου ελεύθερος και γράψε για να κυλήσει ομαλά. Αυτό που χτύπησε άσχημα όμως ήταν ο διάλογος. Είναι καθαρά θέμα τεχνικής, δηλαδή δεν είναι σωστά δομημένος. Δε χρησιμοποίησες εισαγωγικά ούτε καν άλλαζες σειρά όταν εναλλασσόταν ο διάλογος μεταξύ των χαρακτήρων κι έτσι μπέρδευε αρκετά. Επίσης πρόσεξε λίγο τις προτάσεις σου. Μερικές είναι μακρόσυρτες και καλό θα ήταν να τις τεμαχίσεις λίγο για να βγάζουν πιο εύκολα νόημα. Για παράδειγμα εδώ: Το απρόσμενο γεγονός είχε πυροδοτήσει όμως την υποχώρηση του παγετού στο βουνό, και πολύ περίοικοι είχαν αναστατωθεί από τα περίεργα σημάδια που έκαναν την εμφάνιση τους, παρά τις προσπάθειες του φύλακα Όπερον να υποβαθμίσει το γεγονός, δεν έγινε τίποτα, η ανησυχία γινόταν όλο και μεγαλύτερη. Επίσης μια ερώτηση: Ο άντρας που μιλά στον βασιλιά είναι ο Όπερον η κάποιος άλλος; Γιατι στη σκηνή αυτή δεν αναφέρεται πουθενά το όνομά του. Αναμένουμε και τη συνέχεια Edited November 25, 2004 by Μελδόκιος Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted November 25, 2004 Share Posted November 25, 2004 Δεν φαντάζεσαι πόσο δίκιο έχεις, αλλά οφείλω να σου πώ ότι το διήγημα εκτός απο να το γράφω το διορθώνω συνέχεια, δεν ξέρω αν μπορείς να το πιστεύψεις αλλά έχει αλλάξει κατά πολύ. Το ζήτημα του διαλόγου είναι το σημαντικό για μένα, είχα την εντύπωση ότι θα έδινε συντομία αυτό στο διάλογο αλλά μάλλον έκανα λάθος! Ευχαριστώ! Υ.Γ: Θα σε παρακαλούσα πάντως να με λές με το όνομα μου "Κώστας"! Χαίρω πολύ! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 25, 2004 Share Posted November 25, 2004 Θα συμφωνήσω εντελώς με τον Μελδόκιο. Έχεις καλές ιδέες, αλλά πρέπει να τους δώσεις μορφή, αν θέλεις να γράψεις κάτι το οποίο είναι διήγηση. Έτσι όπως το παρουσιάζεις είναι σκέψεις οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να γίνουν μυθιστόρημα, διήγημα, ή νουβέλα. Επίσης, χρειάζεσαι λίγο δουλειά στη στίξη και στη δομή των προτάσεων. Θα σου στρώσω την πρώτη παράγραφω, για να δεις τι εννοώ. Πέρα απ’ τα όρια του Γνωστού Κόσμου, ορθώνεται η Οροσειρά των Παγετών: ένας τόπος που στέκει σαν φυσικό τείχος ανάμεσα στη γη των ανθρώπων και τη μυστηριώδη μυθική γη της Μενρέτια, η οποία, στη γλώσσα των κατοίκων της, σημαίνει «Γη Πριν Από Το Χρόνο». Εκεί, δεσπόζουν πανίσχυρα ανθρωπόμορφα πλάσματα που, στην Αρχή του Χρόνου, εκδιώχθηκαν από τα μέρη των ανθρώπων χάρη στη δύναμη του Ενός. Αρχικά, υπήρχαν αναταραχές, όμως οι εποχές πέρασαν και οι λαοί, μες στην άγνοια τους για τα αρχαία γεγονότα, προσαρμόστηκαν και έζησαν αρμονικά... μέχρι που μία απρόσμενη εξέλιξη --ένας ισχυρός σεισμός-- τάραξε την ηρεμία των περίοικων στο Όρος των Τιτάνων. Αυτή η παράγραφος, όπως την έστρωσα, είναι κάθε άλλο παρά τέλεια, αλλά, τώρα, έχει σωστότερη στίξη και δομή. Ρίξ'της μια ματια. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nihilio Posted November 25, 2004 Share Posted November 25, 2004 Δεν άντεξα να διαβάσω τη τρίτη παράγραφο. Αυτό από μόνο του πιστεύω λεει ότι η έλλειψη προσοχής που έχεις δείξει στη δομή αποθαρρύνει τον αναγνώστη. Η χύμα δομή του κειμένου θάβει τις ιδέες σου αντί να τις προβάλλει. Διόρθωσέ το αμέσως, δε κάνεις δουλειά έτσι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
drowvarius Posted November 26, 2004 Share Posted November 26, 2004 (edited) Λοιπόν ως ιδέα είναι πολύ καλή. Δεν κατάφερες όμως να την αποδώσεις καλά. Σε πολλά σημεία χρειάζεται τελείες, ώστε οι προτάσεις σου να βγουν πιο μικρές. Την τρίτη και την τέταρτη παράγραφο πρέπει να τις "σπάσεις" σε μικρότερα κομμάτια. Ο διάλογος είναι σκέτη μπερδεψούρα. Δεν καταλαβαίνεις ποιος μιλάει με ποιον. Βάλε εισαγωγικά κάθε φορά που μιλάει κάποιος. Μετά κάνε το ίδιο και όταν απαντάει ο δεύτερος. Βάλε λίγο "κλίμα" μέσα. Είναι κάπως στεγνό. Πιο πολύ σαν βιβλίο ιστορίας. Ελπίζω να μην σε αποθαρρύνουμε. Άλλωστε με τις αρνητικές κριτικές γινόμαστε καλύτεροι. Περιμένουμε τη συνέχεια. Edit : Η γραμματοσειρά είναι λίγο δυσκολοδιάβαστη. Βέβαια μπορούμε να την αντιγράψουμε σε ένα κείμενο του γουόρντ και να την διαβάσουμε... Υ.Γ. Α, καλώς ήλθες. Ελπίζω να μην σας σιχαθείς γρήγορα. Edited November 26, 2004 by drowvarius Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted November 26, 2004 Share Posted November 26, 2004 Ευχαριστώ όλα τα παιδιά για τις κριτικές τους, και όπως έχω ήδη πεί το διωρθώνω, Ο Bardos πλησίασε κατά πολύ τη μορφή που έχει τώρα η πρώτη παράγραφος αλλά έκανε ένα μικρό λάθος "που, στην Αρχή του Χρόνου", έπρεπε να βάλεις φίλε μου το "που" μετά το κόμμα, είναι εισαγωγή αναφορικής πρότασης. Μην ανησυχείτε δε θα σιχαθώ γρήγορα, μου αρέσουν οι κριτικές σας, είναι ειλικρινής και σωστές. Θα αναρτήσω το διορθωμένο σύντομα.... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Asgaroth Posted November 26, 2004 Share Posted November 26, 2004 (edited) Ναι πολύ κουραστική η έλλειψη σωστών παραγράφων. Στην αρχή εντάξει κλασική κοσμοπλασία ωραία γραμμένη αλλά μετά αρχίζει ένας χείμαρος προτάσεων που δεν σχετίζονται άμεσα μεταξύ τους και κουράζουν. Όπως είπε και ο Nihilio στην τρίτη είχα κουραστεί μα συνέχισα να διαβάζω από ενδιαφέρον για τον κόσμο σου. Ωραία ονόματα πάντως. Ένα άλλο στοιχείο που μου φάνηκε περίεργο είναι στο "τεχνασμά" σου για να δείξεις την διάρκεια ζωής των ανθρώπων(;).Χίλια χρόνια; Μπορείς να περιγράψεις χαρακτήρες με τέτοια πελώρια lifespan; Ρωτάω γιατί για μένα είναι εξαιρετικά δύσκολο να γράψω για τα ξωτικά στο βιβλίο μου που ζουν το πολύ 2-3 αιώνες. Έχεις πολύ καλό λεξιλόγιο και παρουσιάζεις έναν ενδιαφέροντα κόσμο. Εγώ θα έγραφα καμιά 4-5 σελίδες για να περιγράψω τα όσα γράφεις.Μην βιάζεσαι. Χαλαρά και όσο πιο πολλά στοιχεία τόσο το καλύτερο. Edited November 26, 2004 by Asgaroth Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Βάρδος Posted November 26, 2004 Share Posted November 26, 2004 Ο Bardos πλησίασε κατά πολύ τη μορφή που έχει τώρα η πρώτη παράγραφος αλλά έκανε ένα μικρό λάθος "που, στην Αρχή του Χρόνου", έπρεπε να βάλεις φίλε μου το "που" μετά το κόμμα, είναι εισαγωγή αναφορικής πρότασης. <{POST_SNAPBACK}> Δεν έχεις δίκιο. Αυτό είναι ένα από τα κλασικά λάθη που μας μαθαίνουν στο σχολίο --ότι πριν από το "που" μπαίνει πάντα κόμμα. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι μπαίνει κόμμα όταν η πρόταση είναι παρενθετική' αν δεν είναι παρενθετική, δεν μπαίνει. Πώς καταλαβαίνεις αν είναι παρενθετική η πρόταση; Σκέφτεσαι τι θα γινόταν αν έλλειπε. Θα ήταν όλα τα υπόλοιπα κατανοητά; Αν όχι, τότε δεν είναι παρενθετική. Αν ναι, τότε είναι παρενθετική. Παράδειγμα. Ο Γιάγκος, που ήταν γνωστός ότι έκανε πάντα τον νταή, χτύπησε το ρόπαλο απειλητικά στην παλάμη του, χαμογελώντας. Ας βγάλουμε το "που ήταν γνωστός ότι έκανε πάντα τον νταή", και θα έχουμε: Ο Γιάγκος χτύπησε το ρόπαλο απειλητικά στην παλάμη του, χαμογελώντας. Επομένως, πρόκειται για παρενθετική πρόταση, γιατί μας δίνει μια πληροφορία παραπάνω, ενώ, αν λείπει, η πρωτεύουσα πρότασή μας εξακολουθεί να είναι κατανοητή. Άλλο παράδειγμα. Οι τεράστιες πολεμικές μηχανές που ανήκαν στον Δούκα Σρέντνιχ κυλούσαν μέσα στο δάσος, τσακίζοντας κλαδιά στο πέρασμά τους. Αν βγάλουμε το "που ανήκαν στον Δούκα Σρέντνιχ", έχουμε την εξής πρόταση: Οι τεράστιες πολεμικές μηχανές κυλούσαν μέσα στο δάσος, τσακίζοντας κλαδιά στο πέρασμά τους. Δηλαδή, παύουμε να ξέρουμε, πλέον, για ποιες πολεμικές μηχανές μιλάμε! Η πληροφορία είναι τόσο βασική και καίρια στην πρόταση, ώστε το "που ανήκαν στον Δούκα Σρέντνιχ" να μην είναι παρενθετική πρόταση. Η πρόταση θα μπορούσε, επίσης, να είναι έτσι: Οι τεράστιες πολεμικές μηχανές του Δούκα Σρέντνιχ κυλούσαν μέσα στο δάσος, τσακίζοντας κλαδιά στο πέρασμά τους. Κι αν έβγαζες το "του Δούκα Σρέντνιχ", πάλι το ίδιο πρόβλημα θα υπήρχε. Δε θα ξέραμε για ποιες μηχανές μιλάμε. Κι ας πάμε στη δική σου περίπτωση. Εκεί, δεσπόζουν πανίσχυρα ανθρωπόμορφα πλάσματα που, στην Αρχή του Χρόνου, εκδιώχθηκαν από τα μέρη των ανθρώπων χάρη στη δύναμη του Ενός. Αν βγάλουμε ολη την αναφορική πρόταση ("που, στην Αρχή του Χρόνου, εκδιώχθηκαν από τα μέρη των ανθρώπων χάρη στη δύναμη του Ενός"), έχουμε το εξής: Εκεί, δεσπόζουν πανίσχυρα ανθρωπόμορφα πλάσματα. Το οποίο, βέβαια, είναι ελλειπές, γιατί του έχουμε κόψει ένα βασικό στοιχείο. Το "στην Αρχή του Χρόνου" μπαίνει ανάμεσα σε κόμματα διότι (1) είναι χρονικός προσδιορισμός, ουσιαστικά, (σαν να λες "κάποτε") και (2) είναι παρενθετική πρόταση. Ακόμα κι αν έλειπε, πάλι, η πρωτεύουσα πρόταση θα ήταν κατανοητή και ολοκληρωμένη. Απλά, δε θα ξέραμε το πότε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Guest silversoldier Posted November 26, 2004 Share Posted November 26, 2004 Τελικά μάλλον έχεις δίκιο Barde, κατάλαβα τι εννοεί και με κάνεις να μετανιώνω που ήμουνα καλός μαθητής στο σχολείο. Ωστόσο δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, περασμένα ξεχασμένα.... Και για να απαντήσω στον αγαπητό Asgaroth, όσο αφορά την περιγραφή της ηλικίας, είναι αρκετά απλό στη συγκεκριμένη περιπτωση γιατί σκοπέυω να αναφέρω μόνο όσα χρειάζονται για να μπεί ο αναγνώστης στο κλίμα του διηγήματος. Φοβάμαι ότι θα ξεφύγω απο το συνηθησμένο μέγεθος, και πολύ περισσότερο απ' το θέμα εάν προχωρήσω σε εκτεταμενες εξιστορίσεις και αναφορές. Βλέπεις δεν έχω την απαραίτητη εμπειρία για να συγκρατήσω των εαυτό μου. Οσο για τις παραγράφους και το λόγο, τώρα τελείωνω τη διόρθωση μαζί με τη συνέχεια του διηγήματος, που μάλλον θα καταλήξεί μυθυστόρημα αμα συνεχίσω να γράφω. Με έχει ενθουσιάσει και δε θέλω να τελειώσω! Ευχαριστώ για τα ενθαρρυντικά σχόλια! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.