Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ (Robert E. Howard)

[Δημήτρης]

https://www.youtube.com/watch?v=vXh-0qY31xc

 

Trailer ταινίας με θέμα τη ζωή του R. Howard. Δεν ξέρω αν το έχει ξαναβάλει κάποιος σε αυτό το τόπικ, αλλά αν όχι, φαίνεται ενδοαφέρουσα.

 

Την έχω δει και είναι πολύ καλή. Βασίζεται στο ''One Who Walked Alone'' της Novalyne Price Ellis και περιγράφει τις στιγμές που πέρασε μαζί του. Αν σ' ενδιαφέρει το θέμα δες την, θα σου αρέσει.

[Nihilio]

Ναι, πολύ καλή ταινία. Κάποτε έδειχνα σε μία φίλη συγγραφέα τη σκηνή που η Price πρωτοβλέπει τον Howard να απαγγέλει ιστορία του ως παράδειγμα για το πώς γράφει κανείς

[Ιρμάντα]

Να πω την αλήθεια δεν είχα ξετρελαθεί. Η κορυφαία σκηνή ήταν όταν η Ρενέ Ζελβέγκερ ανοίγει σιγά-σιγά το Weird Tales, κρυφοκοιτάζει τις σελίδες λες και θα τη φάνε και μετά ξανακλείνει το περιοδικό κάνοντας "μπρρρ" ....

Edited December 19, 2014 by Ιρμάντα

[Νίκη]

 υπάρχει κίνδυνος για overdose.

Κρύο αστείο mode on: Δηλαδή, τι παθαίνει κάποιος από χαουαρντικη overdose; Νομίζει ότι είναι ο Κόναν ο βάρβαρος και ψάχνει να βρει σπαθί να σκοτώσει ερπετοειδή πλάσματα; Χαχαχα

Κρύο αστείο mode off

Πάντως, δεν το λέω αυτό για να υποτιμήσω τις ιστορίες του! Μπορεί μάλιστα να τιμήσω καμμιά απ' το ίντερνετ.

[Δημήτρης]

 

 υπάρχει κίνδυνος για overdose.

Κρύο αστείο mode on: Δηλαδή, τι παθαίνει κάποιος από χαουαρντικη overdose; Νομίζει ότι είναι ο Κόναν ο βάρβαρος και ψάχνει να βρει σπαθί να σκοτώσει ερπετοειδή πλάσματα; Χαχαχα

Κρύο αστείο mode off

Πάντως, δεν το λέω αυτό για να υποτιμήσω τις ιστορίες του! Μπορεί μάλιστα να τιμήσω καμμιά απ' το ίντερνετ.

 

 

Χεχε λες; Ή μήπως μπορεί να προτιμήσει διαβολικούς μάγους και σατανικές μάγισσες; Απλά το πρόβλημα είναι ότι σε ένα μη fan που έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με το έργο του, θα χτυπήσει άσχημα να διαβάσει πολλές από αυτές στο καπάκι μιας και μοιάζουν αρκετά μεταξύ τους. Το παραδέχομαι αυτό παρ' όλο που ο Χάουαρντ είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας.

 

Εδώ θα βρεις ιστορίες του Κόναν.

Edited December 19, 2014 by Δημήτρης

[The Unbeliever]

Καλησπέρα σας, γνωρίστηκα με την δουλειά του Χάουαρντ ένα μηνα πριν, διαβάζοντας λίγο απο τις ιστορίες του και την ερωτεύτηκα. Αγόρασα πρόσφατα ένα τόμο με όλες τις ιστορίες του Κοναν γραμμένες από τον Χάουαρντ, πριν δύο μέρες γνώρισα και μερικά από τα ποιήματα του που είναι από τα πιο όμορφα που έχω διαβάσει αλλά δυστυχώς έχοντας ψάξει παντού, δεν μπορούσα να βρω ένα βιβλίο με όλα Η έστω κάποια από αυτά σε λογική τιμή. Μήπως κάποιος από τους υποστηρικτές του ξέρει που μπορώ να βρω ένα? Θα προτιμούσα να είναι στα Αγγλικά.

[Δημήτρης]

Δεν ξέρω αν ξέρεις αυτό. Υπάρχει και αυτό, αλλά με τα ταχυδρομικά ξεφεύγει πολύ. Και δες και εδώ.

Edited December 19, 2014 by Δημήτρης

[Δημήτρης]

Ύστερα από αρκετά χρόνια ξαναδιάβασα το ''Κόναν: Η Ώρα του Δράκοντα''. Ήθελα να περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά έτσι ώστε να θυμάμαι όσο το δυνατόν λιγότερα, να είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Και το πλήρωμα του χρόνου επιτέλους ήρθε. 

 

Ο Κόναν έχει εκπληρώσει τον υπέρτατο στόχο της ζωής του, να γίνει βασιλιάς. Δεν θα το χαρεί για πολύ όμως μιας και είναι αρκετοί αυτοί που εποφθαλμιούν τον θρόνο του. Όντας ανθρωπάρια ανίκανα να τα βάλουν στα ίσια μαζί του, θα νεκραναστήσουν ένα δαίμονα από τα βάθη του χρόνου για να κάνει την βρώμικη δουλειά. Ο Κόναν θα λυγίσει αλλά από ένα καπρίτσιο της τύχης και συγχρόνως με την βοήθεια μίας απρόσμενης συμμάχου, θα μείνει ζωντανός. Μπορεί να έχασε την μάχη, όχι όμως και τον πόλεμο. Και με το χαρακτηριστικό πείσμα που τον διακρίνει θα αρχίζει να μαζεύει τα κομμάτια του και θα αντεπιτεθεί. Ταξιδεύοντας ως τα πέρατα του κόσμου και το μαύρο βασίλειο του Σεθ, επιδεικνύει υπομονή όμοια με εκείνη ενός καρχαρία που σιωπηλά παραμονεύει το θύμα του. Ελπίζοντας ότι στο τέλος θα ανταμειφθεί και θα πάρει την εκδίκηση του. Δεν λέω περισσότερα γιατί η ιστορία είναι γνωστή. 

 

Το μοναδικό μυθιστόρημα που έγραψε ο αξεπέραστος συγγραφέας με ήρωα τον ανίκητο βάρβαρο, δεν θα μπορούσε να είναι τίποτα άλλο από μία τελειότητα. Όσοι δεν το έχετε διαβάσει, κάντε το τώρα!

Edited July 19, 2015 by Δημήτρης

[Blacksword]

Μιας και έχω σχεδόν τελειώσει με τα βιβλία του Κόναν (μου λείπουν ακόμα τα δύο πρώτα) ας γράψω ένα γενικό σχόλιο.

 

Κόναν

 

Τον Κόναν τον ήξερα πιο πολύ από τις ταινίες, ενώ από την άλλη για τον Howard ήξερα πολύ λίγα πράγματα.

Η πρώτη «γνωριμία» μου ήταν ουσιαστικά με τους Μαύρους Προφήτες (4ο τόμο του Αίολου), όπου άρχισα να μαθαίνω τον πραγματικό θρυλικό βάρβαρο όλων των εποχών και πρέπει να πω ότι είμαι απόλυτα ικανοποιημένος, τόσο από τον ήρωα αλλά και όσο από τον ίδιο τον συγγραφέα.

Απ’ όλες τις ιστορίες που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής μου αρέσουν περισσότερο αυτές προς το τέλος, που είναι πιο ώριμος ο Κόναν αλλά και ο Howard στην γραφή του.

Η τελευταία ιστορία δε, που είναι και η πιο μεγάλη που είχε γράψει, είναι πραγματικά υπέροχη από την αρχή μέχρι το τέλος που με έφτασε σε σημείο να με κάνει να νοσταλγώ για περισσότερες (ευτυχώς που υπάρχουν και τα κόμικ δηλαδή).

Για τα σκίτσα του Ρουμπούλια νομίζω δεν χρειάζεται να πω πολλά, είναι όλα εξαιρετικά.

 

Σόλομον Κέιν: Κόκκινες σκιές

 

Τον Σόλομον Κέιν, όπως και τον Κόναν, τον γνώρισα επίσης από την ταινία αλλά δεν ήξερα καθόλου ότι προερχόταν από τον Howard.

Στις ιστορίες αυτές, αν και τις έγγραψε  πριν από τον Κόναν, φαίνεται δυστυχώς ότι ακόμα δεν είχε βρει τα «πατήματα» του.

Βέβαια και πάλι όσο προχωράνε οι ιστορίες και τα χρόνια δείχνει να βελτιώνεται.

Γενικά φαίνεται ενδιαφέρων χαρακτήρας αλλά γενικά δεν με εντυπωσίασε τόσο πολύ όσο ο θρυλικός βάρβαρος.

[BladeRunner]

Η βασίλισσα της Μαύρης Ακτής και άλλα διηγήματα

 

Τελευταία φορά που διάβασα βιβλίο με ιστορίες του μεγάλου Ρόμπερτ Χάουαρντ, ήταν τον Αύγουστο του 2014. Είπα να ελαττώσω την συχνότητα με την οποία θα διαβάζω ιστορίες του, γιατί όλο και λιγοστεύουν πλέον οι αδιάβαστες που είναι μεταφρασμένες στα ελληνικά, αλλά εγώ το έφτασα στο άλλο άκρο. Δεν χρειάζεται να σας πω πόσο μου έλειψαν οι τρομερές και ολοζώντανες περιγραφές των τοπίων και των σκηνών βίας -αυτό είναι δεδομένο. Και ούτε χρειάζεται να γράψω ένα ολόκληρο κατεβατό (όπως συνηθίζω) για να σας πω πόσο πολύ με ψυχαγώγησαν οι περιπέτειες του Κόναν του Βάρβαρου που διάβασα στον συγκεκριμένο τόμο, γραμμένες από τα χέρια του γαμάτου και μοναδικού αυτού συγγραφέα.

 

Ο τόμος αυτός, υπ'αριθμόν δυο στην σειρά του Αιόλου, περιέχει έξι ιστορίες με τον αγαπημένο μας βάρβαρο. Κάθε ιστορία είχε και κάτι το ξεχωριστό, το ιδιαίτερο, όλες τους όμως μου άφησαν την ίδια ευχάριστη γεύση στο τέλος. Απόλαυσα περιπέτεια, βαρβατίλα, αιματοχυσίες, βία, φαντασία, κάθε είδους τέρατα και τοπία, και όλα αυτά δοσμένα με το ολοζώντανο και εξαιρετικό αφηγηματικό στιλ που μας έχει συνηθίσει ο Ρόμπερτ Χάουαρντ. Ποιοτικά δεν ξέρω αν οι ιστορίες που περιέχονται στον συγκεκριμένο τόμο είναι από τις κορυφαίες ή όχι, το μόνο σίγουρο είναι ότι οι λάτρεις του Κόναν αλλά και γενικά του συγγραφέα θα μείνουν (και πάλι) ικανοποιημένοι. Όσον αφορά την έκδοση του Αιόλου, είναι κλασικά προσεγμένη, με ωραία μετάφραση και όμορφη εικονογράφηση.

 

8/10

Edited February 28, 2016 by BladeRunner

[Δημήτρης]

Διάβασα την συλλογή ''Ο Μαύρος Λίθος'' που περιέχει Κθουλικές ιστορίες. Είτε pure τέτοιες, είτε με έμμεσες αναφορές:

 

- ''Ο Μαύρος Λίθος'': Απαγορευμένα μεγαλιθικά μνημεία σε απάτητα μέρη. Υποσχέσεις για νοσηρές απολαύσεις. Άκρατη περιέργεια, το μεγαλύτερο ανθρώπινο ελάττωμα. Τελετές που χύνουν το περιεχόμενο του στομαχιού στο πάτωμα και πράγματα που αρνούνται να παραμείνουν νεκρά. Τι άλλο να ζητήσει κανείς; Χάουαρντ στα καλύτερα του. Μέσα στις δύο- τρεις αγαπημένες μου μη Κονανικές. 

 

- ''Μη μου σκάψεις Τάφο'': Ο έκλυτος βίος ενός τυχοδιώκτη που εντρύφησε σε απαγορευμένες γνώσεις φτάνει στο τέλος του. Και θα κληθεί να πληρώσει το τίμημα. Καλογραμμένη αλλά όχι κάτι το τρομερό.

 

- ''Οι Άνθρωποι του Σκότους'': Είναι γνωστή η αγάπη του συγγραφέα για τα παλιά Κέλτικα φύλλα. Που επέβαλλαν με το σπαθί και το τσεκούρι τον νόμο του δυνατού. Για να κατακτηθούν με την σειρά τους και αυτά στον αέναο κύκλο των αιματοχυσιών. Ένα και το αυτό με την πεποίθηση του ότι είχε ζήσει πολλές ζωές, πάντα σαν πολεμιστής. Εφιαλτικό, τρομώδες παραλήρημα που διαβάζεται απνευστί. 

 

- ''Το Αβαείο'': Ένας νέος σε μία από τις περιπλανήσεις του θα βρεθεί σ' ένα αβαείο. Θα πέσει στη παγίδα που θα του στήσουν αλλά θα λάβει απρόσμενο χέρι βοηθείας. Αδιάφορο, θα έλεγα ότι παραπέμπει στον βατραχόμορφο Τσαθόγκουα. 

 

- ''Τα Παιδιά της Νύχτας'': Ακολουθεί την συνταγή των Ανθρώπων του Σκότους. Οι διαφορετικές εκδοχές του πολεμιστή που τα κατακρεουργεί όλα. Χωρίς να έχει την ποιότητα του προηγούμενου, ήταν και αυτή δυνατή. 

 

- ''Η Πόρτα στον Κόσμο'': Εδώ έχουμε κάτι το διαφορετικό με το πιο Ντανσάνειο διήγημα του συγγραφέα. Σε αυτά τουλάχιστον που έχω διαβάσει εγώ. Δεν λείπει το brutal στοιχείο- αλίμονο- χαρακτηρίζεται κυρίως όμως από εικόνες ονειρικής, πανώριας ομορφιάς. Μια ευχάριστη όσο και αναπάντεχη αλλαγή από το σύνηθες του στυλ.

 

- ''Η Φωτιά του Ασσουρμπανιπάλ'': Δύο φυγάδες θα προτιμήσουν την αδυσώπητη έρημο της Αραβίας από τις σφαίρες των εχθρών τους. Θα καταδυθούν για τα καλά στη πυρωμένη κόλαση. Ελάχιστα πριν τα τινάξουν, θα φτάσουν στα πρόθυρα μίας πόλης στη μέση του πουθενά. Και τα ωραία θα αρχίσουν. Μυθολογία Κθούλου αλλά Ιντιάνα Τζόουνς συνιστούν ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. Παλιά, γνωστή και αγαπημένη. 

 

- ''Το Πλάσμα με τις Οπλές'': Απαγωγές συνταράσσουν μία μικρή πόλη. Αρχικά ζώων και στη συνέχεια ανθρώπων. Παράλληλα ένας μυστηριώδης ξένος θα κάνει την εμφάνιση του στη περιοχή. Ένας τύπος που θα δει την κοπέλα του να εξαφανίζεται, θα κάνει τον συνειρμό και η δράση θα αρχίσει. Όχι τίποτα το τρομερό, αλλά καλή. 

 

- ''Οι Μικροί Άνθρωποι'': Ένα μικρό κορίτσι θα παρακούσει τις εντολές του αδελφού της και θα βρεθεί αντιμέτωπη με τερατωδίες. Αδιάφορη. 

 

- ''Το Πράγμα στη Στέγη'': Απάτητες ζούγκλες, αμύθητοι θησαυροί, άπληστοι τυχοδιώκτες. Πετυχημένη συνταγή, ωραίο φλασάκι. 

 

- ''Σκουλήκια της Γης'': Οι αγέρωχοι Πίκτες αναπολούν περασμένα μεγαλεία την ώρα που οι κατακτητές Ρωμαίοι κάνουν κουμάντο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα ανέχονται και κάθε είδους προσβολή με τον βασιλιά τους Μπραν Μακ Μορν να μην σηκώνει πολλά- πολλά. Και η δίψα για εκδίκηση θα τον κάνει να καταδυθεί στην κόλαση. Καλή ήταν, αλλά όχι τόσο όσο περίμενα. Δεν είχε δράση παρά μόνο tell, ενώ μάλλον φταίει και το ότι λόγω της φήμης της, είχα καλλιεργήσει υψηλές προσδοκίες. 

 

Συλλογή με μία- δύο αδιάφορες ιστορίες, άλλες τόσες καλές, και όλες οι υπόλοιπες διαμάντια. Λόγω όμως των επαναλαμβανόμενων μοτίβων αν διαβαστεί, να γίνει σε δόσεις. Όχι μία και έξω γιατί ενδέχεται να κουράσει.  

Edited August 12, 2016 by Δημήτρης

[Steel Guardian]

Σόλομον Κέιν: Κόκκινες Σκιές
Από Robert Howard είχα διαβάσει μόνο λίγες ιστορίες του Κόναν, οι οποίες μου είχαν κάνει αρκετά καλή εντύπωση, έτσι το βιβλίο αυτό με απογοήτευσε, καθώς το βρήκα αρκετά μέτριο και πολλές φορές βαρέθηκα παρά το μικρό μέγεθος και των ιστοριών και του βιβλίου συνολικά. 
Ο Solomon Kane, στη θεωρία, είναι πιο ιδιαίτερος και ενδιαφέρων χαρακτήρας από τον Κόναν, αλλά αναπτύσσεται πολύ λίγο/λιγότερο από τον Howard με αποτέλεσμα να μην τραβάει τον αναγνώστη.
Οι ιδέες πίσω από τις περισσότερες ιστορίες είναι καλές, όμως στις πιο πολλές υπάρχει πρόβλημα στην απόδοση. Η πρόζα του Howard είναι πολύ καλή και όμορφη,όπως μπορεί να καταλάβει εύκολα κάποιος και από τον Κόναν, αλλά σε πολλές ιστορίες υπάρχουν πολύ μακροσκελείς περιγραφές (για το μέγεθος των ιστοριών) που με κούρασαν και με έβγαλαν από το κλίμα. Δυστυχώς όμως οι διάλογοί του πάσχουν αρκετά.

Τώρα για την κάθε ιστορία ξεχωριστά, με τη σειρά που αυτές είναι στο βιβλίο.
1. Skulls in the Stars/Κρανία στα Αστέρια: Η πιο ατμοσφαιρική από τις ιστορίες και οι περιγραφές εδώ είναι όσες και όπως πρέπει. Η υπόθεση είναι εξαιρετικά απλή, αλλά αυτό γενικά δεν είναι πρόβλημα μιας και βοηθά να έχουμε ταχύτατους ρυθμούς και διαβάζετε μονορούφι. Θα έλεγε κανείς ότι τα πάντα είναι καλά με την εν λόγω ιστορία, αλλά περίπου στη μέση τις ιστορίας 

ο Solomon Kane πλακώνει ένα φάντασμα (που τόσο οι σφαίρες όσο και το ξίφος του δεν μπορούν να βλάψουν) στις μπουνιές

. Στο σημείο αυτό η ιστορία με έχασε τελείως. Πριν και μετά ήταν πολύ καλή, αλλά αυτό το γεγονός πραγματικά την κατακρήμνισε.
Βαθμολογία: 5.5/10
2. Red Shadows/Κόκκινες Σκιές: Από τις πιο καλές ιστορίες του τόμου. Έχει καλό ρυθμό, μπόλικη δράση (με μία πολύ ωραία μονομαχία προς το τέλος) και κάποια αρκετά ατμοσφαιρικά σημεία. Οι περιγραφές όμως τραβάνε λίγο παραπάνω, ο κακός της υπόθεσης είναι εντελώς καρικατούρα και πολλοί διάλογοι είναι προβληματικοί. Συνολικά όμως είναι μια καλή ιστορία.
Βαθμολογία: 7.5/10
3. Rattle of Bones/Κροτάλισμα Οστών: Η υπόθεση εδώ είναι πολύ ενδιαφέρουσα, αλλά η ιστορία χωλαίνει σχεδόν σε οτιδήποτε άλλο. Η ιστορία τρέχει με αποτέλεσμα να μην αφήνει τον αναγνώστη να βαρεθεί ούτε, αλλά τρέχει πάρα πολύ με αποτέλεσμα η ανάπτυξη των χαρακτήρων να είναι ανύπαρκτη και δεν υπάρχει χρόνος ούτε για να δημιουργηθεί η απαιτούμενη ατμόσφαιρα, ούτε να αξιοποιηθεί πλήρως η σπουδαία ιδέα της. Είναι ο ορισμός του tell αντί για show και οι διάλογοι είναι τρομερά αφύσικοι και ξύλινοι.
Βαθμολογία: 5.0/10 (Μόνο για την υπόθεση της ιστορίας, για την απόδοση θα έπαιρνε σίγουρα λιγότερο) 
4. The Moon of Skulls/Το Φεγγάρι των Κρανίων: Τρομερά αργόσυρτη και βαρετή ιστορία. Οι περιγραφές είναι πάρα πολλές και συχνά μεγάλες και η υπόθεση μάλλον αδιάφορη. Η πιο αδύναμη ιστορία της συλλογής.
Βαθμολογία: 4.0/10
5. Hills of the Dead/Οι Λόφοι των Νεκρών: Καλή ιστορία, για αυτήν ισχύουν όλα όσα είπα και για την ιστορία "Κόκκινες Σκιές", αλλά θα την χαρακτήριζα λιγότερο ατμοσφαιρική, αν και με καλύτερους διαλόγους. Όμως η υπόθεση δεν με κέντρισε τόσο πολύ, χωρίς να είναι κακή, και ο πρωταγωνιστής πήρε δεύτερο ρόλο στην κλιμάκωση κάτι που δεν μου πολυάρεσε.
Βαθμολογία: 7.0/10
6. Wings in the Night/Φτερά Μέσα στη Νύχτα: Η πιο καλή ιστορία του βιβλίου και γενικά μια πολύ καλή ιστορία. Υπάρχουν κι εδώ τα γνωστά προβλήματα με τις περιγραφές και τους διαλόγους, αλλά δεν είναι τόσο έντονα όσο σε άλλες ιστορίες. Έχει αρκετή δράση και η υπόθεση προς το τέλος μία μη αναμενόμενη τροπή, κάτι που μου άρεσε πολύ. Η κατάληξη έρχεται κάπως εύκολα, αλλά αυτό δεν είναι τόσο σημαντικό, μιας και δεν στερεί κάτι ουσιαστικό από στην ιστορία.
Βαθμολογία: 8.0/10
7. The Footfalls Within/Πατημασιές από τα Εσώτερα: Αυτή η ιστορία δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο μειονέκτημα σε σχέση με τις άλλες, αλλά δεν είχε και τίποτα το θετικό. Γενικά μάλλον αδιάφορη, χωρίς να είναι κακή. Δεν με κέντρισε καθόλου.
Βαθμολογία: 6.0/10

Γενικά το βιβλίο δεν είναι κακό και σίγουρα σε κάποιους θα αρέσει περισσότερο. Αν δεν είχα γνωρίσει νωρίτερα το έργο του Howard δεν θα με ενθάρρυνε να διαβάσω και κάτι άλλο δικό του, αλλά σίγουρα δεν θα με αποθάρρυνε. Οι (ομολογουμένως πολλοί) φανατικοί fans του συγγραφέα που για κάποιο λόγο δεν έχουν διαβάσει τις ιστορίες του Solomon Kane φαντάζομαι ότι θα το απολαύσουν.
Συνολική Βαθμολογία: 6.0/10

[Blacksword]

Με την τρέλα που έχει πέσει τελευταία ανάμεσα στα κανάλια για σειρές διάσημων βιβλίων φανταστικού ήρθε η ώρα και για τον θρυλικό Κόναν να επιστρέψει!

Σύμφωνα με την ανακοίνωση που κυκλοφορεί η Amazon έχει αρχίσει την παραγωγή μιας σειράς βασισμένη στα έργα του Robert E. Howard με τον Κόναν τον Βάρβαρο. Οι συντελεστές αποτελούνται ως στιγμής: σενάριο Ryan Condal (Colony), σκηνοθεσία Miguel Sapochnik (Game of Thrones), εκτελεστικοί παραγωγοί μαζί με τους προαναφερθέντες θα είναι και ο Warren Littlefield (The Handmaid's Tale).

Μα τον Κρομ!

Edited February 6, 2018 by Blacksword

[Steel Guardian]

Θα μπορούσε κάποιος, όταν έχει το χρόνο, να γράψει ποιές ιστορίες (τους αγγλικούς τίτλους) περιέχονται σε κάθε τόμο από αυτούς των εκδόσεων αίολος;

[Δημήτρης]

Τους αναφέρω ανά τόμους σύμφωνα με αυτή την σειρά:

- Red nails, Beyond the black river

- The Frost giant's daughter, The Tower of the elephant, The God in the bowl, Rogues in the house, The Queen of the black coast, The Vale of the lost women

- The Black colossus, Shadows in the moonlight, A Witch shall be born

- Shadows in Zamboula, The Devil in iron, People of the black circle

- The Slithering shadow, The Pool of the black one, The Jewels of Ghwahlur, The Hyborian Age 

- The Black stranger, The Phoenix on the sword, The Scarlet citadel

- The Hour of the dragon

 

[Steel Guardian]

Σε ευχαριστώ πολύ Δημήτρη.

[Steel Guardian]

Αποφάσισα να διαβάσω σιγά, σιγά όλες τις ιστορίες του Conan, με τη σειρά στην οποία εκδόθηκαν, στα αγγλικά. Λίγες τις έχω ξαναδιαβάσει στα ελληνικά παλιότερα, αλλά πάει πολύς καιρός. Προς το παρών τελείωσα τις τρεις πρώτες:

The Phoenix in the Sword
Αρκετά καλή αν και κάπως απλοϊκή ιστορία. Νομίζω είναι καλύτερη από το By This Axe I Rule, που είναι μια ιστορία του Kull στην οποία βασίστηκε αυτή. Φαίνεται για άλλη μια φορά μια κάποια αδυναμία που έχει ο Howard με τους διαλόγους και το υπερφυσικό στοιχείο είναι λίγο άτσαλα δοσμένο. Παρά τα προβλήματα αυτά όμως η ιστορία κυλάει πολύ καλά και το τέλος είναι γεμάτο ενέργεια και ορμητικότητα. 
Βαθμολογία: 7.5/10

The Scarlet Citadel
Αυτή μου φάνηκε αρκετά χειρότερη, κάπως βαρετή και βιαστική ταυτόχρονα, ενώ και η λύση του όλου προβλήματος έρχεται εντελώς από το πουθενά. Έχει κάποιες ωραίες στιγμές, αλλά γενικά δεν λέει και τίποτα χωρίς να είναι κακία.
Βαθμολογία: 6.0/10

The Tower of the Elephant
Από τις τρεις αυτή είναι σίγουρα η καλύτερη. Έχει πολύ καλό ρυθμό, ιδιαίτερη υπόθεση που παίρνει μια αρκετά απρόσμενη τροπή. Ακόμα είναι πολύ ενδιαφέρον βλέπουμε τον Conan να συνεργάζεται με έναν άλλο χαρακτήρα. Αν έχω ένα παράπονο είναι ότι το τέλος θα προτιμούσα να έχει λίγο περισσότερη δράση. Κάτι που "χάλασε" λίγο την εμπειρία είναι ότι είχα διαβάσει μεταφορά της ιστορίας σε comic πριν πολλά χρόνια και κάποια πράγματα που θα με είχαν εκπλήξει δεν το έκαναν (όχι ότι έχει κάποια σχέση με την ποιότητα της ιστορίας αυτό).
Βαθμολογία: 8.5/10

[Steel Guardian]

Black Colossus
Πολύ μέτρια, αλλά άκρως ευκολοδιάβαστη ιστορία και αρκετά διασκεδαστική. Ξεκινάει πολλά υποσχόμενη, αλλά όσο πάει χάνει σιγά σιγά το ενδιαφέρον της. Ο βασικός γυναικείος χαρακτήρας είναι ψιλοαπαράδεκτος και ο Conan κομπάρσος στην ίδια του την ιστορία.
Βαθμολογία: 6.0/10

[Steel Guardian]

The Slithering Shadow
Μάλλον η χειρότερη μέχρι τώρα ιστορία. Κι αυτή ξεκινάει με κάποιο σχετικό ενδιαφέρον, το οποίο όμως χάνεται πολύ γρήγορα. Με διαφορά οι χειρότεροι διάλογοι του Howard που έχω δει μέχρι τώρα και αυτό λέει πολλά δεδομένου ότι οι διάλογοί του έτσι κι αλλιώς είναι, κατά τη γνώμη μου, προβληματικοί. Εκτός αυτού καταντάει αηδία το πόσο τέλειος στα πάντα είναι ο Conan, ειδικά όταν σχεδόν σε όλες τις ιστορίες χρησιμοποιούνται οι ίδιες ή παρόμοιες παρομοιώσεις και μεταφορές για να περιγράψουν την γαματοσύνη του.
Παρά τα όποια προβλήματα όμως η ιστορία διαβάζεται εύκολα, καθώς είναι και αρκετά σύντομη.
Βαθμολογία: 5.0/10

[Steel Guardian]

The Pool of the Black One
Πάνω κάτω ό,τι ισχύει και για την προηγούμενη ιστορία, αλλά αυτή ήταν και κάπως βαρετή.
Το στιλ του Howard είναι πολύ παρωχημένο, επαναλαμβανόμενο όσο δεν πάει και έχω την εντύπωση πως αυτά που διαβάζω αποτελούν σε κάποιο βαθμό φαντασιώσεις.
Βαθμολογία: 5.0/10

Γενικά η ανάγνωση των ιστοριών του Conan έχει αρχίσει να γίνεται αγγαρεία και για αυτό θα την διακόψω (προς το παρόν).

[Δημήτρης]

6 hours ago, Steel Guardian said:

Γενικά η ανάγνωση των ιστοριών του Conan έχει αρχίσει να γίνεται αγγαρεία και για αυτό θα την διακόψω (προς το παρόν).

Αυτό μάλλον είναι και το καλύτερο που θα μπορούσες να κάνεις. Ναι, γιατί με το overdose δεν είναι να παίζει κανείς. 

Και όταν με το καλό ξαναδιαβάσεις, αν πάλι δεν σου αρέσουν, τότε θα μπορείς με βεβαιότητα να πεις ότι ο Χάουαρντ απλά δεν είναι της αρεσκείας σου. Κανένα πρόβλημα γιατί γούστα είναι αυτά και διαφέρουν πολύ από αναγνώστη σε αναγνώστη   

[Steel Guardian]

Quote

  19 hours ago, Steel Guardian said:

Γενικά η ανάγνωση των ιστοριών του Conan έχει αρχίσει να γίνεται αγγαρεία και για αυτό θα την διακόψω (προς το παρόν).

Αυτό μάλλον είναι και το καλύτερο που θα μπορούσες να κάνεις. Ναι, γιατί με το overdose δεν είναι να παίζει κανείς. 

Και όταν με το καλό ξαναδιαβάσεις, αν πάλι δεν σου αρέσουν, τότε θα μπορείς με βεβαιότητα να πεις ότι ο Χάουαρντ απλά δεν είναι της αρεσκείας σου. Κανένα πρόβλημα γιατί γούστα είναι αυτά και διαφέρουν πολύ από αναγνώστη σε αναγνώστη   

Ναι, νομίζω πως έχεις δίκιο.

[aronax]

Conan δεν είχα διαβάσει ποτέ αλλά το ήθελα απο τότε που ήμουν φοιτητής καθότι απο τότε άρχισα να διαβάσω fantasy βιβλία (lotr, hobbit κτλ). Επίσης ούτε κόμιξ έχω διαβάσει· έψαξα να βρω αλλά δεν τα κατάφερα να βρω ούτε ένα τεύχος. Το ενδιαφέρον μου αναζωπυρώθηκε όταν είδα τις 2 καταπληκτικές ταινίες του Conan (με τον Arnie) αλλά και με την Red Sonja (ναι μου άρεσαν όλα! ). Αυτή η "b-movie" αισθητική, η απεικόνιση ενός πανάρχαιου κόσμου, εμένα με μάγεψε. Επίσης με μάγεψαν και τα σκίτσα του Frank Frazetta αλλά παρ όλα αυτά δεν είχα βρει κάποιο βιβλίο να διαβάσω ιστορία του.

Πρόσφατα χάρη σε αυτό το φόρουμ πληροφορήθηκα ότι τα έργα του Howard για τον Conan κυκλοφόρησαν στα ελληνικά απο τις εκδόσεις αίολος. Πέρασα απο το βιβλιοπωλείο με σκοπό να ρίξω μια ματιά στα βιβλία και να δω αν θα τα αγοράσω. Μόλις έπεσε το μάτι μου στον μεταφραστή τον Θωμά Μαστακούρη, σχεδόν χωρίς σκέψη αποφάσισα να αγοράσω ένα βιβλίο! Έχω διαβάσει την μετάφρασή του στο έργο του Γουέλς "Η μηχανή του χρόνου" και μου φάνηκε ότι έκανε εξαιρετική μετάφραση! Επίσης σε πρόλογο στο βιβλίο με τον Conan που αγόρασα, σε κάποια στιγμή διαβάζω ότι μετέφρασε το "scarlet" σε άλικο! Έχω διαβάσει τόσους συγγραφείς αλλά ο κ. Μαστακούρης είναι ο μοναδικός που το απέδωσε -επιτέλους-με την σωστή του ερμηνεία ως δηλαδή "άλικο". Δεν είμαι βέβαια κάποιος επαγγελματίας για να κρίνω,  αλλά τον κ. Μαστακούρη τον έχω απο τους καλύτερους μεταφραστές και για μένα αποτελεί εγγύηση για ένα απολαυστικό ανάγνωσμα. Ίσως αν δεν ήταν το όνομά του να μην αγόραζα το βιβλίο. Απ ότι έχω δει ο ίδιος μεταφράζει μόνο βιβλία στο χώρο του φανταστικού/Ε.Φ. Μακάρι να έκανε και ένα βήμα "παραπέρα" στην κλασική λογοτεχνία και να μας χάριζε έργα (πχ υπέροχα έργα του Ντίκενς όπως η "Little Dorrit" και Nicholas Nickleby και που στην καλύτερη μόνο σε παιδικές διασκευές τα χουμε δει στην Ελλάδα και τα οποία φοβάμαι πως  αν ποτέ τα δούμε θα είναι κατα πάσα πιθανότητα σε μια κακή μετάφραση. Οι φίλοι της λογοτεχνίας -ανεξαρτήτου είδους- έχουμε ανάγκη απο τόσο καλούς μεταφραστές!

Όσο αφορά τα καθεαυτό βιβλία τώρα, απο το λίγο που διάβασα δεν διαψεύστηκα· σε μεταφέρει στους αρχαίους κόσμους που μου χουν περάσει οι ταινίες και τα σχέδια και ακόμα καλύτερα! Και ο Howard δεν φαίνεται τελικά να έχει τόσο "pulp" γραφή όσο είχα ακούσει ότι έχει. Νομίζω η λογοτεχνική του γλώσσα είναι πολύ καλή! Ίδωμεν όμως στη συνέχεια της ανάγνωσης.

YΓ: Απο τα 7 βιβλία που κυκλοφόρησε ο Αίολος, κατάφερα και βρήκα τα 4, 5, 6, και 7. Τα υπόλοιπα φαίνονται εξαντλημένα. Γνωρίζετε αν πρόκειται να κυκλοφορήσουν ξανά; Επίσης σε αυτά τα 7 βιβλία είναι τα άπαντα του Howard για τον βάρβαρο;

Edited September 24, 2018 by aronax

[Δημήτρης]

Εξαιρετικός μεταφραστής ο Μαστακούρης, πραγματικά όνομα- εγγύηση στις μεταφράσεις. Κάθε τι με το οποίο έχει καταπιαστεί ήταν πολύ καλά δουλεμένο. 

Ναι, στα εφτά βιβλία του Αιόλου περιλαμβάνονται τα άπαντα του ανίκητου βάρβαρου. Αν θα επανακυκλοφορήσουν δεν γνωρίζω, αλλά μπορείς αν θέλεις να τα ψάξεις σε διάφορες σχετικές ομάδες στο fc. Και πιστεύω ότι εύκολα ή δύσκολα θα τα βρεις, δεν νομίζω να είναι τόσο δυσεύρετα. 

[aronax]

Το πρόβλημα καμιά φορά είναι ότι με τα εξαντλημένα κάποιοι το εκμεταλεύονται και διατίθενται να το πουλήσουν μόνο σε υψηλές τιμές. Εγώ τα βιβλία τα πήρα απο πρωτοπορία με 40% έκπτωση (δηλαδή γύρω στα 9€) τα οποία για μένα (τονίζω το "για μένα") είναι σχετικά μεγάλο κόστος (συμπεριλαμβανομένων συνολικά των 7 βιβλίων).

Ας ελπίσουμε να βρεθούν και τα άλλα!