Jump to content

Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ (Robert E. Howard)


DinoHajiyorgi
 Share

Recommended Posts

Για εμένα, ο Βασιλιάς Καλ είναι η Γεωργία Βασιλειάδου του S&S, αφού στις μισές περίπου ιστορίες του έχει να ασχοληθεί και με παντρολογήματα των υπηκόων του (και τα οποία επιρεάζουν και την πλοκή). Για εμένα κορυφαία ιστορία είναι το "Με αυτό το τσεκούρι κυβερνώ" που είναι έπος, ειδικά για την κατάληξη (η αντίστοιχη ιστορία του Κόναν, ο Φοίνικας στο σπαθί, που είναι rewrite αυτού εδώ, είναι αρκετά κατώτερη κατ' εμέ).

Γενικά, η συλλογή αυτή (την είχα διαβάσει στα Αγγλικά) είναι καλή, αλλά πάσχει από επαναλαμβανόμενα μοτίβα και καλύτερο είναι να διαβαστεί σε δόσεις.

Link to comment
Share on other sites

Ύστερα από δέκα περίπου χρόνια που την είχα διαβάσει στο πρωτότυπο, ξαναδιάβασα την συλλογή ''Καλ ο Βασιλιάς''. Μάλιστα στην έκδοση του Πατάκη που διάβασα, περιλαμβάνονται μία- δύο ιστορίες που δεν υπάρχουν σ' αυτή της Baen. Ο Καλ είναι ένας από τους πολλούς χαρακτήρες που έπλασε η φαντασία του μεγάλου συγγραφέα. Βάρβαρος γεννημένος στην μυθική Ατλαντίδα, απόκληρος από την φυλή του και σκλάβος σε πολεμική γαλέρα, κατάφερε τελικά να κερδίσει έναν θρόνο με το σπαθί και το τσεκούρι του. Είναι με άλλα λόγια μία άλλη εκδοχή του Κόναν με αρκετές ομοιότητες, αλλά και διαφορές.

 

Οι ιστορίες του χωρίς να φτάνουν στο επίπεδο αυτών του Κόναν, έχουν την δική τους μεγάλη αξία. Καλύτερη όλων φυσικά το φοβερό ''Το Σκιερό Βασίλειο'' που την προτείνω ανεπιφύλακτα σε κάθε φίλο του φάντασυ. Επίσης το ''Με Αυτό το Τσεκούρι Κυβερνώ!''. Ξέρω από διάφορα άρθρα που έχω διαβάσει ότι ο συγγραφέας υπήρξε αρκετά εκκεντρικός καθ' όλη την διάρκεια της ζωής του, εδώ όμως θεωρώ ότι ''υπερέβη τα όρια''. Πραγματικά, γέλασα πάρα πολύ με την τελευταία σελίδα της ιστορίας και τις ατάκες που έλεγε ο Καλ. Αξίζει να διαβαστεί έστω και μόνο γι' αυτή. Τα τελευταία χρόνια έχω αποκτήσει την συνήθεια να σημειώνω σε κάθε βιβλίο τις σελίδες που μου αρέσουν, για να μπορώ όποτε θέλω να ανατρέχω και να τις διαβάζω. Και το ίδιο έκανα και εδώ, και με το πέρας της ιστορίας την διάβασα άλλες τρεις φορές :wind2:

 

Καλός και ωραίος λοιπόν ο Καλ, αλλά ακολουθεί το βασικό μοτίβο που θα συναντήσει κανείς στον Χάουαρντ. Οι ιστορίες δηλαδή μοιάζουν αρκετά μεταξύ τους και σε πλοκή, και σε ιδέες. Εκτός λοιπόν από τους fans του συγγραφέα, δεν πρέπει να διαβαστούν όλες μαζί για να αποφευχθεί το overdose.

 

 

την έκδοση του Πατάκη την έχω και εγώ. Κυκλοφορεί ένα ακόμα βιβλίο στην ίδια σειρά με τις ιστορίες του ήρωα της C.L. Moore, Northwest Smith καθώς και ένα ακόμα του Μπαλάνου (αν δεν κάνω λάθος). Δυστηχώς τα εξώφυλλα είναι τόσο άθλια που σε κάνει αν αναρωτιέσαι τι είχαν στο μυαλό τους αυτοί που τα επέλεξαν. Τέσπα είναι απαραίτητο να σε ενημερώσω ότι όποιος τα έχει καλό θα ήταν να τα φυλάξει σαν κόρη οφθαλμού καθώς ο μισάνθρωπος εκδότης έχει πολτοποιήσει όσα του περίσσεψαν.

Link to comment
Share on other sites

Και εγώ προτιμώ άλλους ήρωες του REH σε σχέση με τον Kull. To Τhe shadow kingdom πάντως είναι φοβερό. Και το By this axe I rule ωραία ιστορία είναι αλλά προτιμώ την εκδοχή της με τον Κόναν. Από τις υπόλοιπες ιστορίες από το βιβλίο του Πατάκη μήτε που θυμάμαι καμία.

 

 

την έκδοση του Πατάκη την έχω και εγώ. Κυκλοφορεί ένα ακόμα βιβλίο στην ίδια σειρά με τις ιστορίες του ήρωα της C.L. Moore, Northwest Smith καθώς και ένα ακόμα του Μπαλάνου (αν δεν κάνω λάθος). Δυστηχώς τα εξώφυλλα είναι τόσο άθλια που σε κάνει αν αναρωτιέσαι τι είχαν στο μυαλό τους αυτοί που τα επέλεξαν. Τέσπα είναι απαραίτητο να σε ενημερώσω ότι όποιος τα έχει καλό θα ήταν να τα φυλάξει σαν κόρη οφθαλμού καθώς ο μισάνθρωπος εκδότης έχει πολτοποιήσει όσα του περίσσεψαν.

 

 

Και ένα ακόμα το Μεταλλικό τέρας του Άμπρααμ Μέριτ.

Link to comment
Share on other sites

Ναι, δύο ιστορίες έχουν να κάνουν με τους γάμους των υπηκόων του που αρχαίοι νόμοι τους απαγορεύουν, και αυτός πρέπει να πάρει θέση. Εμένα δεν θα με πείραζε και όλες οι ιστορίες να είχαν αυτό ακριβώς το θέμα. Δεν θα με πείραζε όμως γιατί είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας και δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός. Σ' έναν μη fan όμως θα χτυπήσει πολύ έντονα αυτό, και γι' αυτό και η επισήμανση η δική μου και του Nihilio. Όσο για τα βιβλία της σειράς, τα έχω όλα εκτός από αυτό του.. Howard. Το διάβασα σε φωτοτυπίες από μία τράμπα μ' έναν τύπο που είχα κάνει παλαιότερα. Είναι πολύ σπάνιο, αν το πετύχει κάποιος σε κανένα παλαιοβιβλιοπωλείο να μην το αφήσει.

Edited by Δημήτρης
Link to comment
Share on other sites

Ναι, δύο ιστορίες έχουν να κάνουν με τους γάμους των υπηκόων του που αρχαίοι νόμοι τους απαγορεύουν, και αυτός πρέπει να πάρει θέση.

5 ιστορίες είναι, όχι 2. Δεν ξέρω για αυτές του βιβλίου, αλλά από τις ιστορίες του Kull που έγραψε ο Howard, οι ιστορίες με τα παντρολογήματα είναι 5

Edited by Nihilio
Link to comment
Share on other sites

Στον Πατάκη που διάβασα, αυτές με αυτό το θέμα είναι οι ''Με Τούτο το Τσεκούρι Κυβερνώ'' και ''Τα Σπαθιά του Πορφυρού Βασιλείου''. Ποιες είναι οι άλλες; Δεν ξέρω αν εννοείς τις ''Ο Βωμός και ο Σκορπιός'' και ''Ο Εξόριστος της Ατλαντίδας''.

Link to comment
Share on other sites

Υπάρχουν τα The Cat and the Skull, Riders beyond the sunrise, και the Exile of Atlanits

 

One of the things that Howard seems to have done with the series is to examine laws and customs in general, particularly in regard to ones that could readily be judged as ridiculous or unnecessary. As the vehicle for this theme Howard chose laws that dealt with marriage, and five stories depend heavily on this: "Exile of Atlantis," The Longer Untitled Fragment, "The Cat and the Skull." "By This Axe I Rule!" and "Swords of the Purple Kingdom." The stories most probably occur in this order.
(περισσότερα εδώ)
Link to comment
Share on other sites

Για το ''The Riders Beyond the Sunrise'' ναι, μπορεί να νοηθεί και αυτό ως τέτοιο. Απλά επειδή εδώ η συγκεκριμένη κατάσταση είναι μόνο το μέσον, και όχι το κύριο θέμα της ιστορίας, δεν σκέφτηκα να το αναφέρω. To ''Τhe Cat and the Skull'' δεν το ξέρω. Έχω τρεις Καλ συνολικά, τα δύο που ανέφερα και ένα από εκδόσεις Lancer και κανένα δεν έχει όλες τις ιστορίες. Σε κάθε ένα, υπάρχουν μία- δύο ιστορίες που δεν τις έχουν τα άλλα, γενικά είναι ψιλομπέρδεμα η κατάσταση. Κάπου σ' ολα αυτά υπάρχουν και μερικά untitled fragments, και ίσως κάποιο να είναι αυτό που είπες, πρέπει να κάτσω να τα διαβάσω κάποια στιγμή.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ τα είχα διαβάσει όλα αυτά σε ένα Lancer που συν-συγγραφέας ήταν ο Lin Carter και τα είχε μέσα όλες τις ιστορίες, εκτός από τα past life stories (πχ το Ο βωμός και ο σκορπιός).

Edited by Nihilio
Link to comment
Share on other sites

Χεχε, εγώ έχω και τα δυο από Πατάκη που ανέφερε ο D'Ailleurs... Και Northwest Smith και King Kull... Ούτε 4 ευρώ και τα δυο μαζί!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

4)Moon of Skulls

 

Το σκεφτόμουν σήμερα και είπα να ρωτήσω. Ο Άτλαντας ιερέας που υπάρχει σε αυτό το διήγημα, είναι πρακτικά μια ένωση με την κοσμοπλασία του Κόναν;

Link to comment
Share on other sites

Το σκεφτόμουν σήμερα και είπα να ρωτήσω. Ο Άτλαντας ιερέας που υπάρχει σε αυτό το διήγημα, είναι πρακτικά μια ένωση με την κοσμοπλασία του Κόναν;

 

Δε θυμάμαι ποια ιστορία είναι αυτή, αλλά όλες οι ιστορίες του Χάουαρντ (πλην Άλμουρικ) διαδραματίζονται στη Γη, απλά στο απώτερο παρελθόν της, εξ ου και η γνωστή αντιστοίχιση χάρτη Κόναν με σύγχρονο χάρτη

 

(στον Kull πάμε ακόμα μια εποχή πιο πίσω από τον Κόναν, με άλλο χάρτη και την Ατλαντίδα να μην έχει βυθιστεί ακόμα)

Link to comment
Share on other sites

4)Moon of Skulls

 

Το σκεφτόμουν σήμερα και είπα να ρωτήσω. Ο Άτλαντας ιερέας που υπάρχει σε αυτό το διήγημα, είναι πρακτικά μια ένωση με την κοσμοπλασία του Κόναν;

Θεωρητικά όλοι οι ήρωες του Χάουαρντ είναι μετενσαρκώσεις ο ένας του άλλου, οπότε μάλλον αυτό παίζει (αν και οι Άτλαντες στον Χάουαρντ ήταν Βάρβαροι, που μετέπειτα έγιναν οι Κιμμέριοι)

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...
  • 4 weeks later...
  • 4 months later...

Μόλις τελείωσα το ''One Who Walked Alone'' της Novalyne Price Ellis.

 

Η Novalyne Price Ellis ήταν η μοναδική κοπέλα που είχε ο Χάουαρντ στη σύντομη ζωή του. Την γνώρισε όταν αυτή εκμυστηρεύτηκε στον Tevis Clyde Smith, έναν κοινό τους φίλο, ότι ήθελε να γνωρίσει έναν άνθρωπο που έβγαζε το ψωμί του από το γράψιμο. Όντας επίδοξη συγγραφέας και η ίδια, ήθελε συμβουλές για τις συνεχόμενες απορρίψεις που δεχόταν από τους εκδότες για τα γραπτά της.

 

Και έτσι ξεκίνησε η σχέση τους, μία σχέση παθιασμένη και θυελλώδης. Μέσα από τα ημερολόγια που κρατούσε η Πράις ξετυλίγεται το κουβάρι των στιγμών που πέρασαν μαζί. Παρακολουθούμε τις συζητήσεις τους για τα κοινά ενδιαφέροντα που είχαν, αλλά και την εντελώς διαφορετική τους κοσμοθεωρεία. Ενώ η Πράις ήταν ένας άνθρωπος ενταγμένος στο κοινωνικό σύνολο που ζούσε λαμβάνοντας μέρος στα καθημερινά τεκταινόμενα, ο Χάουαρντ ήταν το άλλο άκρο. Ανήμπορος ή και απρόθυμος να γίνει μέρος αυτού, ήταν εύκολος στόχος στο να χαρακτηριστεί ως το φρικιό της μικρής του πόλης. Απ' όσα διάβασα πάντως, έτεινα προς το συμπέρασμα ότι περισσότερο ίσχυε το πρώτο. Και αυτό γιατί επανειλημμένα είχε εκφράσει την ενόχληση του για τον χλευασμό και την περιφρόνηση που εισέπραττε. Πολλοί τον θεωρούσαν τεμπελη από την άποψη ότι δεν δεχόντουσαν την συγγραφή σαν κανονικό επάγγελμα. Αυτό ήταν κάτι που έκανε κάποιος που βαριόταν να βγει έξω από το σπίτι του και να βρει μία κανονική δουλειά. Άποψη που εξέφραζαν και δάσκαλοι που δίδασκαν βιβλία στα σχολεία, βιβλία που κάποιοι συγγραφείς είχαν κάτσει και γράψει. Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο...

 

Η αλήθεια πάντως είναι ότι και ο ίδιος είχε συντέλεσει στην όλη διαμορφωθείσα κατάσταση. Όπως π.χ. όταν είχε αφήσει ένα μεγάλο μουστάκι, τριγυρίζοντας στην πόλη φορώντας ένα τεράστιο Μεξικάνικο καπέλο προκαλώντας έτσι ποικίλλα σχόλια. Δεν ήταν επ' ουδενί τρελός όπως νόμιζαν, σαφώς όμως και ήταν εκκεντρικός. Αυτό είναι δεδομένο. Οι συνεχείς του αναφορές στον σάπιο πολιτισμό και στην σάπια εποχή στην οποία πίστευε ότι ζούσε, η βεβαιότητα του στην υπάρξη της μετενσάρκωσης και η πεποίθεση του ότι είχε ζήσει πολλές ζωές πάντοτε σαν πολεμιστής, τον καθιστούσαν μία εξαιρετικά σπάνια περίπτωση ανθρώπου. Δεν ήταν άλλωστε και λίγες οι φορές που είχε φέρει την Πράις στα άκρα με τα καμώματα του.

 

Τέλος ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στην σχέση που είχε με την μητέρα του, μία σχέση μάλλον αρρωστημένη. Η υπερβολική, παθολογική αγάπη που της έτρεφε, δεν τον άφηνε να ζήσει όπως θα μπορούσε. Όπως θα ήθελε. Όντας σχεδόν απόλυτα εξαρτημένος από αυτήν, αυτό ήταν ότι χειρότερο για εκείνον που η ελευθερία του ήταν το πολυτιμότερο του αγαθό. Όταν λοιπόν αρρώστησε και έπεσε στο τελικό της κώμα, έβαλε ένα τέλος στην ζωή του μην αντέχοντας να ζήσει χωρίς αυτήν. Και πραγματικά είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα να διαβάζεις ότι ένας άνθρωπος ''απλά'' αυτοκτόνησε, με το να διαβάζεις τις συνθήκες που τον ώθησαν στο απονενοημένο διάβημα. Τις τελευταίες ενέργειες που έκανε προτού πεθάνει, και τις επιπτώσεις που είχε αυτή η πράξη στους οικείους του. Οι τελευταίες σελίδες του βιβλίου είναι πολύ συγκινητικές.

 

Τρομερό βιβλίο αλλά όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, είναι μονάχα για τους fans του συγγραφέα. Στην αρχή σκέφτηκα να γράψω στο ''Τι Διαβάζετε;'' αλλά μετά αποφάσισα να ποστάρω εδώ. Γιατί εκεί μπορεί να χανόταν και να μην το πρόσεχε κάποιος που δεν το ξέρει, και θα ήθελε πιθανώς να το διαβάσει. Είναι υποθέτω το καλύτερο του είδους του, και ένα από τα πολύ λίγα first hand. Έχω μερικά τέτοια ακόμη, όπως επίσης και κάποιες άλλες αξιόλογες -και όχι μόνο- δουλειές από δεύτερο χέρι. Θα τα διαβάσω σιγά- σιγά όλα έτσι ώστε να πάρω μία καλή εικόνα του ανθρώπου πίσω από τον συγγραφέα. Ενός ανθρώπου πιο larger than life και από τους αθάνατους χαρακτήρες που έπλασε.

Edited by Δημήτρης
  • Like 7
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

 

Ένα πολύ ωραίο αφιέρωμα για τον παλιό καλό καιρό.

Link to comment
Share on other sites

Διάβασα δύο διηγήματα:

 

1) Ο Πύργος Του Ελέφαντα, του Ρ. Χάουαρντ. Φοβερό κλίμα και δράση,αλλά και έξυπνη ιστορία, με πλοκή (πλοκή, γαμώτι μου, όχι ανεγκέφαλη δράση σαν κάποιων σημερινών Σαλβατόρε και Σία).

 

2)  Ο Θεός Μέσα Στο Δοχείο. Αυτό δεν μου άρεσε. Δεν έχει καθόλου δράση, μόνο διάλογο, και "ποιος τον σκότωσε τέλος πάντων αυτόν, αν όχι ο Κιμμέριος;" Αστυνομικό μου θύμισε. Βέβαια μου άρεσαν δύο πράγματα:

α) Οι ατάκες του Κόναν. Η ευκολία που λέει πράγματα όπως "Αν με αγγίξετε θα σκορπίσω τα μυαλά σας στο πάτωμα, παλιόσκυλα" απλά με τρελαίνει.

β) Το τέλος. Ενώ σε όλο το ατελείωτο μπλα-μπλα κουράστηκα, βαρέθηκα, στέναξα Αμάν τρεις φορές, ήρθε το τέλος έτσι ξαφνικά, και σε δυο γραμμές λύθηκε το μυστήριο, αποκαλύφθηκαν όλα. Και φυσικά έγινε μακελειό. :mace:

Edited by Cassandra Gotha
  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...

Βιβλία του Ρόμπερτ Χάουαρντ που έχω διαβάσει και links που οδηγούν σε σχόλια που έχω γράψει γι'αυτά:

 

*Ο άρχοντας των νεκρών. Σχόλιο εδώ.

*Ο πύργος του ερπετού. Σχόλιο εδώ.

*Κόναν ο τυχοδιώκτης. Σχόλιο εδώ.

*Οι λόφοι των νεκρών. Σχόλιο εδώ.

*Σκιές στο φεγγαρόφωτο κ.α. διηγήματα. Σχόλιο εδώ.

*Ο μαύρος άγνωστος κ.α. διηγήματα. Σχόλιο εδώ.

 

Και τώρα σχόλιο για το Κόναν ο Καταστροφέας που μόλις τελείωσα:

 

ΟΚ, το συγκεκριμένο βιβλίο δεν το έγραψε ο Ρόμπερτ Χάουαρντ, όπως λανθασμένα αναφέρεται στην ελληνική έκδοση, αλλά ο Ρόμπερτ Τζόρνταν, όμως μιας και πρόκειται για ιστορία του Κόναν γράφω το σχόλιο μου για το βιβλίο εδώ. Δύσκολα μπορεί να φτάσει κανείς την ποιότητα των αυθεντικών ιστοριών του Κόναν, γραμμένες από τον άρχοντα του είδους Ρόμπερτ Χάουαρντ, όμως πιστεύω ο Τζόρνταν έκανε πολύ καλή δουλειά. Η συγκεκριμένη ιστορία έχει όλα τα καλούδια που θα ιντριγκάρουν τους φαν του Κιμμέριου: Άφθονη δράση, πολλές αιματοβαμμένες σκηνές, εντυπωσιακά τοπία, αρκετή μαγεία και, φυσικά, σκληρές περιγραφές και ανάλογους διαλόγους. Η ιστορία είναι αρκετά απλή, ο Κόναν προσλαμβάνεται κατά κάποιο τρόπο από την πριγκίπισσα Τάραμις, έτσι ώστε να συνοδέψει την ανιψιά της Τζένα στο μέρος στο οποίο υπάρχει ένα Κλειδί, το οποίο είναι απαραίτητο για τα σχέδια της Τάραμις. Μόνο η μικρή και αγνή Τζένα ξέρει τον δρόμο και έχει πρόσβαση σ'αυτό, όπως λένε και οι σχετικές προφητείες. Στην αποστολή θα είναι και ένας σκληρός τύπος, ο Μπομπάτα, φρουρός της Τζένα, ένας κλέφτης-φίλος του Κόναν και ένας μάγος. Το κέρδος για τον Κόναν θα είναι να επιστρέψει στην ζωή η αγαπημένη του Βαλέρια, μέσω μαγικών που υποσχέθηκε να κάνει η Τάραμις. Όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα, εκτός από τα εμπόδια που θα συναντήσουν μπροστά τους, έχουν και τα μυστικά σχέδια της Τάραμις ν'αντιμετωπίσουν... Η ιστορία είναι όπως θα περίμενε κανείς, σχετικά απλοϊκή αλλά όπως και να'χει ενδιαφέρουσα, με άφθονες σκηνές βίας και ωραίες εικόνες. Η γραφή είναι πάρα πολύ καλή, ευκολοδιάβαστη, έχει παρόμοιο στιλ με αυτό του Χάουαρντ. Γενικά μπορώ να πω ότι πέρασα πάρα πολύ καλά και θα πρότεινα το βιβλιαράκι στους φαν των ιστοριών του αγαπημένου Βάρβαρου...

 

8/10 

Edited by BladeRunner
  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Ο Πύργος του Ερπετού - Πέρα από τον Μαύρο Ποταμό

 

Έχοντας ακούσει τόσα πολλά για τον Howard, ξεκίνησα τελικά τη συστηματική ανάγνωση των ιστοριών του Κόναν, έχοντας ήδη μία (όχι τελείως) επιπόλαια επαφή με τον κόσμο του από όσα έχω ακούσει, τις ταινίες, τα κόμικ και την επιρροή του στο fantasy, αλλά και στη mainstream κουλτούρα. Πρώτο διήγημα που διάβασα είναι το 'The Tower of the Elephant,' αλλά θα γράψω αργότερα για αυτό, καθώς σκοπεύω να διαβάσω τις ιστορίες με τη σειρά του Αίολου.

 

Μετά την ανάγνωση του 'Red Nails' του 'Beyond the Black River' η άποψη μου είναι ότι ο συγγραφέας έχει μερικές ιδιαίτερες ιδέες που άλλες τις αναπτύσσει πολύ όμορφα, άλλες μέτρια, όπως επίσης μερικές πραγματικά κακές ιδέες και όλες αυτές συναντιούνται στους χαρακτήρες, στην κοσμοπλασία και στην ανάπτυξη των ιστοριών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ίδιος ο Κόναν, που από τη μία είναι ένας ιδιόμορφος τυχοδιώκτης που αναπτύσσει επιχειρήματα ενάντια στον πολιτισμό καθώς κάνει loot το δωμάτιο και από την άλλη είναι ο pulp δίμετρος βάρβαρος που σώζει δυναμικές -πλην όμως αιθέριες- υπάρξεις από σκοτεινές μάγισσες που θέλουν να κλέψουν τη νιότη τους και η ιστορία ολοκληρώνεται με ένα φιλί. (Στο στόμα.)

 

Επίσης (ως γνωστός μανιακός χαρτογράφος) το πρώτο πράγμα που έκανα πριν αρχίσω την ανάγνωση είναι να κοιτάξω ενδελεχώς τον χάρτη της Hyborian Age και την ανάπτυξη των φυλών σε αυτή. Η κοσμοπλασία είναι ιδιαίτερα προβληματική, αλλά ταυτόχρονα μπορούν να παρατηρηθούν οι πραγματικές σκέψεις του συγγραφέα, μία σύνθεση στοιχείων εποχών που θυμίζει συνοθύλευμα αταίριαστων ιδεών, αλλά κάπου βαθιά περιέχουν στοιχεία που διαμορφώνουν ακόμη το fantasy.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Ο Πύργος του Ερπετού - Πέρα από τον Μαύρο Ποταμό

 

Έχοντας ακούσει τόσα πολλά για τον Howard, ξεκίνησα τελικά τη συστηματική ανάγνωση των ιστοριών του Κόναν, έχοντας ήδη μία (όχι τελείως) επιπόλαια επαφή με τον κόσμο του από όσα έχω ακούσει, τις ταινίες, τα κόμικ και την επιρροή του στο fantasy, αλλά και στη mainstream κουλτούρα. Πρώτο διήγημα που διάβασα είναι το 'The Tower of the Elephant,' αλλά θα γράψω αργότερα για αυτό, καθώς σκοπεύω να διαβάσω τις ιστορίες με τη σειρά του Αίολου.

 

Μετά την ανάγνωση του 'Red Nails' του 'Beyond the Black River' η άποψη μου είναι ότι ο συγγραφέας έχει μερικές ιδιαίτερες ιδέες που άλλες τις αναπτύσσει πολύ όμορφα, άλλες μέτρια, όπως επίσης μερικές πραγματικά κακές ιδέες και όλες αυτές συναντιούνται στους χαρακτήρες, στην κοσμοπλασία και στην ανάπτυξη των ιστοριών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ίδιος ο Κόναν, που από τη μία είναι ένας ιδιόμορφος τυχοδιώκτης που αναπτύσσει επιχειρήματα ενάντια στον πολιτισμό καθώς κάνει loot το δωμάτιο και από την άλλη είναι ο pulp δίμετρος βάρβαρος που σώζει δυναμικές -πλην όμως αιθέριες- υπάρξεις από σκοτεινές μάγισσες που θέλουν να κλέψουν τη νιότη τους και η ιστορία ολοκληρώνεται με ένα φιλί. (Στο στόμα.)

 

Επίσης (ως γνωστός μανιακός χαρτογράφος) το πρώτο πράγμα που έκανα πριν αρχίσω την ανάγνωση είναι να κοιτάξω ενδελεχώς τον χάρτη της Hyborian Age και την ανάπτυξη των φυλών σε αυτή. Η κοσμοπλασία είναι ιδιαίτερα προβληματική, αλλά ταυτόχρονα μπορούν να παρατηρηθούν οι πραγματικές σκέψεις του συγγραφέα, μία σύνθεση στοιχείων εποχών που θυμίζει συνοθύλευμα αταίριαστων ιδεών, αλλά κάπου βαθιά περιέχουν στοιχεία που διαμορφώνουν ακόμη το fantasy.

Το βασικό λάθος είναι να προσπαθήσεις να διαβάσεις Κόναν με Τολκινική λογική. Δεν υπάρχει συνέχεια μεταξύ των ιστορίών ούτε συμπαγής κοσμοπλασία

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

Ο Πύργος του Ερπετού - Πέρα από τον Μαύρο Ποταμό

 

Έχοντας ακούσει τόσα πολλά για τον Howard, ξεκίνησα τελικά τη συστηματική ανάγνωση των ιστοριών του Κόναν, έχοντας ήδη μία (όχι τελείως) επιπόλαια επαφή με τον κόσμο του από όσα έχω ακούσει, τις ταινίες, τα κόμικ και την επιρροή του στο fantasy, αλλά και στη mainstream κουλτούρα. Πρώτο διήγημα που διάβασα είναι το 'The Tower of the Elephant,' αλλά θα γράψω αργότερα για αυτό, καθώς σκοπεύω να διαβάσω τις ιστορίες με τη σειρά του Αίολου.

 

Μετά την ανάγνωση του 'Red Nails' του 'Beyond the Black River' η άποψη μου είναι ότι ο συγγραφέας έχει μερικές ιδιαίτερες ιδέες που άλλες τις αναπτύσσει πολύ όμορφα, άλλες μέτρια, όπως επίσης μερικές πραγματικά κακές ιδέες και όλες αυτές συναντιούνται στους χαρακτήρες, στην κοσμοπλασία και στην ανάπτυξη των ιστοριών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ίδιος ο Κόναν, που από τη μία είναι ένας ιδιόμορφος τυχοδιώκτης που αναπτύσσει επιχειρήματα ενάντια στον πολιτισμό καθώς κάνει loot το δωμάτιο και από την άλλη είναι ο pulp δίμετρος βάρβαρος που σώζει δυναμικές -πλην όμως αιθέριες- υπάρξεις από σκοτεινές μάγισσες που θέλουν να κλέψουν τη νιότη τους και η ιστορία ολοκληρώνεται με ένα φιλί. (Στο στόμα.)

 

Επίσης (ως γνωστός μανιακός χαρτογράφος) το πρώτο πράγμα που έκανα πριν αρχίσω την ανάγνωση είναι να κοιτάξω ενδελεχώς τον χάρτη της Hyborian Age και την ανάπτυξη των φυλών σε αυτή. Η κοσμοπλασία είναι ιδιαίτερα προβληματική, αλλά ταυτόχρονα μπορούν να παρατηρηθούν οι πραγματικές σκέψεις του συγγραφέα, μία σύνθεση στοιχείων εποχών που θυμίζει συνοθύλευμα αταίριαστων ιδεών, αλλά κάπου βαθιά περιέχουν στοιχεία που διαμορφώνουν ακόμη το fantasy.

Ο Κόναν ουσιαστικά δεν είναι ένας ήρωας και στον κόσμο του δεν υπάρχει μια σταθερή ιστορία.

Είναι κάτι που ο Χάουαρντ ήθελε να βγάλει δημιουργώντας τον ήρωα που σε μια ιστορία είναι το αρχέτυπο του noble savage,επιτομή του "καθαρού" και ηθικού(κατά τον Φυσικό Νόμο) ήρωα-πολεμιστή που λοιδορεί τον πολιτισμό και την,υποτιθέμενη,παρακμή αυτού.

Σε άλλες ιστορίες είναι κάτι σαν Γκιλγκαμές.

Ένας βασιλιάς-ήρωας σταλμένος από τους θεούς να αλλάξει τον κόσμο και κάνοντας αυτό μάχεται άλλους θεούς και "κοινωνίες".

Υπάρχουν φυσικά και οι ιστορίες που ο Κόναν δεν είναι τίποτα άλλο από ένας εξαιρετικά ικανός survivalist.

Ένας ήρωας που δεν νικάει με την κλασσική έννοια,αλλά επιβιώνει.Κάτι σαν την Ripley του Alien ή τον Σβαρτζενέκερ στο Predator.

Οι γκούμενες σε όλα τα παραπάνω είναι για το feeling,γιατί όπως και να έχει φανταζόταν τον ήρωα του ως νικητή.Αυτός που τελικά παίρνει την γκόμενα στο τέλος και σαλπάρουν σε πελάγη ευτυχίας.

Φυσικά είναι και το ότι οι ιστορίες του εκδιδόταν,εάν θυμάμαι καλώς,σε φυλλάδες της εποχής και αυτό ήταν το κλασσικό τέλος για το κοινό της εποχής.

 

Ο κόσμος του έχει αρκετές ασυνέχειες,γιατί πιστεύω ότι συνεχώς αναθεωρούσε την μυθοπλασία και κοσμοπλασία που περιβάλει τον ήρωα του.Είναι λογικό γιατί δεν έγραψε κάτι συνεχόμενο μια εποχή της ζωής του,αλλά από ότι ξέρω έδινε τις ιστορίες μια-μια και λογικά σε κάθε μια πρόσθετε ή αφαιρούσε κάτι που δεν του άρεσε.

 

Από εκεί και πέρα ο Κόναν του Χάουαρντ είναι ο μόνος που προσωπικά πιστεύω ότι αξίζει να διαβάσει κάποιος.Οι "επίγονοι" του είναι από μέτριοι έως συγγραφείς πορνοφυλλάδων.

  • Like 2
Link to comment
Share on other sites

Η Βασίλισσα της Μαύρης Ακτής και Άλλα Διηγήματα

 

Η δεύτερη συλλογή με διηγήματα του Αίολου, είναι πιο ενδιαφέρουσα από την πρώτη καθώς περιέχει την εξαιρετικά όμορφη ιστορία 'The Tower of the Elephant.' Την μοναδική ως τώρα ιστορία του Κόναν που έχω ευχαριστηθεί από την αρχή μέχρι το τέλος χωρίς "χμμ..." και "ναι, μα." Κατ' αρχάς δεν υπάρχουν γυναίκες στην ιστορία, κατά δεύτερον και σημαντικότερο ο Κόναν του 'The Tower of the Elephant' είναι ένας πολύ πιο ανθρώπινος βάρβαρος από τον συνηθισμένο υπεράνθρωπο του Howard... [Τρεις ώρες μετά και με έναν επίδεσμο στο κεφάλι...] και κατά τρίτον και βασικότερο λόγο στην ιστορία αυτή κυριαρχούν απόλυτα τα rogue χαρακτηριστικά του Κόναν, του βάρβαρου που ψάχνει τις αδυναμίες του πολιτισμού με τον οποίο έχει αμετάκλητες διαφορές ώστε να τις εκμεταλλευτεί. Τα υπόλοιπα διηγήματα της συλλογής έχουν περίπου τα προβλήματα και τα θετικά που έχω ήδη διακρίνει στις ιστορίες του Κόναν.

  • Like 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Άλμουρικ

 

Μετά από πολλούς μήνες ξαναδιαβάζω ιστορία του αγαπημένου Ρόμπερτ Χάουαρντ, τον οποίο έχω εντελώς παραμελήσει φέτος για κάποιον ανεξήγητο λόγο. Διάλεξα να πάρω μαζί στις διακοπές μου το μικρό αυτό βιβλιαράκι, το οποίο έφυγε σε τρεις ώρες μέσα στο μεσημέρι. Γι'άλλη μια φορά απόλαυσα μια απόλυτα περιπετειώδη και αιματοβαμμένη ιστορία γεμάτη με σκληρές μάχες, επικίνδυνα πλάσματα και διαβολικούς ανθρώπους. Ο Γήινος Ήσο Καίρν μεταφέρεται στον πλανήτη Άλμουρικ και εκεί θα συναντήσει πολλά άγρια πλάσματα, αρκετά διαφορετικά από αυτά της Γης και φυσικά τους κατοίκους του πλανήτη αυτού, από τριχωτούς βαρβάρους έως και διεστραμμένους και σατανικούς φτερωτούς ανθρώπους. Σ'αυτόν τον πλανήτη λοιπόν ο ήρωας μας, που αφηγείται την ιστορία, θα μπλεχτεί σ'ένα κάρο συμπλοκές και μάχες, αλλά βέβαια δεν έχουμε να κάνουμε μ'έναν συνηθισμένο τύπο, αλλά μ'έναν άντρα που θα ζήλευε ακόμα και ο Κόναν ο Βάρβαρος (που λέει ο λόγος). Μην περιμένετε ιδιαίτερη πλοκή, μυστήριο, ανατροπές και τα ρέστα, το βιβλίο από την αρχή μέχρι το τέλος είναι γεμάτο με βία, αίμα και σπλατεριές. Η γραφή κλασικά πολύ καλή και ευκολοδιάβαστη, με γλαφυρές και δυνατές περιγραφές πλασμάτων, τοπίων και συγκρούσεων. Εντάξει, προτιμώ τις ιστορίες με ήρωα τον Κόναν τον Βάρβαρο, αλλά και αυτό το μικρό βιβλιαράκι μου κράτησε πολύ καλή παρέα με την δράση και την βία του.

 

8/10

  • Like 3
Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...
  • Φάντασμα changed the title to Ρόμπερτ Ε. Χάουαρντ (Robert E. Howard)

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
 Share


×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..