Logan's Run (1976)

[DinoHajiyorgi]

Το “Logan’s Run” είναι μια νουβέλα των William F. Nolan και George Clayton Johnson. Κυκλοφόρησε το 1967 και παρουσιάζει μια δυστοπική μελλοντική κοινωνία όπου ο πληθυσμός και η κατανάλωση των αγαθών ελέγχονται και διατηρούνται σταθερά με έναν νόμο που απαιτεί την θανάτωση όσων φτάνουν σε μια ορισμένη ηλικία. Η ιστορία ακολουθεί τις πράξεις του Λόγκαν, ενός Λειτουργού Απόλυτου Ύπνου, ή Sandman, που έργο του είναι να επιβάλλει τον νόμο. Ανιχνεύει και εξουδετερώνει πολίτες που προσπαθούν να αποδράσουν από την μία αυτή απαίτηση της κοινωνίας τους, μέχρι που καταλήγει ο ίδιος δραπέτης.

Στον κόσμο του 2116, το μέγιστο επιτρεπτό όριο ηλικίας καθορίζεται από τον νόμο και είναι είκοσι-ένα χρόνια. Όταν ένας άνθρωπος φτάσει στην Τελική του Μέρα παρουσιάζεται σε ένα Πρατήριο Ύπνου (Sleepshop) όπου διατίθεται εθελοντικά για εκτέλεση. Η ηλικία ενός ατόμου προδίδεται από το «λουλούδι της παλάμης», ένα κρύσταλλο προσαρμοσμένο στο δεξί χέρι που αλλάζει χρώμα κάθε επτά χρόνια, και το οποίο γίνεται μαύρο την Τελική Μέρα.

Δραπέτες θεωρούνται αυτοί που αρνούνται να δηλωθούν στα Πρατήρια Ύπνου ή επιχειρούν να αποφύγουν την μοίρα τους δραπετεύοντας προς το Άσυλο. Ο Λόγκαν 3 είναι ένας Sandman που στην δική του Τελική Ημέρα γίνεται δραπέτης για να εισχωρήσει σε ένα μυστικό κύκλωμα που διακινεί δραπέτες προς το Άσυλο. Αυτό λέγεται πως είναι ένα μέρος όπου οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν ελεύθεροι, αψηφώντας της απαιτήσεις της κοινωνίας. Στο μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου λοιπόν, ο Λόγκαν είναι ένας αντι-ήρωας, αλλά σταδιακά ο χαρακτήρας του αρχίζει να νιώθει συμπάθεια και ταύτιση προς τους δραπέτες, μέχρι να γίνει κι εκείνος, αληθινά, ένας από αυτούς.

Η Τζέσικα 6, μια γνωριμία που κάνει ο Λόγκαν σε ένα από τα κυνηγητά του, τον βοηθάει, παρά την αρχική έλλειψη εμπιστοσύνης που του δείχνει. Ο Φράνσις, ένας άλλος Sandman και φίλος του Λόγκαν, καταφέρνει να προλάβει τον Λόγκαν και την Τζέσικα στα πρόθυρα του Ασύλου. Τους αποκαλύπτει πως είναι ο θρυλικός Μπάλαρντ, που κανόνισε κιόλας για την απόδραση τους. Ο ίδιος είναι 42 χρονών και εφαρμόζει τα σχέδια του εκ των έσω του συστήματος. Πιστεύει πως το κομπιούτερ που ελέγχει την πόλη, θαμμένο κάτω από το βουνό Crazy Horse, έχει αρχίσει να χαλάει και πολύ σύντομα όλη η κοινωνία θα καταστραφεί μαζί του.

 

Το Άσυλο τελικά αποδεικνύεται να είναι μια εγκαταλειμμένη διαστημική αποικία κοντά στον Άρη. Ο Λόγκαν και η Τζέσικα δραπετεύουν προς την αποικία με έναν πύραυλο που εκτοξεύεται από μια παλιά διαστημική εγκατάσταση στη Φλόριντα. Ο Μπάλαρντ μένει πίσω για να βοηθήσει και άλλους να δραπετεύσουν.

Το βιβλίο έγινε ταινία το 1976 σε σκηνοθεσία Michael Anderson και με πρωταγωνιστές τους Michael York, Richard Jordan, Jenny Agutter, Farrah Fawcett καο Peter Ustinov. Η ταινία χρησιμοποιεί μόνο την βασική ιδέα από τη νουβέλα (όλοι πρέπει να θανατωθούν σε μια ορισμένη ηλικία, ο Λόγκαν δραπετεύει με την Τζέσικα στο πλευρό του ενώ τους κυνηγάει ο Φράνσις.) Εδώ, τα κίνητρα των ηρώων απέχουν από εκείνων στο βιβλίο.

Η ταινία κέρδισε Ειδικό Βραβείο Ακαδημίας Κινηματογράφου για Οπτικά Εφέ καθώς ήταν υποψήφια και για άλλα δύο Όσκαρ: Καλύτερης Φωτογραφίας και Καλύτερης Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης. Κέρδισε το Βραβείο Saturn για Καλύτερη Ταινία Επιστημονικής Φαντασίας και ήταν υποψήφια για το Βραβείο Nebula για Καλύτερο Σενάριο. Ήταν επίσης η πρώτη ταινία που έκανε χρήση του Dolby Stereo.

Η ιστορία στην οθόνη ακολουθεί ένα μετα-Αποκαλυπτικό σενάριο όπου όση ανθρωπότητα έχει επιβιώσει ζει σε πόλεις καλυμμένες από θόλους, προστατευμένες από το εξωτερικό περιβάλλον. Γι αυτό το λόγο, η νομοθεσία πασχίζει να ελέγξει το πρόβλημα υπερπληθυσμού μέσα στους θόλους.

Οι εθελοντές εκτελούνται σε μια τελετή θανάτου, το Carousel, που γίνεται μπροστά σε κοινό που τους χειροκροτεί, κυρίως γιατί πιστεύουν πως όσοι σκοτώνονται ανακυκλώνονται επιστρέφοντας πάλι σαν μωρά.

Το Παγκόσμιο Λογισμικό Σύστημα Thinker δίνει εντολή στον Sandman Λόγκαν να βρει το Άσυλο και να το καταστρέψει. Ο Λόγκαν προσεγγίζει λοιπόν την Τζέσικα και την πείθει πως θέλει να σώσει την ζωή του.

Μαζί εγκαταλείπουν τον θόλο ακολουθώντας υπόγεια περάσματα και μετά φτάνουν στην επιφάνεια με ένα παλιό ασανσέρ. Εκεί συναντούν τον Μποξ, ένα σάιμποργκ.

Ο Μποξ, που αρχικό του έργο ήταν να καταψύχει τα θαλασσινά που του έφερναν από τον έξω κόσμο για τους κατοίκους των θόλων, έχει πλέον παραφρονήσει και καταψύχει όσους δραπέτες καταφέρνουν να φτάσουν ως το άντρο του. Ετοιμάζεται να ψύξει και το ζευγάρι αλλά οπλισμένος καθώς είναι ο Λόγκαν, καταστρέφει το ρομπότ.

Συνεχίζοντας την πορεία τους ανακαλύπτουν πως ο εξωτερικός κόσμος έχει επιστρέψει στη φύση. Οι κρύσταλλοι στις παλάμες τους είναι πλέον λευκοί, ανεπηρέαστοι από το κομπιούτερ των πόλεων.

Κινούνται μέσα σε μια παλιά πόλη τώρα καλυμμένη στη βλάστηση, που είναι φανερά η παλιά πρωτεύουσα, η Ουάσινγκτον.

Εδώ συναντούν έναν ηλικιωμένο άντρα (ένας καταπληκτικός Peter Ustinov) που η εμφάνιση του τους εκπλήσσει γιατί δεν έχουν ξαναδεί άνθρωπο τόσο μεγάλης ηλικίας. Ο γέρος ζει μόνος του στην Αίθουσα της Γερουσίας παρέα με τις γάτες του.

Εδώ τους προλαβαίνει και ο φίλος του Λόγκαν, ο Sandman Φράνσις, που αντίθετα με το βιβλίο, θεωρεί τον πρώην συνεργάτη του προδότη. Αδυνατώντας να δεχτεί τις εναλλακτικές που ανοίγονται γύρω τους, αρνείται να πιστέψει τα ίδια του τα μάτια και να σταματήσει την δίωξη τους. Οι δύο άντρες μονομαχούν και ο Λόγκαν αναγκάζεται να τον σκοτώσει.

Ο Λόγκαν και η Τζέσικα αποφασίζουν να γυρίσουν στους θόλους και να πουν στους ανθρώπους αυτά που ανακάλυψαν στον έξω κόσμο. Παίρνουν μαζί τους και τον γέρο, και ενώ εκείνος περιμένει έξω από τον θόλο, το ζευγάρι μπαίνει μέσα ακολουθώντας το υδρευτικό σύστημα της πόλης. Μέσα στην πόλη συλλαμβάνονται και οι δύο. Φέρνουν τον Λόγκαν στην αίθουσα του Παγκόσμιου Λογισμικού όπου ανακρίνεται από τον Thinker που έρχεται σε άμεση επαφή με τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Όταν ο Λόγκαν αποκαλύπτει πως δεν υπάρχει Άσυλο, κάτι που για το κομπιούτερ ισχύει το αντίθετο ως αναμφισβήτητη αλήθεια, ο Thinker λέει “input contrary” (ένα είδος “does not compute”) και αρχίζει να βραχυκυκλώνει και να εκρήγνυται, προκαλώντας μια αλυσιδωτή αντίδραση που επεκτείνεται σε ολόκληρη την πόλη. Ο Λόγκαν, η Τζέσικα, και ο πληθυσμός της πόλης εισρέει έξω από τον κατεστραμένο θόλο, όπου όλοι συναντούν έκπληκτοι των πρώτο γέρο που βλέπουν στη ζωή τους.

Μερικές από τις άλλες χτυπητές διαφορές με την νουβέλα είναι πως στο βιβλίο δεν έχει υπάρξει παγκόσμιος αποκαλυπτικός πόλεμος, αλλά κάποιες πόλεις από τα παλιά έχουν καταστραφεί στον Μικρό Πόλεμο. Έχει συμβεί μια επανάσταση των νέων («Μην εμπιστεύεστε κανέναν πάνω από τα 30») και όλοι οι άνθρωποι πάνω από τα 21 εξοντώθηκαν. Οι περισσότερες πόλεις είναι τεράστιες και ακμάζουσες, κάτι που κάνει την καταναγκαστική εκτέλεση ακόμα πιο κυνική. Στο βιβλίο, όταν ο Λόγκαν σκοτώνει έναν δραπέτη του οποίου τα επιθανάτια λόγια είναι «Άσυλο» και ταυτόχρονα αντιλαμβάνεται πως το κρύσταλλο της δικής του παλάμης αρχίζει να αναβοσβήνει (που σημαίνει ότι του μένουν εικοσιτέσσερις ώρες ζωής) τότε αποφασίζει να δοξαστεί στις τελευταίες του στιγμές, προσποιούμενος τον δραπέτη για να βρει το Άσυλο και να το καταστρέψει. Ενώ στην ταινία το Άσυλο αποδεικνύεται μύθος, στο βιβλίο, με την απόδραση προς το Άσυλο ανοίγεται ο δρόμος για τις δύο εκδοτικές του συνέχειες, “Logan’s World” και “Logan’s Search”.

 

Στην ταινία η ηλικία της Τελικής Μέρας ανέβηκε από τα 21 στα 30 γιατί ήταν δύσκολο για τους παραγωγούς τότε να βρουν ηθοποιούς που έδειχναν αρκετά νέοι.

 

Η ταινία έδωσε το έναυσμα για μια τηλεοπτική σειρά που κράτησε μόνο για 14 επεισόδια, που προβλήθηκαν από τον Σεπτέμβριο του 1977 μέχρι τον Ιανουάριο του 1978. Είχαν την D.C. Fontana ως story editor, με πολλούς σεναριογράφους από το original Star Trek, καθώς επίσης και τους ίδιους τους συγγραφείς του βιβλίου.

 

Για λόγους οικονομίας, η σειρά έδειχνε τον Λόγκαν και την Τζέσικα, κυνηγημένους από τον Φράνσις, να διασχίζουν μια μετα-Αποκαλυπτική Αμερική σε αναζήτηση του Ασύλου. Η θολωτή πόλη εμφανιζόταν μόνο στον πιλότο και σε δύο άλλα επεισόδια, χρησιμοποιώντας πλάνα της κινηματογραφικής ταινίας. Σε μια αλλαγή από την ταινία, αλλά και το βιβλίο, η σειρά είχε την πόλη να διοικείται από ένα ιερατείο γερόντων! Στην φυγή τους, ο Λόγκαν και η Τζέσικα συνοδεύονταν από ένα ανδροειδές, τον REM, που πρόσφερε τις «κωμικές ανάσες» της σειράς.

 

Χρόνια τώρα, χωρίς ακόμα κατάληξη, πολλοί σεναριογράφοι, σκηνοθέτες και παραγωγοί πασχίζουν να μας δώσουν το remake της παλιάς ταινίας.

[Darkchilde]

Θυμάμαι αυτή την ταινία πολύ καλά, και μου έχει μείνει η σκηνή όπου, βγαίνοντας στον έξω κόσμο συναντάνε για πρώτη φορά έναν ηλικιωμένο.

[Guest roriconfan]

Ήταν η πρώτη ταινία που είδα να ανέλυε τον αναγκαστικό έλεγχο θανάτων. Κάτι σαν μια ακραία εκδοχή του έλεγχου γεννήσεων όπως γίνεται σήμερα στην Κίνα. Το ίδιο θέμα το είχε και η χλιαρή πρόσφατη ταινία Ultraviolet.

[Oberon]

Ωραία και νοσταλγική η παρουσίαση του Ντίνου. Και γω θυμάμαι την ταινία και την πρώτη φορά που την είχα δει. Μου είχε αρέσει η πόλη πολύ, και η πλοκή της ταινίας, αλλά και ο τρόπος που επέλεγαν ερωτικούς συντρόφους! ;)

 

Την τηλεοπτική σειρά όμως δεν την έχω δει ποτέ ως τώρα.

Edited January 29, 2009 by Dain

[Tiessa]

Κι εμένα μου άρεσε πολύ αυτή η ταινία. Την είχα δει για πρώτη φορά πολλά χρόνια πριν και κάποιες σκηνές όπως αυτή με το καρουζέλ έχουν αποτυπωθεί πολύ βαθιά στο μυαλό μου, αλλά για κάποιο περίεργο λόγο είχα ξεχάσει εντελώς το τέλος, δηλαδή την επιστροφή τους στην πόλη. Είχα μείνει με την εντύπωση ότι όλα τελείωναν με το γέρο και τις γάτες του.

Ευτυχώς είχα την ευκαιρία να τη δω και μια δεύτερη φορά πριν από δυο χρόνια περίπου όταν την επιλέξαμε για προβολή σε μια από τις εκδηλώσεις της ΑΛΕΦ και να έχω τώρα την πλήρη εκδοχή.

Το βιβλίο δεν το έχω διαβάσει ωστόσο και δεν ήξερα καν ότι υπήρξε και μίνι σειρά.

[Guest roriconfan]

Καλά, αφού μου λέει ο Ντίνος ότι βάλανε comic relief ρομποτάκι στην σειρά, ούτε που θέλω να την δω. Μου την δίνουν οι comical sidekicks.