Jump to content

Horror Corner


northerain

Recommended Posts

Δηλαδή υπάρχουν βιβλία που κάνουν 50 ευρώ? Ποιο είναι το όριο αγοράς για εναν μέσο αναγνώστη?

Π.χ τα βιβλιά των εκδόσεων Οξύ πάνω κάτω το ίδιο δεν κοστίζουν?

Link to comment
Share on other sites

  • Replies 66
  • Created
  • Last Reply

Top Posters In This Topic

  • northerain

    30

  • Nihilio

    16

  • Count Baltar

    3

  • Adicto

    3

Έχω μείνει πίσω τον τρόμο και ήθελα να ενημερωθώ λιγάκι. Με θέλετε κι εμένα;

Link to comment
Share on other sites

Και φυσικά, θα μπόρούσε να γίνει μια συζήτηση και πάνω στα χαρακτηριστικά της λογοτεχνίας τρόμου. Πρόσφατα αναφέρθηκαν στο forum δύο ενδιαφέροντα πράγματα:

 

-από adinol:

Ο γνήσιος τρόμος χρειάζεται ένα οσο το δυνατον πιο ρεαλιστικο περιβάλλον για να λειτουργήσει

 

-από electroscribe:

σε πάνω από 20 ελληνικά βιβλία τρόμου...Οι ιδέες στις οποίες στηρίζονται δεν έχουν περιθώρια ανάπτυξης κι έτσι οι συγγραφείς καταλήγουν να πελαγοδρομούν ήδη από το μέσο των βιβλίων χωρίς να ξέρουν πού πάνε. Και εφόσον στερούνται κάθε ταλέντου στην απεικόνιση πειστικών χαρακτήρων και καταστάσεων, εκεί τελειώνει και το πανηγύρι.

(τους οποίους επίσης προσκαλούμε σε αυτήν την γωνίτσα)

 

 

Count me in...

Edited by synodoiporos
Link to comment
Share on other sites

Είναι απλό.

 

Σκεφτείτε ένα έργο τρόμου (βιβλίο ή ταινία, δεν έχει σημασία) στο οποίο περιγράφεται με εκπληκτική ζωντάνια μια εξαιρετικά πρωτότυπη απειλή. Κι η απειλή αυτή είναι εγκλωβισμένη σε όλη τη διάρκεια της πλοκής, και κινείται μέσα σε σκηνικό από χαρτοπολτό, τρώγοντας ζωγραφιστές καρικατούρες ανθρώπων. Ενδιαφέρον; Μπα...

 

Χωρίς αντίστιξη με το σύνηθες, το Κακό δεν κάνει καμιά εντύπωση.

 

Οι (εκδοθέντες) Έλληνες συγγραφείς τρόμου που ξεχώρισα (Μαντά, Ζερβός, Μίσσιος - με τη σειρά που τους γνώρισα), πρώτα έμαθαν να γράφουν για ανθρώπους, τυόπους και εμπειρίες και μετά εισήγαγαν το υπερφυσικό στο έργο τους. Τα βιβλία τους δε διαδραματίζονται σε ένα άχρωμο, άοσμο, άγευστο, βουβό κενό, στο οποίο κάθε συνέπεια και ακολουθία έχει καταλυθεί κι όπου όλοι οι διάλογοι είναι αφύσικοι.

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Ξεχάστηκα λίγο με αυτό το θέμα...να περιμένετε απόψε τόπικ για το 1ο βιβλίο του Horror Book Club, που επίσημα θα ξεκινήσει τον Μάιο και θα διαρκεί έναν μήνα την φορά.

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Ah...long time no see.

 

Περιμένω ακόμα τον Joe Hill να γράψει κάτι καινούριο. Για κάποιο λόγο πιστεύω οτι θα γίνει καλύτερος μετά απο ένα σημείο, όταν βρεί την ''φωνή'' του.

 

Έμπιστες πηγές μου λένε οτι το νέο βιβλίο του Stephen King ''Under the Dome'' είναι επιστροφή στον παλιό, καλό του εαυτό και θα εντυπωσιάσει.

 

Διάβασα επιτέλους το Hater του David Moody. Μέτρια πράγματα...

 

Βγήκε νουβέλα με τον αξιαγάπητο Hellblazer! Λέγεται ''Dark Entries'', το έγραψε ο Ian Rankin και είναι και illustrated.

 

That's all folks!

Link to comment
Share on other sites

Βγήκε νουβέλα με τον αξιαγάπητο Hellblazer! Λέγεται ''Dark Entries'', το έγραψε ο Ian Rankin και είναι και illustrated.

 

That's all folks!

Είναι νουβέλα ή graphic novel; Νουβελίτσα Hellblazer έχω δει πριν δύο χρόνια στα FNAC btw (κια όχι, δεν την αγόρασα) αλλά από τα previews που είδα το Dark Entries το κόβω για GN (άρα απαγορευτικό αυτή τη στιγμή για την τσέπη μου)

 

Στο μεταξύ διαβάζω το Let the right one in και έχω εντυπωσιαστεί. Είναι Στηβενκινγκικο βιβλίο με πολύ καλογραμμένους χαρακτήρες και μια αίσθηση απειλής να αιωρείται σε κάθε σκηνή και που, κατά τη γνώμη μου, έλειπε από την ταινία. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω αν αυτό που θέλω να ρωτήσω "κολλάει'' εδώ!

 

Έχετε δει το Ju-Oh;

 

Είμαι ο μόνος που θεωρώ οτι είναι ενα απο τα καλύτερα έργα τρόμου όλων των εποχών;

 

υγ Στην Ελλαδα παίχτηκε στις αίθουσες μονάχα το αμερικάνικο remake (The Grudge) που είναι κλάσεις κατώτερο...

Link to comment
Share on other sites

Είναι νουβέλα ή graphic novel; Νουβελίτσα Hellblazer έχω δει πριν δύο χρόνια στα FNAC btw (κια όχι, δεν την αγόρασα) αλλά από τα previews που είδα το Dark Entries το κόβω για GN (άρα απαγορευτικό αυτή τη στιγμή για την τσέπη μου)

 

Στο μεταξύ διαβάζω το Let the right one in και έχω εντυπωσιαστεί. Είναι Στηβενκινγκικο βιβλίο με πολύ καλογραμμένους χαρακτήρες και μια αίσθηση απειλής να αιωρείται σε κάθε σκηνή και που, κατά τη γνώμη μου, έλειπε από την ταινία. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.

 

Νουβέλα με illustrations απ' ότι είδα. Ήταν σε πλαστικό και δεν μπορούσα να το ανοίξω. Ελαφρώς πανάκριβο δε.

Link to comment
Share on other sites

 

Επίσης: Ποια βιβλία προτείνετε από James Herbert; Το The Fog είναι καλό; Στα Ελληνικά έχει μεταφραστεί νομίζω κάποιο, αλλά ποιο είναι;

 

Έχει μεταφραστεί σίγουρα το "Άλλοι" (Others) από τις εκδόσεις Οξύ.

Link to comment
Share on other sites

Έχει μεταφραστεί σίγουρα το "Άλλοι" (Others) από τις εκδόσεις Οξύ.

OK, έψαχνα τον Αγγλικό τίτλο μου. Γενικά πέτυχα κάπου πολλά βιβλία horror με 2,5 λίρες το ένα και λέω να πιάσω σιγά-σιγά ότι δεν έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά για μελλοντική ανάγνωση.

 

Στις μεγάλες πίκρες τώρα, από Ketchum έχω πετύχει μόνο το red και το triage εδώ. Τελικά είμαστε πολύ μπροστά σα χώρα που στα βιβλιοπωλεία μας βρίσκουμε περισσότερο Ketchum από ότι στα ξένα.

Link to comment
Share on other sites

OK, έψαχνα τον Αγγλικό τίτλο μου. Γενικά πέτυχα κάπου πολλά βιβλία horror με 2,5 λίρες το ένα και λέω να πιάσω σιγά-σιγά ότι δεν έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά για μελλοντική ανάγνωση.

 

Στις μεγάλες πίκρες τώρα, από Ketchum έχω πετύχει μόνο το red και το triage εδώ. Τελικά είμαστε πολύ μπροστά σα χώρα που στα βιβλιοπωλεία μας βρίσκουμε περισσότερο Ketchum από ότι στα ξένα.

 

Αυτό συμβαίνει κατα πάσα πιθανότητα επειδή τα βιβλία του είναι ελαφρώς αρχαία.

Link to comment
Share on other sites

Αυτό συμβαίνει κατα πάσα πιθανότητα επειδή τα βιβλία του είναι ελαφρώς αρχαία.

 

Πάντως είναι γεγονός ότι εδώ και μερικά χρόνια γράφει ελάχιστα. Το ομολογεί και ο ίδιος. Έχει πλακωθεί στα screenplays (καινούργιο κοσκινάκι μου και πού να σε κρεμάσω). Μόνο κάτι μικρά γράφει πού και πού. Η συμμετοχή του στο Triage, πάντως, είναι η πιο μικρή από τις τρεις.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 weeks later...

Για να πω την αλήθεια, μετά το ''Κορίτσι της διπλανής πόρτας'' ο Κετσαμ δεν κατάφερε να με κρατήσει ως θαυμαστή. Τα υπόλοιπα είναι απλά μέτρια, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο. To Lost ακόμα προσπαθώ να το τελειώσω.

Link to comment
Share on other sites

Εξαρτάται, βέβαια, τι ζητάς. Γούστα είναι αυτά. Θα συμφωνήσω ότι το "Κορίτσι της Διπλανής Πόρτας" είναι μακράν ό,τι καλύτερο έχει γράψει. Από κάθε άποψη. Ακόμα και σε επίπεδο καθαρού shock value. Ωστόσο, εμένα με έχει κερδίσει επειδή ανταποκρίνεται 100% σε αυτό που ζητάω, και κυρίως σε τρεις παράγοντες: λιτή γραφή, ανάπτυξη χαρακτήρων και απουσία υπερφυσικού στοιχείου. Έχοντας τελειώσει (χτες) και το Offspring, μπορώ πλέον να πω ότι έχω διαβάσει όλα του τα μυθιστορήματα. Μετά το κορίτσι βάζω τα The Lost, Red και Νεκρή Σαιζόν (Off Season).

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

Αυτό το είχα σηκώσει πριν κάτι βδομάδες στο blog μου, αλλά ξέχασα να το κάνω και τόπικ εδώ. Κοίταξα λίγο και είδα ότι έχουμε ξανα-αναφερθεί σε αυτό αρκετές φορές, οπότε το πλασάρω εδώ για συζήτηση:

Μόλις πριν λίγο τελειώσα το βιβλίο "Let the right one in" του σουηδού J.A. Lindvquist. Ίσως κάποιοι από εσάς να είχατε δει την κινηματογραφική μεταφορά του πέρσι ή να είχατε ακούσει τις διθυραμβικές κριτικές για την ταινία αυτή (προσωπικά με είχε αφήσει με ανάμεικτες εντυπώσεις αλλά το βιβλίο ήταν απείρως καλύτερο και τα όσα κόπηκαν από αυτό για την ταινία πιθανότατα θα έκαναν τους κριτικούς να μην πλέξουν διθυράμβους).

Το βιβλίο αυτό μου ξαναθύμισε κάτι πολύ βασικό για τον τρόμο: το θέμα πρέπει να μας αφορά.

Θέμα του βιβλίου είναι τα άτομα που επιλέγει ο καθένας να βάλει στη ζωή του και πώς αυτά τον επηρεάζουν. Ποιο είναι το σωστό άτομο να βάλεις μέσα; Είναι ένα θέμα που μας έχει απασχολήσει φαντάζομαι όλους. Ξεκινόντας από αυτό είναι εύκολο να μπεις στα διλήματα των χαρακτήρων, να καταλάβεις τον πόνο και τις αγωνίες τους και να αναρρωτηθείς: τι θα γινόταν αν ο μόνος σωστός για εμένα ήταν ένα τέρας;

Η πλειονότητα των ταινιών slasher για παράδειγμα αποτυγχάνουν ακριβώς εκεί: δεν αγκίζουν κάτι που μας αφορά όλους, αφού ο μανιακός που σφάζει αδιακρίτως ή για έναν αδιόρατο λόγο δεν πείθει πλέον μετά το Halloween. Όταν όμως βλέπεις "Τη Λάμψη" κάπου μέσα σου σκέφτεσαι ότι υπάρχουν στιγμές που ένιωθες τους δικούς σου να σε κρατάνε πίσω από τα σχέδιά σου και κάπου στον Τζακ Τόρενς βλέπεις τον εαυτό σου. Όταν βλέπεις τον Κόλπο του Αίματος του Μάριο Μπάβα σκέφτεσαι ότι για τόσα λεφτά ίσως και να σκότωνες τους υπόλοιπους κληρονόμους - ειδικά όταν αυτοί θα σε σκοτώσουν πρώτοι. Όταν διαβάζεις την Υπόθεση του Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ του Λάβκραφτ μπορείς να ταυτιστείς με τον ήρωα που μπλέκει επειδή είχε περιέργεια για κάτι που δεν έπρεπε ή το πως κάποιος που γνωρίζεις αποδεικνύεται ότι δεν είναι αυτός που ήταν.

Ο τρόμος είναι η μεγέθυνση όλων των φόβων μας, συνήθως σε ένα φανταστικό πλαίσιο. Ο έρημος δρόμος, ο ξένος με το ευγενικό χαμόγελο, η γοητευτική μυστηριώδης γυναίκα, εκείνο το σπυρί που εμφανίστηκε προχθες στο χέρι μας και δε λέει να σβήσει, η αναζήτηση του τέλειου συντρόφου (είχα γράψει μια ιστορία εμπνευσμένη από το θέμα πριν κανα τρίμηνο) όλα τα κοινά μας άγχη και φοβίες είναι υλικό για πετυχημένο τρόμο. Αρκεί να συνδεθούν πετυχημένα με το εκάστοτε τέρας.

Απόψεις;

Link to comment
Share on other sites

Nihilio, δυστυχώς δεν το έχω διαβάσει για να μπορέσω να σχολιάσω. Για κάποιο λόγο δεν έχω ιδιαίτερη όρεξη να το διαβάσω.

Τελικά αγόρασα εκείνη την νουβέλα Hellblazer και είχες δίκιο, ήταν graphic novel. Πανάκριβο από αυτήν την άποψη, συν το ότι είναι ασπρόμαυρο μέσα. Δεν έχω ιδέα πως τους ήρθε αυτό το pricetag. Ύποπτο.

 

Τώρα ξαναδιαβάζω το On Writing του King μπας και μάθουμε τίποτα...

Link to comment
Share on other sites

Πήρα και το ''On Writing Horror'' που τελικά είναι πολύ καλό για όποιον ενδιαφέρεται για την συγγραφή. Τώρα σκοπεύω να διαβάσω λίγο Graham Joyce και ίσως Edward Lee.

Link to comment
Share on other sites

Πήρα και το ''On Writing Horror'' που τελικά είναι πολύ καλό για όποιον ενδιαφέρεται για την συγγραφή.

Ναι, είναι πολύ ενδιαφέρον βιβλίο και σου ανοίγει νέες πόρτες (πχ το κεφάλαιο του Κέτσαμ για το πως περιγράφεις τη βία καθώς και αυτό για τον literary horror και το House of Leaves)

Link to comment
Share on other sites

Προσωπικά με ενέπνευσε αυτό περι Hillbilly horror, στα στυλ του Lee και Piccirilli.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

North, έχω μπροστά μου 4 βιβλία του Laymon: Funland, the Stake, The woods are dark και Out are the lights.

Σκέφτομαι να πιάσω το the Stake, που έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά ("Παλούκι στην καρδιά", εκδόσεις Οξύ) αλλά θέλω να ακούσω αν εσύ έχεις να προτείνεις κάποιο από αυτά ως πρώτη επιλογή.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...

Important Information

You agree to the Terms of Use, Privacy Policy and Guidelines. We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue..