wordsmith Posted October 17, 2010 Share Posted October 17, 2010 Θα συμφωνήσω ότι είναι σαν προοίμιο μυθιστορήματος με θέμα τη ζωή του Ιριβάν από κει και πέρα και τίτλο "Ο Μορφοποιός". Για να μας συνεπάρει ο χαρακτήρας πρέπει να μας πεις και μερικά πράγματα για την καθημερινή του ζωή ως τότε, να εμβαθύνεις στο χαρακτήρα, όπως λες κι εσύ. Συμφωνώ επίσης ότι ο διάλογος του τέλους δεν ήταν απαραίτητος, ξεκινάει άλλες ιστορίες αντί να τερματίζει την αρχική. Και βέβαια συμφωνώ ότι πρέπει να δώσεις νωρίτερα πληροφορίες για το τι είναι και τι κάνουν οι Τραγουδιστές και οι Μορφοποιοί. Αυτήν την ιδέα δεν ήξερες από πού να την πιάσεις και πού να την αφήσεις, φαντάζομαι. Αν θέλεις να το κάνεις διήγημα, επικεντρώσου στην ανακάλυψη του ταλέντου του Ιριβάν και βάλε τα υπόλοιπα σε δεύτερο πλάνο, να αναφέρονται μόνο όσο χρειάζεται για να καταλάβει ο αναγνώστης πόσο σημαντικό είναι που ο Ιριβάν ανακαλύπτει ότι είναι Μορφοποιός. Αν θέλεις να το κάνεις μυθιστόρημα, φτιάξε τον κόσμο και πιάσε από την αρχή (και πριν από την αρχή) μια υπόθεση που θα χρειάζεται περιγραφή του κόσμου αυτού για να βγάλει νόημα. Καθώς τα γράφω αυτά, με κατακλύζει το σύνδρομο "Πού πας ρε Καραμήτρο". Ποια είμαι εγώ που δίνω συμβουλές σε σένα; Τα παραπάνω σχόλιά μου ακούγονται σαν να θεωρώ ότι το διήγημά σου πρέπει να ξαναγραφτεί από την αρχή. Ελπίζω να μη θύμωσες. Η εντύπωσή μου από το κείμενο είναι ότι μια ιδέα λαμπερή και πολυεδρική σαν διαμάντι την έχεις βάλει σε ένα χαρτονάκι, ενώ της ταιριάζει βελούδινο κουτί. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted October 18, 2010 Author Share Posted October 18, 2010 [...] Ελπίζω να μη θύμωσες. [...] Χα, αυτό κι αν θα ήταν άδικο! Εσύ να ασχολείσαι με το διήγημά μου μετά από τόσον καιρό που είναι θαμμένο στις βιβλιοθήκες, κι εγώ να θυμώσω! Κέλλυ, σ΄ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια. Είναι πολύ χρήσιμα. Δεν είχα ξεκινήσει να το γράψω ως μυθιστόρημα αν και, όχι μόνο φάνηκε έτσι, αλλά έχει αρχίσει δειλά-δειλά να με γυροφέρνει και να μου φωνάζει ότι ίσως να αξίζει ν' ασχοληθώ μ' αυτόν τον κόσμο. Υπάρχει δυστυχώς το μεγάλο θέμα του πώς επέζησαν όταν έγινε ο ήλιος τους έτσι, πράγμα που μπορεί να προσπεράσει κανείς σ' ένα διήγημα, αλλά όχι σε ένα μυθιστόρημα. Αν βρω μια αληθοφανή -επιστημονική ή υποφερτά φανταστική- εξήγηση για την κατάσταση του ήλιου και του πλανήτη, μπορεί να επιτρέψω στις πλοκές που προσπαθούν ν' αναδυθούν στην επιφάνεια και να υπάρξει κάτι μεγαλύτερο. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
KELAINO Posted February 16, 2011 Share Posted February 16, 2011 Εδώ έχει πράμα, μανδάμ Δεν-ξέρω-τί-να-γράψω-αυτόν-τον-καιρό. Αυτό βγάζει κοτζαμάν πολυλογία. Εδώ έχεις ένα κουέστ με τα ούλα του. Βλέπω τον πιτσιρικά (αλλά κάν' τον σε νόμιμη ηλικία, για τις πιπινολάγνες αναγνώστριες), έναν απ' αυτούς τους βάρδους για κόμικ ρελίφ (αλλά θα κάνει και κάτι ηρωικό πριν το τέλος), καμιά κυνική μισθοφόρο, τα γνωστά. Και βέβαια, ο σκοπός δεν μπορεί να είναι απλώς να περιφέρονται και να ξανανάβουν το τσουτσούνι του κάθε κατσικοχωριού! Θινκ μπιγκ! Θινκ χιουτζ! Τίποτα λιγότερο από την επαναφορά του ήλιου στον κόσμο, εννοείται. Φαντάζεσαι τί ίντριγγα έχει να πέσει από τα ιερατεία, όταν το πάρουν πρέφα; Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Tiessa Posted February 17, 2011 Author Share Posted February 17, 2011 (edited) Αυτό βγάζει κοτζαμάν πολυλογία. [...] Καλά, είσαι μέσα στο μυαλό μου! Το θέμα με απασχολεί εδώ και δυο χρόνια σχεδόν, από τότε που σκέφτηκα την ιστορία για το διαγωνισμό και κατέφθασαν τα πρώτα σχόλια. Το έχω συζητήσει με διάφορους εντός και εκτός φόρουμ -τελευταία καλή συζήτηση επ' αυτού και μάλiστα με λεπτομέρειες ήταν λίγες εβδομάδες πριν. Οπωσδήποτε είχα στο μυαλό μου να ενηλικιωθεί ο μικρός. Το σημείο της ιστορίας που με τραβάει περισσότερο απ' όλα είναι η περιγραφή της πρωτεύουσας, που θα είναι περιτριγυρισμένη από οβελίσκους. Όσο για ίντριγκες, πράγματικά χωράει τόσες που να χάσει κανείς το λογαριασμό κι έχω ήδη σκεφτεί δυο-τρεις. Τώρα θα μου πεις γιατί δε γράφεις, ρε %^΄; Πόσο περιμένεις πια να σιτέψει η ιδέα; . Ψάχνω να βρω ένα ακόμα συστατικό που θα δέσει καλά την κατάσταση κι αυτό έχει σχέση με το πώς έγινε έτσι ο ήλιος τους. Έχω σκεφτεί κάτι που θα κάνει την ιστορία υβρίδιο ε.φ. και φάντασυ, αλλά δεν είμαι εντελώς ικανοποιημένη. Κι επειδή το τέλος θα εξαρτηθεί απ' αυτό, και δεν μπορώ να αρχίσω χωρίς να έχω έστω και αμυδρά μέσα στο μυαλό μου το τέλος, προς το παρόν το αφήνω. Μάλλον όμως, δε φταίει μόνο αυτό. Υπάρχει και ένα άλλο πρότζεκτ που έχει μείνει στη μέση κι έχει να κάνει με μια ιστορία ε.φ. στη Σαντορίνη. Έχει κι εκεί παρόμοιες δυσκολίες. Τραβάνε λοιπόν οι δυο ιστορίες το σκοινί (μια στο Αιγαίο και στον ήλιο και μια στους πάγους και στις φλόγες). Τα βλέπω τα σάπια: κλήρο θα ρίξω στο τέλος. Edited February 17, 2011 by Tiessa Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
alearg Posted March 17, 2011 Share Posted March 17, 2011 Ωραία ιστορία, πολύ ατμοσφαιρική. Σκάλωσα λίγο σε κάποιες λέξεις στην αρχή αλλά μετά κύλησε. Λυπήθηκα που τέλειωσε τόσο γρήγορα. Ότι πρέπει για ν' αποκοιμίσεις ένα παιδάκι το βράδυ και να ονειρευτεί λαμπερά πράγματα Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.