Nephilim Posted April 14, 2009 Share Posted April 14, 2009 (edited) "Ακατονόμαστες εξομολογήσεις" Γιώργος Παπαδάκης Εκδότης: Οξύ Σελίδες: 151 Διηγήματα που θα κόψουν την ανάσα. Εξομολογήσεις καταραμένων ψυχών που φλερτάρουν με την τρέλα. Στοιχειωμένα σπίτια, τρομακτικά είδωλα χαμένων πολιτισμών, κατάρες, αβυσσαλέα πηγάδια με αρχαία μυστικά, εφιάλτες κι όλα αυτά μέσα σε ένα πλαίσιο «ρομαντικού τρόμου», με εκπληκτικές περιγραφές και φιλοσοφικές προεκτάσεις. Ιστορίες βγαλμένες μέσα από τη σκοτεινιά του 19ου αιώνα με λαβκραφτική ομορφιά και ποεδική παράνοια. Ο αναγνώστης βυθίζεται μέσα σε ένα γοτθικό σύμπαν αρχέγονων μυστικών, ενώ απορεί με τα ερωτήματα της ζωής και του θανάτου που θέτει ο συγγραφέας, έντεχνα φιλοσοφώντας. Αλλού η αγωνία και το σταδιακό βύθισμα στην τρέλα, κι αλλού η υπαινικτική φρίκη που παραμονεύει, γοητεύουν και καθηλώνουν.«Αγαπητέ αναγνώστη καλύτερα να μην είχα κάνει αυτό το βήμα. Είναι προτιμότερο ο άνθρωπος, όταν βλέπει τα όρια της φύσης του, να προσέχει να μην τα προσπερνά, γιατί πολλές φορές το κοσμικό κακό πλανιέται γύρω και πάνω από τη σφαίρα της δράσης του. Όταν βρει και τον παραμικρό χώρο θα μπει μέσα, και σα μαύρο μελάνι θα χυθεί πάνω στον άνθρωπο και θα τον κατασπαράξει. Είμαστε απλώς οι μαριονέτες ενός ανώτερου παιχνιδιού που παίζεται σε βάρος μας, γιατί ελάχιστα είναι αυτά που γνωρίζουμε. Γι άλλους η θρησκευτική πίστη και για άλλους η επιστήμη, αποτελούν πόλους ανακούφισης. Μα οι πραγματικές απαντήσεις βρίσκονται γύρω μας, μπροστά μας, δυστυχώς όμως δεν τις βλέπουμε, κι όταν κάποιος άνθρωπος με διαφορετική σχέση, με αυτό που συνήθως ονομάζουμε ηθική, υποψιαστεί κάτι, είτε οδηγείται στην τρέλα, είτε βυθίζεται σε μια απόκοσμη άβυσσο, όπου ο ορθολογισμός και η πίστη φαντάζουν τιποτένια μόρια σκορπισμένα μες το αχανές του σύμπαντος.» Από τον εκδότη του βιβλίου Δε ξερω αν εχει ηδη αναφερθει, αλλα πιστευω οτι αξιζει, μιας και ειναι αξιολογη προσπαθεια. Edited April 14, 2009 by Nephilim Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted April 14, 2009 Share Posted April 14, 2009 Πρόκειται όντως για ενδιαφέρουσες ιστορίες. Τα δυο θεματάκια που με προβλημάτισαν ήταν κατά πρώτον, ότι όταν τις διάβαζα, σκεφτόμουνα κάτι σαν:''ρε φίλε, πολύ Poe & Lovecraft(κυρίως) πρέπει να 'χει διαβάσει τούτος 'δω.'' Κάποια μοτίβα ( πχ κλασικός θείος που του αφήνει αρχοντικό, αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, ψιλο doom διάθεση) μοιάζουν υπερβολικά πολύ. Ίσως πιο πολύ απ' ότι χρειάζεται (sic). Το δεύτερο ήταν το κάπως ''πολύ'' βιογραφικό. Σαν διαφήμιση μου φάνηκε. Οκ όμως, ο καθείς επιλέγει τον τρόπο προβολής του. Ή ίσως εγώ να είμαι περιεργίδης. Πάντως έχει έντονα spooky διάθεση το βιβλίο και για 'μένα αυτό είναι ουσιώδες. Επειδή το διάβασα πρόπερσι, δεν θυμάμαι υποθέσεις και λεπτομέρειες, όμως η εναρκτήρια ιστορία και άλλη μία με τίτλο ''τρόμος στα Καρπάθια'' είναι καλές. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nephilim Posted April 14, 2009 Author Share Posted April 14, 2009 ''ρε φίλε, πολύ Poe & Lovecraft(κυρίως) πρέπει να 'χει διαβάσει τούτος 'δω.'' Κάποια μοτίβα ( πχ κλασικός θείος που του αφήνει αρχοντικό, αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, ψιλο doom διάθεση) μοιάζουν υπερβολικά πολύ. Ίσως πιο πολύ απ' ότι χρειάζεται (sic). Δε θα διαφωνησω σ' αυτο, αλλα απ΄την αλλη ολοι εχουν καποιες επιροες. Το θεμα ειναι κατα ποσο, στο επομενο του βιβλιο, αυτες οι επιροες θ' αφομοιωθουν αρμονικα στο προσωπικο του στυλ ή θα οδηγησουν στο στειρο μιμητισμο. Γενικα ομως πιστευω οτι το βιβλιο διαβαζεται πολυ ευχαριστα. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dagoncult Posted April 14, 2009 Share Posted April 14, 2009 Το ''στείρος μιμητισμός'' ακούγεται βαρύ, πάει να πει όμως ότι κάτι ''είδες'' και 'συ. Συμφωνούμε και για το βιογραφικό? (μ' ενδιαφέρει, γιατί με ξένισε λίγο. Σαν να μ' έπαιρνε απ' τα μούτρα, εμένα τον τιποτένιο).Ναι ρε γαμώτο, οι επιρροές είναι πακέτο όταν βγαίνουν πάρα πολύ μπροστά. Ίσως απ΄την άλλη ο man να ήθελε απλά να γράψει Lovecraftικές ιστορίες. Κάτι σαν τους συγγραφείς του ''κύκλου''. Όντως διαβάζεται άνετα και μιας και είναι και έλληνας τον στηρίζουμε, γιατί η ντόπια παραγωγή στο είδος αυτό είναι ασ' τα να πάνε. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Nephilim Posted April 14, 2009 Author Share Posted April 14, 2009 Το θεμα του βιογραφικου ειναι δικοπο μαχαιρι, ειδικα οταν ειναι καπως "φουσκωμενο", διοτι μπορει να δημιουργησει προσδοκιες υψηλοτερες απ' οτι θα 'πρεπε. Απ' την αλλη ομως, ζουμε σε μια εποχη "μαζικης παραγωγης" και ακομα "μαζικοτερης καταναλωσης" οποτε η διαφημιση (παντως τυπου) ειναι αναγκαια, προκειμενου κατι να τραβηξει τη προσοχη. Ομως στηριζουμε τους δικους μας, οσο μπορουμε, και περιμενουμε τα καλυτερα. Ειδικα οταν τα δειγματα ειναι θετικα. Παντως το βιβλιο βγαζει, πιστευω, την αναγκαια κλειστοφοβικη και σκοτεινη ατμοσφαιρα, η οποια πραγματικα με καθηλωσε ορισμενες φορες. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Naroualis Posted March 29, 2011 Share Posted March 29, 2011 Πολύ ντεμοντέ. Η γραφή είναιλίγο αφελής. Το tributeστους κλασσικούς του τρόμου (Πόε, Λάβκραφτ και λοιποί) είναι σωστό, αλλά όλεςοι ιστορίες είναι έντονα αναμενόμενες. Άσκηση μίμησης ύφους ναι (αν και όχι πάντα πετυχημένη, τολμώ να πω). Αυτοτελές έργοσυγγραφέα όχι. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.